Cavalier King Charles Spaniel: wszystko, co musisz wiedzieć o rasie psów

Cavalier King Charles Spaniel słusznie cieszy się szczególną uwagą wśród miłośników psów. Nazywany jest towarzyszem, który jest odpowiedni dla osób o różnym stopniu aktywności i wieku, dostosowujących się do rytmu życia swojego mistrza. Materiał w tym artykule zapozna czytelników z historią pochodzenia tych zwierząt i opowie o cechach ich natury i warunkach przetrzymywania.

Historia pojawienia się rasy pochodzi od starożytności. Ogólnie przyjmuje się, że pierwsze psy, podobne do omawianej rasy dekoracyjnej, zostały sprowadzone do Wielkiej Brytanii przez Celtów. Zwierzęta zakochały się w królewskiej angielskiej szlachcie, dlatego postanowiono zaangażować się w ich selekcję. Przodkami kawalera są psy tybetański spaniel i japoński podbródek.

Zwierzęta domowe stały się ulubieńcami Brytyjczyków, ale jako niezależna rasa zostały rozpoznane dopiero w XX wieku. Szczyt popularności psów miał miejsce w XIII wieku, uważano je za niezbędnych towarzyszy szlachty, zabierali ze sobą na polowanie. Ponadto zostali schwytani na płótnach ze swoimi mistrzami, o czym świadczą obrazy Tycjana, Watteau, Van Dycka.

Nazwę rasy nadał król Karol II, który żył w XVII wieku. Nie miał jednak bezpośredniego związku z hodowlą niemowląt. W tym czasie psy zaczęły dodawać do nazwy przedrostek „Karol” i „Król”.W tym samym czasie mali przedstawiciele rasy mieli dostęp do budynku parlamentu brytyjskiego.

Hodowla pod królem odbyła się w szalonym tempie. Szczenięta uczono niezbędnych standardów zachowania na dworze, a następnie wróciły do ​​króla, aby wybierał najlepsze osoby. Pozostałe szczenięta zostały sprzedane przez szlachtę, a psy zostały docenione nie tylko ze względu na ich piękno, ale także ze względu na ich korzyści: mogli pocieszyć, pocieszyć, a nawet zabawiać właścicieli.

Gdy tylko Wilhelm II wstąpił na tron, popularność ozdobnych psów zaczęła zanikać, ponieważ lubił mopsy. Aby zadowolić króla, hodowcy zaczęli krzyżować króla z mopsami, co doprowadziło do utraty ich pierwotnego wyglądu. Odrodzenie rasy rozpoczęło się na początku XX wieku, kiedy British Kennel Club obiecał nagrodę tym, którzy mogą ożywić Karola Króla, wyrównując ich do standardu.

W rezultacie pierwsze dzieci uznane przez Europejczyków za bardziej podobne psy rasy dekoracyjnej pojawiły się w 1992 roku. Psy musiały być dziane angielskimi cocker spanielami, które miały wąski pysk. Pomimo podobieństw do swoich przodków, mieli także różnice, które można było zobaczyć, patrząc na płótna artystów.

Cavalier King Charles należy do ras dekoracyjnych psów towarzyszących w angielskiej sekcji spaniel zabawek. Jednak panowie różnią się od zwykłych Karolów, chociaż mają wspólnego przodka. Różnice dotyczą wielkości i budowy głowy. Zgodnie z ogólnie przyjętym standardem kawalerowie mają wydłużony pysk i lepsze dopasowanie uszu.

Przedstawiciele rasy są dość eleganccy i wdzięczni, a jednocześnie nie są duzi. Waga dorosłych kobiet wynosi średnio około 5 kg, podczas gdy standard dla mężczyzn wynosi 8 kg. Niektóre osobniki są większe i osiągają 10 kg. Średnia wysokość psów w kłębie zwykle nie przekracza 30-33 cm, podczas gdy wzrost zależy od płci, z różnicą do 10 cm między samcami i samicami.

Kształt głowy kawalerów Karola ma kształt klina, jego rozmiar jest niewielki, czaszka między uszami jest nieco spłaszczona. Oczy są zaokrąglone i lekko wypukłe, błyszczące i ciemne. Zgryz jest podobny do nożycowego: górne siekacze przylegają ściśle do dolnych z zewnątrz. Są prostopadłe do szczęk.

