Flegmatyczny: charakterystyczny, zalety i wady temperamentu

Z pewnością zauważyłeś, że niektórzy ludzie są zawsze w dobrym nastroju, podczas gdy innym brakuje najmniejszego powodu do smutku; niektórzy mają czas na wszystko, podczas gdy inni nie mogą nigdzie przyjść bez spóźnienia; ktoś chwyta się w locie, a ktoś potrzebuje długiego i żmudnego wyjaśnienia. Powodem tego jest ludzki temperament. Dziś porozmawiamy o ludziach flegmatycznych, ich charakterystycznych cechach, cechach relacji z nimi i wychowaniu tego typu dzieci.

Definicja flegmatyki w psychologii odnosi się do bardzo powolnych ludzi, których osobliwością jest równowaga, którą zachowują w każdej sytuacji. Aby wyprowadzić ich z równowagi, musisz naprawdę spróbować, tacy ludzie są wyjątkowo lakoniczni i z reguły starannie ukrywają swoje uczucia i uczucia.

Ze względu na to, że ludzie flegmatyczni mają wolniejszy wskaźnik odpowiedzi, dla wielu tych osób wydają się ospali, zmęczeni, a nawet niechętni do spełnienia próśb przyjaciół i rozkazów przełożonych. Czasami ma się wrażenie, że ci ludzie nie są w stanie odczuć ani strachu, smutku, ani radości, ani radości. W rzeczywistości wielu uważa, że ​​ludzie flegmatyczni w ogóle nie doświadczają żadnych emocji, ale jest to dalekie od przypadku. Pod maską spokoju kryje się prawdziwy huragan uczuć i emocji, ale ci ludzie nigdy nie zdradzą się spojrzeniem ani słowem.

Flegmatyczny spokój, zrównoważony i niewzruszony jak skałaNa agresję możesz poczekać tylko w najbardziej ekstremalnych sytuacjach. Ci ludzie wyróżniają się także solidnością, zrównoważonymi decyzjami.Flegmatycy nigdy nie opierają ich na uczuciach i wrażeniach; ci ludzie podejmują ostateczny werdykt tylko na podstawie starannego myślenia, wielu dni analiz i rozważenia wszystkich za i przeciw. Oznacza to, że nigdy nie usłyszysz od takiej osoby frazy „głos wewnętrzny powiedział mi ...”, są niezwykle odpowiedzialni i niezwykle skupieni.

Podkreślanie flegmatyki jest dość proste. Są to ludzie skąpi w przejawach emocji. Zawsze wyrażają radość lub smutek niezwykle powściągliwie, największym problemem dla nich jest gwałtowna zmiana aktywności lub przemijanie wydarzeń mających miejsce w życiu osobistym. Na przykład mogą być zdenerwowani, jeśli ich ulubiona restauracja zostanie zamknięta lub niechciane przeniesienie się do nowego miejsca zamieszkania nastąpi. Brak jakichkolwiek zmian staje się podstawowym parametrem dobrego samopoczucia i pełnego bezpieczeństwa. Jeśli okoliczności wokół zmieniają się zbyt szybko i zbyt szybko, może to spowodować załamanie nerwowe i nerwicę, ponieważ psychika flegmatyki po prostu nie wytrzymuje ostrych wewnętrznych doświadczeń.

Ludzie flegmatyczni to introwertycy, czyli ludzie, którzy często uciekają się do samokopania i introspekcji. Będąc sami mają okazję marzyć, zastanawiać się nad swoimi błędami i planować przyszłość.

Z reguły osoby flegmatyczne mają odpowiednią lub nawet zmniejszoną samoocenę. Osoby te nie mają zwyczaju stawiać wyższych wymagań innym, nie przejawiają ambicji, dlatego rzadko osiągają szczyty w swojej karierze, mają wystarczającą liczbę piersi w rękach. Flegmatycy unikają bycia w centrum uwagi, są obcy tłumowi, dużej publiczności lub wystąpieniom publicznym.

W relacjach z rodziną i przyjaciółmi starają się w każdy możliwy sposób uniknąć zaostrzenia kątów. W czasie kłótni milczą albo zgadzają się ze swoim przeciwnikiem i często po prostu wychodzą, aby nie wziąć udziału w starciu.

Flegmatyczny charakter ma zarówno zalety, jak i wady.

