Zwierzęta są integralną częścią większości mieszkań i domów prywatnych. Ulubieńcami zarówno dorosłych, jak i dzieci mogą być ptaki, ryby, zwierzęta, a nawet gady. Pomimo dużej różnorodności zwierząt domowych psy przodują od wielu lat. Lojalne, posłuszne i inteligentne zwierzęta stają się członkami rodziny i dają swoim właścicielom morze miłości i przywiązania.
Mała powierzchnia nowoczesnych apartamentów często nie pozwala psom dużych ras, które potrzebują dużej przestrzeni i specjalnej opieki. W tej sytuacji kynolodzy zalecają zwracanie uwagi na małe rasy, które przyniosą nie mniej przyjemność i uratują ich właścicieli przed samotnością i nudą. American Eskimo Spitz to wyjątkowe zwierzę, które ma dobroduszny i wesoły charakter, a także piękny i pełen wdzięku wygląd.
Historia pochodzenia
Korzenie pochodzenia tej rasy sięgają początku 1900 roku i są podzielone na dwie teorie. Według pierwszej wersji Rasa pochodzi od śnieżnobiałego szpica niemieckiego. Sugeruje to druga teoria zwierzę zostało wyhodowane przez skrzyżowanie amerykańskich hodowców różnych ras europejskich, które reprezentowane były przez biały Casehond, śnieżnobiały szpic niemiecki i włoski.
Od 1925 r. Rasa zaczęła zyskiwać popularność i stała się popularna nie tylko wśród hodowców prywatnych, ale także wśród pracowników sztuki cyrkowej, których przyciągnęła śnieżnobiała kolorystyka zwierząt. Takie zwierzęta miały wysoki przedział cenowy i zostały zakupione tylko przez hodowców psów o dobrej sytuacji finansowej. Amerykański szpic Eskimo otrzymał oficjalne uznanie dopiero pod koniec 1995 r i został zarejestrowany w rejestrze kynologicznym.
Opis i standard rasy
American Eskimo Spitz to niezwykle piękna rasa, która łączy cechy ras szpicu pomorskiego i niemieckiego. Maksymalna waga dorosłych to 15 kg.
Wzrost psa zależy od rodzaju rasy:
- karłowate (mini-szpice) - do 38 cm;
- standardowe - do 50 cm;
- zabawka - do 30 cm.
Korpus szpica ma wydłużony kształt i dobrze rozwinięty układ mięśniowy. Na małej szyi znajduje się lekko wydłużona głowa. Wypukłe oczy przypominają kule, nos jest pomalowany na czarno. Środkowe małżowiny uszne są gęsto pokryte wełną i mają trójkątny wyprostowany kształt. Kończyny są małe i mają gęsty płaszcz z wełny.
Maksymalna długość życia tej rasy w sprzyjających warunkach wynosi co najmniej 15 lat. Kolor psów jest biały, kremowy lub biszkoptowy. Zmiana płaszcza następuje 2 razy w roku.
Charakterystyczną cechą szpicu Eskimo jest obecność nie tylko śnieżnobiałego koloru, ale także dobrodusznego, towarzyskiego charakteru. Treserzy psów zwracają uwagę na absolutne bezpieczeństwo tej rasy w stosunku do dzieci w każdym wieku. Zwierzę nie wykazuje agresji nawet przy nadmiernej uwagi dzieci. Niesamowite oddanie zwierzęcia jego właścicielom zaskakuje nawet doświadczonych hodowców psów.
Psy towarzyskie i wesołe negatywnie odnoszą się do długotrwałego oddzielenia się od właścicieli i nie mogą znieść samotności, która wywołuje u nich rozwój nerwowości i drażliwości. Aby zapobiec konfliktom z sąsiadami o dźwięcznym i przeszywającym szczekaniu psa, treserzy psów zalecają rozpoczęcie szkolenia zwierzęcia od pierwszych miesięcy jego życia.
Główne cechy charakterystyczne szpicu Eskimo:
- wysoki poziom intelektualny;
- dobre usposobienie;
- umiejętność uczenia się zespołów i sztuczek;
- mobilność i aktywność;
- oddanie
- brak agresji wobec innych zwierząt;
- towarzyskość;
- niedowierzanie nieznajomym;
- opanowanie;
- szybka reakcja na zagrożenie.
Piękne i eleganckie zwierzę jest nie tylko stałym uczestnikiem wystaw i konkursów, ale także często staje się zwycięzcą różnych konkursów.
Zalecenia dotyczące wyboru
Aby wychować zdrowego psa o wyraźnych cechach genetycznych, należy zwrócić szczególną uwagę na wybór szczeniąt.
