Wszystko o wilczych psach Sarlosa

W całej historii ludzkości wielokrotnie próbowano stworzyć hybrydę wilka i psa. Wydaje się, że zwierzęta te mają ze sobą wiele wspólnego, a wynik powinien być zwieńczony sukcesem. W rzeczywistości uzyskanie potomka spełniającego oczekiwania hodowców nie było łatwe. Naukowcy rozpoznali tylko dwie rasy uzyskane z krzyżówki tych dwóch zwierząt, a jedna z nich została nazwana Wilczym Psem Sarlos. Zostanie to omówione w tym artykule.

W 1925 roku holenderski naukowiec L. Sarlos był w stanie uzyskać dobre potomstwo od samicy wilka i psa. Ojciec dzieci był przedstawicielem rasy Owczarek Niemiecki. Pomimo faktu, że ich matka dorastała wśród ludzi przez całe życie, geny szczeniąt miały swoje żniwo: były agresywne i bez kontaktu, nie mogły przystosować się do życia w niewoli.

Hodowca nie poddał się i kontynuował eksperymenty, za każdym razem wybierając najsilniejsze i najbardziej opłacalne szczenięta z miotów. Po śmierci Sarlosa jego rodzina kontynuowała hodowlę, dzięki czemu udało się uzyskać rasę psa, która została oficjalnie uznana przez ekspertów. W 1962 roku została wpisana do rejestru Międzynarodowego Towarzystwa Kynologicznego. Dzisiaj populacja Sarlos Wolf Dog wzrosła, ale rasa ta jest nadal uważana za rzadką.

Pod koniec ubiegłego wieku przyjęto standard rasy psów Sarlos. Jej wzrost jest dość duży, w kłębie osiąga 70 centymetrów dla mężczyzn i 65 cm dla kobiet, ale możliwe jest przekroczenie standardowych wskaźników.Masa zwierząt waha się około 40 kg (u samic - 32–36, u samców - 36–48). Kufa jest wydłużona. Pies nosi ogon prosty lub lekko zakrzywiony, w postaci szabli.

Przedstawiciele tej niezwykłej rasy nieco różnią się od swoich odpowiedników. Sarlos są bardzo uważni i dosłownie skanują oczy nieznajomych wpadających w ich pole widzenia. Czasami, będąc wśród innych psów, chcą dołączyć do stada. Kochający wolność, dumni i uparci, nie są zbyt chętni do wykonywania poleceń, ale ogólnie rasa nadaje się do szkolenia.

Twarz psa przypomina wilka ze względu na specyficzny kształt i pozycję oczu, które są koloru żółtego i migdałowego. Jego główną cechą jest pasek rozciągający się w kierunku kości policzkowych. Obudowa wygląda na nieco wydłużoną, od dołu jest szczupła. Mocna szyja delikatnie przechodzi w tył, z tyłu modne jest zauważenie podobieństwa kołnierza, co jest szczególnie wyraźne w zimnych porach roku.

Wszystkie cztery kończyny mają rozwinięte mięśnie, co pozwala psu łatwo i szybko poruszać się nawet na śniegu - w tym sposób jego chód jest porównywany do wilka. Potrafi kłusować przez długi czas i niestrudzenie, pokonując duże odległości bez zatrzymywania się na odpoczynek.

Latem futro psa Sarlos ma inną strukturę. Tak więc w ciepłym sezonie przeważają w nim włosy zewnętrzne, a w zimnym sezonie uzupełnia go ciepły podkład. Ogólnie rzecz biorąc, kolor psów tej rasy jest prawie taki sam, jak wilk. Ma jednak odcienie od jasnego do ciemnego, czasami kolorystyka obejmuje kolor brązowy i kremowy. W związku z tym kolor będzie się zmieniał wraz z pociągnięciem oczu - od czarnego do brązowego.

Ta rzadka półdzika rasa była szeroko rozpowszechniona tylko w domu, w Holandii. Dlaczego tak mało osób w naszym kraju decyduje się na psa wilka w domu? Być może przyczyną jest banalny strach - nagle instynkt przodków obudzi się ze zwierzęcia i zrobi coś nieszkodliwego.

W domu wilk Sarlos jest popularny i uwielbia. Zyskała autorytet zarówno jako przewodnik, jak i ratownik. Jej wrażliwość i zdolność do odczuwania stanu osoby czynią ją niezawodnym czworonożnym przyjacielem. Nie boi się być z nią na nieznanej ulicy, ponieważ dzięki doskonałej orientacji w terenie zabierze swojego mistrza z dowolnego miejsca i pomoże mu wrócić do domu.

