Gryfon brukselski: charakterystyka i hodowla psów

Brukselski Gryfon to uroczy pies, który wydaje się, że zniknął ze stron książki o ciastkach. Ten kudłaty i nieco niezdarny brodacz szybko podbije serca wszystkich członków rodziny goszczącej.

Historia gryfoników brukselskich rozpoczęła się kilka wieków temu w Belgii, chociaż istnieją dowody na to, że psy były znane w XV wieku.

Sprzyjające warunki klimatyczne w Holandii pozwoliły mieszkańcom tego małego kraju na aktywne uprawianie ziemi i uprawę roślin. Wszystko to doprowadziło do tego, że stodoły, w których przechowywano siano, stały się miejscem częstego ataku gryzoni, które były zaskakująco żarłoczne - po kilkunastu takich „wizytach” belgijska rodzina mogła całkowicie stracić plony. Aby pozbyć się szkodników, stworzono nową rasę psów. Te psy z wielką łatwością penetrowały nawet najbardziej niedostępne miejsca i wyciągały stamtąd nieproszonych gości.

Na zewnątrz psy te bardzo różniły się od swoich współczesnych potomków, ale podobieństwo jest oczywiste. W drugiej połowie XIX wieku los psów Pied Piper zmienił się diametralnie; w tym momencie niezwykłe zwierzęta przyciągnęły uwagę miejscowej szlachty. Wiadomo, że nawet królowa Maria Henrietta podziwiała te psy.To właśnie ta osoba królewska odegrała wiodącą rolę w dalszej dystrybucji rasy na terytorium Starego Świata.

W 1882 roku powstało Towarzystwo St. Hubert, zrzeszające wszystkich hodowców gryfoników. Członkowie stowarzyszenia natychmiast rozpoczęli hodowlę małej rasy, a już w 1904 roku ich praca zakończyła się sukcesem - standard rasy został oficjalnie przyjęty, a po kolejnych sześciu latach zwierzęta zostały wpisane do rejestru American Dog Association.

W 1945 r. Powstał pierwszy amerykański klub miłośników gryfów, aw 1963 r. Przyjęty standard został nieco zmodyfikowany - w nowej edycji obowiązuje do dziś. Pomimo wszystkich wysiłków hodowców, rasa jest wciąż niewielka, a dziś bardzo rzadko można spotkać prawdziwego belgijskiego gryfa. Ci zabawni brodaci mężczyźni nie otrzymali znaczącej dystrybucji, ale wciąż podbili serca opiekunów psów na całym świecie ze względu na ich wyjątkowy wygląd i wyjątkowo przyjazny charakter.

Gryfon brukselski jest klasyfikowany jako pies rasy dekoracyjnej. Oczywiście nie można go nazwać klasycznym psem, ponieważ zwierząt tych nie można opisać jako ładnych i uległychsą raczej zabawnymi strzelankami, trochę niezręcznymi, niegrzecznymi, z niesfornym futrem i prawdziwie ludzkim wyrazem kufy.

Zgodnie z opisem przyjętych standardów wysokość psa w kłębie wynosi: dla samców - 27-32 cm, a dla kobiet - 25-30 cm. Waga waha się od 35 do 46 kg, samce wyglądają bardziej krępo, silnie i muskularnie - narządy płciowe różnice są bardzo wyraźne. Głowa gryfa jest okrągła, wygląda na dużą w stosunku do ciała, guz potyliczny i łuki brwiowe są stosunkowo niewidoczne. Pudełko z czaszką jest duże i duże.

Kufa gryfa brukselskiego jest skrócona, lekko odwrócona, zwykle nie przekracza 2 cm, przejście przedniej części do grzbietu nosa jest ostre, nozdrza są dość masywne, oddzielone bruzdą. Wargi ściśle przylegają do zębów, mają wyraźne krawędzie o ciemnym kolorze. Jeśli szczęki są zamknięte, zęby i język zwierzęcia nie są widoczne. Płaszcz na kufie jest o kilka tonów jaśniejszy niż na pozostałej części ciała. Uszy psów tej rasy są małe, stoją wysoko, znajdują się w znacznej odległości od siebie, lekko pochylone do przodu.

