Wszystko o American Cocker Spaniel

Amerykański Cocker Spaniel jest jednym z najmniejszych psów myśliwskich. To zwierzę charakteryzuje się mobilnością i wytrzymałością i dosłownie świeci radością i optymizmem.

Historię pochodzenia tej rasy psów myśliwskich można oceniać na podstawie skomplikowanej nazwy. Uważa się, że pierwsze spaniele pojawiły się w Hiszpanii, znanej z łowisk. Po pewnym czasie przybyli do Wielkiej Brytanii, gdzie angielscy hodowcy aktywnie ich zajęli, rozpoczynając wielokrotne krzyżowanie. W rezultacie pojawiło się wiele nowszych odmian, w tym cocker, i wszystkie były powszechnie używane podczas polowania.

Oczywiście słowo „spaniel” ma hiszpańskie korzenie. To tam zwierzęta te rozdzielono między rycerzy krzyżowców - wielkich miłośników polowań na zwierzynę łowną i króliki. Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę dane z wykopalisk archeologicznych, zwierzęta z długimi uszami przybyły do ​​Europy z Malezji, więc z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że przed dotarciem na Półwysep Iberyjski starzy przodkowie cocker-spanieli mieszkali w różnych krajach.

Psy podobnego rodzaju były hodowane na Bałkanach i w Afryce Północnej, a stamtąd Kartagińczycy sprowadzili je do Hiszpanii. W tamtych latach ziemie hiszpańskie dosłownie zalewały króliki - to nie przypadek, że nazwa kraju przetłumaczona z hiszpańskiego oznacza „kraj królików”, dlatego hodowla psów była niezbędnym środkiem.Zwierzęta te okazały się doskonałymi myśliwymi, które szybko poradziły sobie z inwazją uszatych gryzoni. To właśnie ta cecha stała się przyczyną, dla której miejscowi hodowcy psów zaangażowali się w aktywną hodowlę rasy.

Trudno powiedzieć dokładnie, kiedy zwierzęta przybyły do ​​Wielkiej Brytanii, ale jedno jest oczywiste - jak tylko to się stało, Brytyjczycy po prostu nie mogli przejść obok i nie zwracali uwagi na tę rasę myśliwską. W tamtych czasach spaniele na angielskim dworze cieszyły się nienaganną reputacją i były uważane za faworytów sądowych. W X wieku nałożono dość poważną karę za kradzież tego czworonożnego łowcy złodziei. Nie jest to zaskakujące, ponieważ spaniele kosztują wtedy cały funt - w tym czasie sporo pieniędzy.

Z biegiem czasu spaniele stopniowo rozprzestrzeniały się po całej Anglii, a ponieważ różne regiony tego kraju mają swoją własną specyfikę, odpowiednio wzrosła liczba odmian psów. Zwierzęta wyróżniały się rozmiarem, kolorem i długością sierści, każda nowa rasa otrzymała swoją nazwę na cześć szlachcica, który był ich właścicielem.

Nawet ekspertom trudno obecnie obliczyć, ile ras psów pojawiło się w Anglii na przestrzeni kilku stuleci. Pierwsze informacje o cocker spanielach pochodzą z 1697 r. - wówczas hodowla ras była aktywnie zaangażowana w największe hrabstwa Devonshire i Walii. Nawiasem mówiąc, w tym okresie psy zaczęły zatrzymywać ogony, aby podczas polowania nie doznały obrażeń zagrażających życiu.

Angielscy cockerowie mogli się wtedy pochwalić różnorodnymi paskami, a ich rodacy wyróżniali się niewielkim rozmiarem, bardziej wydłużonym ciałem, lekkością i raczej grubą sierścią. Tak jak poprzednio, hodowcy nie próbowali napełnić krwią niektórych innych odmian spanieli. Sytuacja zmieniła się dopiero w połowie XIX wieku, kiedy wyróżniono angielskich cockerów jako niezależną rasę, aw 1859 r. Psy nawet wzięły udział w międzynarodowej wystawie. Zwycięzca został właścicielem cocker spaniela o imieniu Obo. W tamtych latach pies o tej dziwnej nazwie był uważany za prawdziwy standard rasy spaniela, którym kierowało wiele pokoleń hodowców.

