Jak przeżyć rozwód z żoną?

Z jakiegoś powodu uważa się, że uczucia i cierpienia po rozwodzie to los kobiet, że prawdziwy mężczyzna nie pozwala sobie na szlochanie i jęki. Ten stereotyp jest tak głęboko zakorzeniony w umysłach ludzi, że mężczyźni po rozpadzie małżeństwa tracą dla siebie - jak postępować, jak przetrwać ten trudny okres i pozostać prawdziwym mężczyzną. Mężczyźni cierpią i doświadczają nie mniej niż kobiety, a czasem więcej. Ale ich osobisty dramat rozwija się zgodnie z innymi przepisami.

Zachowanie mężczyzn po zerwaniu związku może być inne. Wszystko zależy od tego, ile czasu ludzie spędzili razem, w jakich okolicznościach i od jakiej inicjatywy zerwali. Statystyki rozwodów pokazują, że najczęściej (ponad 60% przypadków) kobiety są inicjatorami rozwodu. Należy jednak rozumieć, że brane są pod uwagę tylko statystyki oficjalnych odwołań do organów rządowych i sądów, ale w rzeczywistości kobieta może ubiegać się o rozwód, podczas gdy separacja została zainicjowana przez mężczyzn.

Okazuje się, że w społeczeństwie małżeństwo mężczyzn jest często postrzegane jako ogranicznik. Kiedy małżeństwo przestaje istnieć, wydaje się takim mężczyznom, że teraz wszystko jest dla nich dostępne - wędkarstwo i piwo w każdej chwili i o każdej porze, każda kobieta - nikt nie musi się zgłaszać. Ale czas mija, radość wolności stopniowo wypiera oszołomienie, ponieważ kawalerska rzeczywistość wcale nie jest tak różowa, jak się wydawało. Wielu mężczyzn jest rozczarowanych decyzją o rozstaniu z żoną.

Mężczyźni opuszczeni przez swoje żony są bardziej zaniepokojeni. Rzeczywiście w tym przypadku załamuje się nie tylko zwykły sposób życia, życie, obowiązki, ale także poczucie własnej wartości człowieka. Przedstawiciele silniejszego seksu są tak zorganizowani, że psychologicznie bardzo ważne jest, aby byli zwycięzcami. A odejście żony dla innego mężczyzny, nawet jeśli sam mąż od dawna myślał o rozwodzie, staje się bardzo bolesną sytuacją, ponieważ zraniona samoocena u mężczyzn zwykle boli przez długi czas i bardzo ciężko.

Stereotypy, które istnieją od stuleci w społeczeństwie, zaczynają się rozpadać, a coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę, że rozwód wcale nie daje im odurzającej wolności i szczęścia. Brytyjscy eksperci przeprowadzili zakrojone na szeroką skalę badania socjologiczne, które wykazały, że nawet 24% mężczyzn po rozwodzie przyznaje, że nie czują się wolni, a raczej są zdruzgotani. Około połowa rozwiedzionych mężczyzn przyznała, że ​​była przez długi czas w depresji, a nawet była w depresji.

Dla mężczyzn rozwód może kosztować mnóstwo nerwów i zdrowia. Ponieważ chłopcy są wychowywani z wyraźnym stwierdzeniem, że „mężczyźni nie płaczą i nie narzekają”, praktycznie od dzieciństwa, wszyscy przedstawiciele silniejszej płci są przyzwyczajeni do pilnego tłumienia swoich emocji i uczuć. Społeczeństwo ma w tym duży udział. Jeśli kobieta się rozwodzi, koledzy i krewni sympatyzują z nią, a jeśli mężczyzna się rozwodzi, przyjaciele i koledzy zaczynają pogratulować. Jeśli przedstawiciel silniejszego seksu jednocześnie uczciwie przyzna, że ​​jest dla niego trudny, trudny i zły, wówczas ryzykuje, że zostanie uznany za słabego. Nie chcąc tego z całkowicie naturalnych powodów, mężczyzna zaczyna przymierzać maskę obojętności, powściągliwości, chociaż w środku gotuje się cały kocioł namiętności i emocji.

