Ca de bo: opis rasy psa, charakteru i zawartości

Ca de bo słynie z niezwykłego wyglądu i jest ceniony wśród hodowców psów. Mimo swojego brutalnego i budzącego grozę wyglądu taki pies może być przyjazny i wierny. Materiał w tym artykule zapozna czytelnika z historią pochodzenia „byka”, jego charakterem, opisem standardu i warunków przetrzymywania.

Za kraj pochodzenia mastifa Maoir uważa się Hiszpanię. Rasa urodziła się na początku XIII wieku, podczas podboju króla Aragońskiego Jaime I przez Zdobywcę Maurów Almohad. W tym czasie przodkowie Ca de Bo - psy molosowskie - zostali sprowadzeni przez Aragończyków na jedną z podbitych wysp. Historia nie wyklucza możliwości, że hiszpańskie, pirenejskie mastify i buldogi, psy Bordeaux mogą być wśród potencjalnych przodków.

Niekontrolowana kojarzenie doprowadziło do pojawienia się rasy o charakterystycznych cechach ochronnych i bojowych. Zwierzęta te zaczęto nazywać ca-de-bestiars, co w tłumaczeniu z języka katalońskiego oznaczało „pies prowadzący bydło”. Ponadto cechy bezpieczeństwa przejawiały się w ochronie domów i magazynów portowych. Brutalność wyglądu przemówiła do arystokratów, w związku z czym psy zaczęły być wykorzystywane do polowania na dzikie zwierzęta i na zwierzynę łowną.

Jednak rasa nadal zmieniała swoje cechy, dlatego psy różniły się między sobą rozmiarem i danymi zewnętrznymi. W XVIII wieku Baleary stały się częścią kolonii Brytyjczyków, którzy hojnie dzielili się z miejscowymi pomysłami na wypoczynek. Niestety w tej chwili człowiek tworzy prawdziwych tyranów od przodków ca de bo. Widok, który przygotowali dla publiczności, był okropny.

Na arenie gniewnemu bykowi sprzeciwiał się mężczyzna i pies, od których trzeba było ratować właściciela kosztem własnego życia. Okrutnej publiczności to nie obchodziło, psy umarły w pierwszych minutach okropnych zabaw. W tym czasie mężczyzna myślał o prześladowaniu zwierząt za swoje cholerne pomysły. Ca-de-bestiars skrzyżowano ze staroangielskimi buldogami o niekontrolowanej naturze.

W rezultacie psy zaczęły przypominać współczesnych Major Molossian, ale hodowali je do walk gladiatorów, najpierw kontrastując byki, a następnie inne psy. Wybór szczeniąt był trudny, ludzie nie pomagali psom z problematycznymi porodami, nikt nie dbał o słabe szczenięta, zdrowe nie były chronione przed chorobami. Hodowcy przenieśli wychowanie szczeniąt na samicę, dlatego nie trzeba było rozmawiać o wytrzymałości i jakimś wychowaniu. Psy stały się agresywne, nie znały żadnej socjalizacji.

Tchórzliwe jednostki zostały zniszczone, podobnie jak psy, które zostały ciężko ranne w bitwie. Ta selekcja pozwoliła nam uzyskać dobrą pulę genów. Jednak stał się również przyczyną zniszczenia zwierząt gospodarskich psów pełnej krwi. Na początku XX wieku ich liczba nie przekraczała kilkudziesięciu. Pozostałe psy, oprócz gier walki, były wykorzystywane jako strażnicy na fermach bydła.

Hodowcom podobało się doskonałe zdrowie i budzący grozę wygląd, dlatego chęć powiększenia inwentarza stała się naturalna. Tym razem zapewniono, że w godów brali udział tylko buldogi staroangielskie i ca-de-bestiars pręgowanego koloru. Teraz zwrócono również uwagę na wygląd zewnętrzny, średnie psy były uważane za standard, co było rzadkością. Psy otrzymały nazwę ca de bo w 1923 roku, pies tej rasy po raz pierwszy uczestniczył w wystawie w 1929 roku. Rejestracja z uznaniem standardu miała miejsce w 1964 r.

