Na świecie istnieje ogromna liczba odmian psów. Niektóre z nich mają niesamowity rodzaj sierści, niezwykły kolor, niesamowitą historię pochodzenia lub po prostu unikatowe rozmiary w porównaniu z innymi czworonożnymi zwierzakami. W tym artykule zapoznamy się z największymi psami na świecie, a także z cechami ich trzymania w domu.
Psy o jakich parametrach są uważane za duże?
Niestety, do tej pory nie ma oficjalnej separacji wszystkich psów ze względu na ich wielkość i kształt. Doświadczeni hodowcy tradycyjnie podzielili wszystkie psy na rasy gigantyczne, duże, średnie, małe i karłowate. W procesie określania wielkości zwierząt domowych bierze się pod uwagę szereg parametrów: wskaźniki maksymalnego wzrostu, rozwój mięśni, średnia masa ciała, stan układu kostnego.
Z reguły rasy o następujących cechach zewnętrznych są przypisywane dużym psom:
- wskaźniki wzrostu w kłębie powinny wynosić co najmniej 60 centymetrów;
- waga osoby dorosłej musi wynosić co najmniej 26 kilogramów.
Lista ras, które pasują do tych cech, obejmuje również przedstawicieli odmian olbrzymich. Oznacza to wzrost w kłębie do 75-80 cm i masę większą niż 45 kg. Wśród najbardziej wymiarowych osobników najczęściej występują przedstawiciele ras dogów niemieckich, mastifów i wilczarów.
Główny cel dużych i dużych ras psów zwykle polega na bezpieczeństwie, służbie lub prostych czynnościach towarzyszących. Historyczne i współczesne przypadki są znane, gdy przedstawiciele dużych ras byli zaangażowani w polowanie i ochronę stad bydła i drobnego bydła.
Często zwierzęta te działają jak zwykli towarzysze, nianie dla dzieci, a także jako przewodniki dla osób niewidomych i niepełnosprawnych.
Plusy i minusy
Zawartość każdej rasy psów ma swoje zalety i wady, ale istnieje lista pozytywnych i negatywnych punktów, które są jednakowo prawdziwe dla wszystkich dużych psów.
Zacznijmy od profesjonalistów.
- Bezpieczeństwo. Duży pies jest wspaniałym strażnikiem nie tylko dla ciebie, ale także dla całej rodziny. Z tymi psami spokojniej będzie spacerować po ulicach i nie bać się, że zostaniesz zaatakowany lub okradziony. Nikt przy zdrowych zmysłach nie odważyłby się zaatakować przechodnia mastifem lub wilczarzem. Takie psy są najczęściej niezwykle lojalne i inteligentne - potrafią odczuwać agresję ze strony nieznajomych i przechodniów.
- Przyjemny charakter. Prawie wszystkie rasy dużych psów różnią się charakterem i uprzejmością, co pozwala im zakładać rodziny z małymi dziećmi i innymi zwierzętami. Duże psy często działają jak poduszki dla niemowląt i są gotowe w pełni chronić sen dziecka, nawet jeśli istnieje zagrożenie dla ich życia.
- Zdrowie Duże i muskularne psy z reguły mają bardzo silną odporność, która pomaga im wytrzymać wiele chorób zakaźnych i wirusowych, przeziębienia i przeciągów.
- Zmniejszona aktywność. Duże osobniki rzadko mają nieodparty i niezwykle aktywny charakter, łatwiej je kontrolować i zwabić. Z reguły zwierzęta te wolą spędzać czas na relaksie lub na spacerach. Duża liczba mięśni, ciężki szkielet i imponujące ciało nie pozwalają im wykonywać tych zabaw, które są wspólne dla karłów i małych ras.
- Prawdziwy pies Wielu uważa, że to psy dużych ras są pełnoprawnymi przedstawicielami psów. Uważa się również, że duże gatunki psów lepiej nadają się do szkolenia i szkolenia.
Są jednak także wady.
- Koszty. Im większy pies, tym bardziej wymaga nakładów finansowych i czasowych. Dotyczy to zarówno regularnych wydatków na paszę lub naturalną żywność, jak i zwykłej pielęgnacji sierści psa. Tak więc czesanie owczarka kaukaskiego lub Nowej Funlandii może potrwać do kilku godzin dziennie.