Nos ozdobnych psów jest czarny, równomiernie ubarwiony, uszy są długie, a na zewnątrz pokryte są jedwabistymi włosami. Ciało przedstawicieli rasy jest zwarte, różni się w zależności od płci, u mężczyzn jest bardziej umięśnione i duże. W tym samym czasie ciało ma silny szkielet i rozwinięte mięśnie, szyja ma lekko zgięty.

Głowa psa jest prosta, równa, klatka piersiowa średniej szerokości. Łapy są umiarkowanie proporcjonalne, są równe i kościste. Ich palce są prawie całkowicie pokryte grubymi włosami. Ogon zwierzęcia może pozostawać na poziomie grzbietu lub nieco powyżej niego.

W przeciwieństwie do królów, kawalerzyści przyciągają hodowców z prawdziwym europejskim urokiem. Mają długi jedwabisty płaszcz, który może być całkowicie prosty lub lekko falisty. Ich oczy zawsze błyszczą, są rodzajem czarujących arystokratów, co tłumaczy się estetycznym wyglądem i elegancją ruchów.

Jeśli chodzi o specjalne wymagania normy, obejmują one wagę. Jeżeli z powodu wady rozwojowej waga osoby jest większa lub mniejsza niż zalecana, nie wolno brać udziału w wystawach. Ponadto niestandardowe kolory i depigmentacja nosa są niedopuszczalne. Wśród innych wymagań normy warto zauważyć, że osoby z niewłaściwym zgryzem, rozszczepioną wargą i niewłaściwym chodem nie mają wstępu na wystawy.

Royal Spaniel można sklasyfikować według rodzaju koloru. Na tej podstawie standard określa kilka odmian.

• Blenheim - kolor, który charakteryzuje się czerwonawo-kasztanowymi oznaczeniami na bazie perłowo-białej. Znaki na głowie są równo podzielone, podczas gdy charakterystyczny romb na koronie pozostaje, co jest cechą koloru rasy.

• Tricolor (kolor Prince Charles) - trójkolorowy kolor futra, którego podstawą są białe, czarne punkty i brązowe ślady znajdują się w okolicy oczu, kości policzkowych, wewnątrz uszu, łap i pod ogonem.

• Rubin - jednolity czerwony kolor bez opalania, nie witający obecności białych znaków. Kolor mahoniowy może być obecny w kolorze.

• Czarny - kolor, uzupełniony jasnymi jasnobrązowymi śladami, antracytowe tło, wyraźnie określone brązowe ślady, zauważalne granice plam nad oczami, wokół ogona, klatki piersiowej i policzków.

Zgodnie z charakterystyką normy psy tej rasy żyją nie dłużej niż 11-12 lat. Jednak różne czynniki wpływają na długość życia. Na przykład niewłaściwy rozwój, brak terminowej opieki, zła jakość odżywiania i ignorowanie badań profilaktycznych w celu zidentyfikowania różnych chorób i zapobiegania im mogą go zmniejszyć.

Im mniej stresujący pies, tym lepiej. Badania współczesnych naukowców pokazują, że oczekiwana długość życia może być proporcjonalna do masy zwierzęcia. Im większa masa ciała, tym krótszy zasób życia. Jednak niektórzy hodowcy żyli ze zwierzętami przez długi czas, na przykład znany jest przypadek, gdy ozdobny pies zmarł w wieku 18 lat.

Jak każda inna rasa, te zwierzęta mają swoje zalety i wady. Zaletą psów jest hipoalergiczna sierść i brak charakterystycznego zapachu psa, co jest ważne dla niektórych hodowców. Ponadto zwierzęta te są niezwykle lojalne wobec właścicieli i członków rodziny.

Wady można nazwać pewną istotnością poszczególnych osób, a także przywłaszczeniem artykułów gospodarstwa domowego, które w przyszłości pies uzna za swoją własność. Ponadto, mimo że dżentelmeni nie są uczuleni na ludzi, sami często są uczuleni.

Być może żadnej innej rasy psów nie da się porównać z kawalerami, królem Karolem pod względem zaangażowania w rodzinę. Muszą być wszędzie i wszędzie, co tłumaczy zrozumienie konkretnej sytuacji i szybką reakcję zwierzaka. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli psiej rodziny, są bardzo towarzyscy, do których należy zachęcać od dzieciństwa, aby jego zainteresowania nie zostały zastąpione apatią.

