Psy

Psy dla dzieci: opis i wybór ras

Psy dla dzieci: opis i wybór ras
Spis treści
  1. Wymagania
  2. Popularne rasy
  3. Jak wybrać
  4. Funkcje edukacji

Pies jest prawdziwym przyjacielem człowieka od kilku tysięcy lat. Ale rozpoczęcie go w domu z dziećmi jest znacznie bardziej odpowiedzialne niż tam, gdzie mieszkają tylko dorośli. Tutaj musisz dokładnie i dogłębnie poznać cechy konkretnych ras i być w stanie wybrać odpowiednie zwierzę.

Wymagania

Jak przynajmniej niektórzy doświadczeni hodowcy psów doskonale wiedzą, ideał psa jest oczywiście nieosiągalny. Na próżno nie hodowano setek, a nawet tysięcy ras, z których każda wyróżnia się unikalnym zestawem cech. Ale jest kilka punktów, które są ściśle wymagane przy wyborze zwierzaka dla rodziny z dziećmi. Przede wszystkim zdecydowanie nie ma agresji na właścicieli. Jak pokazuje praktyka, czasami dzieci i przedstawiciele ras wyraźnie chronionych kochają dzieci.

Taki towarzysz na podwórku, na spacerze, na werandzie lub windzie nie pozwoli na wtargnięcie do dziecka. Ale jeśli pies w normalnej sytuacji zaczyna się okazywać niegrzeczny, okrutny lub jakoś dziwny, musisz go natychmiast pozbyć. Takie zwierzęta są nawet bardziej niebezpieczne niż urządzenia wybuchowe z powodu ich nieprzewidywalności. Jednak nawet jeśli zakupione zwierzę jest zgodne z naturą, nie gwarantuje to sukcesu.

Kolejnym ważnym parametrem są wymiary bestii. Każdy pies rośnie znacznie szybciej niż człowiek. Czasami zaskakujące jest, jak szybko początkowo miniaturowy osobnik osiągnął rozmiary przewidziane na poziomie genetycznym. Tę okoliczność należy wziąć pod uwagę przy wyborze konkretnej rasy. Outbred szczenięta mogą rosnąć nie tylko szybko, ale także w całkowicie nieprzewidywalny sposób. Nawet doświadczeni weterynarze i opiekunowie psów nie zawsze mogą przewidzieć wynik tego procesu.

Dużym ryzykiem jest wybór zarówno bardzo małych, jak i gigantycznych psów. Już za 3-4 lata dzieci mogą przypadkowo spowodować obrażenia „dziecka”. Jednocześnie dorosłe „giganty” czasami ranią same dzieci bez złośliwych zamiarów. I tutaj nie pomoże sprawdzenie złośliwości. W końcu chodzi o elementarne prawa mechaniki.

Jeśli chodzi o wybór według płci, to wszystko jest czysto indywidualne. Najlepiej skonsultować się ze specjalistą. Jednak przy kompetentnym szkoleniu czynnik ten jest prawie wyrównany, ponieważ każdemu psu można zaszczepić odpowiednie cechy. Kolejna okoliczność jest znacznie ważniejsza - zwierzęta powinny być bezpieczne dla dzieci. Wyraża się to w:

  • brak chorób zakaźnych;
  • brak zmian pasożytniczych;
  • minimalne rozprzestrzenianie się alergenów.

Jeśli dziecko cierpi na alergię (nawet pokarmową lub sezonową - to nie ma znaczenia), należy przeprowadzić analizę potencjalnej reakcji na alergeny u psów. W przypadku braku tego rodzaju negatywnych reakcji możesz bezpiecznie wybrać odpowiednie zwierzę. Ale wymagana jest dodatkowa konsultacja z alergologami. Ale wybór wyłącznie bezwłosych psów dla dzieci cierpiących na alergie jest prawie bezcelowe. Czasami nawet gęsto zarośnięte, ale nie zrzucające osobników są całkiem bezpieczne. Co więcej, całkowicie „gładkie” psy mogą intensywnie rozprowadzać jeszcze bardziej aktywny alergen - własną ślinę. Ze względu na sumę czynników wywołujących alergie najbardziej atrakcyjnymi wyborami są:

  • pudle karłowate;
  • teriery bedlington;
  • Grzywacz chiński;
  • Shih Tzu
  • Sznaucery olbrzymie;
  • Teriery rosyjskie.

