Dlaczego psy nie mogą otrzymać wieprzowiny?

Po otrzymaniu zwierzaka często automatycznie przenosimy go do statusu członka rodziny, dlatego dla wygody jego dieta staje się podobna do diety człowieka.

Według statystyk Expert and Analytical Center for Agribusiness globalna produkcja różnych rodzajów mięsa jest w następującym stosunku (w malejącej kolejności):

1. Kurczak
2. wieprzowina
3. wołowina;
4. jagnięcina i koza;
5. inne mięso.

W okolicach pierwszych dwóch jest wiele mitów i mnóstwo zakazów. A jeśli obawy i zakazy lekarzy weterynarii są wyraźne w odniesieniu do kurczaka - istnieje niebezpieczeństwo, że ostre rurkowe kości kurczaka będą w jelitach psa i wysokie prawdopodobieństwo reakcji alergicznych, to w przypadku wieprzowiny nie wszystko jest jasne dla wszystkich.

• Wieprzowina jest słabo trawiona przez psy. Asymilacja tego rodzaju mięsa jest w rzeczywistości lepsza niż kurczak, kaczka, królik i wołowina. Lepsze trawienie psów wieprzowych trawi tylko jagnię.

• Tłuszczowa wieprzowina Ciało każdego żywego stworzenia potrzebuje białek, tłuszczów, węglowodanów. Ale ponieważ tłuszcz nie rozkłada się równomiernie w ciele żadnego zwierzęcia, teoretycznie w każdym mięsie jest więcej obszarów tłuszczowych. Jeśli chodzi o wieprzowinę, zaleca się podawanie zwierzętom mięsa, które zawiera nie więcej niż 60% tłuszczu, dotyczy to innych gatunków. Aby uniknąć zaburzeń trawiennych u psów z wrażliwymi jelitami, wybieraj chudsze kawałki przy zakupie wieprzowiny.

• Karmienie psiej wieprzowiny nieuchronnie doprowadzi do jej otyłości.. Ważny argument, ale zdaniem naukowców nie ma żadnego powodu, ponieważ podstawową zasadą żywienia psów jest równowaga. Niektórzy producenci karmy dla zwierząt, tacy jak Royal Canin, Grandin, zawierają wieprzowinę w małych ilościach, aby nadać jej różnorodność smakową, a Akana, producent karmy holistycznej, zajmuje pozycję chudej wieprzowiny i dyni. A jeśli spojrzymy na skład tych pasz, wszystkie są zbilansowane pod względem stosunku białek, tłuszczów i węglowodanów, pomimo tego, że zawierają mięso wieprzowe.

• Wieprzowina zwiększa ryzyko skręcenia jelit. Główną przyczyną tej szczególnie niebezpiecznej choroby u psów jest przejadanie się lub obciążenie natychmiast po jedzeniu. I tutaj zalecenie pracujących i aktywnych psów do karmienia frakcyjnego jest bardziej odpowiednie, a wieprzowina z pewnością nie jest winna za nic.

• Surowa wieprzowina jest zdrowsza. Wielu właścicieli, którzy mają dobre intencje, karmi swoje zwierzęta surowym mięsem, wierząc, że jest zdrowsze. Nie możesz podawać psu surowego produktu, ponieważ w surowym mięsie może znajdować się wiele infekcji i pasożytów, które są równie niebezpieczne dla psa i świni.

• Wieprzowina zwiększa poziom cholesterolu we krwi. Teoretycznie następuje wzrost cholesterolu we krwi psów, chociaż badania w tym kierunku przeprowadzono tylko u ludzi. Teoretycznie podniesienie poziomu cholesterolu może powodować nie tylko wieprzowinę, ale także inne pokarmy bogate w tłuszcz.

Jak każdy inny produkt, wieprzowina ma pozytywne właściwości i nie ma ich tak mało. W chudej wieprzowinie duża ilość białka (20 g na 100 g mięsa). Jest bogaty w witaminy z grupy B, minerały - fosfor, magnez, miedź i cynk i inne. Szczególnie cenne są podroby wieprzowe. Wątroba zawiera witaminę B 12, serce jest bogate w potas i jod.

Ponadto duża ilość kwasów tłuszczowych i tłuszczów działa jako środek zapobiegający chorobom skóry i sierści. Zimą wieprzowina o niskiej zawartości tłuszczu może być podawana na zewnątrz.

Ale na tym kończą się wszystkie pozytywne aspekty mięsa wieprzowego. A główną przyczyną tego są pasożytnicze i zakaźne choroby, które psy mogą zachorować, jedząc mięso, które nie zostało przetestowane i nie zostało odpowiednio przetworzone. Oto niektóre z nich.

