Kurzhaar: opis wyglądu i natury psów, ich zawartość

Rasa psa o złożonej nazwie Kurzhaar została wyhodowana w XIX wieku. Jest szczególnie popularny wśród myśliwych, ponieważ ten pies jest doskonałym towarzyszem i asystentem w zagrodzie.

Niemiecki Kurzhaar to pies myśliwski wyhodowany w Niemczech. Hodowcy chcieli uzyskać nie tylko wybitną rasę sportową i myśliwską, ale także zwierzę o atrakcyjnym wyglądzie i talencie do polowania. Jednocześnie rasa ma zaskakująco skromne usposobienie, jest dobrze wyszkolona i nie agresywna w stosunku do ludzi. Opisana rasa była wynikiem krzyżowania psów angielskich, hiszpańskich i niemieckichW rezultacie przyjęła od nich tylko najlepsze funkcje. Angielska krew dała zwierzętom ostry węch i szybki dowcip, zdolność szybkiego reagowania na sytuację. Właśnie z tych cech słyną psy w kraju, w którym polowanie jest uważane za prawdziwą sztukę.

Niemieccy hodowcy po długich pracach byli w stanie zdobyć zwierzę, które może polować na małą i dużą zwierzynę. To uniwersalny pies, który pomoże przynieść do domu nie tylko cietrzewia, ale także jelenia. Zwierzę doskonale wykonuje zadanie w wodzie i na lądzie, może szybko poruszać się w gęstej roślinności.

Kiedy opiekunowie psów zaczęli rozumieć rodowód rasy, doszli do wniosku, że kurtshaary istniały w Niemczech przez długi czas. Na podstawie zebranych faktów można było stwierdzić przodkowie opisywanej rasy zostali sprowadzeni na terytorium kraju z basenu Morza Śródziemnego, gdzie z kolei przybyli z Azji. Zainteresowanie rasami myśliwskimi zniknęło, gdy dana osoba otrzymała broń palną. Wcześniej Kurtshaars wiedzieli o tym, ponieważ psy te pomogły im polować na ich ziemiach. Przedstawiciele tego gatunku należeli do gliniarzy, czyli psów, które mogły znaleźć w gąszczu nie tylko ptaki, ale także duże zwierzęta.

Przodkowie Kurzhaar byli także glinami. Dziś wiadomo już, że rasa była wynikiem skrzyżowania hiszpańskiego wskaźnika i Bracco Italiano. Początkowo małżeństwo pojawiło się w Niemczech. Następnie postanowiono skrzyżować przywiezionego psa z hanowerskim psem, z którego nowocześni Kurzhaars odziedziczyli atrakcyjny kolor wełny w kolorze kawy i nie tylko. Od ogara przedstawiciele opisanej rasy mają naturalne umiejętności łowieckie, które pozwalają złapać zwierzynę dowolnej wielkości.

Inna rasa, Perdigero Burgos, miała wielki wpływ na Kurzhaar. Zwierzęta te były doskonałymi łowcami ptaków, a mianowicie kuropatwami. W Niemczech pojawiły się 3 wieki później niż pierwsza rasa. Po skrzyżowaniu wskaźnika i małżeństwa pojawił się stary niemiecki pies wskazujący Würtenberg, który do dziś jest uważany za najbliższego przodka Kurzhaara.

Niektórzy hodowcy uważają, że w powstawanie rasy zaangażowanych było wiele innych odmian psów. W tym:

• Weimar Pointing Dog;
• Węgier ścisnął;
• Dalmacja
• Gończy niemiecki

W dawnych czasach pojawienie się psa nie było uważane za główny wskaźnik hodowlany. Znacznie ważniejsze były cechy wykazywane przez psy, ponieważ dobre psy gorzej kosztują hodowców więcej niż konie arabskie. W XVIII wieku, ze względu na powszechną standaryzację, hodowcy zaczęli zwracać większą uwagę na księgi stadne i opracowywać wspólne kryteria hodowli lokalnych gatunków psów. To czas, kiedy pojawił się drathaar - rasa, która była wynikiem połączenia niemieckiego pointer teriera i psów o twardych włosach. Potrzebna była nowa nazwa kurtshaar, aby odróżnić psa od wskaźnika o gładkich włosach.

Pod koniec XIX wieku prowadzono aktywne prace nad stworzeniem ksiąg rodowodowych, których listę wprowadzono do kurtshaaru dopiero w 1872 roku. Na wystawach można było zobaczyć pierwszych przedstawicieli rasy, ale psy te odegrały większą rolę niż polowanie.

