Kolory psów: cechy i typy

Psy mogą zadziwiać swoimi kolorami, zdobywając w ten sposób serca fanów. Jednak każdy powinien wiedzieć, że kolory psów są podzielone na grupy, z których każda różni się cechami.

Hodowcy od dawna badają proces, zgodnie z którym tworzenie się koloru i wzoru zachodzi na sierści zwierzęcia. Kolorystyka zależy od genów, w tym odpowiedzialnych za pigment i strukturę włosów. Jeśli dojdzie do mieszania, geny zaczynają tworzyć kolor psa.

Istnieje kilka genów barwiących.

• C. Jest to kluczowy składnik w całym łańcuchu genów. Dzięki temu ciało jest w stanie zsyntetyzować wszystkie opcje kolorów. Osobliwością tego elementu jest to, że nie ma koloru. Jeśli nie ma go w ciele, szczeniak może urodzić się w płaszczu w kolorze albinosa. Jednak nawet jeśli nie ma takiego genu, lustro nosa i tęczówka nadal mogą uzyskać pigmentację.
• A. Odpowiedzialny za rozkład koloru sierści. Za jego pomocą można uzyskać jednolity kolor lub soból.
• C. Jest to czarny gen, który farbuje włosy w ciemnym odcieniu. Taka rasa, jak Sznaucer Olbrzymi, Nowa Fundlandia ma to koniecznie. Inne rodzaje skał mogły przeplatać taki gen, który objawia się kolorem garbowania lub strefowania.
• D. Odpowiada za nasycenie czarnego koloru. Jeśli gen zostanie osłabiony, sierść będzie jaśniejsza, w wyniku czego zwierzę będzie miało niebieski pigment. Może to wpływać na witalność psa.Jeśli dziecko terierki lub Dobermana urodzi się z recesywnym genem D, otrzyma niebieski pigment i w większości przypadków nie dożyje starości. Jeśli gen dominuje, sierść ciemnieje i wywołuje prawidłową postać melanocytów (komórek pigmentowych).
• E. Harmonijnie usuwa pigmenty w kolorach czarnym, brązowym i żółtym. Dzięki niemu możesz uzyskać jednolite kolory lub trójkolorowy.
• G. Nazywa się siwowłosym, ponieważ pomaga rozjaśnić sierść, gdy zwierzę zaczyna się starzeć. Często pies może urodzić się niebieski, równomiernie zmieniając kolor sierści.
• M. To jest marmurowy kolor. Daje nie tylko słynny rysunek arlekina. W formie homozygotycznej gen może prowadzić do wrodzonych wad rozwojowych płodu. Często gen można zdefiniować jako zmodyfikowany kolor, ponieważ z wiekiem staje się jaśniejszy.

Kolorystyka zwierzęcia jest podzielona na dwie duże kategorie. W pierwszej znajdują się monochromatyczne wariacje kolorów. Druga jest podzielona na dwie podkategorie: dwukolorową i wielokolorową. Takie zwierzęta można pomalować na kolor składający się z dwóch lub więcej pigmentów.

Jednolity kolor charakteryzuje się obecnością tylko jednego koloru lub jego całkowitym brakiem. Dzięki eumelaninie uzyskuje się czarne, czekoladowe kolory o różnym nasyceniu. W wyjaśnionej formie taki kolor jest niebieski i beżowy.

Ten kolor pojawia się z powodu zmieszania dwóch kolorów i braku bieli. W zależności od obecności eumelaniny z feomelaniną istnieje 5 głównych rodzajów kolorów:

• ruda wyposażona w czarną maskę;
• ruda z zaciemnieniem;
• pręgowany;
• czarny z czerwoną opalenizną;
• ruda z czarno-białym.

Czerwony kolor z przyciemnieniem pojawia się, jeśli w wełnie znajdują się dwa pigmenty, tworząc czarny (brązowy) i czerwony pigment (nazywa się to strefowym). Z tego powodu strefa pigmentacji może być rozmieszczona na różne sposoby. Istnieje wielobarwna masa opcji:

• jeśli we włosach występuje zmiana pigmentu, kolor będzie wilczy;
• jeśli czarny pigment znajduje się na końcu włosów, pies otrzymuje sobolowy kolor;
• gdy ciemne strefy powstają w postaci pionowej sierści na ciele zwierzęcia, uzyskuje się kolor tygrysa;
• czarny pigment znajdujący się na kufie, z przodu głowy (która dociera do uszu), nazywa się maską;
• czarne włosy, znajdujące się z tyłu i opadające do stref bocznych i udowych, nazywane są kolorem czarnym.

Opalenizny nazywane są czerwonymi plamami z wyraźnymi krawędziami. Mogą znajdować się w niektórych obszarach na ciele zwierzęcia. Rozjaśnionej wersji towarzyszyć będzie zmiana odcieni.

