Bezwłose psy: cechy, najlepsze rasy i zasady pielęgnacji

Bezwłose psy pojawiły się u zarania cywilizacji. Nawet w starożytności znaleziono je na wszystkich kontynentach o klimacie tropikalnym, z wyjątkiem Australii. Z materiału w tym artykule dowiesz się, jakie są cechy tych zwierząt i jakie są niuanse ich zawartości. Oferujemy krótki przegląd przedstawicieli każdej rasy.

Według jednej ze znanych hipotez psy te straciły włosy z powodu bezużyteczności, ponieważ żyły w gorącym tropikalnym klimacie. Dowodem tej hipotezy jest lokalizacja gruczołów potowych w całym ciele, która nie jest ich odpowiednikami pokrytymi wełną. Ich skóra jest delikatna i wrażliwa, dlatego wymaga specjalnej pielęgnacji. Musi być chroniona przed zimnem i słońcem, jest słabym punktem każdego bezwłosego psa.

Często skóra tych zwierząt wysycha, wieje i może pękać. Długo nie mogą chodzić na słońcu, do sezonu zimowego muszą kupować specjalne ubrania i buty. Na skórze nagich psów z nadmiernego słońca mogą pojawić się oparzenia, dlatego zwierzęta muszą kupować specjalne filtry przeciwsłoneczne. Konieczność zakupu butów tłumaczy się lekkim uszkodzeniem poduszek łap.

Konieczne jest wykonanie garderoby dla bezwłosych psów z naturalnych materiałów. Mogą mieć reakcję alergiczną na sztuczne włókna odzieży i obuwia tekstylnego. Mogą mieć alergię na dosłownie wszystko: od kremu, który nasmarował ręce właściciela, po drobinki kurzu unoszące się w pokoju w mieszkaniu.

Przedstawiciele poszczególnych ras psów bez sierści nie mam kilku zębów trzonowych. To komplikuje pielęgnację jamy ustnej i karmienie, ponieważ muszą one nie tylko posiekać jedzenie, ale także podzielić je na małe porcje. Ponadto należy zwrócić szczególną uwagę na wzmocnienie aparatu szczękowego. Przyjemnie jest głaskać te zwierzęta; zawsze wyglądają schludnie, choć nieco nietypowo.

Skóra nagich zwierząt domowych jest wskaźnikiem zdrowia. Im lepsza opieka właściciela nad zwierzakiem, tym lepsza i bardziej elastyczna. Pomimo skłonności do alergii większość tych zwierząt ma doskonałą odporność. Dzięki terminowym szczepieniom i badaniom profilaktycznym zwierzęta te nie boją się chorób.

Do tej pory znanych jest kilka ras psów bez wełny. Każda rasa jest wyjątkowa na swój sposób, różni się wyglądem i cechami od innych.

Istnieją różne legendy o pochodzeniu tych psów. Przedstawiciele tej rasy pełen wdzięku wygląd. Są eleganckie, mimo niewielkich rozmiarów, bardzo aktywne i charakteryzują się lekkim szkieletem. Ich ciało jest gładkie, bezwłose, ale na głowie, nogach i ogonie ma długi płaszcz.

Patrząc na takiego psa, można odnieść wrażenie, że jest umiejętnie przycinany przez profesjonalnego groomera. W takim przypadku rodzaj wełny, w zależności od odmiany wewnątrz rasy, może być zawoalowany. Konstrukcja tych zwierząt jest inna: przypominająca jelenie i krępa. Pierwszy typ charakteryzuje się większą elegancją, osoby drugiego są mniej mobilne.

Ogólnie rzecz biorąc, miniaturowe psy z grzebieniem na głowie miły i dyskretny. Chętnie komunikują się ze wszystkimi członkami rodziny, są niezapomniani, posłuszni, ale nie znoszą samotności. Ciekawe jest to, że kolor sierści u szczeniąt może się zmieniać wraz z wiekiem. Wzrost w kłębie przeciętnego przedstawiciela rasy wynosi 32-33 cm, waga zwykle nie przekracza 5 kg.

Od czasu do czasu psy z grzywką biorące udział w wystawach muszą golić pysk. Obcinają paznokcie, mielą jedzenie, kupują specjalne ubrania. Pomimo tego, że psy są uważane za mieszkanie, nie więdną bez codziennych spacerów. Z minusów rasy można zauważyć skłonność do chorób dziedzicznych i zwichnięć stawów kolanowych.