Ludzie ci wyróżniają się zewnętrzną stanowczością charakteru, absolutnym spokojem, siłą i pewnością siebie. Zazwyczaj wszyscy wokół nich przyciągają takie osobowości; pociąga ich możliwość znalezienia wsparcia i uczestnictwa. Flegmatycy to urocze i bardzo urocze osoby, które obciążają swoich przyjaciół i krewnych swoją charyzmą.

Niewątpliwą zaletą osób flegmatycznych jest to, że ich wyważenie jest prawie niemożliwe. Aby stracili panowanie nad sobą, musi wydarzyć się coś niezwykłego, w którym to przypadku wyrazi swoje niezadowolenie dość surowym, bardzo groźnym głosem, ale zwięźle. Z reguły takie „uwagi” robią miażdżące wrażenie na przeciwniku.

Ludzie flegmatyczni są uważani za wyjątkowych ludzi, którzy mogą łatwo dogadać się z przedstawicielami wszystkich innych rodzajów temperamentu. Tacy ludzie akceptują innych takimi, jacy są, nie starają się ich zgiąć pod siebie i przerobić. To urodzeni dyplomaci, którzy zawsze potrafią znaleźć wspólny język, nawet z nieprzyjaznymi osobowościami. Nie odczuwają rozczarowania, urazy i zagrożenia dla serca, dlatego rzadko doświadczają nieprzyjemnego uczucia goryczy, jeśli pożądane nie zadziała.

Tacy ludzie absolutnie nie mają zwyczaju wykorzystywania ludzi dookoła dla własnych korzyści, nierzadko tkają za sobą różne intrygi, tacy ludzie dobrze trzymają tajemnice i zawsze możesz im zaufać bez obawy o rozgłos.

Flegmatycy zawsze pomagają, jeśli poprosisz ich o pomoc, ale robią wszystko, co w ich mocy, aby upewnić się, że prośba została spełniona. Jednocześnie są zawsze odpowiedzialni za swoje słowa, a jeśli podziękujesz im za wsparcie, będą nadal starać się pomóc z jeszcze większą gorliwością.

Ludzie flegmatyczni mają osobliwość podejmowania długich decyzji, ale jeśli nadal będą chcieli działać, pójdą na całość. Jeśli sytuacja zacznie wymykać się spod kontroli, aktywują wszystkie swoje siły wewnętrzne i poprowadzą ich do znalezienia wyjścia z tej sytuacji. Wyjątkowa determinacja, pełna gorliwość i niekończąca się ciężka praca to główne cechy osoby flegmatycznej.

Nie zakładaj, że ludzie flegmatyczni są zawsze „wewnątrz”, przeciwnie, są to ludzie z dobrze rozwiniętym poczuciem humoru. Jednocześnie nie przestają żartować non stop, w przeciwieństwie do optymistycznych ludzi, ale zawsze potrafią rozbroić sytuację dowcipnym dowcipem w trudnych czasach.

Istnieją jednak flegmaty i wady.

Ludzie tego typu prawie nie dostosowują się do różnych zmian, które mogą ich zaniepokoić przez długi czas, pozbawiać ich poczucia bezpieczeństwa i wywoływać nostalgię. Flegmatycy nie bardzo lubią podróże i wycieczki, ponieważ nie są w stanie szybko przyzwyczaić się do nowych warunków życia.

Na zewnątrz ludzie ci nie okazują żadnych emocji, ponieważ wielu wokół nich uważa takie podejście za całkowitą obojętność. Tacy ludzie są często oskarżani o bezduszność i bezduszność. A ponieważ są lakoniczni, nie starają się przekonać innych o czymś przeciwnym.

Ofiara jest cechą, która dość często samemu szkodzi flegmatyce, ponieważ szybko wyczerpuje swój układ nerwowy. W każdej trudnej sytuacji flegmatyczka próbuje pocieszyć resztę, dosłownie promieniując pewnością siebie i spokojem, ale w ich duszach prawdziwa burza w pełni. Doświadczenia wewnętrzne nie otrzymują mocy zewnętrznej i nie wyczerpują wewnętrznych sił ciała. Flegmatyczka kieruje więc całą swoją negatywność do siebie, ponieważ odgrywanie wobec innych ludzi jest dla nich tabu.

Z reguły ludzie flegmatyczni potrzebują dużo czasu, aby ocenić swoje otoczenie. Każda zmiana okoliczności może powalić ziemię spod nóg, ale po dokładnym przeanalizowaniu całego środowiska ludzie flegmatyczni zaczynają podejmować kroki w kierunku osiągnięcia swoich celów.