Brak włosów może być nawet złą rzeczą. W końcu pilnie potrzebne są bezpretensjonalne psy, które mogą spokojnie żyć w rosyjskim klimacie. Dlatego podejście do wielkości linii włosów musi być starannie przemyślane i wyważone. Kolejnym wymogiem dla czworonożnych towarzyszy dzieci jest wielkość zwierzęcia. Bardzo małe rasy często mają złożone usposobienie, są podatne na histeryczne reakcje na różne bodźce.

Zazwyczaj brakuje im równowagi i spokoju. Ale wciąż istnieje wiele stosunkowo małych ras, które mogą zachowywać się spokojnie. Należy również zwrócić uwagę na następujące punkty:

  • reputacja hodowcy;
  • rodowód zwierzęcia;
  • jego kolor.

Popularne rasy

Jedna z najlepszych ras dla rodzin z dziećmi zawsze obejmuje Labrador retriever. Ta odmiana jest uwzględniona w większości ocen tematycznych. Labradory dosłownie uwielbiają dzieci, z którymi miały kontakt. Najmniejsze niebezpieczeństwo wywołania zniewagi jest całkowicie wykluczone. Pies jest bardzo przyjazny i pełen energii. Ale to właśnie ta ostatnia okoliczność nieco ogranicza perspektywy tej rasy. W ogniu gry czworonożny zwierzak nie zawsze może zachować powściągliwość. Szczerze chcąc wyrazić swoje pozytywne emocje i okazywać uczucia, zrzuca dzieci z nóg. Labradory Retriever nie są złe dla dzieci w wieku 4-5 lat.

Właściciele wieku uniwersalnego golden retriever. Są również dość aktywni, ale bardziej powściągliwi w zachowaniu. Takie zwierzę chętnie spełni każde polecenie. Jednocześnie wyróżnia się dobrym intelektem i zawsze będzie w stanie pomóc, jeśli odkryje dla siebie jakiś możliwy problem. Golden retriever ma tendencję do śledzenia sytuacji w całej rodzinie. Dlatego dorośli również nie czują się pozbawieni uwagi.

Innym psem odpowiednim dla dzieci jest walijski corgi (jedna z odmian w dużej grupie psów pasterskich). Corgi charakteryzuje się radością i aktywnością. Mogą zachowywać się bez strachu, jeśli właścicielom grozi niebezpieczeństwo. Rozwinięta inteligencja i umiejętność szybkiego rozwiązywania pojawiających się problemów również zadowolą właścicieli. Te małe psy postrzegają dzieci jako stado, które należy uważnie pilnować i patronować.To prawda, że ​​Corgi jest zalecany dla dojrzałych i dobrze rozwiniętych dzieci. Niemniej jednak rasa ta może powodować pewne niedogodności z powodu jej aktywności fizycznej.

Rozważana jest dobra alternatywa seter irlandzki. Jest także energiczny i inteligentny, ma łagodne usposobienie. „Irlandzki” jest również uwielbiany za piękny wygląd. Ten pies wyjątkowo dobrze traktuje dzieci. Jest uważana za idealny wybór, niezależnie od konkretnego wieku właścicieli. Ale także święci Bernardowie przejawiają się nie gorzej. Charakteryzują się ciągłym zamieszaniem z mniejszymi „członkami stada”. Zewnętrzny spokój i opanowanie nie powinny wprowadzać w błąd. W razie potrzeby St. Bernard natychmiast zareaguje na każdy incydent.

Stale monitoruje wszystko wokół i biada atakującemu, który to ignoruje. Ten alpejski pies ma tylko jedną wadę - te duże i ciężkie psy nie nadają się do zwykłego mieszkania w mieście. Ale jeśli ta okoliczność nie odstrasza ludzi, mogą mieć Nową Fundlandię zamiast św. Bernarda. Jego niewątpliwymi pozytywnymi cechami są:

  • brak nadmiernej złośliwości;
  • cierpliwa i łagodna natura;
  • skłonność do nadzorowania dzieci.

