Mastif hiszpański: czym jest ten pies i jak właściwie się nim opiekować?

Około 15-20 lat temu niewiele wiadomo o mastifach hiszpańskich, obecnie pies ten jest znany jako idealny pies stróżujący, stróżujący i przyjazny zwierzak. Pomimo imponujących rozmiarów mastify są uważane za dobre nianie - nigdy nie zaatakują stworzenia, które jest mniejsze i słabsze od nich.

Istnieje kilka wersji wyjaśniających pochodzenie tych olbrzymich psów. Wśród najbardziej niezawodnych wyróżnia się dwa. Według jednego z nich, mastify hiszpańskie zostały sprowadzone do Starego Świata przez fenickich kupców drogą morską, według innego przywiezione przez azjatyckich koczowników podróżujących drogą lądową.

Wcześniej sugerowano, że mastify pierwotnie należały do ​​rzymskich wojowników, ale ta wersja nie znalazła potwierdzenia, ponieważ do czasu lądowania w pobliżu wybrzeży Hiszpanii miejscowa ludność miała już duże psy, nawiasem mówiąc, to oni pomagali tubylcom w obronie ich terytorium. Biorąc pod uwagę, że mastify hiszpańskie, tybetańskie, bałkańskie, a także tureckie i kaukaskie mają wiele zewnętrznych podobieństw, nie można obecnie ustalić, która rasa była przodkiem oddziału. Wiadomo tylko, że wszystkie te typy psów mają wspólne korzenie.

Można to bezpiecznie powiedzieć mastify pojawiły się u ludzi w momencie, gdy potrzebowali dobrej ochrony i ochrony zwierząt gospodarskich przed dzikimi zwierzętami, - bestia, która będzie się wyróżniać dużym rozmiarem, wytrzymałością i szybkością, która może odczuwać niebezpieczeństwo z daleka i podejmuje decydujące środki w celu ochrony swojego właściciela i mienia.Prawdziwie wiadomo, że mastify hiszpańskie istniały już w XV wieku - w tamtych czasach pilnowały pastwisk w Pirenejach. Z reguły w jednym stadzie było kilka psów - nie tylko chroniły owce i krowy przed atakiem drapieżników, ale także nie pozwalały, by ich „totemy” się rozproszyły.

Pomimo faktu, że zwierzęta te służą ludziom od kilku stuleci, zaczęli publicznie mówić o przedstawicielach tej dużej rasy dopiero na początku XX wieku. Po II wojnie światowej zalecono standard tej rasy, a po tym, jak mastify zyskały międzynarodową sławę, popularność psów czasami rosła, jednak poziom owczarków niemieckich i rottweilerów nie nadrobił zaległości.

Mastify stały się powszechne w Rosji w połowie lat 90., sprowadzono je z czeskiego żłobka, a po pewnym czasie w naszym kraju urodziły się pierwsze szczenięta psów tej niesamowitej rasy. Jednak w innych krajach byłego ZSRR hiszpańskie mastify są dość rzadkie, chociaż nie ma mowy o ich całkowitym zniknięciu - kilka psów koniecznie bierze udział w każdej międzynarodowej wystawie z tych krajów.

W dzisiejszych czasach oczywiście nikt już nie stosuje mastifów do ich pierwotnego celu. - pasące się, ale tym psom udało się udowodnić, że odegrały nową rolę. Dziś jest prawdziwym przyjacielem i niezawodnym towarzyszem. Wysokie parametry bezpieczeństwa pozwalają ci wykorzystywać psa jako strażnika - będzie on wiernie chronił jego właściciela i jego własność.

I, oczywiście, jest to zwierzę bardzo statusowe, które lepiej niż jakiekolwiek słowa wskaże sytuację finansową i miejsce jego hodowcy w hierarchii społecznej - są to drogie psy, dlatego nie wszyscy mogą sobie pozwolić na mastifa.

Miejsce urodzenia mastifa hiszpańskiego, jak sugeruje nazwa rasy, to Hiszpania. Najczęściej są to zwierzęta miłe i odważne, ponieważ osobniki słabe i tchórzliwe zwykle nie są wykorzystywane do hodowli. Mastif hiszpański jest dużym, silnym, ale niezwykle czułym zwierzęciem. Taki pies wygląda dość onieśmielająco.

Standardy rasy są bardzo jasno określone, a wszelkie odstępstwa od nich są uważane za wadliwy atrybut.

