Jak określić rodzaj temperamentu?

Wszystkich ludzi można warunkowo podzielić na cztery główne typy psychologiczne. Znając główne cechy każdego z nich, możesz łatwo określić, która osoba jest teraz przed tobą, jak z nią porozmawiać i jakiej reakcji się spodziewać. Takie umiejętności będą przydatne bez względu na dziedzinę działalności, ponieważ wszyscy żyjemy w społeczeństwie. Spróbujmy jasno i łatwo wyjaśnić, jakie są kluczowe różnice między nimi i jak szybko określić rodzaj temperamentu.

Rodzaj temperamentu zależy w dużej mierze od dziedziczności. Ale to nie znaczy, że nie może się zmienić przez całe życie. Pod wpływem czynników zewnętrznych i osobistych przekonań można w dużej mierze skorygować te wzorce behawioralne, które są nieodłączną cechą osoby według psychotypu.

„Żółta żółć” panująca u tych ludzi nadaje im porywczy charakter. Takie osoby fizjologicznie nie mogą powstrzymywać emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Wszyscy słyszeli wyrażenie „świeci jak zapałka”. Jedno niezręczne słowo wystarcza, by wytrącić równowagę z cholerykiem. Ale ich główną zaletą jest zdolność szybkiego chłodzenia. Choleric nie będzie miał pretensji i nie zbuduje planu zemsty na wiele sposobów. Po pewnym czasie ci ludzie zapomną zarówno sprawcę, jak i przyczynę gwałtownej reakcji.

Są to naturalnie silni ludzie. Mogą nawet rozwiązać złożone problemy. Problem polega jednak na tym, że ich niestabilność często szkodzi przyczynie.Ludzie tego typu mogą wybuchnąć i zrezygnować z tego, co rozpoczęli, lub nawet dać się ponieść innemu projektowi. Często dominują cechy przywódcze, a jednak osiągają swój cel. Ale te same cechy prowadzą do tego, że ludzie tolerancyjni starają się być pierwsi nie tylko w każdym biznesie, ale także w każdym sporze. Często pojawiają się podżegacze do różnych głośnych sporów i starć.

Ten typ nie charakteryzuje się powolnością, szybko i dużo rozmawiają. Jednocześnie mowa jest malowana emocjonalnie, wykorzystywane są żywe porównania i przesady. Wyraz twarzy jest również bardzo mobilny i wyrazisty. Taka osoba ma dosłownie wszystko „zapisane na jego twarzy”. Nie wie jak i nie chce ukryć swoich emocji.

Flegmatycy są spokojnymi i zrównoważonymi ludźmi, którzy nie są podatni na nagłe wybuchy gniewu i są przyzwyczajeni do dobrego myślenia i ważenia wszystkiego. Flegmatycy nigdy nie podejmą żadnej ważnej decyzji pod kontrolą zmysłów ani w pośpiechu. Ich mocną stroną jest logika i ostrożne podejście.

Z tego powodu wielu uważa je za raczej powolne. Ale właśnie dzięki takim cechom ludzie flegmatyczni stają się dobrymi przywódcami. Flegmatyczka nie znajdzie nieuzasadnionego błędu w stosunku do swoich podwładnych, jego decyzje są ważone, dobrze dogaduje się z innymi i jest w stanie zachować trzeźwe spojrzenie na sytuację, nawet w najtrudniejszych okolicznościach. Jednocześnie nie podlegają ambicjom. Flegmatycy odpowiednio oceniają siebie i innych na podstawie faktów.

Jeśli coś poszło nie tak, będą potrzebowali czasu, aby przemyśleć to dokładnie. Bardzo trudno jest im podjąć decyzję tu i teraz. Ale z drugiej strony patrzą na ludzi bardzo długo, zanim zaczynają im ufać. To jest klucz do silnych relacji w przyszłości. Takie osoby są lojalne i cenią przyjaźń.