Ze względu na ich równowagę osoby takie są raczej pracowite i wytrwałe, zwykle zapamiętują dużą ilość informacji i analizują wszystkie informacje, które mają dobrze.

Flegmatycy często działają jak kamizelki. - stale zastępują ramię i są gotowe zapewnić wszelkie wsparcie. Ich ostrożność i wewnętrzny rdzeń pozwalają im ponownie rozważyć sytuację problemową i zaproponować inne rozwiązanie, bardziej zrównoważone i przemyślane.

Jeśli chodzi o własne doświadczenia, osoba tego typu nigdy nie udostępni ich innym osobom, nawet najbliższym. Ci ludzie są prawdziwymi realistami, którzy nie budują złudzeń, żyją teraźniejszością, stawiają jasne cele i nie uważają marzeń za konieczne i przydatne w życiu.

Nie można ustalić, co myśli i czuje flegmatyczka, ich twarz jest pozbawiona jakichkolwiek emocji i trudno jest opisać ich uczucia i myśli. Nawiasem mówiąc, czasami doprowadza to do wściekłości cholerycznych i emocjonalnych optymistycznych ludzi. Wielu uważa ten zewnętrzny spokój i niski wskaźnik reakcji za fakt, że dana osoba jest po prostu zahamowana, ale tak naprawdę wcale tak nie jest.

Ludzie flegmatyczni są raczej powściągliwymi ludźmi, dlatego dość trudno jest im się zaprzyjaźnić i nawiązać bliskie relacje. Niechętnie nawiązują kontakt i zbyt długo łączą się z innymi. Ale jeśli ta osoba nadal wybierze przyjaciela, wówczas taki związek będzie bardzo silny, to jest przyjaźń, która nazywa się „na zawsze”.Można śmiało powiedzieć, że nie można znaleźć bardziej wiernego i wiarygodnego przyjaciela niż flegmatyczka.

Flegmatycy są uważani za bardzo dobrych rodzinnych mężczyzn, rzadko znajdują drugą połowę wśród nowych przyjaciół. Z reguły jest to osoba, którą od dawna znają - być może mieszkali w okolicy lub studiowali razem. Kiedy dojrzewają przed propozycją małżeństwa, ludzie flegmatyczni zastanawiają się przez dłuższy czas. Chociaż takie opóźnienie może przynieść im korzyści, ponieważ małżonek jest osobą, z którą trzeba będzie iść ramię w ramię przez całe życie, a decyzja w sprawie małżeństwa powinna być jak najbardziej zrównoważona i przemyślana. Wartość więzi małżeńskich dla flegmatyki jest bardzo wysoka.

Z reguły flegmatycy wchodzą w relacje małżeńskie w średnim wieku. Ich życie rodzinne przebiega bezproblemowo - nie dojdzie do żadnych skandali z rozbijania naczyń. Jeśli partner ich boli, po prostu się zamykają i przestają komunikować się na czas nieokreślony.

Optymistyczni ludzie to ludzie aktywni, żywi i poruszający się, którzy szybko reagują na wydarzenia wokół nich, a jednocześnie stosunkowo łatwo doświadczają napotkanych niepowodzeń i problemów. Ten typ jest całkowicie przeciwny do powolnej, obawiającej się zmian flegmatycznych, które charakteryzują się samokopaniem i introspekcją, włączaną za każdym razem, gdy coś w życiu dzieje się niezgodnie z planem.

Choleric jest chyba najbardziej emocjonalnym typem, ekstrawertykiem. Ludzie tego temperamentu są gwałtowni, szybcy, a jednocześnie całkowicie niezrównoważeni. Ludzie tolerancyjni charakteryzują się wahaniami nastroju, gwałtownymi reakcjami nerwowymi, wybuchami emocjonalnymi i zmianą w zachowaniu. W przeciwieństwie do flegmatycznych ludzi, którzy potrafią kontrolować siebie, choleryk nigdy nie zacznie gromadzić niezadowolenia - wszystko, co chce powiedzieć przeciwnikowi, nie powie, ale krzyknie. Oznacza to, że chodzi o włoskie pasje związane z rzucaniem przedmiotami i łamaniem naczyń.

