American Naked Terrier: funkcje, zawartość i karmienie

American Hairless Terrier to bardzo interesujący i charakterystyczny pies. Rasa ta pojawiła się stosunkowo niedawno, ale bardzo szybko zyskała dużą liczbę fanów na całym świecie.

Historia pojawienia się bezwłosych terierów amerykańskich wywodzi się z wysp Wielkiej Brytanii, gdzie ich bezpośredni przodkowie (psy szczur-terier-terier) byli wykorzystywani przez chłopów do ochrony zbiorów przed szczurami i lisami. Przedstawiciele tej rasy przybyli do Ameryki wraz z brytyjskimi rodzinami, które wyemigrowały do ​​Stanów Zjednoczonych.

Tutaj wykonywali te same obowiązki, co w domu: chronili żniwa przed nieproszonymi gośćmi. Ludność rozwijała się w naturalnym tempie, albo zwiększając jej liczbę, albo stawiając ją dosłownie na krawędzi wyginięcia, jak to miało miejsce na przykład podczas rewolucji przemysłowej w 1930 r.

Rodzina, w której przeniesiono szczeniaka, szybko doceniła korzyści płynące z trzymania nagiego psa i poważnie zadbała o pozyskanie potomstwa od swojego zwierzaka. Aby to zrobić, głowa rodziny, Edwin Scott, zwróciła się do genetyków, którzy doradzili mu, by związał Josephine (tak zwany szczeniak) z ojcem. Eksperci słusznie założyli, że narodziny łysych szczeniąt w przypadku takiego krzyża są bardzo duże i nie zostały pomylone.

W wyniku krycia urodziło się 4 dzieci, z których jedno było łyse. Kolejne dwa mioty nie przyniosły pożądanego rezultatu - wszystkie szczenięta okazały się dość zwyczajne i dopiero 30 grudnia 1981 r. Josephine urodziła czworo dzieci, z których dwa okazały się jednocześnie łyse. Ten dzień został ogłoszony dniem pojawienia się rasy American Hairless Terrier.

Edwin był tak zainspirowany wynikami, że zaczął aktywnie badać nową rasę i poświęcił wiele czasu na identyfikację wzorców genetycznych, które doprowadziły do ​​pojawienia się nagich osobników. Następnie otworzył szkółkę hodowlaną Trout Creek Kennel i pod każdym względem zaczął promować i popularyzować wyjątkową rasę.

Pierwsi szczęśliwi właściciele łysych psów z przyjemnością stwierdzili, że zwierzę nie wywołuje alergii i wymaga minimalnej opieki. Wiadomość o tej niesamowitej rasie szybko rozeszła się po całym świecie, a „Amerykanie” zaczęli być bardzo poszukiwani wśród ludności.

W 1998 r. Amerykańskie Stowarzyszenie Rzadkich Ras, a także Amerykański Klub Rat Terrierów, „Amerykanie” zostali uznani za odrębną rasę psów. Rok później United Dog Club również wpisał je do swojego rejestru, ale do tej pory jako łysą odmianę szczurów. I dopiero w 2004 r. „Amerykanie” otrzymali oficjalne uznanie i zostali zarejestrowani w UKC jako niezależna rasa.

American Bezwłosy Terrier to aktywne i bardzo zwinne psy o dobrze rozwiniętych mięśniach i pięknej budowie ciała. Długość ciała odpowiada wysokości w kłębie jako 10/9, co daje idealne proporcje ciała. Główne cechy rasy są następujące.

