Dwarf Spitz: opis rasy, zalety i wady, treść

Dziś patrzymy na miniaturowe pluszowe psy miniaturowe szpice, są to szpice karłowate. Przedrostek Zwerg mówi nam już, że zwierzę jest bardzo małe. Piesek ma gęste włosy, mały ogon z kółeczkiem, ładną kufę. Te znaki nadają psu rodzaj „zabawkowego” wyglądu, na który nie można pozostać obojętnym.

Jednak zwierzę może bez strachu bronić siebie i swojego właściciela, wyróżnia się energią i inteligencją. Dlaczego zwertspitz często nazywane są pomarańczami, czy to prawda, czy nie? Jakie są różnice, jak dbać o swojego zwierzaka?

Szpic miniaturowy pochodzący z Niemiec. Z tego powodu psy otrzymały inną nazwę - szpic niemiecki. Wielkość psa określa się w dwóch kategoriach - wzrost i waga. Wzrost najwyższych psów sięga nie więcej niż 20 cm, kategoria wagowa w okolicy 3 kg. Miniaturowy szpic waży średnio 2,4 kg i osiąga wysokość 18 cm.

Oprócz ładnego wyglądu zwierzę ma dość długą żywotność. Przy odpowiedniej opiece zwierzęta domowe żyją 18 lat lub więcej. Kolor wełny karłowatego zwierzęcia jest zróżnicowany. Standard rasy dopuszcza następujące rodzaje kolorów:

• brązowy z czarnym;
• biały z szarym.

Szczenięta, jak wszystkie dzieci, wyglądają na wzruszające, ale najczęstszym kolorem miniaturowego szpicu jest pomarańczowo-złoty. Pies tego koloru przypomina małego puszystego lisa. Pomimo gęstego, ale przewiewnego futra, rasa psa jest hipoalergiczna, nie wywołując żadnych objawów reakcji alergicznych u ludzi.

Pierwsze wzmianki o szpicu niemieckim można znaleźć w średniowieczu. Drugie imię psa „pomorskiego” otrzymało dzięki krajowi, z którego rasa była dystrybuowana na całym świecie. Na Pomorzu, a teraz w Niemczech, wyhodowano pierwszych przedstawicieli rasy psów karłowatych. Dlatego psa można nazwać jednym i drugim - obie opcje będą prawdziwe. Rasa zyskała swoją prawdziwą popularność po pojawieniu się szczeniąt na terytorium Anglii w XIX wieku. Królowa Wiktoria przywiozła ich tam, zabierając dzieci z Włoch.

Przodkowie miniaturowego szpica osiągali dużą kategorię wagową, a mianowicie ważyli 15 kg, wielkość zwierzęcia pozwoliła na wykorzystanie go jako rasy pasterskiej. Hodując zwierzę z innymi rasami, hodowcom udało się uzyskać miniaturowego psa o wysokich właściwościach dekoracyjnych.

W 1871 r. Miniaturowe psy uzyskały status oficjalnie uznanej rasy. Dwie dekady później opracowano standard, dzięki któremu cechy zwierzęcia są porównywane z innymi przedstawicielami szpica niemieckiego: pomarańcze, Kleinspitz. W Ameryce krajowy klub kynologiczny uznał miniaturowe szpice stosunkowo niedawno, w XX wieku.

W chwili obecnej dekoracyjne cechy psa pozwalają zwierzęciu używać go tylko do prac domowych, przynosząc właścicielowi przyjemność wizualną. Niewielki rozmiar miniaturowego szpica nie pozwala im wykonywać innych funkcji, pomimo bystrego słyszenia, głośnego szczekania. Ładny wygląd psów nie pasuje do aroganckiego i pewnego siebie charakteru zwierzęcia. Szpice karłowate wymagają szkolenia.

Rozważ standardy dwóch federacji FCI i ASK dotyczące miniaturowych szpiców karłowatych i zwykłych pomorskich. Jakie są różnice?