Ale melancholijni psychologowie opisują osoby bardzo wrażliwe i wrażliwe, które głęboko i długo doświadczają nawet najmniejszych niepowodzeń - to ich główna różnica w stosunku do osób z flegmatyką. Ale brak silnej reakcji zewnętrznej oczywiście łączy te dwa temperamenty. Jest to typ mieszany między cholerycznym a flegmatycznym.

Flegmatyczne dzieci w pełni odpowiadają charakterystycznym cechom tego rodzaju temperamentu. Od bardzo młodego wieku takie okruchy charakteryzują się ekstremalną powolnością, zamiłowaniem do porządku. Jednocześnie charakteryzują się wysoką wydajnością i energią. Dzieci tego typu z wielkim trudem przechodzą z jednej aktywności do drugiej. Trudno jest dostrzec jakiekolwiek zmiany, więc zmiana szkoły i miejsca zamieszkania może powodować wielki stres.

Wiele osób nazywa flegmatyczne dzieci złotem, bardzo łatwo się z nimi dogadać, dzieci są bardzo posłuszne i nieaktywne. W bardzo młodym wieku rzadko płaczą i nie wymagają zwiększonej uwagi rodziców. Takie dzieci mówią powoli, przerywają między słowami. Dzieci nie odpowiadają od razu na pytania i mogą dosłownie godzinami siedzieć na kartce papieru, i często trzeba je popchnąć, aby coś zaczęły robić.

Dlatego psychologowie udzielają rodzicom dzieci flegmatycznych ważnych zaleceń.

Staraj się rozwijać mobilność u dziecka, ale musisz to robić stopniowo, bez pośpiechu. Daj to sekcji sportowej, ale wskazane jest, aby nie były to sporty zespołowe - pozwól mu iść własną drogą. Jednocześnie angażuj się w jego stwardnienie, nie pozwól mu za dużo spać.Takie dziecko nie powinno pozostać w spokoju przez długi czas, musi zapewniać częstą zmianę tła i wrażeń - podróżować z nim, odwiedzać wystawy, muzea, koncerty, koniecznie odwiedź i zaproś przyjaciół do swojego domu.

Staraj się rozwijać zdolności twórcze okruchów, pozwól mu rysować, odtwarzać muzykę, tańczyć, rzeźbić, recytować i wyrażać się na wszystkie możliwe sposoby. Jednocześnie nie stawiaj sobie celu, aby uczynić go wielkim artystą lub artystą. Twoim zadaniem jest zmniejszenie lęku dziecka przed opinią publiczną przed komunikacją i wyrażaniem siebie.

Osobną rolę w edukacji flegmatyki odgrywają gry. Być może myślisz, że twoje dziecko niczego nie potrzebuje i nie jest zainteresowane, ale jest to dalekie od przypadku. Poważne pasje gotują się w flegmatyce i powinieneś nauczyć swoje dziecko, jak sobie z nimi radzić. Dlatego główną rolę w czasie wolnym powinny odgrywać gry fabularne, jednocześnie zachęcając dziecko do samodzielnego opracowania linii tematycznej, interesując się tym, z kim zamierzasz grać - pluszowym króliczkiem lub kotkiem. Poproś go, aby wymyślił imię dla swojego bohatera, zasugeruj, aby sam wytyczył trasę ruchów zabawki i znalazł wyjście z trudnej sytuacji, w której upadło zwierzę. Dziecko powinno poczuć się prawdziwym panem sytuacji. Takie gry są niezbędne dla dziecka i od wczesnego dzieciństwa - tylko w ten sposób stopniowo nauczy się reagować na określone sytuacje, a do 4-5 lat będzie mógł pewnie utrzymywać się w kręgu rówieśników.

Zwróć szczególną uwagę na gry na świeżym powietrzu. Dla wielu matek wydaje się bez sensu spędzanie czasu w piaskownicy, a to jest naturalne, ponieważ obraz szczęśliwego dzieciństwa dla większości z nas wiąże się z aktywną rozrywką, zabawnymi wyścigami z przyjaciółmi, zabawkami, bitwami i serwetkami. Nadal nie próbuj łamać dziecka, musisz pomóc mu się przystosować, wzbudzić zainteresowanie aktywnością fizyczną, ale nie zmuszać go. Aby rozpocząć, zacznij od najpopularniejszych gier, takich jak doładowania. Pozwól dziecku dogonić cię, a potem go złap, i upewnij się, że cię złapie i zrób wszystko, aby dziecko uważało się za szybkie i sprawne. Daje to dziecku pewność siebie i wyzwala go.