Jeśli preferowane są małe rasy, mops będzie bardzo dobrym wyborem. Jego mocnymi stronami będą:

  • szybkie spryt;
  • czuły usposobienie;
  • przywiązanie do właścicieli;
  • stosunkowo niska aktywność;
  • towarzyskość;
  • dobra zdolność uczenia się.

Mopsy nadają się jako prezent dla spokojnego dziecka. Nie potrzebują długich spacerów. Będziesz jednak musiał częściej komunikować się z tymi psami, aby się nie nudziły.

A od ras myśliwskich zasługuje na uwagę beagle. Wyróżnia go radosne usposobienie, dobra natura wobec ludzi. Beagle warto kupić dla tych, którzy mogą zapewnić mu stałą komunikację i gry w dużej firmie. Inną nazwą rasy odpowiednią dla dzieci jest amerykański cocker spaniel. Te psy są bardzo urocze i zawsze mają pozytywne nastawienie. Ale ich wysoka mobilność może nieco przyćmić sytuację. Jednocześnie cocker spaniele wyglądają bardzo atrakcyjnie.

Wśród średnich zwierząt, top odpowiedni dla dzieci owczarek niemiecki. Do tego należy również gałąź boczna - VEO. Wraz z doskonałymi funkcjami oficjalnymi jest bardzo miła i zadowolona z członków rodziny. Potężna inteligencja pozwala pasterzowi wyraźnie odróżnić normalne sytuacje od agresywnego zachowania innych. Dlatego nie atakują bez powodu, ale w razie potrzeby będą działać szybko i bezlitośnie.

Umiejętne wykształcenie sprawi, że pasterz stanie się cierpliwym i spokojnym strażnikiem. Szczególnie dobrze sprawdzi się w odniesieniu do dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. W takiej parze ujawnienie pozytywnych właściwości rasy następuje łatwo i naturalnie, naturalnie. Ale jeśli z jakiegoś powodu Owczarek niemiecki nie lubi ludzi, mogą wybrać collie. Scottish Cattle Dog:

  • czuły;
  • doskonale wyszkolony;
  • wykazuje inteligencję;
  • bardzo oddany;
  • chętnie dołącza do gry;
  • opanowanie nowych umiejętności i niecodziennych sytuacji bez problemów.

Collie jest zalecany dla dzieci w każdym wieku. Ale jest niuans - konieczne jest kontrolowanie prawidłowego stosunku dzieci do tych psów.

A spośród imigrantów z Wysp Brytyjskich inna rasa zasługuje na uwagę - yorkshire terrier. Ma skromny rozmiar, co nie przeszkadza w pełnym rozwoju intelektualnym psa. Należy pamiętać, że jorki wyróżniają się kruchą strukturą kości, a ich sierści należy dbać bardziej aktywnie niż przy wyborze innych psów. Ale osobna rozmowa zasługiwała i nie nadaje się dla ras dzieci. Należą do nich:

  • Dobermany;
  • Alaskan Malamutes;
  • American Staffords
  • bullmastiffs;
  • lubi;
  • Pekińczyk
  • Husky
  • Owczarki rasy białej i południowo rosyjskiej;
  • pit bull;
  • rottweilery.

Jak wybrać

Ale wybierając rasę psa dla dziecka, należy skupić się nie tylko na jego ogólnej przydatności. Bardzo ważnym punktem, szczególnie podczas trzymania zwierzaka w prywatnym domu, jest to, że jest bezwonny. Nawet przy najbardziej aktywnej pielęgnacji, przy stałej wentylacji i utrzymaniu czystości, nieprzyjemny zapach wydzielany przez zwierzę będzie stale odnawiany. Wyjątkami od tej reguły są gatunki „nagie”:

  • Peruwiański pies
  • Grzywacz chiński;
  • terier amerykański.

