Bretoński epagnol: opis i uprawa rasy

Rasa Epanyol bretoński jest również nazywany epanyolem bretońskim. Hodowcy psów są to winni hodowcom francuskim. W Europie, a zwłaszcza we Francji, jest to niezwykle powszechne. W dużej mierze, ponieważ jego rozmiar jest najmniejszy wśród gliniarzy. Ponadto znajdują się w nim wszystkie najlepsze cechy standardu. Ponadto pies jest bardzo spokojny, jest nastawiony na ludzi i doskonale rozumie. Wszystko to sprawia, że ​​Bretończyk jest bardzo popularnym psem.

Epagnol bretoński uzyskano po raz pierwszy w XVIII wieku; do hodowli użyto spaniela i setera. Francuski pies pasterski został nazwany Breton, analogicznie do regionu, w którym gatunek ten został po raz pierwszy zarejestrowany. Spektakularny pies szybko wszedł na płótna artystów i gobeliny popularne w tym czasie. Jeśli chodzi o utrwalanie dokumentów, wydarzenie to sięga połowy XVIII wieku, a następnie opisano polowanie z małymi psami z wydłużonym płaszczem. Jednocześnie odnotowano niewiarygodne posłuszeństwo takich psów.

Wiek XIX upłynął pod znakiem ogromnego importu angielskich ras psów myśliwskich w okresie zakazu polowań w ojczyźnie. Byli wśród nich wskazówki, setery, spaniele, które losowo krzyżowały się z Bretonem. Te metamorfozy doprowadziły do ​​znacznej poprawy jakości rasy. Jej wyróżnienie to ekskluzywny talent i doskonała szybkość wyszukiwania. Popularność rasy zaczęła rosnąć.

W XX wieku populacja Bretończyków była w opłakanym stanie, na szczęście miłośnicy francuskich psów byli w stanie ją uratować i przywrócić.W latach 1904–1908 miały miejsce następujące wydarzenia: pierwszy występ na forum wystawy, organizacja klubu i przyjęcie standardu. Obecnie psy są hodowane nie tylko w Europie, ale także na kontynencie amerykańskim, ale rasa jest najbardziej popularna w ojczyźnie, gdzie zajmuje jedną z wiodących pozycji pod względem liczby osobników.

Standard i cechy tej rasy są dość jasno określone. Breton jest uznawany za najmniejszego przedstawiciela gliniarzy o długich włosach. Odnosi się do grupy psów, części kontynentalnych żandarmów. Opis psa:

• krótkoogoniasty lub bezogonowy;
• krępe i proporcjonalnie złożone, ciało jest szerokie, szkielet jest harmonijnie rozwinięty, brak masywności;
• głowa jest szeroka, kufa lekko wydłużona;
• kolor oczu jest dozwolony tylko brązowy w ciemnej lub jasnej wersji;
• kącik płata nosa, zgodny z psem psa;
• uszy są długie;
• ogon jest pogrubiony, umieszczony wzdłuż linii grzbietu, zatrzymując się na długości do 10 centymetrów;
• płaszcz ściśle przylega do skóry, gruby, niezbyt długi, jedwabisty w dotyku, lekko kręcony, z tyłu włosy;
• kolor zgodnie ze standardem może łączyć czerwone odcienie, kasztan, czarny ze śnieżnobiałym, są też przedstawiciele trzech kolorów;
• maksymalna wysokość psa wynosi 51 cm;
• masa ciała wynosi od 10 do 15 kg.

Pies jest szczupły, wygląda na energicznego i gorącego, nieco przypomina setera. Głównym zastosowaniem tej rasy jest polowanie na zwierzynę, pies biegnie galopem i potrafi niestrudzenie biegać na dość duże odległości. Uznawane są najlepsze cechy rasy:

• doskonałe umiejętności polowania, emocje;
• doskonale rozwinięte instynkty;
• wysoka inteligencja;
• dobrze dostosowują się do różnych warunków klimatycznych: ciepło, deszcz, zimno;
• są łatwe do eksportu, to wrodzony instynkt;
• Pomimo celów łowieckich często są używane jako strażnicy;
• świetny towarzysz dla osoby, dobrze dogaduje się z ludźmi.

Otwarty charakter bretońskiego epagnolu, jego towarzyskość, zamiłowanie do komunikacji, lojalność i niesamowita ciężka praca podbiły serca wielu hodowców psów. Te psy kochają aktywny tryb życia, energiczny, dlatego mogą się nudzić w odosobnieniu, z brakiem mobilności. Pies potrzebuje częstej zmiany doświadczenia. Czule, spokojni, ale surowi właściciele, którzy będą konsekwentnie starać się wychowywać psa, bez agresji i irytacji, są dla nich odpowiedni. Z całym posłuszeństwem Breton potrzebuje pewnej ręki.