Rasowe młode zwierzę ma następujące cechy:
- kształt twarzy lisa;
- ciemne plamy w pobliżu nosa i oczu;
- jednolity kolor bez plam i różnic kolorów;
- oczy są ciemnobrązowe lub czarne;
- okrągły kształt ogona;
- kończyny średniej wielkości z rozwiniętym układem mięśniowym;
- obecność wełnianego pokrowca o różnych długościach;
- śnieżnobiały lub biało-kremowy kolor;
- wysoki poziom aktywności;
- dźwięczne i przeszywające szczekanie;
- błyszczący i gładki płaszcz;
- brak śluzu i ropy w oczach i kanałach nosowych.
Szczenięta o niebieskich lub niebieskich oczach często mają wady fizyczne i obrażenia, a także mają krótką żywotność i niską odporność na choroby. Najczęstsze patologie to ślepota, atrofia siatkówki i zaćma. Opiekunowie psów nie zalecają zakupu takich psów.
Aby kupić rasowego szczeniaka, musisz skontaktować się z profesjonalnym hodowcą i nie kupować zwierząt domowych na naturalnych rynkach. Każde szczenię musi posiadać osobisty paszport i dokumenty potwierdzające terminowe szczepienie.. Początkujący hodowcy powinni uważać na niskie koszty zwierzęcia - zwierzęta rasowe nie mogą być tanie.
Odżywianie
Pomimo życzliwego i spokojnego usposobienia psy tej rasy są drapieżnikami, a ich głównym pożywieniem pozostaje świeże mięso. Opiekunowie psów preferują mięso wołowe.Aby urozmaicić dietę, Czasami możesz podać kurczaka i podroby z kurczaka.
Ilość mięsa zależy od wagi zwierzęcia i jest obliczana zgodnie z następującymi normami: 30 gramów mięsa powinno przypadać na 1 kg żywej wagi zwierzęcia.
Będzie miał pozytywny wpływ na układ trawienny ryż i kasza gryczana, jajka, mleko, twaróg i warzywaa duszony kabaczek i dynia pomogą wypełnić równowagę witaminową.
Zalety produktów naturalnych:
- dostępność;
- różnorodność;
- łatwość przygotowania;
- zaufanie do jakości;
- możliwość leczenia smakołyków Twojego zwierzaka;
- szybkie oznaczanie składników alergizujących.
Wady:
- potrzeba zakupu dużych ilości mięsa;
- trudności w samodzielnym skompletowaniu kompletnej diety;
- wysoki koszt towarów wysokiej jakości;
- tworzenie się płytki nazębnej i kamienia;
- karmienie jest możliwe tylko ze świeżo przygotowanych potraw;
- dodatkowy zakup specjalnych kompleksów witaminowych.
Wybierając gotowe pasze, należy preferować produkty premium, które są wykonane z naturalnych składników i zawierają minimalną ilość barwników i konserwantów. Główne zalety takich pasz to ich równowaga, brak potrzeby codziennego gotowania, dostępność i maksymalne przyswajanie wszystkich składników odżywczych przez organizm. Wady pasz przemysłowych to ich wysoki przedział cenowy, długi wybór niezbędnego składu pasz i niemożność zróżnicowania menu.
W wyspecjalizowanych sklepach musisz kupić kompleksy witaminowo-mineralne zawierające witaminy z grup A, B, C, D, E, a także błonnik wapniowy, magnezowy, żelazny i roślinny.
Aby zapobiec zatruciu pokarmowemu, opiekunowie psów nie zalecają karmienia psów ze wspólnego stołu. Wszystkie pokarmy powinny być świeżo przygotowane i przeznaczone wyłącznie dla ukochanego zwierzaka. Surowo zabrania się podawania zwierzętom smażonego i wędzonego mięsa, kiełbas, słodkich słodyczy i chleba, konserw, tłustych ryb, grochu i fasoli, buraków, grzybów, ziemniaków, a także kaszy manny i kaszy jaglanej.
Doświadczeni hodowcy psów nie zalecają dawania kości zwierzętom domowym, szczególnie tym, które mają puste przestrzenie. Ten produkt może nie tylko deformować zęby i dziąsła psa, ale także uszkadzać jego układ trawienny. Aby zapewnić stabilne funkcjonowanie układu pokarmowego, pies musi być stale karmiony suchą karmą lub produktami naturalnymi. Ciągła zmiana w systemie zasilania wpłynie negatywnie na ogólny stan Twojego zwierzaka.
Szczenięta w wieku do 3 miesięcy muszą być blisko matki i jedz tylko jej mleko. Pierwsze karmienie małych zwierząt powinno rozpocząć się od twarogu i kefiru, a następnie stopniowo przejść do menu dla dorosłych.
Karmienie psa niezrównoważonym pokarmem może prowadzić do szybkiego przyrostu masy ciała, co będzie miało negatywny wpływ na zdrowie zwierzaka. Przy pierwszych oznakach otyłości konieczne jest dokonanie przeglądu diety zwierzęcia i zwiększenie aktywności fizycznej.
