Cechy rzeźbienia w domu

Własny dom jest podstawą i wsparciem człowieka. To miejsce, w którym czas się zatrzymuje, w którym czujesz się bezpiecznie. Każdy szanujący się właściciel chce, aby jego dom wyglądał pięknie, przytulnie, a nawet luksusowo. Aby podkreślić wyjątkowość drewnianego domu, rzeźba w domu zawsze pomoże: rzeźbione listwy, gzymsy i inne elementy drewnianej architektury. W dawnych czasach wszystkie domy były zdobione rzeźbami w drewnie: im większe i bardziej złożone takie detale, tym bogatszy dom i jego właściciel.

Jak to się wszystko zaczęło - nikt nie będzie pamiętać, istnieje wiele różnych domysłów i wersji. Drewno jako materiał jest znane człowiekowi od czasów starożytnych. Być może wszystko zaczęło się w starożytności od wycięcia na drzewie. Najstarszy przykład rzeźby w drewnie przypisuje się okresowi mezozoicznemu, ale jako dekoracja domu zjawisko to rozprzestrzenia się podczas pogaństwa. Później takie rzeźby będą nazywane „statkami”, kiedy niektóre elementy dekoracyjne zostaną przeniesione ze statków do architektury drewnianej.

Pierwsze rzeźbione elementy były prymitywne: figury geometryczne, linie i pogańskie symbole religijne. Okna i drzwi były przede wszystkim ozdobione rzeźbami: wierzono, że zastosowanie odpowiednich uroków ochroni dom przed przenikaniem złych duchów. Takie symbole mogą nie tylko przeszkadzać złym duchom i złym duchom, ale także przyciągać szczęście i dobrobyt do domu. W ten sposób powstały pierwsze tradycje architektury drewnianej.

Następnie prymitywne nacięcia i ozdoby zamieniły się w gładkie linie i wzory. Religijność zaczęła ustępować miejsca estetyce, zachowując pewne formy. Frontony i gzymsy zaczęły ozdabiać rzeźbieniem, rzeźbione elementy zaczęły pełnić inne funkcje: zakrywać pęknięcia, otwory i końce chat z bali. Obecnie rzeźba w domu ma głównie charakter estetyczny i może być najbardziej skomplikowaną kompozycją.

Drewno to żywy, ciepły i oddychający materiał, który przyjemnie trzyma się w dłoniach. W przypadku elementów rzeźbionych stosuje się drzewa iglaste. Jest to charakterystyczne dla architektury drewnianej i dużej warstwy rzeźby artystycznej. Wynika to z faktu, że w budowie domów drewnianych (z drewna i drewna okrągłego) stosuje się głównie drzewa iglaste. Drzewa iglaste mają również inne ważne zalety: łatwość obróbki za pomocą prymitywnych narzędzi, dostępność i materiał masowy.

Elementy napowietrzne na zewnętrznych i wewnętrznych częściach domu tworzą wyjątkowe wnętrza i elementy zewnętrzne. Za pomocą nawet prostych elementów możesz stworzyć komfort w salonie lub podkreślić indywidualność rzeźbionej fasady. Ponadto poszczególne elementy i figury można łączyć, zmieniając wzór, w którym to przypadku tworzone są całe kompozycje. Zdobią je gzymsy i frontony tradycyjnych drewnianych domów.

Trójwymiarowa rzeźba rzeźbiarska, zwana budownictwem okrętowym, daje pewien luksus w wyglądzie domu. Rzeźbione belki i podpory wewnątrz domu sprawiają wrażenie masywności, czynnika jakości. Rzeźby wykonane z drewna, wykonane na odpowiednim poziomie, robią wrażenie. Tradycyjnie głowa konia lub drobiu jest rzeźbiona na kalenicy.

Przydziel osobny typ wątku, taki jak „Niżny Nowogród” (inaczej „barokowa nić”). Jest to pusta tłoczona rzeźba, rozmieszczona na płycie czołowej i listwach w regionie Niżnego Nowogrodu: wzory i ozdoby, całe działki pasują do desek i drewnianego masywu. Takie piękno zdobiły statki Wołgi, skąd pochodzi rzeźba. Rosyjska rzeźba zdobi domy wielu regionów Rosji. Każdy ma swoje tradycje wyglądu i metody jego realizacji. Wśród całej tej różnorodności nie można znaleźć dwóch podobnych ozdób lub fabuł.