Wadą źle wychowanych Chińczyków jest nadmierna ciekawość. Ponieważ psy mogą sobie pozwolić na ucztowanie na szmince właściciela i lizanie butelek z perfumami, kosmetyki będą musiały być ukryte. Leżak dla tych piękności z pewnością musi być miękki.

Te zwierzęta wyróżniają się szczupłą sylwetką, są smukłe i eleganckie, ale jednocześnie zabawne i silne. Są one podzielone na 2 typy: całkowicie łysy i z puchem na czole, ogonie i kończynach. Peruwiańczycy nazywają się Inca Orchid miły, ale uparty. Ich formuła dentystyczna jest niepełna: niektórym przedstawicielom rasy brakuje od jednego do wszystkich zębów przedtrzonowych.

Wymiary nagich Peruwiańczyków mogą być małe, średnie i umiarkowanie duże, kręgosłup tych psów jest silny. Małe osobniki rasy ważą nie więcej niż 8 kg ze wzrostem w kłębie do 40 cm Średniej wielkości bracia są nieco więksi: ich waga osiąga 12 kg przy wzroście do pół metra. Duży pies może osiągnąć wysokość 60 cm, waży średnio 22-23 kg.

Zwierzęta wyróżniają się oddaniem dla swoich właścicieli, są przywiązane, wyrażają swoje emocje dźwięcznym i głośnym szczekaniem. Pomimo pozornej ostrożności i podejrzeń są pozbawieni agresji. Kolor przedstawicieli rasy może być czarny, czarny i niebieski, ciemny kasztan, czarny i łupek, szary i jasny.

Peruwiańczyk pokaże swoje przywiązanie do człowieka na wszystkie możliwe sposoby.Z błyskawiczną reakcją, jeśli to konieczne, bez cienia wątpliwości, rzuci się do obrony. W trosce o psa należy wziąć pod uwagę: poci się i dlatego będzie musiał stale wycierać skórę wilgotną szmatką, aby zapobiec zatykaniu się. Skóra Peruwiańczyków jest szczególnie wrażliwa, nie tylko na trądzik, ale może na nim pojawić się nawet trądzik.

Psy tej rasy są umiarkowanie aktywne i dlatego też spacery z nimi powinny trwać średnio. Ich skóra jest gładka i nie ma głębokich fałd. Jeśli chodzi o odżywianie, Peruwiańczycy są wyjątkowo wrażliwi na modyfikowane suplementy. Dlatego, aby podejść do przygotowania diety, należy zachować szczególną ostrożność. Zdecydowanie powinny włączyć gotowane mięso i warzywa do swojego jedzenia.

Psy te pojawiły się wśród ras łysych stosunkowo niedawno - w 1972 r. W wyniku mutacji genetycznej. Ich wymiary wynoszą średnio 40 cm i ważą do 7 kg. Psy są uważane za stulatków: ich zasoby życiowe często sięgają 15-16 lat. Mają rozwiniętą klatkę piersiową i mocny pas barkowy, a także zgrabną postawę.

Skóra Amerykanów jest często biała z czarną twarzą i plamami na ciele, jest miękka w porównaniu z innymi psami. W takim przypadku kolor zwierząt można zmieniać. W budach można kupić takie zwierzęta o jednolitym i kontrastowym kolorze w postaci plam.

Z natury te psy są wesołe, są niezwykle dociekliwe i towarzyskie, chociaż nie wydają się wykazywać. W przeciwieństwie do Peruwiańczyków, którzy wolą prowadzić nocny tryb życia i spać po południu, te stworzenia są w stanie dostosować się do rytmu życia ich właścicieli. Wolą właścicieli z silnym rdzeniem, których są gotowi bezwzględnie przestrzegać. Amerykańskie bezwłose psy mają poczucie własnej wartości, rozwinęły inteligencję, dlatego nie warczą i nie spieszą się, by zaatakować niepotrzebnie.

Pod względem aktywności często porównuje się je z dziećmi: mają więcej niż wystarczającą energię dla tych zwierząt, a niektórzy właściciele uważają swoje psy za prawdziwe bzdury. Ktoś uważa je za oswojone, ponieważ dobrze dogadują się z całym domem i uwielbiają bawić się z dziećmi. Pozornie beztroskie psy są bardzo odpowiedzialne, ale dlatego, że wykonuj świetną robotę jako niania. Jednak przedstawiciele rasy mają wady.