- Duża przestrzeń. Wielkość psa wpływa nie tylko na karmienie i pielęgnację, ale także na warunki przetrzymywania. Małe apartamenty są słabo przystosowane dla dużych psów domowych; w większości przypadków idealna ogrodzona przestrzeń lub obszar prywatnego domu staje się idealną opcją. W ścianach małych mieszkań duże zwierzęta czują się ograniczone i mogą spowodować nieodwracalną szkodę dla twojej nieruchomości podczas ich rozrywki.
- Krótka żywotność. Według niektórych raportów duże rasy psów żyją nieco mniej niż rasy małe i średnie. Wynika to z masywnej budowy ciała, dużego obciążenia układu sercowo-naczyniowego i kończyn. Duże psy spędzają coraz więcej czasu na odpoczynku, gdy są spokojne, co prowadzi do otyłości i rozwoju innych poważnych chorób.
- Niezwykła moc. Chodzenie z dużymi psami może spowodować poważne obrażenia u ich właścicieli. Trudno jest trzymać te psy na smyczy; w stanie podekscytowania mogą ciągnąć smycz tak mocno, że powalają właścicieli. Aby temu zapobiec, kynolodzy od dzieciństwa radzą, aby wszędzie przyzwyczaić zwierzaka do chodzenia w pobliżu właściciela i nie oddalać się na duże odległości.
- Uprzedzenie. Jeśli dla ciebie duży pies jest doskonałym obrońcą przed przestępcami i złymi życzeniami, to dla innych przechodniów te psy mogą wydawać się prawdziwymi potworami, zdolnymi do okaleczenia zarówno ich, jak i ich dzieci. Zasadniczo takie problemy zaczynają się po przejściu niedaleko placów zabaw lub ruchliwych miejsc odpoczynku.
Pamiętaj, że niektóre minusy można poprawić za pomocą odpowiedniej edukacji, opieki i konserwacji - wiele zależy od właściciela psa.
Najlepsze gigantyczne skały
Niestety w tej chwili nie ma oficjalnej listy największych ras psów na świecie. Problem przy porównywaniu rozmiarów psów jest skomplikowany ze względu na różnice w normach dla niektórych ras. Poniżej zostanie zaprezentowanych 15 najlepszych ras olbrzymów (w malejącej wysokości) psów w oparciu o opinie i ankiety na rozległych obszarach Internetu. Pamiętaj, że Twoja opinia na temat największych psów na Ziemi może różnić się od poniższej oceny.
- Mastif angielski Jest uważany za jeden z najstarszych gatunków angielskich. Dziś jest prezentowany w postaci największej i najbardziej masywnej odmiany psów na całym świecie. Osobniki tej rasy dorastają do 91 cm, ponieważ wskaźniki masy mogą się znacznie różnić w zależności od wieku psa - od 70 do 105 kg (u samców). Mastify różnią się od swoich braci zrównoważoną, odważną i lojalną postacią. Te psy są uważane za idealną opcję rodzinną, ponieważ są cierpliwe dla dzieci, nie wymagają specjalnej opieki, a także zapewniają członkom rodziny niezawodną ochronę przed wszystkimi nieszczęśliwymi.
Na podstawie materiału genetycznego mastifów angielskich hodowane są największe osobniki psów, które istnieją tylko na naszej planecie.
- Świetny duński Jedną z ras, do stworzenia której wykorzystano materiał genetyczny mastifów angielskich i chartów irlandzkich. Zwierzęta te wyróżniają się unikalnym wzrostem, wydłużoną i wąską sylwetką, a także niezwykle długimi i smukłymi kończynami. Na przykład duńskie samice mogą dorastać do 85 centymetrów, a samce często dorastają do 110 lub więcej centymetrów. Jeśli mówimy o wskaźnikach średniej masy, samice tej rasy ważą nie więcej niż 85 kg, samce mogą osiągnąć 100 lub więcej kilogramów. Rasowe psy duńskie są z natury kapryśne i bardzo niezależne, nie tolerują braku szacunku dla swojej osoby, są podejrzane o obcych, ale uwielbiają dzieci i wspólne psoty.
