Walijski Corgi Pembork jest szczególnie szanowany przez hodowcę miniaturowych pasterzy. Ten pies ma wiele zalet, uroczy wygląd, jest zdolny do bohaterskich czynów. Materiał w tym artykule będzie szczególnie przydatny dla tych czytelników, którzy chcą poznać naturę tego zwierzęcia i warunki jego trzymania. Powiemy Ci, skąd pochodzi ta rasa, jak wygląda z zewnątrz, jaka jest średnia długość życia tych psów i jakie mogą być ich wady.
Historia
Korzenie pochodzenia walijskiego Corgi Pembroke sięgają daleko wstecz. Pozostałości małych psów, przypominające fragmenty szkieletu współczesnego Corgi, zostały znalezione przez archeologów w miejscu osady, która istniała niegdyś w VIII-IX wieku w Południowej Walii. Naukowcy uważają, że rasa ta pochodzi z około 500 roku. AD Przodkowie współczesnych zwierząt byli karłowaci i wyprostowani.
Psy zawdzięczają swoją nazwę miejscu pochodzenia (hrabstwo Pembrokeshire), a walijski tłumaczy się jako „walijski”. Corgi, zgodnie z dostępnymi opiniami, można uznać za „karła”, „strażnika”, „psa”. Psy, które miały małe kończyny, żyły w południowej Walii ponad tysiąc lat temu. Były one aktywnie wykorzystywane jako psy pasterskie podczas wypasu kucyków i owiec.
Zwierzęta te różniły się zdolnością do samodzielnego prowadzenia stad na pastwiska i, w razie potrzeby, wypędzania nie tylko wilków, ale także rabusiów. Wieczorem psy zwracały stado do zagrody. Często psy same radziły sobie z tymi zadaniami, zapewniając nieocenioną pomoc pasterzom. Później Corgi zaczął strzec gęsi i kaczek.
Dzięki właściwościom ochronnym i pasterskim psy zyskały dużą wartość i były o wiele bardziej doceniane niż psy myśliwskie ze stoczni. Później opracowano zestawienie praw walijskiego króla Hivela Dobrego.
Za śmierć psa winna mogła zostać stracona, a ponadto odebrano mu ogromną rekompensatę. Śmierć asystenta była namacalna.
Corgis towarzyszył ptakom i zwierzętom na targach miejskich, a odsetek utraty niesfornych ptaków z takim akompaniamentem był minimalny. Psy nie szczekały na próżno i dlatego ani ptaki, ani zwierzęta nie denerwowały się, radziły sobie ze swoimi zadaniami prawie tak dobrze, jak ich właściciel.
Niewielka długość łap może być związana z mutacją, ale istnieje opinia, że było to spowodowane skrzyżowaniem Walijczyków z Walhoundami. Ponadto prawdopodobne jest, że do krycia wykorzystywano spedytorów, co tłumaczy fakt krótkiego ogona DNA u psów. W związku z oddzieleniem Pembrokeshire od Cardiganshire przez pasmo górskie krzyżowanie psów było ściśle powiązane. To był powód, aby naprawić ich znaki zewnętrzne.
W 1925 roku psy zadebiutowały na wystawie w Anglii. British Kennel Club podzielił Corgi na dwa typy w 1934 roku. Ich popularność wynikała z faktu, że byli ulubieńcami rodziny koronowanej. W 1933 roku przyszły król Jerzy VI przedstawił swoim córkom szczeniaka Pembroke. Od teraz i do dziś zwierzęta tej rasy stały się stałymi mieszkańcami Pałacu BuckinghamPonadto dziś w pałacu mieszka 14. generacja tych zwierząt.
Do tej pory te psy w naszym kraju nie są jeszcze bardzo rozpowszechnione. W innych krajach są one aktywnie wykorzystywane do nadzoru, ponieważ psy mogą wykryć ślad, niezależnie od rodzaju podłoża, czy to asfaltu, czy betonu. Dziś, przy odpowiednim toku nauki, stają się ogarami pierwszej klasy.
Niewiele osób wie, że pomagają policji znaleźć narkotyki.
Opis i standard rasy
Welsh Corgi Pembroke to mały pies o przysiadach. Mimo to nie sprawia wrażenia dekoracyjnego zwierzęcia. Jego potężne ciało jest rozciągnięte, górna część ciała jest gładka, klatka piersiowa jest szeroka. Przy niskiej wadze pies wygląda na zewnątrz silnie, czemu nie przeszkadza zabawny uśmiech. Dzięki niej zwierzę otrzymało przydomek „uśmiechnięty pies”.