Te urocze psy dosłownie uwielbiają wszystkich członków rodziny, a w szczególności nie mają duszy u dzieci, czasami są przytłoczeni uczuciami, o czym informuje radosne szczekanie. Są tak przyjazne, że wpływa to na bezpieczeństwo. Dzieciom tym nie można ufać w zakresie ochrony domu, ponieważ dla złodzieja znajdą szczególną uwagę. Na przykład mogą go polizać, spróbować wciągnąć do gry.

W tym samym czasie zwierzęta te nie wytrzymują niegrzecznego zachowania gospodarstw domowych. Niektóre z nich mogą cierpieć z powodu odejścia od właścicieli. Inni po prostu izolują się, co wpływa na edukację i komunikację. Biorąc pod uwagę ich skłonność do urazy, właściciele często muszą być świadomi swoich błędów i najpierw prosić o wybaczenie. Niektórzy przedstawiciele rasy są niezwykle zazdrośni, chociaż sami starają się radzić sobie ze swoimi emocjami.

Psy te są nazywane zwierzętami towarzyszącymi; nie można ich nazywać górnikami. Nie wpływa to jednak w żaden sposób na naukę: zwierzęta można szkolić i rozumieć zasady ustanowione przez właściciela. Z należytą starannością można je uczyć kilku drużyn.

Kawalerowie króla Karola mogą długo bawić się z niespokojnymi dziećmi. Są zabawni i bezlitosni, potrafią godzinami siedzieć na kolanach swojego mistrza. Jednocześnie osoby spotykające nieznajomych mogą być ostrożne i skromne. Przeciwnie, większość jest zainteresowana wszystkim, co nowe, ale dlatego, że chętnie spieszą się na spotkanie i nawiązanie przyjaźni.

Jednak arystokraci nie charakteryzują się miłością do głośnych przyjęć. Hałas przeszkadza im, często przeraża, w wyniku czego zwierzaki starają się znaleźć ustronne miejsce, aby poczekać na huk. W pełni uzasadniają swoje królewskie imię, preferując cichą i cichą muzykę od hałaśliwych wydarzeń. Nie lubią, gdy właściciele krzyczą i kłócą się między sobą, a także zbeształ dzieci.

Przedstawiciele królewskiej dekoracyjnej rasy psów uwielbiają otrzymywać komplementy w swoim adresie. Daje im to dużo szczęścia i przyczynia się do pozytywnego nastawienia. Psy nie lubią samotności, nie są do niej przystosowane i dlatego cierpią, będąc bez właścicieli lub innych członków rodziny. Zgłaszają swój dobry nastrój i chęć do zabawy głośną korą.

Pomimo niewielkich rozmiarów i dekoracyjności rasy królewskie zwierzęta domowe są w stanie wytrzymać długie spacery i podróże. Lubią podróżować z właścicielem, a czasem nawet dostosowują się do gier dla dzieci. Na przykład pojedyncze osoby spokojnie znoszą pieluszki, a nawet jeżdżą na wózkach. Jednocześnie zwierzę nie pozwoli sobie urazić dziecka i odpowiednio toleruje zasady gry, nawet jeśli zgodnie z ideą zostanie mu przypisana rola „córki” lub „syna”.

Należy zauważyć delikatność i niepokój zwierząt domowych, które wykazują w stosunku do ludzi. Oczywiście, aby osiągnąć takie zachowanie, może być wyłącznie poprawna i terminowa edukacja, która rozpoczyna się w momencie pojawienia się szczeniaka w domu. Dobrze wychowany pies rozumie, kiedy właściciel musi być uspokojony i wspierany, jest w stanie dostosować się do jego stanu, a nawet charakteru.

Jeśli chodzi o wady, są one związane przede wszystkim z nieodpowiednim wykształceniem, w zależności od właściciela zwierzęcia. Tylko w rzadkich przypadkach pies może ugryźć człowieka. Może się to zdarzyć, jeśli właściciel znęca się nad zwierzakiem. W takim przypadku pies gryzie wyłącznie w celu obrony przed agresją właściciela. Jej temperament i posłuszeństwo nie pozwalają jej na takie zachowanie, ale czasami trzeba pokazać zęby, aby powstrzymać atak indywidualnego hodowcy.

