Sznaucery miniaturowe

Sznaucer miniaturowy: opis rasy, zalety i wady, natura i treść

Sznaucer miniaturowy: opis rasy, zalety i wady, natura i treść
Spis treści
  1. Historia pochodzenia
  2. Opis rasy
  3. Charakter
  4. Plusy i minusy psów
  5. Żywotność
  6. Jak wybrać szczeniaka?
  7. Konserwacja i pielęgnacja
  8. Co karmić?
  9. Rodzicielstwo i szkolenie
  10. Lista pseudonimów
  11. Recenzje właścicieli

Sznaucery miniaturowe to wyjątkowe psy. Bardzo harmonijnie łączą kompaktowe rozmiary i doskonałe właściwości robocze, co pozwala, bez przesady, uznać zwergs za prawdziwą rasę usługową. Bezprecedensowa odwaga, dyskrecja i pewność siebie sprawiają, że to małe zwierzę jest pełnoprawnym strażnikiem.

Historia pochodzenia

Pierwsza wzmianka o rasie sznaucera miniaturowego pochodzi z początku XIX wieku. Psy były dość powszechne w Niemczech, gdzie były używane do ochrony upraw przed szczurami, myszami i innymi gryzoniami. Wiadomo na pewno, że przodkowie zwergów nie są zbyt dużymi mitenchnauzerami, którzy byli dziani pinczerami, affinpinscherami, pudlami i szpicami.

Głównym celem hodowców było stworzenie miniaturowych psów o temperamencie sznaucerów, odpowiednich do życia w małych mieszkaniach i mogących stać się doskonałymi towarzyszami. W wyniku selekcji narodziła się nowa rasa, która natychmiast przyciągnęła uwagę europejskich hodowców psów.

Pod koniec wieku, a mianowicie w 1890 r., Miniaturowe sznaucery zadebiutowały na wystawie, aw tym samym roku rasa otrzymała swój pierwszy standard.

Po 5 latach powstał pierwszy klub rodowy w Kolonii w Niemczech, gdzie oprócz pinczerów weszli również sznaucery. Josef Bert, ten sam niemiecki hodowca, który zainicjował i zainspirował stworzenie nowej rasy, został wybrany jej przewodniczącym.Pierwszym oficjalnie zarejestrowanym przedstawicielem zergów był mężczyzna Jocchio Full Liliput, urodzony w 1898 roku.

W 1902 r. Klub opublikował pierwszą książkę plemienną, w której oprócz tradycyjnych pinczerów i sznaucerów było już 14 tsvergów.

Nowa rasa rozwijała się w naturalnym tempie i cieszyła się dużym zainteresowaniem nie tylko w ojczyźnie, ale w całej Europie Zachodniej. W 1930 r. Miniaturowe sznaucery były już dobrze znane nie tylko w Starym Świecie, ale także w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.

Pierwsze zergi zostały sprowadzone do Związku Radzieckiego z Ameryki w 1974 r., Ale nie dały aktywnego impulsu do rozwoju rasy i były trzymane jako zwierzęta domowe. Nieco później, w 1978 roku, cała „partia” Zwergschnauzerów została przedstawiona radzieckiej straży granicznej przez ich czechosłowackich kolegów, których rasa służyła ochronie granic.

Podarowane zwierzęta umieszczono w żłobku we Lwowie, skąd najpierw dotarły do ​​Moskwy, a następnie do leningradzkich opiekunów psów. Przyczyniło się to do otwarcia w Moskwie pierwszej szkółki hodowlanej, która rozpoczęła swoją działalność w 1980 roku. Dziś sznaucery miniaturowe zajmują siódmą linię w rankingu popularności rasy.w roli nie tylko zwierzaka, ale i psa serwisowego. Zwierzęta pracują na lotniskach i w urzędach celnych, gdzie pomagają szukać narkotyków, broni i materiałów wybuchowych.

Opis rasy

Sznaucer miniaturowy to kompaktowy, muskularny pies o bardzo sztywnej sierści i wyrazistej twarzy. Marszcząc brwi i zgrabna broda, nadają zwierzakowi surowy wygląd, co w połączeniu z jego miniaturowym rozmiarem powoduje niezmienny uśmiech.