Zawiera moc i siłę, kształt głowy ma skłonność do lisów, długość ciała jest zwykle o 40% dłuższa w porównaniu z wysokością kłębu do podłogi. Pudełko z czaszkami osobnika czystej krwi jest szerokie i spłaszczone między uszami. Proporcje kufy do czaszki wynoszą 3: 5 z zauważalnym zwężeniem do nosa. Te psy charakteryzują się umiarkowanie wyraźnym przejściem od czoła do kufy.
Nos jest pomalowany na czarno, oczy są skośnie brązowe, małe, otoczone ciemnymi, prawie czarnymi powiekami. Wygląd zwierzęcia jest znaczący i często zainteresowany. W porównaniu do swetrów rozpinany płaszcz jest dłuższy; punkty na pysku, kończynach i mostku można zaobserwować z wyraźnymi konturami. Długość łap jest niewielka i jest to właśnie główna wada zwierząt, ponieważ negatywnie wpływa na ich właściwości robocze.
Uszy tych zwierząt są małe, mają ustawienie pionowe i nieco zaokrąglone końce. Szczęki przedstawicieli rasy są masywne, mają wyraźny zgryz nożycowy. Wewnętrzny obszar górnych siekaczy dotyka zewnętrznego obszaru dolnego. Przekroczenie lub przekąska jest uważane za wadę. Usta są czarne, z ciasnym dopasowaniem, raczej suche.
Szyja w Pembroke jest umiarkowanie długa, nieco zakrzywiona, raczej sucha, płynnie przechodzi w ramiona. Norma pozwala na delikatne śledzenie w kłębie, ze względu na różnicę długości i ciężaru płaszcza. Podstawa ogona znajduje się w tej samej płaszczyźnie co poziom górnej linii.Ciało jest średnie, mostek jest jajowaty, głęboki. Opada między przednie kończyny, dolna część pleców jest proporcjonalna, a nie krótka.
Dzięki owalnemu kształtowi klatka piersiowa zapewnia zwierzęciu większą swobodę ruchów. Od tego zależy podstawa długości ciała, podparcia pleców i prawidłowego rodzaju dolnej części pleców. Jeśli dolna część pleców, która nie jest podtrzymywana przez strukturę kości, jest raczej słaba, pies nie może wytrzymać wysiłku fizycznego. Ogon psa jest zwykle skrócony tak krótko, jak to możliwe.
Jeśli rodzą się szczenięta o krótkim ogonie, a długość ogona nie przekracza 5 cm, jest to całkiem do przyjęcia na zewnątrz. Jeśli jednak podniesie się, to na zewnątrz psuje górną linię. Dokowanie odbywa się w taki sposób, że ostatecznie nie pozostają wybrzuszenia. Przedramiona czystej krwi Pembroke są skierowane do wewnątrz, odległość między nadgarstkami jest niewielka.
Jeśli chodzi o kolor, może być inny. Dziś mogą to być odmiany:
- sobolowy z białym;
- trójkolorowy z czarną głową;
- jasnoczerwony z białym, z kremową maską;
- jasnobrązowa z białym;
- ciemnoczerwony z białym.
Kolory tych psów mogą być jasne i złote. Znaki mogą znajdować się na twarzy, klatce piersiowej i kończynach. To osobliwości koloru sprawiają, że pies wygląda na uśmiech psa, co tłumaczy kontrastowy ruch ust. Biorąc pod uwagę, że dokowanie w niektórych krajach jest obecnie zabronione, liczba psów z ogonami rośnie, i to ogon sprawia, że wyglądają jak lisy.
Sierść tych psów ma krótki podszerstek. Jednak sam futro jest odporne na zamoczenie, długość włosów jest mniej więcej taka sama jak u zwykłych pasterzy. Płaszcz ma jedwabistą teksturę, przy odpowiedniej pielęgnacji jest błyszczący. Jednak często mycie tych psów jest wysoce niepożądane.
Jeśli chodzi o wady Pembrokes, obejmują one nieprawidłowe ustawienie ogona, nadmiernie głęboką klatkę piersiową, zakłócającą ruchy psa. Przedstawiciele rasy są również zdyskwalifikowani, dla których ujawniono nadmiernie wysokie położenie tylnej części lub nadmierne nachylenie górnej linii.