Na przykład, oprócz często dręczącego zapalenia żołądka, psy te wiedzą z pierwszej ręki, czym są odmrożenia i oparzenia słoneczne. Ich skóra jest bardzo delikatna, mocno się poci, co prowadzi do podrażnień i swędzenia. Paznokcie tych psów rosną powoli: należy je przycinać nie częściej niż co 3-4 miesiące. Oczy wyróżniają się dużym uwalnianiem wilgoci, w wyniku czego są regularnie wycierane wacikiem.

Cechą tego gatunku jest to, że nazywane są psy dwóch rodzajów: całkowicie nagie i pokryte wełną. Co więcej, nie mają żadnych różnic fizjologicznych. Psy mają dość proporcjonalną i harmonijną budowę ciała, rozwiniętą klatkę piersiową, wysokie, duże uszy, długie kończyny i ogon. Miejscem urodzenia tych psów jest Meksyk, dlatego nazywa się je Meksykanami.

Skóra tych zwierząt ma swoją osobliwość: psy pocą się przez opuszki łap i błon międzypalcowych, nie duszą się. Pewnego razu zwierzęta te zostały zjedzone, były hodowane jako alternatywa dla mięsa. Na szczęście dzięki staraniom kolonistów czasy te należą do przeszłości: dziś xolo należą do najpopularniejszych rodzajów psów wśród hodowców. Są krępe, nieco dobrze odżywione, mają zrównoważone usposobienie i silną psychikę.

Pomimo tego, że dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, w rodzinie ich autorytetem jest tylko właściciel. Energii Meksykanów można zazdrościć: udaje im się nie tylko rozlewać nadmiar energii na własną rękę, ale także angażować całą rodzinę w gry. Strażnicy przed nimi są źli z powodu nadmiernej życzliwości.

Konwencjonalnie przedstawicieli rasy można podzielić na 3 grupy: duże, małe i umiarkowane. Wzrost dużych psów wynosi od 45 do 60 cm, średnia nie przekracza 40-45 cm w kłębie. Małe psy dorastają do wysokości 35 cm. Najmniejsze psy ręczne ważą tylko 2 kg, większe - około 7 kg.

Warto zauważyć, że od Meksykanów wcale nie pachnie jak pies. Ponadto rzadko wywołują alergie wśród właścicieli, dlatego są odpowiednie nawet dla alergików. Skóra bezwłosych psów meksykańskich charakteryzuje się elastycznością i gęstością w porównaniu z innymi braćmi. Podstawą diety żywieniowej tych zwierząt jest żywność białkowa.

Zwierzęta dogaduj się ze wszystkimi, może mieszkać w mieszkaniach i domach prywatnych. Jednak bez miękkiej i ciepłej ściółki mogą boleć. Ponadto boją się przeciągów. Kolejną wadą rasy są słabe zęby.

Oprócz zwykłych ras istnieje kilka odmian psów bez sierści, którzy nie zdobyli jeszcze uznania dla przewodników psów.

• Mandżurski nago bardzo podobny do jej chińskiego odpowiednika. W Mandżurii nazywa się ją „Tai Tai”, jej charakter i zwyczaje są prawie takie same jak u chińskiego łysego psa. Nie pachnie i jest antyalergiczny, nie boi się pcheł.

• Ekwadorski uważany za jednego z najrzadszych bezwłosych psów. Takie zwierzę można spotkać w wioskach położonych w afrykańskich tropikach. Średnia długość życia wynosi 12 lat, podczas gdy pies przez większość swojego życia pozostaje energiczny i mobilny.

• Łysy afrykański Dziś jest uważany za gatunek zagrożony i przodek chińskich bezwłosych psów. To zwierzę ma podobny kolor skóry, ale nie ma tak długiej sierści na głowie i kończynach. Ponadto nie ma wiszących, ale stojące uszy, jego skóra jest dość silna, a jego budowa nie jest tak pełna wdzięku jak u Chińczyków.

Oprócz tych typów, do nagich psów, ktoś klasyfikuje egipskie i szkockie. Jednak zarówno faraon, jak i Szkoci mają krótki płaszcz. Zwierzę rasy egipskiej jest gładkie, Szkot wyróżnia się obecnością genu łysienia, który może pojawić się po tym, jak szczeniak skończy 1 miesiąc. Kynolodzy nie uważają tych psów za nagie, chociaż łysiejące zwierzęta mają równie wrażliwą i słabą skórę.