Czasami bardzo trudno jest komunikować się z ludźmi flegmatycznymi, ponieważ nie wykazują one również odrobiny emocji. Nie można zrozumieć, czy jesteś dla niego interesujący jako rozmówca. Taka pasywność, a nawet obojętność, idą na nie tylko ze szkodą. Ale kompromis z nimi jest całkiem możliwy, jeśli podasz wystarczającą liczbę faktów na korzyść swojej decyzji.

Rodzicom flegmatycznym jest bardzo łatwo. Dzieci uważnie słuchają próśb, zachowują spokój. Z wyglądu można je rozpoznać po wolnym tempie mowy (z przerwami) i spokojnych ruchach. Często robią sobie przerwę, zanim odpowiedzą na pytanie.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ten rodzaj temperamentu nie ma najlepszych cech. Są bardzo wrażliwe, wrażliwe na wszelką krytykę. Każda niestandardowa sytuacja może ich zaniepokoić. Ale dzięki wysokiej czułości widzą świat we wszystkich kolorach. Najmniejszy przejaw piękna (lub bezstronności) nie ucieknie przed nimi. Ta główna jakość pozwala im osiągać wysokie wyniki w dziedzinie kreatywności. Wyłaniają się z nich wielcy artyści, muzycy, rzeźbiarze.

Bogata wyobraźnia czasami nie gra w ich ręce. Rzeczywiście, nawet jeśli nic złego się nie wydarzyło, już „zgubili” cały scenariusz możliwych konsekwencji. A jeśli jest smutny, melancholik zacznie się tym martwić. Często mają rację w swoich prognozach, ponieważ potrafią dostrzec problem na długo przed jego pojawieniem się.

Rozpoznanie melancholii według opisu jest dość proste. Mają cichy głos, mowa jest rozsądna i pozbawiona emocji. W tym przypadku melancholia będzie się kłócić, choć nie tak jasno i agresywnie jak cholerycznie. Kiedyś bronili swojego punktu widzenia, choć w bardzo spokojnej formie.

Melancholijni ludzie są bardzo oddani. Osoba z dobrą organizacją umysłową boleśnie doświadcza nie tylko swoich problemów, ale także problemów ukochanej osoby.

Są to bardzo jasne i niezapomniane osobowości. Ale są bardzo zmienne. Teraz krwisty może być smutny i zniechęcony, a po minucie daj się ponieść emocjom i śmiej się głośno z żartu rozmówcy. Jeśli coś pójdzie nie tak zgodnie z ich pierwotnym planem lub jeśli zostanie w czymś pokonany, to długo się nie martwią. Łatwo się martwić i krytykować. Od przejawów niewerbalnych można odróżnić mimowolny uśmiech na jego twarzy.

Optymistyczni ludzie starają się osiągnąć swoje cele w najprostszy i najbardziej pracochłonny sposób. Chociaż osoby te są dobrymi pracownikami inicjatywnymi, często robią wszystko powierzchownie. Tacy pracownicy nie będą zagłębiać się w relacje przyczynowo-skutkowe, ale po prostu wykonują swoją pracę.

Nie licz na to, że osoby te wykażą się gorliwością i przyjmą dodatkowe troski. Ale natychmiastowe obowiązki w pracy zostaną spełnione. Pozytywną jakością jest łatwa adaptacja do szybko zmieniających się warunków. Daje im to przewagę konkurencyjną w wielu sytuacjach.

Oprócz głównych cech każdego rodzaju temperamentu mają pewne wzorce behawioralne. Oczywiście nie należy wykluczać z faktu, że często spotykane są typy mieszane, a wtedy dokładniejsze scharakteryzowanie staje się znacznie trudniejsze. Rozważymy główne cechy zachowania psychotypów. Na ich podstawie będziesz w stanie wyciągnąć własne wnioski na temat tego, jaki typ konkretnej osoby lub jesteś.

Cholerycy nie różnią się powściągliwością. Nie powinieneś prowadzić z nimi gorących dyskusji, szczególnie jeśli chcesz dojść do kompromisu. Poddaj się mu, a choleryk szybko ostygnie i będzie mógł lepiej dostrzec sytuację. Zgody nie są mściwe. Gdy irytujący czynnik zniknie „z pola widzenia”, choleryk szybko zapomni o swojej niechęci lub irytacji.