• Wzrost dorosłego mężczyzny w kłębie zaczyna się od 77 cm, u kobiet - od 72 cm, masa ciała waha się od 50 do 60 kg.
• Głowa jest raczej duża, czoło jest zwykle płaskie, czaszka ma kwadratowy kształt. Kufa jest wydłużona.
• Nos jest czarny, nozdrza są rozszerzone.
• Oczy są małe, tęczówka jest brązowa lub piwna. Powieki wpuszczone, obwisłe. Charakterystyczną cechą mastifa jest jego wygląd - spokojny i zrównoważony.
• Uszy są stosunkowo małe, trójkątne, obwisłe.
• Szyja jest wysoko osadzona, z pięknym zgięciem, bardzo muskularna.
• Ciało jest masywne, dobrze rozwinięte. Obwód mostka jest zwykle większy niż wysokość zwierzęcia w kłębie. W takim przypadku żołądek jest podnoszony.
• Łapy są kanciaste. Te psy mają delikatny majestatyczny chód, który tylko uzupełnia wizerunek szlachetnego zwierzęcia.
• Płaszcz hiszpańskiego mastifa jest średniej długości, podszerstek jest również gruby. Na ogonie, ramionach i mostku włosy są nieco dłuższe.
• Jeśli chodzi o kolor, przedstawiciele rasy mogą mieć absolutnie dowolny kolor - najczęściej są to zwierzęta o żółtawym odcieniu, płowe, czarne, dwukolorowe: tygrys lub biały z czarnym są również powszechne.

Charakter zwierzęcia pasujący do jego wyglądu: są to niezawodne i elastyczne psy, zawsze stoi na straży słabych i małych stworzeń. To zwierzę nigdy nie atakuje jako pierwsze i zawsze ostrzega przed atakiem przez szczekanie lub ryk.

Spokojna natura sprawia, że ​​wychowanie dobrego psa jest dość łatwe., to zwierzę dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi, w tym z kotami.Taki mastiff można pozostawić dzieciom - rodzinom, w których żyją te psy, mówiąc o nich jako o doskonałych nianiach, które opiekują się dziećmi i ze stoickim spokojem znoszą wszystkie swoje drobiazgi.

Aby mastif mógł w pełni rosnąć i prawidłowo się rozwijać, potrzebuje zbilansowanej diety wzbogaconej wszystkimi witaminami, mikro i makroelementami ważnymi dla zdrowia psa. Trudność w karmieniu mastifa wynika z faktu, że psy tej rasy są predysponowane do otyłościale jeśli dieta jest zbyt rzadka, problemy z układem mięśniowo-szkieletowym i ogólne pogorszenie stanu psa nie są wykluczone.

Gotowe pasze mają jedną istotną zaletę - mają zrównoważony skład, który obejmuje wszystkie niezbędne kompleksy witaminowo-mineralne, ponadto karma nie musi być przygotowywana, a obliczenie wymaganej porcji nie stanowi problemu.

Jeśli wyprowadzasz psa prosto, należy wziąć pod uwagę kilka czynników: masa ciała psa, wiek, aktywność fizyczna i stopień aktywności. Pożądaną dawkę oblicza się na podstawie następującego stosunku: 30–40 g białka na kilogram masy zwierzęcia. Najlepiej jest podać wołowinę, cielęcinę i jagnięcinę. Od czasu do czasu można je zastąpić kurczakiem lub indykiem, ale nie należy całkowicie przenosić psa na mięso drobiowe.

Kilka razy w tygodniu możesz podać mastifowi podroby - lepiej jest preferować wątrobę lub serce. Kolejne około 30% powinno przypadać na zboża, warzywa i owoce. Ponadto konieczne jest włączenie do diety kompleksów witaminowych i mineralnych, a także tłuszczu roślinnego i Omega-3 lub 6. Raz w tygodniu dozwolony jest niskotłuszczowy twarożek, jeśli to możliwe, rozcieńczyć mieszankę psa posiekanymi zieleniami lub kiełkami.

Dorosłe zwierzęta powinny otrzymywać pokarm dwa razy dziennie, małe szczenięta jedzą 4-5 razy, w odstępie pięciu godzin. Począwszy od szóstego miesiąca życia liczba karmień stopniowo zmniejsza się, a sama dawka jest zwiększana.

Mastif hiszpański naturalnie preferuje wolne miejsca, więc najlepiej mieć psa do życia w przestronnym domu z dużym ogrodem, w którym pies może chodzić bez żadnych ograniczeń.

Ważne jest, aby odpowiednio dbać o płaszcz mastifa - faktem jest, że jest dość gruby, tak samo gruby i podkład. Aby usunąć całą martwą sierść, zwierzę należy regularnie czesać; w tym celu stosuje się specjalne pędzle. Mastify nie są często kąpane - wystarczą 3-4 zabiegi rocznie, do czyszczenia wełny konieczne jest stosowanie specjalnych szamponów dla psów.

Higiena uszu sprowadza się do prostego czyszczenia wewnętrznej powierzchni bawełnianym wacikiem zamoczonym w specjalnym płynie weterynaryjnym. Oczy należy raz w tygodniu leczyć słabym roztworem furatsiliny lub wywaru z rumianku.

Hiszpańskie mastify potrzebują częstych spacerów, możemy powiedzieć, że potrzebują ich jak powietrza. Ważne jest, aby każdy spacer trwał co najmniej godzinę i pożądane jest, aby mastif miał okazję przejść i igraszki. Jeśli zwierzę nie ma aktywności fizycznej, prowadzi to do zmniejszenia apetytu lub, przeciwnie, otyłości, złośliwości i agresywności zwierzęcia.