Nie wolno im hodować psów agresywnych i nieśmiałych, a także osób z ujawnionym odchyleniem chodu.
Żywotność
Długość życia walijskiego Corgi Pembork wynosi średnio 9-12 lat. Jednak w zależności od różnych warunków można go zwiększyć lub zmniejszyć. Na przykład, w przeciwieństwie do psów pasterskich tradycyjnego typu, psów tych nie można trzymać na zewnątrz, a tym bardziej na smyczy. Słabe podłoże ekologiczne w konkretnym regionie, w którym trzymane jest zwierzę, może skrócić długość życia.
Ponadto opieka jest decydującym czynnikiem wpływającym na możliwości związane z cyklem życia. Nie jest tajemnicą, że hodowca Corgi powinien mieć silną wolę i być obowiązkowy. W przypadku braku należytej uwagi i troski pies osłabia się i traci znaczenie w szkoleniu i edukacji. Ważne jest monitorowanie stanu jej zdrowia, przeprowadzanie na czas zabiegów przeciwpasożytniczych.
Podstawowe praktyki higieniczne nie powinny być dyskontowane. Ponadto należy zwrócić szczególną uwagę na właściwy dobór żywności, jej dawkowanie i czas karmienia. Te psy są podatne na otyłość, co prowadzi do upośledzenia aktywności ruchowej i zwiększonego obciążenia kończyn krótkich. Konieczne są stałe badania profilaktyczne.
Niektórzy przedstawiciele rasy żyją do 14 lat. Jeśli chodzi o samice, wiele zależy od częstotliwości hodowli i zdrowia samicy po nich. Poszczególni hodowcy używają psów jako inkubatorów do wzbogacania.
Nie mają więc czasu na przywrócenie zdrowia i przerwę od porodu. Dlatego żyją mniej niż inni krewni i z czasem nie mogą dać zdrowego potomstwa.
Rozmiar i waga
Rozmiar corgi-pemborka corgi jest mniejszy niż u kardiganów. Ogólny zakres wielkości może wynosić od 9 do 13 kg, a wzrost w kłębie od 25 do 30 cm, jednak cechy te mogą się różnić w zależności od klasy zwierzęcia i jego płci. Masa ciała u tych psów jest proporcjonalna do wzrostu i średnio u samic może osiągnąć 12,7 kg. Samce ważą więcej: w niektórych przypadkach ich waga może osiągnąć 14 kg.
Przedstawiciele rasy klasy wystawienniczej różnią się wagą i wzrostem od swoich tradycyjnych odpowiedników. Na przykład waga masek uczestniczących w wystawach zwykle nie przekracza 11,4 kg. Samce mogą ważyć nieco więcej: ich waga na wystawy może osiągnąć wielkość dużej samicy, wynosząc nie więcej niż 12,4 kg. Niska waga wystaw jest niedopuszczalna, co należy wziąć pod uwagę przy zakupie szczenięcia rasowego o pożądanej klasie wystawowej.
Wagę dzieci widać w tabeli poniżej. Dane są przykładowe i mogą się różnić w zależności od płci i klasy konkretnego zwierzęcia. Masa zwierzęcia rasowego może różnić się w zakresie 10-15,5 od akceptowalnego standardu, ale nie więcej.
Średnia miesięczna waga szczeniąt Corgi Pembroke
wiek | waga na miesiące, kg |
noworodka | 0,150-0,500 |
1 miesiąc | 0,900-1,5 |
1,5 miesiąca | 2,3-3 |
2 miesiące | 2,7-4 |
3 miesiące | 5-6 |
4 miesiące | 7-8 |
5 miesięcy | 8-9 |
6 miesięcy | 9-10 |
7 miesięcy i więcej | waga dorosłego psa |
Charakter
Walijski Corgi Pembroke jest uważany za inteligentnego i konsekwentnego psa. Nie będzie głupio wspinał się pod nogi swoich panów, nie będzie błagał o uwagę lub przywiązanie. Ten pies zna swoją wartość i zachowuje się zgodnie ze swoim statusem. Odnosi się do myślących zwierząt, które wymagają treningu mózgu, aby normalnie funkcjonować. Ponadto Pembroke powinien zawsze być w pracy.