Są to silne osobowości, które często mają jasny wygląd. Osiągają swój cel dowolnymi metodami. Te osobowości są w stanie pokonać złożone przeszkody i trudności. Zajmowanie czołowej pozycji jest dla nich ważniejsze niż przejściowe trudności i trudności.

Psychologiczna charakterystyka flegmatyki mówi o jej powolności i roztropności. To samo znajduje odzwierciedlenie w jego zachowaniu. Takie osobowości są konserwatywne i prawie nie akceptują nowych trendów. Bardziej wygodne jest dla nich działanie zgodnie z już znanym planem niż za każdym razem wymyślanie koła na nowo.

Nie lubią, kiedy narzucają swój punkt widzenia. Mają własny jasny plan, z którego ludzie flegmatyczni nie poddadzą się nawet pod wpływem czynników zewnętrznych. Jednocześnie te osobowości są logiczne i konsekwentne, zawsze doprowadzają rzeczy do końca. Jedną z głównych cech zachowania flegmatycznego jest cierpliwość. Tam, gdzie choleryczni pacjenci tracą temperament, a melancholijni ulegają apatii, flegmatyczka będzie czekać na skrzydłach i pozostać obojętnym na pojawiające się trudności.

Jeśli chodzi o charakterystyczne zachowanie melancholii, możemy wyróżnić ich wytrwałość i ciężką pracę. Zagłębiają się w szczegóły pracy i starają się ją wykonać na najwyższym poziomie. Większość perfekcjonistów odnosi się do tego szczególnego rodzaju temperamentu.

Flegmatyczni i optymistyczni ludzie mają trudności ze zrozumieniem takiej powolności i powolności w działaniu. Pomyślą, że to pasywny pracownik, który nie jest entuzjastyczny. Ale tak nie jest. Po prostu melancholijni ludzie są przyzwyczajeni do trzymania wszystkich swoich emocji dla siebie. Flegmatycy głęboko przeżywają każdą krytykę, nawet jeśli jest to racjonalne.

Melancholijne dziecko można rozpoznać po jego zainteresowaniu różnymi dziedzinami życia.Uważnie studiują wszystko, co ich otacza, starając się zrozumieć istotę wszystkiego, co się dzieje. Ale wraz ze swoimi rówieśnikami melancholia bardzo mocno zbiegają się, dopóki nie znajdą bratniej duszy, której mogą w pełni zaufać.

Optymistyczni ludzie są pod każdym względem miłymi rozmówcami. Po pierwsze, osoby te nie będą kłamać, a po drugie, ich historie są bardzo interesujące do słuchania. Lubią żartować, ale w większości są to nieszkodliwe, a nawet urocze żarty. Optymistyczni ludzie często nawiązują przyjaźnie nie ze względu na głębokie relacje, ale na ilość. Wokół nich zawsze jest wielu przyjaciół, znajomych i innych „świt”.

Sanguine doskonale objawia się zarówno jako przywódca, jak i podwładny. Taki pracownik szybko wchodzi do pracy i na bieżąco łapie wszystko, co nowe. Może pracować w trybie wielozadaniowym. Interesuje się rozwiązywaniem złożonych problemów. Ale tego rodzaju osobowość nie będzie tolerować, to rutyna. Nudna praca szybko mu przeszkadza, a on wykona pracę już „przez rękawy”.

Istnieje kilka sprawdzonych technik diagnostycznych do określania rodzaju temperamentu. Różnią się zarówno liczbą zadawanych pytań, jak i ich ukierunkowaniem. Wybierając jeden z nich, należy zastanowić się, kto go zaliczy. Niektóre są odpowiednie dla przedszkolaków i uczniów szkół podstawowych, podczas gdy inne są przeznaczone dla nastolatków i dorosłych. Badanie temperamentu dziecka pozwoli mu zbudować z nim najbardziej owocne i prawidłowe relacje.