Pies z pewnością stukrotnie zapłaci za zainwestowane wychowanie i poświęcony czas, same psy są bardzo wrażliwe na przywiązanie, zrównoważone, przyjazne, bardzo delikatne. Lubią się bawić, dobrze myślą, są pracowici i posłuszni. Zmiana warunków jest postrzegana bardzo łatwo, nie należą do próżniaków, szczekają tylko o sprawie.

Surowe wykształcenie może uczynić psa upolowanym, nieśmiałym stworzeniem, pies tej rasy jest niezwykle drażliwy. Co więcej, podczas wychowywania psa nie jest wymagana chamstwo, ponieważ Epanjol uwielbia zajęcia, bardzo trenuje, bardzo dobrze pamięta drużyny.

Głównym talentem Bretonu jest polowanie i sport, tłuczek tak chętnie zdobywa zachętę od właściciela, że ​​zawsze pokazuje się tylko z najlepszej strony. Czujny i spokojny, epanyol w domu jest spokojny, zorientowany na człowieka. Pies jest bardzo optymistyczny, wesoły, energiczny, dobroduszny. Najważniejsze jest, aby móc zachować aktywność w twoich rękach i pozwolić marnować nadmiar energii.

Bretończycy są oddani swoim panom, ale nie wykazują agresji wobec obcych, są bardzo przyjaźni. Jako strażnik jest to kontrowersyjna rasa, nie wszyscy przedstawiciele mogą być wykorzystywani do tych celów, konieczne jest specjalne szkolenie tutaj od pierwszych dni pojawienia się w domu. Jeśli pies jest uspołeczniony zgodnie z cechami rodowymi, doskonale dogaduje się z gośćmi w twoim domu, bawi się z dziećmi.

Takie psy są uważane za jednego z najlepszych towarzyszy ze względu na ich spokój i życzliwość, nie lubią samotności, więc nie powinieneś ich zostawiać na długo. Specjaliści polecają Bretona jako pierwszego psa, ponieważ są posłuszni i dobrze wyszkoleni, a także ci, którzy planują wziąć udział w konkursach i wystawach.

Mały rozmiar i bezpretensjonalność w wyjeździe, prostota w utrzymaniu czynią je bardzo uniwersalnymi, ale jednocześnie bardzo trudno jest zwierzętom w mieszkaniu i na granicach miasta. Pies potrzebuje ładunków, długich spacerów, swobodnego biegania, które mogą zapewnić tylko życie poza miastem. Samo chodzenie z nimi nie wystarczy jeśli aktywność psa nie jest satysfakcjonująca, zacznie się nudzić, szukać rozrywki, zepsuć rzeczy, pojawią się problemy natury behawioralnej. Niezrealizowane psy stają się nerwowe, niespokojne, nieśmiałe, jakość rasy pogarsza się.

Breton dobrze dogaduje się z innymi psami, mimo że pracują samotnie, w stadzie nie są w konflikcie. Z natury nie dominują, zazdrość jest im obca. Dlatego wśród Bretonów prawie nie ma prześladowców, agresorów, są dość łagodni.

Zasady pielęgnacji epanyolu bretońskiego zapewniają zwierzęciu piękny wygląd, doskonałe zdrowie, dobry nastrój i rozwój. Eksperci zalecają włączenie następujących środków do wykazu procedur obowiązkowej opieki.

• Pielęgnacja Zrzucanie bretonu nie jest zbyt aktywne, więc pielęgnacja nie jest bardzo skomplikowaną procedurą, jednak trzeba regularnie czesać psa. Jeśli nie zostanie to zrobione, wełna zostanie splątana i zwinięta w plątaninę. Przycinanie jest konieczne tylko przed forami wystawienniczymi.
• Kąpiel Tutaj opinie ekspertów są różne, niektórzy uważają, że musisz myć psa co tydzień, inni uważają, że wystarczy miesięcznych procedur wodnych. Skoncentruj się więc na potrzebie czyszczenia psa, miłości do wody, porach roku i nastroju. Najważniejsze jest stosowanie specjalnych środków czyszczących i pielęgnacyjnych dla psów.
• Pielęgnacja oczu Konieczne jest codzienne wykonywanie, a także przecieranie dróg łzowych zwilżoną chusteczką, wacikiem. Jeśli brud dostanie się do twoich oczu, musisz użyć specjalnego płynu przeciw podrażnieniom.
• Pielęgnacja jamy ustnej. Obejmuje szczotkowanie zębów, specjalne pasty i pędzle, zakup zabawek na kamień nazębny, jadalne kości do czyszczenia jamy ustnej.
• Pielęgnacja uszu Konieczne jest codzienne badanie, ponieważ psy są podatne na choroby małżowiny usznej. W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów należy skonsultować się z weterynarzem w celu uzyskania porady.
• Cięcie pazurami. Odbywa się to w razie potrzeby, ponieważ aktywny pies w środowisku naturalnym sam zgrzyta swoje pazury. Jeśli tak się nie stanie, musisz wyciąć pazury za pomocą pazurów, złożyć je.

