Opcje kolorów szpiców

Szpice mają wiele opcji kolorystycznych. Aby dowiedzieć się, które odmiany są popularne, a które rzadkie, ten artykuł pomoże ci poznać nierozpoznane kolory rasy.

Wybierając psa, szukamy rasy, która pasuje do naszego stylu życia i pasuje do naszego domowego środowiska. Kolor zwierzęcia nie jest głównym kryterium selekcji, ale nadal ma szczególne znaczenie.

Wygląd szpica (i każdego innego stworzenia) zależy od wynikowego zestawu genów. Są odpowiedzialne za kolor zwierzęcia, a także za cechy dziedziczne, zarówno dobre, jak i złe.

Kupując małego szpica, zainteresuj się dziedzicznością psa. Jeśli miała niechcianych kolorowych krewnych, zwierzę może mieć choroby genetyczne. Jeśli błędy w kolorze były nieznaczne, szczeniak może zostać twoim przyjacielem, ale nie uczestnikiem pierścieni.

Jeśli chcesz rozmnażać szpic i wziąć udział w wystawie - przestudiuj rodowód szczenięcia, aby później nie uzyskać żadnych niespodzianek. Dzieci, które tracą włosy dziecka, mogą zmienić kolor.

Jest to najczęstszy kolor wśród psów tej rasy. Występuje w szpicu pomorskim, małym i niemieckim. Czerwony szpic może mieć różne odcienie i odcienie.

Kolor pomarańczowy jest jedną ze spektakularnych odmian czerwonego koloru. Szpic, którego natura obdarzyła tym kolorem, jest szczególnie ceniony na wystawach przedstawicieli tych ras. Równomierne rozłożenie koloru „pomarańczowego” również odgrywa rolę w ocenie psa.Fakt, że twój pies będzie tym, który powie włosy między uszami.

Kolor waha się od jasnego ciepłego odcienia do zimnego, delikatnego odcienia. Szczenięta mogą być białe po urodzeniu, ale po pierwszym stopieniu zmieniają śnieżnobiały strój na kremowy. Podczas krzyżowania dorosłych psów z tym kolorem mogą pojawić się potomstwa w zupełnie innych kolorach.

Jedną z opcji kolorów jest sobolowy, niezwykle piękny kolor. Podszycie zwierzęcia może być czerwone, kremowe lub beżowe, a pozostała sierść będzie miała ciemnoszary kolor. Kolor rozkłada się nierównomiernie - według stref. Szara wersja koloru nazywa się strefową szarością.

Zonary-szary kolor jest również nazywany wilkiem. Pozostały płaszcz jest czarny, a podkład jest szary. Takie zabarwienie jest bardzo podobne do futra wilka. Ciemne resztki są pogrupowane na ciele według stref. Ogon i tył zwierzęcia, jego nos i uszy mogą być ciemniejsze, a bujny kołnierz i ramiona, puszyste spodnie mają jaśniejszy kolor. Oczy podkreślono czarnym konturem, nos jest również czarny. Brwi zwierzęcia są również czarne.

Czarny szpic ma nie tylko czarny podkład. Skóra i nos psa są również całkowicie czarne. Zdarza się, że po skrzyżowaniu psów rodzi się miot, który ma rzadkie szczątki. Wcześniej takie psy nie mogły uczestniczyć w wystawach, uważały takie zróżnicowanie kolorów za małżeństwo, ale teraz wygląd zewnętrzny pozwala im mieć taką możliwość.

Przejaw brązowego koloru u czarnych psów może wystąpić przy niewłaściwej pielęgnacji.

U czarnego psa nigdy nie będzie brązowy - tylko czarny i żaden inny. Po pierwszym stłuczeniu pies z czarnym nosem ma zagwarantowany czarny kolor.

Krzyżowanie czarnych psów ze sobą może dać potomstwo w innym kolorze. Mogą pojawić się brązowe, szare, niebieskie szczenięta, ponieważ dominujący czarny gen generuje w miocie geny innych kolorów.

Jedną z popularnych opcji ciemnego koloru jest jasnobrązowa czerń, w której klatka piersiowa, gardło, nogi, kufa, włosy w pobliżu odbytu psa mogą mieć kolor płowy, czerwony, ognisty czerwony, czerwonawy lub jasny krem. Znaki są wyraźnie widoczne na dominującym czarnym tle i są już zidentyfikowane w wieku dziecięcym.

Paticolor to bardzo piękny i efektowny dwukolorowy kolor. Szpic pomorski z nim wygląda bardzo zabawnie. Plamy na ciele psa mogą mieć różne kolory: czekoladowy, szary, czerwony, czarny, brązowy, niebieski. Dominującym kolorem jest zawsze biały.

Częstą odmianą nierównych kolorów jest czerń i biel. Plamy znajdują się na kufie, uszach, ogonie. Czarne znaki mogą być rozprowadzane w oczach zwierzaka, a wtedy szpic przypomina pandę.

Takie zwierzęta są krzyżowane tylko między sobą. Mieszanie z jednolitymi kolorami nie jest zalecane. Szczenięta mogą rodzić się z niestandardowymi rozmiarami plam.

Dystrybucja kolorów jest uważana za bardzo udaną, gdy na czole zwierzęcia znajdują się 2 strefy w kolorze wolumetrycznym, oddzielone równym białym paskiem biegnącym przez czoło na środku.

