Rosja jest szczególnym krajem. Nawet psy tutaj nie są takie jak w innych krajach. A wśród nich czarny terier wyróżnia się wdziękiem, atrakcyjnymi cechami.
Historia pochodzenia
Literatura i inne źródła dotyczące hodowli psów są teraz tak dużo, jak nigdy dotąd. Jednak w wielu takich materiałach, w tym w odniesieniu do rosyjskiego czarnego teriera, popełniono szereg poważnych błędów. Ktoś bezkrytycznie dostrzega stare stereotypy, ktoś pisze materiały na zamówienie lub przekazuje swoje wyobrażenia o swoich przedstawicielach całej rasie. Dlatego bardzo ważne jest wyobrażenie sobie, jak naprawdę są rzeczy.
Do końca lat czterdziestych psy służbowe ZSRR prawie zawsze należały do ras typowo europejskich. Ich wadami były zbyt małe rozmiary i dostosowanie głównie do łagodnego klimatu Niemiec, Anglii, Francji. Pilnie potrzebne były absolutnie różne zwierzęta:
- większy rozmiar;
- rozwinięty fizycznie;
- charakteryzuje się większą wytrzymałością;
- w stanie przetrwać zimno i upał;
- odpowiednie do potrzeb straży, ochrony osób, pojazdów i mienia, patrolowania terytorium.
Cel został ustalony:
- osiągnąć silną konstytucję;
- spraw, aby zwierzęta były silniejsze i odważniejsze;
- nagromadzić wełnę;
- gwarantuje równowagę układu nerwowego;
- poprawić zapach i słuch;
- aby osiągnąć łatwość szkolenia;
- zapewnić wykorzystanie psów do ochrony we wszystkich strefach klimatycznych ogromnego stanu.
Tak różnorodne cechy istniały nawet wtedy, ale były charakterystyczne dla różnych rodzajów psów. Dlatego podjęto złożony łańcuch krzyżowania. Rezultatem eksperymentów było wycofanie:
Dog niemiecki;
Nurek moskiewski;
Moskiewski organ nadzorczy;
- czarny terier
Aby uzyskać tę ostatnią używaną rasę:
nowości;
- rottweilery;
- Sznaucery olbrzymie;
- Airedale Terrier.
Sznaucery olbrzymie przyciągnęły uwagę hodowców ich doskonałymi właściwościami roboczymi i ochronnymi, ich aktywnością i asertywnością. Airedale zastosowano w celu poprawy jakości wełny i węchu, aby uzyskać lepszą orientację na ziemi. Airedale chętnie penetruje każdą dziurę, nie bojąc się zderzać z wrogami. Od Rottweilerów eksperymentatorzy potrzebowali doskonałych zabezpieczeń. Konieczne było zrekompensowanie braku odporności na mróz.
Wraz z czterema głównymi rasami moskiewski dog niemiecki i gończy rosyjski (choć w bardzo niewielkiej liczbie) przejął formację czarnego teriera. Początkowo wyprowadzone grupy mestizo zaczęły się łączyć od trzeciego pokolenia. Niestety udział Sznaucerów Gigantycznych na tym etapie był mniej skuteczny niż pierwotnie obliczono. Ostateczne formowanie czarnego teriera nastąpiło, zgodnie z oficjalnymi danymi, w 4. generacji ras mieszanych. Udało mi się zdobyć psy, które miały:
- twardy, lekko kudłaty płaszcz;
- silne i rozwinięte szczęki;
- potężne kończyny (bez nich ciężkie ciało nie mogłoby się poruszać);
- uszy zawieszone na chrząstce.
Założona w 1924 r. Moskiewska hodowla „Czerwona Gwiazda” oficjalnie rozpowszechniła informacje o stworzeniu rasy w 1956 r. Następnie w katalogu ras na wystawie branżowej opublikowano standard czarnego teriera. Mestizos głównych ras wykorzystano do produkcji zwierzęcej. Spośród nich wybrano próbki spełniające ustalone wymagania. Pozostałe psy przeniesiono do pracy do głównego ośrodka hodowli psów wojskowych lub do innych budów struktur władzy.
Kiedy Czerwona Gwiazda zdołała stworzyć wystarczającą liczbę zwierząt, które spełniały normę, zaczęto je przekazywać prywatnym właścicielom. Pierwszymi z nich byli uczestnicy moskiewskiego klubu hodowli psów służbowych. Najpierw N. N. Nechaeva przejął projekt, a następnie zastąpił go M. A. Anokhin. Później psy zaczęły otrzymywać inne kluby o podobnej specjalizacji.