Ten test zawiera 100 pytań. Nie będziesz musiał długo myśleć o każdym z nich. Wystarczy przeczytać oświadczenie i zgodzić się z nim, czy nie. Pomoże to określić typowy dla ciebie typ. Interesujące jest to, że za jego pomocą można zidentyfikować typ mieszany. Wskazuje na to stosunek procentowy. Test powinien odbywać się w spokojnym otoczeniu. Nie powinieneś ustawiać przedziału czasowego, ale nie musisz też zatrzymywać się w żadnym punkcie.

Dość prosty i interesujący sposób na określenie temperamentu. Istnieją nie tylko kategoryczne odpowiedzi „tak” i „nie”. Dla każdego znaku istnieje skala, w której wybierasz stopień manifestacji określonego znaku. A jeśli w przypadku innych testów konieczna jest obecność testowanego, test ten można przeprowadzić pod jego nieobecność. Wyobraź sobie osobę i odpowiedz za niego. W końcu możesz obiektywnie ocenić takie parametry, jak mowa, cierpliwość, spokój itp.

Diagnostyka metodą Rusałowa jest w dużej mierze podobna do kwestionariusza Eysencka. Istnieje również 105 stwierdzeń, z którymi się zgadzasz lub nie. Wszystkie stwierdzenia w naturalny sposób charakteryzują twoje codzienne zachowanie w zwykłych sytuacjach. Dlatego odpowiedzi nie muszą wyobrażać sobie żadnej ekstremalnej lub nietypowej sytuacji. Odpowiedz szybko i lepiej bez wahania. To podejście zapewni najdokładniejszy wynik. Więc nie pozwolisz swojej logice wymyślić wymówek ani znaleźć bardziej „opłacalnego”, ale nieprawdziwego rozwiązania.

Wykonywanie tych ćwiczeń (testu) jest zalecane w bardziej dojrzałym wieku, ponieważ niektóre pytania mogą postawić dzieci w wieku przedszkolnym w „ślepym zaułku”. Dzieci nadal nie spotkały się lub nie zdawały sobie sprawy z tego, czym jest „szybka reakcja”, „odpowiedzialna praca”, „zmiana podejmowanej decyzji”. Rodzice powinni wziąć ten czynnik pod uwagę przy wyborze testu określającego temperament dziecka. Jeśli chodzi o sam test, ocenia on 3 główne parametry: poziom wzbudzenia, poziom hamowania, dynamikę procesów nerwowych.

Odpowiadając na pytania testowe, nie zawsze jesteśmy tak szczerzy, jak to możliwe, ani nie staramy się przekazywać pobożnych życzeń.Ten kwestionariusz pozwala nie tylko określić aktywność i rodzaj reakcji, ale także określić procent szczerości, z jaką udzielono odpowiedzi. Jest to bardzo wygodne w użyciu dla dzieci ze szkół podstawowych, ponieważ dzieci często boją się udzielić „złej” odpowiedzi i upiększyć rzeczywistość. Takie wysiłki mogą wpłynąć na wynik końcowy.

Struktura osobowości, według Biełowa, nie jest jednorodna. Oznacza to, że nie ma optymistycznej ani cholerycznej w najczystszej postaci. Jeden z typów może przeważać, ale nie oznacza to, że w niektórych sytuacjach nie może zachowywać się zupełnie nietypowo ze względu na swój typ temperamentu. Na tej podstawie opiera się kwestionariusz Belova. Test pokazuje, w jakich proporcjach te 4 podstawowe typy współistnieją u osoby. Tę funkcję należy wziąć pod uwagę, w tym przy wyborze zawodu, aby planowane wyniki stały się rzeczywistością.

Jeśli chodzi o sam test, jest on bardzo prosty i łatwy do obliczenia. Na 4 kartach prezentowanych jest 20 wyrażeń. Każdy z bloków odpowiada jednemu z rodzajów temperamentu. Ta karta, gdzie będzie więcej plusów, określi główny typ.

Jak określić rodzaj temperamentu - zobacz następny film.