Psy

Wszystko o sznaucerach olbrzymich

Wszystko o sznaucerach olbrzymich
Spis treści
  1. Historia
  2. Opis rasy
  3. Plusy i minusy
  4. Funkcje postaci
  5. Jak wybrać
  6. Warunki przechowywania
  7. Odżywianie
  8. Zasady opieki
  9. Recenzje właścicieli

Wśród współczesnych odmian psów jest wielu uroczych, inteligentnych i lojalnych przedstawicieli. Jednym z uderzających przykładów jest rasa sznaucera olbrzymiego. Różnią się od innych psów masywnym ciałem, a także uroczą brodą i wąsami, które nadają tym zwierzakom wygląd mądrego starszego mężczyzny. W tym materiale zapoznasz się z najciekawszymi informacjami na temat sznaucerów olbrzymich: historią rasy, zwłaszcza karmieniem i utrzymywaniem tych psów.

Historia

Dzisiaj uważa się, że Niemcy są miejscem narodzin Sznaucerów Olbrzymich, ale jest to tylko rozpowszechniona, ale niewiarygodna informacja. Istnieje kilka wersji pochodzenia tej rasy psów.

  • Główna oficjalna wersja donosi, że sznaucery olbrzymie zostały wyhodowane pod koniec XIX wieku, aby pomóc pasterzom niemieckim. Uważa się, że psy te pomagały prowadzić bydło i chroniły stado i zwierzęta domowe przed dzikimi zwierzętami i złodziejami.
  • Ta wersja jest skłonna wierzyć, że rasa została wyhodowana wyłącznie do polowań. Wskazują na to zarówno wygląd zewnętrzny zwierzęcia, rodzaj sierści, jak i niektóre wpisy w księgach stadnych hodowców z początku XX wieku.
  • Według innej wersji przodkowie sznaucerów olbrzymich po raz pierwszy pojawili się na terytorium współczesnej Bawarii. Przodkiem rizen w tej wersji jest pinczer szorstkowłosy. Fakt, że ta rasa psów uczestniczyła w powstawaniu sznaucerów olbrzymich, ani jednego hodowcy nie ma wątpliwości.

Wiele krajów próbowało przywłaszczyć sobie zaszczyt narodzin tej wyjątkowej rasy. Trudność w ustaleniu ojczyzny tych psów wynika z całkowitego braku zapisów gatunku aż do początku XX wieku.Niezależnie od tego, która wersja jest nadal prawdziwa, wszyscy hodowcy są skłonni wierzyć, że psy te mają bogate dziedzictwo historyczne i pochodzą od rdzennych ras psów.

Poniżej zostanie uznana za wspólną oficjalną wersję pochodzenia tej rasy. Na tej podstawie uważa się, że pierwszych przedstawicieli tych psów po raz pierwszy pokazano w 1909 r. Na wystawie w Monachium. Wszystkie 9 reprezentowanych osobników pochodziło z Monachium i miało niemal identyczny wygląd zewnętrzny, co pozwoliło odróżnić tę rasę od innych niemieckich mestizos.

Pomimo faktu, że 9 osobników zaprezentowanych na wystawie w 1909 roku było dalekie od przedstawicieli czystej krwi współczesnych sznaucerów olbrzymich, to na podstawie ich materiału genetycznego prowadzono dalsze działania hodowlane w celu rasy. Aktywna praca niemieckich hodowców trwała co najmniej 20 lat, w tym czasie hodowcy zabili setki osobników o niewystarczająco proporcjonalnych kończynach lub ciele, słabej odporności. Ciekawy fakt: w celu ustalenia ideału tej rasy wykorzystano osobniki rasy Mittelschnauzer, które na początku XX wieku miały już uformowany wygląd zewnętrzny i były popularne w Niemczech i całej Europie.

Rasa ta została oficjalnie uznana dopiero w 1925 roku w Niemczech. Mniej więcej w tym samym czasie powstał pierwszy standard, na którym bazują dziś podstawowe zasady. Rasa została wyznaczona jako służba, co dało impuls do dalszej hodowli i wykorzystania tych psów w życiu codziennym. Gdy tylko rizens uzyska oficjalny status, w tym samym roku rejestry rodowodowe tej rasy zostały uzupełnione o ponad 30 osobników o cechach rizenschnauzera czystej krwi.

Niestety nazwiska tylko trzech osobników z 9, które brały udział w hodowli sznaucerów olbrzymich są znane. Można jednak uznać, że większość współczesnych przedstawicieli rasowych ma dokładnie te trzy psy w swoim rodowodzie: Batsi, Roland i Fels.

Druga wojna światowa miała szkodliwy wpływ na rozwój wielu ras, w tym sznaucerów olbrzymich. Od 1956 r. Podjęto pierwsze próby przywrócenia tej rasyproces ten postępował jednak bardzo powoli z powodu małej liczby osobników czystej krwi.