Mastif Hiszpański wygląda podobnie jak mastif i buldog. Przedstawiciel rasy ma masywny szkielet, dużą budowę ciała, a także lekko wydłużone ciało. Charakterystyczną cechą tej rasy jest wyraźny dymorfizm płciowy: głowa samca jest większa i bardziej obszerna.

Standard dla tej rasy jest dość ścisły i pozwala na pewien wzrost samców i suk. Na przykład u samców waha się w przedziale 55-58 cm, u kobiet - od 52 do 55 cm Głowa psów jest duża, jej kształt ma tendencję do kwadratu. Kark jest spadzisty, czoło jest szerokie i spłaszczone, bruzda dzieląca jest głęboka, dobrze zarysowana. Masa psów w zależności od płci może wynosić od 25 do 35 kg.

To budowa, masa całkowita i dobrze rozwinięte mięśnie nadają psu budzący grozę wygląd. Kości nosowe ca de bo są skrócone, szczęki są masywne, mają wyraźne mięśnie żucia znajdujące się pod fałdami. Nos jest czarny, nozdrza szeroko rozstawione, oczy brązowawe, głęboko osadzone. Sierść jest krótka i mocna, a standard dopuszcza kilka rodzajów kolorów: jeleń (beż lub czerwony), czarny i pręgowany.

Ktoś nazywa „psem byka” buldogiem Maltor, jednak rasa należy do mastifów, będąc jedną z ich odmian. Ich klatka piersiowa jest raczej głęboka, cylindryczna, ogon niski. Jest szeroki u podstawy i stopniowo zwęża się do końca.

Łapy są mocne, palce są zebrane w bryłę, poduszki palców są pomalowane na ciemny kolor. Skóra jest gruba, na szyi widoczne jest małe zawieszenie. Zwierzę porusza się w kłusie, zamieniając pary łap usytuowanych po przekątnej. Jeśli chodzi o kolor, standard dopuszcza pewne odchylenia w postaci wtrąceń koloru białego, pod warunkiem, że ich całkowita powierzchnia nie przekracza jednej trzeciej powierzchni ciała. Następujące odchylenia są uważane za najmniejsze odchylenia od normy:

• zauważalna różnica między wysokością w kłębie a kością krzyżową (wzrost w kłębie nie powinien być wyższy);
• niewłaściwa pozycja uszu (nie powinny stać ani zwisać);
• zgryz prosty lub nożycowy;
• kształt ogona jak buldog;
• pustka między zębami górnymi i dolnymi przekraczająca 1 cm;
• brak niektórych zębów.

Ponadto dyskwalifikują tych mastiffów z innych powodów. Na przykład tęczówka ich oczu nie powinna być zbyt jasna ani żółtawa. Psy nie powinny być nieśmiałe ani nadmiernie rozgniewane, wykazując agresję z jakiegokolwiek powodu. Dziś jest uważany za wadę rozwojową.

Każdy, kto widzi z daleka hiszpańskiego mastifa, stara się go nie podchodzić, obawiając się jego wyglądu. Jednak hodowcy mają inne zdanie, pomimo walczącego wyglądu swoich zwierzaków. Niemożliwe jest stwierdzenie z absolutną pewnością, że pies jest całkowicie nieszkodliwy i przypomina „boskiego mniszka lekarskiego”. Może być zła i niekontrolowana, co można wytłumaczyć z dwóch powodów: braku wychowania i socjalizacji, a także przygotowania psa do zakazanych walk psów. Dlatego czujność przechodniów jest całkiem uzasadniona.

Jeśli pies jest szkolony i wychowywany od najmłodszych lat, nie rozwija agresji. Takie zwierzę charakteryzuje stabilność psychiczna, powściągliwość i spokój. Pies doskonale rozumie zatrudnienie właściciela i dlatego stara się nie nalegać na ciągłą komunikację. Potrzebuje mistrza, którego będzie posłuszny, który może stać się prawdziwym przyjacielem.

