Dziś szynszyla jako zwierzę domowe zdecydowanie zajmuje jedno z wiodących miejsc w naszym kraju, chociaż ostatnio zwierzę to zainteresowało osobę wyłącznie jako źródło bardzo pięknej skóry, która daje jasne i ciepłe futro. Jednak nie straciła tego znaczenia nawet dzisiaj - nadal bada jakościowe cechy futra i próbuje je poprawić.
Ze wszystkich kolorów futra szynszyli, czarny odcień jest jednym z najbardziej cenionych. Dodaje również popularność do faktu, że zwierzęta z tym genomem najlepiej nadają się do poprawy innych wariantów kolorystycznych szynszyli.
Kolor szynszyli to nie tylko kolor sierści, ale także połączenie 3 czynników jednocześnie:
- pigmentacja;
- gama kolorów;
- struktura wełny.
Każdy czynnik charakteryzuje się własnym genem, a także ich różnymi możliwymi odmianami, które występują, gdy krzyżują się różne rasy. Ponadto szynszyle mogą być zarówno wielokolorowe, jak i jednakowo kolorowe. W wyniku tego procesu uzyskuje się zwierzęta o ciekawej kolorystyce, w tym futro, którego ani jeden, ani drugi rodzic nie mieli.
Rezultatem są tylko 3 kolory:
- czarny
- brązowy
- imbir
Jeśli kolor jest nieobecny, skóra jest biała. Każdy inny kolor jest już kombinacją powyższych. Kolor się dzieje:
- standardowe;
- beż;
- srebrna mozaika;
- biała mozaika;
- różowy i biały;
- czarny i aksamitny;
- brązowawy aksamitny;
- homoebony;
- hetero-heban;
- fioletowy (jego opcja to kolor „czarna perła”);
- biały heban;
- szafir.
W sumie istnieje ponad dwa tuziny odcieni.
Szynszyle z czarnego aksamitu (czarny aksamit)
Pojawił się w połowie XX wieku. Pierwsze zwierzę pochodziło od rodziców o zwykłym kolorze i nazywało je Dirty Pug, który wraz z innymi zwierzętami znalazł się w posiadaniu rolnika z USA o nazwisku Gunning, który hodował te zwierzęta od ponad dziesięciu lat i był uważany za jednego najlepszych ekspertów szynszyli na świecie. Zaczął aktywnie rozwijać tak niezwykłą mutację Brudnej Moski, w wyniku czego jej potomstwo zaczęło mieć małą czarną maskę wylotową, a potem zaczął pojawiać się czarny płaszcz.
Następnie, krzyżując się, Gunning osiągnął czarną szyję i plecy, a po kilku latach szynszyla z Czarnego Aksamitu zaczęła wyglądać tak samo jak dzisiaj.
Cechą genetyczną tego koloru jest obecność tak zwanego genu zabójczego w zestawie genetycznym, który nie pozwala na krzyżowanie takich zwierząt - giną w 100% przypadków. Z tego powodu szynszyle tego koloru intensywnie krzyżują się ze swoimi pstrokatymi braćmi (z wyjątkiem aksamitu), aby poprawić nasycenie odcieni.
Szynszyla Czarny aksamit
Różni się od innych ras:
- garb na nosie;
- przezroczysta maska na twarzy;
- rękawiczki z pasków biegnących po przekątnej na każdej stopie;
- bogaty w futro czarny odcień;
- brak jasnych obszarów futra w oczach, wszelkie ślady opalenizny;
- jednorodność czarnego pigmentu na grzbiecie i bokach;
- wyraźna niska linia brzucha;
- okrągły kaganiec;
- gęsty szkielet.
Kolor szynszyli „homoebony” lub „extradark” (z angielskiego Extra Dark)
Są to zwierzęta z futrem, których kolor jest uważany za jeden z najrzadszych i najbardziej spektakularnych odcieni. Koszt takiej szynszyli może wynosić ponad tysiąc dolarów. Szczególnie doceniany jest brak plam, welonów lub przeplatanych innymi odcieniami. Oczy i uszy są czarne.
Zwierzęta heteroebone
Występuje również dość rzadko i ma wysoki koszt.
Futro tego koloru można podzielić na:
- jasny (na podstawie bieli lub odcieni beżu, w połączeniu z szarym, brązowym lub czarnym);
- średnie światło (dopuszczalne odcienie kremowe lub jasnobrązowe, dopuszczalne są szare lub brązowe plamy);
- średnie (łączące ciemnoszare i białe kolory);
- ciemny (czarny, w połączeniu z szarym).
Cechą wszystkich wymienionych odmian futer jest to, że brzuch powinien być całkowicie tego samego koloru.
Futro szynszyli standardowy kolor
Ten odcień jest również nazywany „agouti”. Zwierzęta tego koloru zostały pierwotnie poznane i nadal żyją na wolności tylko z tym jednym kolorem futra. Odcienie palety mają kolor od popielatego do grafitowego. Plecy Agouti są ciemne, futro boków jest jaśniejsze, a nogi na końcach i brzuchu są bardzo jasne. Włosy mają szaro-niebieski kolor, a ich końcówki są czarne.
Beżowe Szynszyle
Zostały wydane po raz pierwszy w 55 roku XX wieku.
Mają szereg odcieni od jasnego beżu do ciemności. Plecy są ciemniejsze w stosunku do reszty futra, brzuch jest prawie biały. Uszy są różowo-beżowe, mają jasne plamki pigmentowe przypominające piegi. Kolor tęczówki waha się od różowego do ciemnego rubinowego odcienia.
Szynszyle z brązowego aksamitu
Dominują odcienie brązowe (od jasnego do czekoladowego). Po bokach kolor stopniowo staje się beżowy, zmieniając się w całkowicie biały brzuch. Głowa jest „ubrana” w ciemną maskę, na przednich i tylnych nogach widoczne są ukośne paski.
O rasach czarnych szynszyli i ich cechach, zobacz następne wideo.