Opis rasy jest następujący.

  • Obudowa miniaturowy sznaucer ma wysoką przednią część, dzięki czemu linia grzbietu od kłębu do ogona jest wyraźnie pochylona. Taka postawa jest wyraźnie widoczna nawet u miesięcznych szczeniąt i wraz z kufą jest znakiem firmowym rasy. Ze względu na pochyloną pozycję ciała pies może rozwinąć większą prędkość. Schab Zwedersa jest raczej krótki, co nadaje ciału kompaktowy rozmiar i kwadratowy kształt. Klatka piersiowa jest potężna, gdy przechodząc do żołądka tworzy łukowatą linię.
  • Szyja muskularny, ma średnią długość i gładko zgina się w kłębie.
  • Głowa jest proporcjonalna do ciała i zwęził od ucha do nosa. Czaszka jest dość silna, bez guzka potylicznego. Przejście od płaskiego i gładkiego czoła do nosa podkreślają wyraziste brwi. Kufa ma nieco tępą strukturę i jest obszyta krótkimi wąsami i brodą. Nos jest zawsze czarny, nozdrza są szerokie, wyraźnie widoczne.
  • Usta podobnie jak nos mają czarną pigmentację i przylegają ściśle do zębów. Zęby są białe i mocne, zamykają się zgryzem nożycowym. Szczęki są mocne, kości policzkowe są umiarkowanie rozwinięte.
  • Uszy Mają strukturę w kształcie litery V, wysokie lądowanie i końce lekko wygięte w kierunku skroni.
  • Oczy mały i owalny, zawsze ciemnego koloru.
  • Przednie nogi silny, z dobrze rozwiniętymi mięśniami i łokciami nie wystającymi ani do środka, ani na zewnątrz. Kończyny tylne pod kątem bocznym są ustawione skośnie, co nadaje posturze szybki wygląd. Stawy skokowe są mocne, dobrze rozwinięte, nogi są okrągłe z krótkimi czarnymi pazurami.
  • Ogon ma wysokie lądowanie i podnosi wzrok. Zgodnie z najnowszymi zasadami nie zatrzymają tego, ale właściciele psów, którzy nie biorą udziału w wystawach, nadal robią to dla większej wygody.
  • Wełna Różni się wysoką sztywnością i gęstością, przypomina drut w dotyku. Podszerstek jest również bardzo gruby, dość ściśle przymocowany do ciała.

Jeśli chodzi o kolor, stary standard obowiązujący do 1976 r. Przewidywał tylko dwie opcje: czarny i „pieprz i sól”. Jednak od 1977 r. Niemcy rozpoczęły rozpoznawanie innego koloru - czarnego ze srebrem, który później stał się najbardziej popularny. Ponadto w 1992 r. Zatwierdzono biel, aw 2006 r. - kolor czekoladowy i podpalany.To prawda, że ​​ta ostatnia została uznana tylko jednostronnie przez Rosyjską Federację Kynologiczną, podczas gdy federacje innych krajów jeszcze tego nie zrobiły.

Charakterystyka miniaturowych sznaucerów byłaby jednak niepełna bez uwzględnienia wad i wad. Tak więc okrągła i masywna czaszka, obecność fałdów skórnych na ciele, spiczasty lub zbyt wydłużony pysk i długie zakrzywione plecy mogą prowadzić do zmniejszenia znaków na wystawie. Dyskwalifikacja zagraża zwierzęciu z powodu nieprawidłowości w zachowaniu, takich jak nadmierne tchórzostwo lub nadmierna agresywność, a także z powodu wad zgryzu, odchyleń od normy wzrostu w tym lub innym kierunku i niedopuszczalnego koloru.

Charakter

Sznaucer miniaturowy to najmniejsza rasa psów służbowych, która w razie potrzeby może stanąć w obronie swojego właściciela i jego własności. Jednak cechą wyróżniającą zergów jest brak skłonności do podejmowania niezależnych decyzji, jak ma to miejsce w przypadku wielu psów stróżujących. Zwierzę nie rzuci się na atakującego bez polecenia właściciela i nie będzie agresywne wobec nieproszonych gości.