Jeśli dziecko dobrze się bawi, staczając się ze wzgórza - pamiętaj, aby głośno wyrazić radość z jego szybkości i zręczności, jeśli rzuci piłkę w bramkę - pogratuluj mu udanego gola. Dziecko powinno kochać sport, tylko w tym przypadku aktywność fizyczna stanie się częścią jego życia w przyszłości.

Praca dla osób o flegmatycznym temperamencie jest rozważana pod kątem osiągania różnych celów biznesowych. Z reguły na początku reagują powoli, ale ze względu na ich skłonność do analiz, niekończący się zapał i wyjątkową ciężką pracę, zwykle stają się idealnymi wykonawcami.

Pomimo dużej liczby pozytywnych cech, osoby takie nie doceniają swojej samooceny, nie czują się pewnie w swoich umiejętnościach, co nie pozwala im na zbudowanie dobrej kariery i osiągnięcie najlepszych pozycji w biznesie.

Taka osoba zawsze odmawia publicznych wydarzeń, wykładów, seminariów, szkoleń, przemówień i spotkań z partnerami w miejscach publicznych. Flegmatycy kategorycznie nie akceptują pracy związanej z ciągłymi podróżami służbowymi i podróżami, ponieważ w tym przypadku będą zmuszeni opuścić dom i spędzić co najmniej minimalny czas, gdy wszystko jest obce i daleko.

Flegmatycy są bardzo rozsądni w ocenie swoich umiejętności i nigdy nie podejmą się rozwiązania tych zadań, których nie mogą wykonać.Opcja „najważniejsze jest zaangażowanie się w wojnę - i zobaczymy” nie jest dla nich, dlatego wolą stabilne stosunki pracy ze standardowym zestawem oficjalnych obowiązków.

Tacy szefowie są bardzo doceniani przez podwładnych - obojętnych i nie gadatliwych, nigdy nie zgłoszą się do swojego pracownika, szczególnie w miejscach publicznych. Zwykle na pierwszy rzut oka pracownicy się go boją, ale z czasem znajdują słabości i zaczynają pewnie manipulować takim szefem.

Najlepsze obszary zastosowania siły roboczej u osób z flegmatyką są zawodami z poniższej listy:

• naukowiec i badacz;
• księgowy lub analityk finansowy;
• nerd;
• lekarz

Wśród znanych osobistości w historii jest wielu ludzi flegmatycznych. Tak więc najsłynniejszy rosyjski dowódca, który pokonał armię Napoleona, Michaił Iwanowicz Kutuzow miał temperament flegmatyczny. Firmę tworzą jego wybitny fabulista Ivan Andreevich Krylov, a także pierwszy kanclerz Niemiec Adenauer, który sam siebie wychwalał - zawdzięcza zasługę odbudowy Niemiec w latach powojennych, kiedy dosłownie wyniósł ją z ruin i doprowadził do stabilnego wzrostu gospodarczego i społecznego. Nawiasem mówiąc, jak mówi historia, na uniwersytecie nie był popularny wśród studentów - był uważany za nudę, więc spędził cały swój czas wyłącznie na nauce i nauce.

Twórca bomby wodorowej, słynny radziecki naukowiec Andriej Sacharow, był również osobą flegmatyczną, a wśród jego kolegów był uważany za naprawdę powolną osobę, która nie była w stanie szybko zrozumieć, co mu powiedziano.

Co dziwne, w świecie sportu jest też wielu ludzi flegmatycznych. Na przykład dobrze znany trener drużyny piłkarskiej Dick Advocaat należy do tego typu, chociaż nawet czasami pozwala sobie na emocje na boisku, ale komunikuje się z prasą tylko z powściągliwością i lakonizmem.

Wśród znanych kobiet flegmatycznych wymienić można także rosyjską poetkę Marinę Tsvetaeva, a także śpiewaczki Lolita Milyavskaya, Alla Pugacheva, Lyudmila Zykina oraz aktorki Natalya Gundareva i Irina Muravyova.

A wśród mężczyzn wśród flegmatycznych osób znajduje się słynny polityk Giennadij Ziuganow i filozof ostatnich lat Immanuel Kant.

O naturze osób flegmatycznych patrz wideo poniżej.