Czechosłowacki wilk: historia pochodzenia, cechy charakteru i treść

Jeśli chcesz zdobyć oddanego, zdeterminowanego przyjaciela i jednocześnie sprawdzić siebie, swoją cierpliwość i samokontrolę, siłę charakteru, trudno jest znaleźć lepszą opcję niż czeski szczeniak wilka. Lata ciężkiej pracy opłacą się z zainteresowaniem, a otrzymasz przystojnego mężczyznę o muskularnym, stonowanym ciele, silnym i porywczym, o niezwykłym i przenikliwym spojrzeniu dociekliwych żółtych oczu.

Mądra natura zadbała o zachowanie niezniszczalnej niezależności w rasie, wymagając wzajemnego szacunku. Traktuj swojego zwierzaka jak osobę, a doświadczysz prawdziwej przyjemności z komunikowania się z prawdziwym przyjacielem.

Znany obecnie czechosłowacki wilk jest nazywany inaczej: czeski wilk-wilk (wilczak), wilczarz. Rzadziej jest to gatunek wilka, czyli zwierzę uzyskane od psa i wilka.

Pojawienie się takiej hybrydy o najlepszych cechach dzikiej bestii i psa domowego to zadanie o długiej i ciekawej historii. Wiadomo, że w starożytności istniały wilcze drogi, o czym świadczą archeologiczne pomiary szczątków zwierząt, które mają tysiące lat. Najprawdopodobniej taki krzyż nastąpił mimowolnie, w wyniku naturalnych osobliwości.

Pierwsze ukierunkowane eksperymenty na hodowlach wilczaków zostały przeprowadzone w XIV wieku przez niemieckich hodowców. Ponadto dzikie zwierzęta krzyżowały się z różnymi rasami psów, na przykład pudlami. Dziwne, jak mogłoby się to wydawać, eksperyment zwieńczony został względnym sukcesem - urodziło się około 200 szczeniąt.

W 1766 r., Obecnie w Anglii, naukowcy podjęli próbę przekroczenia wilka i pasterza. Pierwszy wyjątkowy miot (9 szczeniąt) otrzymał nazwę „pies pomorski”. Niektóre szczenięta zostały wykupione przez angielską szlachtę, inne weszły do ​​menażerii.

Bardziej udaną próbą była praca holenderskiego hodowcy Landera Sarlosa, który postanowił stworzyć krzyżówkę między wilczycą a owczarka niemieckiego. Stała działalność hodowlana naukowca trwała od 1930 r. I odniosła sukces w 1975 r. - rasa została uznana przez holenderski klub, aw 1990 roku uzyskała międzynarodowe uznanie.

Czech Wolf Wolf jest jednym z najlepszych przedstawicieli Wolfhoundów. Zwierzęta czeskiego hodowcy Karela Hartla ujrzały światło w 1955 r. Podczas krzyżowania specjalnie wyselekcjonowanych osobników owczarków niemieckich i wilków karpackich. Potomstwo okazało się odpowiednie do późniejszej hodowli. Wytrwała działalność hodowlana naukowca trwała 10 lat, a uzyskane w ten sposób osobniki spełniały główne cechy psa wojskowego.

Wilki były wykorzystywane do służby granicznej od 1965 r., Ale standard rasy został przyjęty dopiero w 1998 r. - Czesi nie spieszyli się z reklamowaniem nowej rasy ras wilka.

Zasadniczo czeski Wolfhund towarzyski, niezwykle zwinny, wytrzymały, o doskonałej reakcji, nieustraszony.

W praktyce krajowej sławne stały się metody wilka trwałego uzyskane z rozkazu rządu. Domowym hodowcom naturalnie udało się sparować wilczycę i owczarka niemieckiego. Od tego czasu potomstwo okazało się sukcesem jego dalsza socjalizacja była owocna. Dziś rasa jest z powodzeniem stosowana w różnych organach ścigania Federacji Rosyjskiej.

Wilczarz czeski ma niezwykłe cechy.