Potomkowie Obaj byli wielokrotnie uznawani za liderów w zawodach, dwóch z nich - Bo-2 i Chloe-2, zostali później wywiezieni do Ameryki, gdzie położyli podwaliny pod słynną rasę amerykańskich cockerów. Po spotkaniu tych zwierząt w Stanach Zjednoczonych narodził się zabawny szczeniak, który hodowcy, bez zastanowienia, otrzymali przydomek Obo-2.

Ten pies był nieco inny od typowych angielskich cockerów - miał bardzo duże oczy. W Anglii natychmiast został rozpoznany jako wadliwy szczeniak, ale w Ameryce widzieli możliwość stworzenia nowej uroczej rasy, która byłaby nie tyle łowcą, co dobrym towarzyszem dla dzieci i dorosłych.

Amerykańskie cocker spaniele różnią się od angielskich odpowiedników na kilka sposobów, z których głównym jest kształt głowy. Kufa Amerykanów jest 2-2,5 razy krótsza niż czaszka, a przejście od czoła do kufy stało się bardziej wyraźne. Oczy wyglądają tak duże, że psy wyglądają trochę jak humanoid.

Ich futro stało się trochę bardziej wspaniałe i wydłużone, a podszerstek stał się gęstszy. U amerykańskich kokerów zdaje się spadać z ciała zwierzęcia, a mostek i uszy pokryte są dość grubymi lokami.

Pomimo faktu, że zwierzęta gatunku amerykańskiego nie nadają się do polowania, wyróżniają się silnym szkieletem i rozwiniętymi mięśniami. To bardzo odporne i niezwykle aktywne zwierzę, gotowe do niestrudzonego pędzenia przez cały dzień.

Amerykański cocker jest dość zwartą rasą, małą, ale jednocześnie bardzo silną. Zwierzęta wyróżniają się wdzięcznym dopasowaniem głowy i wyraźnym muskulaturą.

Kufa jest zwykle szeroka, uszy osadzone nisko, zawsze wiszące, z długim wełnianym płaszczem. Ogon jest zwykle zadokowany, ale to pytanie pozostawia się do uznania właściciela.

Jedwabiste, grube i raczej długie włosy, lekko falowane i z dobrym podszerstkiem, odróżniają się od angielskich kokerów przez psy w amerykańskim stylu. Jego kolor może być najbardziej różnorodny. Brązowe, czekoladowe, płowe, czarne i czerwone psy są szeroko rozpowszechnione, zwierzęta dwu- i trzykolorowe z białymi plamami, a także brązowe kolory są mniej powszechne. Nawiasem mówiąc, u czarnych psów nos jest również czarny, a we wszystkich innych paskach najczęściej jest brązowy.

Amerykańskie cockery są niespokojnymi i czułymi psami, które są gotowe, aby udać się nawet na krańce świata dla swojego pana. Te psy dobrze dogadują się z kotami i innymi zwierzętami. Nie dotyczy to jednak ptaków - krew przodków myśliwych wciąż się wyczuwa, więc psy mogą wkroczyć w życie ptaków. W obecności psa kanarki, papugi i inne ptaki najlepiej trzymać w klatce i wypuszczać na spacer tylko w tych godzinach, kiedy czworonożny łowca znika z pola widzenia.

Amerykańskie Cocker Spaniele są przyjazne dzieciom, ale jednocześnie nie mogą w 100% kontrolować siebie - pasjonują się grami, dlatego podekscytowani mogą zaatakować dziecko, a nawet trochę go ugryźć. Ogólnie rzecz biorąc, postać amerykańska charakteryzuje się żywą postacią. W odpowiedzi hodowcy jest to jedna z niewielu ras, która nawet w wieku dorosłym w pełni zachowuje wszystkie swoje szczenięce nawyki.

Te psy nie biorą sztuczek, więc czują, gdy właściciel daje luz, i wykorzystaj je w pełni. Czując swobodę działania, pozostają urocze, ale jednocześnie stają się niekontrolowanymi psotnymi ludźmi, którzy absolutnie nie uznają żadnych ograniczeń.

Amerykańskie cockery są tak bardzo zależne od obecności osoby, że czasem staje się to zależnością niemal maniakalną. Dlatego rasa nie jest odpowiednia dla pracoholików, którzy znikają w służbie na kilka dni. Ten pies nie toleruje samotności, a niezmordowany temperament wymaga ciągłego przypływu energii, którego właściciel, zawsze nieobecny w domu, nie jest w stanie mu zapewnić.

