Doberman: charakterystyka rasy i subtelności treści

Doberman to zwierzę o wysokiej inteligencji i szlachetnym wyglądzie. W wielu filmach Doberman jest przedstawiany jako wściekły obrońca o agresywnym charakterze. Ale ten pies jest nie tylko czujnym stróżem, ale także niesamowitym psem towarzyszem, oddanym członkiem rodziny.

Twórcą rasy jest Frederick Louis Doberman, który mieszkał w latach 1834–1894 w niemieckim mieście Apollon. Różne źródła wspominają, że zmieniał różne zawody: garbarz, pracownik hipoteczny, nocny stróż, poborca ​​podatkowy. Jego praca nie była bezpieczna - spacer po mieście z zebranymi pieniędzmi wiązał się z ryzykiem ataku bandytów, więc Frideric pomyślał, że potrzebuje psa stróżującego.

Według twórcy rasy pies powinien harmonijnie łączyć takie cechy, jak wysoka inteligencja, wytrzymałość, siła, odwaga, oddanie. A także idealny do ochrony, to znaczy, aby mieć pewne cechy walki. Inicjator rasy niestety nie zostawił żadnych wpisów, więc wiele informacji o Dobermanie pozostanie tajemnicą. To stwarza pewne trudności dla współczesnych opiekunów psów, ponieważ koncepcji hodowli psów nie można jednoznacznie prześledzić.

Oprócz psów mieszańców, początki tej rasy to pinczer krótkowłosy, owczarek niemiecki, niemiecki wskaźnik, Rottweiler, Manchester Terrier, chart. Według Dog Magazine z 1910 r. Doberman ma również domieszkę krwi francuskiego Beaucerona, z którą jest podobny.

Rodowód współczesnego Dobermana zaczyna się od psa o imieniu Earl Belling von Grunland (1899 rok). Różnił się tylko nieznacznie od Rottweilera. Od samego początku stworzenia rasy główną ideą była użyteczność psa. Niemieccy hodowcy kontynuowali prace Dobermana nad rozwojem rasy. Ich głównym celem było ukształtowanie charakteru i funkcji psa, które musiał spełniać. Wygląd był wtórny. Wybór psów do hodowli dotyczył tylko najbardziej odważnych, szybkich i inteligentnych osobników.

W 1899 r. Powstało Niemieckie Towarzystwo Dobermann Pinczer. Początkowo tak nazywano rasę, ale w połowie XX wieku zaprzestano używania drugiego słowa.

Podczas I wojny światowej został włączony do europejskich jednostek wojskowych jako pies służbowy i medyczny. Ten nieustraszony i godny zaufania pies zwrócił również uwagę wojska amerykańskiego.

Podczas II wojny światowej służył w armii na obu kontynentach. W tym czasie zyskał także sławę jako pies serwisowy w obozach koncentracyjnych. W latach wojny w armii niemieckiej służyło 45 tysięcy psów. Byli wykorzystywani jako kurierzy do przesyłania raportów wojskowych, często musieli być pod ostrzałem wroga. Ponadto psy tej rasy pokazały się jako doskonałe psy gończe: mogły podążać szlakiem przez 4-5 dni lub nawet dłużej.

Zgodnie z opisem normy Dobermany to psy średniej wielkości, muskularne, atletycznie zbudowane, ale bez nadwagi. Górna linia jest lekko nachylona, ​​dolna jest napięta. Sylwetka psa jest bardziej kwadratowa niż wydłużona. Wysokość w kłębie jest w przybliżeniu równa długości ciała.