• Pochodzenie Pomorzanie zostali wyhodowani ze szpicu niemieckiego, krzyżując główną rasę z innymi. Pomarańcze zmieniły strukturę sierści, jej kolor. Wszystkie szczenięta sprowadzone z zagranicy do Rosji nazywane są szpicem niemieckim, co nie jest do końca prawdą. Daje to jednak prawo do hodowli psów zgodnie z niemieckimi standardami szpiców. Wywożone zwierzę jest uważane za pomarańczowe.
• Wielkość zwierzęcia. Według klasyfikacji standardów ASK pomarańcze osiągają wysokość do 28 cm i ważą średnio 3 kg. Zgodnie ze standardem FCI Klanschpitz wyróżnia się wysokością 23 cm i miniaturowym szpicem o wysokości 20 cm i niższym.
• Kolor płaszcza. Na terytorium Rosji rozpoznaje się rasy o kolorach złotym, czarnym, białym, szarawym, brązowym. Zaimportowane pomarańcze mogą mieć inne opcje kolorów.
• Głowa Uszy pomorskich psów są szeroko rozstawione, małe, kufa krótka z wyraźnym ogranicznikiem. Szpic niemiecki ma wąskie, spiczaste uszy, kufa jest ostra, przypomina lisa.
• Szczęka, zęby. W pomarańczach z reguły nie ma zębów przedtrzonowych, czasami zdarza się bezzębność. Szpic niemiecki rośnie 42 zęby, zgryz nożycowy.
• Kończyny Przednie kończyny pomarańczy ze stromymi śródręczami usytuowanymi pod kątem 90 stopni (wizualnie), nachylenie śródręcza szpicu niemieckiego przechodzi pod kątem 20 stopni.
• Ogon Główną cechą wyróżniającą pomarańcze jest ich ogon, który nigdy nie zwija się w pierścieniu. Ogon niemieckich psów znajduje się nad grzbietem i może tworzyć podwójny pierścień.
• Struktura wełny. Pomarańczom czasem brakuje całkowicie włosów zewnętrznych; sierść jest podwójna. Podszerstek jest gruby, watowany. Włosy w strukturze są podobne do spiral. Niemcy mają podwójną wełnę, ale długą, prostą, wyprostowaną. Włosy lekko się zwijają.
• Hodowla Zwierzęta importowane są dopuszczone do hodowli bez oceny wystawienniczej, ale z obecnością dokumentów na rodowodzie psa.Szpice niemieckie są hodowane po otrzymaniu oceny wystawienniczej, nie niższej niż poziom „bardzo dobry” z obowiązkową obecnością linii rodowej.

Dlaczego pies mieszkający w Rosji może być mniejszy niż FCI? Faktem jest, że w Rosji występuje krycie miniaturowych szpiców z mniejszymi braćmi i odwrotnie.

Charakter zwierzęcia jest dość krnąbrny. Pomimo swoich rozmiarów pies nie boi się wchodzić w konflikty z przedstawicielami, których wymiary są wielokrotnie większe niż szpic miniaturowy. Głośne i dźwięczne szczekanie może być dużym minusem dla gospodarzy. Pies uwielbia szczekać na wszystko, co się rusza, może to kontynuować w nieskończoność, więc czasami niemożliwe jest powstrzymanie go pseudonimami.

Zasadniczo zwierzę jest przyjazne, dobrze traktuje dzieci, ale pod jednym warunkiem. Zwergspitz wymaga treningu, w przeciwnym razie postać psa pogorszy się, stanie się nastrojowa i agresywna, zacznie dominować w domu. Nie możesz dostać psa, jeśli dom ma małe dzieci. Idealny wiek dziecka do zwiedzania szpiców to 7 lat i więcej.

Podkreślamy pozytywne cechy zwierzęcia:

• wesołość, aktywność, wesołość;
• walory dekoracyjne, dobry wygląd, atrakcyjny wygląd;
• czystość;
• umiejętność uczenia się, szybkie zapamiętywanie poleceń;
• nadaje się do udziału w mistrzostwach, wystawach na różnych poziomach klasy;
• tolerancja dla innych zwierząt domowych;
• chętnie nawiązuje kontakt z dziećmi.

Wady rasy obejmują:

• wysoki koszt, który może osiągnąć nawet 100 000 rubli. Średnia cena rynkowa wynosi od 10 000 do 40 000 rubli;
• głośne szczekanie;
• niepotrzebna nieustraszoność, nadmierna ciekawość.

Zęby psa są podatne na próchnicę, powstawanie kamienia nazębnego, zapalenie jamy ustnej i różne stany zapalne. Raz w sezonie należy odwiedzać kliniki weterynaryjne, aby poddać się profilaktycznemu szczotkowaniu, a następnie higienie jamy ustnej w domu.

Podczas wymiany zębów mlecznych wizyta u dentysty jest obowiązkowa. Problem polega na tym, że po utracie zęba jego korzenie pozostają w tym samym miejscu. Brak usunięcia korzeni może prowadzić do powikłań i długiego, kosztownego leczenia.