W tym samym czasie dostosowano standard rasy, w którym dokonano zmian dotyczących wysokości, masy i wyglądu rizenów. Można powiedzieć, że standard stał się bardziej lojalny, ponieważ materiał genetyczny wielu innych osobników był wymagany do zachowania rasy. Niektórzy hodowcy zezwalali na hodowlę z użyciem metizów, co doprowadziło do częściowej utraty tożsamości tych psów.

Olbrzymie Sznaucery pojawiły się na terytorium Federacji Rosyjskiej na początku XX wiekuJednak żaden z rosyjskich hodowców nie podjął żadnych prób hodowania rasy. Ogromną rolę we wzmacnianiu tego gatunku w ZSRR odegrała szkółka Czerwonej Gwiazdy. To tutaj za około 70 lat sprowadzono 2 szczenięta Giant Schnauzer (piesek i suczka - Akbar f. Raakzee i Annie f. Raakzee). Możemy założyć, że zdecydowana większość współczesnych rosyjskich sznaucerów piernikowych pochodzi od tych dzieci.

Opis rasy

Rasa psów Sznaucer olbrzym ma indywidualny wygląd, który został oficjalnie uznany w pierwszej połowie XX wieku. Główne cechy tego wyglądu zewnętrznego zostały przedstawione w standardzie IFF (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) z 6 kwietnia 2000 r.

Warto rozważyć jego ogólne postanowienia.

  • Body. Masywny, raczej kompaktowy niż wydłużony kwadratowy typ. Stosunek wysokości osobnika do długości ciała jest prawie taki sam. Rozwinięte grupy mięśniowe są wyraźnie odczuwalne na ramionach, łopatkach i szyi. Plecy są mocne, ale raczej krótkie, podobnie jak dolna część pleców. Zad jest lekko zaokrąglony.
  • Głowa Czaszka jest mała, ale silna i lekko podłużna. Przejście potyliczne jest słabo widoczne. Głowa wygląda proporcjonalnie do całego ciała. Czoło jest płaskie, nie ma fałd ani zmarszczek, jest równoległe do tylnej części nosa. Stop jest ostry i krótki, doskonale widoczny dzięki specjalnemu wzrostowi włosów.
  • Kufa. Długi i masywny, w kształcie klina. Z powodu charakterystycznej brody u osobników tej rasy wydaje się rozszerzać do nosa, ale w rzeczywistości zwęża się.
  • Usta Ciemny kolor, ściśle przymocowany do dziąseł, nie tworzy fałd.
  • Jama ustna i zęby. Szczęki są masywne i mocne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami, zgryzem nożycowym. Same zęby (42, oparte na formule dentystycznej) i kły są wyjątkowo białe, kompaktowo ułożone, zamykają się bez problemów. Cały zakres zębów i kłów jest ukryty w jamie ustnej.
  • Oczy Niezbyt duży, w kształcie migdałów lub owalny. Sadzone bezpośrednio, nie wyróżniają się na tle głowy. Ustawiony w znacznej odległości od siebie. Kolor oczu jest przeważnie ciemny, ale istnieją odcienie orzecha lub miodu. Powieki są wyjątkowo suche, powinny ściśle przylegać do gałki ocznej.
  • Uszy Ustaw wysoko i daleko od siebie. Zawiesić na chrząstkach w kształcie trójkąta, aby końcówki dotykały kości policzkowych psa. Jama ucha jest zamknięta, ale nie może się doczekać. Końce uszu są najczęściej ostre, ale ze względu na dużą ilość włosów wydają się zaokrąglone.
  • Szyja Niezwykle silny i muskularny, choć niezbyt długi, zakręt jest słabo zauważalny. Płynie gładko w kłębie. To dzięki szyi Giant Sznaucery wyglądają tak statycznie i z wdziękiem. Skóra ściśle przylega do szyi i gardła, zmarszczki powinny być nieobecne.
  • Klatka piersiowa Klatka piersiowa jest szeroka i masywna, niezwykle rozwinięta, o owalnym kształcie, co nadaje całemu ciału psa wytworności.
  • Brzuch Dobrze schowany, z dobrą fryzurą tworzy elegancką zakrzywioną linię, zaczynając od genitaliów po owalną klatkę piersiową.
  • Ogon Niezbyt długi, zwężający się do czubka, czasem tworzący małe pozory pędzla. Jest pokryty grubą warstwą wełny. W spokojnej pozycji, w kształcie sierpa. Do działalności wystawienniczej odpowiednie są osoby z nie przyciętym ogonem.
  • Przednie kończyny Prosty, solidny i masywny, ustawiony równolegle do siebie. Przedramiona są proste; grupa dobrze rozwiniętych mięśni znajduje się na łopatkach. Kości ramienne również rozwinęły mięśnie. Łokcie ustawione wysoko, przylegają do skrzyni. Same łapy są dość krótkie, o zaokrąglonym kształcie. Palce są ściśle połączone, podkładki są ciemne i twarde. Pazury są duże, najczęściej są ciemne lub szare.
  • Tylne nogi. Próbowałem zbadać osobnika tej rasy z profilu, a następnie były one umieszczone równolegle, ale na niewielkim nachyleniu w stosunku do ciała. Dostarczone dość szeroko. Kolana są dobrze rozwinięte, ale nie skierowane do wewnątrz. Nogi i uda są długie i niezwykle muskularne, co wraz z mocnym stawem skokowym zapewnia wysoką pierwotną i stałą prędkość. Śródstopia jest prosty i krótki, umieszczony pod kątem prostym do poziomu gruntu. Kształt łap jest również okrągły, palce są ściśle połączone.
  • Skóra Przylegający do całego ciała, rzadko tworzy fałdy. Dotyczy to szczególnie młodych osób. Kolor skóry zależy od koloru samego psa, może być ciemny lub jasny.
  • Wełna Sztywny i podobny do drutu, lekko gładzący podczas głaskania. Istnieje gruby podkład, który zapewnia ochronę nawet przed najcięższymi mrozami. Długość płaszcza na klatce piersiowej, brzuchu i plecach jest nieco większa niż długość głowy i kończyn. Wyjątkową cechą rasy są wyraźne długie brwi, a także długa broda, która nie dotyka włosów na klatce piersiowej. Policzki przy nosie są również pokryte warstwą grubej wełny, która nadaje osobnikom tego psa szczególny wygląd mądrego starca.
  • Kolor. Istnieją dwa oficjalnie uznane kolory tej rasy: 1) czarny jak węgiel (lub czarnowłosy), gdy całe ciało pokryte jest nasyconą czarną wełną z oliwkowymi lub srebrnymi odcieniami; 2) „pieprz i sól” - dopuszczalne są tu odcienie srebra, szarości lub platyny z płynnymi przejściami w całym ciele. Niezależnie od rodzaju koloru twarz sznaucera olbrzymiego powinna zawsze pozostawać dokładnie ciemna (bez białych plam na twarzy, głowie lub klatce piersiowej).
  • Ruch Te psy łączą swobodę i szerokość z wdziękiem i wdziękiem w ich ruchach. Tylne nogi zapewniają siłę pchania, a przednie kończyny umożliwiają jak największy ruch do przodu. Osobliwością takiego ruchu jest właśnie jednoczesność: tylne nogi zapewniają nacisk dokładnie w momencie, gdy przednie nogi się kołyszą.
  • Średnia wysokość Sznaucery olbrzymie są wielkimi przedstawicielami wśród swoich krewnych, dorośli mężczyźni mogą wyrosnąć w kłębie do 70 centymetrów, suki - do 65 centymetrów. Tak duże rozmiary spowodują wiele niedogodności, gdy będą trzymane w ścianach zwykłego mieszkania.
  • Średnia waga Jeśli chodzi o wagę, ta rasa może wydawać się naprawdę gigantyczna. Olbrzymie psy sznaucerów mogą ważyć 45 kilogramów, a suki ważyć 37 kilogramów.
  • Żywotność Żadna z ras sznaucera nie wyróżnia się znaczną długowiecznością. Zasadniczo psy te nie żyją dłużej niż 12-13 lat, ale mogą żyć do 15 lat w dobrych warunkach.

