Gamper: jak wyglądają psy i jak je utrzymywać?

Gamper (Wilczarz Ormiański) to bardzo interesująca rasa, niezbyt znana w Rosji. Psy te są dość duże, a ich głównym zadaniem od wielu dziesięcioleci jest ochrona właścicieli, ich mienia i mieszkań. Pies charakteryzuje się doskonałymi cechami fizycznymi, umysłem, spokojnym usposobieniem i bystrością.

Gamper, znany również jako Wilczarz Ormiański, pochodzi z Armenii. Istnieją dokumenty zawierające informacje o kampaniach wojskowych z I wieku pne, w których brali udział podobnie wyglądające psy. Ponadto pewnego razu pies towarzyszył koczownikom, pilnował zwierząt gospodarskich, domów i majątku właścicieli. Czasy przewrotów wojskowych doprowadziły do ​​znacznego zmniejszenia liczby ras.

Obecnie w Armenii zarejestrowanych jest około 2000 psów rasowych, a klub gampry ormiańskiej działa w Ameryce.którego zadaniem jest zachowanie rasy. Rasa jest uznawana za narodowy skarb Armenii.

Nawet pod nazwą rasy, przetłumaczoną z ormiańskiego na „silny, duży”, można zgadywać, jak wyglądają jej przedstawiciele. Te duże i odważne psy wykonują doskonałą pracę, wykonując swoje główne zadanie - ochronę ludzi, stad i warunków mieszkaniowych. Pod wieloma względami obecne psy zachowują z wyglądu cechy swoich starożytnych przodków. Ich rozmiar w kłębie wynosi od 63 do 70 centymetrów. Waga psa mieści się w przedziale od 45 do 90 kilogramów.

Pies jest dość duży i ciężki, ale porusza się bardzo łatwo i harmonijnie, nie powodując efektu grawitacji i niezdarności. Zgodnie ze standardem wilczarz armeński ma kilka cech charakterystycznych.Czaszka psa jest masywna, a jego długość waha się od 170 do 173 milimetrów. Dość obszerna czaszka, zajmująca ponad połowę całej czaszki, ma szerokie płaskie czoło o szerokości w zakresie od 63 do 65 milimetrów. Płat nosowy jest czarny.

Mocne szczęki składają się z gęstego rzędu zębów. Zgryz nożycowy zapewnia pewny chwyt. Małe i głęboko osadzone oczy są brązowe. Krawędź powiek pokryta jest czarnym pigmentem. Nawet szczenięta wyglądają elegancko i silnie. Wolno wiszące uszy mają zaokrągloną końcówkę. Często właściciele ich zatrzymują. Szyja przypomina kształt stożka i ma dość silne mięśnie.

Nogi gampry są mocne, tylne nogi są również lekko wyprostowane w stawach. Gruby ogon jest opuszczany, gdy pies jest spokojny, ale unosi się, gdy jest w ruchu lub w zmienionym nastroju. Standardowo wskazane są psy z krótkimi włosami, ale istnieją również odmiany długowłose. Oprócz zwykłych włosów mają również gruby podkład, który dodatkowo chroni przed zimnem. Nie jest narażony na działanie wody, dlatego nie dociera do ciała i nie przyczynia się do jego zamarznięcia. Wilczarz armeński żyje od 10 do 12 lat.

Przedstawiciele tej rasy są dość drogi. Za rasowego szczeniaka zakupionego w hodowli będziesz musiał zapłacić od 200 do 1000 dolarów. Obecnie istnieją sprawdzeni hodowcy zarówno w Rosji, jak i na Ukrainie, choć wcześniej takiego psa można było kupić tylko w Armenii i USA.

Kupując szczeniaka, kupujący powinien dokładnie zbadać dziecko. Jeśli zwierzę jest aktywne, przyjazne, łatwo nawiązuje kontakt i cieszy się życiem, wówczas wszystko jest w porządku. Z wyglądu warto ocenić stan oczu, które powinny być błyszczące i czyste, a także miękkość sierści. Ponadto nie można tego zrobić bez sprawdzenia rodowodu, a przynajmniej rodziców gampry. Idealnie, oczywiście, warto spojrzeć na nie na żywo, ale jeśli to niemożliwe, wystarczy przestudiować dostępne informacje. Wśród cech rodziców psa powinna być zrównoważona psychika, a także zgoda na poddanie się właścicielowi.