Charakterystyka rasy:

• Wzrost w kłębie mężczyzn wynosi 70 cm (± 2 cm), suki - 66 cm (± 2 cm).
• Waga - mężczyźni - 43 kg (± 2 kg), kobiety - 33 kg (± 2 kg).
• Głowa jest proporcjonalna do ciała, w kształcie klina. Krawędź czoła jest niewielka, ale wyraźnie zaznaczona.
• Uszy są średniej wielkości, wysoko osadzone. Można zadokować. Ale nie we wszystkich krajach psy z przyciętymi uszami mogą wystawiać się.
• Zgryz ma kształt nożycowy.
• Oczy są owalne, ciemnego koloru.
• Skóra jest intensywnie napigmentowana.
• Płaszcz - krótki, twardy, gładki, ściśle przylegający, bez podkładu.
• Kolor jest czarny, ciemnobrązowy lub szary.
• Wysokie lądowanie ogona. Zatrzymuje się bardzo krótko, widoczne są tylko 2 kręgi. Dozwolone jest pozostawienie go w jego naturalnej formie.

Braki dyskwalifikujące:

• nieśmiałość, nieśmiałość, nerwowość i nadmierna agresja;
• oczy żółte, niebieskie lub różne kolory;
• brak zębów, zgryz nie jest nożycowy;
• płaszcz nie jest też krótki z białymi plamami.

Średnia długość życia tych psów wynosi 10-11 lat. Doberman jest uważany za zdrowego psa. Warto jednak wiedzieć, na jakie choroby wciąż może być podatny.

• Dysplazja stawu biodrowego. Przed zakupem szczeniaka należy poprosić hodowcę o sprawdzenie jego rodziców pod kątem dysplazji.
• Postępująca atrofia siatkówki - stopniowe upośledzenie wzroku. Choroba jest dziedziczna. W wielu krajach hodowcy są zobowiązani do prowadzenia badań nad szczeniętami - elektroretinografii.
• Choroba von Willebranda jest dziedziczną patologią, która upośledza zdolność krzepnięcia krwi.
• Niedoczynność tarczycy jest dysfunkcją tarczycy, w wyniku której pies może cierpieć na epilepsję, łysienie, otyłość, senność i choroby skóry.
• Zespół Wobblera to dolegliwość występująca u szczeniąt. Ze względu na szybki wzrost rdzeń kręgowy może zostać ściśnięty w odcinku szyjnym kręgosłupa. W rezultacie pies traci kontrolę nad tylnymi kończynami.Zwierzę zaczyna kuleć.
• Kardiomiopatia jest chorobą mięśnia sercowego, w której występują nieodwracalne zmiany włókien mięśniowych. Ich kształt, elastyczność i kurczliwość są zmieniane, dzięki czemu mięsień sercowy traci swoją wydajność.
• Albinizm jest mutacją genetyczną. Dobermany-albinosy mają wiele różnych chorób, w tym światłowstręt.
• Narkolepsja - ataki senności.
• Zaburzenia żołądka

Niemiecki pinczer (pinczer o gładkich włosach) pojawił się w 1800 roku, kiedy był ściśle związany ze standardowym sznaucerem (pinczer szorstki).

Zatwierdzenie niemieckiego pinczera i standardowego sznaucera zostało zatwierdzone. Celem tego była aktualizacja puli genowej ras i ograniczenie problemów związanych ze zdrowiem psów.

W standardzie Dobermana wzrost samców waha się od 66 cm do 71 cm, a samic od 61 cm do 66 cm Dorosłe samice mogą być tej samej wielkości co samce, ale nie powinny być wyższe niż mężczyźni. Masa ich ciała wynosi 30-40 kg.

Dobermany mają krótkie i gładkie futro w kolorze czarnym, ciemnobrązowym, szarym lub płowym. To silnie umięśnione zwierzę.

Doberman ma kształt migdałów. Nos jest czarny dla czarnych psów, brązowy dla czerwonego, ciemnoszary dla szarego i ciemny dla płowego.

Psy żyją średnio 10-11 lat. W miocie rodzi się 3-8 szczeniąt. Dobermany są inteligentne, uczą się szybko. Są bardziej cierpliwi (niż ich mini-bracia) i są gotowi zrobić to, co jest od nich wymagane.