Działalność pielęgniarska obejmuje również organizację właściwej diety. To on przyczynia się do odpowiedniego rozwoju psa, jego dobrego zdrowia. Odżywianie bretońskie powinno składać się z karmy najwyższej jakości; surowo zabrania się karmienia psa ze stołu.Eksperci zalecają karmienie psów gotową karmą, ponieważ domowe gotowanie nie jest w stanie zapewnić psu niezbędnej ilości składników odżywczych i pierwiastków śladowych. Samo przygotowanie może prowadzić do problemów zdrowotnych, braku równowagi ważnych substancji na całe życie.

B.Suche, gotowe mieszanki paszowe najlepiej nadają się do retonów, podczas gdy produkty naturalne są całkowicie wykluczone z diety. Wśród wyjątków są świeże owoce i warzywa na sezon. Bardzo ważne jest, aby zapewnić zwierzęciu słodką wodę w domenie publicznej przez całą dobę. Pomimo opinii indywidualnych hodowców psów na temat korzyści płynących z kości, większość ekspertów kategorycznie zabrania włączania ich do diety. Nie tylko kanaliki, ale także zwykłe kości prowadzą do zablokowania jelit, mogą zranić je, uszkodzić zęby, prowadząc do zgrzytania.

Rasa, pomimo aktywności, może przybrać na wadze, ponieważ jest w stanie przejadać się. Właśnie dlatego tak ważne jest właściwe zorganizowanie odżywiania, aby wykluczyć żywność z diety, której przydatność jest wątpliwa.

Właściciele psów bretońskich jednogłośnie zauważają doskonałą zdolność rasy do trenowania. Dzięki odpowiednio zbudowanemu programowi wychowania, serdecznemu podejściu do psa z umiarkowaną wytrwałością i dyscypliną dają niesamowite rezultaty. Pies staje się prawdziwym przyjacielem, wspaniałym partnerem osoby, jego rodziny, jeśli jej styl życia jest dość aktywny i nie jest leniwy, aby zorganizować ćwiczenie psa w parkach i lasach.

Nauczanie drużyn psów jest dość proste, jeśli wykażesz się konsekwencją i zapałem. Trening rozpoczyna się w wieku 7 miesięcy, chociaż najbardziej podstawowe umiejętności należy zaszczepić od wieku dwóch miesięcy, po odsadzeniu od matki. Po 8 miesiącach możesz zacząć uczyć się pracy z dziczyzną, szczenięta bretońskie są bardzo wcześnie do pracy, są przedstawiciele, którzy potrafią nawet nauczyć się umiejętności polowania przed osiągnięciem wieku sześciu miesięcy. Zarządzanie grą powinno obejmować następujące umiejętności:

• unieruchomienie podczas śledzenia ptaków, postawy i szybowania;
• wyszukiwanie krzyżowe, to znaczy ruch w bardzo szybkim tempie, a następnie w prawo lub w lewo w odległości 80 m;
• uczenie się właściwej reakcji na strzały;
• zespół gry;
• umiejętność znalezienia zdobyczy na wodzie, psy tej rasy kochają wodę, nie boją się jej, pływają doskonale.

Bretończyk jest bardzo miękkim, wyrozumiałym psem, wszystkie szkolenia powinny być prowadzone z szacunkiem i spokojem. W żadnym wypadku nie można bić psa i krzyczeć na niego, takie techniki tylko zepsują cały proces szkolenia. Oprócz szkolenia Breton potrzebuje edukacji, socjalizacji. W takim przypadku pies będzie się zachowywał bardzo dobrze, dogaduje się dobrze z dziećmi, innymi zwierzętami.

Jeśli chodzi o zdrowie, Breton ma kilka pytań, ponieważ rasa wyróżnia się dobrą odpornością, wytrzymałością i silnym, silnym ciałem. Aby kształt i zdrowie psa były nienaganne, musisz ukończyć procedury pielęgnacyjne na czas i zorganizować zbilansowaną dietę. Bardzo ważne jest szczepienie na czas, aby zastosować środki zapobiegawcze o charakterze przeciwpasożytniczym, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Najczęstsze problemy zdrowotne, na które spaniel francuski jest podatny:

• toczeń (czerwony układowy);
• choroby zakaźne uszu;
• padaczka
• dysplazja stawów łokci i miednicy.

O cechach rasy zobacz poniższy film.