Czasami wybór szczenięcia nagiej rasy jest skomplikowany przez fakt, że w jednym miocie są szczenięta zarówno bezwłose, jak i pokryte włosami. Ten fakt nie powinien wystraszyć potencjalnego nabywcy, ponieważ każda rasa ma swoje własne niuanse. Na przykład Amerykanie rodzą się z krótkimi włosami, ale po kilku miesiącach stają się całkowicie łysi.

Wybierając Meksykanina, musisz wziąć to pod uwagę najlepszym szczeniakiem jest ten z krótkimi łapami, matowym pyskiem i złożoną skórą. Z czasem dziecko zamieni się w eleganckiego psa o wdzięcznej postawie i pewnym siebie wyglądzie. Rasowe szczenię tej rasy jest warte około 60 000 rubli. Ponadto ma pakiet niezbędnych dokumentów, w tym paszport weterynaryjny i drzewo genealogiczne.

Facet bez dokumentów będzie kosztował około 25 000 rubli. Nie należy jednak liczyć na to, że będzie on rasowy, wszystko będzie zależeć od uczciwości sprzedawcy. Musisz wybrać dziecko, które jest aktywne, umiarkowanie ciekawe i towarzyskie w pokoju dziecinnym.

Kupowanie słabego szczeniaka nie jest tego warte, ponieważ może ujawnić choroby, w tym dziedziczne. Peruwiański zakupiony do hodowli kosztuje około 2000-2300 $. Jeden, który nie ma dokumentów, kosztuje około 1000-1200 dolarów. Musisz kupić szczeniaka w hodowli o sprawdzonej reputacji. W tym samym czasie ważne jest, aby zwracać uwagę na wygląd miotu: szczenięta i matka powinny być czyste i zadbane, a także miejsce ich utrzymania.

Konieczne jest zabranie dziecka od matki dopiero po nabyciu umiejętności podstawowej socjalizacji i niezbędnych szczepień. Zwykle dziecko kupuje się, gdy ma około 3 miesięcy. W momencie zakupu musisz dokładnie sprawdzić dziecko: musi ono mieć prawidłowy zgryz, ale bielactwo lub inne wady wskazują na niedopuszczalność przejęcia.

Przy wąskim spojrzeniu na nagie psy czasami wydaje się, że trzymanie ich jest znacznie łatwiejsze niż kudłaci bracia. Wydaje się, że brak wełny eliminuje wiele problemów: wełna nie będzie się tutaj toczyć, wypadnie podczas linienia, osiadnie w całym domu, na meblach i ubraniach. Jednak nadal istnieją pewne niuanse w opiece nad nimi.

Nie każdy olej lub krem ​​nadaje się do leczenia ich skóry. Na przykład Nie próbuj smarować skóry słonecznikiem lub oliwą z oliwek. Może to prowadzić do ciężkich oparzeń słonecznych. Krem dla nich powinien być pożywny i hipoalergiczny. Powiedzmy, że może to być krem ​​dla niemowląt, który jest kupowany dla niemowląt.

Pomimo braku wełny mycie zbyt dużej ilości łysego psa nie jest zalecane. Częste mycie prowadzi do wysuszenia skóry. W związku z tym skóra zaczyna się nie tylko odklejać, ale także swędzić, powodując ogromny dyskomfort dla psa. Musisz kąpać zwierzę nie częściej niż raz w miesiącu, ponieważ przy częstszych zabiegach wodnych pory zaczną działać bardziej aktywnie.

Jeśli jednak zwierzę powróciło ze spaceru po deszczu, prawie tarzając się w mokrej i brudnej trawie, nie można się obejść bez pływania. Łapy będą musiały być myte po każdym spacerze, sprawdzając je pod kątem mikropęknięć lub zadrapań. Jeśli zostaną znalezione, należy je leczyć, aby nie zarazić infekcji. Kontrolowana jest skóra po spacerze: bezwłose psy - przestrzeń dla kleszczy.

Do kąpieli używaj hipoalergicznych detergentów. Te, których używają ludzie, nie są dla nich dobre. Nie jest pożądane stosowanie dużej ilości szamponu lub żelu, ponieważ powoduje to wysuszenie skóry psa. Krem należy nakładać delikatnymi ruchami masującymi oraz z umiarem, a nie codziennie, ponieważ zatyka pory.

