Dogue de Bordeaux: opis rasy, charakter i subtelności treści

Dogue de Bordeaux jest bardzo często wybierany zarówno przez bywalców międzynarodowych wystaw, jak i przez zwykłych ludzi, którzy marzą o zwierzaku. Ta rasa jest raczej skomplikowana i tylko spokojna osoba o silnym charakterze może nawiązać relacje z wcześniej walczącym psem. Ponadto pies nie lubi samotności i dlatego nie nadaje się dla pracoholików, którzy zawsze są nieobecni w domu. Przy zakupie psa ważne jest, aby najpierw poznać naturę przyszłego zwierzaka, warunki opieki nad nim i zasady karmienia.

Dogue de Bordeaux, czyli mastif francuski, ma bardzo niejasne pochodzenie. Istnieją trzy wersje przewodników psów i żadna z nich nie jest jeszcze oficjalna. Zgodnie z pierwszą teorią mastify oddzielone od buldogów. Drugi łączy doża Bordeaux z mastifami tybetańskimi. Wreszcie trzecia, najbardziej znana i popularna teoria, mówi, że psy z Bordeaux pochodzą od walczących starożytnych Alanów, powszechnych wśród Francuzów.

Jedna z najstarszych ras myśliwskich we Francji została dobrze opisana w książce wydanej przez Gastona de Foixa w XIV wieku. Przodkowie francuskich mastifów wykorzystywani byli do polowania na dziki i inne duże zwierzęta, ochrony zwierząt gospodarskich, transportu mięsa i uczestnictwa w „dołach dla psów”. Psy tego czasu zostały podzielone na trzy odmiany, różniące się wyglądem. Nie tylko kolor lub rozmiar głowy, ale nawet ugryzienie może być inne. Sama nazwa „dog niemiecki z Bordeaux” zapuściła korzenie dopiero w 1863 roku, a wcześniej rasa była zawsze nazywana „mastifem francuskim”.

Pierwszy klub rodowodowy psów Bordeaux powstał w 1924 roku.Instytucja została utworzona w celu przywrócenia liczby psów, znacznie zmniejszonej po pierwszej wojnie światowej. Kolejny znaczący spadek liczby wystąpił po II wojnie światowej., ponieważ karmienie dość dużych psów w czasie wojny okazało się niemożliwym zadaniem. Wiele psów zostało uśmierconych przez samych właścicieli. Przywracanie ras zaczęto aktywnie przeprowadzać w latach 50. XX wieku. W latach 90. rasa zyskała światową sławę i zaczęła być aktywnie importowana do innych krajów.

Charakterystyka Bordeaux Dog niemiecki zawiera głównie informacje o wyglądzie psów. Chociaż współczesne psy zachowały pewne cechy swoich zbyt agresywnych przodków, wyglądają nieco inaczej. Szczenięta francuskich mastifów mają miękkie rysy, które z czasem stają się bardziej wyraźne. Pies wygląda na masywny i muskularny, ale raczej przysadzisty. Masa samców może osiągnąć prawie 90 kilogramów, a wzrost wynosi 68 centymetrów. Jeśli chodzi o przedstawicielki, ich rozmiary są prawie takie same: wzrost osiąga 66 centymetrów w kłębie.

Na zewnątrz zwyczajowo wyróżnia się trzy klasy mastifów francuskich. Pierwszy to standard pokazowy, co oznacza zwierzęta o doskonałych osiągach zewnętrznych. Taki pies bierze udział w wystawach i jest również wykorzystywany do hodowli. Druga klasa została nazwana standardem dla nowożeńców. Psy tej klasy mają niewielkie odchylenia od ideału, dlatego też są wykorzystywane do hodowli. Wreszcie istnieje klasa zwierząt domowych. Takie psy nie są wykorzystywane do hodowli i rzadko uczestniczą w wystawach, ponieważ nie ma to sensu. Dogue de Bordeaux to tylko zwierzę domowe, oddany i inteligentny członek rodziny.

