Wszystko o zawodzie

Kim jest ślusarz, mniej więcej wszyscy wiedzą. Jednak równie ważne jest, aby wiedzieć wszystko o zawodzie Oprzyrządowanie i monter. Ten rodzaj działalności jest mało znany zwykłym świeckim, ale zasługuje na maksymalną uwagę.

Z różnych źródeł można przeczytać, że historia zawodu ślusarza jest zakorzeniona w minionych wiekach. Już w XV-XVII wieku istnieli osobni specjaliści takiego planu. Ale rozwój przemysłu nie zatrzymał się i w XX wieku pojawiła się tak kluczowa specjalizacja, jak monter oprzyrządowania i automatyki. To nie jest pracownik, który „chodzi z kluczem i dokręca go w razie potrzeby”. Jest to o wiele bardziej złożona i wyrafinowana specjalizacja.

Monter oprzyrządowania i automatyki (oto skrót od oprzyrządowania i automatyki) musi dorosnąć. Zajmować taką pozycję średni poziom szkolenia zawodowego przynajmniej Wstęp na zajęcia odbywa się po badanie lekarskie. Dodatkowo musisz opanować normy bezpieczeństwa i wymagania dotyczące działania urządzeń elektrycznych. Muszę przejść certyfikacja. Przeciwwskazania do pracy jako technik oprzyrządowania i automatyki są takie same, jak dla specjalistów w instalacjach elektrycznych o napięciu 42 V. Święto przemysłu w Rosji przypada 22 grudnia. Międzynarodowe święto - a dokładniej dzień metrologa - zaplanowano na 20 maja.

Powołanie montera oprzyrządowania i automatyki na oficjalne stanowisko, a jego usunięcie odbywa się na podstawie pisemnego zarządzenia szefa organizacji. Ten specjalista:

• naprawia, reguluje, dostosowuje i dostosowuje wszelkiego rodzaju sprzęt;
• montuje, testuje, dostosowuje, kalibruje sprzęt automatyczny, do pomiaru ciepła i radioelektroniczny;
• sprawdza działanie urządzeń elektrycznych wszystkich odmian, w tym urządzeń odniesienia;
• dba o zdrowie automatów, w tym złożonych komponentów elektronicznych;
• prowadzi pomiary arbitrażowe;
• Wykrywa różne problemy i rozwiązuje je;
• określa poziom zużycia;
• koryguje parametry technologiczne urządzeń opartych na półprzewodnikach i elektronice, właściwości układów scalonych;
• ustanawia i testuje nowy sprzęt;
• wykonuje przetwarzanie odczytów urządzeń pomiarowych metodami matematycznymi (w razie potrzeby z wykorzystaniem pakietów oprogramowania);
• zbiera obwody.

Ale to nie kończy obowiązków inżyniera sterowania przyrządami. Ten profesjonalista zapewnia gotową komunikację techniczną pod klucz, z przygotowaniem niezbędnych dokumentów. Współpracuje również z mechaniczne, urządzenia pirometryczne, rejestratory i inne przyrządy. Będziesz musiał poradzić sobie z manipulowaniem częściami zgodnie z 11. i 12. kwalifikacją i przeprowadzić odpowiednie dostrajanie.

Kolejną funkcjonalną mechaniką oprzyrządowania i automatyki jest:

• części montażowe;
• lutowanie z różnymi lutami;
• oznaczanie twardości za pomocą skalibrowanych plików;
• kolorowanie działających urządzeń;
• naprawa i regulacja szczególnie skomplikowanych urządzeń (pod kontrolą inżynierów lub szczególnie doświadczonych ślusarzy najwyższej kategorii);
• kontrola przydatności do użytku i działania wszystkich powierzonych urządzeń;
• zgodność z przepisami bezpieczeństwa pożarowego;
• monitorowanie przydatności systemów blokujących i sygnalizacyjnych, wyposażenia ochronnego, ogrodzeń, uziemienia;
• ciągłe stosowanie wyposażenia ochronnego wymaganego w danym przypadku;
• utrzymanie elementarnego porządku.

Lista operacji wykonywanych przez montera oprzyrządowania i automatyki może się różnić w zależności od ich kategorii. Ci, którzy otrzymają drugą kategorię, mogą już przetwarzać części na poziomie kwalifikacji 12-14. Również będą musieli naprawić, uregulować, przetestować i zdać:

• proste;
• praca nad zasadami elektromagnetyzmu i magnetoelektryków;
• optyczno-mechaniczne;
• urządzenia i aparatura do pomiaru ciepła.

