Psy grenlandzkie: cechy i zawartość rasy

Północne psy zaprzęgowe przypominają psy husky. Grenlandia jest rzadką i raczej starodawną rasą. Według hodowców psów krew płynie w żyłach tego zwierzęcia, które miesza się z wilkiem.

Grenlandzki pies zaprzęgowy jest przedstawicielem rasy zaprzęgowej, jego przodkiem jest dziki wilk, którego krzyżuje się z psem eskimoskim. Teorię tę można potwierdzić, obserwując zachowanie zwierzęcia, które przypomina członka stada wilków. Dokładna teoria pochodzenia grenlandzkiego nie została ustalona, ​​jednak wiadomo o tym hodowano je, aby stworzyć rasę zdolną do transportu sanek i niedźwiedzi myśliwskich.

Grenlandia jest dużą i piękną bestią, która ma silny skład ciała, dobrze rozwinięte mięśnie. Jego wysokość w kłębie wynosi 0,62 metra, masa ciała - 33 kilogramy. To zwierzę jest prawdziwą długą wątrobą, jego średnia długość życia wynosi około 15 lat.

Zewnętrzne cechy grenlandzkiego psa zgodnie z normą.

• Ciało jest krótkie, jego wysokość do długości jest proporcjonalna, jak 10: 1.
• Głowa charakteryzuje się szeroką i wypukłą czaszką, wyraz stopy jest ostry. Kufa ma kształt klina, na nosie duży płat w kolorze popielatym lub brązowym. Zimą płat staje się bezbarwny.
• Wargi zwierzęcia są cienkie, ściśle przylegające, mają jasny kolor.
• Szczęki zwierzaka są dobrze rozwinięte, zgryz nożycowy.
• Sadzące oczy lekko fazowane, zwykle mają ciemny kolor. Zdarzają się przypadki, gdy tęczówka jest pomalowana na kolor identyczny z kolorem futra psa.Oczy są jasne, lśniące, mają wesoły i przyjazny wyraz.
• Przedsionki są średniej wielkości, wyprostowane i lekko zaokrąglone na końcu.
• Szyja jest krótka z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
• Ciało zwierzęcia charakteryzuje się zwartością i łatwym przechylaniem, prostym grzbietem, szerokim dolnym grzbietem i głęboką klatką piersiową.
• Ogon ma szeroką podstawę, jest odrzucony i jest bogato pokryty wełną.
• Nogi są proste, muskularne. Biodra są z natury mocne, a nadgarstki elastyczne. Zaokrąglone łapy mają solidne podkładki.
• Ruchy grenlandzkie są szybkie i harmonijne.
• Sierść zwierzęcia wygląda jak gruby futro, ma gęstą strukturę i dobrze rozwinięty podkład. Na ciele płaszcz jest grubszy.
• Kolor sierści grenlandzkiego psa może być inny. Zwierzę albinos uważa się za niedopuszczalne.

Wady Greenlandshund obejmują złożoność treści w środowisku mieszkania, a także potrzebę ciągłego chodzenia i przestrzeni.

Grenlandzki pies zaprzęgowy jest niezależnym zwierzęciem, które kocha wolność. Zwierzę lubi pracować w grupie. Główne cechy północnego charakteru zwierzaka można nazwać lojalnością, wytrzymałością, niezawodnością, oddaniem. Pies grenlandzki ma dobrze rozwinięty instynkt dla myśliwego, więc mieszkańcy północnych krajów używają tego psa podczas polowania. Dobry strażnik przedstawiciela tej rasy nie zadziała.

Grenlandzki Shund reaguje ciepło na nieznajomych; nie chce bronić swojego terytorium. Zdolności robocze tego psa są uważane za wyraźne. Jako zwierzę domowe z „kanapą” ta bestia nie jest zalecana. Greenman zawsze chce przynosić korzyści ludziom, więc trudno jest wytresować go, aby leżał na dywanie przez jeden dzień. Właściciel jest wart regularnie fizycznie ładuj swojego zwierzaka.

W usposobieniu północnych szczeniąt panuje równowaga, ten kontakt i nieagresywne zwierzę może biegać i grać w aktywne gry przez długi czas. Pies ma tendencję do włóczęgostwa, ponieważ ma dzikie korzenie. Z tego powodu zwierzę nie należy go pozbawiać uwagi, należy go szkolić i rozwijać. Ponieważ to zwierzę domowe woli dominować w wieku dorosłym, właściciel musi wykazać się prymatem.

Przedstawiciele tej rasy wolą komunikować się z dźwiękiem, aby mogli narzekać głośno, szczekać lub skomleć, pokazując swoje emocje.