Ochrona jest celem wielu psów, a wilk Sarlos nie był wyjątkiem. Dobrze strzeże powierzonych jej terytoriów, a także jest w stanie chronić swojego właściciela przed wkroczeniem nieznajomych. Ale bez względu na to, jak sprytny i wszechstronny jest ten pies, jej instynkty wilka uniemożliwiają jej wykonywanie pewnych rodzajów pracy, więc sarlos nie może być nazwany psem powszechnej służby.

Piękno tej rasy podbiło wiele osób. Aby stać się wilkiem, niezależną postacią, przenikliwym, uważnym wyglądem leśnej bestii - wszystko to razem robi potężne wrażenie. Chód tego psa jest również fascynujący, ponieważ porusza się również jak wilk. Wielu chce zdobyć takiego psa ze względu na jego niezwykłość i brutalność, ponieważ taki zakup może skutecznie uzupełnić wizerunek szanowanego człowieka.

Jednak ze wszystkimi zaletami treserzy psów twierdzą, że to zwierzę nie jest dla wszystkich. Zanim poszukasz odpowiedniej hodowli specjalizującej się w tej rasie, musisz naprawdę dokładnie przestudiować wszystkie cechy wilczego psa Sarlos i zrozumieć jej istotę. Możesz go podnieść tylko jeśli masz doświadczenie w hodowli psów - Ten pies nie jest zalecany dla początkujących.

Ze względu na naturalną niezależność psy te są w stanie podejmować niezależne i prawidłowe decyzje bez czekania na polecenie właściciela. W nieznanym otoczeniu Sarlos łatwo znajduje bezpieczną drogę. Dlatego są w stanie pomóc w trudnych sytuacjach są dobrymi ratownikami, a także przewodnikami dla osób niepełnosprawnych.

Mimo całego ich bezgranicznego oddania właścicielowi, nie spieszą się z pokazaniem swoich emocji, więc nie należy oczekiwać od nich rozkoszy szczeniaka na widok właściciela. Zwykle nie piszczą ani nie skaczą, nawet po długim spotkaniu z właścicielem, ale takie zachowanie jest odpowiednie dla wielu, ponieważ zachowanie godne jest całkiem odpowiednie dla tej rasy.

Nie bój się jego „dzikiego” pochodzenia - w literaturze nie ma zarejestrowanych przypadków bezprzyczynowych ataków wilka Sarlos na ludzi. Oznacza to, że nigdy nie wykazuje agresji w stosunku do osoby tylko dlatego, że jej nie lubiła lub przestraszyła ją niezrównoważonym zachowaniem. Jeśli komuś się nie spodoba ten pies, będzie po prostu starał się trzymać z dala od niego i zachować czujność.

Ciekawe, że pierwsze hybrydy posiadały mniej rozwiniętą inteligencję niż kolejne. Wynika to z faktu, że podczas selekcji mieszano więcej genów pasterskich z rasą, a same psy, wybrane do pracy hodowlanej, były najlepsze.

Sarlos Wolf Dog, jak żadna inna rasa, potrzebuje dobrego obciążenia pracą. Mieszkanie w mieszkaniu będzie dla niej bardzo niewygodne, ponieważ znacznie ogranicza to jej przestrzeń. Optymalne warunki do trzymania psa to dom lub woliera na dużym przyległym terytorium. Czasami nie jest zabronione wprowadzanie czworonożnego przyjaciela do domu, ale musi on wiedzieć, że główne miejsce zamieszkania znajduje się na zewnątrz. Siedzenie na łańcuchu dla psa Sarlosa jest trudnym testem, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę jego dzikie pochodzenie.

Niezależnie od tego, jak przestronna jest twoja obudowa dla przyjaciela z ogonami, wciąż potrzebuje częstych spacerów. Psy żyją bardzo dobrze w towarzystwie własnego rodzaju jednostek - pozwala to im na ciągłą komunikację z innymi członkami „stada”, na bardziej harmonijny rozwój i kontakty towarzyskie. Powinny być przenoszone od dzieciństwa do miejsc, w których życie toczy się pełną parą, aby jak najszybciej zdobyć umiejętności życia w społeczeństwie.

W przypadku braku interakcji ze światem zewnętrznym mogą zacząć szaleć. Zwykle te psy nie lubią podróżować w transporcie i czują się w nim wyjątkowo niekomfortowo, czasami trzeba je zanurzyć w lekkim znieczuleniu, aby je przewieźć.

Okres godowy tej rasy ma również swoje własne cechy. Samica wilka Sarlos jest w stanie kojarzyć się tylko raz w roku, a samce podczas zamieszek hormonalnych nie mogą siedzieć na terenie i włamywać się w dziczy na wszystkie możliwe sposoby: wykopać ziemię pod płotem, przeskoczyć wysokie płoty. Ich usposobienie kochające wolność jest w pełni widoczne, dlatego po prostu niemożliwe jest powstrzymanie psa zamierzającego znaleźć samicę.

