Jak nauczyć psa polecenia „dalej”?

Polecenie „w pobliżu” nie należy do kategorii obowiązkowych drużyn, które są częścią głównego szkolenia, ale jest to cenna umiejętność, którą przyda się każdemu psu do opanowania. Znajomość zespołu znacznie ułatwia zarządzanie zwierzęciem w miejscach publicznych i zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych sytuacji.

Konieczność wyszkolenia zwierzaka dla „pobliskiego” zespołu wynika z pewnych problemów dyscyplinarnych. Duże zwierzęta bardzo często ciągną smycz i ciągną za sobą właściciela. Jest to szczególnie często wykonywane przez młode psy, które widząc innego psa lub kota, zaczynają zachowywać się bardzo niespokojnie. Często zdarza się, że gdy ktoś z jego rodziny widzi na ulicy, zwierzę jest bardzo szczęśliwe i zmiatając wszystko na swojej drodze, pędzi do domu.

Jeśli chodzi o psy mniejszych ras, często muszą one opanować tę umiejętność. Wynika to z faktu, że zbyt aktywne zwierzęta mają zwyczaj zaplątać się pod ich stopami. Mogą biegać daleko, szybko wracać do właściciela i nagle przestać. Takie psy często same zaplątują się w smycz i zaplątują w nią swojego właściciela. Dlatego też zbyt aktywne zwierzęta, pomimo ich niewielkich rozmiarów, powinny być szkolone w tym zespole.

Innym powodem, dla którego zwierzę musi znać zespół „blisko”, jest chęć uczestniczenia z nim w wystawach i innych wydarzeniach towarzyskich. Umiejętność otoczona przez inne psy, które często działają drażniąco, jest po prostu niezbędna. Również znajomość zespołu pomoże psu lepiej poczuć swojego pana, zwolnić lub przyspieszyć krok z nim, dostosuj się do niego podczas zmiany kierunku ruchu i poruszaj się bezpiecznie w obszarach o dużym natężeniu ruchu.

Poza tym po opanowaniu polecenia „blisko” pies będzie mógł łatwiej nauczyć się powiązanych poleceń - „stać” i „aportować”, co sugeruje, że zwierzę znajduje się w danym miejscu względem właściciela. I ostatni: pies, spacerując po ulicy stopniowo ze swoim właścicielem, robi bardzo pozytywne wrażenie i wygląda dość imponująco, powodując między innymi podziw i poczucie bezpieczeństwa.

Z zewnątrz zespół wydaje się dość prosty, ale w rzeczywistości wymaga dobrych zdolności umysłowych i posłuszeństwa od zwierzaka.

Trudność zapamiętywania wynika z faktu, że zespół obejmuje nie jedno, ale kilka kolejnych działań jednocześnie, z których każde ma swoje surowe wymagania.

Po usłyszeniu polecenia „w pobliżu” pies powinien natychmiast pobiec do właściciela, jeśli znajduje się on w pewnej odległości od niego, biegnij od tyłu w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara i stań w pobliżu lewej stopy. Ponadto ramię zwierzęcia powinno przylegać do stopy właściciela, pozostając w tej pozycji podczas ruchu. Pies może zmienić pozycję względem właściciela dopiero po usłyszeniu polecenia „chodzić”, a nie wcześniej. W przeciwnym razie umiejętność może zostać uznana za niewykształconą, a zespół traci sens.

Powinien być równy szerokości zadu psa, a łopatki zwierzęcia powinny znajdować się na wysokości kolan właściciela. W tej pozycji pies nie będzie przeszkadzał chodzącej osobie, ale jednocześnie może znajdować się w dość bliskiej odległości od niego. Na początkowym etapie szkolenia odległość między właścicielem a psem może wynosić 50 cm. Jednak po tym, jak zwierzę wyraźnie się zasymiluje i zacznie wykonywać polecenie, stopniowo zmniejsza się do optymalnego.

Szczególne wymagania dotyczą także ustawienia głowy zwierzęcia. Powinien być umieszczony bezpośrednio lub lekko podniesiony, aby twarz właściciela była widoczna. Aby skorygować pozycję głowy i wyszkolić do niej zwierzaka, możesz użyć specjalnej uprzęży.