• Głowa zwierzęcia ma kształt klina i charakteryzuje się umiarkowanym przejściem między czołem a kufą. Szeroka czaszka zwęża się lekko w kierunku kufy i ma lekko wypukłą strukturę.
• Kufa zwęża się na dziobie i ma silne szczęki z dobrze rozwiniętymi mięśniami policzków. Taka struktura szczęk została odziedziczona przez „Amerykanów” od przodków Pied Piper, którego usta otworzyły się bardzo szeroko i ułatwiły łapanie szczurów.
• Nos jest solidny, częściej czarna pigmentacja, dopasowana do koloru warg.
• Usta terierów nie są obwisłe, ściśle przylegają do zębów.
• Zęby zwierzęce Obecny w całości i różni się siłą i bielą. Jeśli chodzi o zgryz, ma on głównie kształt nożycowy, chociaż norma dopuszcza również linię prostą.
• Uszy „Amerykanów” mają kształt litery V i mogą w pełni stać, stać nieruchomo i wisieć na chrząstce. Co więcej, ich pozycja przed ukończeniem pierwszego roku życia jest raczej niestabilna i nie wpływa na ocenę wystawy.
• Oczy łysych terierów ustawione ukośnie, mają okrągły kształt i lekkie wybrzuszenie, a ich kolor jest całkowicie zależny od odmiany rasy. Tak więc u absolutnie łysych psów ich kolor może być dowolny, podczas gdy u gatunków powlekanych ściśle pasuje do koloru sierści. Często są osoby o niebieskich, a nawet bursztynowych oczach, chociaż większość z nich jest nadal ciemnobrązowa. Krawędzie powiek mają taką samą pigmentację jak nos i usta.
• Szyja stopniowo przechodzi w plecy ma średnią długość i pogrubia się bliżej ramion, a lekkie wygięcie przy umiarkowanej muskularności nadaje mu elegancji i lekkości.
• Przednie nogi „Amerykanów” wyróżnia się mocną kością i prawie pionowymi śródręczami. Tylne są dość muskularne, z oględzinami są równoległe do siebie. Łapy są owalne i kompaktowe. Palce środkowe nieco dłuższe niż boczne, wilcze szpony należy usunąć.
• „American” ma harmonijnie złożoną obudowę, prosty, mocny grzbiet, lekko wypukła muskularna dolna część pleców i lekko opadający zad.Klatka piersiowa teriera jest głęboka, a dolna część znajduje się na poziomie łokci. Badanie boczne ujawnia mały owalny odrost brwi.
• Gruby ogon u podstawy zwęża się w kierunku końca. Jeśli zwierzę jest w podnieceniu, ogon jest unoszony tuż poniżej linii grzbietu, w pogotowiu - wzdłuż linii wstępującej z lekkim zgięciem, przypominającym szablę.
• Kolor łysych terierów może być dowolny. Zwykle w głównym odcieniu skóry występują kontrastujące plamy, które z biegiem lat stają się większe, a sama skóra ciemnieje.
• Wysokość „Amerykanów” wynosi 40-45 cm, waga - nie więcej niż 6 kg.
• Te psy poruszają się bardzo łatwo i naturalnie, jednocześnie kończyny przednie wyróżniają się dobrą amplitudą, a kończyny tylne silnym pchnięciem.

Biorąc pod uwagę cechy rasy, nie sposób nie wspomnieć o odmianach „amerykańskich”. W sumie są dwa rodzaje psów.

• Pierwszy obejmuje absolutnie łyse zwierzęta, które jednak rodzą się w lekkim „płaszczu”. Po ośmiu tygodniach włosy całkowicie wypadają, z wyjątkiem wąsów i brwi. Skóra tych psów jest bardzo miękka i przyjemna w dotyku, zdolna do generowania potu w upale i stresujących sytuacjach.
• Drugi typ obejmuje osoby o lekkim płaszczu, przetrwanie w wieku dorosłym. Takie psy mogą mieć jeden kolor, a także dwu- lub trzykolorowy kolor z obowiązkową obecnością bieli.

Ale warto również wspomnieć o niedociągnięciach, które mogą prowadzić do obniżenia znaku na wystawie, aw przypadku poważnych wad może prowadzić do dyskwalifikacji. Zwierzęta można więc „odrzucić” zbyt ostry przystanek, krótka kufa, brak zębów, wady zgryzu, brak pigmentu i niepomalowanego nosa, a także głowy, przypominający kształtem jabłko, wybrzuszone lub głęboko osadzone oczy oraz niedopasowanie ich koloru do głównego koloru.

Nieadekwatne uszy, końsko szpotawe, ogonek, zbyt duży wzrost i otyłość są również uważane za wady. Poważne wady obejmują wełnę dłuższą niż 1 mm u osób łysych po 6. miesiącu życia, wnętrostwo, zaburzenia zachowania, głuchotę, nieproporcjonalną długość nóg w stosunku do ciała, krótki ogon od urodzenia i bielactwo. U gatunków pokrytych jest to dodatkowo merle i brak koloru białego.