Pierwsze pełnoprawne pokolenie częściowo „opuściło” inne miasta naszego kraju. Ale właściciele byli zmuszeni zwrócić część osób do żłobków z powodu złośliwości. Jednocześnie opiekunowie psów aktywnie poprawiali cechy zwierząt. Praca została początkowo przeprowadzona pod ścisłą kontrolą inicjatorów powstania rasy. Trudności polegały nawet na wyborze linii fabrycznych lub przynajmniej linii genetycznych. Po osiągnięciu trwałego wyniku psy były doceniane nawet w innych krajach.
Ponieważ prace były prowadzone w interesie wojska i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, przewodnicy psów byli zainteresowani głównie faktycznymi cechami i prostotą treści. Starali się zminimalizować grubość linii włosów, co zawsze jest niewygodne w żłobkach i pomieszczeniach biurowych. Ale entuzjastyczni hodowcy psów w następnych dziesięcioleciach osiągnęli przyjemny wygląd. Teraz prawie niemożliwe jest spotkanie RFT z twardą wełną w kształcie drutu i jest to raczej małżeństwo.
Zwyczajowo dzieli się teriery na dwa podtypy. Jeden z nich („kwadrat”) ma:
- wąska podłużna głowa;
- sucha, bardzo podniesiona szyja;
- wyprostowane ramię;
- spłaszczona skrzynia;
- nadmiernie wydłużona podudzie.
Inne podgatunki wyróżniają się:
- wyraźna chamstwo konstytucji;
- urządzenie odciążające mięśnie;
- powiększona klatka piersiowa;
- wysoko rozwinięty szkielet;
- niesamowita stabilność układu nerwowego.
Opis rasy
W charakterystyce rosyjskiego czarnego teriera nie wystarczy ograniczyć się do opisu standardu i głównych gałęzi tego zwierzęcia. Konieczne jest wskazanie jego innych właściwości i parametrów psychologicznych. Niedoświadczeni ludzie mogą uznać majestatycznego psa za solidny czarny monolit, niezdolny do okazywania emocji. Ale ta opinia nie jest prawdziwa.
Brak „wymownych” w ich ruchach, takich jak VEO, uszy lub smutny wzrok św. Bernardów, nie oznacza niewielkiej emocji.
Oficjalna norma zatwierdzona przez FCI wskazuje następujące rozmiary psów:
- u mężczyzn - od 0,72 do 0,76 m;
- u kobiet - od 0,68 do 0,72 m;
- biorąc pod uwagę dopuszczalne odchylenia, najmniejszy wymiar wynosi 0,66 m, a największy - 0,78 m.
Czasami można też znaleźć wyższe zwierzęta. Ale oficjalne uznanie ich czarnych terierów następuje tylko przy zachowaniu oryginalnych proporcji i prawidłowego wyglądu. Waga psów wynosi od 45 do 60 kg. Zgodnie ze standardem wygląd zewnętrzny powinien wyglądać następująco:
- zewnętrzna masywność sprawy;
- proporcjonalne dodawanie;
- znaczna głębokość i szerokość klatki piersiowej;
- wyraźnie widoczne kłębie;
- prosty, muskularny grzbiet;
- skrócony odcinek lędźwiowy;
- podłużna głowa;
- obowiązkowa obecność brody i wąsów.
Dziąsła czarnego teriera mają ciemny kolor. Szyja jest długa. Chociaż uszy zwisają, są dość wysoko uniesione. Typowa dla nich jest konfiguracja trójkątna. Suche powieki są sztywno dopasowane do powierzchni oczu. Same oczy są owalne.
Zgodnie ze standardem pies ma 42 zęby tworzące zgryz nożycowy. Wszystkie siekacze w szczękach są zmontowane w jednej linii prostej. Zgodnie z przepisami prawnymi wymagane jest zatrzymanie ogona w rejonie 3. kręgu. Nogi ustawione prosto powinny być równoległe do siebie. Wydłużone ostrza są umieszczone pod kątem 90 stopni.
Zaokrąglone nogi kończą się pazurami o ciemnym kolorze. Spośród kolorów dla rosyjskiego czarnego teriera nadaje się tylko czarny, z nieznacznym przeplatanym siwieniem. Właściwy pies potrafi biegać na duże odległości i skakać daleko. Typowe sposoby poruszania się to galop i kłus. Połączenia RFT są elastyczne, wyginają się bez najmniejszej trudności.