Specjaliści wyróżniają 7 indywidualnych wskaźników zewnętrznych, według których określa się klasę zwierzęcia. Mięśnie policzków i kości policzkowych powinny być rozwinięte, a oczy umieszczone pod wypukłym czołem, szeroko rozstawione. Uszy są dość blisko pyska, idealnie sięgając do końca linii oczu. Lędźwie psa są szerokie i mocne, a klatka piersiowa jest o 20-30 centymetrów szersza niż wysokość. Wreszcie ważny jest odpowiedni rozwój intuicji i wyrazu twarzy.

Zaskakująco charakter psa jest dość spokojny i wyważony. Dogue z Bordeaux jest mądry i szczerze oddany swoim panom. Toleruje separację i samotność przez dość długi czas, dlatego jest bardzo znudzony i zawsze jest gotowy chronić swoich właścicieli. Jednak główny właściciel mastifa jest nadal jednym - jego pies sam wybiera spośród gospodarstw domowych, najczęściej preferując osobę o spokojnym charakterze. Dzięki „liderowi” rodziny pies pozostaje na równych prawach i należy do reszty mieszkańców mieszkania z protekcjonalną, przyjazną, a nawet delikatną. Mastiff lubi komunikować się z dziećmi i zawsze jest gotowy do spędzania czasu w grach, ale nie jest zbyt aktywny.

Pies może być agresywny w stosunku do obcych, ale nie będzie atakował bez żadnego powodu. Pies może głośno szczekać, ale taki gest powinien traktować jako ostrzeżenie. Ważne jest, aby wspomnieć, że psy są uważane za bezpośrednie zagrożenie dla osób odurzonychdlatego sam zapach alkoholu etylowego może służyć jako sygnał do ataku.Francuskie mastify dość spokojnie żyją z innymi zwierzętami domowymi i, przy odpowiednim przeszkoleniu, nawet z psami tej samej płci. Przyjazność dla zwierząt nie dotyczy jednak zwierząt domowych innych osób.

Trening odbywa się z uwzględnieniem cech charakteru. Po otrzymaniu polecenia pies najpierw go rozważy, ale potem zacznie wykonywać. W tym momencie powiedzenie mu czegoś innego będzie zupełnie pozbawione sensu. Psy są wytrzymałe, ale trochę leniwe i raczej uparte. Po odkryciu słabości właściciela pies zacznie go używać bez wyrzutów sumienia. Szkolenie zwierząt tej rasy zakończy się sukcesem, jeśli nie zastosujesz ostrych metod i krzyku, ale zastosujesz odpowiednią motywację.

Zgodnie ze standardem dogue de Bordeaux jest dużym psem. Jego głowa jest duża, jego klatka piersiowa jest szeroka, a jego ciało jest dość krępe. Kufa wygląda na pomarszczoną z powodu dużej liczby zagięć znajdujących się po obu stronach. Krótki nos jest lekko uniesiony, a dolna szczęka wysuwa się do przodu. Delikatne uszy zwieńczone są zakrzywionymi krawędziami. Kolor owalnych, szeroko rozstawionych oczu waha się od czarnego do pięknego brązu. Wyraz twarzy wygląda na nieszczęśliwego, co zresztą wcale nie mówi o prawdziwych emocjach psa. Ogon ma sierpowaty kształt, a same kończyny są mocne i stabilne. Kolor mastifa francuskiego jest czerwony, ale odcień również zmienia się od jasnego, prawie żółtego do ciemnobrązowego. Maska jest pomalowana na czarno lub cegłę. Sierść psa jest gruba, barwiona równomiernie, ale plamy na piersi często są białe.

Psy z Bordeaux są nabywane w młodym wieku, kiedy wyglądają uroczo z grubymi, błyszczącymi włosami. Po zapoznaniu się z nimi w pokoju dziecinnym ważne jest, aby zobaczyć, jak poruszają się dzieci. Zdrowy pies nie ma problemów, wspinając się na nogi, które nie zaplatają się ani nie rozpraszają. Konieczne jest sprawdzenie dostępności paszportu weterynaryjnego, a także podanych szczepień. Ponadto ważne jest, aby od ostatniego szczepienia upłynęło 10 dni.