Dlatego umieszczając swojego zwierzaka pod kluczem i kluczem na cały dzień, bądź przygotowany psychicznie na to, że po powrocie znajdziesz obgryzione buty, zerwane tapety ze ścian, zepsute rolety - Twój zwierzak cały dzień starał się bawić jak mógł. Natura tego psa jest taka, że ​​bez aktywności zwierzę wymyśla dla siebie fascynującą aktywność, a dom zamienia się w prawdziwy teren sportowy.

Spaniel to pies myśliwski, a nie pies stróżujący, więc nie będzie strzegł twojego domu i nie będzie działał jako ochroniarz. Pomimo ostrożnego stosunku do nieznajomych, Amerykanin szybko nawiązuje z nimi kontakt i natychmiast jest przepełniony pewnością siebie. Te psy wyrażają niezadowolenie lekkim pomrukiem, gryząc tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach.

Należy zauważyć, że amerykańskie cocker spaniele są prawdziwymi mistrzami uwodzenia, którzy doskonale zdają sobie sprawę z tego, jak dobre i rozbrajające wrażenie robią i aktywnie wykorzystują swoją wiedzę do różnych celów. Na przykład, jeśli twój Amerykanin chce delektować się czymś smacznym, włączy cały swój urok, aby uzyskać upragnione „pyszne”. Ale nie powinieneś podążać za nim, w przeciwnym razie zwierzę bardzo szybko przybędzie na wadze.

Czasami ten pies zaczyna wykazywać agresję podczas gier - może wisieć na nogawce spodni, gryźć palec i przylegać do dłoni ostrymi zębami. Chociaż pies jest mały, może wyglądać zabawnie, ale gdy dorasta, zęby zaczynają sprawiać właścicielom wiele kłopotów, a pozbycie się nabytych nawyków może być prawie niemożliwe.

Zalety rasy to talent myśliwego, pokojowy charakter, kompaktowy rozmiar. To zwierzę ma wszystko, aby stać się dobrym towarzyszem polowania i sojusznikiem, jest doskonale przystosowane do życia w mieszkaniu w mieście i nie wymaga dużo miejsca. Amerykańskie cockery mogą łatwo dogadać się z innymi zwierzętami, mogą zasnąć z kotami i psami, czując się jak część dużej stada.

Wybierając zwierzaka, przede wszystkim musisz określić klasę szczeniaka i ocenić swoje możliwości finansowe. Jeśli potrzebujesz psa z kategorii wystawowej, który może uczestniczyć w wystawach i jest doskonałym materiałem hodowlanym, przygotuj się na rozstanie z dość dużą ilością, a także z kosztami ciągłych podróży i utrzymaniem spektakularnego wyglądu Twojego psa. Jeśli potrzebujesz zwierzaka tylko dla duszy, możesz kupić kokera z wadliwymi znakami, które uniemożliwiają mu udział w konkursach, ale jednocześnie nie umniejszają jego radości, miłości do właściciela i śmiesznego wyglądu.

Ważnym kryterium oceny psów jest płeć. Suki są bardziej miękkie, szybko dostosowują się do nowego miejsca zamieszkania, a samce zaczynają dowiadywać się, kto jest szefem w domu. Jeśli jednak poznasz suczkę do dalszego rozmnażania szczeniąt, to również nie przejdziesz jej zwrotów behawioralnych w czasie rui.

Optymalny wiek do pozyskania młodego amerykańskiego kokera uważa się za 6-9 tygodni. Jeśli szczeniak jest młodszy, rozstanie z matką będzie dla niego trudnym sprawdzianem, a jeśli kupisz psa w starszym wieku, prawdopodobne jest, że młody pies przegapi pewne ważne aspekty socjalizacji. Na przykład, jeśli spędził zbyt długo w klatce na świeżym powietrzu - niestety są też tacy pozbawieni skrupułów hodowcy.

Wiarygodnym wskaźnikiem będzie życzliwość i energia młodego kokera. Aby upewnić się co do jego narzekania, możesz przeprowadzić mały test - połóż psa na plecach i lekko naciśnij na brzuch psa. Jeśli dziecko postrzega to jako nową grę i nie denerwuje się - kup je bez wahania, jeśli pies zacznie wykazywać agresję - lepiej odmówić zakupu.

