Coton de Tulear: opis, zalety i wady, niuanse opieki

Coton de Tulear to rasa, która jest niewielka. Te psy nie są bardzo popularne w naszym kraju, dość trudno jest znaleźć hodowców.

Rasa została wyhodowana na Madagaskarze i nadal jest prawdziwą dumą lokalnych hodowców.

Pies jest niewiarygodnie ładny, budzi estetyczne wrażenia, miniaturowy, o wesołym, żarliwym usposobieniu. Jest kochana nie tylko ze względu na swoją zewnętrzną urodę, ale także za towarzyski charakter, spryt i lojalność.

Rasa Coton de Tulear to kolejna nazwa Madagaskaru Bichon, która jest związana z śnieżnobiałą bawełną tych części. Rasa jest dość starożytna, ale nie ma dokładnych informacji o pochodzeniu, pierwsze zapisy pochodzą z końca XVI wieku.

Dawno, dawno temu trzymanie takiego psa było równoznaczne z demonstrowaniem sukcesu i bezpieczeństwa, a trzymanie zwykłego Bichona było po prostu zabronione zwykłym ludziom. Pod koniec XIX wieku proces selekcji rozpoczyna się od języka maltańskiego, bolońskiego, w wyniku czego uzyskano bardzo miłe zwierzę. Oficjalna rejestracja rasy została zarejestrowana w 1971 roku, ale standard wyglądu ponownie się zmienił.

Ta miniaturowa rasa ma kilka odmian. Jeśli chodzi o parametry standardowe, są one reprezentowane przez następujące liczby:

• wzrost samców waha się od 25 do 30 cm, kobiety - od 20 do 26 cm;
• masa ciała mężczyzn - od 4,5 do 6 kg, kobiet - od 3,5 do 5 kg.

Charakterystyka wyglądu rasy Coton de Tulear:

• silna budowa;
• mięśnie są dobrze rozwinięte;
• budowa ciała harmonijna, proporcjonalna, nieco wydłużona;
• średniej wielkości głowa, w kształcie trójkąta;
• kufa jest nieco skrócona, przejście od nosa do czoła nie jest wyraźne;
• oczy są duże, okrągłe, szeroko rozstawione, ciemne;
• uszy są małe, wysoko osadzone, zwisające;
• przysiady, podobne do jamników;
• szyja nie jest zbyt szeroka, mięśnie są silne, plecy są wyciągnięte;
• żołądek nie zwisa;
• kończyny skrócone, mocne, równolegle rozmieszczone, typ bezpośredni;
• łapy są małe, okrągłe;
• kształt ogona przypomina szablę, u podstawy jest grubszy niż na końcu, długość do 17 cm.

Główną cechą Madagaskaru Bichon jest wełna. Według rodzaju jest bardzo gruby, puszysty, bardzo gładki w dotyku, miękki. Można go porównać do bawełny ze względu na jej przewiewność, lekką falowanie średniej wielkości.

Ten spektakularny płaszcz w śnieżnobiałym kolorze jest podobny do futra i robi niesamowite wrażenie. Jeśli chodzi o kombinezon, standard dopuszcza tylko jedną odmianę: gotowany kolor biały.

Wszelkie odcienie, odbicia w głównym kolorze są niedozwolone, z wyjątkiem małych plam w okolicy uszu, mogą być zadymione lub niebieskie. Krótkie włosy są odrzucane.

Jak każda inna rasa, Madagaskar Bichon ma swoje zalety i wady.

Główne zalety, które zauważają eksperci od psów, są następujące:

• życzliwość i przyjazne podejście do ludzi i zwierząt;
• dobra odporność, zdrowie jest silniejsze niż u większości małych ras;
• dobrze wyszkolony, łatwy do wyszkolenia;
• aktywne i energiczne, jak gry na wolnym powietrzu, ale nie potrzebują długiego spaceru;
• umiarkowane molt;
• brak nieprzyjemnych zapachów.

Istnieją pewne wady, które należy rozważyć przed przejęciem. Z reguły jest to trudność w pielęgnacji spektakularnej sierści kota.

