Wszystko o zawodzie montera sieci ciepłowniczych

Słowo „ślusarz” kojarzy się zwykle z przedsiębiorstwami przemysłowymi i „zadymiającymi” warsztatami. Jednak tacy specjaliści działają w wielu innych obszarach. Wiedząc wszystko o tym, kim on jest monter sieci ciepłowniczych, łatwo będzie zrozumieć, czy należy podjąć taką działalność.

Pozycja montera sieci grzewczej polega na serwisowaniu rurociągów wody i pary, różnych maszyn i urządzeń wykorzystywanych do produkcji i dostarczania ciepła odbiorcom. Ten specjalista jest przedstawicielem pracującego personelu. Taki pracownik nie powinien być mylony ze strażakiem lub palaczem. Działalność „ślusarza termicznego” jest bardziej złożona. Aby pomyślnie wykonać powstające zadania, konieczne jest zrozumienie technologii termicznej i praw fizycznych, które determinują jej działanie.

Monter sieci ciepłowniczych jest często zapamiętywany w przypadkach, gdy coś idzie nie tak. Ale jeśli sieci grzewcze działają nieprzerwanie, oznacza to, że wykonuje swoją pracę bezbłędnie. Główne przedmioty przyłożenia siły przez takiego specjalistę są wykonane z metalu.

Typowy opis pracy montera zajmującego się naprawą urządzeń sieci ciepłowniczej określa następujące obowiązki:

• regularne obejścia sieci grzewczej;
• zapobieganie zalewaniu rurociągów przez wody podziemne;
• monitorowanie stanu drenów, studni błotnych i studzienek, organizowanie wypompowywania z nich, w razie potrzeby, wody i brudu;
• utrzymanie w stanie roboczym rurociągów, zaworów odcinających i sterujących, wsporników, głównych i pomocniczych konstrukcji metalowych, sprzętu roboczego;
• kontrola zanieczyszczenia gazem w krytycznych miejscach;
• realizacja prac prewencyjnych i naprawczych na powierzonym sprzęcie (pompy, zbiorniki, rurociągi, armatura itp.);
• malowanie konstrukcji metalowych i znakowanie ich w ustalony sposób.

Jednak praca ślusarza w utrzymaniu urządzeń i punktów zaopatrzenia w ciepło nie kończy się na tym. Obowiązkowe jest również uczestniczenie w przeglądach i okresowych naprawach sieci ciepłowniczych (wraz z zespołami regularnymi lub awaryjnymi). Ten specjalista zajmuje się również montażem i konserwacją elementów żelbetowych w komorach, studniach, kolektorach. Bez niego nie będzie nikogo, kto przeprowadziłby techniczne badanie stanu systemów grzewczych, napraw olinowania i innych specjalnych urządzeń. Produkcja myjni hydropneumatycznych, próby hydrauliczne wytrzymałości cieplnej są również obowiązkami mechanika.

ETKS dla specjalistów drugiej kategorii wskazuje, że:

• układać ogrodzenia wokół dołów i tymczasowo ustawiać mosty;
• zaplanować i wyposażyć podstawę do toczenia;
• pomoc spawaczom elektrycznym w pracy w obszarach problematycznych;
• kontrolować armaturę kołnierza i naprawić;
• ułóż pod asfaltem poduszkę z piasku lub żwiru podczas naprawy rurociągu;
• wykonywać prace montażowe.

Trzeci stopień w ETKS implikuje gotowość do pracy z częściami w 4 lub 5 kategoriach dokładności. Ślusarz tego poziomu może tworzyć diagramy pól prostych części. Tnie i spawa blachy, profile metalowe o uproszczonej konfiguracji, współpracuje ze spawaczem i spawarką na głównej linii grzewczej. Kiedy monter sieci cieplnych trzeciej kategorii wykonuje takielunek, stosuje podstawowe środki mechanizacji. Oczywiście dla specjalistów z czwartej kategorii wymagania są nieco szersze, a zadania bardziej odpowiedzialne.

Muszą wykonać:

• pasujący do 2 lub 3 kategorii dokładności;
• różne manipulacje technologiczne na rurociągach przy użyciu specjalnych narzędzi roboczych i przyrządów pomiarowych;
• ocena zużycia różnych części sieci ciepłowniczych;
• montaż i instalacja studni;
• takielunek za pomocą mechanizmów podnoszących;
• testowanie systemów i sprzętu do montażu;
• naprawić różne siłowniki na zasuwach;
• pracować z pompami odwadniającymi, powierzchniami łączącymi i złączami kołnierzowymi.

Monter branży cieplnej musi wiedzieć:

• schematy rurociągów;
• optymalne tryby pracy systemów grzewczych;
• sekwencja operacji roboczych;
• normy konserwacji zapobiegawczej (PPR);
• metody korzystania ze sprzętu testowego, narzędzi roboczych;
• podstawowe metody badań złączy rurowych;
• klasyfikacja rurociągów, cechy ich użytkowania i funkcjonowania;
• wymagania dotyczące bezpiecznego działania systemów ciśnieniowych.

Szkolenie techników cieplnych odbywa się w następujących instytucjach edukacyjnych:

• Politechnika College of Urban Economics (St. Petersburg);
• Wyższa Szkoła Biznesu i Technologii na Uniwersytecie Ekonomicznym (St. Petersburg);
• State College of Heat Supply and Automatic Control Systems (Nizhny Novgorod);
• Ural Polytechnic College;
• Kolegium Górnictwa i Ceramiki (oddział SUSU w Czelabińsku);
• Samara State College.

Polecam także:

• Politechnika nr 8 w Moskwie;
• Industrial and Technical College w Jekaterynburgu;
• Wyższa Szkoła Budownictwa w Tiumeń;
• Sormovsky Mechanical College (Niżny Nowogród).

Instalator może znaleźć pracę w przedsiębiorstwach wytwarzających i dystrybuujących ciepło. Ten specjalista pracuje w kotłowniach i punktach dystrybucji. Odpowiednie wolne miejsca pracy otwarte i w spółkach zarządzających mieszkalnictwem i usługami komunalnymi.