Jednak ważne jest, aby zrozumieć, że brak włosów nie tylko oznacza, że ​​zapach przestanie się gromadzić. Będziesz musiał dokładnie dbać o nagą skórę zwierzaka i stale go myć. Aktywne pocenie się wytwarza inny, nie mniej „przyjemny” zapach niż wełniany. Tłuszcz wydzieliny zmieszane z pyłem rozprzestrzenią się w całym domu nieprzewidywalnie. Nagi pies będzie musiał być ciepło ubrany zimą, nasmarowany specjalnymi kremami latem i systematycznie depilowany.

Rezultatem dla tych, którzy chcą uzyskać minimalnie pachnące zwierzę, jest wybór ras o długich włosach bez podkładu. Wygląd takich zwierząt domowych bardziej przypomina sierść ludzką niż sierść psa. Dla informacji: to podkład u zwierząt aktywnie pochłania sebum i zaczyna wydzielać nieprzyjemny zapach. Jeśli nie ma podkładu, nawet mokre psy zwykle nie pachną. Najpopularniejszą z tych ras jest Yorkshire Terrier.

Ale każda moneta ma drugą stronę. Specjalna struktura wełny powoduje, że szybko pochłania zapachy. Dlatego zwierzęta będą musiały kąpać się przynajmniej raz w tygodniu. Jeśli aktywnie idą ulicą lub nadchodzi upał - jeszcze częściej. Z tego samego powodu konieczne będzie uważne monitorowanie, czy zwierzę nie wchodzi do pojemników na śmieci, wysypisk śmieci i innych skażonych miejsc. Umytego psa trzeba będzie dokładnie osuszyć, w przeciwnym razie może to spowodować chorobę nieżytową. Włosy Yorkshire Terrier i podobnych psów należy systematycznie czesać. Aby zmniejszyć zapachy, można również wybrać małe osoby. Im mniejsze zwierzę, tym mniej intensywny emitowany aromat.

Pudle, pomimo obecności podkładu i dobrze rozwiniętej sierści, praktycznie wcale nie pachną. A pod warunkiem częstego i dokładnego prania charakterystyczny „bursztyn” na ogół zniknie. Szczenięta za utrzymanie w rodzinie z niemowlęciem zasługują na osobną dyskusję. Wielu właścicieli zwierząt po prostu podaje je gdzieś „na bok”, obawiając się negatywnych konsekwencji dla dziecka. Ale w rzeczywistości takie obawy są bezpodstawne. Najważniejsze, że zwierzę nie powinno być nadmiernie agresywne.

W przypadku dzieci musisz wybrać zwierzęta, które w sposób dorozumiany są posłuszne właścicielom. Najmniejsze nieposłuszeństwo musi zostać całkowicie wyeliminowane. Niedopuszczalne objawy ze strony psa, takie jak agresja z:

  • czesanie włosów;
  • kąpiel;
  • dotykanie miski z jedzeniem;
  • czyszczenie uszu.

Innym ważnym tematem dla początkujących w hodowli psów jest wybór rasy odpowiedniej dla mieszkania. W mieszkalnictwie miejskim małe i średnie osoby są zazwyczaj najlepszym wyborem. Jednak muszą być bardzo starannie dobrane zgodnie z temperamentem i intensywnością dystrybucji alergenów. Im większe zwierzę, tym większy powinien być obszar, w którym żyje. Konieczne jest rozłożenie miejsca do leżenia i koryta karmienia tak daleko, jak to możliwe, i nie zawsze jest to możliwe.

Ale wybierając psa do mieszkania, musisz również zwrócić uwagę na temperament. Im bardziej aktywne jest zwierzę, tym bardziej energiczny jest jego układ nerwowy, tym więcej problemów mogą pojawić się u sąsiadów. Teoretycznie usunięcie nadmiernej pobudliwości uzyskuje się poprzez intensywne badania ze zwierzętami domowymi, ale rzadko, gdy mieszkańcy miast mają wystarczająco dużo czasu i niezbędny obszar do szkolenia. Ponieważ na przykład mastif ze względu na swój spokój okazuje się w praktyce znacznie lepszy niż spaniel.