Szpice są często przekarmiane, co utrudnia uratowanie psa dodatkowych kilogramów z wiekiem. Nadwaga ma negatywny wpływ na zdrowie zwierzęcia, w szczególności na serce. Ze względu na zwiększoną aktywność, której towarzyszą skakanie, bieganie, zwierzę może łatwo zranić się. Gęste i kręcone włosy zwierzęcia wymagają starannej pielęgnacji, ciągłego czesania, fryzur, kąpieli.

Zanim znajdziesz psa w domu, musisz zapoznać się z zasadami wyboru zwierzęcia. Najpierw zapoznaj się z rodowodem psa. Nie zaleca się pobierania zwierząt pochodzących z krycia tej samej rodziny lub podczas krzyżowania z nieznanym partnerem. Wskazane jest kupowanie psów w wyspecjalizowanych żłobkach. Takie zwierzęta nie mają problemów z dokumentami rodowymi, każde zwierzę ma własny paszport weterynaryjny. Ponadto dzieci są przyzwyczajone do ludzi, trochę wyszkolonych.

Dokładnie sprawdź pomieszczenie, w którym przechowywane są okruchy. Pokoje powinny być czyste, jasne, przestronne, bez nieprzyjemnych i innych zapachów. Zwierzęta muszą być ruchliwe, aktywne, bez śladów brudu i podrażnień skóry. Oczy i nos bez wydzieliny. Następnie powinieneś określić płeć zwierzaka. Przedstawiciele męskiej połowy są więksi, silniejsi, wykazują większą ciekawość, aktywność.Kobiety są pełne wdzięku, lżejsze i bardziej przywiązane do właściciela.

Policz liczbę szczeniąt. Szpic w miocie przynosi maksymalnie 3 szczenięta. Jeśli jest więcej małych zwierząt, to sugeruje, że psy są karmione sztucznie. Takie zwierzęta mogą pozostawać w tyle pod względem rozwoju, wzrostu. Sprawdź szczenięta. Dotykaj głowami, ostrożnie dotykaj obszaru ciemiączka. Jeśli nie jest zamknięty, powinieneś odmówić takiego szczeniaka. Poczuj płaszcz, powinien być gładki, błyszczący, miękki, bez splątania. Brzuch jest miękki, ogon bez zagięć, szyszki.

Obserwuj zachowanie dzieci. Powinny być zabawne, zabawne. Każde zwierzę ma swój temperament, pies może zachowywać się flegmatycznie, ale bez oznak zmęczenia, bólu. Decydując się na zwierzaka, konieczne jest zawarcie umowy sprzedaży z hodowcą. To ochroni cię przed pozbawionymi skrupułów sprzedawcami i innymi problemami ze zwierzęciem.

Dieta miniaturowego szpica musi być odpowiednio zbudowana, ma to wpływ na zdrowie zwierzaka. Dorosłego psa można karmić na jeden z trzech sposobów:

• suche jedzenie;
• naturalne odżywianie;
• metoda łączona (żywność naturalna i sucha).

W przypadku zwierząt kupowane są tylko pasze premium lub super premium. Preferowane są pokarmy zaprojektowane specjalnie dla szpiców lub ras ozdobnych. W takich produktach składniki odżywcze i minerały są doskonale zbilansowane, obecne są niezbędne witaminy. Popularne marki pasz: Eukanuba, Natural, Acana, Husse i inne.

Niektórzy właściciele moczą suchą żywność w wodzie. Działania te są dopuszczalne, ale karmę należy hodować w takiej proporcji, aby pies zjadł ją za jednym razem. Wszystko, co pozostaje, jest konieczne do wyrzucenia. Pozostawione kawałki jedzenia szybko psują się i mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie zwierzaka.

Naturalne odżywianie nie jest jedzeniem ze stołu gospodarza, ale przygotowanymi produktami. Dla zwierząt korzystne będzie spożywanie następujących pokarmów.

• Mięso odmian o niskiej zawartości tłuszczu. Może to być wołowina, drób, wołowina lub wątróbka drobiowa, serce.
• Raz dziennie podawaj zwierzęciu gotowane jajko.
• Gotowane zboża ze zbóż są zalecane z wyjątkiem jęczmienia, prosa, kaszy manny. Te zboża powodują wzdęcia, kolki z powodu złego trawienia przez ciało psa.
• Dieta obejmuje owoce, warzywa. Nie możesz dać ziemniaków, roślin strączkowych.
• Dozwolone użycie ryb, owoców morza. Każda ryba jest podawana w formie gotowanej, bez kości.
• Produkty z kwaśnego mleka należy pasteryzować. Bez surowego mleka.