Ca-de-bo doskonale nawiązuje kontakty towarzyskie i łatwo mieści się w małym zespole o nazwie rodzina. Może dobrze traktować wszystkich członków rodziny, szanować ich i starać się być posłusznym. W przeciwieństwie do wielu braci kochających wolność, przedstawiciele tej rasy mają doskonałe wyczucie atmosfery panującej w rodzinie i doskonale rozumieją, jak się zachować. Ci budzący grozę brutale mogą nie tylko cieszyć się ludzkim szczęściem, ale także empatować ze swoimi panami, jeśli jest to wymagane przypadkiem.

Będąc flegmatycznym, Ca de Bo nie boją się przymusowej samotności. Cierpliwie czekają na powrót domu, nie pozwalając sąsiadom wyć lub szczekać. Podczas oczekiwania ważne jest, aby zapewnić psom własne wygodne łóżko, miskę świeżej żywności i wody, a także ulubioną zabawkę. Jednak wiele zachowań będzie zależeć od właściciela i terminowości szkolenia.

Szczyt buntu w Ca de Bo przypada na okres młodości i może trwać do okresu dojrzewania. Przejawia się to w uporczywym zachowaniu: na przykład pies może próbować odzyskać łóżko, sofę, naczynia i inne rzeczy od właściciela, co będzie dla niego bardziej interesujące niż jego własne. Pies może w tym czasie bronić swojego punktu widzenia. W związku z tym właściciele będą musieli uzupełnić zapasy cierpliwość i wytrwałość, aby nie popychając zwierzęcia psychologicznie i fizycznie, wytłumaczyły mu swoje miejsce.

Właściwie wyszkolony pies może być doskonałym strażnikiem i obrońcą rodziny. Z reguły inteligentne psy nie atakują obcych, a także zwykłych przechodniów. Ale jeśli gość przekroczy granice tego, co jest dozwolone w domu właścicieli, pies czasami pozwala sobie na samodzielne podejmowanie decyzji. Początkowo może patrzeć na nieznajomego przez długi czas, ale zdarzają się przypadki, gdy zwierzę przełącza się na atak.

Duże Mastify są lojalne wobec dzieci. Mają żelazną cierpliwość, dlatego nie pozwalają sobie na złe zachowanie, gdy są blisko dzieci. Nawet jeśli są szturchane boleśnie, psy rozumieją, że nie pochodzi ono od zła. Zwierzęta uwielbiają aktywne gry, chociaż same mogą przypadkowo zranić dzieci, na przykład powalić je podczas zabawy piłką.

Jeśli chodzi o sąsiedztwo z krewnymi, to ten ca-de-bo jest spokojny. Tolerują koty, ale małe domowe gryzonie i ptaki nie lubiąi czasami ulegając instynktowi, mogą postrzegać je jako ofiarę.

Ca de bo są niezwykle aktywne i mobilne, dlatego trudno jest im długo zamknąć się w czterech ścianach. Starają się wyładować energię na spacery, gry na świeżym powietrzu i treningi z właścicielem. Bieganie pomaga zwiększyć wytrzymałość psów i wzmocnić odporność, ponadto pies na spacerze potrzebuje zarówno piłki, jak i frisbee.

Wybierz lekkomyślnie, lekkomyślnie, na podstawie wizualnych reprezentacji i emocji. Nie każda osoba, patrząc na niego, zdaje sobie sprawę, ile pracy i czasu trzeba zainwestować w dziecko, aby wyrósł na przyjaznego i dobrze wychowanego psa. Jest to wielka odpowiedzialność, w tym wobec społeczeństwa, w której pies musi zachowywać się odpowiednio, nie wyrządzając nikomu krzywdy ani nikogo nie strasząc. Nie każdy hodowca ma niezbędne warunki przetrzymywania, wielu jest po prostu zajętych, inni zabierają szczenięta tylko w poszukiwaniu mody.