Zabierz psa na spacer co najmniej dwa razy dziennie. Lepiej chodzić ze zwierzęciem o tych samych godzinach rano i wieczorem. Jest to szczególnie prawdziwe w upale, ponieważ południowe słońce jest szczególnie śmiertelne dla skóry bezwłosych psów. W sezonie zimowym czas spacerów musi być skrócony, aby zwierzę nie zamarzło.

Jeśli chodzi o dietę, jej rodzaj będzie zależeć od preferencji właściciela. Może to być gotowa pasza przemysłowa lub naturalna żywność. Jednak niezależnie od tego, co zostanie wybrane jako podstawa, psy te nie powinny otrzymywać szorstkiego jedzenia. Ponadto duże znaczenie ma wielkość porcji. Na przykład, jeśli jest to mięso, należy je posiekać w maszynce do mięsa. Zanurz granulki, aby zęby psa nie wypadły przed czasem.

Jeśli zdecydujesz się karmić swojego psa granulowanym pokarmem, ważne jest, aby wybrać odpowiedni rozmiar granulek, ponieważ większe są trudniejsze dla zębów psa. Musisz kupić ten lub inny typ, biorąc pod uwagę wiek zwierzęcia, jego aktywność i rozmiar, ponieważ produkty dla psów nie są uniwersalne. Ponadto musisz wybrać karmę dla psów bez wełny premium lub holistyczny.

Jednak aby obciążenie szczęki pozostało, niektóre psy przedmiotowych ras konieczne jest podanie żył. Również w ich pożywnej diecie z pewnością muszą być płatki i warzywa. Jeśli psy są karmione „naturalnie”, konieczne jest dodanie do nich kompleksów witaminowych.

Jeśli chodzi o warzywa, warto zauważyć, że często nagie psy kochają je bardziej niż mięso, co wydaje się zaskakujące. Konieczne jest karmienie zwierząt domowych częściej niż zwykłe odpowiedniki, ale w mniejszych porcjach. Jedzą dłużej, żując zęby zębami. W ich pożywnej diecie nie powinno być kości.

Dawkowanie suchej karmy można sprawdzić na opakowaniu. Aby ułatwić karmienie, możesz kupić specjalną miskę elektroniczną z kilkoma przegrodami otwieranymi w danym momencie. Takie miski są szczególnie wygodne dla szczeniąt i psów, które nie znają tego środka w jedzeniu. Aby nie błąkać się z czasem, po zjedzeniu miski z resztkami należy ją usunąć. Szczeniak jest karmiony częściej, a w małych porcjach dorosły pies jest karmiony nie więcej niż dwa razy dziennie.

Ilość paszy obliczana jest na podstawie wieku i wagi zwierzęcia. Jeśli jest to „suszenie”, jest skoncentrowane, dlatego jego objętość powinna być mniejsza niż „naturalna”. Niezależnie od liczby karmień pies powinien zawsze mieć miskę świeżej wody w domenie publicznej. Jest to szczególnie ważne, gdy jest karmione granulowanym jedzeniem.

Każdy bezwłosy pies powinien mieć własny miot. Ponadto, biorąc pod uwagę brak wełny, może być miękka i gruba, z bokami lub bez. Może to być opcja w postaci domu. Nie możesz używać ceraty zamiast pościeli, ponieważ leżące na nich zwierzę bez sierści może przeziębić się. Ściółka pomaga psom zrozumieć ich miejsce i pozbyć się prób odzyskania mebli mistrza.

Musisz wyprowadzać psa każdego dnia. Odzież dla zwierzęcia należy kupować sezonowo, aby nie było ani za gorąco, ani odwrotnie. Mogą to być kombinezony i swetry. Buty są obowiązkowym elementem wyposażenia, różnią się także stopniem zagęszczenia i są przeznaczone do chodzenia o różnych porach roku.

Jest to również konieczne jako ochrona łap przed odczynnikami, którymi posypuje się chodniki, aby pozbyć się śniegu. Jeśli po chodzeniu po łapach zauważone zostaną pęknięcia lub uszkodzenia, łapy są wycierane, a następnie leczone środkiem antyseptycznym. Na rany nie można nakładać kosmetyków; w razie potrzeby psy są zabierane do gabinetu weterynarza.

Wzmocnienie odporności psów jest wspierane przez aktywne spacery. Bez nich pies wyraźnie słabnie. Jeśli chodzi o ochronę skóry przed zimnem, nałóż na nią krem ​​na długo przed planowanym spacerem.

Dowiesz się więcej o psie rasy Xoloitzcuintle w następnym wideo.