Książka podała pierwszy szczegółowy opis wyglądu, nawyków i umiejętności takich psów. Natychmiast pojawiła się lista zadań, z którymi zwierzę mogło łatwo sobie poradzić. Od tego czasu pies nie zmienił wyglądu, ale standard rasy ustalono dopiero w 1912 roku. To połączenie krwi ze wskaźnikami nadało zwierzęciu tak pozytywne cechy, jak duża prędkość i zgrabna budowa ciała. Oba miały pozytywny wpływ podczas polowania, ponieważ Kurzhaar może nawet rozwinąć imponującą prędkość w zaroślach.

Zwierzę wprowadzono do Stanów Zjednoczonych w 1925 r. Pierwszym, który przedstawił rasę, był Charles Thornton, który był przygnębiony wyglądem psa i jego zaletami. Jako pierwszy zdobył kilka osobników i zaczął je hodować. Pięć lat później Kurzhaary zostały zarejestrowane w American Kennel Club. Zwierzę zyskało dużą popularność w XX wieku. Coraz częściej można było spotkać psy na wystawach, po tym jak ich zdjęcia zaczęły pojawiać się w specjalistycznych czasopismach.

Historia rozwoju rasy nie była tak gładka w Europie, gdzie wraz z drugą wojną światową pojawiło się niebezpieczeństwo utraty osobników hodowlanych od hodowców z Kurzhaars. Psy podczas wojny zostały wywiezione z pieniędzmi i innymi kosztownościami do Jugosławii.Ludzka chciwość prawie spowodowała wyginięcie rasy. Po ogłoszeniu żelaznej kurtyny hodowcy nie mogli uzyskać dostępu do dobrych zwierząt hodowlanych i zostali zmuszeni do przekroczenia tych, którzy zostali.

W 1948 r. W angielskim klubie kynologicznym psy te zostały zaliczone do kategorii broni, a dopiero 20 lat później zostały uznane za jedne z najlepszych pod względem polowania. W naszym stuleciu kurtskhaars zajmują 16 miejsce na liście AKC. Doceniliśmy zalety psów w naszym kraju. Dziś niewiele osób hoduje te psy do polowań, częściej utrzymują takie psy jako dobrego i lojalnego przyjaciela, ponieważ przemysł myśliwski powoli zanika.

Opisane psy należy uznać za duże, ale pomimo ich wielkości wyglądają elegancko i mają atletyczne ciało. Jeśli przyjrzysz się uważnie, trudno nie zauważyć silnych mięśni zwierzęcia, a poruszanie jego krokami wydaje się lekkie, przewiewne, wszystko z powodu tego, że pies ma doskonałą kontrolę ciała. W każdym ruchu zauważalna jest szlachetność, z jaką ten pies się urodził. Różnica we wzroście między mężczyzną i kobietą jest niewielka. Zgodnie z charakterystyką samiec powinien być w kłębie od 62 do 66 centymetrów, a samica - od 58 do 64 centymetrów. Istnieje ustalony wskaźnik wymiarów ciała. Samiec zwykle osiąga wagę 29-32 kilogramów, a samica 20-27 kilogramów.

Głowa przedstawiciela tej rasy wygląda proporcjonalnie do istniejącego ciała, z wyraźnymi konturami. Jego struktura jest lekko sucha, ma kształt klina. Czaszka składa się z szerokich kości, więc wygląda na zaokrągloną.

Kufa zwęża się do nosa, czaszka jest szeroka z tyłu głowy. U suk kształt kufy jest bardziej spiczasty, ale samce mają garbaty nos, który nie wyróżnia się zbytnio. Stop jest wygładzany. Nos może być czarny lub ciemnobrązowy, jeśli jest to biały pies, to jest beżowy. Jeśli na twarzy występuje pigmentacja marmuru, nie jest to uważane za wadę skały, jest to normalnie dopuszczalne. Uszy są wysokie. Są w dużej odległości od siebie, płaskie i wiszące. Końcówki nie są spiczaste, ale okrągłe, sięgają kącików ust. Nie są ani mięsiste, ani cienkie. Przylegają do pyska z przodu, jeśli pies jest spokojny, podskakują w podnieceniu.