Charakter gracza jest spokojny i niezależny. Jest oddany właścicielowi i jest gotów chronić go do końca. Wilczarz armeński jest bardzo bystry, jest nawet do pewnego stopnia świadomy swojej siły. Pies nie będzie szczekał bez żadnego powodu, zwłaszcza jeśli w pobliżu znajdują się dzieci. Ponadto zwierzę samodzielnie decyduje, jak chronić terytorium i jak chronić swoich właścicieli.

Pomiędzy ludźmi i zwierzętami powstają gładkie, przyjazne relacje. W takim przypadku w krytycznej sytuacji pies w każdym przypadku samodzielnie decyduje, czy właściciel potrzebuje ochrony i czy zaatakować nieznajomego. Ważne jest, aby zdobyć zaufanie gampry, a wtedy stanie się prawdziwym przyjacielem. W przypadku, gdy ludzie okazują mu obojętność i obojętność, zwierzę odpowiada to samo. Pies należy do innych zwierząt domowych bez większego zainteresowania. Początkowo uważa ich za słabych i bezbronnych, a zatem chroni i chroni.

Wilczarz armeński jest bardzo inteligentny. Nigdy nie będzie szczekał, rzucał się ani nie wykazywał agresji bez konkretnego powodu. Niemniej jednak właścicielem takiego psa może być tylko osoba o sile i charakterze. Gracz nie jest odpowiedni dla nerwowych i niepewnych osób, które nie są w stanie komunikować się z nim na równych zasadach. Ważne jest, aby właściciel ustalił swoją pozycję od samego początku, ponieważ niewłaściwe wychowanie szczeniaka prowadzi do tego, że dorosły pies jest niekontrolowany.

Zwierzę dobrze odczuwa emocje innych, zarówno negatywne, jak i pozytywne. Dlatego pies nie odstraszy tych, którzy się go boją, ale śmiało wejdzie do bitwy, jeśli poczuje gniew skierowany na niego lub jego panów.Oczywiście, jeśli dana osoba traktuje gamprę ze współczuciem, szacunkiem lub przynajmniej neutralnym, wówczas pies odpowie mu tą samą monetą.

Cechy wilczarza obejmują tak interesującą cechę, jak stabilność emocjonalna. Zwierzę nie może być zastraszane, ponieważ rozumie i prawidłowo ocenia swoje możliwości. W spokojnej sytuacji pies wygląda na zrelaksowanego, a nawet bezinteresownego, ale najmniejsze niebezpieczeństwo powinno się pojawić, a nastrój psa natychmiast się zmieni.

Do zalet armeńskiego wilczarza należy przede wszystkim jego umysł i spryt. Jeśli zaczniesz trening na czas, będziesz w stanie osiągnąć bardzo udane wyniki. Gamper jest idealnym obrońcą, doskonale rozumiejącym, kto jest przed nim: dobrym lub złym człowiekiem. Szybko wchodzą w sytuację i natychmiast podejmują działania. Spokojny i równomierny charakter psa sprawia, że ​​jest on całkowicie bezpieczny dla dzieci i innych zwierząt.

Inne pozytywne cechy rasy to oddanie zwierzęcia. Ponadto nie ma potrzeby kompleksowej opieki lub stworzenia jej niezwykłych warunków. Wady ormiańskiego wilczarza są w dużej mierze charakterystyczne dla wszystkich dużych psów, których główną funkcją jest pilnowanie. Ich charakter jest raczej niezależny, dlatego w większości przypadków wolą podejmować własne decyzje, niż słuchać właściciela.

Owczarek środkowoazjatycki (Alabai) jest bardzo podobny do wilczarza armeńskiego. Główne różnice dotyczą odcieni wełny, kształtu maski. Gracz osiąga wagę 70 kilogramów, a jego wysokość w kłębie wynosi 90 centymetrów. Alabai, będąc tym samym dużym psem, wciąż nie dogania go trochę według danych fizycznych. Jego waga odpowiada liczbie 50 kilogramów, a wysokość w kłębie nie przekracza 70 centymetrów. Problemy zdrowotne u obu ras pokrywają się.

A co najlepsze, jeśli wilczarz armeński otrzyma świeże i naturalne pożywienie. Dość proste produkty, takie jak surowe mięso, jaja, nabiał i warzywa, dostarczają psu wszystkie niezbędne witaminy i przydatne elementy oraz pozwalają małemu szczeniakowi wyhodować silnego psa. Ponadto do diety dodaje się ryby morskie, podroby, na przykład serca i wątrobę, a także różne zboża. Nawiasem mówiąc, ryby mogą jeść tylko raz na 7 dni. Najpierw należy go oczyścić z kości i ugotować. Lepiej jest brać mięso z odmianami o niskiej zawartości tłuszczu. Podczas przygotowywania zbóż, które są źródłem węglowodanów, zaleca się dodanie niewielkiej ilości oleju roślinnego, bulionu, a także warzyw - surowych, gotowanych lub nawet duszonych.