Oczy szeroko rozstawione, są na tej samej linii. Dość duży, zaokrąglony, ale nie wypukły. Wszyscy znający tę rasę zwracają uwagę na „ludzkość” spojrzenia, dzięki której nawet najmłodsze szczenięta sprawiają wrażenie psów mądrych z doświadczenia życiowego. Powieki ściśle przylegające do oczu, długie rzęsy, tworzą efekt wizualny czarnego obrzeża.

Żuchwa ma wyraźny kształt litery U, lekko wygięty, siekacze są równoległe. Gryf brukselski jest wysoko osadzony i ma wyraźne wybrzuszenia, ale nie wydaje się być obciążony ze względu na średnią długość i suchą część mięśniową. Kształt ciała jest raczej kwadratowy, podczas gdy wysokość psa w kłębie pokrywa się z długością ciała. Dzięki wysoko rozwiniętemu szkieletowi powstaje wrażenie, że mostek zwierzęcia wystaje do przodu. Żebra są zaokrąglone, łopatki są mocno dociśnięte.

Grzbiet jest silny, muskularny, płynnie przechodzi w dolną część pleców. Brzuch jest napięty, pachwina dobrze zarysowana. Gryfon wyróżnia się wysokim ogonem - pies nosi go uniesiony, dzięki czemu czubek zawsze „patrzy” na plecy, ale go nie dotyka i nie skręca. Kończyny zwierzęcia charakteryzują się rozwiniętym szkieletem i silnymi mięśniami.Przednie nogi są umieszczone w znacznej odległości od siebie, ściśle równolegle. Kończyny tylne nieznacznie wystają poza guzki kulszowe, żebra wyróżniają się wyraźną muskulaturą. Łapy są zaokrąglone, podkładki twarde, pomalowane na ciemny kolor.

Dzięki tym cechom kończyn gryfy zwykle kłusują: tylne nogi wykonują silny pchnięcie, podczas gdy przednie nogi są umiarkowanie wyrzucane do przodu. Plecy podczas biegu pozostają płaskie i proste. Pozostałe włosy są grube, przypominające drut - zgodnie ze standardami im grubsza sierść, tym lepiej. Na pysku włosy są dłuższe, ponieważ tworzą wąsy, bokobrody i brodę.

Dozwolone są następujące kolory:

• czerwony w połączeniu z brązową „maską”;
• beż z „maską” czerwono-brązowej lub czarnej;
• całkowicie czarny.

Poniższe cechy postaci są wyróżniane przez gryfon brukselski.

• Nieśmiałość. Zwierzęta te są bardzo nieśmiałe i nieśmiałe, boją się obcych i starają się minimalizować z nimi kontakt. Czują szczerą sympatię i chęć komunikowania się tylko w stosunku do swojego właściciela.
• Strach przed samotnością. Gryfony są nazywane psami towarzyszącymi, co oznacza, że ​​muszą mieć stałą obecność w pobliżu właściciela. Jeśli zostawisz to zwierzę przez długi czas w spokoju, zacznie ono zwlekać i ranić, co może nawet doprowadzić do przedwczesnej śmierci zwierzęcia. To zwierzę, jak żadne inne, wymaga stabilności i stałości - przeprowadzka do nowego miejsca zamieszkania lub zmiana właściciela może być dla niego poważnym stresem.
• Aktywność Psy tej rasy są prawdziwymi optymistami, które uwielbiają być w centrum uwagi. Zwierzęta te wyróżniają się ciekawością i mobilnością.
• Dominacja Mieszkańcy Brukseli mają dość silny charakter, ponieważ psy w każdy możliwy sposób starają się dowodzić zarówno członkami rodziny goszczącej, jak i innymi zwierzętami mieszkającymi z nimi pod tym samym dachem.
• Odwaga Geny przodków Pied Piper determinowały instynkt łowiecki psa. Jak już wspomniano powyżej, unikają nieznajomych, ale jeśli zobaczą, że nieznajomy jest zagrożony w stosunku do mistrza, odważnie staną w obronie jego obrony.