Pinczer niemiecki o wysokości od 43 do 51 cm i wadze około 5 kg. Jest to pies średniej wielkości, ma dobrze rozwinięte mięśnie. Kończyny tylne są krótsze niż przód. Sierść jest gładka, kolor jest czarny, brązowy. Może to być dwukolorowy kolor. Oczy mają owalny krój. Wszyscy niemieccy pinczery mają czarne oczy, czarne usta, czarne nosy i czarne pazury, niezależnie od koloru futra. Ich średnia długość życia wynosi do 15 lat.

Pinczery karłowate są miniaturowymi kopiami słynnych Dobermanów, ale pomimo oczywistych podobieństw nie są ze sobą powiązane. Te psy są bardzo zabawne i energiczne. Podobnie jak Dobermany, są idealnymi towarzyszami różnych gier, długich spacerów i podróży.

Mini Doberman jest przyjaznym i jednocześnie nieustraszonym psem. Ma wrodzony intelekt, więc jest bardzo dobrze wyszkolona i szybko uczy się nowych umiejętności. Miniaturowe rozmiary nie przeszkadzają jej w byciu świetnym ochroniarzem i psem stróżującym.

Karl Friedrich Louis Doberman był w stanie przyprowadzić psa, który wygląda jak miniaturowy pinczer, ale ma bardziej imponujący rozmiar.

Doberman to bardzo inteligentny i aktywny pies, lojalny i godny zaufania. Nie waha się działać, gdy odkryje, że jego rodzinie grozi niebezpieczeństwo. Pomimo tego, że jest doskonałym obrońcą, w zasadzie nie pokazuje swojej agresji bez powodu.

Doberman uwielbia wszelkiego rodzaju aktywność fizyczną. Bardzo szybko uczy się drużyn, ale trening powinien rozpocząć się stosunkowo wcześnie. Podczas szkolenia wymagana jest duża odpowiedzialność i stanowczość trenera.

Ważną cechą tej rasy jest wysoki stopień wrażliwości, stała czujność i staranne rejestrowanie wszystkiego, co dzieje się wokół. Silna więź z właścicielem i jego rodziną jest bardzo ważna dla psów tej rasy. Zarówno to pytanie, jak i cały proces socjalizacji, edukacji, szkolenia Dobermanów wymagają więcej staranności, czasu i uwagi niż podczas szkolenia innych psów.

Zdrowy psychicznie Doberman nie wykazuje tendencji do celowej agresji na ludzi i zwierzęta. Różne źródła opisują przypadek, gdy Doberman przyniósł do wioski stado młodych knurów w paski. Ich matka została zastrzelona dzień wcześniej podczas polowania. Innym razem ten sam pies był widziany na skraju lasu, kiedy bawiła się z dwoma młodymi jeleniami.

Sumienni hodowcy wybierają do hodowli spokojne i zrównoważone psy. Jednak ze względu na popularność i masowy charakter tej rasy zdarzają się przypadki nieprofesjonalnego podejścia do hodowli, więc niektóre osoby doświadczają nadmiernej agresji lub tchórzostwa - oznak, których standard rasy zaprzecza.

Jedną z głównych zalet tej rasy jest to Dobermany mają wysoką inteligencję. Oznacza to, że pies jest bardzo podatny na szkolenie, szkolenie i socjalizację.

Dobrze wychowany Doberman to wspaniały pies rodzinny. Pod warunkiem, że szczeniak został odpowiednio przeszkolony i towarzysko, Doberman będzie niezawodnym psem, który w razie potrzeby ochroni przed niebezpieczeństwem. Ważne jest również, aby dzieci uczyły się właściwego obchodzenia się z tą rasą.

Doberman dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami z rodziny. Cóż, jeśli zostaną zabrani do domu w tym samym czasie. Mogą być agresywne wobec nieznanych psów, jeśli uznają, że są zagrożone dla ich właściciela lub członków rodziny.

Przedstawiciele rasy Doberman są silnymi, zwinnymi, wytrwałymi, wdzięcznymi i lojalnymi psami swoich właścicieli. Doberman to wielki łowca małych zwierząt, strażnik i wojownik. Ale dla wielu jest przede wszystkim wiernym przyjacielem. Wybór szczeniaka wymaga odpowiedzialnego podejścia.