Plusy i minusy

Każda rasa psa ma chwile, które wydają się mniej lub bardziej przyjemne dla właściciela. Warto zapoznać się z nimi bardziej szczegółowo.

Pozytywne cechy:

  • bystry umysł i silne przywiązanie do osoby, co pozwala szybko nawiązać zaufanie z rodziną;
  • niezwykłe cechy ochronne: psy te do ostatniego tchu ochronią swego pana, wpadną w ogień i wodę, aby uratować członka rodziny;
  • szybka socjalizacja i adaptacja do każdych warunków środowiskowych dzięki grubemu i ciepłemu płaszczowi, możliwość trzymania się na ulicy i w wolierze;
  • piękno i wdzięk tej rasy sprawia, że ​​jest popularna wśród bogatych ludzi i estetów;
  • niezbyt wysoki koszt w stosunku do innych ras psów.

Negatywne cechy:

  • gęste włosy i częste linienie: zwierzęta te wymagają ciągłej pielęgnacji, a ponadto, aby zachować schludny wygląd sznaucera olbrzymiego, zaleca się regularne zabieranie zwierzaka do salonów pielęgnacyjnych w celu dostosowania brwi, wąsów i brody;
  • skrajny stopień nieufności wobec nieznajomych, który może powodować problemy przy zakupie osoby już dorosłej, która wcześniej miała mistrza;
  • ponadto psy te są najczęściej monogamiczne;
  • predyspozycje do wielu chorób rodowych;
  • psy te wymagają specjalnego podejścia do karmienia i trzymania;
  • jeśli sam pies nie jest tak drogi, to regularna opieka będzie wymagała od ciebie znacznych funduszy.