Mieszkanie miło pomieścić terierów Yorkshire.Ich zalety to prawie całkowity brak linienia, niski apetyt i brak potrzeby długich spacerów. Należy jednak pamiętać, że Yorki mogą atakować inne czworonożne zwierzęta i ptaki, nawet jeśli „ofiara” jest wielokrotnie większa. Negatywną cechą takich terierów jest bardzo trudna opieka.

Mieszkanie może również zawierać basenji. Rasa ta wyróżnia się czystością i ciekawością. Pet namiętnie stara się wspinać wyżej. Basenji nie odczuwa kontaktu z wodą, co może powodować szereg problemów podczas wychodzenia. Ale niski wzrost rasy afrykańskiej sprawia, że ​​jest dobrym kandydatem do hodowli w mieszkaniach. Wskaźnik przeżycia z innymi zwierzętami tego psa jest wysoki, ale pod warunkiem, że żyły razem od dzieciństwa. Warto pamiętać o takich cechach basenuji:

  • potrzeba znacznej aktywności fizycznej;
  • potrzeba ścisłego regulowania nasycenia diety;
  • kochający ciepło (z tego powodu wymagane jest używanie ubrań jesienią i zimą);
  • nieodpowiednia dla początkujących (ze względu na mistrzowskie usposobienie i ciągłe upór).

Basenji nie jest przystosowany fizjologicznie do szczekania. Ale przedstawiciele tej rasy mogą wydawać wiele innych dźwięków. Dlatego właściciele będą musieli z wyprzedzeniem rozważyć tę funkcję. W mieszkaniu Szpic Pomorski również działa lepiej. To zwierzę jest skromne i wymaga stosunkowo niewielkiego wysiłku fizycznego. Warto jednak pamiętać o jego wadach, takich jak:

  • głośne szczekanie;
  • prawdopodobieństwo agresji na inne osoby;
  • złożoność konserwacji w czasie upałów;
  • słabe posłuszeństwo (jeśli wykształcenie jest złe);
  • potrzeba starannej opieki - praca z przyborami, oczami, zębami, uszami, pazurami.

Problemy te są w dużej mierze równoważone przez kompetentne podejście. Zatem normalna edukacja szpiców (w tym pomorskich) pozwala trenować je w różnych drużynach, a nawet sztuczki. Zwierzę dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami. Mieszkanie nie może zawierać szpicu azjatyckiego. Musisz założyć je w rodzinach z dziećmi w wieku poniżej 10 lat.

Jeśli chcesz osiedlić spokojnego psa w mieszkaniu, które nie wymaga aktywnego wypoczynku, najlepszym wyborem będzie buldog. Rasa ta charakteryzuje się wielką sennością, nawet większą niż u kotów. Kiedy właściciel z psem pójdzie na spacer, buldog pójdzie z nim. Oczywiście szczenięta czasem igraszki, jednak dla nich specjalne psikusy na dłuższą metę są niezwykłe. Buldog jest spokojny o dzieci i młodzież. Możesz go kupić do domu, w którym są już koty, możesz spokojnie. Musimy jednak pamiętać, że wiele buldogów jest nieaktywnych. Będziesz musiał wiele wysiłku, aby pies częściej pokazywał swoją siłę. Buldogi chrapią co jakiś czas, ślinią się. Ludzie piskliwi i skrupulatni, nie nadają się do tego.

Funkcje edukacji

Samo uzyskanie najlepszego psa w domu z dzieckiem jest mało prawdopodobne. Jeśli nie nauczy się prawidłowego współdziałania z dzieckiem, czasami konieczne będzie cierpienie z powodu zazdrości dziecka przez dorosłych. Nie może poprawnie zrozumieć tej sytuacji na poziomie psychologicznym, dlatego bardzo ważne jest, aby zapewnić zwierzęciu pełną pomoc. Niezależnie od zastosowanych technik, wszystkie opierają się na jednej rzeczy - określeniu konkretnego miejsca psa w „stadzie”.