Nie zaleca się kupowania dorosłego psa. Faktem jest, że oddzieleniu takiego zwierzęcia od właściciela zawsze towarzyszy trauma psychiczna, ponieważ cockery są bardzo silnie przywiązane do osoby. Możliwe, że nie będziesz w stanie nawiązać kontaktu ze swoim zwierzakiem.

Od około 8 tygodnia kury zaczynają odczuwać strach przed osobami z zewnątrz, dlatego w tym okresie niezwykle ważne jest nawiązanie komunikacji ze wszystkimi domownikami i gośćmi rodziny. Jeśli przegapisz ten moment socjalizacji, może stać się agresywny w stosunku do ludzi lub, wręcz przeciwnie, będzie zbyt nieśmiały.

Nowo stworzeni właściciele American Cocker Spaniel zwykle martwią się wzrostem i wagą swojego szczeniaka, dlatego często są zainteresowani tempem wzrostu szczeniąt w różnym wieku.

Przybliżone parametry takich zwierząt domowych to:

• 1 miesiąc - 1,5 kg;
• 2 miesiące - 3-3,5 kg;
• 3 miesiące - 5-6 kg;
• 4 miesiące - 6,5-8 kg;
• 5 miesięcy - 8-10 kg;
• 6 miesięcy 9–10 kg;
• 7 miesięcy - 10-12 kg.

Waga dorosłego mężczyzny wynosi około 12,5-15,5 kg, kobiety - 12-15 kg. Wysokość w kłębie u mężczyzn wynosi 40-43 cm, u kobiet - 38-41 cm.

Ponieważ amerykański cocker odnosi się bardziej do dekoracyjnych psów towarzyszących niż do myśliwych, jego siedliskiem może być dom i małe mieszkanie, ale zwierzę musi być odpowiednio pielęgnowane. Tego psa wyprowadza się na spacer dwa razy dziennie, ale po szczepieniu. Przez pierwsze 6 miesięcy młody kogut nie może sam zejść ze schodów, w przeciwnym razie jego pozycja kończyny może ulec pogorszeniu.

Opieka nad Amerykaninem zaczyna się od ustawienia kącika z kuchenką, zakupu misek, misek do picia i koniecznie zabawek. Lepiej jest umieścić koję w zacisznym miejscu, w którym pies nie zostanie zraniony przez stopy domu, w którym przeciągi nie przenikają, ale jednocześnie nie warto wyposażać narożnika czworonożnego przyjaciela w pobliżu akumulatora. W pierwszych dniach pobytu w domu cocker spaniel będzie próbował zignorować wszystkie twoje wysiłki i na pewno spróbuje położyć się na kanapie, fotelu lub w innym miejscu, które wydaje mu się atrakcyjne.

Amerykanie kochają spacery, możemy powiedzieć, że potrzebują ich jak powietrza. Podczas chodzenia pozwól zwierzęciu biegać i rozciągać się, pies z wielkim pragnieniem prowadzi wyścig razem z tobą. Przydatne będzie wytrenowanie jej w utrzymywaniu dobrej postawy - w tym celu możesz pozwolić, aby chodzący pies pociągnął cię do przodu. Lepiej jednak ograniczyć kontakty z innymi zwierzętami, zwłaszcza bezdomnymi, ponieważ cocker-spaniele mają wysokie predyspozycje do różnych infekcji.

Należy pamiętać, że cocker spaniel jest pies nie jest dla nieodpowiedzialnych właścicieli. Utrzymanie uporządkowanego stanu jej płaszcza będzie wymagało dużo wysiłku i czasu. Nowo stworzeni właściciele zdecydowanie powinni uzyskać zwinny, a także rębak i kilka grzebieni. Te zakupy muszą być wykonane tak szybko, jak to możliwe, ponieważ musisz czesać kokera codziennie. Nie przejmuj się, że dzieci mają dość rzadki płaszcz - w miarę starzenia się zwierzaka będzie on znacznie grubszy.

Proces czesania jest dość nużący, ponieważ im wcześniej szczeniak się do tego przyzwyczai, tym lepiej dla niego i dla ciebie.