Kolejnym ważnym punktem jest zachowanie psa podczas postojów właściciela. W takim przypadku zwierzę musi natychmiast zatrzymać się i usiąść, nie czekając na specjalne zaproszenie lub gest. Pies musi utrzymywać taką postawę, dopóki właściciel nie wyda innego polecenia. Jeśli dana osoba chce obrócić się wokół swojej osi, zwierzę musi się również odwrócić, obejść za sobą i ponownie usiąść.

Jak widać z wymagań, polecenie „blisko” wymaga od psa skomplikowanych i wieloetapowych działań, dlatego nie wszystkie zwierzęta są w stanie wykonać dokładnie wszystkie chwile.

Na przykład nie powinieneś wymagać od niego dokładnego przestrzegania odległości i przyjęcia pozycji siedzącej podczas postojów. Ponadto, jeśli właściciel psa jest leworęczny, możesz nauczyć zwierzę przebywania po prawej stronie. Najważniejsze jest, aby pies zrozumiał ogólne znaczenie zespołu i doskonale wypełnił główne punkty bez wchodzenia w zawiłości procesu.

Profesjonalni trenerzy są pewni, że bardzo trudno jest przyzwyczaić dorosłego psa do zespołu „dalej”. Dlatego szkolenie szczeniaka w zakresie tej umiejętności należy rozpocząć jak najwcześniej, w przybliżeniu w wieku 6-7 miesięcy. Wynika to z powstawania odruchów warunkowych, które są szczególnie dobrze utrwalone od 6 miesiąca życia.

Wynika to z faktu, że szkolenie drużyny „blisko” odbywa się zgodnie z klasycznym schematem nagród / kar, a zbyt mały szczeniak nie jest jeszcze na to gotowy.

Podsumowując to, co zostało powiedziane, warto zauważyć, że nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ czas rozpoczęcia szkolenia zależy od rasy zwierzęcia, jego temperamentu i zdolności umysłowych, a także doświadczenia właściciela w wychowywaniu psów. Na początku szkolenia nie zaleca się przeciążania szczeniaka tą drużyną, dlatego możesz poświęcić 10 minut na tę umiejętność podczas jednej sesji treningowej. W miarę starzenia się psów czas stopniowo się wydłuża i doprowadza do 20 minut.

Możesz trenować swojego psa w pobliżu drużyny zarówno z pomocą profesjonalnego trenera, jak i niezależnie. Jednak w tym drugim przypadku konieczne jest zapoznanie się z cechami charakteru przedstawicieli rasy i trzeźwa ocena zdolności uczenia się zwierzaka.

Szkolenie powinno odbywać się w cichym, niezatłoczonym miejscu, przy minimum czynników drażniących.takich jak ludzie, samochody, inne zwierzęta. Pies powinien koncentrować się tylko na właścicielu i nie powinien rozpraszać go. Ponadto zwierzę powinno być na smyczy, a przedstawiciele dużych ras - na łańcuchu palantowym.

Ważne jest również podejście właściciela: musi on zachować spokojny nastrój i mówić poważnie. Tuż przed treningiem ze szczeniakiem musisz zrobić dobry spacer, aby podczas zajęć nie rozproszyć się, aby zaspokoić swoje naturalne potrzeby. Co więcej, jeśli zaczniesz uczyć zwierzaka na początku spaceru, będzie on odczuwał dyskomfort psychiczny i zastanawia się, dlaczego zamiast bawić się i biegać, jest zmuszony zrobić coś nieznanego. Dlatego ostatnie 15 minut marszu będzie idealnym czasem na ćwiczenie tej umiejętności.

Pierwsza metoda służy do szkolenia szczeniąt lub dużych dorosłych psów, a zwierzęta nie są karmione przed spacerem. W rezultacie zwierzę tworzy logiczny łańcuch „polecenie - prawidłowe działanie - jedzenie”, a odruch warunkowy zostaje utrwalony. Aby skorzystać z tej metody, kawałek przysmaków zaciska się w dłoni i przesuwa wzdłuż ścieżki, którą pies powinien chodzić. Ta metoda jest nazywana „Wskazówki”, ponieważ zwierzę nierozerwalnie monitoruje ruchy dłoni i tym samym celuje w cel. Po każdym prawidłowo wykonanym działaniu zwierzę jest karmione kawałkiem jedzenia, a sam pies jest chwalony.