Jak każdy inny pies serwisowy, miniaturka potrzebuje mistrza o silnym charakterze, w którym widzi swojego przywódcę.

Mimo niewielkich rozmiarów, sznaucery miniaturowe to odważne psy oddane swojemu panu. Ich spojrzenie z surowych brwi jest zawsze pełne determinacji i prostoty. Jednak w domu Zwergowie nie mieli nic przeciwko, aby gromadzić się w domu, bawić się z małymi dziećmi. Za surowym wyglądem tego zdesperowanego minigrona stoi łagodna i głęboko kochająca rodzina.

Tsvergowie dobrze dogadują się z innymi psami mieszkającymi z nimi pod jednym dachem i są obojętni na koty. Ze względu na dużą mobilność są idealne dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Pies będzie doskonałym towarzyszem porannego biegu, chętnie dotrzyma towarzystwa na rowerze i chętnie pojedzie na kemping.

Psy doskonale nadają się dla rodzin z dziećmi: potrafią niestrudzenie bawić się z dzieckiem i godzinami znosić jego obsesyjną zabawę. Sznaucer karłowaty nie jest jednak odpowiedni dla zbyt zajętej osoby: zwierzę naprawdę potrzebuje miłości i komunikacji z właścicielem, nie toleruje braku uwagi i troski.

Sznaucery miniaturowe to małe psy o poważnym usposobieniu i doskonałych cechach fizycznych. Mają stabilny układ nerwowy, błyskawiczną reakcję, zaradność, czasem zamieniając się w przebiegłość, nieufność wobec nieznajomych i wysoką czujność. Cechy ochronne i ochronne tsvergas przejawiają się od wczesnego wieku szczeniaka, co czyni psa bardzo zabawnym i odważnym jednocześnie.

Plusy i minusy psów

Duża popularność sznaucerów miniaturowych i duże zapotrzebowanie na szczenięta ze względu na szereg niezaprzeczalnych zalet tych oddanych i inteligentnych psów.

  • Zergi są uważani za doskonałych towarzyszySą w stanie rozjaśnić codzienne życie samotnej osoby. Będąc w dużej rodzinie, pies również będzie się czuł doskonale, uwielbiając każde gospodarstwo domowe i bez wahania stając w obronie.
  • Dzięki zwartej budowie miniaturowych sznaucerów wygodnie utrzymany w mieszkaniu miejskim. Co więcej, rozmiar zwierzęcia pozwala zabrać go ze sobą na długie podróże i wakacje.
  • Zergi to psy z pełną obsługą, dlatego są łatwe do nauczenia się i dobrze wykonują polecenia.
  • Psy są bardzo aktywne i uwielbiają się poruszać, co jest szczególnie cenne dla miłośników jazdy na rowerze i joggingu.
  • Pomimo poważnego wyglądu psy mają poczucie humoru i w trudnych momentach życia właściciela mogą wczuć się w siebie.

Wady rasy obejmują przede wszystkim trudności w pielęgnacji. Zvergowie potrzebują regularnych usług pielęgnacyjnych, za które za każdym razem będziesz musiał podać rundę. Ponadto psy, które nie przeszły treningu, mogą być uparte i agresywne w stosunku do innych zwierząt.

Żywotność

Sznaucery miniaturowe wyróżniają się doskonałym zdrowiem i żyją średnio 12-14 lat, a przy nieobciążonej dziedziczności i kompetentnej opiece często żyją do 16 lat. Najczęstsze dolegliwości wpływające na zwerg to choroby oczu, takie jak zaćma i jaskra. Warto jednak zauważyć, że na choroby cierpią głównie osoby w wieku, a młodzi ludzie mają silną odporność i bardzo rzadko chorują.

Zvergs czasami doświadcza reakcji alergicznych, związanych głównie z niewłaściwie dobraną dietą i karmieniem psa ze stołu.

