Sanguine: charakterystyka temperamentu i odpowiednich zawodów

W życiu codziennym słowo „optymizm” jest używane bardzo rzadko. Tymczasem osoby o optymistycznym temperamencie częściej spotykają się z pozostałymi trzema klasycznymi typami.

Po raz pierwszy termin ten pojawił się na długo przed naszymi obliczeniami. Klasyfikację ludzkich temperamentów opracował „ojciec medycyny” - starożytny grecki uzdrowiciel, naukowiec i filozof Hipokrates. Definicja „sanguine” pochodzi od łacińskiego słowa „sanguine”, co oznacza „krew”. Znaczenie tego słowa można również przetłumaczyć jako „siła życiowa”.

XVIII wiek pod względem badań medycznych wyróżniał się tym, że typy temperamentu człowieka rozwijane przez Hipokratesa przybierają nieco inną formę - naukową. Od tego czasu do współczesności w psychologii istnieje linia badań temperamentów.

Wrodzone właściwości jednostki w dziedzinie aktywności umysłowej nazywane są temperamentem.

Carl Gustav Jung wprowadził pojęcie ekstrawersji i introwersji temperamentów, które determinują zależność ludzkich zachowań. W pierwszym przypadku reakcja opiera się na chwilowych wrażeniach. Tacy ludzie nazywani są ekstrawertykami. W drugim „siła napędowa” jest odpychana od stanu psychicznego samego człowieka. Nazwiska tych ludzi to introwertycy. Prawie wszyscy optymistyczni ludzie są ekstrawertykami.

Krwawy temperament człowieka pobudza jego układ nerwowy. Mobilna psychika pozwala szybko dostosować się do każdej sytuacji życiowej.Taka osoba bez problemu radzi sobie ze stresem, dostosowuje się do innowacji, akceptuje zmiany zasad i warunków, nie dba o stres emocjonalny i psychiczny.

Optymistyczni ludzie są najmniej narażeni na wszelkiego rodzaju problemy. W psychologii badano podstawowe cechy charakteru osób o podobnym temperamencie.

Należą do nich tak charakterystyczne cechy, jak:

• towarzyskość;
• przystosowanie społeczne;
• aktywność
• wysoka zdolność do pracy;
• szybkość reakcji;
• odporność na stres;
• optymizm;
• życzliwość.

Definicja optymizmu obejmuje zarówno niezwykle pozytywne cechy, jak i nie malowanie osoby. Czułość i jasność mogą więc współistnieć z niestałość i zniecierpliwieniem. A to oznacza, że ​​optymistyczni ludzie są nieodpowiedzialni.

Właściciel tego temperamentu jest energiczną osobą, która jest gotowa pomóc bliźniemu. Depresja, przygnębienie i bezczynność - nie chodzi o niego. Nie koncentruje się na pojawiających się problemach, jest optymistą, wesoły z natury i ma dobre poczucie humoru. Z reguły optymistyczni ludzie są dobrymi mówcami. Oznacza to, że obok nich nie ma mroku. Pocieszają, odpędzają niepewność, zły nastrój. Ich optymistyczne przemówienia, wygłaszane przez dobrze ustawiony głos, energetyzują innych i zmuszają ich do porzucenia złego nastroju. Monologi są często tak wnikliwe, że wnoszą desperację do życia, przekonują ich o możliwości rozwiązania jakichkolwiek problemów, wyleczenia chorób psychicznych i fizycznych. Wystąpienia publiczne są powszechne wśród optymistycznych ludzi, którzy czują się najbardziej komfortowo.

Osoba o takim temperamencie może „zapalić się” z pomysłem, który mu się podoba. Niestety, równie szybko może stracić zainteresowanie nią, gdy pojawi się coś kuszącego. Niespójność gra przeciwko optymistom, czyniąc go niewiarygodnym partnerem w jakiejkolwiek firmie lub przedsiębiorstwie.

Jeśli ktoś może pochwalić się niestandardowym myśleniem, brakiem stereotypów światopoglądu, to jest to osoba optymistyczna. Tylko on może zobaczyć coś niezwykłego w zwykłych rzeczach, ujawnić coś, czego nikt inny nie zauważy. Specyficzne poglądy sprawiają, że osoby optymistyczne są interesujące dla osób o innym typie temperamentu.

