Biały Doberman: cechy i zawartość kolorów

Zwierzęta stały się stałymi towarzyszami człowieka. Najczęstsze żywe zwierzęta to psy, koty, papugi, ryby, a nawet gady. Życzliwi, serdeczni, żartobliwi i niespokojni faworyci przynoszą swoim właścicielom ogromną radość, pozytywne emocje i pozytywne, a także chronią ich właścicieli przed nudą i samotnością. Często właściciele nie chcą widzieć standardowych ras zwierząt w swoim domu i wolą niezwykłe gatunki, które mogą zaskoczyć nie tylko członków rodziny, ale także zaproszonych gości.

Pinczer biały Doberman odnosi się do częściowych lub niepełnych albinosów o niebieskich oczach. Prace hodowlane nad hodowlą tego gatunku rozpoczęły się w połowie XIX wieku, którego celem było pozyskanie odpornych, inteligentnych i zdyscyplinowanych psów do pracy w policji. Pierwsze szczenięta otrzymano zaledwie dwie dekady później od rodziców w standardowym kolorze. Blisko powiązane przejście nie przyniosło ustalonego rezultatu, ale doprowadziło tylko do częściowego.

Pojawienie się tak niezwykłego koloru wynika z faktu, że gen odpowiedzialny za biały kolor sierści zwierzęcia nie znajduje się w genach rozcieńczenia i koloru, ale w innym miejscu na chromosomie. Dwie powyższe sekcje DNA są po prostu odpowiedzialne za utworzenie jednego z czterech głównych kolorów Dobermana.

Biały Doberman jest silnym i jednocześnie eleganckim zwierzęciem o rozwiniętym układzie mięśniowym i wystającej klatce piersiowej. Czaszka ma trójkątny wydłużony kształt, są na niej małe owalne gałki oczne. Trzymające się uszy mogą być przycięte lub nienaruszone. Szczęka ma zgryz nożycowy i mocne białe zęby.

Długi i mocny kark płynnie przechodzi w mały tył. U wszystkich nowonarodzonych szczeniąt hodowcy niemal całkowicie zatrzymują ogon zaraz po urodzeniu. Mięśniowe kończyny są długie i równoległe. Średnia wysokość dorosłego wynosi 75 cm, a waga 50 kg.

Średnia długość życia białego Dobermana wynosi 7 lat, ale tworząc komfortowe warunki życia, wybierając odpowiednie menu i równoważąc aktywność fizyczną, zwierzę będzie w stanie zadowolić swoich właścicieli przez ponad 10 lat.

Charakterystyczne cechy charakteru:

• niezdecydowanie;
• brak szybkiej reakcji;
• tchórzostwo;
• nieadekwatność;
• nerwowość
• rozwinięte poczucie własności;
• oddanie.

Te cechy charakteru należy wziąć pod uwagę podczas szkolenia i szkolenia zwierząt. Doberman musi stale odczuwać uwagę swego mistrza i rozumieć jego wyższość. Zwierzę wykona polecenia tylko od silnego i trwałego właściciela. Wszystkie wymagania muszą być określone stanowczo i pewnie, ale bez agresji, okrucieństwa, pobicia i niegrzeczności. Po prawidłowo wykonanym zadaniu wskazane jest nagradzanie zwierzaka pyszną ucztą.

Genetyczna osobliwość białych Dobermanów sprawiła, że ​​stały się one podatne na następujące choroby:

• strach przed światłem;
• przewlekłe choroby oczu i słuchu;
• onkologia i różne rodzaje nowotworów;
• choroby układu hormonalnego;
• tłuszczak;
• choroby układu pokarmowego;
• zapalenie wątroby;
• alergie
• wypadanie włosów
• choroba von Willebranda;
• choroby układu krążenia;
• choroby układu mięśniowo-szkieletowego i stawów;
• wysypki skórne i podrażnienia.

Jak każde zwierzę, biały Doberman ma wiele zalet i wad.

Zalety:

• piękny wygląd;
• oddanie.

Wady:

• wysoka podatność na różne choroby;
• słaby układ nerwowy;
• słaba percepcja zespołów.

Dobermany-albinosy mają słabą odporność, wysoką podatność na choroby i potrzebują ciepłego mieszkania. Zimą surowo zabrania się trzymania zwierząt w otwartych pomieszczeniach. Długotrwałe narażenie na zimno może powodować hipotermię, a czasem nawet śmierć zwierzęcia.

Ze względu na obecność krótkich włosów psy nie muszą często czesać. Aby zachować piękny wygląd, wystarczy czesać co 7 dni szczotką z twardym i grubym włosiem. Należy zastosować procedury higieniczne. chusteczki nawilżane raz w tygodniu. W razie potrzeby mycie uszu, przycinanie oczu i tarcie oczu. Raz w roku zwierzę musi się zorganizować pełna kąpiel przy użyciu specjalnych szamponów i żeli.

Zwierzę potrzebuje codziennych spacerów badaną i znaną trasą. Nieoczekiwana zmiana kierunku może wywołać u psa panikę i agresję. Na spacery musisz wybierać zacienione miejsca z dala od dróg i hałasu. Długotrwała obecność w bezpośrednim świetle słonecznym może powodować oparzenia słoneczne.Będąc na świeżym powietrzu, należy preferować ciche spacery, które nie obejmują pokonywania przeszkód i wykonywania różnych sztuczek treningowych. Każdy nieostrożny ruch może wywołać obrażenia u zwierząt niedowidzących.