Zabronione jest karmienie zwierząt następującymi produktami:

• wyroby cukiernicze, różne bułki, ciasta, słodycze, wszelkie produkty mączne;
• przyprawy, przyprawy;
• żywność z konserwantami;
• produkty solone, wędzone, marynowane, tłuste;
• kiełbaski

Nie można gwałtownie ani często zmieniać diety zwierzęcia. Zmiany żywieniowe powinny następować płynnie, w ciągu tygodnia zaleca się wprowadzenie lub zmianę jednego rodzaju produktu. W przypadku połączonego rodzaju odżywiania nie występuje spożycie naturalnej żywności i suchej karmy przy jednym posiłku. Dieta jest skonstruowana w następujący sposób. Rano zwierzę otrzymuje suchą karmę i czystą wodę. Podczas lunchu zwierzę domowe spożywa gotowane chude mięso lub produkty rybne. Wieczorem otrzymuje nabiał, na przykład twarożek.

Zwierzę nie potrzebuje różnorodnych potraw, będzie wystarczającej ilości suchej karmy jednej marki, dwóch rodzajów mięsa lub ryb, dwóch lub jednego rodzaju płatków i kilku warzyw. Zwierzęcia nie wolno przekarmiać. Konieczne jest określenie normy spożywanego pokarmu i podawanie zwierzęciu takiej samej ilości pokarmu przez cały czas. Częstotliwość przyjmowania pokarmu można podzielić na większą liczbę, ale masa spożywanego jedzenia powinna pozostać taka sama.Specjaliści zalecili następujący obraz spożycia żywności. Szczenięta jedzą do dwóch miesięcy 6 razy dziennie. Od dwóch miesięcy - 5 razy. Od 6 miesięcy - 3-4 razy. Starsze niż 8 miesięcy zwierzę je 2-3 razy dziennie, najczęściej pies jest karmiony rano i wieczorem. Wskazane jest karmienie zwierzaka o tej samej godzinie.

Pielęgnacja psów jest jednym z najważniejszych. Struktura włosów i gruby podkład wymagają czesania stemplem co 2 dni. Czesanie odbywa się w kierunku przeciwnym do wzrostu włosów. Podczas linienia czesanie występuje częściej, kilka razy dziennie. W przypadku ogólnego grzebienia z wełny można użyć szerokiego grzebienia. Zabieg wykonuje się po spacerze po ulicy. Kąpiel karłowate występuje rzadko, 1 raz w miesiącu lub krócej. Skóra zwierzęcia nie ma wystarczającej warstwy tłuszczu, więc częste kąpiele mogą prowadzić do jego suchości, powstawania łupieżu.

W przypadku niewielkiego zabrudzenia po spacerze miejsca są traktowane wilgotną lub suchą szmatką. Pełna kąpiel odbywa się za pomocą specjalnych szamponów dla ras długowłosych lub ozdobnych psów, które są sprzedawane w każdym sklepie zoologicznym. Woda w kąpielisku powinna być ciepła. Szampon jest równomiernie rozprowadzany na sierści zwierzęcia, uprzednio zwilżonej wodą. Ruchy masażu to jego dystrybucja i pienienie. Konieczne jest przetworzenie ogona, tułowia, nóg zwierzęcia. Policzki powinny mieć wpływ na kaganiec; nie zaleca się dotykania uszu, podobnie jak okolic oczu i nosa. Po dokładnym spłukaniu szamponu sierść zwierzęcia jest odwijana, a pies owinięty ręcznikiem.

Zwierzę należy umieścić w pokoju bez przeciągów, wytrzeć wełnę suchym ręcznikiem i całkowicie wysuszyć suszarką do włosów. Gdy wełna jest w połowie sucha, możesz zacząć czesać ją szerokim grzebieniem w kierunku strumienia powietrza. Ta procedura przyspiesza proces suszenia i eliminuje plątanie. Już wysuszone włosy zaleca się ponownie rozczesać lokówką. Podczas linienia pływanie jest zabronione, ponieważ włosy wypadają i trzeba je odciąć.

Fryzury Zergów dobrze znoszą. Konieczne jest nadanie zwierzęciu różnych form, wymagane podczas występów na wystawach, aby zachować i podkreślić dekoracyjne cechy zwierzaka. Ścinany szpic łatwiej toleruje ciepło i późniejszą pielęgnację włosów. Fryzury są wykonywane specjalnymi narzędziami raz w miesiącu lub krócej.

Zęby należy oczyścić z resztek jedzenia za pomocą specjalnego proszku do zębów i szczoteczek do zębów. Wszystkie przedmioty są sprzedawane w aptekach zoo. Zęby są czyszczone do trzech razy w tygodniu. Oczy, uszy oczyszcza się specjalnymi płynami nakładanymi na waciki. Czyszczenie odbywa się, gdy obszar zostanie zanieczyszczony ruchami osuszającymi. Wewnętrzna część ucha znajdująca się powyżej małżowiny usznej może się pocierać.