Ciekawość ludzi i wydarzeń, rzeczy i procesów politycznych wyróżniają osoby o optymistycznym temperamencie. Ci ludzie wiedzą więcej o swoich rówieśnikach w okresie dojrzewania, testując różne działania: odwiedzanie klubów, sekcji sportowych, wyborów, podróżowanie, czytanie książek, a także po prostu widzenie i słyszenie.

Decydowanie o wyborze czegoś konkretnego dla młodych optymistycznych ludzi nie leży w mocy. Chcą wszystkiego na raz, więc nie zostają długo na zawsze, pociąga ich wszystko, co nowe, nieznane, w tym podróżowanie i przeprowadzka, zmiana aktywności, nawiązywanie nowych znajomości i uczuć.

Każdy rodzaj temperamentu jest niedoskonały. Każdy ma zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy.

Optymistyczne życie jest łatwe bez stresu, napadów złości i innych problemów. Wrodzony optymizm i towarzyskość pozwalają wydostać się z wody, poradzić sobie z nieprzewidzianymi sytuacjami i łatwo nawiązać znajomości z ludźmi. Umiejętność prowadzenia rozmowy sprawia, że ​​optymistyczni ludzie są interesującymi rozmówcami. Firmy zawsze gromadzą się wokół nich, żarty i śmiech.

Osoby temperamentne są w stanie zjednoczyć zespół, dążyć do osiągnięcia celu. W zespole tacy ludzie są doceniani.Poruszony pewnym pomysłem, optymistyczny człowiek staje się prawdziwym pracoholikiem, starając się osiągnąć sukces tak szybko, jak to możliwe. Jego podniecenie jest odbierane przez innych. Jeśli taka osoba nie znajdzie czegoś bardziej atrakcyjnego, na pewno dostanie to, czego chce. Cóż, gdy zainteresowanie przełączy się na inny obiekt, reszta pracy będzie na barkach współpracowników.

Optymistyczni ludzie mają wielu przyjaciół. Relacje mogą trwać latami i mogą zakończyć się szybko. Krwisty nie żałuje zerwanej przyjaźni.

Krwawy charakter wyróżnia się empatią wobec problemów innych ludzi. Taka osoba nie pozostawi nawet nieznajomego w tarapatach. Z entuzjazmem weźmie udział w rozwiązywaniu problemów, pomocy w mowie i czynach.

Radosna, życzliwa i uśmiechnięta optymistyczna osoba nie zamknie się, jeśli jest coś winna. Nie będzie mu trudno przeprosić, poprosić o wybaczenie. Co więcej, jest szczery w pokucie. Słuchaj, a potem zapomnij o tym. Sanguine nie będzie się martwić przyszłymi problemami, żyje tym, co ma dzisiaj.

Ogromnym minusem jest niestałość optymistycznych ludzi. Co więcej, przejawia się dosłownie we wszystkich sferach życia. Przede wszystkim bliscy cierpią na zmienność: przyjaciele, krewni, ci, którzy wierzyli, że zostali „bratnią duszą”.

Sanguine szuka nowej wiedzy, nowego środowiska, nowych znajomych. Często zmienia miejsce pracy, a często zawód. To niesamowite, że nowe obszary działalności są opanowywane dość szybko i prawie bez wysiłku. Taka osoba może sprawiać wiele kłopotów menedżerom i partnerom, gdy zdecyduje się rzucić lub sprzedać swój udział w firmie bez istotnych powodów.

Zauważono, że osoby optymistyczne nie śledzą dobrze czasu. Opóźnienie jest dla nich prawie normą, a przyczyną tego jest nadmierna ciekawość, która może odwracać uwagę, gdy dana osoba gdzieś czeka, licząc na jej pojawienie się i wsparcie.

Ludzie o optymistycznym temperamencie mają tendencję do przeceniania poczucia własnej wartości, skłonności do chorób „gwiazdowych”.

Niewyczerpana pozytywna energia sprawia, że ​​optymistyczna kobieta jest uroczą osobowością. Sukces towarzyszy jej na polu zawodowym. W jej rodzinie wszystko jest w porządku, ma prawdziwych przyjaciół.

Aktywność dosłownie bije na krawędzi, nie pozwala ci siedzieć w jednym miejscu. Kobieta jest zawsze w interesach. A kiedy ich tam nie ma, szuka i bardzo szybko odkrywa dla siebie interesujące działania.