Oczy psa są małe, skośnie ustawione, o ściśle przylegających powiekach. Sekcja jest owalna. Jeśli zajrzysz do tęczówki, zobaczysz ciemnobrązową pigmentację. U młodych osób oczy mogą być jaśniejsze. Kurtshaar ma zgryz nożycowy, więc szczęki tej rasy są bardzo mocne. Zęby są ustawione pionowo, gdy obie szczęki są zamknięte, są szczelnie zamknięte.

Przedstawiciele tego gatunku mogą pochwalić się długą szyją, która harmonijnie wygląda z resztą ciała. Jest ustawiony pod kątem 40 stopni i powoli rozszerza się na łopatki. Krzak jest lekko wypukły; widać na nim lekkie wygięcie czaszki. Na szyi nie ma obwisłej skóry.

Jeśli spojrzysz na tył Kurhaar, trudno nie zauważyć dużej ilości mięśni, dzięki czemu kręgosłup jest prawie niemożliwy do odczucia, pod warunkiem, że zwierzę dobrze je i jest zdrowe. Zad jest długi i spadzisty, klatka piersiowa dobrze rozwinięta. Stawy na łokciach znajdują się na poziomie długiego mostka, pod żebrami powstaje łuk, linia gładko wygina się poniżej i przechodzi do żołądka.

U podstawy ogon jest gruby, a następnie zwęża się w kierunku końca. Jest wysoki, odcięty na pół po urodzeniu, dzięki czemu piesowi łatwiej polować i wspinać się przez zarośla. Jeśli pies jest spokojny, ogon wisi, gdy biegnie, jest w pozycji poziomej. Przednie nogi są równoległe do tyłu. Łopatki są ściśle przylegające do klatki piersiowej, są dość umięśnione. Jeśli rozważymy je razem z ramionami, przednie kończyny tworzą kąt 100 stopni.

Przód zwierzęcia ma gęsty szkielet, mięśnie są dobrze rozwinięte. Łapy są owalne lub okrągłe, na końcach znajdują się opuszki i pazury. Na kończynach tylnych wyraźne są kąty stawowe. Biodra psa są takie same muskularne, szeroko rozstawione. Kurzhaar idzie na szeroki spacer. Główny ciężar spoczywa na tylnych kończynach, więc zwierzę opiera się na nich i odpycha, podczas gdy przednie rzucają się przed siebie. Dumna postawa utrzymuje się podczas biegania.

Istnieje 6 oficjalnie zaakceptowanych kolorów, które są rejestrowane przez hodowców:

• drobinki czekolady i biała wełna;
• odcień kawy z odrobiną szarości;
• nakrapiane odcieniem kawy;
• w pełni kawa;
• piebald i kawa;
• biały z czarnym.

Opisując przedstawicieli tej rasy warto wspomnieć o możliwych wadach, które są najczęściej:

• siekacze mogą być nieobecne;
• usta są czasami zbyt grube lub cienkie;
• uszy nie pasują, mogą być krótsze lub dłuższe;
• lekka pigmentacja pozostaje w oczach, nawet gdy szczeniak urósł;
• kolor jest całkowicie biały;
• skrzynia jest zbyt głęboko osadzona;
• pokora jest widoczna;
• zad krótki;
• jest stopa końsko-szpotawa.

Osoby z pewnymi wadami są odrzucane. Należą do nich kręcone włosy, żółte lub zielone tęczówki, agresywność lub tchórzostwo psa. Hodowcy zwracają również szczególną uwagę na zęby - nie powinni mieć zmienionej formuły, przodozgryzu lub przodozgryzu.

Kurtshaars są wyjątkowi - są nie tylko najlepszymi przyjaciółmi osoby, ale także wspaniałymi pomocnikami podczas polowania. Te psy szybko przywiązują się do ludzi i przez długi czas nie lubią być sami. Zwierzę jest gotowe do wzięcia udziału w dowolnej działalności. Nawet jeśli właściciel po prostu usiądzie i przeczyta książkę, pies będzie leżał obok. Niektórzy hodowcy nie męczą się przypomnieniem, że lojalność takiego psa staje się dla niektórych problemem, ponieważ jeśli pozostawisz go w spokoju przez długi czas, zwierzę zacznie nudzić meble i buty, po prostu zajmując się czymś. Dlatego zapracowanym ludziom nie zaleca się wybierania przedstawicieli tej rasy.