Zwierzę musi obcinać paznokcie, gdy płytka paznokcia rośnie. Zwierzęta, które regularnie odwiedzają ulicę, praktycznie nie potrzebują tej procedury, ponieważ ich pazury szlifują na kamieniu i innych twardych powierzchniach. Wskazane jest, aby nadać im kształt raz w miesiącu. Jeśli zwierzę mieszka tylko w mieszkaniu, obcinanie odbywa się co tydzień. Odbywa się to za pomocą specjalnego noża, takiego jak gilotyna lub nożyczki. Pazury są starannie odcięte, pozostawiając 3-5 mm wolnej przestrzeni do naczynia krwionośnego, które jest dobrze widoczne w świetle. Po raz pierwszy zwierzę należy zabrać do weterynarza, aby wyraźnie pokazał, jak przebiega ta procedura.

Zwierzęta są bardzo inteligentne i łatwe do trenowania. Wymagany jest trening psów, w przeciwnym razie postać może się pogorszyć. Zalecane są następujące wytyczne.

• Pierwsze etapy szkolenia szczeniąt obejmują proste polecenia dotyczące rozdzielczości. Dzieciom przysługuje wszystko, co wolno dorosłemu psu.
• Zabronione jest stosowanie jakichkolwiek kar fizycznych, poprawiania głosu.
• Zespoły są podawane w sposób trwały i jasny.
• W trakcie treningu zwierzę powinno być pieszczone, wychwalane, wspierane przez właściwe działania z pysznymi smakołykami.
• Należy zachęcać każdą wymaganą reakcję zwierzęcia.
• Zwergspitz może być przyzwyczajony do chodzenia po tacy jak koty.

Trening rozpoczyna się, gdy tylko zwierzę wróci do domu. Gazety lub inne szmaty należy ułożyć na podłodze. W miejscach, w których zwierzę odczuwa ulgę, umieszcza się tacę. Aby przyzwyczaić się do toalety, kawałek zaznaczonej gazety pozostawia się na tacy, która z czasem jest zastępowana nowymi. Po tygodniu toaleta jest czyszczona i myta. Taca jest stopniowo przenoszona do miejsca, w którym będzie stale umieszczana. Toaleta powinna zostać przesunięta o 10-20 cm, po każdej potrzebie. Kiedy szczeniak przyzwyczaja się do toalety, zwierzę można położyć na tacce po przebudzeniu lub jedzeniu.

Zaleca się obserwowanie zachowania zwierzaka. Jeśli pies wiruje, wącha podłogę, musi być noszony na tacy. Po przejściu do toalety zwierzę powinno otrzymać pyszną ucztę. Jeśli szczeniak nie miał czasu, aby dostać się do toalety lub spudłował, robiąc swoje, w żadnym wypadku nie należy krzyczeć ani karać zwierzaka. Miejsce jest myte, traktowane dowolnym produktem chemicznym o ostrym zapachu. Kiedy zwierzę wchodzi w okres dojrzewania i zaczyna oznaczać rogi, zaleca się umieszczenie plastikowej butelki wypełnionej dowolną substancją na tacy, aby się nie przewróciła. Tak więc chęć zwierzaka do oznaczenia terytorium sprowadza się do pójścia do butelki.

Wśród recenzji właścicieli posiadających mini-szpic wyróżniają się pozytywne dotyczące wyglądu zwierzaka. Pies ma jednak wiele kłopotów. Większość z nich wiąże się z jej czasami niekontrolowanym szkodliwym zachowaniem. Przyczyny złego smaku wynikają z braku lub nieodpowiedniego treningu. Najczęściej wychodzi jeden minus tłuszczu - zdrowie zwierzęcia. Zwierzęta uderzają o podłogę, skacząc z łóżek, sof, raniąc łapy.

Żołądek Spitz, podobnie jak serce, jest wyjątkowo słaby. Manifestacje biegunki, niestrawności, kolki. Z tego powodu stworzenie zwierzaka zrównoważonej diety zajmuje dużo czasu i wysiłku. Pies wymaga dużo czasu, nie powinien go rozpoczynać człowiek, który często wyjeżdża lub jest go niewielu w domu. Trzymanie zwierzęcia nie jest tanie, powinieneś obliczyć zdolność swojego portfela.

W następnym filmie czeka na ciebie przycinarka do karłów.