Opis postaci optymistycznej dziewczyny prowadzi do niezbyt przyjemnych wniosków. Namiętna osoba zna swoją wartość, lubi płeć przeciwną, jest z nią interesująca, ale ... mężczyźni nie powinni się zakochać. Dziewczyna kieruje się nie rozumem, ale uczuciami, co prowadzi do częstej zmiany partnerów.

Marzycielska kobieta zawsze stara się realizować swoje pomysły. Kiedy postanowiła zdobyć serce mężczyzny lub wspiąć się po drabinie kariery, zaczyna działać aktywnie. Najczęściej towarzyszy jej szczęście. Rzadkie chybienie nie powodują dużej szkody. Taka cecha charakteru jak optymizm jest przede wszystkim nieodłączną cechą sangwinów. Chroni nosicielkę przed zmartwieniami i depresją.

Panie o optymistycznym temperamencie nie pozostają długo bez pracy. Zawsze jest ciekawa opcja. Kobiety o dużym potencjale w razie potrzeby otwierają talenty. Nowe zawody są w ich zasięgu, najważniejsze jest to, że mają kreatywne ziarno.

Mężczyźni o podobnym temperamencie również nie są obojętni na płeć przeciwną. Kobiety nie pociągają ich zewnętrznym pięknem, ale naturalnym urokiem, wewnętrzną siłą i wyjątkową charyzmą. Nic dziwnego, że wśród temperamentnych ludzi jest wielu kawalerów.Rzadka kobieta nie jest w stanie zauważyć zdrady swojego partnera, znoszonej nadmierną uwagą, jaką kobiety poświęcają partnerowi, z zachęcającym wyglądem pięknych dziewczyn.

Miłosna optymistyka jest gotowa podbić wszystkie atrakcyjne dziewczyny. Po osiągnięciu celu traci zainteresowanie swoją ukochaną i przechodzi na nową „ofiarę”. Taki człowiek może zawrzeć małżeństwo tylko z tą osobą, z którą się nie nudzi. Pani serca powinna być spokojna, wesoła, interesująca i tajemnicza. Właściwy wybór zapewni harmonię w rodzinie, całkowity brak skandali i scen zazdrości.

Optymistyczny człowiek ma takie cechy jak życzliwość, ciężka praca i pragnienie nowości. Jeśli chodzi o pracę, wybór należy do tych obszarów działalności, które obejmują częste podróże, nawiązywanie nowych znajomości i rozwiązywanie niezwykłych problemów.

Ekstrawertyk wyróżnia się aktywnością, jego zachowanie w dużej mierze zależy od otaczającego świata, to znaczy od tego, co pochodzi z zewnątrz. Zdecydowana większość optymistycznych ludzi to ekstrawertycy, co jest naturalne.

Krwawe introwertycy są rzadkością. Taka osoba w działaniach i czynach kieruje się wewnętrznymi koncepcjami i preferencjami. Introwertycy są przyzwyczajeni do myślenia i dopiero wtedy działają, są doskonałymi słuchaczami, chociaż potrafią wygłaszać piękne przemówienia. W optymistycznych introwertach radość przeplata się z pięknem wewnętrznego świata. To są niesamowici ludzie. Posiadanie takiego przyjaciela to wielki sukces.

W przeciwieństwie do osoby optymistycznej osoba flegmatyczna jest zawsze zrównoważona, a nawet bezwładna. U osób z tego rodzaju temperamentem procesy nerwowe przebiegają aktywnie, ale mimo to nigdy nie są bardzo podekscytowane. Ostre sytuacje są wygładzane dzięki procesowi hamowania.

Flegmatycy nie robią rzeczy spontanicznie. Każda akcja jest przemyślana, zweryfikowana w najdrobniejszych szczegółach. Ale nie myl spokoju z powolnością. Powolność jest pozytywną cechą charakteru. Chroni przed pośpiechem, znacznie pomaga w pracy. Otrzymane zadania są wykonywane bardzo ostrożnie i perfekcyjnie.

Wewnętrzny świat flegmatyki jest chroniony przed innymi. Zawsze jest spokojny, emocje nie odbijają się na jego twarzy, chociaż prawdziwy huragan może szalać w środku. Typowa flegmatyczna skąpa na wyrażanie uczuć. W przypadku jednostek takie osoby zbiegają się z trudem, ale zasadniczo nie są podatne na gwałtowne starcia i skandale. Ludzie flegmatyczni, podobnie jak ludzie optymistyczni, łatwo dostosowują się do panujących warunków życia, jednak w przeciwieństwie do tych drugich, nie chcą ich zmieniać, to znaczy są konserwatywni.