A także wśród patologii można zauważyć zapalne choroby skóry i jej tendencję do nowotworów. Choroby skóry obejmują całkowitą utratę włosów w dotkniętych obszarach z pojawieniem się łysych łat i zaskórników. Zaostrzenie takich chorób jest często wywoływane przez przycinanie, więc procedurę należy przestrzegać przy ścisłym przestrzeganiu standardów sanitarnych, ufając zwierzęciu tylko doświadczonemu specjaliście.

Ponadto obrażenia można przypisać najczęstszym problemom zdrowotnym, ponieważ z powodu ich „reaktywności” tsvergowie często przecinają i uszkadzają kończyny. Reszta to zdrowe i żywe psy, które przy odpowiedniej pielęgnacji nie przysparzają kłopotów swoim właścicielom i przetrwają do starości. Najważniejsze ma ściśle monitorować stan zdrowia psa, na czas, aby przeprowadzić niezbędne szczepienia i skontaktować się z weterynarzem na czas.

Jak wybrać szczeniaka?

Wskazane jest kupowanie szczeniaka od zaufanych hodowców lub w hodowli, ponieważ zakup zwierzęcia „ręcznie” nie może w pełni zagwarantować obecności wszystkich znaków rodowodowych u psa, zaczynając od wyglądu zewnętrznego, a kończąc na zachowaniu. Ponadto hodowla potwierdza dokumentację szczenięcia, daje mu kartę szczeniaka i paszport weterynaryjny z notatkami na temat szczepień w kalendarzu. Zverg zaczyna sprzedawać po osiągnięciu 1,5-2 miesięcy, ale jeśli musisz kupić szczeniaka wystawowego, lepiej trochę poczekać i dostać dorosłego zwierzaka w wieku 6 miesięcy.

W tym czasie wszystkie znaki rodowodowe stają się widoczne u psa, a wygląd zewnętrzny jest prawie uformowany.

Pierwszą rzeczą, na którą musisz zwrócić uwagę przy zakupie, jest wygląd szczeniaka. Dziecko powinno być dobrze odżywione i aktywne, o lśniącym płaszczu i czystych oczach.

Następnie musisz dokładnie poczuć zwierzaka i upewnić się, że nie ma guzów, nie zwracając uwagi na wybrzuszenie między łopatkami. Jest to normalna reakcja organizmu na szczepienie, więc nie powinieneś się tym martwić. Następnie musisz ocenić zachowanie szczeniaka: zdrowe dziecko będzie się dobrze bawić grając ze swoimi braćmi i nie będzie wykazywać agresji wobec nieznajomego.

Małe bójki z innymi szczeniętami są jednak normą, szczególnie w przypadku samców.

Wskazane jest również, aby spojrzeć na rodziców zwierzaka i obserwować ich zachowanie. Dorosła miniatura musi być energiczna i czujna, więc budzące grozę warczenie lub szczekanie w stronę kupującego jest normalne. Następnie spróbuj nawiązać kontakt z dzieckiem i upewnić się, że szczeniak jest zainteresowany, nie poruszony i pomimo niedowierzania rasy jest gotowy do komunikowania się.

Po dokonaniu wyboru wskazane jest zapoznanie się z dokumentami rodziców, a także sprawdzenie dostępności paszportu weterynaryjnego ze znakami szczepień na samym szczenięciu. Kupując tsverg, należy pamiętać, że cena rasowego szczeniaka nie może być niższa niż 18 000 rubli. Rodzice takiego dziecka zwykle mają oceny „dobre” i „bardzo dobre”, a wśród najbliższych przodków nie ma bohaterów.

Jeśli rodzice są bardziej utytułowani, średni koszt szczeniąt wynosi od 25 000 do 38 000 rubli i zależy od liczby regaliów i „obywatelstwa” przodków. Jednak nie należy dać się uwieść tak drogiemu przejęciu często dzieci najsławniejszych mistrzów nie szukają uznania na ringu.

Ale taki szczeniak będzie nosił wszystkie najlepsze oznaki rasy i codziennie okaże swoją godność właścicielom.