Dopóki szczeniak nie skończy 5 miesięcy, należy go karmić cztery razy dziennie, a objętość pojedynczej porcji wynosi od 700 gramów do kilograma. W wieku od sześciu miesięcy do roku częstotliwość karmienia zmniejsza się do 3 razy dziennie. Objętość porcji w tym przypadku wzrasta do 1,5 litra. Kiedy mała gampra skończy roczek, wystarczy karmić ją dwa razy dziennie. Ilość pokarmu spożywanego przez dorosłego psa ponownie zmniejsza się do 700-800 gramów.

Aby zapobiec rozwojowi chorób, zaleca się wzbogacenie menu psa ścięgnami i chrząstką. Aby to zrobić, wystarczy okresowo podawać szczenię moskiewskie. Przebieg witamin jest zalecany wilczarzowi ormiańskiemu do picia dwa razy w roku.

Zasadniczo nie jest zabronione karmienie psa suchą karmą. Pamiętaj, aby kupić mieszanki premium, a także te przeznaczone specjalnie dla dużych ras. Picie kompleksów witaminowych w tym przypadku nie ma sensu, ponieważ kombinacje opracowane przez weterynarzy zawierają już wszystkie niezbędne składniki. Ogólnie rzecz biorąc, gracz jest gotowy zjeść wszystko, nawet ze stołu mistrza. Ale oczywiście lepiej jest starannie opracować dietę, aby była zbilansowana i zawierała dużą ilość białka z węglowodanami. Białka powinny stanowić 40% każdego posiłku.

Odżywianie wilczarza armeńskiego może się różnić w zależności od celu, w jakim wychowuje się szczeniaka. Pies, który będzie musiał aktywnie pracować, to znaczy paść stado lub strażnika, ważne jest, aby uzyskać zrównoważoną, ale pożywną dietę. Jego główna część to mięso, jajka i płatki zbożowe, przygotowywane na bulionach mięsnych. W takim razie kiedy gampra jest uprawiana na wydajność na wystawach, lepiej postawić na paszę premium. Takie mieszaniny charakteryzują się obecnością wszystkich niezbędnych składników dla zdrowia, wysokiej zawartości białka i witamin.

Nie zapominaj, że brak białka prowadzi do problemów zdrowotnych, a niewielka ilość minerałów dodatkowo przyczynia się do przerzedzania zębów i problemów kostnych u zwierzęcia.

Gamprov nie jest zalecany do osiedlania się w mieszkaniach miejskich. Przede wszystkim ta obudowa jest odpowiednia dla woliery, której ściany i podłoga są dodatkowo izolowane, lub otwartego baldachimu, pod którym można się zrelaksować. Wilczarz armeński na ulicy nie jest chłodny nawet w temperaturach ujemnych, ponieważ obecność podkładu stanowi niezbędną ochronę przed mrozem. Ale ważne jest, aby miał dostęp do wolnej i rozległej przestrzeni na świeżym powietrzu, dlatego najlepiej będzie czuł się na ulicy.

Idealnym siedliskiem gampry jest dom wiejski z dużym terytorium, ogrodzony i dostępny dla psów. Schronisko wyposażone dla psa nie powinno zakłócać widoku, w przeciwnym razie pies się denerwuje.

Procedury wodne nie są wymagane dla psów często, zwykle raz lub dwa razy w roku. Częstotliwość określa się w zależności od sytuacji - oczywiście pies wypadający z oleju opałowego będzie musiał zostać umyty nieplanowo. Waga psa osiąga 80 kilogramów, dlatego nie można umieścić gampry w zwykłej kąpieli. Dużo wygodniej jest spędzać pływanie na świeżym powietrzu za pomocą zwykłego węża. Uważa się, że zwykła woda doskonale poradzi sobie z tym zadaniem, a niektóre szampony do stosowania mają sens tylko przy poważnym zanieczyszczeniu.