Psy tej rasy wcale nie tolerują obsesji, ponieważ nie nadają się do życia w rodzinie z małymi dziećmi. Zwierzęta te nie lubią głośnych krzyków i niegrzecznego traktowania, ale nie akceptują znajomości. Jeśli jeden z gospodarzy przypadkowo lub umyślnie go skrzywdzi, gryfon może nawet ugryźć w odpowiedzi.

Jeśli chodzi o inne zwierzęta domowe, gryfy dobrze dogadują się z krewnymi, ale są szczególnie lojalne wobec kotów. Jedynym wyjątkiem są gryzonie - jeśli dom ma ozdobne szczury, chomiki lub świnki morskie, mogą stać się przedmiotem polowań ze strony zwierzaka.

Jeśli jesteś zdeterminowany, aby zostać właścicielem szczeniąt gryfonik, to nawet przed zakupem musisz stworzyć warunki do jego wygodnego życia. Dlatego pierwszą rzeczą, którą przyszły właściciel powinien kupić, są leżaki, miski, miska do picia i zabawki, a także wszystkie niezbędne produkty do higieny psów.

Nie ma tak wielu hodowli hodujących psy tej rasy. Pamiętaj, aby zebrać jak najwięcej informacji o sprzedawcach - musisz mieć pewność, że spotkałeś sumiennych hodowców, którzy pod postacią zdrowego szczeniaka nie ześlizną ci chorego i osłabionego zwierzęcia z problemami psychicznymi.

Zdecyduj wcześniej, jakiej płci potrzebujesz psa. Pamiętaj, że samce są bardziej agresywne, ale suki, wręcz przeciwnie, są lojalne i uległy.Jednak podczas rui kobiety mogą stać się źródłem dyskomfortu - podczas spaceru będziesz musiał odpierać ataki „zalotników”, którzy uciekli ze wszystkich otaczających bram.

Optymalny wiek do zakupu uważa się za 6-8 tygodni, jeśli wcześniej oderwiesz dziecko od matki, w wieku dorosłym taki pies będzie charakteryzował się słabą socjalizacją. Wybierając, pamiętaj o obserwowaniu nie jednego szczeniaka, ale całego miotu - jeśli zauważysz, że wszystkie psy w nim są nieśmiałe lub, przeciwnie, zachowują się agresywnie, lepiej dać pierwszeństwo innej rodzinie psów.

Ważną cechą będzie nastrój szczeniaka - zwykle zwierzę powinno być ciekawe, wesołe i wesołe. Zrób mały test - weź grzechotkę lub pęk kluczy do ręki i przekaż je młodemu gryfowi. Jeśli natychmiast złapie zabawkę, masz przed sobą zdrowego psa, który chętnie zwróci uwagę na nowy smak, kolor i zapach.

W niezawodnych żłobkach każde zwierzę ma cały zestaw dokumentów: rodowód i paszport weterynaryjny. Upewnij się, w jakich warunkach trzymano szczeniaka i jak go karmiono - nie zaleca się zmiany diety na okres adaptacji zwierzęcia. Szczenięta gryfa brukselskiego będą dużo kosztować - na przykład zdrowe zwierzę o doskonałym rodowodzie kosztuje około 40 tysięcy rubli. Z rąk możesz kupić szczeniaka znacznie taniej - za 15-20 tysięcy, ale w tym przypadku nie możesz być pewien silnej odporności psa i jego stabilnego stanu psychicznego.

W przypadku kompaktowego gryfa w domu zwykle znajduje się oddzielny kącik, chociaż samo zwierzę woli spędzać czas na głównej kanapie lub na miękkim krześle.

Pies nie potrzebuje profesjonalnej pielęgnacji, ale istnieją pewne zasady pielęgnacji.