Niektóre osobniki rasy dekoracyjnej, będąc samotne, zwracają uwagę na meble i pozwalają się skubać. Jest to charakterystyczne dla małych szczeniąt, dlatego konieczne jest wyeliminowanie braku zachowania od dzieciństwa zwierzaka. Nieśmiali kawalerzyści są niezwykli, dlatego też pies musi być stale zachęcany, chwaląc za dobre zachowanie i ciekawość.

Jak każde inne zwierzę, szczeniak powinien zapewnić opiekę, uwagę i właściwą opiekę. Zachowanie i rozwój zwierzęcia będzie zależeć od tego, jak poprawna będzie kompleksowa opieka. Na przykład właściciel powinien pomyśleć o właściwej podłodze, ponieważ nogi szczeniaka rozsuwają się, gdy stoi na laminowanej lub śliskiej podłodze. W rezultacie może to spowodować niewłaściwe uformowanie ustawienia łap i nienaturalny chód.

Za pierwszym razem musisz przykryć podłogę dywanami. Lepiej jest usunąć drogie dywany, dopóki dziecko nie przyzwyczai się do toalety. Oprócz podłogi musisz pomyśleć o zakupie odpowiednich naczyń, ławek kuchennych i zabawek.

Miski z jedzeniem lub wodą powinny być wystarczająco duże, aby pies mógł swobodnie jeść i podlewać wodę. Własne łóżko pozwoli zwierzakowi zrozumieć swoje miejsce. Jednocześnie rodzaj produktu może być bardzo różnorodny, a także jego rozmiar i kształt. Wybierając leżak, właściciel opiera się na własnych preferencjach, nie zapominając o wzięciu pod uwagę parametrów zwierzęcia (pies nie powinien kulić się w małym leżaku).

Jeśli chodzi o szkolenie dżentelmena na tacy, jest to prawie niemożliwe. Pozostały dwa wyjścia: pieluszka i ulica. Z reguły pierwsza opcja jest charakterystyczna, jeśli właściciel jest zbyt leniwy, aby chodzić ze zwierzakiem. Ponadto zapach moczu i odchodów w domu szybko stanie się normą dla zwierzęcia. Ucząc psa wychodzić w potrzebie, ważne jest, aby najpierw wychwalać ją za to, że nie nosi „cennego ładunku” do domu.

Imię szczeniaka jest wybierane w taki sposób, aby ujawniało jego charakter. Nie możesz nazwać go obraźliwym przezwiskiem, ponieważ nie powinieneś szydzić z psa, wymyślając szczerze głupie imię. Ogólnie rzecz biorąc, powinien być krótki i dźwięczny. Należy pamiętać, że możesz wybrać opcję, która będzie skrótem pełnej nazwy wskazanej w przyszłości w rodowodzie.

Na przykład pseudonim powinien składać się z dwóch sylab: wystarczy, aby zwierzę zapamiętało. Nie trzeba wybierać zbyt skomplikowanych opcji wymowy. Jednocześnie niedopuszczalne jest nazywanie psów rasowych psami, takimi jak Bobik lub Ball. Świetnymi opcjami byłyby pseudonimy o odpowiednim kolorze, na cześć zwierząt, które kiedyś przeszły do ​​historii.

Pies nie może czesać własnych włosów, lizać ich ani obcinać. Właściciel powinien sobie z tym poradzić, zwracając szczególną uwagę na sierść zwierzęcia podczas linienia. Oczywiście przy braku umiejętności będziesz musiał je opanować, chociaż na początku, jeśli masz finanse, możesz zwrócić się do groomera. Pielęgnacja obejmuje kompleksową opiekę nad wyglądem zwierzaka.

Są to kąpiele, czesanie włosów, usuwanie martwych włosów, strzyżenie, skracanie paznokci, mycie uszu, oczu i zębów. Procedura nie jest tania, dzięki czemu w razie potrzeby klient może wybrać najbardziej odpowiednie etapy. Z reguły jest to nacisk na wełnę i dostosowanie jej do standardowego i estetycznego wyglądu. Jeśli właściciel zdecyduje się samodzielnie dbać o włosy, należy wziąć pod uwagę kilka niuansów.

Sierść psów tej rasy jest gruba i gęsta, dlatego należy ją czesać tak często, jak to możliwe. Jeśli masz czas, zaleca się to robić codziennie, używając specjalnego grzebienia, który jest wybierany na podstawie rodzaju wełny i jej długości. Czesanie powinno być regularne, w przeciwnym razie wełna szybko zbierze się w sploty. W okresie, gdy zwierzę topi się, możliwe jest usunięcie martwych włosów za pomocą specjalnego grzebienia z nasadką trymera.