Ktoś uważa, że Pembrokes rodzą się klaunami, ponieważ są w stanie naładować każdą osobę pozytywną energią. Nie siedzą bezczynnie, starają się nie marnować czasu bez celu, są uważani za pełnoprawnych członków rodziny, w której żyją. Charakteryzują się takimi cechami charakteru, jak nieustraszoność, towarzyskość, towarzyskość i niezmordowanie. Ponadto psy te wcale nie są agresywne i przy każdej okazji lubią okazywać przyjazne nastawienie do wszystkich członków rodziny.
Niektórzy przedstawiciele rasy starają się dbać o swoich właścicieli i wszystkich, którzy mieszkają z nimi w tym samym domu. Są wrażliwi i szczerzy, dobrze dogadują się ze wszystkimi. Zwierzęta te starają się zapobiec pojawieniu się sytuacji konfliktowych, nawet samce rzadko walczą między sobą poważnie. Ich miłość wystarcza wszystkim domom, ale często okazują wielką wierność i przywiązanie do właściciela, który zwraca na nie większą uwagę.
Odpowiadają na uczucie z miłością, ale w razie potrzeby mogą wykorzystać swoje zdolności artystyczne, aby osiągnąć to, czego chcą. Jednocześnie postarają się przedstawić wszystko tak, jakby sam właściciel chciał je zadowolić (na przykład smaczna uczta, gra, kolejny spacer). Są bardzo urocze i wiedzą o tym, nie każdemu udaje się oprzeć ich przebiegłości.
Niewiele osób może pozostać obojętnym, gdy pies stawia twarz na kolanach i patrzy w oczy w oczekiwaniu na pożądane.
Jednocześnie czujność jest nieodłączną cechą Pembrokes - dzięki doskonałemu słyszeniu mogą w razie potrzeby wykazywać cechy ochronne. Odwaga i determinacja, aby ich nie zajmować: ten rodzaj Corgi pod prysznicem jest jak ogromny pies w małym ciele. Mogą manifestować swój potencjał na różne sposoby, a rodzaj mowy, jak zauważają hodowcy, jest różny w różnych przypadkach u psów. Starają się poznać tych, którzy wchodzą do domu serdecznie, nie zapominając o zwróceniu uwagi na stosunek właścicieli do ludzi.
W stosunku do agresywnych nieznajomych ludzie mogą reagować agresją. To samo dotyczy rzadkich zwierząt, które wpadają w konflikt. W takich przypadkach agresja psów jest rodzajem reakcji na agresję. Jeśli chodzi o relacje z właścicielami, Corgis czasami zależą od ludzi. Jeśli pies jest pieszczony, bez uwagi, może wpaść w udrękę.
Te zwierzaki uwielbiają dzieci i są gotowe do zabawy przez długi czas, są wobec nich pełne szacunku i są gotowe chronić je przed wszystkim niebezpiecznym. Ich energia wystarcza do gier ze starszymi dziećmi, które rozumieją, jak obchodzić się z psem.
Zwierzęta te mogą grać bez końca i chętnie reagują na różnego rodzaju gry, w tym sportowe.
Jednak niepożądane jest pozostawienie dzieci z corgi, ponieważ pies może przypadkowo zranić dziecko, a tym samym przestraszyć go.
Te psy subtelnie odczuwają nastrój swoich właścicieli. Nie idą do ludzi, gdy są zirytowani i mogą wspierać osobę, jeśli jest smutna. Dzięki tej funkcji wielu hodowców lubi te zwierzęta i często staje się towarzyszami osób w różnych kategoriach wiekowych. Można je przechowywać w prywatnych domach i mieszkaniach.
Jednak, jak pokazuje praktyka, czują się lepiej w prywatnych domach, ponieważ to tutaj psy mają większy dostęp do świeżego powietrza i spacerów. Jeśli chodzi o warunki klimatyczne, Corgi toleruje ciepło gorsze niż zimno, a nawet mróz. Większość z nich może dostosować się do różnych warunków klimatycznych regionu.
Ciekawym odcieniem tych zwierząt jest fakt, że mają poczucie humoru, które jest nawet wymienione w ich standardzie. Poszczególne osoby są w stanie hobby, rozrywkę innych. Nie oznacza to jednak, że możesz śmiać się z psa. Krew starożytnych pasterzy płynie w jej żyłach, bez wyszkolenia zwierzę nie może mieć w żadnym razie puszystego i nieulegalnego charakteru.
Jednocześnie psy te nie są świadome takich cech, jak mściwość i rozwaga.