• Na pysku i łapach są długie włosy, dlatego wymagają częstego czesania.
• Krótkie i sztywne włosy na ciele należy czesać za pomocą furminatora w celu usunięcia podkładu.
• Wiosną, a także jesienią, wszystkie pozostałe włosy, które umarły w ciągu kilku miesięcy, podlegają obowiązkowej skubaniu. Zwykle pies jest obszywany specjalną dyszą na kciuku i nożu. Okresowe przycinanie brody i brwi zwierzęcia jest dozwolone, ale pies nie powinien być całkowicie obcięty, ponieważ w tym przypadku poprawność pozostałego wzrostu sierści jest zakłócona.

Co dwa tygodnie konieczne jest przycinanie pazurów zwierzęcia specjalnymi szczypcami, ale pamiętaj, że wystarczy usunąć końcówkę gwoździa, a żywej części płytki nie należy dotykać. Ze względu na długie i grube brwi oczy zwierzęcia są często w stanie zapalnym, dlatego należy je codziennie czyścić za pomocą wacików nasączonych naparem z rumianku lub słabym roztworem furacyliny. Raz w tygodniu można zaszczepić krople przeciwzapalne, aby zapobiec chorobie. Co 7-10 dni należy skanować uszy - do ich czyszczenia używa się płynu weterynaryjnego lub kwasu borowego.

Bardzo ważne jest zapewnienie Griffon wysokiej jakości pielęgnacji jamy ustnej. Faktem jest, że stworzono tam sprzyjające środowisko do rozmnażania się bakterii chorobotwórczych, dlatego już od najmłodszych lat konieczne jest przyzwyczajenie zwierzęcia do czyszczenia płytki nazębnej - należy to robić przynajmniej raz w tygodniu. Jeśli pies jest na suchej karmie, wówczas częstotliwość przetwarzania można zmniejszyć do raz w miesiącu - suche i twarde granulki paszy same w sobie przyczyniają się do usuwania płytki nazębnej.

Gryfony to psy, które są dość wybredne we wszystkim, co dotyczy jedzenia i bardzo trudno jest zadowolić takiego zwierzaka. Najlepiej trzymać psa na specjalnych karmach premium i super premium, takich jak Royal Canin i Pro Plan. Takie produkty mają zrównoważony skład, obejmują wszystkie niezbędne witaminy i minerały.

Jeśli wolisz naturalne karmienie, pamiętaj, że 70% diety powinno stanowić chude mięso: wołowina, królik, cielęcina, jagnięcina lub kurczak. Kilka razy w tygodniu dozwolone jest zastąpienie jednego karmienia podrobami, pozostałe 30% to zboża, najlepiej dodać grykę, ryż lub kukurydzę, a także warzywa (marchew, dynie i ogórki) do zacieru. Raz w tygodniu dozwolone jest włączenie do menu jaj (kurczak lub przepiórka) i niskotłuszczowego twarogu.

Weź pod uwagę, że osobliwość ugryzienia zwierzęcia polega na tym, że podczas żucia dużych kawałków jedzenia gryfon może mieć trudności, więc produkty muszą być ugotowane do miękkości i posiekane. Dorosły pies dziennie zużywa około 500 g pokarmu w dwóch przejściach. Szczenięta w wieku do trzech miesięcy są przygotowywane za pomocą płynnych mikserów owsianych na bazie mieszanki mlecznej, zalecana częstotliwość karmienia wynosi co 3-4 godziny, a porcja nie powinna przekraczać 150 ml.

Podczas treningu gryfa brukselskiego powinieneś wiedzieć, że ten pies kategorycznie nie toleruje częstego powtarzania tego samego polecenia - właściciel może krzyczeć co najmniej przez jeden dzień, ale zwierzę i tak zrobi swoje. Psy te należy stymulować, ponieważ nie można zmusić ich do wykonania polecenia w inny sposób.

Zobacz, kim jest gryfon brukselski i jak go edukować, zobacz następne wideo.