Nadmierna powściągliwość często staje się przyczyną skarg ze strony krewnych, w tym małżonków, rodziców i dzieci, którzy w sposób nieuzasadniony uważają, że nie są kochani i nie doceniani. Flegmatyczny to antypoda optymistycznego.

Cholerycy, podobnie jak sangwinicy, są ekstrawertykami. Ten rodzaj temperamentu wyróżnia się takimi cechami, jak pasja, impulsywność, brak równowagi. Wybuchy emocjonalne szybko się wyczerpują, procesy nerwowe są niezrównoważone. W przeciwieństwie do osoby optymistycznej, choleryczne typy osobowości, zapalone przez hobby, wkrótce go porzucają. Mają moc, ale marnują ją, nie są ukierunkowani na wynik.

Cholerycy są łatwo podekscytowani. Aby je uspokoić, musisz ciężko pracować. Ludzie tego typu są niespokojni. Po podjęciu pracy często nie kończą jej z powodu braku wytrzymałości i cierpliwości. Fakt, że cholerykowi się to nie podoba, sprawia, że ​​„przez rękawy” wynik jest godny ubolewania. Żmudna praca, wymagająca uwagi i dużo czasu, jest generalnie przeciwwskazana dla osób cierpiących na cholery. Są w stanie kierować procesem, ale nie przeprowadzają go samodzielnie.

Ale w jednym choleryczni są podobni do optymistycznych ludzi, na przykład oba typy lubią być w centrum uwagi, obaj chcą mieć słuchaczy, obaj są gotowi pomóc potrzebującym.Ale pierwszy ma wyraźną potrzebę uznania, lubi pochwały, a nawet pochlebstwa. Drugi bierze udział w usuwaniu problemów sąsiada tylko na wezwanie serca, bez „wstecznej” myśli o uznaniu zasług. Często choleryczni ludzie uciekają się do skandali, próbując w podobny sposób ustalić swoją wyższość.

U choleryka nastrój często się zmienia, nie każdy jest w stanie się do tego przyzwyczaić. Trudno jest zaprzyjaźnić się ze specjalnym typem choleryka, który zupełnie nie jest w stanie słuchać rozmówcy. Ponadto nie jest w stanie dostrzec krytyki.

Całkowite przeciwieństwo tego, co choleryczne, jest melancholijne. Jego charakter jest słaby i niezrównoważony. Długotrwały stres, zarówno fizyczny, jak i emocjonalny, nie jest dla niego. Zawsze boi się oszustwa, brudnej sztuczki, podejrzliwości wobec innych i niepewności siebie.

Melancholijni ludzie nie potrzebują rozpoznania i komunikacji. Są wygodne, gdy nikt ich nie dotyka, niczego od nich nie wymaga, nie uczy i nie zmusza. W stresujących sytuacjach melancholijnie wygląda na sparaliżowanego. On sam nigdy nie ryzykuje nie tylko kłótni, ale także zwykłych sporów. Jeśli gdzieś powstają sytuacje, w których wyrażane są różne opinie, melancholij spróbuje przejść na emeryturę, zanim jego kolej wyrazi swoje stanowisko w tej sprawie.

Taka osoba bardzo ostro widzi błędy, martwi się przez długi czas, może popaść w depresję. W stanie strachu potrafi wykonywać dziwne i niekontrolowane działania.

Melancholijni ludzie nie są liderami. Ale wykonawcy są doskonali. A wszystko ze strachu przed wypadnięciem z łaski, aby usłyszeć negatywne recenzje o sobie i swojej pracy. Dlatego wszystkie zadania są wykonywane bardzo wyraźnie, z wielką odpowiedzialnością i poświęceniem.

Aktywność zawodowa człowieka odgrywa ogromną rolę w jego życiu, nie tylko pod względem finansowym. Praca niekochana jest uciążliwa, nie przynosi satysfakcji. Aktywność zawodowa, która pozwala pracownikowi na utrzymanie się, awansowanie po szczeblach kariery, uświadomienie sobie własnego znaczenia, daje wiele pozytywnych emocji, ma korzystny wpływ na jego kondycję psychiczną i fizyczną.

Z rekomendacji naukowców wynika, że ​​przy wyborze zawodu należy kierować się charakterem osoby i rodzajem jej temperamentu.