Pierwszą i najważniejszą zasadą, którą wszyscy trenerzy muszą wziąć pod uwagę, jest całkowite odrzucenie bicia zwierząt domowych. Ta technika jest po prostu nieskuteczna. Nie musisz być wielkim zoologiem, aby zrozumieć, że nikt nie bije się w stada psów. Dlatego pies nie będzie w stanie poprawnie rozpoznać, co jest wymagane. W rezultacie jego psychika jest tylko w znacznym stopniu uszkodzona, co może negatywnie wpływać na zachowanie dzieci, a nawet dorosłych.

Wilki i zdziczałe psy dość skutecznie wykorzystują inny kanał komunikacji. Przywódcy stad gryzą nisko postawionych ludzi za szyję lub po prostu rzucają ich na plecy.Te metody wyrażania niezadowolenia są łatwo zrozumiałe dla zwierząt. Naśladowanie ugryzienia jest bardzo proste: przeciążają palce i energicznie uderzają ich czubkami w szyję. Musisz uderzyć z górnej strony, gdzie skóra jest szorstka i gęsta.

Ale zdarza się, że odtworzenie ugryzienia nie pomaga. Pies nadal jest „niegrzeczny”. Następnie stosuje się nowe „ugryzienie”, ale dłoń nie jest usuwana, a zwierzę zostaje zrzucone na plecy. Kilka pierwszych prób zostanie przyćmionych przez opór. Możesz go pokonać, trzymając bestię za szyję, aż do całkowitego spokoju. Zewnętrznie, zdaniem amatora, wygląda bardzo agresywnie. Jednak opiekunowie psów od dawna ustalili, że psy są w pełni przystosowane do tej formy ekspozycji i nie odczuwają bólu. Następną rzeczą do zapamiętania przy zakupie zwierzęcia w rodzinie jest nie może być na sofach, łóżkach, krzesłach i fotelach ani na innych meblach. Tylko i wyłącznie ludzie mogą z niego korzystać.

Konieczne jest zaszczepienie psa i innego nawyku od samego początku: w „stadzie” domowym ludzie najpierw jedzą, a dopiero potem psy. Ale jednocześnie niedopuszczalne jest oczywiście naruszanie ich normalnej diety. Konieczne jest wytyczenie wyraźnej granicy między zwierzęciem a jego właścicielami pod innym względem - kiedy właściciele jedzą, siedzą obok nich i proszą o jedzenie jest zabronione. Konieczne jest kategoryczne porzucenie niezależnej prezentacji czegokolwiek ze stołu.

Często można zobaczyć, jak dorośli cieszą się z oglądania gry między dziećmi i zwierzętami. Ale instynkty świata zwierząt determinują inne podejście do gry niż w społeczności ludzkiej. To, co wydaje się tylko rozrywką, to tak naprawdę trening. Dlatego zwierzęta muszą się głęboko uczyć: nie mogą, nawet jako żartu lub „przypadkiem”, ugryźć żadnego członka rodziny. Ale mobilne rozrywki w duchu „dawania” są konieczne, a nawet pożądane.

Surowy zakaz dotyczy skakania na ludzi. Przyzwyczajenie zwierząt do takiego ograniczenia nie jest trudne: gdy tylko nakreśli się chęć psa do zbliżenia się do osoby, musisz pociągnąć za smycz. Jeśli emocje spadają ponad krawędź, musisz zmusić lądowanie i trzymać zwierzę, aż się uspokoi. Możesz nawet zasymulować ugryzienie w szyję.

Najważniejsza osoba dotycząca psa - właściciel - od pierwszych minut zobowiązana jest wyjaśnić, że wszyscy członkowie rodziny są mu bliscy i znajdują się pod jego ochroną. Kiedy szczeniak jest tylko wprowadzany do domu, przytulają się i pieszczą wszystkich, którzy w nim są. Lepiej jest wykonać tę samą procedurę w odniesieniu do zwierząt domowych. Pies jest trzymany na dystans. Jeśli ta technika nie pomoże w opracowaniu pożądanego ustawienia, wypełniają zwierzaka na plecach i kładą kota lub innego psa na wierzchu - jest to dokładniej realizowane w określonej hierarchii. Koneserom zaleca się pozyskanie szczeniaka, gdy dziecko osiągnie wiek co najmniej 1-1,5 roku. Konieczne jest rozwinięcie u zwierzęcia zwyczaju nie dotykania zabawek dla dzieci (i odwrotnie). Już samo to uratuje wiele sytuacji konfliktowych. Powinieneś być przygotowany na to, że szczeniak dorośnie wcześniej niż dziecko. W pewnym momencie to on dostanie główną rolę w tej parze.