Wśród niedociągnięć odnotowano takie:

• śnieżnobiałe psy są bardzo łatwo brudne, zakurzone;
• ponieważ wełna jest typu podłużnego, zamienia się w sploty, sploty;
• wszystko natychmiast przykleja się do płaszcza;
• wymagana jest stała i raczej delikatna pielęgnacja, aby zwierzę wyglądało pięknie, jeśli nie zapewniono nieporządnego wyglądu;
• nieporządne włosy prowadzą do wielu poważnych chorób zakaźnych;
• Szczekanie Kotona jest zbyt przeszywające;
• jeśli pies nie jest wychowany, jest całkowicie niekontrolowany, socjalizacja, która nie zostanie przeprowadzona na czas, doprowadzi do agresywności.

Tuleary są z natury towarzyszkami człowieka, z których zbudowano wielkich przyjaciół.

Cotony uwielbiają szczekać, więc rozmawiają ze światem, będą musieli się z tym pogodzić, zwłaszcza jeśli zaczniesz aktywną grę. Ze względu na swoje cechy taki pies idealnie wpasuje się w rodzinę z dziećmi, są świetnymi animatorami, baw się dobrze z dzieckiem.

Jeśli poczuje się zmęczony, nie będzie zły, nie będzie warczeć, po prostu ucieknie i się ukryje.

Ponieważ rasa jest dość krucha, nie należy pozwalać dziecku bawić się ze szczeniakiem w sposób niekontrolowany. Tulear dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami, kotami.

Jest dość inteligentny i bystry, bardzo wydajny. Dlatego może trenować niestrudzenie, chętnie uczy się nowych miejsc.

Jeśli chodzi o nieznajomych, Koton nie okaże agresji, ale będzie się pilnował, nie jest zbyt ufny.

Ta rasa jest bardzo uprzejma, nieprzyjemna. Wymaga socjalizacji i edukacji od najmłodszych lat.

Odżywianie psów powinno być zrównoważone, jest to klucz do dobrego samopoczucia i zdrowia.

Bardzo ważne jest właściwe zorganizowanie karmienia, które będzie pożywne i korzystne.

Mają już wszystkie niezbędne substancje, a także kompleks witamin i minerałów. Cotony zwykle nie są otyłe, ale kontrola porcji jest nadal konieczna.

Jeśli zdecydujesz się karmić psa naturalnymi produktami, powinieneś zastosować dietę następujących produktów:

• chude mięso (wołowina, cielęcina, królik, indyk, kurczak), bez pestek, żyły;
• zboża: kasza gryczana, owies i inne;
• ryby morskie, obrane;
• tygodniowe jaja;
• tłuszcz roślinny;
• niskotłuszczowe kwaśne mleko, twaróg, ser;
• owoce i warzywa według sezonu;
• warzywa;
• podroby;
• kompleks witaminowo-mineralny, mączka kostna.

Zgodnie z kategorycznym zakazem:

• jedzenie ze stołu;
• solone i posypane pieprzem, doprawione przyprawami;
• słodkie, mąka, ciastka;
• kości rurkowe i cały kurczak;
• śliwka, winogrona, rośliny strączkowe, ziemniaki;
• Makaron
• jęczmień perłowy;
• ryba typu rzecznego.

Łatwiej i wygodniej jest zorganizować posiłek z gotową karmą, dzięki czemu będziesz mieć pewność, że proporcje składników odżywczych są utrzymywane we właściwej ilości.

Ponadto nie wymagają gotowania.

Dzienna porcja podzielona jest na równe części.

Wspomniano już, że dbanie o wełnę koton jest żmudną, dokładną sprawą, wymagającą regularności. Śnieżnobiałe futro jest dumą psa i powinno być w idealnym porządku.

Procedury higieniczne są obowiązkowe.