W przypadku, gdy planowane jest uczestnictwo w wystawach z mastifem, wybór nie może opierać się tylko na wyglądzie zwierzęcia i jego własnych emocjach. Konieczne jest przestudiowanie standardu rasy, sprawdzenie dokumentów rodziców, ocena kilku miotów i lepiej dokonać zakupu razem ze specjalistą. Przedszkole musi mieć sprawdzoną reputację i wystarczającą liczbę udanych „absolwentów”. Wymyślając pseudonim dla psa, lepiej jest dać pierwszeństwo dumnie brzmiącym imionom, które ucieleśniają wszystkie pozytywne cechy tej rasy. Cena szczeniaka może wynosić od 500 do 1200 dolarów. Czynnikami determinującymi są płeć (kobiety są zawsze droższe niż mężczyźni), rodowód, zgodność ze standardem i inne wskaźniki.

Dorosły pies doskonale postrzega zarówno naturalne odżywianie, jak i przygotowaną karmę. W pierwszym przypadku dieta składa się z chudego mięsa, czasem ścięgnistego, podrobów, płatków i warzyw, świeżych i gotowanych. Z mięsa, wołowiny, kurczaka i indyka są odpowiednie, ponadto nie wykluczają ścięgien i chrząstki z diety. Kilka razy w tygodniu mastifowi należy karmić ryby morskie, ale koniecznie gotuj i ukamienuj. Mile widziane jest dodawanie odtłuszczonego mleka lub twarogu, a także surowych jaj.

Lista warzyw dla mastifa jest dość obszerna. Obejmuje produkty takie jak kapusta, buraki, kapusta i dynia.Lepiej nie podawać psa ziemniakowi, ponieważ ta roślina okopowa jest słabo wchłaniana przez organizm. Porcja powinna zaspokoić potrzeby żywieniowe psa, ale nie powinna być nadmierna, aby nie powodować rozwoju chorób. Wygodne będzie gotowanie owsianki dla zwierzaka i dodawanie do niego mięsa z surowymi drobno posiekanymi warzywami.

Sucha karma jest możliwa tylko przy zakupie wysokiej jakości towarów sprzedawanych w wyspecjalizowanym sklepie. Produkty powinny być zaprojektowane specjalnie dla dużych ras i nasycone wszystkimi niezbędnymi witaminami i minerałami. Ilość paszy oferowanej dziennie zależy od wielkości zwierzęcia, jego aktywność, wiek, stan zdrowia i funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Kiedy mastif Bordeaux ma nadwagę, konieczne jest zmniejszenie ilości porcji i zwiększenie aktywności fizycznej.

Co zaskakujące, mastiffy z Bordeaux jedzą całkiem sporo - mają tylko tyle porcji o wadze 200 gramów. Przekarmienie w tym przypadku jest niezwykle niebezpieczne, ponieważ nadwaga szkodzi narządom wewnętrznym. Po podjęciu decyzji o rodzaju paszy konieczne jest jej dalsze przestrzeganie, w żadnym wypadku nie mieszanie suchej żywności z produktami naturalnymi.

Dorosłe psy są zwykle karmione dwa razy dziennie, a dzieci będą potrzebować od 3 do 4 posiłków dziennie. Myśląc o diecie, powinieneś przestrzegać formuły: 30 gramów białka na kilogram masy zwierzęcia. Jednocześnie około 30% potraw powinno składać się ze zbóż, owoców i warzyw. Lista produktów zabronionych dla tej rasy obejmuje słodycze, mąkę, ryby rzeczne, grzyby, kości rurkowe i dania z dużą ilością soli i przypraw. Ogólnie przestrzegaj dość jednolitej, a nawet nudnej diety, której głównymi cechami są lekkość i użyteczność.

Dogue de Bordeaux jest zwykle trzymany w domu lub mieszkaniu. Jeśli właściciele nadal planują osiedlić psa na ulicy, buda musi być ogrzewana przez cały rok. Lepiej jednak odwiedzić ulicę w celu spacerów, treningu i joggingu. Podłoga w miejscu, w którym pies będzie spał w domu, powinna być umiarkowanie ciepła, ponieważ zimno niekorzystnie wpływa na słabe stawy psa. Zamykanie psa w wolierze jest niedozwolone.