Mężczyźni próbują wyrzucić nagromadzone nagromadzenie, ale nie zawsze robią to za pomocą odpowiednich metod: hałaśliwych warknięć, alkoholu, wybierania nowych partnerów i tak dalej. Mężczyźni przeceniają swoje życie, próbując znaleźć nowe znaczenie, ale nie zawsze tak się dzieje. Właściwe przeżycie własnego żalu jest kluczem do udanego wyjścia z psychologicznego impasu, ale właśnie z tym życiem ludzie mają problemy.

Zachowanie mężczyzny po rozwodzie wynika w dużej mierze z okoliczności separacji: łatwiej jest odejść, jeśli wszystko wydarzyło się z szacunkiem, spokojnie. Jeśli mężczyzna zostanie poniżony, obrażony zdradą swojego partnera, obrażony przez nią, wysłucha wielu wyrzutów, przywrócenie normalnego światopoglądu zajmie więcej czasu.

A także zachowanie mężczyzn zależy od ich psychotypu.

• Łowcy - Przedstawiciele silniejszej płci, przyzwyczajeni do tego, by zawsze osiągać to, czego potrzebują. Są dość urocze, celowe, pewne siebie. Zamieniają nawet rozwód w konkurs na prawo do wypowiedzenia ostatniego słowa, do położenia kresu. Tacy ludzie cierpią potajemnie, sami, próbując jak najszybciej znaleźć nową pasję i upewnić się, że ten pierwszy ją zobaczy - bez tego zwycięstwo byłoby niepełne.
• Obserwator - Ten psychotyp charakteryzuje się spokojem, spokojem, łagodnością, życzliwością. Rozwód jest postrzegany jako dramat - ciężko i długo obwinia się o to, co się wydarzyło, wpada w otępienie, może robić głupie rzeczy - rezygnować, decydować się na wyjazd do innego miasta. Cierpi przez długi czas, boleśnie, często szukając ukojenia w alkoholu. Nie spieszy się z nawiązaniem nowego związku, ostrożnie boi się nowych przyjaciół.

• Powiernik - troskliwy mąż i ojciec. Jeśli istnieje rozwód, to naprawdę cierpi, trudno jest się zebrać. Znajduje wiele nowych rzeczy, działań, hobby, aby wypełnić pustkę w duszy.Nie spieszy się z budowaniem nowych związków, ale nie odmawia też starych - nadal opiekuje się swoimi zwykłymi dziećmi, nigdy nie odmawia przyjścia i pomocy swojej byłej żonie, nawet jeśli jest przez nią obrażona.

• Wieczne dziecko - samolubny, niepochlebny człowiek, który na pierwszym miejscu stawia swoje własne interesy. Pielęgnuje i pielęgnuje zniewagę, rozpala ją na nowo, może zacząć skandal, szantażować byłego małżonka, żądać od niej czegoś (czasem nawet wrócić, bo źle się czuje). Nie cierpi długo. Szybko znajduje ukojenie w nowych związkach, jest bardzo fakultatywny w sprawach odpowiedzialności i wychowywania dzieci z poprzednich małżeństw.
• Tyran - najniebezpieczniejszy typ dla kobiety. Najgorsze jest to, że jego duma została zraniona, a jego poczucie własnej wartości ucierpiało. Zaczyna nie tylko cierpieć, ale także mścić swoją byłą żonę za każde swoje doświadczenie. Nie uznaje, że wspólnie brał udział w rozwodzie, że on również ponosi część odpowiedzialności za zerwane stosunki, obwinia tylko swoją żonę i żywi podstępne plany.

Nie można sobie pozwolić na cotygodniowe szaleństwo, ponieważ musi pracować, a drugi może podjąć decyzję w połowie tygodnia roboczego, trzeci może obrażać swoją byłą żonę, grozić jej, a czwarte takie zachowanie jest niedopuszczalne.

Rozstanie się na wiele sposobów jest podobne do przeżywania utraty, śmierci bliskiej osoby. Dlatego rozwód z żoną podlega psychologicznym prawom przeżywania osobistego żalu. Psychologowie uważają, że aby pomyślnie wyjść z tych doświadczeń, ważne jest, aby przejść przez wszystkie ich etapy w kolejności.