Funkcje postaci

Kupując przedstawicieli dowolnej rasy, właściciele zwracają uwagę nie tylko na cechy ich wyglądu, ale także na cechy charakteru związane z konkretną różnorodnością psów. Poniżej dowiesz się o cechach postaci Sznaucerów Olbrzymów.

  • Komunikacja z właścicielem. Zmartwychwstali są całkowicie oddani swoim właścicielom, cały wolny czas spędzą na spacerach tuż obok ciebie. Dzięki temu czują się bezpiecznie i mogą chronić cię przed całym światem. Te psy są dobre przede wszystkim jako towarzysze i obrońcy.
  • Energia Trudno jest znaleźć psy bardziej aktywne i wesołe niż sznaucery olbrzymie. Na świeżym powietrzu bawią się jak małe dzieci, kochają gry i rozrywkę, mogą biegać rano z właścicielem i długo się nie męczyć. Przypływ energii dla tych psów jest niezwykle ważny, w przeciwnym razie wyrażą cały swój entuzjazm w ścianach mieszkania.
  • Postawa wobec dzieci. W stosunku do małych członków rodziny rizena są zawsze przyjaźni.Z przyjemnością wezmą udział w każdej grze i przedsięwzięciu, które wymyślą dzieci, a także ostrzeżą gospodarzy, jeśli zabawa wykracza poza bezpieczeństwo. Rizensowie nie zwracają uwagi na nękanie i zaniedbanie, chyba że chodzi o otwartą agresję i dokuczanie. Niektórzy hodowcy zauważają, że te psy to cudowne nianie, które nie tylko chronią dzieci przed problemami, ale także chronią ich sen, chronią je przed nieznajomymi i zwierzętami ulicznymi.
  • Samoocena Nie ma wątpliwości, że Sznaucery Olbrzymie są niezwykle świadome swojej atrakcyjności i wdzięku. Jeśli właściciel nie wykaże wystarczającej asertywności w wychowywaniu osobników tych psów, rizen będzie stale próbował zajmować wiodącą pozycję w takich związkach. Te psy bardzo lubią wskazywać na ich znaczenie, a także często cierpią z powodu braku uwagi. Walczą z tym w bardzo oryginalny sposób - są niegrzecznymi, rozproszonymi zabawkami, głośno szczekają.
  • Urodzony myśliwy. Zapach i słuch olbrzymich sznaucerów uwięziono za śledzenie drobnej zwierzyny i zwierząt. Po wyczuciu, że w pobliżu jest jakieś małe zwierzę lub ptak, psy te mogą całkowicie stracić poczucie czasu i zapomnieć o właścicielu. Aby kontrolować te umiejętności, zaleca się wyprowadzanie tych psów głównie na smyczy, aby były przyzwyczajone do spokojnej reakcji na otoczenie zewnętrzne.
  • Relacja z innymi zwierzętami domowymi. Podobnie jak wszystkie inne rasy psów, Rizena ograniczona do innych zwierząt domowych. Relacje sznaucera olbrzymiego z kotem są szczególnie niejednoznaczne - przyjazne gry są tutaj fizycznie niemożliwe ze względu na wielkość psa. Jeśli zwierzęta rosły razem od urodzenia, taka przyjaźń z pewnością będzie silna i owocna.
  • Stosunek do nieznajomych. Pomimo swojej dobrodusznej natury, Sznaucery Olbrzymie są wyjątkowo podejrzane o wszystkich nieznajomych, którzy wchodzą do ich osobistej przestrzeni lub przestrzeni właściciela. Zwierzę nie będzie wykazywać oczywistej agresji, jednak nie należy oczekiwać od niego uczuć. Przy najmniejszym znaku niebezpieczeństwa ci „brodaci starzy mężczyźni” najpierw zaczną ostrzegawczo szczekać, a następnie staną się potężnymi obrońcami, którzy nie będą obrażać siebie ani członków ich rodzin.
  • Odwaga W wyjątkowej i niebezpiecznej sytuacji gigantyczne sznaucery nie tylko staną w miejscu, ale spróbują wnieść swój „wkład” w sytuację. Jeśli sytuacja wymknie się spod kontroli, zmartwychwstali bardzo szybko oceniają stan rzeczy i wyraźnie postępują zgodnie ze swoim planem.

Należy rozumieć, że wszystkie te cechy powinny być stopniowo wpajane w trakcie cierpliwego i właściwego wychowania. W przypadku niesprawiedliwego stosunku do zdrowia fizycznego i psychicznego psa rizena wyrasta agresywnie, tchórzliwie, kapryśnie i biernie.

Jak wybrać

Wybór szczeniaka Giant Schnauzer powinien być traktowany z wielką uwagą, przyszłe zdrowie zwierzaka, jego nastrój i energia będą zależeć od twojego wyboru.