- Święty Bernard. Kolejny przedstawiciel gigantycznych ras psów, które przybyły na terytorium Europy i Rosji z włoskich Alp. Pierwsze osobniki z St. Bernards były hodowane wyłącznie jako ratownicy - pomogli szybko znaleźć ludzi dotkniętych lawinami i opadami śniegu. Charakterystyczną cechą tych psów jest oryginalna beczka na ich obroży, w której brandy nalewano przez długi czas, aby ogrzać ofiary. Bernardyny są niezwykle dobrodusznymi, spokojnymi i towarzyskimi zwierzętami - jest to jedna z niewielu ras, która jest bardzo trudna do gniewu.
- Ze względu na gęstą sierść i masywną budowę tych psów są uważane za jedne z największych na świecie. Samce tych psów rosną w kłębie do 90 centymetrów, a suki zwykle nie przekraczają 80 centymetrów. Jeśli wpływasz na wagę, najczęściej są to osoby tej rasy o masie większej niż 100 kg.
- Mastif tybetański. Do pewnego stopnia legendarna rasa jest uważana przez wielu za jedną z najstarszych na świecie. Ta rasa ma swoją nazwę od miejsca pochodzenia i hodowli - w klasztorach tybetańskich psy te pełniły rolę stróżów i przewodników w niebezpiecznym górzystym terenie. Jeśli chodzi o rozmiar, samce mastifów tybetańskich mogą dorastać do 81 centymetrów długości (suki - do 71 cm), a pod względem wagi mogą zyskać do 82-85 kilogramów. Osobniki tej rasy są wyjątkowo spokojne, zrównoważone i wyjątkowo czyste.
Te psy są przez wielu uważane za idealne do hodowli w dużych rodzinach z małymi dziećmi - tutaj mastify działają jak prawdziwe nianie.
- Komondor lub owczarek węgierski. Wielu uważa tego psa za najbardziej niesamowitą rasę. Wszystko z powodu niezwykłego (pluszowego) płaszcza Komondorów - ich biała wełna jest umieszczona w gęstej warstwie na całym ciele w postaci długich i grubych dredów.W swojej ojczyźnie Komondory były wykorzystywane wyłącznie do działań stróżujących - biały kolor i niezwykły wzrost wełny pozwoliły tym zwierzętom dosłownie połączyć się ze stadem owiec i skutecznie je kontrolować.
Te psy mogą dorastać do 80 centymetrów wzrostu i przybrać na wadze do 60 kilogramów.
- Mastif Iberyjski. Uważa się, że rasa ta przybyła na terytorium Europy i Rosji z Hiszpanii. Początkowo jego osoby były wykorzystywane do towarzyszenia i ochrony stad owiec, a także do ochrony konwojów handlowych. Osobniki tych psów są nie tylko wysokie - do 81 centymetrów, ale mają także znaczną wagę - do 85 kilogramów (chociaż niektóre samce dorastają do 100 kg). Te psy są teraz używane jako strażnicy i eskorta dla dzieci i kobiet, wielu hodowców woli trzymać je w swoich mieszkaniach - psy te uwielbiają spokojny odpoczynek bez destrukcyjnego zachowania.
- Owczarek Kaukaski. Wspólna odmiana w Rosji. Ta rasa psa charakteryzuje się eleganckim, ale niezwykle niezależnym charakterem, a także niezwykle masywną sylwetką i puszystą sierścią. Oprócz Rosji osobniki tych psów występują również w Armenii i Azerbejdżanie. Te psy są uważane za wspaniałych stróżów, ale wymagają od osoby silnej woli, surowej i silnej postaci.
Jeśli chodzi o rozmiar, samce tych zwierząt często dorastają do 81 centymetrów wzrostu, a pod względem wagi mogą zyskać do 110 kilogramów.
- Tosa Inu. Początkowo osobniki tej rasy były hodowane wyłącznie w Japonii, gdzie służyły jako psy walczące i uczestniczyły w działaniach wojennych. Niestety, nawet dzisiaj standard dotyczący wielkości tych psów jest bardzo sprzeczny - na przykład znaleziono osobniki o wadze od 35 do 60 kg i wysokości od 60 do 70 cm w kłębie. Z czasem osobniki Tosa inu w Europie uległy znacznym zmianom hodowlanym, co doprowadziło do wzrostu wielkości tych psów - do 82 cm wysokości i do 100 kg masy. Zwierzęta te wyróżniają się potężną sylwetką, niezawodnym i lojalnym podejściem do właściciela, a także ostrożnym podejściem do wszystkich nieznajomych.