Charakter
Ponieważ podczas rozwoju rasy pierwotnie był pomyślany jako asystent w pracach bezpieczeństwa, pies zachowuje się z osobą, której oczywiście nie zna, ostrożny. Teriery starają się w jakikolwiek sposób chronić obszar chroniony i wszystko na nim. Po prostu „utrzymują krąg”, blokując przejście poza określoną linię.
Takie cechy sprawiają, że rasa nadaje się do ochrony osobistej.
Jeśli wychowanie było prawidłowe, zwierzę uratuje właścicieli i ich dzieci. Jednocześnie będzie się zachowywał ściśle, ale nie nadmiernie agresywnie. Charakterystyczną cechą RFT we wczesnym wieku jest tendencja do zabawy i ożywienia. Ale to nie powstrzymuje go przed pokazaniem:
- uczciwa niezależność;
- pozorna nieustraszoność;
- wiara w codzienne czynności.
W miarę starzenia się pies będzie się zachowywał coraz bardziej przyzwoicie. Nie wpływa to jednak na ich wiarygodność jako strażników i eskort. Dopóki RFT nie utrzyma normalnej aktywności fizycznej (nie starzeje się), wypełni swoje obowiązki w 100%. Szczenięta tej rasy, podobnie jak inne duże psy, dorastają wystarczająco długo.
Możesz liczyć na gotowość pełnoprawnego psa serwisowego tylko o 24 miesiące.
Warunkiem normalnego rozwoju i działania czarnego teriera jest wczesna socjalizacja. Jeśli nie zostanie wyprodukowany, później pojawi się szereg problemów w komunikacji z innymi zwierzętami i ludźmi. Teriery w ogóle charakteryzują się nieuzasadnionym uporem. Racjonalne podejście i codzienne zajęcia w specjalnym programie pomagają obejść tę funkcję lub znacznie ją osłabić. Z całym nasileniem wyglądu, RFT doskonale dogaduje się z dziećmi, zdolnymi z łatwością znieść całe ich trąd.
Zwierzę czuje głęboką odpowiedzialność za wszystkich członków rodziny. Zgodnie z instynktem postrzega ich jako członków stada, których należy chronić równie skutecznie jak on sam. Z pozytywnych cech rasy nazywane są:
- potężne zdolności intelektualne;
- wysoka wydajność w pracy;
- doskonała wytrzymałość;
- spokojne i przychylne nastawienie do ludzi;
- oddanie i lojalność wobec właścicieli;
- skłonność do aktywnych gier i ciągłego ruchu.
Porównanie z Giant Schnauzer
Te dwie rasy są dość blisko siebie pod względem biologicznym, jednak podobieństwo między nimi w praktyce dotyczy tylko wyglądu. Istnieją znaczne różnice między nimi pod względem wydajności. Rosyjski czarny terier zajmuje więcej miejsca, wymaga więcej produktów. Tak, a poradzenie sobie z nim będzie miało znacznie więcej niż w przypadku dużych sznaucerów.
Jednak główna różnica między nimi dotyczy psychologii.
Czarne zwierzęta są znacznie spokojniejsze, co jest wyraźnie widoczne na spacerze. Powoli maszerujące psy są znacznie przyjemniejsze dla właścicieli niż wiecznie pędzące sznaucery, a pielęgnacja ich sierści jest bardzo łatwa. Brodaty mężczyzna z Moskwy, ale więcej zasypia z niekończącymi się prysznicami włosów. Sznaucer olbrzymi wygrywa Terriera w odosobnieniu i podczas zawodów. Ale jest gorszy od rosyjskiej bestii pod względem bezpieczeństwa i służby wartowniczej, do trzymania w mroźnym klimacie.
Trenerzy naprawdę doceniają sznaucery, ale czarne teriery są bardziej jak indywidualni właściciele - przyjemniej jest sobie z nimi poradzić i daje wielu ludziom przyjemność. Ale kiedy pies jest już przeszkolony, wtedy RFT jest lepszy dla wiejskiego domu. Sznaucer po prostu zamarza, nawet jeśli mówimy o stosunkowo ciepłych regionach Rosji. Kolejnym plusem czarnych psów w straży poza miastem jest spokój i mniejsza skłonność do szczekania.
