Wszystko o rzeźbie Bogorodskiej

Pierwotni artyści przedstawiali ludzi i zwierzęta. Potrzeba odtworzenia siebie, ludzi i zwierzęcych bohaterów jest zawsze istotna dla sztuki naiwnej - rodzi się wśród ludzi i wyraża się w różnych formach. Rysować, rzeźbić, haftować, rzeźbić, wreszcie wycinać z drewna: osoba w trakcie swojego artystycznego rozwoju ewoluowała w zakresie wyboru środków, form, technologii. Przykład takiej sztuki ludowej, która stała się wzorowa - Rzeźba Bogorodskaya.

Bogactwo lasów w Rosji było kluczem do tego, że drewniana zabawka istniała tutaj przez wiele stuleci. Giętkie, ciepłe drzewo rozwinęło wyobraźnię mistrzów, uległo ich twórczym doświadczeniom, aw rzeźbie pojawiły się całe kierunki.

Główną „sceną” handlu jest człowiek i niedźwiedź; bez przesady sprawiła, że ​​rozpoznawano rzeźbę w Bogorodskiej. Ale zabawka ma jeszcze jedną osobliwość: jej części są ruchome i uruchamiane przez lekki ruch sprężyny. Początkowo rzeźba Bogorodska była uważana za typowe rzemiosło chłopskie, ale od drugiej połowy XIX wieku w produkcji pojawiły się całe grupy rzeźbiarskie. Te produkcje fabularne zostały przedstawione na realistycznych obrazach świata, ludzi i zwierząt, bohaterów baśni.

Pod koniec XVI wieku wieś Bogorodskoye zaczęła należeć do klasztoru Trójcy Sergiusza, chłopi wsi od tego czasu byli chłopami pańszczyźnianymi.Ich zaletą jest to, że pojawił się taki statek: w tym czasie położono rzeźbę w drewnie Bogorodskaya.

Dlatego błędem byłoby nazywanie zabawki Bogorodskaya jedynie rzemiosłem chłopskim, prymitywnym i równym wielu innym. Nawet królewskie dzieci bawiły się takimi rzemiosłami.

Sergiev Posad był uważany za stolicę rosyjskich zabawek, ogólnie rzecz biorąc, rzemiosło zostało opracowane w wielu okolicznych wioskach. Ale… najbardziej godna uwagi była wieś Bogorodskoye, a jej nazwa utrwala oryginalne rzemiosło. Kto był pierwszym rzeźbiarzem, nie wiadomo na pewno.

Według niektórych raportów był to sam Sergiusz z Radoneża, według innych był zwykłym mieszkańcem Sergiewa Posada, który sprzedał lalkę lipowego churaka kupcowi handlującemu w Lavrze. Uważa się, że kobieta, mieszkanka wsi Bogorodskoye, zaczęła robić lalki, a ona wycinała zabawki tylko dla zabawy dla własnych dzieci.

Tak czy inaczej zabawki trafiły do ​​kupców, a stamtąd - na sprzedaż, gdzie ludzie je zauważyli. W połowie XIX wieku wędkarstwo z miasta przeniosło się do wioski.

Ale cała rodzina pracowała nad produktem końcowym: starsi synowie przygotowali sam materiał, młodsi zajęli się szlifowaniem postaci, wykonali proste manipulacje. Rzemieślnicy siedzieli z pustym miejscem na kolanach. Była specjalizacja rodzinna: rodzina nie angażowała się w więcej niż 1-2 rodzaje zabawek. Byli mistrzowie „łyżwiarze” (rzeźbieni mężczyźni z drzewa), „zwierzęta” i „kurniki”.

Na początku ubiegłego wieku kierunek artystyczny przechodził trudne czasy. Krótko mówiąc, niski koszt importowanych towarów wytwarzanych maszynowo wyparł ręcznie robioną zabawkę z rynku. A sztuka ludowa mogła umrzeć, ale profesjonaliści stali się jej wybawcami. Jeden z nich Nikolay Bartram, zainteresowani rzemieślnikami rzeźbiarskimi w tym samym stylu ludowym, zgodnie z wzorami profesjonalistów. Zabawka zyskała naturalizm i znaczące szczegóły.

Nie zrobiono tego w twórczości Bogorodska i bez okresu upolitycznienia: taki pomysł był wówczas powszechny, cała sztuka miała służyć ideałom partii. Mistrzowie próbowali uciec od narzuconych ideałów w kierunku bajecznych, a potem historycznych tematów. W latach 60. artel stał się fabryką produktów artystycznych. A potem nastąpił duży spadek: rozliczenie budowy PSPP było uzasadnione niedaleko. Korzenie przemysłu, wielowiekowe i chwalebne, umierały. W latach 90. było to trudne, ale fabryka, po przejściu podziału i zmianie nazwy, wciąż przetrwała i funkcjonuje do dziś. Nadal tam jest, we wsi Bogorodskoye, niedaleko Siergijew Posad.