Jeśli chodzi o preferencje smakowe, ten pies nie jest szczególnie wybredny. Zwierzę domowe zjada dowolną karmę dla psów, a zadaniem właściciela jest tylko wystarczająca ilość białka w diecie swojego zwierzaka. Mięso może być urozmaicone, a nie najbardziej dietetyczne. Zauważ, że w przypadku szczeniąt trzeba go trochę ugotować - tylko z wiekiem mają one wystarczająco dużo okazji do strawienia surowego produktu. Owsianka w postaci gryki, płatków owsianych lub ryżu nie tylko obniży koszty diety, ale także zapewni psu niezbędną podaż białka.

Jak większość psów, Sarlosowi bardzo przydaje się jedzenie warzyw i produktów mlecznych, ale zajmuje ono tylko niewielką część codziennego menu i mniej go kochają. Okresowe jedzenie ryb nie jest wykluczone. Nie zapomnij dodać świeżej wody do miski swojego zwierzaka w odpowiednim czasie, szczególnie w sezonie letnim.

Dwa razy w roku psy tej rasy topią się. Aby ułatwić ten proces swojemu zwierzakowi i chronić dom przed zanieczyszczeniem sierścią, codziennie czesaj psa. Takie okresy nie trwają długo, a na koniec możesz ponownie wykonać tę procedurę raz w tygodniu lub krócej. Rzucanie jest naturalnym procesem dla większości zwierząt, w tym wilka.

Pozostałe zasady higieny są podobne do zasad przedstawianych w celu utrzymania innych psów. Można nawet powiedzieć, że są one skromniejsze niż w przypadku wielu innych ras. Oczy i uszy powinny być czyszczone tylko w przypadku zanieczyszczenia. Zimą w ogóle nie należy myć psa, ponieważ jego ciepły puch wysycha powoli, co oznacza, że ​​ryzykuje przeziębienie, a na powierzchni skóry tworzy się specjalna substancja, która ułatwia psu tolerowanie niskich temperatur.

Osobliwością tej rasy jest to, że lepiej jest ją edukować wspólnie z innymi osobami, to znaczy „w paczce”. Pies musi jednak zaakceptować fakt, że czasami pozostanie sam. Podczas treningu zwierzę może wykazywać charakter, ale nie można złamać jego woli za pomocą kary fizycznej. Lepiej nie bawić się instynktem psa, a strach jest daleki od najlepszych sposobów treningu. Konieczne jest działanie zgodnie z instrukcjami specjalistów, wykazując ich autorytet bez napaści.

Idealnie trening powinien być interesujący w końcu puste powtarzanie poleceń szybko przeszkadza Twojemu psu i traci on uwagę. Podobnie jak w przypadku każdego szkolenia, zadania powinny być regularne, a nawet jeśli ich wyniki nie są natychmiast widoczne, zaplanowana i odpowiednio zorganizowana praca z pewnością doprowadzi Cię do celu.

Dzięki odporności i zdrowiu wilka przedstawiciele tej rzadkiej rasy rzadko cierpią na dolegliwości, a ich średnia długość życia jest dość duża i wynosi od 15 do 20 lat. W genotypie tych psów nie ma konkretnych chorób. W przypadku dolegliwości uważaj na antybiotyki, które czasami podaje się psom. Stosowanie leków bez kontroli przez lekarza może zaszkodzić zwierzęciu, to samo dotyczy innych leków. Dlatego szczepienia dla wilka Sarlos są tak samo ważne jak dla innych psów nie zaniedbuj szczepień.

Jeśli powyższe niuanse dotyczące natury i zawartości tego psa nie przeszkadzają, a masz wystarczające doświadczenie z psami, najlepiej rasami usługowymi, to pies ten będzie cennym nabytkiem. Z reguły szczenięta pół wilka kosztują od 700 do 1500 euro. Skontaktuj się z poważnymi hodowcami, którzy cię nie oszukają i sprzedaj psa, który wygląda jak sarlos. Jak już zauważyliśmy, znalezienie tych zwierząt w Rosji nie jest takie proste.

Sarlos Wolf Dog nie jest odpowiedni dla wszystkich, choćby dlatego, że jego zawartość wymaga specjalnych warunków. Ta rasa powinna być wybrana tylko dla tych, którzy mogą zaoferować zakwaterowanie w przestronnej zagrodzie z prywatnym domem, a także tych, którzy mają doświadczenie w utrzymaniu psa serwisowego i będą cierpliwi, aby go wychować. Lojalność tych zwierząt czyni ich najlepszymi przyjaciółmi, którzy są skromni w przejawach emocji, ale zawsze są gotowi pomóc swojemu właścicielowi.

O cechach rasy, patrz poniżej.