Po zjedzeniu lepiej dla mastifa oczyścić fałdy na twarzy. Łatwo to zrobić za pomocą zwykłej szmatki lub wilgotnej szmatki. Okresowo ważne jest sprawdzanie stanu oczu i powiek, a także ich czyszczenie za pomocą wacika nasączonego mieszaniną liści herbaty i podgrzewanej wody pitnej. Nie zapomnij o zębach - do higieny idealne są specjalne kije do żuciasprzedawane w wyspecjalizowanych sklepach. Ponadto zęby można myć specjalnymi szczotkami i pastami. Pazury są przycinane raz w miesiącu lub raz na dwa tygodnie za pomocą gilotyny, a ostra krawędź jest przetwarzana za pomocą pilnika. Po spacerze eksperci zalecają mycie łap, a nawet smarowanie olejem roślinnym.

Zwykle czyści się uszy do 3 razy w tygodniu bawełnianym wacikiem nasączonym balsamem, ale nadal lepiej je sprawdzać codziennie. Jeśli właściciel wykryje zaczerwienienie, stan zapalny lub nadmierną ilość siarki, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.Od czasu do czasu zaleca się ocenę stanu poduszek zwierząt podatnych na pękanie. Często nie ma sensu kąpać psa, ponieważ wystarczy czyszczenie na sucho. Para kompletnych procedur wodnych jest normą zatwierdzoną przez ekspertów. Częstotliwość kąpieli zależy również od poziomu zanieczyszczenia psa. Należy stosować specjalny szampon weterynaryjny i ciepłą wodę, ponieważ gorący może wysuszyć skórę.

Nawiasem mówiąc, nie zapominaj, że dog niemiecki w Bordeaux nie toleruje wysokich temperatur, dlatego w lecie warto wybrać się na spacer z butelką wody. Francuskie mastify nie lubią zbyt aktywnej rozrywki, więc aktywność fizyczna powinna być umiarkowana. Zasadniczo dwa razy dziennie wystarczy sprężysty spacer, aby zapobiec otyłości. Konieczne jest, aby zwierzę było wyświetlane w kufie. Podczas zajęć na świeżym powietrzu ważne jest, aby unikać skakania z wysokości, ponieważ zwierzę łatwo uszkadza stawy i więzadła.

Powinniśmy także porozmawiać o zdrowiu zwierzaka. Psy Dog niemiecki są podatne na niektóre choroby. Specyfika czaszki prowadzi do problemów z oddychaniem, takich jak duszność. Ważne jest, aby pies nie przegrzewał się i nie spędzał aktywnie czasu w gorącym sezonie. Ponadto występuje alergia, dysplazja stawów biodrowych lub łokciowych, a także w wieku dorosłym oraz pojawienie się guzów, aż do raka. Kobiety dość często mają trudności podczas porodu. Jednak większość problemów nadal wynika z niewłaściwej opieki lub braku terminowego szczepienia.

Edukacja i szkolenie szczeniąt psów Bordeaux rozpoczyna się od drugiego lub trzeciego miesiąca życia. Pierwszym krokiem jest proces socjalizacji. Pies musi przyzwyczaić się do smyczy, kufy i obroży. Ważne jest, aby zabrać go na zatłoczone i ruchliwe ulice, aby wchodzić w interakcje z ludźmi i zwierzętami. Ponadto ważne jest, aby pies wzbudził zaufanie do świata zewnętrznego. Od czasu do czasu zaleca się właścicielowi zabranie zwierzaka w ramiona, poruszanie się, głaskanie i wywoływanie pozytywnych emocji.

Bezpośrednie szkolenie zespołów odbywa się stopniowo. Pierwsze lekcje powinny być proste i krótkoterminowe, następnie należy zwiększyć ich czas trwania i złożoność. Trening powinien być na przemian z aktywnymi grami i musi być nagradzany gadżetami, gdy zadanie zostanie pomyślnie ukończone. Podczas pracy ze szczeniakiem ważne jest, aby być spokojnym, cierpliwym i gotowym czekaćpodczas gdy zwierzę zastanawia się, czego właściciel chce od niego. Idealnie byłoby, gdyby program szkoleniowy został opracowany wspólnie ze specjalistą, który może również pomóc w budowaniu długoterminowych i wzajemnie korzystnych relacji między ludźmi i zwierzętami.