W przeciwieństwie do Rizeny spokojnie pozwolą podejrzanym nieznajomym przejść, ale nie pozwolą im wymknąć się spod kontroli bez polecenia.
Żywotność
Zdecydowana większość rosyjskich terierów żyje 10–11 lat. Ale pojedyncze okazy mogą żyć do 14 lat. Eksperci uważają, że materia jest nie tylko pod należytą opieką, ale także ma nienaganną cechę genetyczną. Oba te komponenty są równie ważne w praktyce. Ogólnie rzecz biorąc, rasa jest lekko podatna na choroby dziedziczne.
Jednak znaczna część hodowców z doświadczeniem dokonuje selekcji z uwzględnieniem specjalnych badań medycznych. Doświadczeni hodowcy psów i profesjonalni treserzy psów są jednomyślnie proszeni o wymaganie dokumentów dotyczących ich przejścia i wyniku uzyskanego przy zakupie. Znacząco skróć życie zwierzaka:
dysplazja stawów biodrowych i łokciowych;
uszkodzenie uszu;
- infekcja grzybami patologicznymi;
porażenie młodzieńcze.
Konserwacja i pielęgnacja
Rosyjskie teriery czarne wciąż znacznie różnią się pod względem parametrów linii włosów. Najlepsze są te, w których dominuje szorstki kręgosłup, a podkład jest niewielki. Nieco gorzej jest pracować z psami, w których te części sierści są zrównoważone. Najtrudniej jest zadbać o zwierzęta, które są pokryte głównie miękkim podkładem, który dominuje we włosach rdzenia. W pierwszym przypadku odejście jest bardzo łatwe - wystarczy co roku golić pozostałe włosy na ciele i biodrach.
Drugi rodzaj sierści jest uważany za najbardziej elegancki, ale będzie wymagał systematycznego czesania psa. Bez takiej procedury nie będzie w stanie utrzymać tekstury przez długi czas. Trzeci rodzaj linii włosów nie jest zbyt popularny zarówno wśród właścicieli, jak i doświadczonych opiekunów psów. Zwierzęta będą musiały być czesane każdego dnia.
Nawet przy tym wymaganiu istnieje wysokie ryzyko pojawienia się czarnoksiężników.
Ozdabianie włosów, niezależnie od rodzaju głównego płaszcza, ma szorstką strukturę. Wystarczy je umyć i czesać.Przed rozpoczęciem fryzury musisz uzyskać czystą sierść. Powinien być niczym innym jak podkładem i markizą. Wszystkie martwe włosy i części podkładu należy natychmiast usunąć.
Przycięty terier powinien wyglądać silnie i pewnie.. Najmniejsze wrażenie pewnego rodzaju dekoracyjności jest niedopuszczalne. Jest to ważne nawet podczas opieki nad szczeniętami, nie mówiąc już o dorosłych zwierzętach. Uszy są skrócone zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Na zewnątrz pozostaje 0,5 cm włosów.
Czoło przecina się maszyną, zaczynając od łuków brwiowych. W tym momencie musisz zrobić prostokątny kształt w przybliżeniu równy szerokości czaszki. Na styku czoła i tyłu głowy powstaje płynne przejście między krótkimi i długimi włosami, dzięki czemu uzyskuje się rodzaj „kapelusza”. Kości policzkowe spłaszczają się tak bardzo, jak to możliwe, i zaleca się przycinanie głowy w formie cegły.
Ścinanie włosów po wewnętrznej stronie szyi jest łatwe. Ale niezależnie od wybranego schematu strzyżenia, każda z jego linii powinna być gładka. Na ciele pozostaje wełna o długości 3-7 cm, dokładne liczby są ustalane indywidualnie dla każdego psa. Wymagane do pokazania:
- nasilenie rozwiniętej kłębu;
- okrągłość łap;
- „Krawędź” po zewnętrznej stronie uda i na pewnej części dolnej części nogi;
- wydłużony płaszcz na śródstopiach.
Pielęgnacja jest zbyt odpowiedzialna, aby próbować w pełni produkować samodzielnie. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy planuje się wziąć udział w wystawie kynologicznej. RFT wymaga cięcia i umycia. Mycie jest wymagane za każdym razem, gdy pojawia się negatywne uczucie lub chęć umycia rąk podczas dotykania i głaskania psa. Kiedy terier jest prany, ale nie czesany, okazuje się jeszcze gorzej - czarownice spadną do stanu „filcowych butów”.