Jeśli kupujący pozostaje wierny swojej decyzji, powinien pomyśleć o zakupie dziecka w specjalistycznym żłobku od zaufanego hodowcy. Ani targ ptaków, ani wątpliwy sprzedawca w Internecie nie zagwarantuje, że kupujący dostanie rasowego szczeniaka bez wad. Często w pogoni za pieniędzmi tacy hodowcy palą nieczyste psy, co często zamienia się w niemożność odwiedzania wystaw przez zwierzęta domowe.

Przed skontaktowaniem się z hodowlą musisz odwiedzić kilka wystaw. Pozwoli ci to bliżej poznać tę rasę, aby zrozumieć, jak wygląda zwierzę, które pasuje do normy ustanowionej przez przepisy. Tam możesz rozmawiać z hodowcami, przeglądać katalogi, zbierać cenne informacje i wybierać potencjalnych krewnych o najwyższym priorytecie.

Wybrany szczeniak musi być zdrowy, aktywny, zabawny i dociekliwy. Oczywiście laik nie może sam zdecydować, czy szczeniak jest zdrowy, czy ma wady rozwojowe. Dlatego lepiej kupić psa ze specjalistą, który to rozumie.

Przy zakupie ważne jest, aby wziąć pod uwagę inne aspekty. Na przykład samo spojrzenie na szczeniaka nie wystarczy, potrzebujesz więcej poważna kontrola wizualna. Na przykład dziecko, które osiągnęło wiek 1-1,5 miesiąca, powinno mieć wszystkie zęby dziecka, przy zakupie należy zajrzeć do buzi.

Ponadto guzek na głowie szczeniaka może wiele powiedzieć o przyszłym zwierzaku. To ona podaje ekspertowi pewne informacje, na przykład jej rozmiar koreluje z wymiarami zwierzęcia: im większy, tym większy pies. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na ugryzienie: musi być poprawne, przekąskę większą niż 1 cm uważa się za niedopuszczalną. Pomimo małego wieku zwierzęcia, ważna jest również kontrola ogona: nie powinien on mieć żadnych zagięć.

Średnia długość życia psów wynosi od 10 do 12 lat. Może jednak zmieniać się zarówno w górę, jak i w dół.Różnica zależy od warunków życia, właściwej opieki i utrzymania, obecności chorób, nieuwagi do badań i zapobiegania chorobom.

Jak każde inne zwierzę domowe, ca-de-bo będzie wymagało wiele troski, uwagi, przywiązania, a także funduszy od swoich właścicieli na zakup własnych rzeczy, sprzętu do chodzenia i jedzenia. Błędem jest zakładanie, że z powodu krótkiej sierści psy nie potrzebują specjalnej opieki. W rzeczywistości ich wskaźniki zewnętrzne zależą od tego, ile regularnej opieki zapewnia ich właściciel. Wszystko jest ważne: jak prawidłowo karmi zwierzaka, jak często prowadzi weterynaryjne badania profilaktyczne, czy wykonuje terminowe szczepienia.

Pielęgnacja włosów powinna być terminowa i regularna. To nauczy psa higieny ciała, dlatego też w przyszłości nie okaże niepokoju ani niecierpliwości, gdy właściciel zajmie się jego futrem. Konieczne jest czesanie martwych włosów co najmniej dwa razy w tygodniu. Aby procedura nie wydawała się niewygodna dla zwierzęcia, lepiej jest kupić dla niego furminator, wybierając odpowiednią szerokość trymera grzebieniowego i prawidłową częstotliwość zębów.

To urządzenie nie tylko pozwoli zwierzęciu pozbyć się sierści, które zakłócają wzrost nowych, ale także zapewni psu dobry masaż. Dlatego zwierzęta uwielbiają takie procedury. Możesz również czesać wełnę szczotką z naturalnego włosia z częstymi zębami. Szczególną uwagę należy zwrócić na usunięcie psa z nadmiernej sierści podczas linienia.

Psy tej rasy mają charakterystyczny zapach psa. Jednak fakt ten nie daje właścicielowi prawa do mycia psa prawie co tydzień. Nie można tego zrobić, ponieważ częste kąpiele prowadzą do zmycia naturalnej warstwy ochronnej z wełny. W rezultacie poprawia się praca gruczołów, co prowadzi do naruszenia równowagi tłuszczowej skóry psa.