Jeśli pies zostanie zakupiony, jak mówią hodowcy psów „na kanapie”, możesz ograniczyć się do zakupu szczeniaka za 10 000 rubli. Ceny te są często ustalane przez szkółki, oferując dla nich małe tsvergs, które nie spełniają standardu. Wśród wad mogą być przeregulowane lub przeregulowane, wysokie lub karłowate oraz niedopasowanie kolorów.

W dokumentach takich dzieci niekoniecznie umieszczany jest znak „nie do hodowli”, co zapobiega dalszemu urodzeniu szczeniąt z wadami i zapobiega utrwalaniu anomalii rodowodowych. I ostatnia wskazówka: nie dostań sznaucera miniaturowego dla dorosłych, ponieważ jego adaptacja do nowego domu i nowych twarzy jest dość trudna i istnieje szansa, że ​​pies nie rozpozna prawdziwego właściciela u nowego właściciela.

Konserwacja i pielęgnacja

Sznaucery miniaturowe są przeznaczone do konserwacji domu i idealnie nadają się do małych mieszkań. Takie zwierzęta nie należą jednak do kategorii psów „wyłącznie mieszkalnych”: nie pójdą na tacę i nie zniosą braku spacerów. Ponadto Zwerg jest psem aktywnych właścicieli, dlatego niemożliwe jest przekazanie takiego psa starszej osobie. Pies powinien codziennie otrzymywać dużą „część” aktywności fizycznej, w przeciwnym razie wyda energię na przeprowadzkę.

Nawiasem mówiąc, skargi na szkody majątkowe są bardzo częste wśród właścicieli tsvergów, a częściej tłumaczy się je banalnym brakiem czasu na pełne spacery z psem.

Aby uniknąć nieodwracalnych konsekwencji, należy wcześniej usunąć butelki chemii gospodarczej, doniczki, ozdobne elementy wyposażenia wnętrz i buty z zasięgu zwierzęcia. Ponadto należy podnieść kable sieciowe, przedłużacze i, jeśli to możliwe, przenieść przewody. Najlepszym rozwiązaniem byłoby ograniczenie swobody ruchu tsverg w jednym pomieszczeniuszczelnie zamykając drzwi do innych pomieszczeń w mieszkaniu.

Nastoletnie szczenięta są już dość zwinne i bystre, więc pies nie ma też nic do roboty w kuchni. W przeciwnym razie mała miniaturka może z łatwością wskoczyć na stołek, wspiąć się z niego na stół i zjeść pochopnie zapomniane przez właścicieli produkty. Dlatego należy z wyprzedzeniem zająć się ograniczeniem ruchu zwierzęcia w jego braku.

Jeśli chodzi o pielęgnację zwierząt, głównym składnikiem jest pielęgnacja włosów. Wynika to ze sztywnej struktury włosów i ich dużej długości, co prowadzi do szybkiego zwijania się w sploty. Jeśli włosy tsverga nie zostaną zadbane, opadłe włosy napręcą skórę i ostatecznie spowodują jej stan zapalny. Aby temu zapobiec, szczenięta w wieku 3-4 miesięcy są przyzwyczajone do regularnego czesania, które wykonuje się miękką szczotką 2-3 razy w tygodniu.

Od mniej więcej tego samego wieku tsvergowie są przyzwyczajeni mycie brody. Aby to zrobić, najpierw użyj wilgotnych chusteczek, a po przyzwyczajeniu się dziecka umyj brodę ciepłą wodą i wytrzyj ją miękką ściereczką.

Dorosłe zergi są czesane kilka razy w tygodniu, po nawilżeniu sierści odżywką, balsamem lub sprayem.

Sznaucery miniaturowe kąpie się nie więcej niż 2-3 razy w roku, a ich łapy, piersi, brodę i podbrzusze myje się co tydzień, stosując specjalne szampony dla psów o szorstkich włosach. W tym celu zwierzę umieszcza się w wannie na gumowej macie i za pomocą prysznica myje się wodą o temperaturze 38-39 stopni.