Jednolity lub mieszany kolor może ulec zmianie ze względu na zmiany związane z wiekiem. Przejawia się w rozjaśnieniu, plamieniu i piebut. Wyjaśnione zabarwienie jest akceptowane u różnych ras. Nie jest to związane z procesem starzenia i jest specyficzne dla Beglinton Terrier. Szczeniak tej rasy rodzi się kolorowy i ostatecznie kwitnie. Podobną modyfikację można zaobserwować w połączeniu z dowolnym kolorem bazowym. Plamiste, cętkowane kolory to ciemne plamy, które różnią się kształtem. Znajdują się na jasnym lub szarym tle. W tej kategorii jest marmurowy kolor.

Możliwe są białe plamki (charakteryzujące się całkowitym brakiem pigmentu w niektórych obszarach ciała zwierzęcia), których częstotliwość może być mała, umiarkowana i powszechna.Tworzenie takich plam zależy od konkretnego procesu, zgodnie z którym pierwsze punkty pojawią się w głównych miejscach depigmentacji. Najdłuższy czas ma kolor w środku pigmentu.

W sumie nie ma wielu pigmentów źródłowych. Agouti to seria alleli odpowiedzialna za określenie pierwotnego koloru zwierzęcia. U psów kolor ten nosi nazwę szarej strefy. Allel jest inną postacią tego samego genu:

• początkowe aguti ma kolor wilczy;
• jednolity czarny;
• shabrack;
• dominujący żółty lub czerwony.

Agouti jest charakterystyczny dla dzikich psów i wielu ras charakteryzujących się strefowym szarym kolorem. Należą do nich husky, norweski Elkhund, północne psy zaprzęgowe. Z powodu mutacji o charakterze genetycznym pojawiły się dwa dominujące agouti - jednolity czarny i czerwony, wraz z dwoma recesywnymi agouti - cheprak i czarny z oparciami. Wszystkie pozostałe kolory są wynikiem mutacji.

Są psy w różnych kolorach.

• Czarny Mogą mieć małą białą plamkę w okolicy klatki piersiowej. Jest tak mały, że może mieć tylko kilka włosów. Dozwolony jest skrajny stopień zabarwienia shabraka lub tygrysa. Zwierzę musi posiadać czarny nos, usta i oczy o ciemnobrązowym kolorze.
• Brązowy Należą do nich kolory wątroby, kawy (czekolady). Są uważane za dość złożone, jeśli chodzi o hodowlę. Ten kolor objawia się, jeśli pies nie ma czarnego genu. Wpływa to nie tylko na włosy, ale także na oczy i nos. Wady brązowego koloru można przypisać wypaleniu sierści pod wpływem światła słonecznego.
• Czerwony Należą do nich bogate odcienie czerwieni i jasnoczerwone. Głównym składnikiem barwienia jest czerwony. Najmodniejszym kolorem jest mahoń, który wyróżnia się jasnością i bogactwem czerwieni. Seter irlandzki jest przykładem podobnego koloru. Hodowcy psów uważają kolorystykę za niezależną, ale w rodowodzie jest napisana jako czerwona. Drugie imię czerwonego koloru to czerwony. Nazwa nie jest do końca poprawna, ponieważ czerwony kolor łączy jelenie z czerwonym. I czerwony, w przeciwieństwie do koloru jelenia, nie ma przejść i rozjaśnionych obszarów.
• Morela Jest to kolor pośredni, umieszczony między czerwienią a kremem. Rzadko widuje się to w oficjalnej dokumentacji, chociaż niektóre rasy psów opisane w rodowodzie jako kremowe i czerwone można określić jako morelowe. Różnica w stosunku do czerwieni polega na pewnym stopniu bieli i obecności wtrąceń w postaci wełny o jasnym odcieniu.
• Niebieski Może to obejmować srebrny lub szary kolor. Kolor strefowo-szary wraz z klarowanym tygrysem może również wyglądać na niebieski, jeśli występuje kombinacja genów cch. Kolor ma mysi, popielaty jasny lub ciemny, mokry asfalt, niebieski odcień.
• Biały Prawdziwe białe psy mają ten kolor od urodzenia. Nos lub usta mogą być czarne lub brązowe. Jeśli zwierzę jest nosicielem genu cch, po urodzeniu charakteryzuje się kolorem czerwonym lub płowym. Z wiekiem stają się lżejsze.
• Jelonek To jest rozjaśniony czerwony kolor. Może mieć również różne odcienie. Obszar klatki piersiowej, kończyn i dolnej części ogona jest prawie biały, a maska ​​może być ciemna lub czarna. W zależności od allelu B kolor nosa może różnić się u płowych. Jest różowy, brązowy lub czarny pigment.

W dwukolorowych kolorach dostępne są następujące warianty.