• Odmowa jest pierwszą reakcją. Niechęć do uwierzenia w to, co się dzieje. Niektórzy mężczyźni na tym etapie są pewni, że żona oszaleje, uspokoi się, wszystko będzie dobrze, zmieni zdanie. Niektórzy są przekonani, że rozwód jest niemożliwy, że jest to tylko tymczasowa komplikacja w znanych związkach. Etap u mężczyzn zwykle nie trwa długo - od kilku godzin do kilku dni.
• Uraza i gniew - ten etap zastępuje negację i spada na osobę z bólem psychicznym, zmartwieniami, zakłopotaniem, dlaczego tak się stało i jak żona mogła to zrobić. Na tym etapie mężczyźni często robią wysypki - idą na całość do alkoholu lub narkotyków i mogą zacząć zemścić się na tym pierwszym. Człowiek obawia się strachu przed wstydem i porażką w oczach społeczeństwa; ważne jest, by za wszelką cenę zachowywał swoją samoocenę. Mężczyźni naprawdę nie lubią być „porzucani” (jak kobiety).

• Nadzieja jest etapem spokoju. Nie ma gniewu, uraza również zaczyna ustępować, ale jak dotąd nie ma akceptacji, a zatem osoba zaczyna budować fałszywe nadzieje: jeśli inicjatorem rozwodu jest kobieta, mężczyzna może zdecydować, co jeszcze można pogodzić. Niektórzy zaczynają podążać za pierwszym, szukać spotkań, powtarzać o swoich uczuciach. Ale to zachowanie jest nadal niezwykłe dla większości mężczyzn. Rzadziej mężczyźni, którzy sami wszczęli rozwód, starają się o pojednanie - dla większości osób silniejszego seksu sam pomysł rozpoznania własnego błędu jest nie do zniesienia.

• Depresja - etap, w którym człowiek może „utknąć” na długi czas, jeśli nie chce porzucić swoich negatywnych uczuć, lęków, urazy, irytacji. Wszyscy przechodzą przez to, ale dla niektórych jest to łatwiejsze, a dla innych bardzo trudne. Na tym etapie niczego nie chcę, nie ma potrzeby komunikowania się z kimś, nie ma celów i aspiracji. Człowiek, który rozwiódł się w nadziei na wolność, na tym etapie zaczyna odczuwać rozczarowanie kosztem rozpadu małżeństwa wolności.
• Akceptacja i analiza sytuacji - na tym etapie pojawia się mocne przekonanie, że nie można już nic zmienić w tym, co się wydarzyło; człowiek akceptuje rzeczywistość taką, jaka jest naprawdę. Wielu mężczyzn zmienia swój zwykły system wierzeń i wartości.Na tym etapie rozpoczyna się powrót do normalnego życia. Pojawiają się nowi znajomi, nowe hobby i hobby, nowe cele.

Często dochodzi do rozwodu na tle sytuacji, w której jeden z partnerów zachowuje ciepłe i delikatne uczucia wobec inicjatora rozpadu. Takim mężczyznom może być bardzo trudno pomóc, ponieważ są głęboko przekonani, że to miłość żyje w sercu i nawet nie pozwalają na myśl, że miłość, po bliższym przyjrzeniu się, nie jest tak delikatnym uczuciem, jak krzykiem zranionej samooceny.

Mężczyzna jest oszołomiony, przegrywa bitwę o posiadanie kobiety, w jego sercu budzi się ogromna niechęć, w tym przeciwko sobie, którą bardzo silnie znoszą przedstawiciele silniejszego seksu. Bardzo często okazuje się, że za pojęciem „miłości” kryje się lęk przed samotnością, lęk przed koniecznością nawiązywania nowych relacji z kobietami, lęk przed opinią publiczną (syndrom porzuconej osoby).