Plusy i minusy rasy
Jak każda inna rasa, psy rasy welsh corgi pembroke mają zalety i wady. Ich wiedza pozwoli potencjalnemu hodowcy zrozumieć, czy potrzebuje zwierzęcia tej rasy, czy może sobie z tym poradzić, czy może zrealizować się jako troskliwy właściciel, zapewniając niezbędną opiekę. Pozytywne aspekty rasy obejmują:
- małe wymiary;
- wesoła postawa;
- oddanie właścicielowi;
- wesołość i niestrudzona;
- dobra zdolność uczenia się;
- aktywność i towarzyskość;
- towarzyskość i radzenie sobie.
Wady tych zwierząt obejmują:
- predyspozycje do chorób dziedzicznych;
- potrzeba codziennych spacerów;
- upór i linienie;
- kompleksowa pielęgnacja włosów;
- pomoc w drutach;
- złożoność porodu (potrzeba cięcia cesarskiego);
- niekontrolowana emocja z podniecenia (mogą lekko ugryźć nogi z nadmiaru uczuć).
Wady poszczególnych osób obejmują zwiększone zainteresowanie różnymi rzeczami. Mogą to być na przykład sznury i druty, buty lub inne przedmioty. Zwykle jest to charakterystyczne dla szczeniąt i przechodzi z wiekiem. Szczenięta szybko przyzwyczajają się do wychodzenia do toalety na zewnątrz, dlatego większość niedociągnięć tego typu minęła w wieku sześciu miesięcy.
W tej chwili wychowany szczeniak wyróżnia się już czystością i zrozumieniem zasad ustanowionych w domu i na ulicy.
Jak wybrać szczeniaka?
Wybór szczeniaka Welsh Corgi Pembroke nie jest tak prosty z wielu powodów. Konieczne jest znalezienie sprawdzonego żłobka o dobrej reputacji, w którym kobiety mają czas na przywrócenie ciała przed każdym kryciem i porodem. Dzisiaj hodowcy mają strony w sieciach społecznościowych, w których potencjalny nabywca ma możliwość opieki nad szczeniakiem, zobaczenia, jak jest trzymany, jak wygląda jego matka. Ponadto hodowcy aktywnie dzielą się wskazówkami dotyczącymi pielęgnacji i konserwacji.
Na podstawie tych informacji możesz wydać przybliżoną opinię na temat wyboru pokoju dziecinnego, najlepiej wybrać się ze specjalistą znającym wygląd zewnętrzny. Psy dzielą się na dwa typy: towarzyszy i elity. Druga kategoria szczeniąt jest droższa, ale jeśli szczeniak zostanie zakupiony do dalszej hodowli, przy zakupie wymagany jest specjalista. W takim przypadku nie należy kupować puszystych (szczeniąt pełnego typu, ale z małżeństwem wełny).Szczenięta te są słabo chronione przed zimnem i wodą, taki płaszcz ma skłonność do zwijania się w sploty, a śnieg przywiera do niego.
Kupując, możesz zwrócić uwagę na koszt szczeniąt. Na przykład zwykłe szczenięta od prywatnych handlowców kosztują od 25 000 rubli, a osoby z klasy zwierząt domowych kosztują od 30 000 rubli. Ceny w budach są znacznie wyższe: tutaj rasowy szczeniak wystawowy kosztuje co najmniej 60 000 rubli.
Takie osoby w przyszłości mogą być przyjmowane na wystawy i krycia.
Kupowanie szczeniaka od prywatnych handlowców jest niebezpieczne, ponieważ kupujący może ześliznąć osobę z wadami lub nieczystym typem. Zaoszczędź na zakupie nie będzie działać, ponieważ im niższa cena, tym gorsza klasa zwierzęcia. Rasowe dziecko w pokoju dziecinnym ma dokumentację (paszport weterynaryjny i rodowód). Im więcej pokoleń wskazanych w rodowodzie, tym lepiej.
Z reguły w żłobkach szczenięta otrzymały już niezbędne szczepienia w momencie zakupu. Jeśli kupujący nie będzie miał do czynienia z zakupem takich psów, nie obejdzie się bez specjalisty. Pod pozorem puszystych nieuczciwych sprzedawców można sprzedać kupującemu zwykłego kundla lub mestizo.