Materiałem rzemieślników z Bogorodska jest miękkie drewno lipowe, olcha i osika są rzadziej stosowane. Zbiór drzew przeprowadzono tylko zimą, ponieważ w tym czasie w materiale jest niewiele wilgoci.

Gotowy do pracy pień został przetarty, a okrągłe kłody podzielone na „garby” lub trójkątne pręty. Jak master działa z drzewem:

• specjalista zaznacza powstałe puste miejsca zgodnie z gotowymi wzorami, wykonując ołówkowy kontur szablonu i tnie cięcia piłą do metalu, wykonując nacięcia siekierą (dla oznaczeń konturowych);
• usuwa nadmiar masy drewna za pomocą dłut, wykonuje cienką część pracy małym nożem „szczupak” bogorodsky;
• odpady lipowe są wysyłane do produkcji małych części lub stojaków dla grup rzeźbiarskich.

Każdy mistrz Bogorodsky chroni materiał, każdy mistrz stara się dostrzec nowe możliwości w artystycznej obróbce drewna. Wcześniej rzemieślnicy pracowali nawet bez szkiców, z muchą, która stała się przyczyną nowego terminu „rzeźba w locie”.

Początkujący rzeźbiarz, wpadający do warsztatu profesjonalisty, jest zachwycony liczbą narzędzi. Ale prawie wszystkie z nich są nabywane i zaczynają pracować z podstawowym zestawem. I dopiero wtedy każdy mistrz wybiera dla siebie nowe narzędzie.

Jakie narzędzia są potrzebne:

• nóż-ościeżnica - ma wydłużone ostrze z prostą krawędzią tnącą;
• nóż do rzeźbienia geometrycznego - może nadać płótnu podstawowy kształt, a jednocześnie może wycinać małe części;
• Nóż Bogorodsky na drzewie „Tatiana” - może wykonać cały cykl pracy, od obróbki zgrubnej po najdrobniejsze szczegóły;
• dłuta do rzeźbienia - są różne, proste, kanciaste, półkoliste, klukarzy, shikheli;
• narzędzia pomocnicze - strugarka lub tarnik, siekiera do szorstkich wykrojów, piła do metalu lub piła elektryczna, zestaw wzorów, wiertło, szlifująca skóra.

Zestaw można uzupełnić indywidualnymi preferencjami, ale przedstawione narzędzia to standardowy wybór rzeźbiarzy.

Toczenie zabawek i rzeźb składa się z oddzielnych części. Gładkie detale przyszłej rzeźby są przetwarzane papierem ściernym, aż ich powierzchnia stanie się aksamitna. Wiele dzisiejszych zabawek jest lakierowanych, wstępnie pomalowanych.

W pewnym sensie można spodziewać się, że wędkarstwo wkrótce zyska nową falę popularności: podczas gdy rodacy nadal najbardziej lubią styl skandynawski, przybywają nowi projektanci i proponują zastąpienie skandynawskiego wystroju rosyjskim.

A bałwany z Bogorodska, Święty Mikołaj na dekorację sylwestrową - wspaniałe znalezisko. Tak więc z resztą rzeźb, które mogą uczynić dom wygodniejszym i piękniejszym. Główne motywy i fabuły wczesnych dzieł rzeźbiarzy - eleganckie lalki (kochanki i husarki), oczywiście, chłopi, a także ciekawe kompozycje złożone z wielu postaci, urocze rzeźbione miniatury.

Dzieci bardzo lubią kompozycje zwierzęce, którymi można się bawić, a nie tylko je podziwiać. Rzeźbiarze biorą wszystkie tematy z życia. Dostrzegają jego piękno, życie codzienne, życie codzienne i folklor w bajkach i legendach oraz scenach symbolizujących radosne chwile z życia Rosjanina. Humor i realizm spokojnie łączą się w tych pracach, zakochując się dzięki harmonii i integralności wypowiedzi artystycznej.

Jedną z najciekawszych zabawek bogorodsky są te, które się poruszają. Przycisk, sprężyny, równowaga pomagają statycznej postaci stać się dynamiczną. Nawet słynny rzeźbiarz Rodin nie szczędził komplementów dla mistrzów Bogorodskiego i starannie zachował prezentowaną przez siebie zabawkę. I to prawda: aby stworzyć zabawkę w ruchu, musisz także mieć myślenie inżynierskie i projektowe.

Rzemiosło Bogorodsky jest częścią bogatej skarbu sztuki ludowej. Niezależnie od tego, czy żyje on dziś w archaicznych formach, czy też idzie naprzód, dzięki nowym pomysłom współczesnych mistrzów najważniejsze jest to, że żyje, a prośba o doskonały wynalazek przodków jest wspierana.

Obejrzyj wideo z muzeum zabawek drewnianych w Bogorodsku.