Jeśli mężczyzna kocha kobietę i kategorycznie nie chce jej puścić, ma to również sporo egoizmu. Oczywiście musisz zapytać partnera o opinię, kiedy etapy urazy i gniewu pozostaną w tyle. Może chce się połączyć - w tym przypadku para może być znowu razem. Ale jeśli kobieta nie chce odnawiać relacji, ważne jest, aby mężczyzna dał jej prawo do takiej decyzji, to znaczy pozwolić jej odejść. Trzeba to zrobić, aby zachować zarówno ich godność, jak i godność byłej żony. Nie trzeba jej poniżać, obrażać, szantażować ani grozić, obwiniając wszystko. Co się stało już się stało.

Ojciec ma takie samo prawo do uczestnictwa w wychowaniu swoich dzieci, jak matka. Przedyskutuj z byłym małżonkiem, jak często ojciec będzie widział dziecko, jaka będzie jego pomoc w wychowaniu, jak i jak będzie mógł skorzystać. Manipulowanie dziećmi jest okrutne i nierozsądne. Starając się zranić byłą żonę, mężczyźni czasami nie zauważają, że rozwód nie jest dla nich bólem, a nie ich żonami, a mianowicie dziećmi: małżeństwo jest niszczone przez dorosłych, a cały świat zawalił się u dzieci.

Bez względu na to, z jakim małżonkiem się rozstałeś nie powinieneś rozmawiać ze zwykłymi dziećmi o matce paskudnych rzeczy, stawiać je przeciwko mamie, obwiniać ją o rozwód. Znajdź przyjemne tematy do komunikowania się z dziećmi, chodź z nimi do kina i parku, zrób swoje ulubione hobby, jak poprzednio. Najważniejsze, aby nie wywrzeć wrażenia na tym pierwszym, nie sprawić, by żałowała swojej decyzji o rozwodzie, ale upewnić się, że dla dziecka wszystko pozostaje tak dobrze znane, jak to możliwe w stosunkach z ojcem, tak jak było przed separacją.

Bardziej boleśnie niż inni (i to jest udowodniony fakt) przedstawiciele silniejszego seksu, którzy sami są podatni na niewierność, doświadczają zdrady. Ale bez względu na okoliczności, w których żona postanowiła o zdradzie i rozwodzie, najważniejsze jest uspokoić się, zebrać się w sobie. Powinieneś natychmiast porzucić plany zemsty, w tym romans ze względu na poprzednią zemstę - to droga do nikąd. Większość mężczyzn uważa zdradę swojej żony za zdradę.

Gniew i gniew z twojej strony nie będą w stanie niczego zmienić.Przebaczenie żony jest dla niego ważne, a nie dla niej. Nagromadzone skargi mogą powodować ciężką chorobę. A przebaczenie będzie początkiem nowego życia. Jeśli często pamiętasz, że ból psychiczny w przypadku zdrady małżonka opiera się na zranionej samoocenie, łatwiej będzie opanować negatywne uczucia. To, czy mężczyzna będzie próbował budować relacje ze zdrajcą, czy nie, nie jest tak ważne dla wybaczenia. W każdym razie musisz zrezygnować z urazy.

Rozwiedziony człowiek ma więcej wolnego czasu i to prawda. Dlatego też to, jak szybko uda mu się odzyskać zaufanie do siebie, zależy od tego, jak wykorzysta ten ukształtowany czas osobisty. Musisz zrozumieć, że rozwód, bez względu na to, czym jest, zawsze stanowi „zerwanie”. Załamią się okoliczności zewnętrzne, zwykły sposób, a także postawy i pomysły wewnętrzne.

Boleśnie znoszą rozwód, nawet dlatego, że dwoje ludzi nagle się rozpadło, ale dlatego, że mężczyzna w pewnym momencie postanawia się obrazić (tak, każdy z nas podejmuje taką decyzję wyłącznie na własną rękę). Jest obrażony, że jego żona dokonała niemożliwego, a to nie spełnia jego własnych oczekiwań. Nikt nie jest zobowiązany do spełnienia czyichś oczekiwań, w tym jego żony, ale ponieważ wszystkie twoje oczekiwania powinny być bezpiecznie wysłane na złom. Wraz z urazą.