- Nowa Fundlandia. Niektórzy nazywają te psy „nurkami” i „niania” - wszystko ze względu na ich bogatą przeszłość historyczną. Kiedyś były aktywnie wykorzystywane na terenach podmokłych jako pomocnik dla rybaków i myśliwych. Dzisiaj te kudłate psy są aktywnie wykorzystywane jako ratownicy - ich włosy mają unikalną wodoodporną strukturę, a między palcami znajdują się specjalne membrany, które pozwalają bardzo szybko poruszać się pod prąd. Wśród Nowej Funlandii są mistrzowie wagi (maksymalna ocena na bieżący dzień wynosi 120 kg), ale z reguły psy te nie rosną powyżej 75 cm i nie ważą więcej niż 70 kg (samce).
Pomimo imponujących rozmiarów i ogromnej siły, psy te są obdarzone niezwykle przyjazną i dobroduszną postacią, a także są w stanie bardzo szybko podejmować decyzje w nagłych wypadkach.
- Leonberger (lub „lew”). Niezbyt popularna rasa psów z Niemiec. Swą niezwykłą nazwę zawdzięczają tytułowej nazwie niemieckiego miasta - Leonberg. Te psy różnią się od innych dość długimi czarnymi włosami z czerwoną opalenizną. Ich płaszcz ma również unikalną wodoodporną powłokę, która pomaga im z łatwością przetrwać silne mrozy i zimno. Psy tej rasy psów dorastają do 75 centymetrów wzrostu i zyskują do 70 kilogramów wagi. Jeśli mówimy o temperamencie, to we właściwych rękach psy te są bardzo inteligentne, niezawodne jak strażnicy i niezwykle zabawne.
Pomimo imponujących rozmiarów leonberger nie żyje zbyt długo - do 7 lat w najlepszych warunkach pozbawienia wolności.
- Wilczarz irlandzki. Wraz z mastifami tybetańskimi jest uważany za jedną z najstarszych ras psów na świecie.Zwierzęta te różnią się nie tyle silną budową lub dużą wagą, ale wysokim wzrostem do 86 centymetrów. Jeśli chodzi o wagę, rasy tej nie można nazwać mistrzem - przeciętnie osobnikom brakuje 55 kg (mężczyźni). Pierwsza wzmianka o tej rasie znajduje się w zapisach starożytnego Rzymu z IV wieku pne e. Tych jasnych przedstawicieli psów myśliwskich cechuje niesamowita prędkość, zwrotność i umiejętność tropienia ofiary na duże odległości. Rasie tej nie można przypisać żadnych specyficznych cech charakteru, wilczaki irlandzkie są wyjątkowo indywidualne, a w rękach różnych właścicieli mogą zachowywać się zupełnie inaczej.
- Moskiewski organ nadzorczy. Ta rasa pojawiła się dopiero w połowie XX wieku w Rosji. Do jego stworzenia wykorzystano materiał wielu ras rosyjskich i europejskich, wśród których można wyróżnić owczarka kaukaskiego i św. Bernarda. Jeśli weźmiemy pod uwagę cechy opisane w standardzie tej rasy, to samce tej rasy dorastają do 78 cm wysokości, a jeśli chodzi o wagę, mogą zyskać do 70 kg. Jeśli chodzi o charakter, tę rasę można nazwać niezwykle spokojną, niezależną i zrównoważoną.
Strażnicy moskiewscy są uważani za idealnych ochroniarzy i stróżów, którzy będą chronić właściciela lub powierzone mu terytorium do ostatniego tchnienia.