Zanim dzieci pójdą do szkoły (zakładając bardzo wcześnie, do 2-3 lat, zabierając psa), sytuacja się zmieni. Będą już na równym poziomie. Ale wciąż wiele zależy od pozycji samych właścicieli. Krzyki do dziecka, jego najmniejsze naruszenie w obecności psa jest absolutnie niedopuszczalne. Jednocześnie presja moralna jest prawie gorsza niż fizyczna (ponieważ zwierzęta bardzo dokładnie rozpoznają tę sytuację, chociaż interpretują ją na swój własny sposób). Manifestację wzruszającej, wzruszającej troski o małe dzieci można uznać za szczyt doskonałości. W tej sytuacji psy strzegą snu dzieci, pocieszają płaczące i zmartwione dzieci.

Oznacza to, że zwierzę postrzegało dziecko w bardzo podobny sposób, jak jego własny szczeniak. Ale niegrzeczne szczenięta są często karane przez dorosłych psów.Dlatego, gdy tylko dzieci wyjdą z dzieciństwa, będą musiały uważnie monitorować reakcję zwierząt na chęć ciągnięcia ich za ogon, przylegając do uszu. Jeśli „najważniejszy w paczce” na początku wyraża prawidłową reakcję i robi to wielokrotnie, niezbędny odruch stopniowo się rozwija. Czasami pojawia się inna sytuacja: po raz pierwszy, gdy widzi dziecko mistrza, pies w ogóle na niego nie reaguje i idzie daleko.

Próby narzucenia komunikacji siłą następnie zamieniają się w nowe problemy. Kiedy nadejdzie właściwy czas, związek nieuchronnie się poprawi. Najgorsze jest walka z bolesną zazdrością psów dla dzieci. Zwykle występuje u zwierząt, które przed pojawieniem się dziecka faktycznie zajmowały swoje miejsce. W takim przypadku należy unikać dwóch skrajności: pozostawienia sytuacji bez kontroli i surowego ukarania psa za szczekanie na dzieci.

Same kary, nie poparte innymi środkami, tylko wywołują większą gorycz. Z pewnością wymagana jest promocja normalnego podejścia. Jeśli problem będzie się utrzymywał, będziesz musiał skonsultować się z doświadczonymi trenerami. Jeśli skorzystasz z ich pomocy, możesz poprawić zachowanie nawet u dorosłych psów. Aby uniknąć problemów, od samego początku należy wybrać rasę i określone zwierzę z udziałem dziecka.

Praktyka pokazuje, że jeśli naprawdę lubi zwierzaka, prawdopodobieństwo konfliktu będzie znacznie mniejsze. Bardzo ważne jest, aby wyjaśnić dziecku jasno i konsekwentnie, że pies ma ścisłą codzienną rutynę. Przydatne dla dzieci i dorosłych jest opieka nad zwierzęciem na pół. Musisz stale monitorować zachowanie dziecka ze szczeniakiem. Nie powinien dopuszczać celowo niesprawiedliwych, nieproporcjonalnych kar, bezsensownego okrucieństwa i zastraszania w stosunku do żywej istoty.

Bardzo przydatne jest, zanim jeszcze instytucja psa wyjaśni dzieciom w popularny i zrozumiały sposób, jakie są cechy psychologiczne i zachowania zwierząt. Tę psychologię należy później wyjaśnić konkretnymi przykładami. Od razu mówią:

  • czego dokładnie zwierzę nie toleruje (gesty i działania);
  • jak reaguje na obsesyjne i nieprzyjemne zachowanie;
  • jakie sygnały zwierzę daje w określonej sytuacji;
  • jakie są oznaki prawdopodobnej agresji zwierząt domowych.

Aby uzyskać informacje o tym, jak prawidłowo wychowywać psa dla dzieci, zobacz następny film.

Napisz komentarz
Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Odpocznij