Następnie pies jest dokładnie osuszony kilkoma suchymi ręcznikami, lekko wysuszony i czesany. Wskazane jest, aby sznaucer miniaturowy wysychał naturalnie, ponieważ częste używanie suszarki do włosów często prowadzi do wysuszenia skóry i czyni ją podatną na różnego rodzaju stany zapalne.

Tsvergowie potrzebują regularnego wyrywania martwych włosów - przycinania. Konieczność tej procedury wynika z faktu, że stara wełna nie wypada i nie pozwala na wzrost nowej.Pierwsze przycinanie wykonuje się po zmianie przez psa zębów i trwa przez całe życie zwierzęcia z regularnością 1 raz w ciągu 3 miesięcy. Skubanie można wykonać zarówno ręcznie, jak i przy użyciu takich narzędzi, jak striptizerka i trymer.

Jednak wokół uszu i gardła włosy są wyrywane tylko rękami i bardzo ostrożnie.

Należy rozumieć, że przycinanie jest bardzo czasochłonną i długotrwałą procedurą, dla której pożądane jest zwolnienie całego dnia, ponieważ nawet profesjonalni groomer spędzają na tym co najmniej 5 godzin. Jeśli przycinanie odbywa się niezależnie, pies musi od czasu do czasu odpocząć: zwierzę powinno być w stanie się rozgrzać, wypić i, jeśli to konieczne, przejść do toalety. Dopuszczalne jest również podzielenie procedury na dwa dni. Zimą przez pierwsze kilka tygodni po przycięciu na spacery musisz nosić kombinezony lub inne ciepłe ubrania.

To jednak nie wszystko. Mniej więcej raz na 1,5 miesiąca miniaturowy sznaucer powinien przejść higieniczną fryzurę, podczas której zwierzę skraca brwi i brodę, a także wyrastające włosy na poduszkach łap i wokół odbytu. Zera wystaw są przycinane i przycinane tylko przez doświadczonych groomerów, ponieważ wiele niuansów, w tym kolor, wpływa na technikę strzyżenia.

Oprócz pielęgnacji konieczne jest monitorowanie stanu zdrowia oczu i uszu zwierzaka.

Aby to zrobić, zaleca się codzienne sprawdzanie ich i, jeśli to konieczne, usuwanie rozładowania za pomocą mokrego dysku. Szczególną uwagę należy zwrócić na uszy: ze względu na to, że wiszą, wymiana powietrza w nich jest trudna. Dlatego, aby poprawić wentylację, konieczne jest wyrwanie przeszkadzającej powłoki. Dozwolone jest również przycinanie uszu. i może być wykonane na żądanie właściciela.

Zęby zwergów są czyszczone w razie potrzeby, gdy pojawia się płytka nazębna, za pomocą pasty do zębów dla psów i główki szczoteczki na palcu. W przypadku utraty wszystkich zębów mlecznych zwierzę należy zabrać do weterynarza, aby je usunąć. W przeciwnym razie nie pozwolą na prawidłowy wzrost zębów trzonowych, co może spowodować powstanie nieprawidłowego zgryzu. Szpony miniaturowych sznaucerów są cięte w domu, gdy rosną, za pomocą maszynki do strzyżenia.

Szczeniak powinien być przyzwyczajony do tej procedury tak wcześnie, jak to możliwe, aby następnie zwierzę odpowiednio na nią zareagowało i nie wybuchło.

Co karmić?

Karmienie sznaucerów miniaturowych ma swoje własne niuanse, chociaż ogólnie nie różni się zbytnio od karmienia innych psów. W szczególności zergów nie należy przekarmiać, co wynika z ich predyspozycji do szybkiego przyrostu masy ciała, co jest wyraźnie widoczne nawet gołym okiem.

Grube psy stają się osiadłe, leniwe i podatne na różne choroby. Również miniaturowe sznaucery nie mogą być karmione ze stołu ogólnego. Wynika to z ich skłonności do alergicznych wysypek skórnych, których przyczyną jest stosowanie nieodpowiednich produktów.