Profesjonalista tego poziomu powinien być w stanie do montażu połączeń zgodnie z uproszczonymi schematami, a także do sprężyn zwojowych z zimnego drutu, aby znaleźć i wyeliminować awarie prostego sprzętu. Zamki oprzyrządowania i automatyzacji drugiego poziomu wykonują smarowanie ochronne części. Mogą naprawić średnio zaawansowane urządzenia pod kierunkiem bardziej doświadczonego ślusarza. Przykłady ich pracy:

• średnia naprawa, regulacja elektrotechniki (przede wszystkim amperomierze, galwanometry i manometry);
• obróbka części wag transportu kolejowego;
• naprawa ciężarów handlowych i pomocniczych;
• przygotowanie ram transformatorowych;
• przygotowywanie się z futorem;
• niezbyt poważna naprawa styczników magnetycznych;
• montaż gotowych zestawów części do manometrów technicznych;
• korekta licznika personelu kamery mechanicznej.

Oprzyrządowanie i instalatorzy mogą:

• do przeglądu i regulacji amperomierzy, liczników elektrycznych, skrzyń biegów i urządzeń manometrycznych;
• naprawa wag przemysłowych;
• ustawić i skorygować barometry typu aneroidowego;
• do przeprowadzania bieżących i pilnych napraw towarów, wag samochodowych;
• czujniki hydrauliczne do sprawdzania ciśnienia;
• przeciąć nici w ślepych częściach;
• napraw czujniki na podstawie efektu piezo-akustycznego.

Łatwo to zauważyć, podnosząc rangę wyżej zaawansowana funkcjonalność. Takich profesjonaliści mogą pracować dzięki złożonym urządzeniom różnych typów, fachowo dostosowuj i wprowadzaj ich szczegóły (komponenty). Podczas manipulacji ślusarzami częściami jakość pracy odpowiada 7-10 kwalifikacjom. Ślusarz 4 kategorii daje mu prawo do ustanowienia i ustanowienia systemów ochrony przekaźników, systemów telemechanicznych i automatycznych złożonych.

Monter oprzyrządowania 5 kategorii:

• produkuje sprzęt do laboratoriów;
• angażuje się w rysowanie skal pomiarowych, siatek technicznych, wykonuje złożone szkice;
• przelicza urządzenia elektryczne na inne ekstremalne cechy pomiarowe;
• sprawdza zgodność z kwalifikacjami różnych automatycznych regulatorów, automatycznych zasilaczy, dostosowuje w razie potrzeby;
• naprawia i dostosowuje automatyzację, która kontroluje parametry ciśnienia i temperatury;
• montuje i reguluje wagony, wagi samochodowe;
• goniometry naprawcze;
• kończy części optyczne;
• sprawdza i naprawia interferometry;
• naprawia wzorce odniesienia;
• ocenia działanie mikroskopów uniwersalnych, eliminuje ich wady.

Najwyższe wymagania stawiane są instalatorom 6. kategoria. Tacy specjaliści mogą już pracować z urządzeniami radioaktywnymi, częściami stacji radiowych, systemami ustalania kierunku i systemami radarowymi. Muszą posiadać nie tylko wiedzę metrologiczną, ale także informacje z telemechaniki, ciepłownictwa, radiotechniki. Oprzyrządowanie i monter 6. kategorii wykonuje następujące zadania:

• regulacja sprzętu elektronicznego;
• dostosowanie istniejących autoregulatorów i systemów pomiaru ciepła;
• przegląd automatycznych wag porcyjnych;
• wszelkiego rodzaju manipulacje przy użyciu wzorcowych wag karetki;
• przegląd analizatorów gazów, mierników telewizyjnych, dalmierzy;
• najtrudniejsza naprawa z mechanicznymi kamerami filmowymi, aparatami;
• instalacja tlenometrów magnetycznych;
• naprawa oscyloskopów, pirometrów, potencjometrów, komparatorów.

Sama nazwa zawodu sugeruje, że jej przedstawiciele powinni być świadomi nowoczesnej automatyzacji i być przygotowani do rozwiązywania problemów. Ponieważ oczekuje się od kandydatów przynajmniej średnie wykształcenie zawodowe. Edukacja na zaawansowanym poziomie uczelni nie jest mile widziana. Określony krąg szkoleniowy jest określony przez przynależność do określonej branży. Nawiasem mówiąc, bardzo utrudnia to nawet zestawienie typowych opisów stanowisk.