Szczenięta i dorosłe psy uwielbiają aktywne spacery, ponieważ do ich futra przykleja się dużo kurzu, brudu i resztek drogowych, co wskazuje na potrzebę częstszego mycia psa niż psów innych ras - mniej więcej co 2 tygodnie. Najlepiej używać do prania specjalne szampony z apteki weterynaryjnej przeznaczone dla zwierząt długowłosych. Najlepiej uzupełnić pielęgnację balsamami kondycjonującymi.

Aby ułatwić rozczesywanie, możesz przepłukać zwierzaka po kąpieli w zakwaszonej wodzie - użycie słabo stężonego kwasu cytrynowego lub octowego nadaje sierści piękny połysk, a także chroni skórę przed pchłami.

Wełna amerykańskiego kokera ma tendencję do opadania, a ilość i jakość opieki nad psem nie ma na to żadnego wpływu.

Bardzo ważne jest, aby stale angażować się w uszy amerykańskiego Cocker Spaniela. Przed jedzeniem musisz je podnieść i bezpiecznie przymocować miękką gumką, aby nie zanurzać ich w jedzeniu. Uszy amerykańskie dość szybko gromadzą siarkę i zatyczkę do uszu, więc roztocza często w nich lądują. Aby uniknąć takich problemów, powinieneś przynajmniej raz w tygodniu, aby sprawdzić małżowiny uszne i kanały słuchowe, usuń nagromadzony brud. Aby to zrobić, wpuszcza się do środka kilka kropli lekko rozgrzanego oleju roślinnego, a powierzchnię skorupy przeciera się roztworem alkoholu borowego lub specjalnym płynem weterynaryjnym.

W oczach Amerykanina jest też wiele problemów. U niektórych psów powieki nie przylegają ściśle, więc kurz i zanieczyszczenia często dostają się na błonę śluzową, co prowadzi do rozwoju procesów zapalnych. Ból oczu łagodzi słabym roztworem furatsiliny lub naparu z rumianku. Jeśli twoje oczy zaczną drżeć, możesz zaszczepić w nich albuminy.

Dwa razy w tygodniu musisz myć zęby psa, szczególnie jeśli karmi się go naturalnym pożywieniem. Jeśli w diecie przeważa sucha karma, jej ziarna doskonale oczyszczają płytkę nazębną, więc procedurę należy wykonywać znacznie rzadziej - około raz w miesiącu.

Od czasu do czasu amerykańskie kokery muszą być cięte. Najlepiej przyzwyczaić psa do tej procedury od 1,5-2 miesięcy, jeśli trzymasz się tego, pies jest pod wielkim stresem. W przypadku psów domowych, które nie biorą udziału w konkursach, wystarczy zwykłe leczenie higieniczne, które odbywa się co dwa do trzech tygodni.

Podczas zabiegu zwierzę jest wycinane frędzlami, oskubując długie włosy w otworze ucha, a także odrywając włosy między palcami stóp. Raz na kwartał musisz odwiedzić groomera - skraca włosy z tyłu głowy i kufy za pomocą maszyny, a ponadto, na prośbę właściciela, wyrównuje długość po bokach i frezuje wełnę w okolicy ramion i mostka.

Amerykańskie cocker spaniele często cierpią na niestrawność i mają skłonność do nadwagi. Alergie również dostosowują menu psa, więc podczas karmienia zwierząt najlepiej jest preferować suche karmy klasy premium i super premium oraz serie dla małych ras o wrażliwym trawieniu.

Dozwolona jest dieta mieszana. W takim przypadku dodaje się do niego produkty naturalne:

• kwaśne mleko - niskotłuszczowy twarożek, kefir, śmietana;
• chude mięso - królik, kurczak, wołowina lub cielęcina;
• jajka - nie więcej niż dwa jaja kurze na tydzień i nie więcej niż jedno przepiórka dziennie;
• owoce morza - Koniecznie bez kamieni i muszli.

Niektórzy właściciele wolą całkowicie naturalne menu dla zwierząt. W takim przypadku mięso powinno stanowić około 70–75%, a wszystkie pozostałe produkty - około 30%.

Nawet jeśli nie zamierzasz zabierać swojego Amerykanina na polowanie, będziesz musiał poradzić sobie ze szkoleniem czworonożnego przyjaciela przynajmniej ze względu na twój osobisty komfort i spokój ducha w domu, ponieważ źle wyszkolony pies jest nadal osobą bezprawną, która nie przestrzega żadnych norm zachowania psa.