Główny pigment jest czerwony. Dopuszczalne są różne odcienie tego koloru: jasnoczerwony, jasny płowy.Ponadto głównym tonem jest czarny, szary shabrack, który zostanie umieszczony na górnej części zwierzęcia: głowa, nos, czoło, szyja, uszy, plecy, ramiona, biodra i górna połowa ogona. Dolna część ciała - dolna szczęka, dolna część głowy, policzki, gardło, klatka piersiowa, brzuch i dolny ogon mogą mieć lekki pigment.

Shabrack może różnić się rozmiarem i tonacją. Jego pochodzenie pochodzi od szyi, a głowa może być lekka. Są osoby, w których czapka zakrywa tylko ramiona i biodra z góry lub schodzi do kończyn. Cheprak może mieć szary, czarny, brązowy kolor. Są wyraźne kontury jasnych lub ciemnych włosów lub kolor łączy się równomiernie z ogólnym tonem. Całkowicie shabrack objawia się po wymianie sierści szczeniaka.

Główny pigment jest w stanie działać czarny, brązowy, szary. Opalenizny będą jasne. W porównaniu z kolorem głównym działa jak znaki o stałym wzorze.

Opalenizna ostro graniczy z kolorem głównym. Umieszcza się go na dwóch miejscach na ciele: na brwiach, kufie (bez grzbietu nosa), klatce piersiowej (przejawia się w postaci dwóch trójkątnych plam, których wierzchołki patrzą na siebie), kości policzkowych i gardła. Opaleniznę można umieścić na przednich kończynach i tylnych kończynach, obejmując tylko przód. Wewnętrzne boki wszystkich łap są również wyposażone w opaleniznę, która tworzy plamy wokół odbytu i dolnej części ogona.

Muruy to ciemnoczerwony kolor, który może różnić się odcieniem mahoniu. Końce płaszcza mają czarny lub ciemny pigment. Kolor jelenia ma drugie imię - orzech. Może różnić się od złotego do piasku. Zaczerwienienie nie jest nieodłączne od takiego koloru.

Płaszcz ma czerwony kolor, którego czubki są pomalowane na czarno.

• Mały Specyfika tego koloru polega na tym, że między pewnymi kolorowymi włosami znajdują się białe włosy. Z tego powodu powstaje srebrny kolor ze słabością.
• Marmurowe psy nazywane są Harlequin. Podstawa jest biała, szaro-niebieska lub jasna. Plamy o podartych krawędziach w kolorze czarnym lub brązowo-szarym są na nim dokładnie rozrzucone.
• Piebald Jest to dwukolorowy kolor, który tworzą duże białe plamy na czerwonym tle. Tło może mieć również inny pigment.

Istnieją rzadkie kolory, które są nieodłączne u niektórych ras. Blenheim jest barwioną plamą kasztanową. Są oparte na perłowej bieli. Zabarwienie występuje tylko u Cavaliera King Charles Spaniel. Biały romb powinien znajdować się na części ciemieniowej, w części środkowej będzie widoczna plama kasztana.

Merle to nierówna kolorystyka sierści. Przejawia się w ciemnych lub jasnych tonach tego samego koloru. Ten kolor występuje u pit bull.

Możesz z góry zrozumieć, czy pies zmieni kolor. Hodowcy stosują specjalne metody, za pomocą których określają możliwe przepełnienie. Jeśli szczeniak urodzi się brązowy, jego kolor może z czasem stać się ciemniejszy. Fakt ten można ustalić za pomocą koloru nosa: jeśli lustro nosa jasnobrązowego osobnika jest ciemne, włosy również stają się ciemniejsze w miarę starzenia się.

Czarne psy mogą zdobyć złoty pigment. Ton podkładu może pomóc przewidzieć zdarzenie.

Najczęściej możesz napotkać przepełnienie następujących ras psów.

• Szpic Ponowne zabarwienie jest charakterystyczne dla osób, których przodkowie byli nosicielami niestandardowych kolorów.
• Yorkshire Terrier. Zwierzęta te zmienią kolor do 12 miesięcy. Ta cecha jest określona w standardzie rasy.
• Rottweiler. U tych osób opalenizna może uzyskać jasność, ale zdarzają się również przypadki czarnego impregnacji.
• Owczarek niemiecki Często można spotkać się z sytuacją, w której trzymiesięczne niemowlęta urodzone do opalania stają się czarne.
• Kerry Blue Terrier. Przedstawiciele tej rasy od urodzenia mają czarny kolor. Po pewnym czasie wełna zyskuje srebrny pigment.
• Dalmacja Większość szczeniąt rodzi się z białymi włosami. W 14 dniu życia pojawiają się plamy. Proces manifestacji czarnych plam trwa do dwóch miesięcy.
• Bobtail. Młode osoby często mają kolor monochromatyczny. Po pewnym czasie czarne znaki zmieniają kolor na niebieski.

W następnym wideo znajdziesz interesujący wykład na temat genetyki koloru psa od rodowodu.