- Mastif neapolitański. Kolejna niesamowita rasa psów stróżujących, która różni się od reszty unikalnym złożonym typem skóry - ciało, kufa i klatka piersiowa tych zwierząt są pokryte ciągłymi fałdami. Dzięki temu wyglądowi te zwierzaki wyglądają jak ogromne żywe krople. Mianowicie przedstawiciel mastifa neapolitańskiego, nazywany Fang, można zobaczyć w filmie „Harry Potter i Komnata Tajemnic”. Te psy dorastają do 74 centymetrów wzrostu i do 70 kilogramów wagi. Pomimo dużych rozmiarów i wyglądu psy te są niesamowitymi, dobrodusznymi duszami, które nie są szanowane u wszystkich członków ich rodziny, a zwłaszcza u dzieci.
- Deerhound Dość młoda, ale powszechna w Szkocji i Anglii rasa myśliwska. Oficjalne uznanie dotarło do dirhoundów dopiero pod koniec XIX wieku. Zwierzęta te odróżniają się od innych krewnych odporną i smukłą sylwetką, a także zaskakująco rozwiniętymi cechami węchowymi. Zgodnie ze standardem samce dirhoundów rosną w kłębie do 80 centymetrów, a ich waga do 50 kilogramów.
Z natury zwierzęta te są bardzo przyjazne, ufne i uwielbiają wszelkie przejawy uczuć, dlatego nie należy ich zakładać jako stróżów lub strażników.
- Kuvas. Te psy są uważane za jedne z najstarszych wśród ras usługowych na Węgrzech. W średniowieczu osobniki tej rasy były uważane za przejaw elitaryzmu - mogły być własnością tylko ludzi wysokiej klasy, w szczególności królów i bliskich rodziny królewskiej. Zwierzęta te mają dość wysoki wzrost - do 76 centymetrów, a także zaskakująco dużą wagę u poszczególnych osobników - do 90 kg. Ten rodzaj psa serwisowego jest uważany za jeden z najłatwiejszych w utrzymaniu: Kuvas są lojalni, godni zaufania i odważni, jeśli chodzi o ochronę swoich właścicieli.
Posiadacze rekordów
Wśród osobników powyższych ras są mistrzowie w zakresie indywidualnych cech i zasług - poznamy je lepiej.
- Największy pies na świecie. Wśród hodowców mastifów angielskich znana jest taka nazwa jak Aikama Zorbo - jest to największy pies na świecie mastifa angielskiego, który słusznie został uznany za największego psa na świecie. Samiec ten został odnotowany w Księdze Rekordów Guinnessa o następujących parametrach: wysokość - 94 centymetry, waga - 155,6 kilograma, długość (od nosa do czubka ogona) - 251 centymetrów. Pies urodził się w 1981 roku, jego właścicielem był angielski hodowca Chris Iraklides.
Niestety, los tego przystojnego mężczyzny pozostaje nieznany.
- Najwyższy pies na świecie. Jasnym przedstawicielem psów duńskich jest pies Zeus - bardzo znana nazwa wśród hodowców dużych ras psów. Ten pies był po prostu niezwykły ze względu na fenomenalny wzrost o 112 centymetrów i wadze ponad 70 kilogramów. W tym rozwoju Zeus został włączony do Księgi Rekordów Guinnessa jako najwyższy pies na świecie. Właściciele Zeusa zauważyli, że ich zwierzę codziennie potrzebowało co najmniej 14 kg świeżej żywności do pełnego funkcjonowania organizmu. Pomimo tego, że Zeus zmarł w 2014 roku, pozostaje niezwykle popularnym psem wśród wszystkich właścicieli psów.
- Najcięższy pies na świecie. Wśród św. Bernarda pies Benedictin jest uważany za najbardziej uderzającego przedstawiciela, który o nienormalnej wadze 166 kg przeszedł do historii jako najcięższy pies na świecie. Wśród przedstawicieli tej rasy są również bardzo długie osobniki, które wpadły do Księgi Rekordów Guinnessa. Na przykład inny pies o imieniu Major F. o długości od czubka nosa do czubka ogona na wysokości 259 centymetrów został uznany za najdłuższego psa na świecie.
- Najdroższy pies na świecie. Wśród mastifów tybetańskich nie ma wybitnych przedstawicieli pod względem wielkości ani wzrostu, jednak mastif tybetański o imieniu Hong Dong jest dziś znany jako najdroższy pies na świecie. Ta historia jest najbardziej popularna w Chinach. Sądząc po danych, magnat węglowy stał się nabywcą osoby, która zapłaciła za niego 1,5 mln euro.