Bez względu na to, jak właściciel chce pozbyć się zapachu psa, może kąpać psa rasy Ca-de-Bo nie częściej niż 2 razy w miesiącu. Do kąpieli lepiej jest kupić specjalistyczny detergent o niskim stężeniu kwasów i zasad. Wybierając szampon, należy upewnić się, że jest on przeznaczony specjalnie dla psów o twardym typie sierści.

Pomimo faktu, że psy tej rasy nie są podatne na infekcje ucha, nadal konieczne jest zbadanie ich uszu. Kiedy pojawi się wosk do uszu, należy go wytrzeć bawełnianym wacikiem lub dyskiem zwilżonym środkiem suszącym. Nie możesz używać wacików do czyszczenia uszu, ponieważ jeśli przypadkowo je nieostrożnie poruszysz, mogą spowodować uszkodzenie błony bębenkowej.

Oczy wymagają również regularnych kontroli i higieny. Każda obca cząstka wchodząca do nich musi zostać usunięta niewielkim ruchem stycznym w kierunku wewnętrznych narożników. Aby to zrobić, użyj specjalnego balsamu lub parzonej herbaty. Jeśli oczy zwierzęcia stają się czerwone, wodniste lub kwaśne, należy natychmiast skonsultować się z weterynarzem, który obserwuje psa od dzieciństwa.

Niewielu hodowców psów uważa, że ​​oprócz higieny uszu i oczu Szczególne znaczenie ma higiena jamy ustnej. Zęby Ca-de-bo, podobnie jak ludzie, bez odpowiedniego szczotkowania szybko stają się żółtawe, a ponadto są podatne na tworzenie się kamienia nazębnego.Profilaktyczne czyszczenie można przeprowadzić w salonie, jednak prędzej czy później właściciel będzie musiał go opanować niezależnie, dzięki czemu procedura będzie integralną częścią ogólnego badania higieny.

Do tych celów możesz kupić gumowe zabawki dla swojego zwierzaka. Również solidne słodycze z prasowanych kości mogą być dobrym środkiem zapobiegawczym. Płytkę nazębną należy usuwać około dwa razy w miesiącu: jeśli robisz to częściej, możesz uszkodzić szkliwo zębów. Do czyszczenia możesz użyć specjalnych dysz na palcach.

Ci, którzy nie ważą się wkładać palców w szczęki zwierzaka, nabywają specjalne pędzle. Psy mają własne pasty do zębów, dlatego produkty higieniczne, których używają ludzie, są dla nich całkowicie nieodpowiednie.

Ktokolwiek mówi, że szpony Ca de Bo naturalnie się ściegają, tak nie jest. Właściciel musi sam je przeciąć, aby nie wpłynęło to na chód psa i jego sposób poruszania się. Ponadto długie pazury mogą powodować deformację palców na przednich i tylnych łapach. Manicure dla psów zostanie zakończony w regularnym skracaniu pazurów przez pazury.

Chodzenie jest oczywiście konieczne dla prawidłowego rozwoju i wzmocnienia odporności zwierzęcia. Oczywiście przy złej pogodzie nie należy tego robić, po chodzeniu należy wyszkolić zwierzę, aby wycierało łapy, aby brud nie rozciągał się w całym domu. Ponadto brudne stopy mogą powodować wszelkie infekcje.

Po każdym spacerze musisz zbadać psa pod kątem kleszczy lub pcheł. Jeśli zostaną znalezione pasożyty, musisz natychmiast skonsultować się z weterynarzem, który pomoże rozwiązać problem. Nie można też odkładać na później pcheł, ponieważ rozmnażają się dość szybko.

Musisz prawidłowo karmić zwierzaka, początkowo decydując o rodzaju diety. Jeśli sucha karma przemysłowa zostanie wybrana jako podstawa karmy, warto poszukać produktów premium dla psa. Naturalne jedzenie powinno być dietetyczne. Szczególną uwagę należy zwrócić na dietę, podczas gdy szczenię jest małe i ma tendencję do szybkiego przyrostu masy ciała.