Główne cechy optymistycznych ludzi:

• odporność na stres;
• zdolność szybkiego przełączania się z jednego przedmiotu działalności na inny;
• szybka realizacja zadań;
• cechy przywódcze;
• niezdolność do rutynowej pracy.

Od optymistycznych robotników montujących przenośniki, tkacze, przędzarki, szwaczki nie będą działać. Niespokojny typ temperamentu nie pozwoli na długo pozostać księgowym, archiwistą lub urzędnikiem. Rutynowa praca może być tylko tymczasowa.

Najbardziej odpowiednie dla optymistycznych ludzi są zawody oparte na kreatywności, a jednocześnie związane ze stałą komunikacją międzyludzką.

Pełny potencjał osoby optymistycznej ujawni się na stanowiskach kierowniczych wymagających orientacji w różnych obszarach działalności korporacyjnej. Tworzą doskonałych prawników, nauczycieli, nauczycieli przedszkolnych i specjalistów ds. Rekrutacji.

Szybkość reakcji przynosi sukces w dziedzinie dziennikarstwa, jako administratorów i menedżerów. Umiejętności oratorskie sprawiają, że osoby optymistyczne są dobrymi specjalistami handlowymi. Eloquence promuje sprzedaż dowolnych towarów na najkorzystniejszych warunkach.

Na jego miejscu krwisty czuje się w takich kreatywnych zawodach jak reżyser, organizator uroczystości, mistrz krawiectwa.

Może ktoś chce zostać optymistą.Zgadzam się, wspaniale jest lubić innych, nigdy nie tracić serca, kontrolować własnych emocji, być duszą towarzystwa. Ale nie wszystkie cechy optymistyczne są pozytywne. Na przykład niestałość powoduje wiele problemów dla innych. A jednak, jeśli pojawiła się chęć zmiany siebie, musisz dokładnie przestudiować swój temperament, określić, co należy rozwinąć, a co na zawsze porzucić.

W naturze nie ma „czystych” optymistycznych ludzi ani melancholijnych, cholerycznych lub flegmatycznych ludzi. Najczęściej w charakterze osoby występuje mieszanka czterech rodzajów temperamentu. Tylko niektóre funkcje więcej, a niektóre mniej.

Jeśli chcesz zdobyć elokwencję - idź na kursy retoryki lub oratorium. Marzysz o poszerzeniu swoich horyzontów - czytaj i podróżuj więcej. Jeśli chcesz skierować życie w nowym kierunku - skontaktuj się z doświadczonym psychologiem w celu uzyskania pomocy.

Często można natknąć się na stwierdzenie, że jesteśmy w stanie osiągnąć sukces, a co najważniejsze, regularnie pracować nad sobą. Zazwyczaj po takich ogłoszeniach pojawia się oferta szkoleń w zakresie doskonałych, bezproblemowych, wypróbowanych i przetestowanych metod. Nie spiesz się z zakupami i rejestruj się na seminaria, nie marnuj pieniędzy.

Należy pamiętać, że temperament jest rodzajem systemu mentalnego. Sama natura określa: kto powinien być bardzo pobudliwy, a kto odporny na stres. Nie można zmienić prędkości procesów umysłowych.

Na podstawie wrodzonej psychiki rozwijają się pewne cechy charakteru. Edukacja i środowisko mogą wpływać na wygląd niektórych cech. Jednak temperament wpływa na tworzenie niektórych cech łatwo i szybko, a inne z trudnością przez długi czas.

Krwawa kohorta obejmuje znane osoby zaangażowane w różne działania. Na przykład należą do nich wielcy kompozytorzy:

• Antonio Vivaldi;
• Joachkino Rossini;
• Wolfgang Amadeusz Mozart;
• Siergiej Prokofiew.

Przykładem ogromnej zdolności do pracy stali się znani na całym świecie pisarze:

• Pierre Auguste Caron de Beaumarchais;
• Mark Twain;
• Honore de Balzac;
• Michaił Lermontow.

Sangwini to:

• lider światowego proletariatu V.I. Lenin;
• pierwsza kobieta w historii, która dwukrotnie zdobyła Nagrodę Nobla - Maria Klodowska-Curie;
• Cesarz rzymski Marek Aureliusz;
• 32 prezydent USA Franklin Roosevelt;
• Napoleon Bonaparte.

Charakterystyczna postać optymistyczna patrz na poniższym filmie.