Laiki to niesamowita rasa, która przyciąga swoim uroczym wyglądem, inteligencją i cechami behawioralnymi. Jednak nie wszyscy mogą sobie pozwolić na duże, szczególnie w mieszkaniu.
W takich przypadkach hodowcy psów zalecają zwracanie uwagi na husky Norbotten. Jest również nazywany Szpicem Norbotten. Rasa szwedzka, choć należy do łowiectwa, jest najmniejszą ze wszystkich odmian. Te piękne małe psy podbijają swoim bystrym dowcipem, doskonałymi właściwościami towarzysza i przyjaciela, rodzinnego zwierzaka. Instynkt łowiecki nie jest zagubiony, ale nie tak silny.
Historia rasy
Przodkowie północnego szpicu pojawili się w Skandynawii dawno temu, przed naszą erą. Były bardzo małe. Archeolodzy znaleźli potwierdzenie, że w XIV wieku pne istniała rasa, która była niesamowicie podobna z wyglądu do współczesnych husky. Następnie ziemie skandynawskie zamieszkiwali ludzie z południa, którym towarzyszyły pierwsze husky.
Ewolucja wpłynęła na psy: stały się większe, bardziej wytrzymałe, ponieważ wymagały tego warunki północy. Przez cały czas husky był rasą myśliwską specjalizującą się w zwierzętach futerkowych.
Ponieważ ten rodzaj polowania był bardzo opłacalny, ludzie chętnie wychowywali psy. Szpic Północny był niesamowicie bystry, zdolny i potrafił utrzymać bestię do przybycia właściciela.
Norrbotten Spitz jest genetycznie predysponowany do polowania, ale nigdy nie był używany do prowadzenia pojazdów.
Popularność psa nie wykraczała poza granice szwedzkich i fińskich ziem, ale w XIX wieku zostały oficjalnie zarejestrowane w społecznościach kynologicznych, po czym zapisano opis zewnętrzny.Wydawałoby się, że rasa powinna zacząć się rozwijać, rozprzestrzeniać, ale tak się nie stało - szwedzki husky prawie zniknął jako gatunek na początku XX wieku.
Populacja nieuchronnie spadała do pierwszej dekady XX wieku, kiedy opublikowano badania cech rasy. Okazało się, że ten husky ma doskonałe cechy grupy, co skłoniło opiekunów psów do przywrócenia i rozwoju gatunku.
Niemniej jednak w latach 30. szpic został usunięty z listy ras w klubie kynologicznym, ponieważ wszelkie próby hodowców poszły na marne. W latach 50. znaleziono entuzjastów, znaleźli psy w lasach skandynawskich w pobliżu leśników. Minęło zaledwie kilkanaście lat, zanim Szpic Norbotten pojawił się na wystawie jako jedna z najbardziej obiecujących ras.
Po triumfalnym powrocie w 1968 r. Husky został oficjalnie uznany przez międzynarodowych przewodników psów.
Opis
Przede wszystkim eksperci zwracają uwagę na miniaturowy rozmiar tej rasy w porównaniu z innymi upodobaniami. Dymorfizm o charakterze seksualnym ujawnia się dość wyraźnie. Jeśli chodzi o opis wyglądu, główne cechy są następujące:
- głowa jest szeroka, płaska z tyłu głowy;
- przejście od ucha do nosa jest niezwykle gładkie, zwężone;
- kufa wąskiego typu, bez nadmiernego składania;
- ciało jest wydłużone, z dobrze rozwiniętymi mięśniami;
- szyja jest bardzo mocna, łatwo się porusza;
- proste plecy, silna klatka piersiowa;
- ogon jest umieszczony wysoko, unosi się powyżej linii grzbietu, nie skręca się, lekko pochyla się w kierunku ciała;
- włosy na ogonie są dłuższe niż na ciele;
- nogi są mocne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami, proste;
- nos na końcu jest czarny;
- oczy są owalne, brązowe, ciemny odcień;
- sierść nie jest zbyt długa, gruba, z gęstym podkładem grubego typu.
Kombinezon może być w trzech wariantach: biały, biały z brązowym, biały z brązowym.
Natura i zachowanie
Największą zaletą charakteru tej rasy jest wytrzymałość i spokój. Jej temperament jest tak zrównoważony, że bardzo trudno jest doprowadzić psa do agresji. Wyjątkiem jest atak, zamiatanie, groźby innego oczywistego porządku. Co więcej, nie trzeba grozić samemu psu - może gwałtownie popędzić w obronie swojego właściciela. Ten pies jest bardzo odważny i odważny z natury, jest cennym dodatkiem do naturalnej powściągliwości.
Pies jest rozsądnym, logicznym zachowaniem. Jeśli musisz podjąć decyzję, nie będzie to dla niej trudne.