Broda musi być przetworzona tak dokładnie, jak to możliwe. Jest stale zatkany jedzeniem, zwilżony wodą. Nieumyta i sucha broda staje się korzystnym miejscem dla rozwoju grzyba, więc terier może nieprzyjemnie pachnieć. Golenie brody nie ma sensu. Jeśli jest tak irytująca dla właścicieli tak emocjonalnie, powinni kupić inną rasę.
Czesanie jest przyspieszane, gdy dochodzi do linienia. Pozwala to znacznie przyspieszyć odnowę linii włosów. Przycinanie jest ściśle wymagane. Wydaj je, gdy ich naturalny wzrost zaczyna powodować problemy dla zwierzęcia. Jeśli pazury są szlifowane na twardym podłożu lub asfalt jest wystarczający, nie należy ich dalej przycinać.
Niezależnie od tej okoliczności konieczne jest usunięcie włosów rosnących wewnątrz małżowiny usznej i zgromadzonej tam siarki. Bez takiego czyszczenia pies może poważnie zachorować. Kolejnym niezbędnym punktem w pielęgnacji jest mycie zębów specjalną pastą do zębów. Ta procedura jest przeprowadzana co najmniej 1 raz w ciągu 72 godzin. Zabrania się używania past do zębów przeznaczonych dla ludzi!
Co karmić?
Pomimo faktu, że RFT należy do tego samego gatunku co wilki, niepożądane jest karmienie ich jednym mięsem. Tego rodzaju dieta jest po prostu nieodpowiednia dla zwierząt. Powszechna opinia o potrzebie zwiększenia wartości odżywczej zbóż jest nieprawidłowa. Wszystkie węglowodany dla czworonożnych zwierząt są „puste” i, poza skromną codzienną normą, po prostu przestają się wchłaniać. Ale właściciele nie mają ograniczonego wyboru między karmą fabryczną a produktami naturalnymi.
Zwolennicy karmienia psów naturalną żywnością powinni znać optymalny stosunek - 30/70. 7/10 dziennych porcji powinno być w białkach reprezentowanych przez:
- odmiany mięsa o ograniczonej zawartości tłuszczu;
- ryby morskie;
- podroby (otrzymują maksymalnie 1 raz w ciągu 7 dni).
Reszta paszy powinna zawierać warzywa i owoce, produkty mleczne, zboża. Ze wszystkich owoców wybiera się tylko te, które gwarantują, że nie powodują ataków alergicznych. Kolejnym zastrzeżeniem jest najostrzejszy zakaz czystego mleka. Karmienie rosyjskich terierów jest absolutnie niedopuszczalne:
- słodkie jedzenie;
- wszelkiego rodzaju wędliny;
- słona żywność (niezależnie od intensywności solenia);
- potrawy bogate w przyprawy;
- półprodukty;
- chleb, inne wyroby piekarnicze.
Z gotowych mieszanek fabrycznych najlepiej nadaje się holistyka. Super-premium jest trochę gorszy. Wysoki koszt tych pasz jest dość uzasadniony, ponieważ ich skład obejmuje nie tylko białko, ale także inne pierwiastki śladowe, witaminy. Ponieważ ciało teriera będzie działać jak zegar.
Mieszanie naturalnej żywności i pasz przemysłowych jest niedopuszczalne. Nie ma przy tym znaczenia, czy są one używane w jednym kroku, czy kolejno jeden po drugim. Nieuchronnie otrzymujesz nieprzyjemny wynik - brak równowagi w układzie pokarmowym. Niezależnie od tego, jakie jedzenie zostanie użyte, należy je spożywać w ograniczonej ilości. Od wczesnego dzieciństwa szczenięta muszą rozwijać wyraźną dyscyplinę w jedzeniu. Przejadanie się zawsze prowadzi do otyłości, a za nią „problemy” ze stawami są „zacieśniane”.
Czasami, już na końcowym etapie dorastania, te same stawy są poważnie zdeformowane. Okazuje się, że pies o zgiętych nogach, nieprzyjemnie wyglądający. Miskę z jedzeniem należy ustawić na małej wysokości. To takie ustawienie karmnika najlepiej pasuje do fizjologii psa.