1. Najpierw musisz zdecydować, w jakim celu pozyskano szczeniaka - udział w dużych wystawach, dla niezawodnej ochrony lub po prostu jako prawdziwy przyjaciel.
2. Płeć szczeniaka jest wybierana według własnego uznania. Jeśli przyszły właściciel chce zobaczyć w swoim domu delikatnego i uważnego psa, warto wybrać suczkę. Jeśli marzysz o wysokim, szlachetnym, niesamowitym towarzyszu, powinieneś wybrać mężczyznę.
3. Musisz zapytać hodowcę o zwyczaje i cechy szczeniaka. Korzystając z tych informacji, możesz powiedzieć, jak będzie rosło przyszłe zwierzę.
4. Ważne jest, aby dokładnie rozważyć wygląd wszystkich szczeniąt dobermana prezentowanych przez hodowcę. Psy powinny mieć czyste, zadbane futro.
5. Nie powinno być żadnych jasnych plam na skórze, jasnych oczu, zgiętych kończyn. Zbadaj szczeniaka pod kątem przepukliny pępowinowej.
6. Zdrowy szczeniak ma czyste oczy, lśniące włosy. Musi mieć dobry apetyt, być mobilny i radosny.

Na prośbę kupującego hodowca musi również dostarczyć dokumentację medyczną dla rodziców przyszłego zwierzaka. Dobry hodowca przywiązuje dużą wagę do zdrowia i socjalizacji zwierząt, zanim zostaną one przeniesione do nowych domów.

Codzienna opieka nad Dobermanem nie jest skomplikowana i nie zajmuje dużo czasu. Jest to dość duży pies, jednak często jest trzymany w mieszkaniach.

Powszechnie uważa się, że psy o gładkich włosach, szczególnie te, które nie mają podszerstka, nie wymagają specjalnej opieki. Rzeczywiście właściciele Dobermana nie znają problemów z plątaniem i filcowaniem. Ale jest jeszcze jedna uciążliwość - utrata krótkich włosów prawie przez cały rok. Sztywne włosie przylega do dywanów i tapicerki i jest bardzo trudne do usunięcia.

Regularne pielęgnacja może znacznie zmniejszyć problem linienia. Wełna wypada, gdy jest uszkodzona lub zbyt sucha. Musi być regularnie odżywiany - 2-3 razy w tygodniu spryskany klimatyzatorem zawierającym wysokiej jakości oleje, a po kąpieli zawsze nakładaj balsam regenerujący. Dzięki tej pielęgnacji płaszcz stanie się zdrowszy, jedwabisty, mocniejszy i mniej wypadnie.

Częstotliwość pływania jest dowolna. Zwykle doberman kąpie się, gdy się brudzi, ale co najmniej 4-5 razy w roku. Uważa się, że kąpanie psów o gładkich włosach nie jest konieczne, ale należy pamiętać, że nie tylko zwykły kurz osiada na wełnie, ale także wiele różnych chemikaliów, które ją suszą. Dlatego pies musi zostać umyty, a balsam nałożony po spłukaniu tworzy film ochronny przed agresywnym działaniem odczynników.

Do kąpieli używaj szamponów lub produktów pielęgnacyjnych dostosowanych do aktualnych potrzeb płaszcza. W przypadku problemów z suchością lub skórą będzie to szampon regenerujący, w przypadku problemów z kolorem - środek do wzmocnienia koloru.

Regularne pielęgnacja i czyszczenie wymaga również oczu i uszu zwierzaka. Ze względu na tendencję do tworzenia kamienia nazębnego musisz myć zęby psa 2-3 razy w tygodniu. Pazury zaleca się ciąć 2-3 razy w miesiącu.

Aby przygotować się do wystawy, pies musi zostać dokładnie oczyszczony, czesany i wycierany specjalną odżywką, aby nadać mu miękkości i blasku. Pazury należy przyciąć, aby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed koncertem.