Istnieje kilka głównych kierunków tej sztuki ludowej:

• szczelinowy;
• ślepe tłoczone;
• rzeźbiarskie.

Nić szczelinowa odnosi się do nici wykonanej przez nacięcie: nie ma tła, nacięcia na planszy wykonuje się za pomocą wyrzynarki. Ma różną złożoność ażurowych wzorów, „koronek”, geometrycznych kształtów i innych elementów. Wszystkie te elementy można łączyć, nakładając się na siebie.

Tępa płaskorzeźba to trójwymiarowe postacie, kształty i ozdoby wykonane na matowym tle. Takie rzeźby są wykonywane częściej na szczytach i deskach końcowych, w projektach balkonów, rzadziej spotykanych na ramach okiennych i ościeżnicach drzwi. Figury geometryczne wykonane w tym formacie mają pogańskie korzenie i pełnią funkcję amuletów. Częstymi wątkami tego rodzaju rzeźby są winorośl, mistyczne postacie, zwierzęta, rośliny (liście, pędy i inne elementy), a także tematy astrologiczne.

Rzeźby rzeźbiarskie to trójwymiarowe postacie i kształty, oba wyrzeźbione jako kompozycja z litego drewna oraz w pełni obszerne i dotykowe. Jest to rzeźba, która nazywa się rzeźbą statku; tradycja dekorowania dziobu statku migrowała na ląd: łyżwy dachów ozdobione są postaciami zwierząt i ptaków. Również w technice rzeźbiarskiej wykonuje się drewniane kolumny (na przykład na werandzie), belki, tralki i inne elementy nośne, znajdujące się na ramach okiennych i frontonach.

Drewno to żywy materiał, który nie wybacza błędów. Przygotowanie i obróbka drewna do dalszej rzeźby w drewnie to żmudna praca. Jeśli chodzi o delikatną pracę, artystyczne rzeźbienie poszczególnych elementów rzeźbienia w domu: jeden niezręczny ruch nożem i nie jest łatwo naprawić błąd. Wszystkie te procesy są zwykle wykonywane przy użyciu prostych narzędzi: siekiery, piły, wyrzynarki i wiertarki, dłut, noży i noży. Każdy rodzaj pracy ma własną technikę. Rozważmy bardziej szczegółowo osobno.

Nowoczesna technika gwintowania dla każdego rodzaju. Jedno jest wspólne - rysunki. Najpierw badane są rysunki, w razie potrzeby tworzone są szablony i wzory w celu przeniesienia obrazu na planowaną deskę.

Przez nacinaną nitkę wykonuje się w przygotowanej wysuszonej desce za pomocą ostrych noży. Uważa się, że w tej pracy preferowane jest drewno liściaste, ale często pod ręką jest drewno iglaste, które jest wszędzie używane do budowy. Drzewa iglaste są podatne na pękanie, mogą pękać w najbardziej nieodpowiednim miejscu i rujnować obrabiany przedmiot, więc rysunek jest nakładany ręcznie lub za pomocą szablonu z oczekiwaniem, że nacięcia nie spowodują gwałtownego rozerwania włókien. Tam, gdzie konieczne jest wycięcie wewnętrznego wzoru, wierci się otwór, a następnie delikatnie wycina wyrzynarką. Następnie element jest polerowany, lakierowany lub malowany, w zależności od pomysłów autora.

Rzeźba reliefowa wymaga doświadczenia i pewnego poziomu umiejętności. Zgodnie z narysowanym szkicem głębokość ornamentu jest udawana, a następnie jest starannie wycinana i zdrapywana za pomocą odpowiednich narzędzi. Przedmiot jest szlifowany, w trudno dostępnych miejscach skóra jest wygięta, a także szlifowana, ktoś używa specjalnych szlifierek. Następnie jest również lakierowany, impregnat antyseptyczny lub farba.

Wolumetryczne rzeźbiarskie rzeźby wykonuje się w barze, kłodzie lub innym drewnianym masywie. Materiał jest sprawdzany pod kątem pęknięć i innych wad. Rysuj wytłuszczonym ołówkiem, oszacuj głębokość cięć. Prace są wykonywane za pomocą piły łańcuchowej, siekiery i innych narzędzi. Następnie jest mielony i malowany farbami i lakierami.

Warsztaty rzeźbienia w domu patrz poniżej.