Cokolwiek mężczyzna zdecyduje się zrobić w wolnym czasie, najważniejsze jest to, że nie jest to pobłażanie sobie, nie próba szukania winy, a nie ciągły umysłowy powrót do okoliczności osobistego dramatu. Nie powinieneś próbować sztucznie wypełniać wewnętrznej próżni niczym okropnym - alkoholem, przesiewaniem kobiet, narkotykami, leżeniem bez celu na kanapie z pilotem telewizora w dłoniach. Wszystko to nie jest w stanie jakościowo wypełnić duchowej pustki, ale jedynie wzmacnia poczucie straty.

Zasadniczo nie można kontrolować wszystkich myśli i emocji, dlatego lepiej będzie, jeśli czas wolny zostanie zaplanowany tak, aby zawsze było miejsce na obecność miłych i ważnych osób. Nie jest to konieczne, aby ktoś litował się nad tobą, współczuł, ale aby upewnić się, że mężczyzna po prostu nie zrobi czegoś, czego mógłby później bardzo żałować.

Oto kilka ważniejszych wskazówek, które pomogą ci uporządkować czas, aby nie było możliwości nieprzyjemnego żucia przeszłości.

• Znajdź sposób na konstruktywne pozbycie się stresu wewnętrznego - zapisz się na siłownię, basen, sekcję sportową. Aktywność fizyczna pozwoli wyrzucać ukryte w duszy negatywne emocje, a sport będzie korzystny tylko dla zdrowia.
• Poproś o pomoc. Postawa wielu mężczyzn, która brzmi: „Jestem silna, mogę zrobić wszystko”, jest czasem nie do pokonania przeszkodą w proszeniu innych o pomoc. I trzeba to zrobić, szczególnie w chwilach, gdy poczucie własnej bezsilności staje w obliczu rosnących emocji. Dobry asystent i słuchacz może być psychologiem, psychoterapeutą, bliskim przyjacielem.

• Nie szukaj zamiennika. Nowy związek, jeśli mężczyzna jeszcze nie dojrzał psychicznie i emocjonalnie, nie przyniesie ani satysfakcji, ani szczęścia. Wszystko może się jeszcze bardziej zaplątać, jeśli nowa pasja postanowi za wszelką cenę zdobyć męża na twarz. Puść wszystko tak, jak powinno. Nowe relacje na pewno będą, ale później.
• Jasno określ przyczyny rozpadu i wyciągnij wnioski. Jeśli żona się zmieniła, to nie jest to przyczyna, ale konsekwencja. Prawdziwym powodem może być fakt, że to ty zwracałeś zbyt małą uwagę na kobietę, nie dbałeś o nią, obrażony. Znajdź prawdziwy powód, wypracuj go i wyciągnij wnioski na przyszłość.

Istnieją dwa sposoby, aby rozpocząć nowe życie dla mężczyzny, który przeżył wszystkie etapy swojej straty: pozostawić rzeczy takimi, jakie są, lub wykorzystać rozwód jako platformę startową dla własnego startu. Nie będzie można zapomnieć o rozwodzie, ale całkiem możliwe jest odejście od niego, znalezienie siebie i próba poprawy.

Ale można ich używać tylko podczas mobilizacji całego kompleksu typowych męskich cech - od odwagi do siły charakteru. Bardzo ważne jest, aby znaleźć nowe cele, a one muszą służyć rozwojowi osobiście i emocjonalnie. Nawet jeśli naprawdę chcesz zwrócić żonę, powinieneś stać się inny, inny, bardziej dojrzały i tym samym ją zaskoczyć. Warto odpowiedzieć na pytania dotyczące planów, które od dawna chciałeś wdrożyć, ale nie było czasu ani okazji, a także czy te cele są teraz aktualne.

Aby łatwiej i bardziej dochodowo przetrwać rozwód, wydrukuj i powieś w widocznym miejscu kilka prostych zaleceń:

• Używaj każdego dnia do rozwoju osobistego - poznaj wcześniej nieznane.
• Codziennie czyń jeden użyteczny i dobry uczynek.
• Bądź pozytywny.