Był to mężczyzna w wieku 11 miesięcy o wadze 80 kg, ale miał wyjątkowy kolor i długi, jedwabisty, jasnopomarańczowy płaszcz.
- Najsilniejszy pies na świecie. Nie bez powodu opinia o tym, że Nowa Fundlandia jest najpotężniejszą i najpotężniejszą rasą psów na świecie, jest popularna na świecie. Niniejsza opinia powstała na podstawie osiągnięć samicy tej rasy o imieniu Barbara Allens Dark Hans. Dzięki swojej niskiej wadze (około 45 kg) i niewielkiemu wzrostowi pies ten w 1979 r. Zdołał przeciągnąć 2,29 ton ładunku na betonową powierzchnię.
Subtelności treści
Każdy pies ma swoje indywidualne potrzeby, dlatego trudno jest stworzyć dokładny zestaw zasad pielęgnacyjnych, które będą jednakowo ważne dla każdej rasy psa. Poniżej znajduje się lista ogólnych zaleceń, które będą przydatne podczas utrzymywania większości dużych ras psów.
- Miejsce Obowiązkowym czynnikiem w utrzymaniu dużej czteroosobowej przyjaciółki jest zapewnienie dużej ilości miejsca na jego gry, zabawę i jogging. Doświadczeni hodowcy zalecają zabieranie dużych psów tylko w mieszkaniach wielopokojowych lub w prywatnych domach z dużym i ogrodzonym terenem. Będzie miło, jeśli terytorium będzie wyposażone w szereg specjalnych symulatorów do treningu i treningu.
- Higiena Jak już wspomniano, im większy pies, tym więcej zmartwień wnosi do właścicieli. Aby zachować schludny i zdrowy wygląd, myj zęby, płucz oczy i przynajmniej raz w tygodniu badaj uszy. Ponadto większość dużych ras psów ma długie i sztywne włosy, które wymagają regularnej pielęgnacji. W celu kompleksowej i profesjonalnej opieki nad wyglądem zwierzaka hodowcy zalecają kontakt z salonami pielęgnacyjnymi co najmniej raz na sześć miesięcy.
- Spacery Bez względu na rasę, wiek i płeć, każdy pies potrzebuje regularnego chodzenia na świeżym powietrzu. Niektórych ras przedstawionych powyżej nie można w ogóle trzymać w zamkniętym mieszkaniu - świeże powietrze i codzienne przygody są niezbędne dla zdrowego funkcjonowania ich ciała. Stagnacyjny i nieaktywny styl życia sprawi, że każdy pies będzie pasywny, a nawet agresywny.
- Dzieci Pomimo tego, że większość dużych ras psów to wyjątkowo dobrzy ludzie, w pierwszych miesiącach pojawienia się dorosłego psa w domu uważnie monitoruj wszystkie kontakty zwierzaka i twoich dzieci. Każde zwierzę ma własny próg cierpliwości, po którym psy te mogą nieświadomie wyrządzić dziecku poważne obrażenia.To samo dotyczy spacerów na świeżym powietrzu - psy te powinny być zawsze wystawiane tylko w kagańcu i na smyczy.
W ten sposób nie tylko ochronisz wszystkich wokół siebie przed swoim zwierzakiem, ale także nie będziesz dawał innym powodów do wyrzucenia cię za chodzenie po swoim „olbrzymie”.
- Rodzicielstwo Niektóre rasy psów przedstawione powyżej mają wyjątkowo pewny siebie, niezależny i silny charakter, z którym nie każdy hodowca będzie w stanie sobie poradzić. Bardzo ważnym punktem w edukacji tych psów jest ustalenie ich autorytetu jako właściciela od pierwszych dni pojawienia się zwierzaka w domu. Jeśli wychowanie okaże się niejednoznaczne, będziesz mieć w rękach absolutnie niekontrolowane i kapryśne zwierzątko, które zmiata wszystko na swojej drodze. Duże psy są bardzo trudne do wyszkolenia w wieku dorosłym - zwierzę odczuwa swoją wielkość i siłę, a zatem po prostu nie postrzega właściciela jako tego, który ma prawo go zamówić.
Największe rasy psów zobacz następne wideo.