Musisz pilnować umiarkowanie aktywnego szczeniaka z prawidłowym chodem. Jeśli ma zły, lepki płaszcz, świadczy to o złej konserwacji. Jednocześnie szczeniak musi być towarzyski. Budowanie relacji, początki gier i przyzwyczajenie się do miski to kluczowe kryteria wyboru. Jeśli jest leniwy, nie reaguje i nie wykazuje najmniejszego zainteresowania przyszłym właścicielem, nie ma sensu go kupować.
Spis treści
Zakup szczeniaka corgi będzie wymagał wcześniejszego przygotowania i dokładnej analizy. Kupujący powinien trzeźwo ocenić swoje szanse jako hodowcy psów. Stopień aktywności i dobry charakter zwierzęcia, jego stan zdrowia i oczekiwana długość życia będą zależeć od niego. Pies będzie musiał poświęcić dużo czasu, a nie tylko na chodzenie w toalecie i rzadką komunikację. Z Corgim Pembroksem należy codziennie rozmawiać, rozmawiać z nim, trenować, edukować i towarzysko.
Rodzicielstwo i szkolenie
Corgi trzeba wychowywać z młodych pazurów. Z natury zwierzęta te nie charakteryzują się dominacją, jednak jeśli właściciel w trakcie szkolenia i edukacji wykaże się niegrzecznością, niekonsekwencją i agresją, nie będą mu posłuszni. Jeśli szczeniak gryzie stopy członków rodziny z nadmiaru emocji, takie zachowanie należy natychmiast przerwać. W ten sposób pies może poprowadzić „stado” (parę domowników lub dzieci na podwórku) w jedną masę.
Biorąc pod uwagę, że zwierzęta te wymagają aktywności ruchowej, trening można i należy połączyć z formą gry. Na przykład zwierzęta domowe uczą się poleceń dość szybko i uczą się różnych sztuczek, jeśli freestyle, zwinność i posłuszeństwo stają się formą treningu. Jednak hodowca będzie musiał włączyć wyobraźnię podczas treningu, ponieważ psy nie lubią długo grać w tę samą grę.
Mogą stracić zainteresowanie, dlatego zwierzę znudzi się ciągłym robieniem tego samego. Musi iść do przodu zarówno w grach, jak i rozwoju. Edukacja zbudowana jest jako gra sekwencyjna, w której ćwiczenia ciągle się zmieniają, a podstawą taktyki jest cichy i delikatny głos. Krzyczenie na zwierzaka i domaganie się czegoś od niego jest bezużyteczne; nie można go bić i karcić niegrzecznymi słowami za niespełnione polecenie. Głos właściciela powinien być mocny, aby pies był posłuszny.
Jednocześnie w niektórych przypadkach trudno jest nauczyć zwierzę tej rasy posłuszeństwa w życiu codziennym. Może to być spowodowane selektywnym słyszeniem. Na przykład pies doskonale słyszy dźwięk leżących okruchów chleba, znajdujących się w dużej odległości od niego, jednak jeśli właściciel w pobliżu krzyczy na niego, gdy jest zainteresowany jakimkolwiek przedmiotem, zwierzę może nie usłyszeć krzyku. Ten pies jest zawsze gotowy do skorygowania zachowania, a jeśli właściciel nie poradzi sobie z tym, przewodnik psa usunie niedociągnięcia w wychowaniu.
Możliwe jest zachęcenie zwierzęcia różnego rodzaju gadżetami do wykonania poleceń i sztuczek. Psy to uwielbiają i są gotowe służyć swojemu nauczycielowi, aby cieszyć się czymś pysznym. Od czasu do czasu muszą komunikować się ze swoim rodzajem.
Niemożliwe jest odizolowanie zwierzęcia od jego braci, aby nie wyrosło dziko.
Opieka i niezbędny sprzęt
Rzeczy dla zwierząt dobierane są z uwzględnieniem wieku, stopnia aktywności i stylu życia. Na przykład, jeśli właściciel lubi podróżować, możesz kupić dla swojego zwierzaka nie tylko standardowy zestaw (kaganiec i smycz), a także klatkę. Służy do podróży lotniczych. Jeśli pies przyzwyczai się do niego od dzieciństwa, podczas podróży nie sprawi panu żadnych kłopotów. Obroża jest wybierana według wieku, smycz może różnić się długością. Z reguły pierwsze akcesorium powinno być dłuższe; w trakcie szkolenia jego długość będzie zmniejszana.