Kolejny niuans - zawierający RFT, musisz położyć dywan na podłodze. Chodząc po linoleum, parkiecie lub laminowanej podłodze, zwierzę uszkadza kończyny. Często są zdeformowane i rozwijają się nieprawidłowo. Nieoczekiwanym dla hodowców psów będzie zakaz częstego głaskania po głowie. Na terierach z tego powodu linia wzrostu uszu może się zginać. Małe szczenięta należy trzymać z dala od schodów, szafek i innych wysokich miejsc. Wypadnięcie z nich prawie nieuchronnie powoduje poważne obrażenia.
Musisz przeczesać i wykąpać teriery natychmiast po zakupie. W młodym wieku ta procedura jest wykonywana tak często, jak to możliwe. Jeśli pies nie jest myty i nie czesany w tym czasie, później całkowicie niemożliwe jest przyzwyczajenie go do takich manipulacji. Z zastrzeżeniem tych wymagań, zdrowie zwierzęcia jest gwarantowane. Jednak równie ważne jest rozwijanie od niego odpowiednich cech praktycznych.
Rodzicielstwo i szkolenie
Teriery potrzebują gry, ponieważ jest to:
- przypływ energii;
- niezbędny element uczenia się;
- cenny sposób na poprawę zdrowia.
Nawet gdy pies dorasta, musi się bawić, aby umocnić swój status w „paczce”. Dlatego treserzy psów, trenerzy amatorzy aktywnie korzystają z elementów treningu gry. Walka z instynktem rządzącym wszystkim, co napotyka na drodze, to gryzienie, gryzienie i drapanie. Ale nie możesz ponownie sprowokować teriera - niech wszystkie twoje rzeczy będą dla niego niedostępne. Doboru zabawek do zaspokojenia tych bardzo instynktownych potrzeb należy dokonać indywidualnie.
Istnieje wiele opcji:
- piłki;
- duże kości wołowe;
- plandeka skręcona do stanu „kiełbasy”;
- „Tweeter”;
- specjalne patyczki;
- miękkie zabawki.
Stare zabawki, ubrania (a nawet ich części) oraz części mebli nie mogą być używane jako zabawki. Zwierzęta, pomimo wszystkich osiągnięć intelektualnych, zasadniczo nie są w stanie zrozumieć, dlaczego można bawić się niektórymi rzeczami, ale nie można bawić się innymi rzeczami, które wyglądają podobnie. Pies wyróżnia wszystko zapachem, a kategoria „wykorzystany - nieużywany” jest wyższy niż granice jego prezentacji. Możesz odpędzić psa od nóg krzesła lub innych przedmiotów za pomocą wody kolońskiej lub innej substancji, której terier nie polubi.
Kiedy zainteresowanie tą samą nogą pojawia się tylko raz w trakcie gry, musisz odwrócić uwagę psa i zapewnić mu bardziej interesujący temat.
Możesz zrobić inaczej, używając odruchu oporu. Aby to zrobić, otwórz usta szczeniąt i przymocuj „zabroniony” przedmiot siłą, ale bez samookaleczenia. Starsze teriery zasługują na inne traktowanie: właściciel musi powiedzieć im „Słuchaj”, okazać czujność i wyjść do innego pokoju. Jeden taki środek zwykle wystarcza, aby wyjaśnić niedopuszczalność określonego zachowania. Sztywne, zaporowe polecenie „Fu” wydaje się tylko w szczególnie odpowiedzialnej lub szczególnie trudnej sytuacji.
Właściciel RFT powinien wyraźnie zrozumieć, że jest to niezwykle potężny środek wywierania wpływu, prawie skrajny środek. Zbyt częste korzystanie z takiego zamówienia dewaluuje jego znaczenie. Oprócz treningu musisz zadbać o to, jak prawidłowo zostawić szczeniaka w domu. Nawet przed wyjściem do pracy lub inną długą nieobecnością musisz go wyprowadzić. Przydatne jest wymawianie wyrażeń „idę na służbę”, „niedługo będę” i tak dalej.
Chociaż nie są to zespoły, należy je powtarzać za każdym razem, gdy wychodzisz z domu, a ponadto w ściśle niezmienionej formie. Następnie zwierzę przyzwyczai się do tych formuł i, wypowiadając je, będzie czekać dokładnie tak długo, jak to konieczne. Kiedy obiekt (dowolny) zostanie rzucony na teriera, należy spojrzeć tam, gdzie go przeciągnie. Jeśli pójdzie do właściciela, będziesz musiał dowodzić Aportem. Zabrania się gry z holowaniem różnych rzeczy z psami, których zęby i szczęki nie są uformowane.