Północny pies nie nadaje się jako zwierzę domowe. Przedstawiciel tej rasy to pracujące zwierzę, które nie może być bezczynne, pies zaprzęgowy, który ma dużo energii, którą trzeba gdzieś skierować. Czuje się świetnie w zespole ze swoimi krewnymi, poruszając się, aby przewieźć ładunek na dużą odległość.

Roślina grenlandzka jest warta ludzi mieszkających w prywatnym wiejskim domu. Zwierzę potrzebuje dużo miejsca, aby mógł biegać wystarczająco dużo. Pies może żyć w warunkach zewnętrznych w mroźnych temperaturach.

Na kaloryczność diety północnego zwierzaka ma wpływ przypisany mu wysiłek fizyczny, a także siedlisko. Zimą pies powinien być karmiony bardziej pożywnymi pokarmami niż w cieplejszych miesiącach. Dorosły powinien jeść dwa razy dziennie, a szczeniak powinien jeść 3-6, w zależności od wieku. Nie powinieneś dawać Grenlandii dużej części, powinno być karmione często, ale stopniowo.

Podstawą diety zwierzęcia powinno być białko. Jeśli pies spożywa dużo węglowodanów, wpływa to negatywnie na jego stan zdrowia.Pies z Grenlandii powinien otrzymać dużo mięsa i podrobów. Przedstawicielom tej rasy można podawać tłuste potrawy. Warto również wprowadzić witaminy i minerały do ​​diety Twojego zwierzaka.

Wielkie korzyści dla psa z północy szyje kurczaka, łapy, chrząstki, ponieważ zawierają dużą ilość cynku, wapnia, żelaza, fosforu. Kilka razy w tygodniu zwierzę można leczyć rybami morskimi.

Opiekun pomoże zająć się grenlandzkim psem, za pomocą którego możesz rozczesać włosy, które wypadły podczas jesiennego lub wiosennego wypadania. Przez resztę czasu zwierzę potrzebuje prostej opieki.

• Czesanie raz na 7 dni ta procedura zapobiegnie pojawieniu się splątania.
• Rzadkie pływanie, które jest wymagane tylko wtedy, gdy pies jest bardzo brudny. Częste mycie bestii może uszkodzić warstwę tłuszczową skóry, która chroni organizm grenlandzki z hipotermii.

Psy grenlandzkie często cierpią na dysplazję stawu biodrowego. Kiedy szczeniak dorasta, powinien być chroniony przed samoczynnym zejściem po schodach, bieganiem na duże odległości, skokami lub innymi traumatycznymi wydarzeniami. Również często u przedstawicieli tej rasy przejawia się odwrócenie żołądka. Aby zapobiec dolegliwościom, Pies powinien być karmiony wyłącznie po wysiłku fizycznym.

Oczy zwierzaka wymagają regularnej kontroli, jeśli zauważono zmętnienie kryształu, zwierzę należy zabrać do weterynarza. Ponieważ Greenman zwykle toleruje przeziębienie, rzadko cierpi na przeziębienia.

Jak każdy inny pies, grenlandzki należy wychowywać i szkolić od najmłodszych lat. Szczenięta łatwiej przyzwyczaić się do poddania się, w przeciwieństwie do dorosłych przedstawicieli.

Podczas szkolenia psa grenlandzkiego należy przestrzegać tych zasad.

• Zdobądź wiarygodność. Jeśli pies nie widzi lidera we właścicielu, wówczas nie spełni swoich poleceń.
• Aby osiągnąć wzajemne zrozumienie.
• Wyeliminuj upokorzenie i kary fizyczne. Wychowując psa z północy, warto zaopatrzyć się w cierpliwość i poczęstunek, aby zachęcić do jego osiągnięć.

Idealną opcją do szkolenia przedstawicieli tej rasy jest obecność starszego krewnego w domu, po czym szczeniak się powtórzy. Nowicjuszowi lepiej jest oddać psa profesjonalistom na szkolenie, ponieważ szkolenie psa wymaga umiejętności i siły woli.

Pies grenlandzki jest klasyfikowany jako zwierzę aktywne i ruchome, jest popularny wśród myśliwych, entuzjastów sportów na wolnym powietrzu i osób uprawiających psie zaprzęgi. To zwierzę kocha kolektyw. Nie możesz krzyczeć i bić go na Grenlandii. Jeśli masz cierpliwość, to od szczeniaka psa z północy możesz wychować wielkiego myśliwego i towarzysza.

Wszystko o psim zaprzęgu z Grenlandii, zobacz prezentowane wideo.