Masz dwie opcje, wybierając rasowe szczenięta Risen:

  • kupić w pokoju dziecinnym;
  • kup od osoby prywatnej.

Każdy z nich ma swoje zalety i wady, warto rozważyć je bardziej szczegółowo.

U prywatnego hodowcy

Plusy

  • Takie osoby z reguły są znacznie tańsze niż te sprzedawane w żłobkach. Najczęściej cena zależy od kompletności paczek dokumentów, a także od wad wyglądu.
  • Hodowcy, w przeciwieństwie do żłobków, nie zabijają osobników z widocznym upośledzeniem wyglądu, jedynie obniżają koszty. Dzięki temu nieprofesjonalni hodowcy mogą wybrać praktycznie czystą rasę sznaucera olbrzymiego w przystępnej cenie.
  • Z reguły prywatni hodowcy zwracają większą uwagę na poszczególne szczenięta, w przeciwieństwie do trzymania zwierząt w żłobkach, gdzie pielęgnacja, szczepienie i karmienie są w najlepszym wypadku selektywne i nie są wspólne dla wszystkich osobników.

Wady

  • Tak zwani prywatni handlowcy rzadko przedstawiają pełny pakiet dokumentów dla psów.W przypadku braku informacji o rodowodzie zwierzaka nie będziesz w stanie dokładnie powiedzieć, jakie krew przepływa przez żyły twojego psa. Może to spowodować wiele chorób w przyszłości.
  • Prywatni handlowcy mają mniej zasobów na wysokiej jakości opiekę nad zwierzętami. Najczęściej psy te żyją w zagrodach lub w zamkniętych pokojach bez dostępu do świeżego tlenu i spacerów.
  • Szczenięta kupowane z prywatnych rąk bardzo często mają na włosach prawdziwe kolonie pcheł i wszy. Z reguły tacy właściciele pozostawiają zwierzęta domowe na utrzymanie rodzicom, którzy z troską opiekują się szczeniętami tylko do pewnego wieku.

W pokoju dziecinnym

Plusy

  • Otrzymasz pełny zestaw dokumentów zwierzaka i na życzenie jego rodziców. Możesz trzeźwo ocenić rodowód osoby, zachowanie jej rodziców i dalekich krewnych. Dzięki temu lepiej zrozumiesz, czy dane zwierzę jest odpowiednie dla Ciebie, czy nie.
  • Przedszkole zapewnia pełną kontrolę nad zdrowiem zwierzęcia. Oznacza to: przeprowadzanie regularnych i terminowych szczepień, a także dostarczanie diety suplementów witaminowych.
  • Jeśli prywatny przedsiębiorca może łatwo naśladować warunki jakościowe, będzie to trudne dla przedszkola. Możesz więc zobaczyć życie zwierzaka i jego rodziców w prawdziwych warunkach życia.
  • Szkółki hodują i sprzedają tylko osobniki czystej krwi, co oznacza, że ​​nie otrzymasz żadnych niespodzianek i wad w wyglądzie / zachowaniu, gdy zwierzę dorośnie. Ponadto w budach istnieje znacznie większy wybór młodych psów niż przy zakupie z rąk prywatnych.

Wady

  • Uogólnione podejście do opieki nad szczeniakami. W żłobkach rzadko zwraca się uwagę na konkretną osobę (chyba że mówimy oczywiście o ciąży, kontuzji lub rui).
  • Wysokie koszty ze względu na dostępność wszystkich dokumentów i rodowodu. Jednak pracownicy przedszkola z pewnością udzielą cennych porad dotyczących trzymania młodych zwierząt w ścianach mieszkania.

Wybierając szczeniaka w obu przypadkach, powinieneś zwrócić uwagę na inne punkty.