Pod oczami i na policzkach kolor stopniowo staje się biały.

Brązowy nasycony i równomierny kolor jest bardzo piękny. Z daleka psy wyglądają jak czekolada. Są brązowe piękności o średnim, jasnym i ciemnym odcieniu. Im ciemniejszy, tym bardziej doceniany jest pies.

Potomstwo brązowych psów może być płowe, sobolowe i podpalane.

Krycie dwóch brązowych zwierząt domowych może dać odcienie opalenizny, bobra, fioletu i izabelli, które są niepożądane. Wynika to z dominującego genu w tym przypadku, przyczyniając się do zmniejszenia ogólnego nasycenia kolorów.

Początkowo ten garnitur był najpopularniejszy, ale stopniowo stracił mistrzostwo dla rudzielców. Teraz czekoladowy szpic wraca do trendów.

Czarny kolor składa się z kombinacji 2 kolorów, z których jeden jest ciemniejszy i znajduje się z tyłu, bioder, głowy i górnej części ogona zwierzęcia, a następnie stopniowo zmienia się w lekki podstawowy ton i schodzi w dół i na boki. Cała dolna część szpica - brzuch, klatka piersiowa, ogon - od dołu może być jasnożółta i czerwona.

Kiedyś wszystkie szpice były całkowicie białe, a dopiero w 19 wieku były hodowane psy w nowym kolorze. Były to szczenięta rude i piaskowe. Zgodnie ze standardami rasy, biały szpic powinien być śnieżnobiały jak sama zima, bez najmniejszych śladów żółtych plam, szczególnie na uszach.

Doceniany jest nawet biały kolor, dlatego kupując takiego zwierzaka, najpierw zainteresuj się jego rodowodem: dowiedz się, jaki kolor mieli jego dziadkowie, ich rodzice. Jeśli na sierści szczeniaka zobaczysz resztki innego koloru, oznacza to, że po linieniu twoje zwierzę w tym miejscu może zmienić kolor biały na zupełnie inny.

Jeśli zaoferowano ci szarego szczeniaka, bądź ostrożny. Jasny pomarańczowy pies może z niego wyrosnąć, więc koniecznie spójrz na jego rodziców. Szare psy, szczególnie gdy są czyste, są bardzo rzadkie. Istnieje kilka odmian koloru szarego. Szarość i czerń są bardziej powszechne, a najbardziej ekskluzywnym kolorem jest niebieski.

Niebieski jest najbardziej niezwykłym kolorem dla szpiców. Jego odmiany - kolory zwane niebieskim merle i niebieskim marmurem - są bardzo rzadkie i bardzo drogie. Wszystkie te odmiany łączy fakt, że są oparte na szarości. Najrzadszy marmurowy kolor jest zdominowany przez gen merle i daje połączenie jasnoniebieskich obszarów wełny i bogatej szarości, które wyglądają na niebieskie.

Ważne jest, aby wiedzieć, że szczenięta tego koloru mogą urodzić się z wieloma chorobami genetycznymi, być niewidome i głuche. Rosyjskie standardy nie rozpoznają tego koloru, ale jednak wielu hodowców utrzymuje zwierzęta tego koloru, ponieważ ma wielkich fanów - bogatych ludzi, którzy kupują szpice nie dla hodowli, ale dla duszy.

Wśród opcji barwienia marmuru Możesz spełnić następujące warunki:

• czarny marmur;
• brązowy marmur;
• marmur marmurkowy;
• pomarańczowo-niebieski marmur;
• liliowy marmur.

We wszystkich tych odmianach dominuje gen merle, który zapewnia podobny egzotyczny kolor. Zgodnie z niepisanymi zasadami, z powodów etycznych, doświadczeni hodowcy psów nie krzyżują marmurowych psów między sobą. Mieszanie psów czerwonych i arlekinów również nie jest mile widziane.

Ta opcja trójkolorowa jest również rzadka. Wełna szpicowa jest rozłożona na paski w kolorze czerwonym, brązowym i kremowym, które naprzemiennie się zastępują.

Szczególnie piękna opcja z ciemnymi paskami na złotym tle. Kolor to także nierozpoznana Rosyjska Federacja Kynologiczna.

Podobny kolor jest również nazywany czekoladowo-brązowym na białym tle, a także dostępna jest wersja czarno-brązowa na białym. Czarny, czerwony i biały występują w różnych proporcjach. Zwierzę może mieć białe skarpetki i krawat.

Garnitury niestandardowe w Rosji Uwzględniono następujące kwestie:

• trójkolorowy;
• pręgowany;
• wariacje niebieskie: jednolity niebieski i cyjanowy z brązowym;
• brązowy i jego odmiany: brązowobrązowy, sobolowy, bóbr;
• duży śnieżnobiały „krawat” i „podkolanówki” w prostym szpicu;
• niebieski i podpalany na niebiesko.

Amerykańska Federacja Kynologiczna jest bardziej lojalna wobec tego problemu, rozpoznaje wszystkie kolory szpiców i pozwala im brać udział w konkursach na absolutnie równych warunkach.Dlatego, jeśli zdecydujesz się na zakup zwierzaka z zagranicy, najpierw dowiedz się, czy jego kolor jest rozpoznawany przez domowych opiekunów psów.

Możesz ocenić kolor szpica i jego funkcje życiowe w poniższym filmie.