Aby wybrać takie urządzenie, należy zachować szczególną ostrożność. Ważne jest, aby zwracać uwagę na odległość między zębami i ich długość. Przy odpowiednim wyborze psa podczas zabiegu zapewniony zostanie masaż skóry, ale bez obrażeń. Szybkość przetwarzania powłoki zależy od szerokości grzebienia: im jest ona mniejsza, tym dłużej potrwa procedura.

Jednocześnie trudno będzie przetwarzać wełnę w oddzielnych obszarach ciała za pomocą szerokiego grzebienia. Dopuszczalne jest obcinanie sierści zwierzęcia między palcami nie częściej niż raz w miesiącu. Ta procedura jest przeprowadzana w celach higienicznych, aby zapobiec tworzeniu się splątania.

Teoretycznie pies wystarczyłby, gdyby był kąpany nie częściej niż raz lub dwa razy na sześć miesięcy. Biorąc jednak pod uwagę, że stale chodzi na świeżym powietrzu, częstotliwość „ablucji” może być częstsza.Jej wygląd jest szczególnie dotknięty, gdy wychodzi na zewnątrz po deszczu. A biorąc pod uwagę, że psy są wyjątkowo odporne na ciepło, plusk w wodzie po raz kolejny przyniesie im korzyści.

Jeśli chodzi o środki do mycia, szampony i płukanki używane przez gospodarstwa domowe są całkowicie nieodpowiednie dla zwierząt domowych. Dla zwierząt opracowano specjalne detergenty, z których nie wypada zdrowa wełna, jej estetyka nie pogarsza się. Nie należy jednak nadużywać profesjonalnych szamponów i płukanek w zoo: czasami pies może kąpać się w zwykłej ciepłej wodzie (niektórym osobom udaje się wylizać odżywkę z włosów). Wybierając produkt, powinieneś zwrócić uwagę na rodzaj pokrycia - cavalier spaniele potrzebują funduszy na mycie długich włosów.

Szczególną uwagę podczas mycia należy zwrócić na wiszące uszy, w których podczas spacerów gromadzi się dużo zanieczyszczeń. Ponadto ważne jest, aby płukać i łapy, które zbierają dużo brudu, gdy pies chodzi. Korzystanie z klimatyzatora sprawi, że płaszcz będzie jedwabisty w dotyku. Można go również użyć, gdy konieczne jest pozbycie się zwierzaka z trików. Ktoś uważa, że ​​kąpiel zwierzęcia zależy od jego klasy (pokaż, że dzieci są myte częściej).

Od czasu do czasu konieczne jest czyszczenie uszu psa, usuwanie woskowiny i innych zanieczyszczeń. Skomplikowana pielęgnacja to długość uszu i gęste włosy, które prawie je zakrywają. Ze względu na jej uszy są słabo wentylowane, co zwiększa ryzyko ropnego zapalenia ucha środkowego. W celu zapobiegania konieczne jest usuwanie brudu z uszu przynajmniej raz w tygodniu. Aby to zrobić, możesz użyć bawełnianego wacika zamoczonego w ciepłej przegotowanej wodzie.

Dzieci często płaczą. Jeśli ten problem zostanie znaleziony, należy go wytrzeć specjalnym balsamem. Jednak przed kontynuowaniem tego należy skonsultować się z weterynarzem, który powie dokładnie, jak i co zrobić poprawnie.

Czyszczenie zębów Twojego psa jest warunkiem jego zdrowia. Będą musiały być czyszczone około dwa razy w tygodniu, dlatego zwierzę powinno być przyzwyczajone do tej procedury od wczesnego dzieciństwa. Im szybciej się do tego przyzwyczai, tym lepiej. Do czyszczenia użyj specjalnej szczotki i pasty. Te, które są przeznaczone dla ludzi, nie mogą być używane do higieny jamy ustnej zwierzęcia.

Odrastające pazury mogą powodować dyskomfort u psów podczas ruchu. Podczas odrastania konieczne jest obcięcie ich końcówek, a ich krotność może wynosić 1 raz w ciągu kilku tygodni. Musisz pozbyć się tylko końcówki, aby nie przypadkowo zranić zwierzęcia.