Najlepszą opcją do jedzenia sznaucerów miniaturowych jest sucha karma premium dla aktywnych psów. W takich preparatach wszystkie substancje niezbędne dla organizmu psa są w odpowiedniej ilości i są kompatybilne.

Jeśli zdecyduje się karmić tsverg naturalną żywnością, wówczas jego dieta powinna składać się w połowie z chudego mięsa lub podrobów, a resztą powinny być płatki zbożowe (kasza gryczana, ryż lub płatki owsiane) i warzywa. Jajka na twardo, niskotłuszczowy twarożek, surowe kury z kurczaka, kefir i gotowane ryby morskie, wcześniej obrane, należy podawać kilka razy w tygodniu.

Karmienie powinno odbywać się jednocześnie ściśle według reżimu.

Małe szczenięta w wieku do 4 miesięcy są karmione 5-6 razy dziennie, a następnie przenoszone na 4 posiłki dziennie i przez 7-9 miesięcy na 3 posiłki dziennie. Z roku na miniaturę należy jeść 2 razy dziennie, a poranna porcja powinna być nieco większa niż wieczorem.

Lista produktów zabronionych dla sznaucera miniaturowego obejmuje pikle, potrawy wędzone i smażone, tłuste mięsa, słodycze cukiernicze, babeczki, pikantne i solone potrawy, a także kości rurkowe i pokarmy bogate w barwniki i sztuczne dodatki. Niezależnie od wybranego rodzaju karmy pies powinien mieć całodobowy dostęp do świeżej wody pitnej.

Rodzicielstwo i szkolenie

Konieczne jest wychowanie miniaturowego sznaucera od pierwszego dnia, w którym szczeniak pojawia się w domu, na długo przed rozpoczęciem szkolenia. Przede wszystkim zwierzę musi pokazać, kto jest szefem w domu, i pod żadnym pozorem dziecko nie powinno tego robić. Pies powinien natychmiast jasno zrozumieć, co jest dozwolone, a co nie, a jeśli coś było zabronione, zakaz powinien działać raz na zawsze, bez wyjątków i koncesji.

Na przykład, jeśli tsverg został zakazany wchodzenia do kuchni, wówczas wyłączenia takie jak „tylko minuta” lub „tylko raz” nie powinny być powodem zniesienia zakazu. W przeciwnym razie pies zrozumie, że każde „niemożliwe” może zostać zakwestionowane - wtedy znacznie trudniej będzie nazwać go na zamówienie.

Najważniejsze jest, aby na tym etapie stać się liderem i przywódcą małego Tsverga, wtedy znacznie łatwiej będzie go kształcić.

Szkolenie miniaturowego sznaucera należy rozpocząć od 4 miesiąca życia, używając do tego elementu gry. Najłatwiejszym ćwiczeniem będzie instalacja zabawki lub piłki, ponieważ szczenięta bardzo lubią pędzić wokół małych poruszających się obiektów. Należy pamiętać, że nie można pokonać zwierzaka za niewykonanie poleceń. Zwerg doskonale rozumie intonacje ludzkiego głosu, więc wystarczy mu surowy ton.

Poważniejsze treningi są zwykle rozpoczynane od 6 miesięcy., ponieważ do tego czasu układ nerwowy psa praktycznie się ukształtował, bardzo łatwo zapamiętuje nieznane słowa i świadomie wykonuje polecenia.

Zwierzę powinno być szkolone cierpliwie i metodycznie, w żadnym wypadku nie należy dotykać sztuczek szczeniąt w klasie. W przypadku nieposłuszeństwa lub przejawu agresji zwierzę należy zatrzymać głośnym krzykiem, a dla bardziej nudnych potrząsnąć kark. Należy pamiętać, że ze swej natury tsvergowie są bardzo przebiegli i zaradni i często używają różnych sztuczek, aby oskrzydlić wykonywanie poleceń.

W takich przypadkach właściciel musi być wytrwały i zwrócić zwierzaka na zajęcia.