Jeśli zwierzę nie pozostanie w społeczeństwie przez długi czas, baw się z innymi zwierzętami, idź na spacer, spowoduje to pewne problemy z charakterem i zachowaniem. Psy zamieniają się w tchórzliwe zwierzęta, co jest zupełnie niezwykłe dla kurtshaaram.

Kurzhaar może długo nie przyjmować nowego członka rodziny. Nie okaże agresji osobie, ale spróbuje go zignorować. Pies potrzebuje czasu, aby się do tego przyzwyczaić. To samo dotyczy nieznajomych, którzy często pojawiają się w domu. Nadejdzie czas, gdy pies po prostu przestanie reagować na takiego gościa jako zagrożenie. Dlatego Kurzhaary nie są bardzo dobrymi strażnikami. Mogą szczekać głośno, ale rzadko gryzą.

Ale jeśli istnieje wybór między bezpieczeństwem a prawdziwym przyjacielem dla dziecka, jest to idealne rozwiązanie. Ten pies jest gotowy do zabawy w dzień iw nocy, bawiąc się z dzieckiem, bardzo cierpliwy w swoich psikusach.

Inne zwierzęta domowe dla Kurzhaar również nie stanowią problemu, chyba że jest to osoba słabo uspołeczniona. Psy tej rasy nie starają się wykazać swojej wyższości i nie będą próbować zajmować głównego miejsca w domu.Jedynym wyjątkiem jest wspólne zamieszkanie dwóch mężczyzn, którzy będą warczeć, próbując udowodnić prawo do istniejącego terytorium.

Jeśli pies jest dobrze wykształcony, nie możesz obawiać się pozostawienia go z kotem lub mniejszym psem w prywatnym pokoju. Ale króliki, szczury i inne zwierzęta, na które pies jest przyzwyczajony do polowania, nie są najlepszą opcją w okolicy, chociaż możesz nauczyć je zwierzaka od dzieciństwa. Zawsze należy pamiętać, że od czasu do czasu u psa pojawiają się instynkty, dotyczy to również umiejętności polowania. Czasami takie małe zwierzęta są przez nich postrzegane jako zabawka lub ofiara.

Kurtshaary wyróżniają się energią i aktywnością, dlatego do pełnego szczęścia potrzebują codziennych ćwiczeń fizycznych. Wskazane jest spędzanie z nimi kilku godzin na świeżym powietrzu, wybranie małej polany na spacer, na której pies może biegać i bawić się wystarczająco. Kurtshaar najlepiej trzymać nie w mieszkaniu, ale w prywatnym domu i zabrać go ze sobą do lasu. Restrykcyjna smycz nie jest najlepszym rozwiązaniem na spacer, pies nie będzie czerpał przyjemności z takiej rozgrzewki.

Nie jest konieczne trzymanie zwierzęcia w domu, mogą wytrzymać pogodę i mogą czuć się dobrze w ciepłej kabinie, jeśli otrzymują regularne zrównoważone odżywianie. Możliwość biegania po dobytku w dowolnym momencie daje psu szaloną przyjemność, więc nie należy go kłaść na łańcuchu.

Jeśli zostawisz psa na podwórku bez opieki, musisz zamknąć wszystkie możliwe dziury, ponieważ przedstawiciele tej rasy uwielbiają uciec od kontroli. Gdy tylko zwierzę wyczuje zapach gry, nie będzie zbyt leniwe, aby znaleźć swoje źródło, w tym przypadku nawet dobre ogrodzenie nie zawsze zatrzymuje psa, co może szybko podważyć się lub po prostu przeskoczyć barierę.

Nawet jeśli teren jest dobrze ogrodzony, pies nic nie kosztuje, aby opracować własny plan ucieczki, które koniecznie wdraża tak szybko, jak to możliwe. Oczywiście pies wróci do domu po spacerze, ale lepiej unikać takich sytuacji.

Kiedy osoba wybiera przyjaciela, asystenta i partnera w postaci psa, zawsze interesuje go, ile zwierzę może żyć. Co do Kurzhaarów, żyją średnio do 14 lat. Głównym warunkiem ich długiego życia jest dobre odżywianie, ciągłe ćwiczenia fizyczne, opieka i wizyta u weterynarza.

Ogromną rolę w życiu zwierzęcia odgrywa pasza. Jeśli nie jest zrównoważony, składa się z wysokiej jakości składników, wówczas Kurzhaar zacznie cierpieć na niektóre choroby związane z dużymi rasami. Dlatego ich żywność powinna być bogata nie tylko w białka, ale także w witaminy i minerały. Aktywność psa wpływa również na czas jego życia.