Każdy, kto chce zdobyć małe zwierzątko królewskiego spaniela, powinien wziąć pod uwagę, że dana osoba będzie musiała monitorować swoje zdrowie przez całe życie psa. Pozwoli to zidentyfikować problemy we wczesnych stadiach ich pojawienia się i zapobiegnie niektórym chorobom. Na przykład dzieci ozdobne charakteryzują się takimi problemami, jak zapalenie stawów, przepuklina, zwichnięcie stawów, patologie serca, zespół Chiari i epizodyczny upadek.

Aby wykryć i wykluczyć określoną chorobę, konieczne jest regularne pokazywanie zwierzaka specjalistom. Jeśli szczeniak ma alergię, musisz natychmiast zmienić rodzaj pokarmu i wybrać odpowiednią dietę (pokarm hipoalergiczny). Jeśli poświęcisz zwierzęciu należytą uwagę, jego odporność będzie silna. Zdrowie i siła psa wystarczą nawet do rehabilitacji osoby, która przeszła poważny stres.

Szczepienia muszą być wykonane koniecznie i na czas. Z reguły zacznij je, gdy szczeniak ma 8 tygodni, występując w hodowli. Do tego czasu dziecko nabywa paszport weterynaryjny, a także zarejestrowany rodowód. Właściciel przestrzega harmonogramu dalszych szczepień, weterynarz pomaga mu w tym.

Kawalerowie są szczepieni przeciwko zapaleniu jelit, grypie rzekomej, salmonelli, dżumie i leptospirozie.Jeśli chodzi o wprowadzenie szczepionki przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby, podaje się ją po 8, 12 tygodniach, a następnie po sześciu miesiącach, roku, a następnie raz w roku. Ci przedstawiciele rasy, którzy planują wywóz za granicę, otrzymują szczepionkę przeciw wściekliźnie po 7 miesiącach. Szczepienia mają swoje własne cechy:

• małego szczeniaka nie wolno chodzić aż do drugiego szczepienia w jego życiu;
• przed wprowadzeniem leku sprawdź stan zdrowia zwierzęcia;
• oprócz doskonałego zdrowia, 2 tygodnie przed szczepieniem, pies otrzymuje preparaty dla robaków (z wyjątkiem psów ciężarnych, karmiących i psów po rozmnażaniu);
• szczepienia odbywają się w pokoju dziecinnym lub w biurze weterynaryjnym, o którym dokonuje się wpisu w paszporcie weterynaryjnym zwierzęcia;
• kwarantanna jest wprowadzana na okres 2 tygodni od momentu podania szczepionki;
• jeśli w ciągu dnia zauważone negatywne objawy nie znikną, pies zostanie zabrany do lekarza.

Aby zwierzę było aktywne i prawidłowo się rozwijało, potrzebuje świeżego powietrza. Nie da się tego po prostu przewietrzyć w pomieszczeniu: chodzenie po ulicy jest niezwykle ważne dla zwierzęcia. Pierwszy spacer można przeprowadzić po podaniu drugiej szczepionki.

O ile to możliwe, chodzenie z psem jest lepsze w tym samym czasie, czas trwania spaceru nie powinien przekraczać więcej niż 40 minut. Od wczesnego dzieciństwa pies częściej chodzi, aby szybko przyzwyczaić się do toalety na ulicy. Kiedy skończy cztery miesiące, liczbę spacerów dziennie można zmniejszyć. Co więcej, jeśli na początku spacer nie powinien być wcale długi, to teraz można go wydłużyć.

Chodzenie jest konieczne nie tylko dla utrzymania dobrej odporności: ważne jest uspołecznienie zwierzęcia. Im szybciej to się stanie, tym lepiej, dziecko nie będzie się bało obcych i ulicznych zwierząt. Możesz przedstawić psa innym zwierzętom, a wspólne szkolenia i spacery są mile widziane. Na przykład możesz wspólnie trenować przejście „toru przeszkód”.

Jednak czujność jest głównym punktem chodzenia, ponieważ to, co pies może podnieść z ziemi, może zaburzyć układ trawienny lub zarazić go jakimś rodzajem wirusa. Lepiej jest chodzić ze zwierzęciem tej rasy, gdzie nie ma asfaltu. To ochroni łapy psa przed zranieniem.