Przetwarzanie pazurów nie stanowi żadnego problemu dla mastifa - zwykle zwierzę samo je miele, ale jeśli tak się nie stanie, wystarczy przyciąć je maszynką do strzyżenia. Ta procedura musi być przeprowadzona od bardzo wczesnego wieku mastifa - nie później niż dwa miesiące.

Zęby dla psów tej rasy należy czyścić niezależnie specjalną szczotką lub wacikiemi wskazane jest rozpoczęcie takich manipulacji od dzieciństwa.Jeśli to możliwe, zdobądź kości w aptece weterynaryjnej, które pomagają usunąć płytkę nazębną, a ponadto mają najbardziej korzystny wpływ na przewód pokarmowy.

Psy tej rasy żyją 10-12 lat, a dojrzewanie u zwierząt rozpoczyna się stosunkowo późno. Tak więc kobieta jest uważana za w pełni uformowaną w drugim lub trzecim roku życia, a samiec jest uważany za dojrzałego w trzecim, a nawet czwartym roku życia.

Psy tej rasy naturalnie mają silną odporność, więc nie ma wielu chorób typowych dla mastifa. Najczęściej zwierzęta napotykają patologie, takie jak:

• wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego;
• wyprysk
• zapalenie stawów;
• odwrócenie żołądka.

Hiszpańskie mastify są zazwyczaj łatwo trenowane, a wychowywanie zwierząt należy rozpocząć od bardzo młodego wieku.

Mastify są bardzo inteligentne, więc zwykle nie ma problemów ze szkoleniem, ale zaleca się skonsultowanie z profesjonalnymi przewodnikami psów przed rozpoczęciem zajęć.

Podczas lekcji musisz poinformować psa, który z nich jest najważniejszy, drużynom należy dać jasno i wyraźnie, a nieposłuszeństwo należy karcić pewnym, pewnym głosem. Jednocześnie nie można krzyczeć i bić zwierzaka - zwierzę to nie toleruje kary fizycznej. Musisz rozpocząć trening od trzech minut dziennie, stopniowo zwiększając liczbę i czas trwania ćwiczeń.

Zwykle do hodowli mastifów hiszpańskich używa się wyłącznie zdrowych przedstawicieli rasy bez obciążonej dziedziczności. Zwierzęta agresywne i nerwowe stanowią poważne zagrożenie dla innych, dlatego uważa się je za nienadające się do reprodukcji.

Mastify hiszpańskie są uprawiane w specjalistycznych szkółkach, niektóre są dostępne w naszym kraju. Hodowla psów jest monitorowana przez profesjonalistów, więc czystość rasy zwierząt oferowanych przez certyfikowanych hodowców zwykle nie powinna być kwestionowana.

Należy zauważyć, że te duże psy są drogie. W zależności od klasy młodego psa koszt zwierzęcia również jest różny.

• Zwierzęta to klasa zwierząt domowych. Należą do nich zdrowe psy z wadliwymi oznakami rasy, są one zwykle hodowane dla duszy, zwierzęta te nie mogą brać udziału w konkursach i wystawach. Koszt psa to 30-40 tysięcy rubli.
• Klasa Brid. Te szczenięta nadają się do hodowli, ale nie mają perspektyw na karierę wystawową. Cena psów wynosi 50-70 tysięcy rubli.
• Pokaż klasę. Są to najlepsi przedstawiciele hiszpańskich mastifów, przyszli mistrzowie, którzy mogą stać się godnymi następcami rasy. Ich koszt sięga 150 tysięcy rubli.

Żaden sumienny hodowca nie sprzedaje szczeniaka, którego wiek nie osiąga 2-3 miesięcy, ponieważ właśnie tym razem dziecko potrzebuje, aby uzyskać całą niezbędną wiedzę od swojej matki i nauczyć się, jak prawidłowo komunikować się z własnym rodzajem. Jeśli zabierzesz zwierzę od matki przed czasem, jego psychika zostanie uszkodzona.

Mastif hiszpański jest uważany za największego psa na świecie. Przez długi czas byli wykorzystywani jako pasterze, nie tylko strzegąc stada, ale także prowadząc go.Są to również najstarsze psy, są znacznie starsze niż rasy pasterskie.

W czasach, gdy warunki życia mastifów były dość surowe, w miocie pozostawały zwykle tylko cztery szczeniętaa inne zostały po prostu zniszczone - w tamtych latach panowała opinia, że ​​suka może wyżywić tylko tyle zwierząt.

Idealne zwierzęta nie istnieją, więc każda rasa ma zarówno pozytywne, jak i negatywne recenzje.

Wśród zalet mastifa hiszpańskiego właściciele wyróżniają:

• pies jest idealnym strażnikiem;
• zwierzę jest przyjazne, może być idealną nianią dla małych dzieci;
• mastif hiszpański jest poświęcony swojemu panu i członkom jego rodziny;
• pies nie jest zbyt rozmowny.

Mastifa hiszpańskiego możesz poznać bliżej w następnym wideo.