Aby zwierzę szybko zrozumiało zasady ustanowione w domu i nauczyło się je bezwzględnie przestrzegać, musi mieć swoje własne miejsce i sprzęt. Leżanka jest wybierana dla zwierzaka zgodnie z jego wiekiem: na przykład szczeniakowi trudno będzie dostać się do domu lub opalać, jeśli ma wysokie boki. Wnętrze leżaka może być odczepiane, umiarkowanie sztywne lub, przeciwnie, miękkie. Aby dziecko nie miało możliwości gryźć i ciągnąć jej po domu, lepiej zacząć od wybrania opcji, która nie poślizgnie się na podłodze.
Posiadanie własnego łóżka wyklucza możliwość postrzegania mebli dla psa właściciela jako własnych. Ponadto będzie wiedziała, że to jest dokładnie jej miejsce, którego nikt nie dotknie. W miarę starzenia się możesz zastąpić ławkę pieca nową, większą. Jeśli są wysokie strony, pies będzie mógł przechowywać w niej swoje ulubione zabawki. Nawiasem mówiąc, uważa wszystkie rodzaje piłek za najlepsze zabawki, jest w stanie bawić się nimi przez długi czas, w tym na spacerach i treningach.
Zwierzę powinno mieć własne naczynia wykonane z umiarkowanie ciężkiego materiału, aby pies nie ciągnął go po domu, oblizując resztki jedzenia. Powinien mieć co najmniej trzy miski: na paszę, wodę i „kwaśne mleko”. W tym samym czasie pies potrzebuje małej miski, aby porcja jedzenia mieściła się w niej o około połowie objętości.
Opcje na stojaku lub z regulacją wysokości dla tego zwierzęcia nie są potrzebne z powodu krótkich łap (pies nie powinien sięgać po jedzenie, stając się nienaturalną pozą).
Często troskliwi właściciele kupują ubrania dla swoich zwierząt. Dzisiaj w asortymencie specjalistycznych sklepów można znaleźć różne elementy stroju dla psa. Mogą to być na przykład wszelkiego rodzaju modele kamizelek, kombinezonów, a także swetry i bluzy. Niektóre produkty mają okapy, a inne są wykonane z wodoodpornych tkanin, co pozwala chodzić lub chodzić do toalety przy złej pogodzie.
Produkty różnią się sezonowością, niektóre nadają się na jesień i wiosnę, inne są przeznaczone na zimowe spacery. Inne opcje są przeznaczone bardziej do sesji zdjęciowych niż do ciągłego noszenia. Z reguły do tych przedmiotów należą kostiumy z planu tematycznego (na przykład Święty Mikołaj, jeleń sylwestrowy, księżniczki). Poszczególni hodowcy nabywają dla swoich zwierzątek opaskę na głowę, która zapobiega zanieczyszczeniu i pękaniu poduszek łap.
Musisz dbać o zwierzaka codziennie, nie zapominając o zwracaniu uwagi na jego kontrolę po każdym spacerze. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się pcheł lub stanów zapalnych spowodowanych ukąszeniami kleszczy. Ponadto jest to ważne dla oceny stanu poduszek łap. Od czasu do czasu należy zabrać szczeniaka i dorosłego psa na rutynowe badania do weterynarza. Ich różnorodność dobierana jest indywidualnie, biorąc pod uwagę genetykę i ogólny stan zdrowia konkretnej osoby.
Biorąc pod uwagę, że psy tej rasy często uwielbiają coś żuć, takie zachowanie można wykorzystać do higieny jamy ustnej. Zwierzęta mogą kupić jadalne zabawki, które pomagają oczyścić zęby.Ponadto powinni mieć własne szczotki do mycia zębów, a także ogrody zoologiczne. Te, których używają ludzie, są całkowicie nieodpowiednie dla psów i mogą być szkodliwe dla zdrowia w przypadku połknięcia.
Jak dbać
Higiena psów jest integralnym kryterium dla jej zdrowia. Ważne jest monitorowanie stanu uszu, oczu, zębów i pazurów. Ponadto konieczne jest czesanie martwych włosów, które utrudniają wzrost nowych. Podczas linienia wskaźnik czesania wynosi od 2 do 3 razy w tygodniu. Przez resztę czasu wystarczy czesać futro psa raz na 7 dni, aby zapobiec tworzeniu się futra u warblers.