Po spacerze musisz zbadać zwierzę pod kątem pasożytów (kleszczy lub pcheł). Jeśli zostanie znaleziony, musisz natychmiast skontaktować się z weterynarzem, który odbierze lek na pasożyty, jego dawkowanie i częstotliwość zabiegu. Nie wahaj się skontaktować ze specjalistą, gdy zostaną wykryte pasożyty: rozmnażają się z ogromną prędkością, a ponadto powodują ogromny dyskomfort dla twojego ukochanego zwierzaka.

Żywienie psa musi być zbilansowane, musi zawierać niezbędne witaminy i składniki odżywcze. Karmę należy wybrać w taki sposób, aby pasowała do wieku zwierzęcia i jego indywidualnych cech (na przykład nie można kupić zwykłego dla alergików). Od urodzenia szczeniak otrzymuje wszystko, czego potrzebujesz wraz z mlekiem matki.

W tej chwili ego jest karmione nie więcej niż 4 razy dziennie. Sześciomiesięczny szczeniak je trzy razy dziennie, roczny - 2 razy. Ktoś uważa, że ​​dorosłe zwierzę powinno być karmione raz dziennie. Jeśli chodzi o wybredność jedzenia, nie chodzi o spaniele cavalier.

Dlatego musisz bardzo dokładnie wybierać jedzenie. Ogólnie rzecz biorąc, żywność może być naturalna lub przemysłowa. Psy uwielbiają profesjonalną suchą karmę, która jest wygodna pod względem obliczania dawki. W porównaniu z naturalną żywnością istnieje wybór konkretnego produktu spośród odmian.

Na przykład możesz kupić pokarm dla szczeniąt o niskiej aktywności i długich włosach. Karma dla psów musi być wybrana jako premium lub całościowa (bez ziarna).Jeśli zostanie podjęta decyzja o karmieniu zwierzęcia naturalną żywnością, należy upewnić się, że mięso jest zawsze w diecie.

W każdej porcji powinno to wynosić 50%, podczas gdy chude mięso nadaje się do jedzenia, na przykład wołowiny, kurczaka, indyka, jagnięciny. Możliwe jest podawanie zwierzęciu mięsa zarówno surowego, jak i gotowanego. Oprócz tego w diecie powinny znajdować się zboża (ryż, gryka, płatki owsiane), warzywa, a nawet owoce (z wyjątkiem owoców cytrusowych, gruszek). Od czasu do czasu konieczne jest podawanie zwierzęciu gotowanej i pozbawionej kości ryb morskich, jajek i produktów z kwaśnego mleka (twarożek i kefir).

Nasiona lnu są niezwykle potrzebne dla zwierząt: są naturalnym biologicznym suplementem diety i przyczyniają się do poprawy stanu sierści. Ponadto służą jako środek pobudzający układ trawienny. W diecie psa nie powinno być kości, ponieważ przełyk może zostać uszkodzony u zwierzęcia.

Hodowca musi wziąć pod uwagę fakt, że nie wszystko, co osoba je, nadaje się na pokarm dla zwierzaka. Na przykład psom surowo zabrania się jedzenia wieprzowiny, kiełbasy, różnych wędlin, a nawet masła. Nie wolno im jeść smażonych i pikantnych potraw: jest to szkodliwe dla ich zdrowia.

Nie jest pożądane traktowanie zwierząt słodyczami: słodycze są również dla nich przeciwwskazane. Ponadto nie powinni jeść produktów mącznych. Kompleksy witaminowe niezbędne dla zwierzęcia w wieku od szczenięcia wybiera lekarz weterynarii.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że żywność wybrana przez właściciela jako podstawa żywienia jest niepożądana do zmiany, tak jak nie można mieszać pasz naturalnych i przemysłowych. Przejście może być obarczone zaburzonym układem trawiennym. Niezależnie od czasu karmienia pies powinien zawsze mieć miskę świeżej wody. Zwierzę ciągle potrzebuje wody, mistrzowskie lenistwo może doprowadzić do tego, że zwierzę będzie zmuszone szukać wody samodzielnie, a nie w najlepszych miejscach w domu.

Wielu członków rasy jest predysponowanych do alergii pokarmowych. Należy szczególnie starannie dobierać jedzenie, badając kompozycję i takie znaki, jak „ślady obecności”, na przykład kurczak lub płatki zbożowe. Ważne jest, aby zwracać uwagę na datę ważności. Jeśli chodzi o tanie jedzenie, nie nadaje się dla psów z powodu złej jakości. Oprócz tego, że nie ponosi żadnych korzyści zdrowotnych, w niektórych przypadkach może mu zaszkodzić.