• Psy tej rasy muszą być czesane codziennie, a dwa razy w roku (w okresie linienia), aby stosować do tego celu slicker. Proces czesania powinien być wykonywany tak ostrożnie, jak to możliwe.
• Profilaktyka jest regularnie przeprowadzana przeciwko pasożytom, zarówno zewnętrznym, jak i wewnętrznym.
• Pies może zostać strzyżony, jeśli nie planujesz uczestniczyć w forach wystawowych. W takim przypadku długość pozostaje naturalna bez fryzur typu modelowego.
• Wystarczy zebrać pasma na czole w ogonie, odciąć je, aby nie dostały się do oczu i nie były zbyt brudne.
• Powinieneś kupić ubrania dla psów na zimę i poza sezonem. Podczas chodzenia ochroni ją przed zimnem i brudem.
• Procedury wodne są przeprowadzane w razie potrzeby, stosuje się tylko specjalne środki do kąpieli. Woda powinna być ciepła.
• Psy tej rasy uwielbiają wodę, chętnie kąpią się i pływają, po kąpieli opłukują psa pod kranem.
• Po zabiegach wodnych konieczne jest zastosowanie specjalnych balsamów.
• Podczas formowania degustatorów należy je traktować balsamem i rozmontowywać ręcznie.
• Okresowo czyść małżowiny uszne za pomocą patyczków i dysków, należy to zrobić bardzo ostrożnie. Uszy są codziennie badane pod kątem stanu zapalnego, zaczerwienienia.
• Oczy wciera się dwa razy w tygodniu, w tym celu zwilżają wacik specjalnym narzędziem z apteki weterynaryjnej.
• Zęby są czyszczone za pomocą szczotki i specjalnej pasty, musisz również kupić kości fluorkowe dla swojego psa.
• Pazury są przycinane w razie potrzeby za pomocą maszynki do paznokci, przy użyciu zwykłych nożyczek nie jest w żaden sposób możliwe. Ponadto szczeniaki uczą się tej procedury od pierwszych dni życia.
• Zgodnie z harmonogramem szczepienia należy przeprowadzać w odpowiednim czasie, dwa razy w roku, zwierzę należy przedstawić lekarzowi weterynarii.
• Musisz wyprowadzać psa dwa razy dziennie, zbyt długie spacery nie są wymagane, ale trzeba się bawić i biegać swobodnie.

Opieka nad psem to nie tylko utrzymanie pięknego wyglądu, ale także monitorowanie jego zdrowia.

Płaszcz jest pod tym względem uważany za minimalnie irytujący, zwłaszcza jeśli jest odpowiednio zarządzany.

Zdrowie psa jest dość dobre, ale mogą wystąpić następujące problemy:

• zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego;
• alergie
• problemy z wątrobą, oczami, układem mięśniowo-szkieletowym;
• kamica moczowa.

Aby zapobiec chorobom lub złapać je na wczesnym etapie, konieczne jest monitorowanie stanu zwierzęcia i pokazywanie go lekarzowi na czas, dbanie o niego.

Psy mają żywotność do 16 lat.

Gdy szczeniak osiągnie dwa miesiące, zaczyna go wychowywać.

Konieczne jest nauczenie dziecka:

• odpowiedzieć na imię;
• znać swój dom;
• noś obrożę i chodź na smyczy;
• Nie bój się głośnego dźwięku, nieznajomych, zwierząt, miejsc, w których jest wielu ludzi, hałaśliwych, dróg.

Po tym, jak szczeniak dostosuje się do wszystkich powyższych punktów, możesz rozpocząć szkolenie najprostszych drużyn.

Stopniowo, w miarę studiowania, powinieneś przejść do bardziej złożonych sztuczek.

Do roku pies jest w stanie nauczyć się poleceń: „Miejsce”, „leżenie”, „siedzenie”, „fu”.

Szkolenie wymaga konsekwencja, cierpliwość, surowe, ale spokojne podejście.

Cotony są bardzo inteligentne potrafią dobrze postrzegać system nagród, przywiązanie.

Psy świetnie czują się w nastroju właściciela, więc przy złym nastroju lepiej nie zaczynać treningu.

Wyrażanie niezadowolenia, upokorzenie działa źle na psa. Jeśli ona czegoś nie rozumie, musisz to jeszcze raz wyjaśnić. Już po 4 miesiącach dziecko może zostać skierowane na ogólny kurs szkoleniowy. Psy chętnie biorą udział w różnych konkursach, choć liczba takich imprez jest ograniczona ze względu na mały rozmiar psa.

Zachowaj ostrożność przy nabywaniu głośników wysokotonowych - pies będzie na nie szczekał.

Możesz dowiedzieć się więcej o tej rasie psów z wideo.