Norbotten można wychowywać w rodzinach z dziećmi - dobrze dogadują się z małymi właścicielami, pokojowo traktują inne zwierzęta, nawet koty domowe.
Trudność polega na tym instynkt myśliwego w Norbotten jest ustalony i przeważa nad rozumem, dlatego po prostu trzeba go edukować i towarzysko od najmłodszych lat. Jeśli nie zostanie to zrobione, pies zareaguje na inne zwierzęta, na przykład na zwierzynę. Szkolenie ich jest łatwe, ale czasami Norbotten są uparci. Osoby, które nie mają specjalnych umiejętności w szkoleniu, zdobywają psa po raz pierwszy, lepiej skontaktować się ze specjalistami o odpowiednim profilu.
Z natury husky Norbotten jest aktywny, zwinny i wesoły, możesz go trzymać w mieszkaniu, ale musisz codziennie chodzić ze swoim zwierzakiem. Pies uwielbia się bawić, biegać, trzeba się z nim dużo ruszać. Organizacja aktywnego wypoczynku jest bardzo ważną częścią procesu edukacyjnego. Uwalnia psa od nadmiaru energii, który można skierować na cele o charakterze destrukcyjnym.
Jeśli pies jest bardzo znudzony, może nawet uciec.
Zawartość i odżywianie
Opieka nad tą rasą nie obejmuje skomplikowanych procedur i działań, pies jest czysty i wszystko, czego potrzebuje, to regularna opieka i uwaga:
- miejsce do spania, utrzymywane w czystości;
- przestrzeganie norm higieny podczas karmienia - naczynia powinny być czyste;
- świeża woda w stałym dostępie;
- w pełni zbilansowane odżywianie.
Niska jakość żywności jest jedną z najczęstszych przyczyn chorób i rozwoju norbotten. Pomimo bezpretensjonalności karmienie powinno być odpowiednio zorganizowane, w tym chude mięso, gotowana kasza gryczana i ryż, owoce, warzywa w diecie. Eksperci zalecają wybór suchej lub mokrej specjalnej karmy dla psów, aby dieta była naprawdę zbilansowana. Ważne jest, aby wybrać wysokiej jakości paszę od producentów, którzy już się ustalili. W każdym razie nie wolno karmić psa:
- przeterminowane pasze i produkty;
- słodycze;
- wieprzowina, tłuszcz;
- kości rurkowe;
- jedzenie ze stołu;
- Nie można dodawać soli, pieprzu, przypraw do żywności.
Jeśli planujesz zatrzymać psa w prywatnym domu, woliera jest dla niej najlepsza. Jakość płaszcza pozwala Norbottenowi żyć na zewnątrz nawet w trudnych warunkach klimatycznych. Obudowa musi być wyposażona w:
- stoisko;
- miejsce do karmienia.
Jego rozmiar powinien umożliwić psu poruszanie się bez problemów. Ważne jest, aby zapewnić regularne czyszczenie obudowy, w lecie lepiej jest spłukać wodą z węża.
Zdrowie
Norbottenes mają z natury całkiem niezły układ odpornościowy, są bardzo odporne w każdych warunkach. Spośród często naprawianych chorób eksperci zauważają zapalenie przełyku. Jest to dość niebezpieczne, ponieważ choroba powoduje zapalenie przełyku. Wśród przyczyn zapalenia przełyku są:
- karmienie na gorąco;
- obecność w przełyku obcego obiektu;
- infekcje, częste wymioty.
Objawy:
- słaby apetyt lub całkowita odmowa jedzenia;
- ostra utrata masy ciała.
Przy pierwszym podejrzeniu bardzo ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem w celu zbadania, ponieważ na początkowym etapie choroba jest skutecznie leczona.
Inną powszechną chorobą nieziarniczą są problemy z wątrobą i nieodpowiednie funkcjonowanie tego narządu. Możesz go wyleczyć, jeśli nie rozpoczniesz procesu, więc zdecydowanie powinieneś monitorować zachowanie, apetyt, stołek dla zwierząt. Ważne do noszenia terminowe szczepienie, które ochroni psa przed wieloma problemami zdrowotnymi.
Konieczne jest regularne odwiedzanie lekarza weterynarii i przeprowadzanie zapobiegawczych środków przeciwpasożytniczych od pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych.
Zakup
Ponieważ Norbotten nie są bardzo popularną rasą, nie jest tak łatwo kupić je w Rosji. Musisz wybrać zaufaną szkółkę lub hodowcę z dobrymi recenzjami. Najczęściej te szczenięta zwracają się do szwedzkich i fińskich żłobków, gdzie rasa jest niezwykle popularna.
Nie należy poddawać się kuszącym ofertom zakupu psa po zaskakująco niskiej cenie, ponieważ najprawdopodobniej będą to oszuści lub niepłynne szczenięta
Aby uzyskać najbardziej szczegółowe informacje na temat psa rasy szpiców norbotten, zobacz poniższy film.