• Typowa waga mężczyźni zaczynają od 26–28 kg. Samice ważą mniej - 20–22 kg. Ostateczne limity wagowe rasy nie są ustalone przez standard.
• Rozmiary w kłębie u mężczyzn 65–67 cm, u kobiet - 60–62 cm Wskazano minimalne granice normy. Innymi słowy, parametry dorosłego czechosłowackiego wilczaka mogą znacznie przekraczać te rozmiary.
• Rasa charakteryzuje się strefowym rodzajem koloru, z odcieniami szarości, srebra, żółtawo-szarym lub czerwonawym. Charakterystyczna lekka „maska” wyróżnia się na pysku psów. Wewnętrzna strona szyi i klatki piersiowej ma jasne ślady.
• Przeciętny pies żyje około 13-18 lat.
• Wśród cech charakteru wilczaka istnieją: pragnienie niezależności, lojalności i oddania dla właściciela. Rasa jest zdecydowana, odporna i doskonale rozwinięta fizycznie.
• Najwyższa jakość wilczaki w harmonii z wysoką inteligencją i skłonnością do niezależnych, natychmiastowych działań. Na przykład wilczak jest zawsze gotowy do pomocy tonącemu, nawet bez odpowiedniego polecenia gospodarza.
• Granice bezpieczeństwa i czujności depozytów rasy są nieograniczone, wilczak - urodzony i wierny strażnik każdego przedmiotu (od mieszkania po kapcie).
• Chwyć wśród vlchaków jest fenomenalny, siła ich ugryzienia jest kilkakrotnie większa niż siła każdego udomowionego brata.
• Zapach Wolfhund jest naturalnie silny. Są w stanie wyczuć subtelne zapachy na duże odległości. Nic dziwnego, że wilki mogą odróżnić zdrowego człowieka od pacjenta z rakiem po zapachu krwi.
• Wysoki poziom wytrzymałości psychicznej Vlchakov określa ich szybkie dostosowanie do nowych warunków. W ograniczonych przestrzeniach zwierzę staje się agresywne.

Poniższe oficjalnie uznane fakty mają charakter orientacyjny.

• Niezwykle wysoka wytrzymałość. Wilczak może z łatwością przejść dystans 100 km z prędkością do 12 km / h, bez oznak zmęczenia na końcu trasy. Propozycja kontynuacji wyścigu zostanie przyjęta z podekscytowaniem.
• Wielka moc. Dwa psy, nawet w wieku 12 lat, zaprzężone w sanki, z łatwością zabiorą swojego właściciela.
• Specyficzny ruch wilka uderza swoją lekkością.. Ruch jest harmonijny, z szerokimi krokami. Większość wilków to amblery (podczas biegu układają one jednostronne łapy).
• Wilczak nie jest w stanie szczekać - wycie. Jednocześnie ma wiele sposobów wyrażania siebie - bogaty język ciała, różnorodną technikę warczeń, jęków i, rzadziej, chrząknięć.

Wilczarz czeski odziedziczył po przodkach zamiłowanie do życia nocnego. Z trudem rozpoznają dominację właściciela i są mniej podatni na zarządzanie w porównaniu z innymi rasami. Dlatego wymagają profesjonalnego, gruntownego szkolenia od najmłodszych lat. Tylko w tym przypadku są mocno przywiązani do właściciela, którego zmiana jest prawie niemożliwa.

Ponadto wilczaki są wyjątkowo nieufne wobec obcych, a kiedy pojawia się nowy członek rodziny, przyzwyczajają się do tego przez długi czas. Często zajmuje to lata.

Czeskie wilczaki traktują dzieci inaczej. Czasami są niezwykle lojalni, ale mogą być drażliwi wobec nich, jeśli dziecko jest zbyt obsesyjne. Dlatego lepiej trzymać psa w rodzinach, w których dzieci są starsze niż 10 lat.

Podobnie jak urodzeni myśliwi, wilczaki polują na koty, wiewiórki, szczury i inne zwierzęta. Poszczególne przypadki mogą być niebezpieczne dla ich dobrych „sąsiadów”, z którymi żyli przez długi czas. Należy być przygotowanym na takie cechy rasy i starać się minimalizować ich potencjalnie irytujące czynniki.