Amerykańskie nagie teriery są bardzo przyjazne i towarzyskie, dzięki czemu można je bezpiecznie przypisać najlepszym psom towarzyszącym. Zwierzęta zaskakują swoich właścicieli zdolnościami umysłowymi i wysoką inteligencją. Również są aktywni, ciekawi i bardzo energiczni. Dzięki temu są idealną rasą dla rodzin, w których są małe dzieci, z którymi terier zawsze będzie towarzyszył na spacer i chętnie weźmie udział w zabawach i psikusach dla dzieci.

Pies szybko i mocno przywiązuje się do swojej rodziny i bardzo trudno jest znieść separację od domu. Znudzony terier, pozostawiony samemu sobie w domu, zaczyna szczekać głośno i non stop, co może powodować uczciwe wyrzuty sąsiadów.

„Amerykanie” dobrze dogadują się z prawie wszystkimi zwierzętami domowymi i spędzają z nimi czas. Jedynymi wyjątkami są dekoracyjne gryzonie i ptaki, których absolutnie niepożądane jest pozostawienie samemu sobie z psem.

Wynika to z faktu, że „rodzice” bezwłosego psa (ratteriery) są „profesjonalnymi” łapaczami i myśliwymi szczurami, dlatego lepiej nie ryzykować życia nieszczęsnych chomików i kanarków i zadbać o ich bezpieczeństwo z góry. Dla nieznajomych, którzy po raz pierwszy przyszli do domu, nagi teriery są dość lojalni, pod warunkiem, że właściciel jest w dobrym humorze i cieszy się z ich wizyty.

American Hairless Terrier jest dość młodą rasą, więc nie ma długoterminowych badań na temat jej chorób genetycznych.Wiadomo tylko, że mutacja, w wyniku której pojawiła się rasa, nie pociągała za sobą żadnych poważnych anomalii fizycznych ani odchyleń w rozwoju.

Jednak, jak każda inna rasa, teriery wciąż mają słabości. Przede wszystkim oczywiście skóra, która często cierpi na jasne słońce i silne mrozy, z powodu którego potrzebuje dodatkowej ochrony. Tak więc latem, przed wyjściem na ulicę, należy posmarować swojego zwierzaka kremem do opalania, który należy wycierać wilgotną szmatką po powrocie do domu.

Zimą zwierzęta powinny zawsze nosić ciepłe kombinezony i buty. Ponadto psy czasami chorują zapalenie żołądka, zapalenie jelit i adenowirus. Zapalenie wątroby i gronkowce występują rzadziej. Aby uniknąć wielu chorób wirusowych, zwierzęta muszą zostać zaszczepione w odpowiednim czasie.

Ogólnie nagie teriery wyróżniają się dobrym zdrowiem, wysoką odpornością i spokojnie żyją do 15, a czasem do 17 lat.

Należy nabyć szczenięta American Naked Terrier albo w rodowodowych szkółkach, albo od zaufanych hodowcówmający dobrą reputację. Ponadto przed zakupem musisz wiedzieć, jak wygląda rasowy nowonarodzony nagi szczeniak.

Faktem jest, że dzieci nie rodzą się całkowicie łyse, ale pokryte są bardzo miękkimi i krótkimi włosami. Po 7-8 tygodniach włosy porodowe wypadają, a zwierzę staje się nagie. Trądzik powstaje w miejscu wypadania włosów, co jest całkowicie normalne i nie wymaga żadnej interwencji.

Powinieneś także zobaczyć, jak dziecko ma uszy - jeśli są skierowane do wewnątrz, lepiej odmówić zakupu takiego szczeniaka. Zęby również należy dokładnie zbadać: powinny być białe i mocne. Ponadto musisz zapoznać się z historią chorób rodziców i sprawdzić, czy u dziecka występują szczepienia związane z wiekiem.

American Bezwłosy Terier to wyłącznie psy domowe i potrzebują komfortu cieplnego. Zarówno mieszkanie, jak i dom wiejski są dla nich odpowiednie. Jednocześnie bardzo ważne jest, aby zapewnić zwierzęciu miękką i wygodną ławkę kuchenną, z dala od przeciągów i urządzeń grzewczych. Teriery są naturalnie bardzo aktywnymi i żywymi stworzeniami.i dlatego potrzebują długich spacerów na świeżym powietrzu z możliwością biegania bez smyczy.