Dobermany są bardziej odpowiednie do konserwacji na wsi niż w mieszkaniach miejskich. Muszą dużo się ruszać, co dla niektórych właścicieli może być bardzo męczące (szczególnie po ciężkim dniu). Ogrodzony dziedziniec prywatnego domu da Dobermanowi wystarczająco dużo miejsca do biegania, gdy nie ma możliwości wyprowadzenia zwierzaka.

Ponieważ Doberman jest psem, który jest bardzo oddany swojemu panu i kocha swoją rodzinę, nie należy go zostawiać na długo sam. Zwierzę musi należeć do rodziny i uczestniczyć we wszystkich zajęciach rodzinnych.

Nieprawidłowo wyhodowane lub izolowane psy, którym nie poświęcono należytej uwagi, często mają złe nawyki, które trudno jest wyeliminować. Z nudów i niespełnionych ambicji denerwują się, niespokojnie biegają po domu lub szczekają w odpowiedzi na każdy dźwięk. Dobrze wyhodowane psy są spokojne i zrównoważone.

Najbardziej odpowiednim akcesorium do czyszczenia uszu jest kawałek bawełny owinięty wokół palca.Aby usunąć brud, możesz użyć specjalnego preparatu do czyszczenia uszu psów (preparaty są wykonane na bazie oleju, aby nie szkodziły zwierzęciu). Należy pamiętać, że wewnętrzna część ucha zwierzęcia jest wyjątkowo delikatna i łatwo ulega uszkodzeniu. Dlatego czyszczenie należy wykonać ostrożnie.

Psy z opadającymi uszami wymagają znacznie częstszego monitorowania. Nie oznacza to, że zwierzęta ze stojącymi uszami nie cierpią na choroby i stany zapalne narządów słuchu. Psy z otwartymi uszami mają skłonność do drapania, drażnienia i uszkodzenia zewnętrznej części ucha. Są również bardzo podatne na ataki pasożytów.

Bardzo poważnym zagrożeniem dla zwierzęcia jest woda przedostająca się do małżowiny usznej. Może się to zdarzyć zarówno podczas pływania, jak i podczas gry. Za każdym razem, gdy kąpiesz Dobermana, musisz chronić jego uszy, aw przypadku wody - odpowiednio wysuszyć. Kiedy pies wysycha, zwykle kręci głową, co prowadzi do częściowego odpływu wody do kanału słuchowego. Woda w uszach psa może powodować infekcje i stany zapalne.

Jakość żywienia zależy bezpośrednio od tego, czy pies będzie zdrowy i pełen siły i energii, czy też jego istnienie przyćmią ciągłe choroby.

Doberman można karmić zarówno suchą karmą, jak i produktami naturalnymi. Ale warto pamiętać, że ma ogromny apetyt. Dorosły pies potrzebuje codziennie świeżego mięsa, warzyw i zbóż, w ścisłych proporcjach odpowiadających wiekowi zwierzęcia. Jest to droższa opcja niż karmienie suchej karmy dla psów dostępnej w sklepie zoologicznym.

Ze względów ekonomicznych możesz pomyśleć o karmieniu swojego zwierzaka gotową suchą karmą. Jest to również bardzo wygodne, ponieważ ten rodzaj pokarmu jest dobrze zbilansowany i dostosowany do różnych potrzeb zwierzęcia. Zasady karmienia i dawkowania porcji zgodnie z wiekiem producentów zwierząt wskazują na etykietach, co pomaga właścicielom w kompetentny i skuteczny sposób organizować karmienie zwierzęcia.

Ze względu na ryzyko chorób żołądka warto podzielić dzienną porcję jedzenia na dwa posiłki. Po jedzeniu pies powinien odpoczywać przez co najmniej dwie godziny.

Psy powinny mieć nieograniczony dostęp do czystej świeżej wody.

Kopiowanie uszu i ogonów Dobermana ma zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Poniżej znajdują się najczęściej używane argumenty na rzecz zatrzymania.