Corgi nie można myć zbyt często, ponieważ narusza to naturalną warstwę ochronną, zmywając ją z wełny i powłok skóry. Zbyt częste stosowanie szamponu w zoo może powodować zmianę struktury włosa, a jeśli szampon nie jest odpowiedni dla psa, może osłabić mieszki włosowe. Konieczne jest przecieranie lub mycie stóp po każdym spacerze. Chodzi tu nie tyle o ratowanie domu przed brudnymi łapami, ale o higienę poduszek łap.
Pazury należy przycinać, gdy odrastają, odcinając ich długość o nie więcej niż 1 mm. Poszczególne psy wcale tego nie potrzebują, ponieważ ich pazury są wymazane. Jeśli znajdziesz nieprzyjemny zapach z uszu, ich zaczerwienienie lub stan zapalny, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Ta sama zasada dotyczy oczu: przy najmniejszym śladzie stanu zapalnego konieczne jest pokazanie zwierzęcia specjaliście. Leczenie przeciwpasożytnicze należy przeprowadzić zgodnie z harmonogramem szczepień.
Odżywianie
Apetyt Pembroke jest doskonały, dlatego może jeść częściej niż zalecana liczba posiłków dziennie. Aby zapobiec przejadaniu się, należy podzielić normę dzienną przez liczbę karmień i wyczyścić miskę po jedzeniu zwierzęcia do następnego posiłku. Możesz karmić szczeniaka i dorosłego psa gotowym granulowanym pokarmem lub karmą naturalną. Produkty takie jak kiełbasy, kiełbasy, słodycze, czekoladki, bułki z diety powinny być wykluczone.
Inni hodowcy wolą karmić swoje corgi puszkami. Jednak niezależnie od tego, jaki rodzaj karmienia stanowi podstawę diety, ważne jest, aby była ona zrównoważona, nasycona nie tylko białkiem, ale także witaminami i minerałami. Wybierając naturalne pokarmy, witaminy dodają Twojemu zwierzakowi dodatkowe. Rodzaj karmienia dobierany jest na podstawie czasu wolnego hodowcy.
Na przykład gotowy produkt z granulkami jest dobry, ponieważ przy odpowiednim poziomie jakości jest zrównoważony, skoncentrowany i ma wszystko, czego potrzebujesz, w tym mięso, witaminy i warzywa. Aby kupić te psy, potrzebujesz karmy premium lub całościowej. Kupując, musisz zwrócić uwagę na różnorodność smaku, ponieważ monotonne jedzenie może szybko stać się nudne.
Kiedy naturalne jedzenie jest wybierane jako podstawa pożywnej diety, należy upewnić się, że około 40% to białko (ryby lub surowe mięso). Ponadto pies potrzebuje owsianki (gryki i ryżu). Ponadto ważne jest, aby jadła sfermentowane produkty mleczne (kefir, twarożek). Możesz urozmaicić dietę gotowanymi jajkami i warzywami, które mogą być zarówno surowe, jak i gotowane.
Mogą to być marchewki, cukinia, ziemniaki, buraki, papryka. Oprócz nich należy podać zwierzęcy olej roślinny (oliwkowy lub słonecznikowy). Jego zastosowanie przyczyni się do poprawy wyglądu sierści. Słone karmy i przyprawy dla psa tej rasy są przeciwwskazane.
Recenzje właścicieli
Walijski Corgi Pembroke jest uważany za jednego z najlepszych psów towarzyszących. Świadczą o tym recenzje właścicieli tych zwierząt. Według hodowców, psy te prawie zawsze są pozytywne, potrafią kibicować właścicielom i zasmucać je w razie potrzeby, co dotyka domostwa do samego rdzenia. Są naprawdę aktywni, mają doskonały apetyt i są dobrze wyszkoleni w różnych dyscyplinach sportowych.Te psy chętnie dołączają do biegania swojego mistrza, jednocześnie są nieodłącznym taktem i cierpliwością.
Jeśli chodzi o aspekty negatywne, obejmują one trudność wyboru szczeniaka, który jest czysty z genetycznego punktu widzenia. Na przykład hodowcy obejmują choroby oczu (w tym przemieszczenie soczewki, zanik siatkówki i zaćmę) jako rodowód defektu genetycznego u tych zwierząt. Ponadto charakteryzują się takimi problemami, jak choroby krążków szyjnych (może to być wada rozwojowa lub zwyrodnienie).
Niektóre Corgi cierpią na narkolepsję i chorobę von Willebranda.
W następnym wideo znajdziesz ciekawe fakty na temat rasy Welsh Corgi Pembroke.