Wilczaki mają wyjątkowy charakter, co czyni rasę wyjątkową, w przeciwieństwie do psów i wilków. Są bardzo oddani. Zwierzęta uważają stado za swój priorytet i są gotowe poświęcić swoje życie bliźnim.

Natura obdarzyła wilki zdolnością do zachowania opanowania w najbardziej ekstremalnych sytuacjach, co pod wieloma względami przyczynia się do podejmowania niezależnych decyzji pod nieobecność właściciela.

Temperament psa jest żywy i porywczy, z natychmiastową reakcją. Wilczur, czujny i niezawodny strażnik, strzeże obiektów aż do bezpośredniego polecenia mistrza. Pomaga mu w tym wrodzona nieufność osób postronnych. Wolfhund nie może być przekupiony przez osoby nieupoważnione żadnymi dobrodziejstwami ani w inny sposób pociągany do niego. Pies jest zawsze czujny i czujny, stale monitoruje środowisko i otoczenie.

Ciekawe to w przeciwieństwie do rosyjskich ras wilków, ich czescy odpowiednicy łatwiej dogadują się ze zwierzętami domowymi, a nawet kotami.

Główną wadą tej rasy pozostaje niski poziom kontroli. Hodowcy i opiekunowie psów nie przynieśli rasy do pełnego posłuszeństwa. Biorąc pod uwagę siłę i wielkość zwierzęcia, czynnik ten wymaga szczególnej uwagi.

Do wad tej rasy należą naturalna niezależność.

Zalety rasy są oczywiste:

• oddanie, wyraźna tendencja do poświęcenia się ze względu na życie właściciela;
• wysoka inteligencja i zdolność do natychmiastowego reagowania na zmiany sytuacji;
• determinacja, wysoka kondycja fizyczna, doskonałe bezpieczeństwo i skłonności strażnicze;
• pełna integralność;
• taktowna towarzyskość.

Tylko doświadczony przewodnik, wyraźny przywódca o silnym charakterze, może poradzić sobie z niezależnym i silnym zwierzakiem-duchem.

Czechosłowacki wilczak jest wybredny pod względem zawartości, jest w stanie tolerować ciepło i ekstremalnie niskie temperatury. Z tego powodu najczęściej są trzymane na świeżym powietrzu. Przeciwwskazane jest utrzymywanie gatunku wilka na łańcuchu i należy go przechowywać w specjalnej obudowie z niezawodnym ogrodzeniem. Zamek nie zaszkodzi - mądry wilk potrafi łatwo opanować proste pociski, a tym bardziej potrafi dostrzec drewniane bariery.

Obudowa jest wyposażona w kabinę, do której wejście jest zwykle zamknięte szczelnym materiałem, który chroni „dom” przy wietrznej i deszczowej pogodzie. Wilki są bardzo dociekliwe i nie mają nic przeciwko degustacji wszystkiego na zębie. Bezużyteczne jest karanie go za nadgryzione meble.

Opieka nad przyzwoitym psem powinna być odpowiednia, szczególnie w odniesieniu do pielęgnacji, zarządzania i kontroli. Przestrzeganie kilku prostych zasad w procesie opieki nad psem jest obowiązkowe.