  • Wygląd zwierzaka. Na podstawie wyglądu zwierzaka można zidentyfikować wady wyglądu, a także ustalić obecność niektórych chorób. Szczenięta mogą czuć się źle po stanie sierści i skóry. Typowymi objawami są grudki, splątanie, mokre włosy i brudne włosy w okolicy narządów płciowych, zaczerwienienie i swędzenie skóry, brudne uszy, pęknięcia w poduszkach łap.
    • Śledź także otyłość osobnika - lepiej zabrać ciężkie szczenięta z silnym szkieletem. Zwróć również uwagę na kolor powiek i warg: jeśli jest czarny, to przed tobą jest przyszły przedstawiciel koloru czarnego jak węgiel.
  • Aktywność Zgodnie z zachowaniem szczeniąt można również ocenić aktualny stan zdrowia niemowląt i ich szanse na trening. Lepiej wybrać aktywne dzieci: można je wyszkolić i przyzwyczaić się do posłuszeństwa w dowolnym momencie. Ale słabe i pasywne jest mało prawdopodobne, aby się wyżywić.
  • Wiek szczeniąt. Pomimo faktu, że szczeniak nie może sprzedawać tych szczeniąt w wieku poniżej 10 tygodni, zaleca się rozpocząć szkolenie już za 1,5-2 miesiące. W tym wieku najłatwiej jest nawiązać kontakt ze zwierzęciem, zdobyć zaufanie i ustalić autorytet. Na tym etapie można naprawić prawidłowy wzrost siekaczy, aby utworzyć zgryz nożycowy. Jeśli jednak zamierzasz reprezentować swojego zwierzaka na wystawach, warto zabrać ze sobą szczeniaka w wieku co najmniej 3 miesięcy - do tego wieku organizm szczeniąt aktywnie się kształtuje, a niektóre cechy wyglądu mogą być niewidoczne.
  • Pakiet dokumentów. Niezależnie od tego, czy kupujesz szczeniaka z rąk prywatnych, czy w żłobkach, upewnij się, że masz wszystkie niezbędne dokumenty. Należą do nich: metryczny, rodowód, paszport weterynaryjny. Ponadto masz prawo wymagać dokumentów rodziców szczeniaka w celu ustalenia predyspozycji rasy do chorób i wad.
    • Pamiętaj, aby sprawdzić liczbę dzieci w miocie matki szczeniaka. Optymalna liczba to 6-8 osób.Jeśli hodowca mówi o 12-14 osobach, warto porzucić takie szczenięta. Nadmierna liczba szczeniąt może wskazywać zarówno na wcześniactwo, jak i niewystarczające odżywianie niektórych osób przez mleko matki.
  • Miejsce docelowe Często hodowcy natychmiast wyświetlają kilka kierunków psów dla każdej konkretnej rasy. Oznacza to, że Sznaucer Olbrzymi może być hodowany wyłącznie dla rodziny, w celach bezpieczeństwa lub do celów serwisowych. Jest to rodzina Bawarów, którzy nadają się do kupienia w zwykłej rodzinie z dziećmi: są bardziej przyjaźni, mniej agresywni i zwykle ufają każdemu członkowi rodziny. Rizenschnauzery biurowe są wyjątkowo uparte, nieufne i agresywne - mogą je wychowywać tylko profesjonalni hodowcy.
  • Warunki zatrzymania. Odwiedź miejsce trzymania zwierzaka przed zakupem, a także miejsce trzymania jego rodziców. Masz więc pojęcie o przybliżonych warunkach opieki i karmienia, a także możesz zdecydować, czy zaufać indywidualnemu hodowcy. Ponadto, po zapoznaniu się z warunkami trzymania nowonarodzonych szczeniąt i ich dietą, łatwiej będzie ci stworzyć identyczne warunki osadzenia w swoim mieszkaniu.

Dziś budy ze szczeniętami sznaucerów olbrzymich można znaleźć w każdym większym mieście w Rosji. Cena za nie jest bardzo duża i zależy w dużej mierze od indywidualnych cech zewnętrznych. Z reguły szczenięta rasowe nie kosztują więcej niż 30–35 tysięcy rubli.

Warunki przechowywania

Jeśli w odżywianiu i opiece Sznaucer olbrzym nie różni się od innych psów, to jeśli chodzi o warunki pozbawienia wolności, wszystko jest bardziej skomplikowane.

  • Miejsce zatrzymania i działalność. Riseny należą do takich psów, które można trzymać zarówno w mieszkaniu, jak i na zewnątrz. Ich płaszcz i podszerstek są dość gęste i ciepłe, aby chronić zwierzęta przed silnymi mrozami i przeciągami. Najlepszą opcją dla trzymania zwierzęcia będzie zamknięta woliera lub część prywatnego domu z niezawodną budką lub zadaszonym domem ze stałym dostępem do świeżego powietrza.
  • Chodzenie Staraj się wyprowadzać psa co najmniej dwa razy dziennie. Dorosłe psy potrzebują godzinnego spaceru, młode psy potrzebują półgodzinnego spaceru. Niektórzy uważają, że psy te należy wyprowadzać dopiero po osiągnięciu 3-4 miesięcy, co jest bardzo rażącym błędem. Późne zapoznanie się z ulicą, zwierzętami domowymi i nieznajomymi może nieodwracalnie wpłynąć na socjalizację zwierzęcia - sprawi, że będzie nieśmiały, zły lub agresywny. Na spacery powinieneś wybierać ściśle określoną godzinę każdego dnia, podczas gdy musisz iść przed jedzeniem.
  • Energia Niezależnie od miejsca trzymania psa, powinieneś stale zapewniać mu aktywność fizyczną i trening. Nie będzie wystarczających 2 zwykłych spacerów dziennie, podczas których po prostu pojedziesz swoim zwierzakiem po podwórku, a on zaspokoi swoje potrzeby. Powstańcy muszą biegać, skakać, gonić ptaki, szukać owadów na trawie. Pasywny styl życia nie tylko prowadzi do otyłości, ale także negatywnie wpływa na psychikę zwierzęcia.
  • Wolność W żadnym wypadku nie należy kłaść sznaucera olbrzymiego na łańcuchu. Te psy są wyjątkowo kochające wolność i czują się przygnębione na łańcuchu, który jest dla nich prawdziwym więzieniem.
  • Kontakt Riesens są niezwykle towarzyscy i pomysłowi ze swoją rodziną, dlatego ich miejsce w mieszkaniu powinno być widoczne i mieć kontakt wzrokowy z innymi pokojami. Te psy bardzo lubią obserwować swoich właścicieli, a nawet naśladować niektóre ich ruchy i reakcje. Riesensowie mogą pozostać sami przez długi czas i samodzielnie utrzymywać się, ale zbyt długie rozdzielenie uczyni ich pesymistycznymi, letargicznymi i pasywnymi. Nie bój się zabierać tych zwierząt na wycieczki i grilla - uwielbiają aktywnie spędzać czas i bawić się na świeżym powietrzu.