Zwierzęta tej rasy łatwe do wyszkolenia, ale wrodzone opanowanie nie pozwala im nauczyć się poleceń. Lekcja nauczy się szybciej, jeśli zajęcia odbywają się w zabawny sposób. Metoda wzmocnienia jedzenia będzie bardzo dobrą pomocą - upewnij się, że żaden amerykański cocker spaniel nie jest w stanie oprzeć się pysznej uczcie.

Instruktorzy rozpoczynają od nauki najprostszych poleceń - „siedzieć” i „nie mogą”.Od pierwszych dni życia w mieszkaniu szczeniak musi wyraźnie zrozumieć swój pseudonim, a także pamiętać istotę polecenia „miejsce”.

Należy unikać wszelkiego wykorzystywania zwierząt. Cocker spaniele mają dość subtelną organizację duchową, więc przy głośnym płaczu, a jeszcze bardziej przy biciu, dostaniesz tylko dodatkowe fobie.

W Ameryce kokery są znane jako sportowcy - często biorą udział w zawodach agility, dlatego zwierzę musi być szkolone w pozycji wiernej jakości. Tak więc, aby uzyskać dobrą postawę, możesz wyprowadzić swojego psa na „pierścień”, który jest skróconą taśmą z końcami zwiniętymi w pętle. Smycz tego rodzaju pozwala psu podnieść głowę, utrzymując ją w lekko podwyższonej pozycji.

Należy pamiętać, że takie wyposażenie dodatkowe należy stosować ściśle dozowane. - w żadnym wypadku zwierzę nie powinno mieć wrażenia, że ​​jest popychane.

Amerykańskie Cocker Spaniele żyją dość długo - 14-16 lat nie różnią się silną odpornością, dlatego charakteryzują się chorobami wrodzonymi i priorytetowymi, na które dość często spotykają się przedstawiciele tej rasy. Przede wszystkim obejmuje to anomalie behawioralne, które są wynikiem niewłaściwego wychowania - agresja, skłonność do paniki.

Spaniele mają astenię skórną, w której skóra traci wrażliwość. Z powodu niedoboru karnityny cierpi mięsień sercowy, co często prowadzi do rozszerzonej kardiomiopatii.

U amerykańskich cockerów często występuje wywrócenie powieki i zapalenie rogówki i spojówki, podobnie jak zapalenie ucha zewnętrznego i infekcje zapalne na łapach.

Istnieje wiele odpowiednich pseudonimów dla spanieli. Co najważniejsze, nazwa powinna brzmieć melodycznie, wskazywać na określone właściwości rasy lub mieć określone znaczenie. Najpopularniejsze nazwiska to Cosmos, Max, Jim, Jerry, Zeus, Watson, Leater, Ninja, The Hobbit lub Bilbo.

Niektórzy właściciele wymyślają imiona dla chłopców, które charakteryzują ten garnitur, na przykład Akira (perły), Yuki (śnieg), Ren (lotos) lub odzwierciedlają niektóre cechy charakteru zwierzaka - Keko (szczęśliwy) lub Haru (wiosna).

Zwierzęta z uszami różnią się zabawnym usposobieniem, dlatego wyglądają harmonijnie z imionami takimi jak Szaman, Cyrk, Tenacious, Igrun, Zorkiy, Cowboy lub Zręczny.

Niektórzy hodowcy wolą nazwy z mitologii słowiańskiej, takie jak Anchar, Valdai, Arman, Nady lub Ferry.

Cocker spaniele nazywane są zwykle Berta, Molly, Alma, Theisy, Remy, Ilsa, Dolly, Sheldi, Sophie, Anda, Greta i inni.

W sumie istnieje ponad tysiąc pseudonimów odpowiednich dla cocker spaniela, więc każdy właściciel prawdopodobnie będzie mógł wybrać, który będzie najbardziej odpowiedni dla swojego zwierzaka.

Opinie hodowców na temat American Cocker Spaniel są w większości pozytywne. Z reguły cecha psów opisuje ich jako doskonałych towarzyszy, którzy będą otaczać wszystkich swoją miłością do życia i optymizmem. Ludzie doceniają ich życzliwe i wesołe usposobienie oraz, oczywiście, spektakularny wygląd, który nie pozostawia nikogo obojętnym.

O cechach rasy, zobacz następne wideo.