Te psy mają doskonałą pamięć, więc szybko pamiętają, co robić, ale nie jak. Zasadniczo szkolenie odbywa się zgodnie z klasycznym schematem przy użyciu systemu nagród i kar. Zwerg dobrze sprawdza się w grupie, dzięki czemu właściciel może zapisać go na ogólny kurs szkoleniowy, gdzie doświadczony przewodnik pomoże mu uspołecznić psa, usunie niepotrzebną agresję w zoo i wyszkoli zespoły.

Lista pseudonimów

Wybór imienia dla zwierzaka jest kreatywny i dość odpowiedzialny, a właścicielowi czasami bardzo trudno jest wybrać jedno z wielu kliknięć. Kupując szczeniaka w hodowli, zadanie jest znacznie łatwiejsze, ponieważ dziecko ma już własne imię, sporządzone z uwzględnieniem wybitnych przodków w obu liniach, ich regali i nazwy hodowli. Następnie ta długa nazwa jest skracana przez właścicieli do krótkiego, ale dźwięcznego pseudonimu domowego, do którego przyzwyczajony jest szczeniak.

Czasami hodowcy oferują tylko pierwszą literę imienia, a właściciel psa ma prawo wymyślić pseudonim dla szczeniaka.

W takich przypadkach możesz użyć listy nazwisk dla dziewcząt i chłopców, które są najbardziej odpowiednie dla sznaucerów miniaturowych. Można więc nazwać psa Arbat, Armand, Axel, Alex, Brooks, Bruno, Biscay, West, Veles, Whist, Gray, Thunder, Dark, Dixie, Eric, Zhigan, Sorg, Zero, Icarus, Ishim, Irt, Kurt, Leon, Leiden, Mark, Maurice, Neman, Nord, Oscar, Porter, Perez, Roy, Richard, Steve, Stark, Tox, Trisha, Uranus, Fix, Fidel, Horst, Zeiss, Chuck, Chenny, Shaman, Shorokh, Eric, Eridan, Eustace, Eustace, Jurgen Yagor, Jagrin lub Yashka.

Można nazywać dziewczynę Ayma, Betty, Vista, Gerda, Della, Yeroy, Zhalla, Zeya, Irma, Krama, Linda, Lyme, Myra, Neris, Orina, Pinta, Romina, Raina, Sonata, Sega, Tamil, Tori, Ulma, Ursula, Freya, Fanny, Chloe, Hannah, Tsera, Cherry, Charm, Shima, Annie, Elf, Yursi, Justa, Yara lub Ioannina.

Pomimo wielkości miniaturowy sznaucer jest poważnym psem, dlatego pseudonimy Pukhlikov i Bagels wyraźnie nie są dla niego odpowiednie. Pies powinien mieć imię jedno lub dwu sylabowe, które jest dobrze postrzegane przez ucho i nie jest zgodne z głównymi poleceniami. Na przykład nie możesz nazywać psa Fars, ponieważ zwierzę może łatwo pomylić go z poleceniem „fas” i dezorientować swoje działania.

Recenzje właścicieli

Właściciele sznaucerów miniaturowych bardzo cenią swoje zwierzaki i entuzjastycznie reagują na nie. Wszyscy zgadzają się, że miniaturka jest idealnym psem rodzinnym, który znajduje wspólny język z dosłownie każdym domem. Zwierzę może bawić dziecko przez wiele dni, siadać do gospodyni i wstać, aby chronić właściciela na wieczornym spacerze. Ponadto pies nie ma skłonności do bezprzyczynowego głośnego szczekania, co znacznie ułatwia życie sąsiadom na werandzie.

Zauważono również brak węchu i sierści w mieszkaniu, bystry umysł, zrozumienie i rozwinięte poczucie humoru zwierzaka. Zwraca się również uwagę na to, że tsvergowie szybko rozpoznają sytuację i zaczynają działać w zależności od okoliczności. Na przykład miniatura dla dorosłych nigdy nie rozpocznie głośnej gry, jeśli ktoś odpoczywa w mieszkaniu.

Wśród minusów rasy odnotowano potrzebę przycinania i zjadania kapci właściciela podczas dorastania zwierzęcia.

Dowiedz się więcej o rasie z następnego filmu.

Napisz komentarz
Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Odpocznij