Jeśli RFT wykazuje skłonności do przywództwa, kategorycznie nie jest gorszy od niego podczas ciągnięcia. W przeciwnym razie autorytet właściciela zostanie podważony i naprawdę nie można liczyć na posłuszeństwo psa.
Przydatne jest również ćwiczenie polegające na rzucaniu zabawką między członkami rodziny. W takim przypadku terier musi monitorować ruch przedmiotów i ruchy samych ludzi. Czasami warto nawet zacząć od umyślnych błędów. Zwiększy to zainteresowanie zwierzaka. Zabrania się grania w gry, którym towarzyszy bieganie po zwierzętach po właścicielach.
Na ulicy musisz bawić się terierami tylko domowymi zabawkami. W przeciwnym razie podniosą wszystko z ziemi. Elementy walki i zamieszania w grach są całkowicie akceptowalne, a nawet pożądane. Ale musisz natychmiast zatrzymać grę, gdy szczeniak zacznie poważnie gryźć. Od najmłodszych lat musi opanować postawę, że właściciel ma absolutną odporność.
Ale ciekawość i zainteresowanie wszystkim wokół nas można przyjąć tylko z zadowoleniem. W takim przypadku konieczne jest kategoryczne wykluczenie jakiejkolwiek prowokacji ataku na inne żywe istoty. Jeśli zwierzę wykazuje agresję, należy ją delikatnie, ale zdecydowanie zjadać. Przydaje się opanowanie polecenia „obserwuj”. Ta kolejność przyda się, gdy podejrzana osoba (samochód) pojawi się w pobliżu, a dzieci bawią się na podwórku, a także w niektórych innych przypadkach.
Wskazane jest chodzenie z dobrze wychowanymi psami. W przeciwnym razie odruch naśladowczy zmusi cię do przyjęcia nie najlepszych form zachowania. W pobliżu dróg i kolei, nawet gdy są one puste, musisz się zatrzymać, rozejrzeć. Przechodząc przez autostradę, musisz wydać polecenie „W pobliżu”. Bieganie i zabawa ze szczeniakiem jest łatwa do połączenia z opanowaniem drużyny Bariera
Gdy terier nie pasuje do sygnału właściciela, jest to albo groźna manifestacja nieposłuszeństwa, albo problemów ze słuchem.
Polecenie „do mnie” należy wykonać natychmiast i bezwarunkowo, niezależnie od wszystkich innych okoliczności. Aby zrealizować zamówienie, zawsze musisz zadzwonić do RFT bez późniejszej kary lub usunięcia „interesujących” przedmiotów. Niech połączenie zawsze będzie przyjemne - wtedy wynik zadowoli właściciela. Kolejnym zleceniem do opanowania jest natychmiastowe zatrzymanie na polecenie właściciela.
Zabronione zespoły są praktykowane przede wszystkim z bolesną negatywną stymulacją. Powinien być stosowany nie tylko, gdy w ogóle odmawia wykonania zamówienia, ale także podczas hamowania, opieszałości. Trening powinien być powtarzany raz za razem, osiągając nienaganny wynik. W przypadku uporczywych awarii lepiej skorzystać z pomocy specjalistów. Surowo zabronione jest:
- pozwól psu na stole roboczym i jadalnym;
- pozwalając jej znów iść do kuchni;
- pozwól leżeć lub siedzieć na kanapie;
- w celu osiągnięcia całkowitej agresywnej reakcji na każdego przechodnia lub na każdy samochód bez powodu.
Recenzje właścicieli
Wielu czarnych właścicieli uważa rosyjskiego czarnego teriera za źle wyszkolonego psa. Ale ci, którzy wiedzą, jak osiągnąć posłuszeństwo, cieszą się z tego zwierzaka. Łatwiej jest trenować zwierzę w młodym wieku. W recenzjach o czarnych terierach również zauważ:
- Zazdrość w ochronie terytorium;
- bezkompromisowa ochrona ludzi;
- miłość do wszystkich członków rodziny;
- bolesna reakcja na najmniejsze konflikty w rodzinie;
- trudności w pielęgnacji;
- zewnętrzne piękno;
- potrzeba stałej komunikacji;
- odporność na niegrzeczne zachowanie.
O cechach rasy, zobacz wideo poniżej.