Jeśli chodzi o opiekę nad psem, to obejmuje szereg obowiązkowych procedur.

• Powłoka skórna są najbardziej wrażliwym miejscem nagich terierów i wymagają regularnego czyszczenia potu i brudu. Aby to zrobić, użyj wilgotnych ściereczek lub miękkiej ściereczki zamoczonej w ciepłej wodzie. Możesz kąpać zwierzę raz w tygodniu za pomocą specjalnych szamponów dla bezwłosych psów.
• Teriery myją zęby raz w tygodniu, za pomocą tego pasty do zębów dla psów i szczotek do ssania na palec.
• Raz w tygodniu przecieraj oczy mokrym wacikiem zanurzone w mocnym bulionie z herbaty lub rumianku.
• Uszy nagich terierów regularnie sprawdzać i, w razie potrzeby, wycierać wacikami zamoczonymi w oleju.
• Pazury dla zwierzaka tnij co 3 miesiące za pomocą maszynki do strzyżenia lub specjalnych nożyczek.

„Amerykanie” są wybredni w żywieniu i mogą jeść zarówno dostosowane pokarmy, jak i naturalne pokarmy. Jeśli zdecydujesz się karmić swojego szczeniaka zwykłym pokarmem, powinieneś o tym wiedzieć 50% całości powinno stanowić chude mięso lub podroby. Pozostałe 50% powinno przypadać na zboża (kasza gryczana, ryż lub jęczmień perłowy) i warzywa, które są podawane zarówno na surowo, jak i na ciepło.

Dwa razy w tygodniu pies może otrzymywać jajka i gotowane ryby morskiewcześniej oczyszczony z dużych kości. Ze sfermentowanych produktów mlecznych teriery można karmić twarogiem i kwaśną śmietaną o niskiej zawartości tłuszczu.

Jeśli planuje się karmić szczeniaka gotowymi karmami, lepiej wybrać kompozycje holistyczne lub klasy premium, w których substancje niezbędne dla zwierzaka znajdują się nie tylko w wymaganych ilościach, ale także optymalnie łączą się ze sobą. Idealny do karmy dla zwierząt domowych o delikatnej skórze, takiej jak seria Dermacomfort od Royal Canin.

Jeśli jednak pies jest całkowicie zdrowy i nie jest podatny na reakcje alergiczne, możesz nakarmić go dodatkowymi formułami budżetowymi, na przykład: Pro Plan, Eagle Pack, Hill's lub Acana. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią karmę zgodnie z wiekiem i cerą zwierzaka.

W tym przypadku nie trzeba podawać suplementów mineralnych i witaminowych, a psom jedzącym produkty naturalne dodatkowo podaje się olej rybny, mączkę kostną i preparaty zawierające wystarczającą ilość witamin i minerałów. Dobre wyniki uzyskuje się za pomocą Beaphar, CanVit, Excel 8 w 1 i Unitabs Daily Complex. Jednak nie można przepisać tego lub tego kompleksu witaminowo-mineralnego na własną rękę.

Przed zakupem powinieneś skonsultować się z weterynarzem, który po przejściu ogólnego badania krwi lub biochemii powie dokładnie, jakich elementów brakuje psu i zaleci odpowiedni lek. Dorosłe zwierzę powinno być karmione dwa razy dziennie, a wielkość porcji należy obliczać na podstawie poziomu aktywności i apetytu psa.

Amerykańskie bezwłosy teriery doskonale nadają się do treningu i doskonale nadają się do roli pierwszego zwierzaka. Charakterystyczną cechą psów tej rasy jest ich chęć zadowolenia właściciela za wszelką cenę. Pomaga to przybyszom uwierzyć w siebie i wychować posłusznego i kontaktowego psa rodzinnego.

Pies bardzo dobrze postrzega resztę domu, jednak nie doświadczy takiego przywiązania do „głównego” właściciela. Szkolenie nagich terierów odbywa się zgodnie z tradycyjnym schematem przy użyciu metod zachęcania / karania, w ostateczności z użyciem surowego krzyku lub spojrzenia, ale w żadnym wypadku nie bicia. Szczególną uwagę należy zwrócić na problem bezprzyczynowego głośnego szczekania, który jest często grzeszony przez przedstawicieli tej rasy i od wieku szczeniąt postanawia się to zatrzymać.

Poniższy film opowie o cechach rasy.