Jeśli jest karmiony naturalnym pożywieniem, to wraz z nim musi otrzymać opatrunek witaminowy. Podczas wzrostu zębów należy zwrócić szczególną uwagę na dawkowanie, a ponadto witaminy będą musiały być na przemian. Jest to omawiane ze specjalistą, ponieważ sam właściciel raczej nie wybierze właściwej opcji.

Może to być kurczak, indyk lub cielęcina, wołowina. Preferuje się wybieranie ścięgnistych kawałków żywności, które lepiej wpływają na funkcjonowanie układu trawiennego Ca de Bo. Oprócz mięsa potrzebuje podrobów i ryb (zarówno morskich, jak i oceanicznych). Oprócz tych produktów dieta mastifa hiszpańskiego powinna również obejmować owoce i warzywa. Przydają mu się również kefir, twarożek, jajka.

Ani dorosły pies, ani szczeniak nie powinni otrzymywać roślin strączkowych i kapusty, domowych przetworów, ryb rzecznych, słodyczy, słodyczy, mąki, mleka. Bez względu na porę posiłku pies powinien zawsze mieć własną miskę świeżej wody. Nie możesz zmusić zwierzęcia do samodzielnego wydobycia wody, ponieważ w takim przypadku wejdzie on do wanny, umywalki, a nawet miski ustępowej.

Konieczne jest zaangażowanie w socjalizację i szkolenie ca-de-bo od pierwszego dnia pojawienia się zwierzęcia w domu. Oczywiście początek socjalizacji to okres, który spędził przed zakupem, podczas pobytu w pokoju dziecinnym. Matka-pies zajmuje się szkoleniem od urodzenia, przyzwyczajając się do podstawowych umiejętności interakcji ze światem zewnętrznym. Nie zamawia, nie dyktuje jej warunków. Szkolenie, które osoba przeprowadzi, powinno opierać się na tych samych zasadach.

Biorąc pod uwagę, że szczeniak jest blisko swoich braci i sióstr od urodzenia, osoba stara się go uspołecznić, okresowo pozostawiając go w towarzystwie krewnych. W tym samym czasie bracia mogą być nieco starsi od samego zwierzaka. Jednak właściciel musi wziąć pod uwagę fakt, że dorosli mężczyźni pozostawieni ze sobą mogą rozpocząć walki.

Ważnym aspektem szkolenia jest to, że jego fundamenty leżą w pierwszym roku życia psa. W żadnym wypadku nie należy dopuszczać do tego, aby szczeniak naruszał zasady obowiązujące w domu i działał w sposób, w jaki dorosły pies nie powinien tego robić. Możesz poprawić wszelkie braki w wychowaniu zwierzęcia. To jest bardzo trudne, a niektórzy przedstawiciele rasy w ogóle na to nie pozwolą, próbując szybko zająć pozycję lidera, stając się „liderem paczki rodzinnej”.

Korekta wad nie powinna być odraczana. Łatwiej się ich pozbyć od razu, a im wcześniej hodowca pójdzie do tresera psów, tym lepiej. Jeśli chodzi o podstawowe polecenia, nowicjusz również sobie z nimi poradzi: psy szybko rozumieją, czego się od nich wymaga, a przy braku jednolitości w szkoleniu nawet szybko dowiadują się, czego się nauczyli.

Podczas treningu agresja psa w żadnym wypadku nie powinna być zachęcana. To podejście jest bezpośrednią drogą do wychowania wściekłego i niekontrolowanego psa. Bez względu na fakt, że zanim psy były hodowane jako bojownicy o okrutne okulary, nieuprzejma metoda szkolenia w stosunku do nich jest niedopuszczalna. Jeśli chodzi o szkolenie osób na imprezy wystawiennicze, w tym przypadku powinieneś pomyśleć o obchodzeniu się (sztuce pokazywania psa na wystawie). Szkolenie na kursie będzie przydatne, ponieważ właściciel we właściwym czasie na wystawie będzie w stanie podkreślić zalety swojego zwierzaka, pokonując istniejące niedociągnięcia.