W kurtshaar zboża muszą być obecne w diecie. Owsianka powinna być gotowana w bulionie mięsnym, ale nie trzeba podawać im jęczmienia perłowego. Sól powinna być nieobecna w żadnej paszy, ponieważ nie przynosi żadnych korzyści, zwierzę może sobie bez niej poradzić. Jeśli wydaje się, że jedzenie jest zbyt świeże, możesz dodać do niego marchewki, dynie, a nawet cukinię, które są bardziej przydatne ze względu na zawartość nie tylko błonnika, ale także witamin, pierwiastków śladowych.

Jeśli chcesz, aby pies był zdrowy, nie powinieneś dawać jej winogron i rodzynek - mają zły wpływ na jelita, powodując zwiększone tworzenie się gazu.Warto również wykluczyć każdy rodzaj owoców z nasionami, kośćmi z kurczaka, ponieważ podczas żucia mogą przykleić się do przełyku i żołądka psa.

Złym dodatkiem do diety będzie ciasto drożdżowe, cebula i czosnek. Lista niezalecanych produktów spożywczych obejmuje również surowe jajka, tłuste mięso i mięso mielone. Ryby rzeczne również nie są odpowiednie dla Kurzhaarów, podobnie jak słodycze. Chociaż niektóre psy kochają czekoladę, jest ona dla nich wyjątkowo szkodliwa. Dopóki szczeniak nie skończy 6 miesięcy, musi być karmiony około 5 razy dziennie, ale jednocześnie porcje powinny być ściśle ograniczone. Po posiłku podaje się tylko trzy razy, ale pies powinien zawsze mieć dostęp do czystej wody.

Jeśli kupujesz gotową suchą karmę lub konserwy, wówczas całą uwagę należy zwrócić na skład, które muszą być pozbawione konserwantów, barwników, aromatów. Zły produkt będzie zawierał kukurydzę i podroby. Ryż i naturalne mięso są dobrze wykorzystywane. Ilość białka w nim powinna wynosić co najmniej 40%. Pożądane jest między innymi, aby producent dbał o suplementację mineralną i witaminową paszy.

Pies nie wymaga regularnego pielęgnacji, ponieważ należy do ras krótkowłosych. Aby zwierzę czuła się dobrze, konieczne jest czesanie starej sierści od właściciela raz na kilka tygodni. Idealna do tego jest rękawica do masażu lub szczotka z włosiem. Jeśli pies zacznie topnieć, możesz częściej wykonywać tę procedurę, aby jego włosy nie pozostały na tapicerowanych meblach i pałacu.

Nie trzeba często kąpać zwierzaka, można to zrobić raz w miesiącu, a nawet rzadziej w razie potrzeby. Nie jest łatwo trzymać psa w wannie, więc jeśli przyzwyczaisz się do procedury, to od wczesnego dzieciństwa. Musisz zrozumieć, że zbyt częste powtarzanie pielęgnacji może stać się matowe, ponieważ naturalna warstwa ochronna jest wypłukiwana z tłuszczu podskórnego.

Po zajęciu psa należy zamknąć okna w domu, aby zapobiec przeciągom. Często zwierzę zapada na przeziębienie, jeśli ta rada jest lekceważona.

Pielęgnacja wymaga nie tylko wełny, ale także uszu zwierzęcia, w których często gromadzi się brud. Muszą pozostać czyste i suche, aby zwierzę dobrze się czuło. Wystarczy wziąć wacik lub sztyft, aby usunąć brud, bez konieczności zbyt głębokiego czyszczenia. Jako pomoc w sklepach zoologicznych sprzedawane są specjalne rozwiązania dla ucha po przystępnej cenie. Aby uniknąć chorób zakaźnych u psa, który często chodzi po ulicy, konieczne jest codzienne czyszczenie uszu.

Jeśli oczy zwierzaka zaczną łzawić, a kąciki pojawią się w rogach, musisz je wytrzeć bawełnianym wacikiem zamoczonym w mocnym napoju herbacianym. W przypadku poważnych problemów należy skontaktować się z weterynarzem. Jeśli chodzi o pazury, szlifują naturalnie, jeśli pies prowadzi aktywny tryb życia. Jeśli pies jest trzymany w mieszkaniu, musisz kupić dodatkowy obcinacz do pazurów. Zbyt długie paznokcie u psa powodują dyskomfort, dlatego należy odciąć ostre krawędzie, a podkładki na łapach należy regularnie smarować olejem.