Zaleca się badanie oczu, uszu i zębów raz w tygodniu. Uszy wilczarza armeńskiego nie są szczególnie zanieczyszczone, ale pełzają w nim owady, zwłaszcza kleszcze. Ta część ciała musi być czyszczona co 3-4 miesiące. Nie ma sensu sprawdzanie zębów, dopóki pies nie osiągnie wieku 3-4 lat, z wyjątkiem okresu od urodzenia do 7 miesięcy. Dalsza rutynowa kontrola jest obowiązkowa.

Pełne szczotkowanie zębów odbywa się raz w miesiącu lub częściej, jeśli główną dietą jest sucha karma. Jeśli pies zjada naturalne produkty, często gryzie kości i komary, wówczas większość płytki nazębnej można oczyścić samodzielnie. Oczy są sprawdzane co tydzień, w obecności wypisu psa są zabierane do weterynarza. Nie ma potrzeby dbania o pazury, ponieważ szlifują się one przy odpowiedniej aktywności fizycznej. Jeśli ten efekt nie występuje, warto przyciąć pazury, gdy zajdzie taka potrzeba.

Ponadto łapy należy również regularnie sprawdzać pod kątem pęknięć, rozwarstwienia i uszkodzenia poduszek. Podszerstek gampry należy okresowo czesać, a częstotliwość zabiegów powinna się zwiększać podczas linienia.Ważne jest, aby zwierzę przyzwyczaiło się do niego od pierwszych dni życia, więc na początku powinny być przeprowadzane w formie gry.

Ważnym elementem opieki nad zwierzętami jest zapewnienie ich zdrowia. W większości przypadków odporność wrodzona zapewnia ochronę przed alergiami, a także zdolność obrony przed pasożytami. Jednak dość często zwierzę ma problemy z układem mięśniowo-szkieletowym. Dysplazja stawu biodrowego i liczne zwichnięcia są bardzo częste u psów. Ponadto przypadki dżumy i wścieklizny są dość powszechne. Można zapobiec problemowi, jeśli zostanie zaszczepiony na czas.

Pod wieloma względami zdrowie gampry jest zapewnione przez wystarczającą aktywność fizyczną, a to z kolei doskonale wykonuje sam zwierzę. Aż do starości pies woli być w ciągłym ruchu, dlatego jego właściciel powinien zapewniać tylko tryb chodzenia zalecany przez hodowcę. Dopóki pies nie ukończy roku, niezwykle ważne jest, aby zapewnić mu niezbędną ilość ruchu i właściwe odżywianie. Błędy popełnione w tym okresie doprowadzą do przyszłych problemów zdrowotnych.

Typowe błędy w wychowaniu i utrzymaniu zwierzęcia obejmują nadmiar lub brak pożywienia, jego brak równowagi i niewłaściwe spożywanie witamin. Ponadto za decydujące uważa się szczepionki niedostarczone na czas i krótki spacer lub niewłaściwie zorganizowana aktywność fizyczna.

W wieku 2 lub 3 miesięcy szczenięta otrzymują pierwsze szczepienie skojarzone. Zapobiega rozwojowi dżumy, zapalenia wątroby i innych powszechnych chorób. Czasami jednak pierwsze szczepienie przeprowadza się w wieku 3 lub 4 tygodni. Takie działanie musi zostać zatwierdzone przez lekarza weterynarii. Najczęściej wczesne szczepienie jest zalecane, jeśli wilczarz armeński mieszka obok innych zwierząt lub dorosłych gampr.

Następne szczepienie nastąpi po 11 lub 13 tygodniach życia psa. Od wścieklizny zwierzę jest szczepione w wieku od 6 do 9 miesięcy. Dokładny okres określa się w zależności od zębów - podczas ich zmiany szczepienia są zabronione. Dalsze szczepienia odbywają się raz w roku.

Ogólnie rzecz biorąc, gampry można trenować, ale większość zespołów dla nich jest po prostu bez znaczenia, ponieważ zadanie ochrony i ochrony jest realizowane przez nich na poziomie genetycznym. Dlatego głównym celem wychowania jest stworzenie dobrych relacji między zwierzętami i ludźmi, w których krnąbrak wilk słucha swego pana i nie próbuje go zdominować. Pies musi zrozumieć swojego właściciela nie tylko z pół słowa, ale z pół-widoku, tylko w ten sposób osoba może nawiązać harmonijne relacje ze swoim zwierzakiem. Działania edukacyjne powinny rozpocząć się jak najwcześniej, ponieważ brakujący moment we wczesnym wieku doprowadzi do niekontrolowanego zachowania psa w wieku dorosłym.

Aby uzyskać więcej informacji na temat funkcji rasy, zobacz następny film.