Styl tego kursu może się różnić. (np. angielski, niemiecki, amerykański). Takie szkolenie w większym stopniu zwiększa szanse zwierzęcia na wygranie wystawy. Specjalista nauczy zwierzę poruszać się poprawnie i z wdziękiem, a także cierpliwie wytrzymać badania.

Pseudonim powinien odzwierciedlać charakter psa, a zatem do jej wyboru należy podchodzić z całą odpowiedzialnością. Na przykład tych zwierząt domowych nie można nazwać Piłkami, Bobikami, podobnie jak nie można im przypisać całkowicie nieodpowiednich pseudonimów, takich jak Khmyr, Sour, Zhmot, Zaraz, Badass. Możesz nazwać psa imieniem wybitnego zwierzęcia schwytanego przez historię.

To wcale nie musi być długie. Idealnie byłoby to skrócone przezwisko dla nazwy wybranej dla rodowodu. Pies szybko zapamięta to krótkie imię, a w przyszłości zrozumie jego pseudonim nadany rodowodowi.

Na przykład często wystarczy pamiętać, że nazwa składa się z dwóch sylab. Zwierzę może nazywać się Archie, Alf, Alma, Ralph, Loyd, Black, Berg, Burs, Beta. Odpowiednimi pseudonimami mogą być: Brutus, Wiosła, Gaby, Greta, Doug, Zus. Możesz nazwać psa Ryan, Lamp, Gross.

Jeśli naprawdę chcesz się wyróżniać, lepiej zwrócić uwagę na pseudonimy, które przywołuje współczesna cywilizacja. Na przykład pies może otrzymać pseudonim Google, Tweety, Stark. Nawet nazwa Schwartz będzie zrozumiała nie tylko dla właściciela i psa, ale także dla innych. Jednocześnie takie imię jest krótkie, ale niezapomniane.

Możesz również nadać swojemu zwierzakowi pseudonim Ciemny, w zależności od jego koloru. Jeśli chodzi o pseudonimy Fluff lub Max, są one bardziej odpowiednie dla kotów i nie odpowiadają wizerunkowi zwierzęcia.

Ca de bo jest uważany za lojalnego przyjaciela i zwierzaka, o czym świadczą recenzje właścicieli tych psów. W komentarzach pozostawionych w Internecie hodowcy zauważają, że psy te są członkami rodzin, traktują wszystkich domowników jednakowo, kochają je i starają się być w centrum uwagi. Jeśli chodzi o zdrowie, opinie są tutaj różne: niektóre recenzje wskazują na doskonałe zdrowie psów, inne wskazują, że są podatne na dysplazję stawów, są uczulone na niektóre pokarmy.

Według właścicieli agresywność u psów tej rasy nie jest większa niż u innych krewnych psiej rodziny. Ich linienie jest średnie, inteligencja jest wysoka, aktywność jest inna. Niektóre osoby starają się reagować na wszelkie przejawy uwagi właściciela, inne są bardziej spokojne i reagują na to, co dzieje się bardziej spokojnie. Ogólnie rzecz biorąc, według hodowców, ca de bo są ciche, nie stwarzają specjalnych problemów w treningu, ale nie są tanie dla ich właścicieli.

Ponadto psy te są dalekie od zawsze niegrzecznych, gdy są pozostawione w doskonałej izolacji. Niektóre zwierzęta są w stanie pocieszyć swoich właścicieli, inne mogą zapewnić moralne wsparcie smutnemu domowi na swój własny sposób.

Na ulicy, według opinii właścicieli, psy zachowują się inaczej. Niektórzy przedstawiciele rasy są spokojni i nie wykazują większego zainteresowania innymi. Inni natomiast są ciekawi i starają się badać otaczającą przestrzeń.

Możesz dowiedzieć się, jak idzie ogólny kurs szkolenia psów rasy Ca de Bo, oglądając wideo nieco niżej.