Rasa Cavalier King Charles Spaniel charakteryzuje się taką cechą, jak fałszywa ciąża samic. Hodowla szczeniąt jest możliwa tylko pod warunkiem, że osobniki do krycia są zdrowe. Przed kryciem musisz dowiedzieć się, czy partnerzy mają jakieś patologie, czy spełniają standard. Idealnie samo krycie może odbywać się w pokoju dziecinnym, co zmniejszy potencjalne ryzyko i zminimalizuje prawdopodobieństwo powikłań.

Ktoś nie boi się trudności i korzysta z usług prywatnych handlowców, zwracając się do nich o lepki użytek. Ogólnie przyjmuje się, że psy są gotowe do hodowli w wieku 20 miesięcy, chociaż ich dojrzewanie jest już w wieku 10 lat. Jednak eksperci zalecają, aby psy nie były wcześniej hodowane: musisz poczekać, aż u samicy pojawi się trzecia ruda. Jeśli pies jest młodszy, mało prawdopodobne jest, aby potomstwo mogło się rozmnażać, a niewielu gwarantuje, że szczenięta urodzą się zdrowe.

Konieczność kojarzenia na terytorium samca wyjaśniono po prostu: nic nie odwróci jego uwagi od samicy na jego rodzinnym terytorium, nie będzie musiał badać nowego miejsca, poznawać jego mieszkańców. Na początek psy chodzą razem, podczas aktu (szczególnie, gdy zdarza się to po raz pierwszy u partnerów), specjalista pomaga samicy, trzymając ją za brzuch i nie pozwalając jej usiąść.

Opinie na temat możliwości psów w zakresie szkolenia są kontrowersyjne. Jednak większość zwierząt domowych danej rasy dekoracyjnej bardzo aktywnie kontaktuje się z właścicielem, gdy ten próbuje je wyszkolić. I tutaj wiele zależy od samego właściciela, jego sposobu szkolenia i stosunku do zwierzaka. Na przykład inne zwierzęta nie postrzegają zespołu, uważając to za nudne i nieciekawe.

W związku z tym profesjonalni treserzy psów zalecają prowadzenie zajęć szkoleniowych w formie aktywnych gier. Oprócz czułego stosunku do zwierzaka, właściciel będzie musiał stale wprowadzać zmiany i różnorodność podczas okresu szkoleniaaby zwierzę nie nudziło się i nie traciło zainteresowania czynnościami. Biorąc pod uwagę, że kawalerzyści nadal mają podstawy instynktów łowieckich, ponieważ wybór obiektu pościgu udowadnia podczas chodzenia, można ich nauczyć zespołów „do mnie”, „fu”.

W wieku 5 miesięcy zwierzę jest w stanie nauczyć się stać lub wydawać polecenie „stać”. Uczą się przedstawicieli rasy, którzy biorą udział w wystawach. Jednak, jak zauważają kynolodzy, nie jest możliwe natychmiastowe nauczenie zwierzęcia kilku zespołów jednocześnie.

Cavalier King Charles Spaniel jest lubiany przez wielu miłośników psów ras dekoracyjnych. Świadczą o tym recenzje pozostawione na portalach informacyjnych. Właściciele tych psów piszą, że są nietypowi dla bezprzyczynowej zmiany nastroju.

Jednak jeśli nagle z jakiegoś powodu zostaną na długo pozostawione same sobie, niektóre osoby mogą zrobić prawdziwy bałagan w domu. Jeśli nie jeden, ale dwa zwierzęta tej samej rasy mieszkają w domu, ich uwaga zostanie zwrócona przez siebie., a zatem na meble i rzeczy nie można się bardzo martwić. Jeśli chodzi o relacje z innymi zwierzętami domowymi, psy ozdobne, zdaniem hodowców, starają się nie tworzyć sytuacji konfliktowych.

Można je nazwać ekstrawertykami: każda osoba, z którą się spotykają, jest bratnią duszą, której można zaufać dosłownie ze wszystkimi. Przedstawiciele rasy dobrze dogadują się z kotami, ale te ostatnie rzadko spotykają ich ze wzajemnym współczuciem. Psy starają się głaskać, czesać i ściskać. Uwielbiają kontakt dotykowy, dlatego nigdy nie odmawiają, podobnie jak możliwość gry.

Wszystko o rasie Cavalier King Charles Spaniel w poniższym filmie.