1. Pies wygląda lepiej i jest bardziej rozpoznawalny, jeśli zatrzyma ogon i pięknie przyłoży uszy.
2. Amatorom i hodowcom trudno jest przyzwyczaić się do naturalnego wyglądu czworonogów. Uważa się, że ogon powinien zostać przycięty, aby zwierzę mogło zwiększyć szanse na wygraną.
3. Przy długich ogonach możliwe są obrażenia podczas polowania.
4. Pies z przyciętymi uszami i ogonem wygląda bardziej groźnie.
5. Niektórzy hodowcy twierdzą, że kiedy uszy są przycięte, psy są mniej narażone na zarażenie.

Poniżej znajdują się najczęściej powtarzane argumenty przeciwników stopu.

• Ból towarzyszący uldze jest silny i nagły, ale z czasem znika. Istnieje jednak przewlekły ból, który zwierzę odczuwa długo po wygojeniu się rany. Badania przeprowadzone na barankach, które również zatrzymują ogony, wykazały, że odczuwają ból przez 3-4 godziny po operacji.
• Naukowcy podejrzewają, że zatrzymanie uszu powoduje, że psy cierpią długo po amputacji.Badania wykazały, że psy zadokowane kilka lat temu cierpiały z powodu bólu zadokowanych ogonów. Może to powodować zdenerwowanie lub nieprzewidywalne zachowanie zwierzaka.
• Zatrzymanie uszu i ogonów utrudnia psu prawidłowe przekazywanie sygnałów ciała. Kiedy pies jest spokojny, jej ogon jest opuszczony, a jej uszy są przyciśnięte i odwrotnie: ogon i uszy są u podekscytowanego psa, a nastrój zatrzymanych zwierząt jest trudny do ustalenia. Być może dlatego inne psy często je atakują. Może to również wywołać agresję odwetową.
• Niektórzy właściciele zadokowanych Dobermanów przyznają, że ich psy są agresywne wobec swoich właścicieli i członków rodziny.
• Mięśnie ogona, zadu i okolicy miednicy są ze sobą połączone. Odciążenie ogona jest zatem związane z zaburzeniami czynności mięśni. Może to powodować niepożądane problemy u psa, takie jak nietrzymanie kału i dróg moczowych oraz przepuklina krocza.
• Zakłada się, że mięśnie kończyn tylnych mogą rozwijać się nienormalnie u zwierząt, u których ogon został usunięty w pierwszych dniach życia.
• Czasami nieprofesjonalny ogon i uszy zatrzymują się, a niewłaściwie umieszczone uszy mogą zepsuć wygląd psa na całe życie.

Następnie wielu hodowców psów przestało interesować się Dobermanem, a hodowcy odmówili hodowli. Mimo to urocze Dobermany z opadającymi uszami zyskały wielu nowych fanów i pozostały bardzo popularną rasą. Silny pies stróżujący stał się bardzo mile widzianym psem rodzinnym.

Psy tej rasy są zwykle posłuszne i lubią pracować. Łatwo dostosowują się do nowych sytuacji i sytuacji, ale jednocześnie są ambitni i skoncentrowani. Dobermany są również uważane za bardzo inteligentne psy o wysokim poziomie inteligencji. Ci, którzy cenią te cechy i starają się je utrzymać, otrzymają doskonałego psa rodzinnego.

Doberman wymaga solidnego wychowania i socjalizacji od najmłodszych lat. Podobnie jak ludzie, pierwsze miesiące życia są kluczowe dla Dobermanów. Psy tej rasy powinny jak najszybciej wejść w kontakt z ludźmi i innymi zwierzętami, zwłaszcza jeśli zostaną później wysłane do rodzin z dziećmi.

Pozytywne doświadczenia podczas wzrostu szczeniąt będą kształtować charakter psa na całe życie. Ze względu na jego szybki dowcip i umiejętność przystosowania się Doberman szybko uczy się rozpoznawać pewne sytuacje jako normalne i bezpieczne dla swojej ludzkiej rodziny.