Szczególną uwagę należy zwrócić na jamę ustną i zęby, których czyszczenie jest wymagane raz na 2 tygodnie. Aby to zrobić, możesz kupić nie tylko pędzel, ale także specjalną pastę w sklepie zoologicznym. Kiedy pies jest przyzwyczajony do higieny jamy ustnej od najmłodszych lat, nie ma problemów z jego czyszczeniem.

Trenowanie kurtshaar w domu jest skomplikowanym procesem, ale jeśli podejdziesz do niego poprawnie, możesz prawidłowo wychować zwierzę. Warto zauważyć, że Kurzhaars są dobrymi uczniami i są uważani za jedną z najmądrzejszych ras. Łatwo je szkolić, najważniejsze jest przestrzeganie zasad opracowanych przez specjalistów. Musisz zacząć wychowywać psa jak najwcześniej. Po spotkaniu ze szczeniakiem musisz najpierw nawiązać z nim kontakt i zaufać. Powinien dowiedzieć się jak najwięcej o otaczającym go świecie, zapoznać się z nieznanymi zapachami, innymi zwierzętami w domu i zbadać okolicę. Przy właściwym podejściu zwierzę będzie wyważone, dyskretne i będzie posłuszne właścicielowi.

Podczas treningu powinieneś przestrzegać zasady od prostej do złożonej, wtedy pies zrozumie, czego od niego chce. Najpierw zaczynają od najprostszych zespołów, a następnie płynnie przechodzą do bardziej złożonych.

Aby osiągnąć wynik, musisz pokazać Kurzhaaru, który jest szefem i przywódcą w domu, jedyny sposób, w jaki pies może zostać zmuszony do zrobienia czegoś. Rzadko okazują upór, ale lubią być posłuszni tym, od których czują siłę. Ponieważ rasa ta poluje, jej przedstawiciele podczas procesu treningowego mogą być rozpraszani przez zapachy, dźwięki, a ta nieostrożność będzie przeszkadzać, dopóki dana osoba nie ustali pozycji lidera.

Każdego dnia będziesz musiał wymyślić nowe zadania dla psa i zmienić taktykę szkolenia. Jeśli skupisz się na monotonii, pies wkrótce się znudzi treningiem, a ona odmówi przyjęcia informacji. Musisz sobie wyobrazić, że pracujesz z dzieckiem, które powinno być stale zainteresowane. Lepiej przygotować z wyprzedzeniem lub spojrzeć na sieć zestawu ćwiczeń, które następnie zmieniają się po pewnym czasie. Zwierzę powinno przejawiać się nie tylko fizycznie, ale także psychicznie - logiczne zadania przedstawicieli opisanej rasy są nie mniej przyjemne. Kiedy pies jest specjalnie wyszkolony do polowania, większość standardowych drużyn zastępuje bieganie z przeszkodami, to znaczy uczą go odporności, pokonywania przeszkód bez spowalniania. Uczta jest podawana psu dopiero po jej zdobyciu.

Wielu właścicieli i hodowców odróżnia silną odporność od pozytywnych cech tej rasy, więc nie ma wielu problemów z Kurzhaarami w procesie ich utrzymania. Istnieje jednak kilka chorób najczęściej wykrywanych u przedstawicieli tego gatunku. Wśród nich są infekcje ucha. Często zlew pozostaje zamknięty, więc jest słabo wentylowany, rozmnażają się w nim bakterie. Jak wszystkie duże psy, Kurzhaars mają do czynienia z dysplazją stawów i brakiem jodu w organizmie. Do najczęstszych chorób, które mają, należą niedrożność jelit, problemy z oczami, napady padaczkowe i zapalenie stawów.

Jeśli mówimy o dolegliwościach przenoszonych genetycznie, to jest ich niewiele. Wielką troską hodowców jest choroba von Willebranda, która jest związana z krwią. Zawsze powinieneś pamiętać, że te psy nie mogą znieść samotności, a jeśli nie mają gdzie wydawać energii, używane są meble domowe, a mianowicie meble tapicerowane, poduszki. Bardzo często buty właściciela cierpią również z powodu tej charakterystycznej postaci psa.

W następnym filmie znajdziesz ciekawe fakty dotyczące rasy psów Kurzhaar.