Odżywianie

Jedzenie Sznaucera Gigantycznego trudno nazwać wyjątkowym lub specjalnym.Obowiązują tutaj wszystkie zasady stosowane przez doświadczonych właścicieli podczas karmienia wszystkich innych ras psów.

Lista najzdrowszych naturalnych produktów obejmuje:

  • wszystkie rodzaje chudego mięsa (jagnięcina, zając, indyk, cielęcina), mięso podaje się w postaci gotowanej lub surowej z warzywami lub płatkami, a kurczaka i wieprzowiny należy wyrzucić;
  • podroby - chrząstki i kości wchodzą dobrze (najważniejsze jest to, że nie są rurkowe);
  • produkty mleczne (kefir, twarożek, ser);
  • warzywa (pomidory, seler, ogórki, buraki);
  • produkty rybne (gotowane ryby morskie);
  • płatki zbożowe (ryż, kasza gryczana, proso, płatki owsiane).

W przypadku młodych szczeniąt szczególnie przydatne jest dodanie do diety tak zwanych kości mózgowych. Pomogą w stabilizacji przewodu pokarmowego i będą doskonale służyć zwierzęciu w okresie wzrostu i zmiany zębów.

Oprócz głównych potraw do diety Giant Schnauzer można dodać niektóre dodatki, w tym: warzywa (pietruszka, koperek, liście selera), oleje zwierzęce i roślinne, wodorosty morskie (bogate źródło jodu i witamin A, C, E, D, B1, B2, B6). Możesz mieszać suszone lub świeże owoce (jabłka i gruszki) w swoim zwierzaku jako dodatki. Zapewnią organizmowi niezbędny błonnik, ale nie zapominaj, że około 1/3 diety młodego szczeniaka powinna być produktami mięsnymi.

Jeśli wybrałeś opcję karmienia gotowych pasz, powinieneś zastanowić się nad odmianami, takimi jak „premium” lub „super-premium”.

Jeśli mówimy konkretnie o niedopuszczalnym jedzeniu, to jego lista dla Zmartwychwstałego nie jest tak świetna. Są to wszystkożerne psy, a dieta powinna ograniczać się tylko do wyraźnie szkodliwych produktów, których lista zostanie umieszczona poniżej. Oto kilka wskazówek dotyczących karmienia tych psów.

  • Przede wszystkim usuń z diety wszystkie tłuste, marynowane, słone, pikantne i wędzone potrawy. Pokarm dla ludzi nie jest odpowiedni dla jelit jakiegokolwiek psa. To samo dotyczy karmienia bezpośrednio ze stołu i żebrania. Pomimo tego, że takie jedzenie może wydawać się zwierzęciu niezwykle smaczne, spowoduje nieodwracalną szkodę dla jego zdrowia.
  • Wyeliminuj pokarmy bogate w cukier: słodycze, cukierki, czekoladę, ciastka.
  • Nadmiar białka w żywności jest również szkodliwy dla rizena. Nie zaleca się łączenia mięsa, ryb i białka jaja w jednej porcji.
  • Jeśli dla innych psów lepiej jest gotować mięso, to dla rizenschnauzerów surowe mięso i kości są jeszcze bardziej przydatne.
  • Podając mięso lub inne jedzenie zdrowemu dorosłemu Sznaucerowi olbrzymiem, nie miel go i nie doprowadzaj do stanu papki. Spowoduje to uszkodzenie rozwoju zębów, tworzenie się zgryzu, a także wpłynie na trawienie pokarmu.
  • Bez względu na porę roku do diety warto dodawać suplementy i kompleksy witaminowe. Pomimo doskonałego zdrowia i grubej sierści, Sznaucery Olbrzymie są podatne na przeziębienia i choroby wirusowe.