Dobrze wychowany i uspołeczniony pies nie atakuje i nie ugryzie nikogo bez powodu. Doberman może doskonale kontrolować swoją uwagę i agresję, gdy słyszy polecenie. Zwierzę potrzebuje doświadczonego i niezawodnego właściciela, który będzie go wychowywał i szkolił w sposób jasny i konsekwentny. Kiedy taka osoba raz zaufa Dobermanowi, pies stanie się jego wiernym i oddanym zwierzakiem na całe życie. Doberman jest lustrzanym odbiciem właściciela, który jest znacznie bardziej zauważalny w tej rasie niż inne psy. W ten sposób właściciel może być pewny kontrolowanego, a jednocześnie posłusznego towarzysza.

Wybierając imię psa, warto wziąć pod uwagę indywidualne cechy zwierzaka: rasę, wielkość, charakter i temperament. Możesz nadać psu prosty pseudonim, bardziej popularny lub nagrodzić zwierzaka egzotycznym imieniem.

Oto kilka przykładowych pseudonimów dla chłopców:

• Sparky;
• Sheldon
• Brutus
• Body;
• Mike
• Dorastać;
• Jake
• Jazz
• Archie;
• Rex
• Ren
• Balto
• Rocky
• Herman
• Scooby
• Lider
• Onyks.

Możesz wybrać pseudonim dla dziewcząt z tej listy:

• Belle
• Tiana
• Rihanna
• Selena
• Amy
• Ashley
• Jessica
• Adele;
• Buffy
• Gerda;
• Xena
• Księżyc;
• Lady
• Roxy;
• Skoda

Według większości właścicieli Dobermany to najpiękniejsze i najmądrzejsze zwierzaki. Ktoś uważa, że ​​psy te można bezpiecznie zostawić w domu z dziećmi. Ale większość właścicieli jest skłonna wierzyć, że to nadal nie jest tego warte. Trudno jest przewidzieć zachowanie psa bez obecności gospodarza w pobliżu. Ponadto dzieci mogą nie wiedzieć, jak prawidłowo się zachowywać z dobermanem i mogą sprowokować psa do agresywnego zachowania.

Psy są bardzo przywiązane do swojego pana i pozostają mu wierne do końca życia. Te psy mają trudności z rozstaniem z właścicielem. Może to powodować gniew dorosłego psa, niekontrolowane i agresywne zachowanie.

Doberman to jedna z najbardziej eleganckich ras na świecie: atletyczne, muskularne ciało w zgodzie z wysoką inteligencją psa.

Dobermany uwielbiają zabawy i zabawy na świeżym powietrzu ze swoimi rodzinami. Czasami może to być niewygodne, szczególnie podczas trzymania zwierzęcia w mieszkaniu. Dlatego psy muszą poświęcać dużo uwagi, miłości i miłości.

Dobermany są bardzo wrażliwe na nastrój właściciela i starają się go pocieszyć jak najszybciej, jeśli zauważą, że właściciel jest smutny. To wierne i kochające zwierzaki. Są nieskończenie lojalni wobec swojej rodziny i są gotowi chronić ją przed wszelkimi zagrożeniami. Jednocześnie nie ufają nieznajomym i mogą być wobec nich agresywni.

Z wyjątkiem intensywnego treningu i trudności edukacyjnych Dobermany nie są kapryśne w opiece i utrzymaniu. Ale mają one tendencję do niszczenia mienia, jedzenia rzeczy w domu i niespokojnego zachowania, więc pies potrzebuje odpowiedniej i terminowej edukacji.

Chociaż Dobermanie mają reputację zaciekłych obrońców i wściekłych strażników, przy odpowiednim wykształceniu mogą być bardzo łagodni i serdeczni. Ale tylko z członkami jego rodziny. Dzięki cechom stróżującym, odwadze i sile psy tej rasy są idealne dla policji i straży, ale pod warunkiem, że jedna osoba będzie z nimi współpracować, ponieważ Doberman nie rozpoznaje kilku właścicieli.

Pełny opis rasy Doberman w następnym filmie.