Negatywne cechy mastifa francuskiego obejmują nadmierną obsesję, więc powinieneś spróbować ją wyeliminować. Ponadto dobrą decyzją byłoby odsadzenie zwierzęcia od skakania na osobę, kładzenia łap na piersi, ponieważ po osiągnięciu masy dziesiątek kilogramów spowoduje to znaczną niedogodność. Zmuszanie psa do zrobienia czegoś jest uważane za porażkę. O wiele skuteczniej będzie ją zainteresować lub zmotywować. Podczas treningu osoba nie powinna podnosić głosu, nieuprzejmości ani ostrego tonu. Zwierzę, czując się negatywnie, zaczyna źle się czuć, jego motywacja spada katastrofalnie. Jeśli zwierzę oddaje się, wtedy spokojnym tonem należy go zganić, a następnie zaoferować powtórzenie polecenia.

Kluczem do hodowli szczeniąt psa Bordeaux jest obecność dobrej rodowodowej samicy. Musi być zdrowa, duża i rasowa. Inne ważne wskaźniki to obecność wybitnych przodków i właściwe pochodzenie. Hodowca musi „zapamiętać” standard i być w stanie go zastosować. Oprócz wyglądu i zdrowia psa ważny jest także jego charakter. Nie polegaj na przykład na bardzo atrakcyjnym, ale głupim lub tchórzliwym psie.

Zasadniczo głównym warunkiem udanej hodowli przedstawicieli tej rasy jest wstępne badanie dużej ilości informacji, zdolność do wyszukiwania danych, sprawdzania wiarygodnych źródeł i krytycznego traktowania ich. Niemniej jednak należy wspomnieć, że osoba posiadająca nie tylko wystarczającą wiedzę, ale także doświadczenie powinna zajmować się hodowlą dużych i czasem agresywnych zwierząt. Stosunkowo niedawno doszło do tragedii w regionie moskiewskim, kiedy to psy z Bordeaux zaatakowały i ugryzły swoją kochankę na śmierć. Pomimo faktu, że kobieta była profesjonalistką, często uczestniczyła w międzynarodowych wystawach i otrzymywała nagrody, nadal miał miejsce straszny incydent.

Jeśli chodzi o psy z Bordeaux, ich właściciele najczęściej mówią pozytywnie; negatywne komentarze są dość trudne do wykrycia. Jedna z recenzji sugeruje, że współpraca z rzetelnym hodowcą pozwoliła wybrać lojalnego i inteligentnego psa, który lubi komunikować się z właścicielami i bawić się, ale jednocześnie jest bardzo dobry na różnych wystawach. Trzyletni mastif nawet zaprzyjaźnia się z kotem i śpi z nim. Nawiasem mówiąc, często wspomina się o przyjaźni z innymi zwierzętami. Inna gospodyni domowa mówi, że dziewczyna, która ledwo osiągnęła wiek jednego roku, nie tylko ją kocha, ale zawsze jest gotowa chronić ją przed problemami. Wśród pozytywnych cech rasy wyróżnia się spokój, inteligencja i oddanie.

Opieka nad mastifem francuskim jest dość prosta. Nie je tak dużo, jak mogłoby się wydawać, spokojnie chodzi i nie rzuca się na ptaki ani rowery, nie szczeka bez powodu i jest doskonale umieszczony nawet w zwykłym mieszkaniu na niewielkim obszarze. Główną wadą, zdaniem właścicieli, jest obfite ślinienie pozostawione przez zwierzaka. Niektórzy narzekają jednak na wysokie koszty samych szczeniąt, wysokie koszty jedzenia dla nich i linienia. Codzienne spacery nie stanowią szczególnych trudności dla właścicieli, ponieważ mastify nie wymagają nadmiernej aktywności fizycznej. Niektórzy właściciele nazywają je nawet najbardziej leniwymi psami, zdolnymi do spania 24 godziny na dobę.

Zobacz, jak prawidłowo wytresować psa z Bordeaux w następnym wideo.