W zimowej garderobie zwierząt domowych muszą być ciepłe ubrania z kapturem, co zapobiegnie hipotermii zwierzęcia i zamrożeniu uszu. Na spacery przy deszczowej pogodzie należy kupić specjalne płaszcze przeciwdeszczowe, które chronią psy przed zanieczyszczeniem wełną i pomagają uniknąć przeziębienia.

Czułe i wrażliwe zwierzęta mają zwiększoną skłonność do reakcji alergicznych i potrzebują pełnej i odpowiednio dobranej diety. Wszystkie użyte pasze muszą być wysokiej jakości i wolne od barwników i konserwantów. Dieta zimowa powinna mieć wyższą zawartość kalorii niż dieta letnia, ze względu na potrzebę ogrzania organizmu. Konieczne jest karmienie dorosłego zwierzęcia nie więcej niż 2 razy dziennie.

Lista produktów naturalnych:

• wołowina;
• mięso drobiowe i podroby;
• jagnięcina;
• ryby morskie;
• twarożek;
• kefir;
• gotowane jajka i omlet;
• płatki na bulionie mięsnym (ryż, kasza gryczana, herkules, proso, otręby);
• warzywa (sałata, pietruszka);
• gotowane i świeże warzywa (kapusta, marchew, ogórki, pomidory, buraki, kabaczek, dynia).

Dobermany mają pozytywne nastawienie do sałatek warzywnych z olejem roślinnym lub kwaśną śmietaną. W codziennym menu psa powinno być co najmniej 1000 gramów świeżego mięsa. W okresie ciąży zwierzęta muszą zostać podwojone.

Opiekunowie psów kategorycznie zabraniają karmienia psa ze stołu ogólnego, a także dodawania do jego diety smażonych, solonych, wędzonych i marynowanych produktów, które mogą wywoływać choroby układu pokarmowego i zatrucia. Następujące produkty nie powinny znajdować się w menu psów:

• tłuste mięso;
• kości
• kasza manna;
• jęczmień perłowy;
• owsianka kukurydziana;
• słodkie wypieki i słodycze;
• konserwy;
• sól;
• przyprawy;
• groszek i fasola;
• kiełbasa, kiełbasy;
• pierogi;
• witaminy dla ludzi;
• ziemniaki
• pełne mleko;
• półprodukty.

Stały dostęp do czystej wody jest kluczem do silnej odporności i dobrostanu zwierzęcia. Ilość zastosowanego pokarmu należy obliczyć zgodnie z wiekiem i wagą psa.

Właściwy wybór szczeniąt jest kluczem do uzyskania silnego i zdrowego zwierzęcia. Doświadczeni hodowcy psów zalecają skontaktowanie się z profesjonalnym hodowcą, który może okazać paszport szczeniaka i kartę szczepień. Nie mniej ważne są warunki młodych zwierząt, a także ich dieta. Nawet minimalne odchylenia od norm powinny ostrzec kupujących i być może całkowicie wykluczyć zakup szczeniaka od pozbawionych skrupułów sprzedawców. Surowo zabrania się kupowania albinosów na spontanicznych i nieautoryzowanych rynkach.

Po podjęciu ostatecznej decyzji o zakupie, należy dołożyć wszelkich starań, aby stworzyć komfortowe warunki życia niezwykłemu psu.

Eksperci zauważają wysoką cenę białych Dobermanów i trudność ich pozyskania. Wielu hodowców uważa tę rasę za małżeństwo i nie rejestruje nowonarodzonych szczeniąt. Początkujący hodowcy powinni wziąć pod uwagę następującą cechę młodych psów - brak lub brak ekspresji wad genetycznych, które z wiekiem staną się jasne i zauważalne.

Oznaki zdrowych młodych zwierząt:

• ciemne oczy;
• długa szyja;
• długi i mocny korpus o kwadratowym kształcie.

Krzywe łapy i obecność jasnych punktów są niedopuszczalnymi odchyleniami od normy. Profesjonalni treserzy psów zalecają zwracanie uwagi na następujące nietypowe cechy:

• niski wzrost;
• zbyt duże kończyny;
• obecność długich włosów;
• kształt ciała, daleko od kwadratu;
• niepełny zestaw zębów;
• słaby szkielet kości;
• źle umieszczone uszy (wysokie lub niskie);
• zakrzywiony lub wypukły kręgosłup;
• obecność końsko-szpotawego i kulawizny;
• obecność fazy w strefie zadu.

W przypadku szczeniąt w wieku do 45 dni hodowcy powinni w razie potrzeby zatrzymać ogon i uszy. Eksperci nie zalecają przeprowadzania tych manipulacji przez kolejne dorosłe lata. Karta szczepień dla trzymiesięcznych szczeniąt powinna zawierać informacje o szczepieniach przeciwko następującym chorobom:

• leptospiroza;
• plaga;
• adenomowirus;
• parwowiroza;
• dna wirusowa;
• infekcja parwowirusem.

Szczepienia należy przeprowadzać regularnie co 12 miesięcy.

Decyzja o zakupie niezwykłego zwierzęcia nie powinna opierać się na emocjach, ale na zdrowym rozsądku. Delikatny i wrażliwy zwierzak potrzebuje specjalnej opieki, terminowej opieki medycznej i ciągłego dostosowywania zachowań. Początkujący hodowcy psów powinni zrozumieć, że są w pełni odpowiedzialni za życie i zdrowie zwierzaka. Jeśli nie ma całkowitej pewności co do ich umiejętności i zdolności do wychowania zdrowego i posłusznego psa, należy porzucić ten pomysł.

Możesz przyjrzeć się bliżej białemu Dobermanowi.