Tak czy inaczej monter oprzyrządowania i kontroli powinien umiejętnie zastosować (w zależności od kategorii):

• informacje o urządzeniu i zasadach działania serwisowanego sprzętu;
• standardy państwowe;
• metody termicznej i mechanicznej obróbki części mechanizmów;
• obwody elektryczne i termomechaniczne;
• podstawowa procedura obliczania błędów przyrządu;
• procedura obliczania oporów elektrycznych;
• podstawy telemechaniki, sterowania radiowego, programowania sterowników, prostych mikroukładów.

Element obowiązkowy w ramach przygotowań do certyfikacji na każdym poziomie będzie opanowana międzysektorowa ochrona pracy. Należą do nich przede wszystkim normy użytkowania instalacji elektrycznych oraz zasady bezpieczeństwa przemysłowego.

We wszystkich dyscyplinach wyniki certyfikacji znajdują odzwierciedlenie. w protokołach i świadectwach kwalifikacji. Dodatkowo, w każdej strukturze komercyjnej i państwowej, są one oczywiście certyfikowane na zgodność z oficjalnymi wymaganiami i standardami technologicznymi.

Nadal bardzo pożądane jest, aby wiedzieć:

• kluczowe parametry przewodów i izolatorów;
• metody pomiaru rezystancji;
• Właściwości, informacje dotyczące szorstkości technicznej;
• oleje i smary z efektem tłumienia korozji;
• kluczowe właściwości metali i materiałów niemetalicznych potrzebnych w przemyśle;
• czynniki wpływające na zniekształcenia procesu pomiarowego, powodujące niedokładność procedur technologicznych;
• symbole różnych detali i ich znaczące właściwości;
• systemy tolerancji i lądowania;
• schematy kinematyczne;
• cechy interakcji sekwencyjnych lub współdzielonych urządzeń i aparatów.

Oczywiście, wymaga tego tak ważna rola techników oprzyrządowania i automatyki w przemyśle maksymalna odpowiedzialność. Co więcej, muszą bardzo wyraźnie spełniać nawet najmniej nieznaczące zadanie zewnętrzne. Oprócz takich cech niezwykle ważne jest:

• rozwinięte myślenie techniczne i przestrzenne;
• szybkość podejmowania decyzji;
• umiejętność jasnego działania przy braku informacji;
• racjonalny podział uwagi;
• odporność na wpływy emocjonalne;
• chęć pracy w pojedynkę, w dużych i małych grupach;
• umiejętność koncentracji uwagi nawet przy silnych zakłóceniach.

Specjaliści w dziedzinie oprzyrządowania są potrzebni we wszystkich przedsiębiorstwach przemysłowych. Ale przede wszystkim są poszukiwane w dużych firmach, które stale się rozwijają. Wysokość wynagrodzenia zależy w dużej mierze od konkretnego region zatrudnienia i poziom umiejętności.

Pozioma wzrost oznacza sukcesywny rozwój kategorii kwalifikacji. Pionowa - podniesienie ogólnego poziomu kwalifikacji, stając się kierownikiem budowy lub inżynierem.

Średnio w Rosji ślusarze mają dochód 20-50 tysięcy rubli. Po zostaniu inżynierem będzie można liczyć na pensję od 30 do 80 tys. Dochód inżyniera oprzyrządowania i automatyki w regionie Trans-Bajkał (w poszczególnych zakładach rudy) może przekroczyć 200 tysięcy rubli.

Wstęp do szkół wyższych i uniwersytetów specjalność „Oprzyrządowanie” wymaga obowiązkowego egzaminu z historii i języka rosyjskiego. Musisz także zdać egzamin profilowy (fizyka lub matematyka), aby uzyskać ocenę „doskonałą”. Kształcenie na odległość w tych specjalizacjach nie jest praktykowane. Programy szkoleniowe dla monterów oprzyrządowania i automatyki są otwarte w następujących instytucjach edukacyjnych:

• College of Modern Technology (Moskwa);
• College of Space Instrumentation (Moskwa);
• College of Industry and Technology (St. Petersburg);
• Izhora College;
• wiele centrów szkoleniowych.

W regionach Rosji odbywa się to samo szkolenie:

• Czeboksary Electromechanical College;
• Petrochemical College (Kazań);
• Czelabińsk College of Law;
• Wyższa Szkoła Przemysłu i Ekonomii (Omsk);
• Engineering College (Samara);
• Chemical Engineering College (Perm);
• Voronezh College of Welding and Industrial Technologies;
• College of Welding Technologies and Energy (Krasnojarsk);
• Tiumeńska szkoła techniczna budownictwa i gospodarki miejskiej.