Care
American Eskimo Spitz to bezpretensjonalne zwierzę, którego długi i gęsty płaszcz niezawodnie chroni go przed mrozem i nagłymi zmianami temperatury. Zimą śnieżnobiałe zwierzęta czują się swobodnie w nieizolowanych wolierach, ale samotne siedlisko ma negatywny wpływ na stan psycho-emocjonalny bestii. Doświadczeni hodowcy psów zalecają znalezienie miejsca dla psa we wspólnym domu lub mieszkaniu, w którym będzie miała stały kontakt z właścicielami.
Potrzebuje aktywnego i ruchomego zwierzęcia podczas długich codziennych spacerówna które może wydać maksymalną ilość energii. Żałosne i przeszywające szczekanie to apel zwierzęcia na spacer.Na terenie prywatnego domu zwierzę nie musi być ograniczone smyczą lub łańcuchem, zwierzę musi niezależnie poruszać się po całym terenie podwórka. W mokrą i wilgotną pogodę szpic musi być noszony w kostiumach wodoodpornych.
Niektórzy hodowcy psów ograniczają liczbę spacerów i uczą szpic do tacy. Opiekunowie psów reagują negatywnie na takie zdarzenie, które zakłóca fizyczny rozwój psa. Czas spędzony w naturze pozwala psu zmniejszyć stres emocjonalny, rozwinąć masę mięśniową, wzbogacić ciało tlenem, a także daje zwierzakowi możliwość rozmowy z braćmi.
Aby zachować piękny wygląd szpicu Konieczne jest ciągłe czesanie grubej wełny i gęstego podkładu. Ta procedura musi być przeprowadzana co najmniej 2 razy w tygodniu. Aby rozczesać zwierzę, zdobądź specjalną szczotkę, która zapobiega plątaniu się włosów. Podczas linienia eksperci zalecają czesanie codziennie.
Aby zachować śnieżnobiały kolor, pies musi regularnie organizować zabiegi wodne, ale nie należy dać się ponieść tym zajęciom w związku z groźbą przesuszenia skóry.
Zwierzę nie potrzebuje dekoracyjnej fryzury, ale wielu właścicieli w okresie letnim wycina niewielką ilość wełny na następujące części ciała:
- na kończynach;
- między palcami;
- w uszach;
- na brzuchu;
- w odbycie.
Każdego dnia pies przechodzi procedurę badania oczu i przewodów nosowych, w razie potrzeby są oczyszczane z brudu i śluzu. Należy regularnie myć zęby, aby usunąć resztki jedzenia i kamień nazębny. W razie potrzeby wykonaj czyszczenie uszu i obcinanie pazurów. Co 3 miesiące pies musi leczyć skórę specjalnymi preparatami na pchły i pasożyty.
Nieprzestrzeganie norm higienicznych i sanitarnych może prowadzić do rozwoju zapalenia skóry i choroby układu mięśniowo-szkieletowego u zwierzęcia.
Szkolenie i edukacja
Aby miłe, posłuszne i odpowiednie zwierzę pojawiło się w domu, nie wystarczy tylko zdobyć szczeniaka, należy nauczyć go właściwego zachowania. Proces szkolenia i szkolenia musi rozpocząć się natychmiast po zakupie psa. Przedstawiciele tej rasy są znani z wysokiego poziomu inteligencji i szybko opanowują każdą drużynę. W trakcie trudnego treningu właściciel musi zachować maksymalną stanowczość i pewność siebie. Eksperci zalecają, aby nie zapominać o zachęcaniu totemu do poprawnie wykonanych drużyn.
Pierwsza drużyna to „Quiet!”. Przeszywające i natrętne szczekanie nie tylko będzie kolidować z resztą innych, ale także nie pozwoli właścicielowi nawiązać kontaktu ze zwierzęciem. Wszystkie polecenia należy wymawiać spokojnym głosem. Proces szkolenia nie powinien zająć dużo czasu i musi być wymuszony.
Właściciele szpicu Eskimosów podczas spacerów powinni łączyć aktywne gry, spokojny spacer, stres fizyczny i intelektualny, aby zwierzę było zawsze w dobrej formie.
Mimo kukiełkowego wyglądu często można go zobaczyć w organach celnych i organach ścigania. Subtelny zapach zwierząt pomaga pracownikom tych służb znaleźć towary zabronione i przemyt.
Przed pozyskaniem szczeniaka należy dokładnie przestudiować cechy wybranej rasy, jej warunki i dietę. W przypadku braku środków finansowych i niemożności poświęcenia zwierzęciu wystarczającej ilości czasu, eksperci zalecają rezygnację z zakupu tego zwierzaka, aby nie stał się niepotrzebnym ciężarem, który może zostać wyrzucony na ulicę.
Poniższy film opowie o cechach rasy.