Trenerzy zalecają podzieloną pracę zespołową na kilku etapach.

• Tak więc na pierwszym z nich zwierzę musi nauczyć się zajmować żądane miejsce na polecenieomijając właściciela od tyłu.
• W drugim przypadku zadanie jest nieco skomplikowane i jest osiągane przez synchroniczny ruch psa z właścicielem. W tym przypadku okresy między smacznymi promocjami są nieznacznie wydłużone, nie zapominając o kibicowaniu i chwaleniu szczeniaka po każdym prawidłowo wykonanym działaniu.
• W trzecim etapie pies musi nauczyć się biegać w linii prostej w średnim tempie, zgodnie z przysmakiem zaciśniętym w lewej ręce właściciela.
• Po tym jak zacznie dobrze sobie radzić, ćwiczyć zakręty, zakręty, nagłą zmianę tempa i całkowite zatrzymanie.

Druga metoda znana jest jako „technika pchania” i opiera się na instynkcie samozachowawczym zwierzęcia. Aby rozwinąć umiejętności w tym przypadku, używają nie smaku, ale smyczy. Zwierzę szybko zdaje sobie sprawę, że ruchy szarpnięcia powodują znaczny dyskomfort, a jedynym zbawieniem jest wyraźne dotrzymywanie kroku właścicielowi.

Ogólnie schemat szkolenia dla tej techniki jest następujący: wydawanie polecenia - zmiana pozycji - palant. Należy tutaj zauważyć, że potrzebny jest szarpnięcie w górę lub w bok, a nie ciągnięcie smyczy wzdłuż trajektorii psa. Tylko w tym przypadku pies zrozumie, że robi coś złego. Proste pociągnięcie smyczy wywoła większy opór i jeszcze silniejsze pociągnięcie smyczy. Jeżeli działanie zostanie wykonane prawidłowo, szarpnięcie należy zastąpić zatwierdzeniem.

Jako zachęta, dają ucztę i głaskają psa. Podczas wdrażania tej techniki należy pamiętać, że palant nigdy nie powinien poprzedzać zespołu, w przeciwnym razie zwierzę będzie zdezorientowane i nie zrozumie, czego od niego chce. W trakcie rozwijania umiejętności smycz pozostaje w stanie opadania, ponieważ w stanie ściśniętym sygnalizuje możliwe szarpnięcie i utrzymuje psa w napięciu.

Aby to zrobić, użyj smyczy o długości od 3 do 5 metrów i wydaj polecenie „chodź”. Po tym, jak pies ucieka na pewną odległość, wydaje polecenie „do mnie”, a gdy tylko pies podbiega, rozlega się polecenie „obok mnie”. Po tym, jak zwierzę nauczy się dobrze wykonywać polecenia, biegając z dużej odległości, możesz przejść do ostatniego etapu treningu - ćwicząc umiejętność bez smyczy. Jeśli pies odmówi przyjścia i wykonania polecenia, wraca do długiej smyczy, a jeśli wszystko zostanie wykonane perfekcyjnie, potraktuje cię ucztą i wypowie się słowami aprobaty w celu utrwalenia umiejętności.

Trenując drużynę „blisko”, początkujący hodowcy psów popełniają szereg błędów, które mogą zniechęcić zwierzęta do chęci ćwiczenia. Poniżej znajdują się najczęstsze.

• Wyprowadź swojego zwierzaka na ciasno związanej smyczy, z tego powodu palant przestaje być dla zwierząt czymś niezwykłym.
• Mówiąc drużynę ze złą lub gorszą - grożącą intonacją. Pies zdecyduje, że jest winny i zacznie kojarzyć drużynę z karą.
• Szybkie i częste zmiany prędkości i kierunku potrafi zdezorientować nawet najmądrzejszego psa.
• Częste i nieuzasadnione nadużycie zespołu.
• Słabe ustalanie umiejętności i przyspieszone przejście do trudniejszego etapu.
• Robię duży palant przed wypowiedzeniem polecenia.

Poniższy film pokazuje, jak nauczyć psa chodzić w pobliżu na 2 lekcjach po 20 minut.