Zasady opieki

Zdrowie i witalność sznaucera olbrzymiego zależy nie tylko od właściwego odżywiania lub warunków osadzenia, ale także od regularności dbania o jego wygląd. Podstawowe zasady tutaj dotyczą banalnej higieny i procedur zapobiegawczych co najmniej 1 raz w tygodniu.

Wełna

Rizeny mają cudowną i piękną długą sierść, która niestety rośnie bardzo szybko i uniemożliwia właścicielom psów życie. Jeśli w przypadku innych psów regularne szczotkowanie lub mycie może pomóc, konieczne jest znacznie bardziej radykalne podejście. Z reguły właściciele wolą regularnie odwiedzać salony pielęgnacyjne (dostosowując wygląd sierści zwierzęcia) lub samodzielnie przycinać zwierzaka przynajmniej raz w roku.

Do zabiegu potrzebny będzie nóż do przycinania lub grzebień z częstymi metalowymi goździkami. Z wyglądu ten proces wygląda jak prawdziwe złuszczanie wszystkich włosów zwierzęcia, ale wszystko jest zupełnie inne.Podczas tej procedury usuwane są tylko twarde włosy zewnętrzne, a nie sam podkład, który ogrzewa zwierzę i chroni je przed wilgocią i mrozem. W przeciwieństwie do zwykłej fryzury, ta procedura jest znacznie dłuższa (do 6 godzin) i może być całkowicie nieprzyjemna dla twojego zwierzaka na wczesnych etapach. Należy go przyzwyczaić stopniowo, a nie przycinać zbyt często, aby nie osłabić samego podkładu.

Jako zamiennik trymera można zastosować rolki lub furminatory.

Doświadczeni hodowcy zalecają przycinanie lub pielęgnację w celu przetworzenia sierści zwierzęcia na ciele - sierści na głowie i twarzy zaleca się poddanie określonej fryzurze. Przeprowadza się go zgodnie z następującym schematem:

  • wszystkie włosy są przycięte do głowy, na głowie powstaje pozór długiego huku;
  • długość brwi jest całkowicie zachowana (monobrow jest podzielony);
  • wszystkie włosy z szyi i klatki piersiowej są usuwane, pozostając na twarzy;
  • górna część włosów na twarzy do nosa jest odcięta (lub częściowo skorygowana), tak że na samym płatku pozostaje mały rozczochrany mop włosów;
  • na policzkach i podbródku długość włosów jest zachowana i czesana, broda i wąsy mają jednolity i gładki wygląd;
  • włosy do golenia w różnych kierunkach są cięte lub układane w stosy.

Umyć

Oczyść Sznaucer Olbrzym nie częściej niż raz na kilka miesięcy. Jeśli po przejściu sierść zwierzęcia jest brudna, ogranicz się do małego prysznica lub szmat, aby wytrzeć łapy i włosy w pobliżu genitaliów. Sierść tej rasy psów jest tłusta, brud i wilgoć nie pozostają na niej, dlatego warto umyć szampon takich psów tylko w razie potrzeby.

Po każdym posiłku ostrożnie wytrzyj brodę i wąsy zwierzaka - z pożywienia i tłuszczu mogą żółknąć, łamać się lub po prostu kwaśne.

Higiena

Nie zapomnij o regularnych procedurach opieki nad zębami, pazurami i uszami zwierzęcia. Aby to zrobić, potrzebujesz pasty do zębów i szczoteczki dla dużych ras psów, a także maszynki do paznokci.

Ponadto w przypadku rizeny występuje tendencja do zatrzymywania uszu.. Ta procedura jest wykonywana, aby nadać im elegancki, stojący kształt. To prawda, że ​​psy te muszą przykleić przycięte uszy gipsem - aby naprawić je w określonej pozycji i zapobiec infekcji ran. Procedurę tę należy powierzyć profesjonalistom, w domu istnieje zbyt duża szansa na uszkodzenie zdrowia zwierzęcia, istnieje nawet ryzyko trwałego pozostawienia zwierzęcia głuchego.

Recenzje właścicieli

Sądząc z recenzji otwartych przestrzeni sieci, olbrzymie sznaucery są kochane przez zdecydowaną większość ich właścicieli. Wszyscy zauważają niewiarygodne poświęcenie, życzliwość i inteligencję tych zwierząt, a także ich zdolność do łapania wszystkiego w locie podczas treningu.

Wśród problematycznych punktów wyróżniają się:

  • złożoność dbania o wygląd zwierzaka, ponieważ wełna wymaga maksymalnej uwagi;
  • nadpobudliwość rasy - według wielu hodowców psy te nie nadają się do trzymania w małych mieszkaniach i wymagają ciągłego treningu, chodzenia i aktywności fizycznej.

Jeszcze bardziej interesujące i informacyjne informacje o rasie sznaucera olbrzymiego w następnym filmie.

Napisz komentarz
Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Odpocznij