• Regularność długich spacerów - co najmniej dwa razy dziennie (w kufie). Szczególną uwagę należy zwrócić na socjalizację młodych zwierząt. W tym celu przydatne jest chodzenie w zatłoczonych miejscach. Szczeniak musi przyzwyczaić się do dźwięków ulicznych i zachowań ludzi.
• Kąpiel nie dotyczy to szczególnie rasy wilków, ponieważ jej sierść nie jest szczególnie podatna na zanieczyszczenia. Pies nie boi się wody i kąpie się z przyjemnością.
• Systematycznie - przynajmniej raz w miesiącu zimą i raz w tygodniu w lecie - pies potrzebuje oczyśćcie uszy.
• Dwa razy w roku zwierzę topi się, topienie występuje niezwykle obficie - wypada prawie cała warstwa podkładu. Zaleca się, aby poprawić jakość i przyspieszyć wymianę wełny procedury wodnena końcu której za pomocą kompresora wełna psa jest dokładnie wdmuchiwana ciepłym powietrzem. Pomaga to wyeliminować wypadanie włosów, zapobiega tworzeniu się splątania i różnych podrażnień skóry.
• Przycinanie pazurów - wykonalna procedura dla samego psa. Aby to zrobić, ważne jest, aby zapewnić mu wysokiej jakości chodzenie po różnych powierzchniach i różnych przeszkodach. W warunkach domowych należy pomóc psu w skracaniu pazurów, do których stosuje się specjalne kleszcze.
• Zęby Ogary, a zwłaszcza kły wymagają regularnego czyszczenia, które zwykle odbywa się w klinikach weterynaryjnych.

Po przyjęciu młodych do pokoju dziecinnego należy pamiętać, co i jak je karmili - należy zachować strategię żywieniową. Przyczynia się to do lepszej adaptacji szczeniaka w nowych, nietypowych warunkach. Następnie użyj jednej z dwóch dróg karmienia.

1. Naturalna opcja zapewnia dietę bogatą w mięso, z uwzględnieniem produktów twarogowych, jajek, kefiru, gotowanych podrobów i niskotłuszczowych owoców morza.
2. Opcja gotowego posiłku z wykorzystaniem pasz przemysłowych (poziom premium lub super-premium). Istnieje bardziej zrównoważone menu, które nasyca ciało zwierzęcia przydatnymi substancjami.

Czeskie wilczaki są psami o zdrowiu wilka, a dzięki pracy hodowlanej nie mają chorób dziedzicznych. Niemniej jednak „pięta achillesowa” występuje tutaj w postaci pewnej tendencji między gatunkami wilków do występowania defektów (dziedziczna natura) w układzie mięśniowo-szkieletowym. Często określają nieprawidłowe tworzenie stawów biodrowych, rozwijając się na podstawie wielu czynników:

• błędy w żywieniu;
• dieta jest uboga w wapń;
• brak aktywności fizycznej;
• brak codziennych spacerów;
• niskiej jakości lekarstwo na urazy;
• przesuwana wykładzina podłogowa.

Szczepienia są istotne, ponieważ naprawdę chronią zwierzęta domowe przed nieprzyjemnymi patologiami. Harmonogram szczepień dla wilków jest podobny do harmonogramu owczarków niemieckich:

• zaszczepić zwierzę w wieku jednego miesiąca;
• po 34 tygodniach od pierwszego szczepienia;
• około roku.

Aby wykształcić prawdziwego przyjaciela, musisz dużo wysiłku, czasu, cierpliwości i wytrwałości - rasa nie jest łatwa. Emocjonalny, naturalnie inteligentny pies z uporem i pomysłowo spróbuje przechytrzyć właściciela, aby zdystansować się od treningu. Monotonia szybko ją nudzi. Ważne jest, aby wykazać się wytrwałością i stanowczością, nie dając zwierzęciu możliwości dyktowania warunków.

W tym sensie istotne są następujące zalecenia.

• Nie powinieneś podnosić głosu zwierzęciu, ważne jest, aby zachować kontrolę w każdych okolicznościach.
• Twoja rola społeczna w parze to lider paczki. Wilki natychmiast odczuwają słabość właściciela, a to obarczone jest utratą zaufania do psa. Pamiętaj, że wilczak to osoba, która wymaga godnego szacunku. Przymus fizyczny, nie mówiąc już o wpływie, jest wykluczony. W przeciwnym razie pies stanie się agresywny.
• Posłuszeństwo zwierząt domowych jest zapisane w nagrodach, a nie tylko w postaci gadżetów. Bystry pies zaskakująco subtelnie odbiera pochwały w słowach, intonacjach i ruchach właściciela.

O czechosłowackim psie wilku, patrz poniżej.