• Nicienie. Pasożyt żyje w jelicie cienkim psa. Żywotność pasożyta wynosi 4-6 miesięcy. Samica składa około 200 000 jaj dziennie, zasiewając środowisko. Po tym, jak zwierzę je mięso, jajo pasożyta dostaje się do jelita. Wyłania się z niego larwa, która przenikając przez ściany jelita przechodzi do płuc wzdłuż małego kręgu krążenia krwi, powodując stany zapalne i kaszel. Wraz z plwociną wchodzi do jamy ustnej i wchodzi do żołądka i jelit.

• Trematodes (tasiemiec wieprzowy). Robak taśmowy, żyje w jelicie cienkim. Długość jego ciała może osiągnąć 1,5-2 metry. Głowa jest przymocowana do ściany jelita. Wyrastają z niego segmenty zawierające jaja robaków. Członkowie mogą mieć do 1000 sztuk. Pasożyt, wydzielając produkty przemiany materii, może wywierać toksyczne działanie alergiczne na organizm zwierzęcia. Ponadto może powodować zaburzenia trawienne: nudności, wymioty, a czasem biegunkę i ból brzucha.

• Włośnica Pies może być zarówno pośrednim, jak i końcowym żywicielem pasożyta. Po wejściu do jelita cienkiego samica i samiec pasożytują, po czym umierają samce, a samice wydzielają do 10.000 larw, które są rozprowadzane w ciele z przepływem krwi, głównie zlokalizowanym w mięśniach. Pierwsze kliniczne objawy zakażenia mogą wystąpić po 3 dniach. Pies ma gorączkę, biegunkę. Zwierzę dramatycznie traci na wadze. Po zlokalizowaniu w mięśniach pasożyt powoduje w nich proces zapalny, któremu towarzyszy ból, co powoduje upośledzoną koordynację ruchu i drżenie.

• Choroba Aujeszkyego lub pseudorabia. Do zarażenia zwierzęcia dochodzi poprzez kontakt z chorym zwierzęciem lub zjedzenie zainfekowanego surowego mięsa. Choroba przebiega błyskawicznie - w ciągu 1-2 dni, aw prawie 100% przypadków kończy się śmiercią. Objawy: swędzenie głowy i obfite wydzielanie śliny, które jednak przypomina ślady wścieklizny.

Jak widać z powyższego, aspekty pozytywne przeważają nad aspektami pozytywnymi. A ponieważ wszystkie te choroby mogą być przenoszone na ludzi, weterynarze zakazują stosowania wieprzowiny w diecie psów.

Aby wieprzowina w diecie psa nie miała negatywnych konsekwencji, musi odpowiednio karmić zwierzę. Ustanowienie diety dla zwierzaka to bardzo odpowiedzialne zadanie, szczególnie jeśli nadal decydujesz się na włączenie tego rodzaju mięsa do diety.

1. W żadnym wypadku nie podawaj zwierzętom dzikiego mięsa.
2. Uzyskaj produkt, który przeszedł weterynaryjne badanie sanitarne.
3. Daj psu tylko gotowane mięso. W temperaturze 90-100 stopni wszystkie patogenne drobnoustroje i mikroorganizmy w nim giną w ciągu kilku minut. Używanie smażonego mięsa jest zabronione. Niebezpieczeństwo w tym przypadku nie leży w samym mięsie, ale w oleju roślinnym, na którym przeprowadzany jest proces smażenia. Głęboko mrożąca wieprzowina nie zabija wszystkich bakterii i robaków.
4. Wybierz dla swojego zwierzaka niskotłuszczowe kawałki i nie zapominaj, że podroby (wątroba wieprzowa, serce, śledziona, płuca itp.) Przyniosą wiele korzyści czworonożnym.
5. Nie używaj wieprzowiny w diecie na bieżąco, aby nie zaszkodzić zdrowiu zwierzaka. Wystarczy raz w tygodniu, aby włączyć go do diety.
6. Jeśli po raz pierwszy podajesz wieprzowinę lub podroby, zwróć uwagę na stan zwierzęcia. Przy najmniejszym przejściu nietolerancji zastąp go innym rodzajem białka.

Jeśli uważasz, że te wymagania są trudne, a Twój zwierzak lubi wieprzowinę, możesz użyć karmy na bazie tego rodzaju mięsa.

Wielu europejskich i kanadyjskich producentów wykorzystuje mięso odpowiednie do spożycia przez ludzi w produkcji pasz. Specjalna technologia przetwarzania paszy podczas procesu wytłaczania zabija potencjalny patogen, dzięki czemu karma jest bezpieczna dla Twojego zwierzaka.

To, czy wprowadzić wieprzowinę do diety psa, należy do właściciela. Ważne jest, aby spełnić wszystkie powyższe wymagania, wtedy twoje zwierzę nie będzie miało problemów zdrowotnych.

Zobacz, dlaczego następny film nie wyjaśnia, dlaczego psu nie należy podawać wieprzowinie.