Pudel karłowaty: wariacje kolorystyczne, cechy rasy i treść

Pudel karłowaty od wielu lat utrzymuje jedną z wiodących pozycji wśród ozdobnych ras psów. Te inteligentne zwierzęta mają dobry charakter, wykazują doskonałe umiejętności szkoleniowe, nadają się do trzymania jako towarzysze dla dzieci i osób starszych. Plusy i minusy tej rasy często powodują ożywioną debatę między hodowcami i tylko amatorami. Wybierając pudla karłowatego, nie ma wątpliwości: to zwierzę zdecydowanie nie pozwoli znudzić się jego właścicielowi.

Pudel karłowaty to rasa hodowana na podstawie klasycznej królewskiej odmiany tych psów. Dokładna historia ich pochodzenia jest dziś dość trudna do prześledzenia. Wśród rzekomych przodków wymienia się nawet nurków, a także przedstawicieli ras pasterskich i myśliwskich. Pierwsze odniesienia do prototypów współczesnych pudli są uważane za obrazy z XIII wieku. Na płótnach ówczesnych mistrzów można było spotkać psy, które wyglądały bardzo podobnie do ich kędzierzawych potomków.

Początkowo we Francji rasa ta nazywała się caniche, od trzciny cukrowej - „kaczką”, i była związana z polowaniem na wykorzystanie tych zwierząt do pozyskiwania ptactwa wodnego. Miłość do wody znajduje również odzwierciedlenie w nazwie pudli karłowatych w innych krajach - tutaj często nazywane są pochodnymi słowa „plusk”. A w Niemczech takie psy były nazywane pudel-nass - dosłownie „mokre od skóry”.

Przedrostek „królewski” przodek pudli karłowatych również otrzymał przypadkowo. Psy o niecodziennym wyglądzie były dostępne wyłącznie dla szlachty i ludzi królewskich. Życie królewskie trwało ponad sto lat - zwykli ludzie nie mieli okazji zdobyć takich samych zwierząt, jakie mają moce.

Mini-wersje pudli pojawiły się dopiero w XIX wieku dzięki staraniom słynnego szwajcarskiego naukowca Shaitlina. Małe psy nie tylko zachowały główne cechy rodowe, ale także pozostały proporcjonalnie złożone. Miniaturowa wersja psa została rozpoznana, a wraz z nią pierwszy oficjalnie zarejestrowany opis w 1880 roku. Ale wybór pudla karłowatego trwał do 1936 roku. Jednak ten sam, pierwszy standard zatwierdzony we Francji, jest dziś uważany za kanoniczny, a hodowcy i sędziowie na wystawach polegają na nim podczas oceny zewnętrznych danych zwierząt hodowlanych.

Charakterystyka rasy pudli karłowatych pozwala w pełni docenić wszystkie jej cechy. Nawet szczenięta mają już wyraźne znaki, które pozwalają ustalić ich przynależność do zwierząt hodowlanych. Psy mają silną budowę ciała bez zbędnej gracji, są miniaturowym powtórzeniem ich standardowego odpowiednika, wymagają podobnej opieki i uwagi.

Standardowe parametry właściwe dla pudla karłowatego są następujące.

1. Masa ciała w zakresie 4-6 kg. W takim przypadku zwierzę musi mieć silną budowę ciała, co odróżnia go od wersji z eleganckim szkieletem.
2. Wysokość w kłębie wynosi 28–35 cm dla dorosłego zwierzęcia z całkowicie uformowanym szkieletem.
3. Głowa o regularnym kształcie, bez zniekształceń proporcji, guz potyliczny umiarkowanie wyraźny. Charakterystyczną cechą jest występowanie rowka wzdłużnie rozciągającego się od karku do tylnej części nosa, można go wyczuć, nawet jeśli ten objaw nie jest widoczny wizualnie.
4. Kufa bez oznak widocznej słabości lub masywności. Szczęki są dobrze rozwinięte, sierść nadaje im kształt litery „U”. Prawidłowość sylwetki, zgodnie ze standardem, zależy nie od sylwetki kości szczęki, ale od krawędzi warg. Mają kontrastujący pigment (czarny) lub ton sierści, różowe plamki nie są uważane za małżeństwo. Zgryz nożycowy jest standardem, szkliwo zębów jest śnieżnobiałe, bez żółtych plam i wiórów.
5. Nos ze średnim płatem, nozdrza są poszerzone, kolor odpowiada tonowi sierści i warg.
6. Oczy nie są duże, z lekkim skosem w wewnętrznym rogu. We francuskiej wersji standardu odcień tęczówki jest wskazany jako prawie czarny, ale biorąc pod uwagę różnorodność odcieni sierści, dopuszcza się bursztynowy lub ciemnobrązowy kolor.
7. Uszy są miękkie, raczej grube, po bokach górnej części przylegają do głowy. Dolna krawędź ucha powinna standardowo osiągać kąty warg, ale brak długości nie jest uważany za poważną wadę rozwojową. Pomiar nie uwzględnia długości płaszcza.
8. Obudowa jest mocna, lekko wydłużona, w kształcie zbliżonym do zwykłego prostokąta.
9. Szyja jest owalna, kłąb prawie się nie wyraża, szkielet jest wyraźnie zaznaczony, dobrze rozwinięty.
10. Zad ma okrągły kształt, odcinek lędźwiowy jest silny, grzbiet krótki, lekko zwężony do okolicy udowej.
11. Wyraźnie owalna klatka piersiowa, szeroka, sięgająca stawów łokciowych. Brzuch podkreśla wdzięk sylwetki, zaostrzony. Wysoki ogon, standard pozwala na naturalną długość i zatrzymanie końcówki. W ruchu powinien być uniesiony wysoko, bez zgięć. W standardzie rasy określona jest wada prowadząca do uboju - jest to całkowity brak ogona, krótkiego ogona.
12. Kończyny są proste, bez zniekształceń i krzywizny, tylne nogi są muskularne, staw skokowy jest sprężysty.

Opis natury małych pudli pozwala uzyskać pełniejszy obraz tego wesołego stworzenia. Odporne psy karłowate mają ogromną rezerwę naturalnej radości i prawie nigdy nie tracą świadomości. Pudle tego typu świetnie nadają się do udziału w zawodach - nie mają sobie równych w dyscyplinach skoków, zwinności. Ale warto pamiętać, że brak ruchu w połączeniu z obfitym odżywianiem dość szybko prowadzi aktywnego i wcześniej poruszającego się zwierzaka do otyłości.

Wysoka inteligencja jest charakterystyczną cechą tej popularnej rasy. Łatwo i szybko opanowując nawet najbardziej złożone drużyny, pudle karłowate słusznie zasługują na miano najbardziej zdolnych do nauki. Co więcej, zwierzęta reagują dość wrażliwie nawet na zmianę nastroju właściciela i nie narzucają swojego społeczeństwa, jeśli nie jest to zgodne z duchem.

Ale taki pies nie jest zabawką, ale pełnoprawnym towarzyszem, zawsze gotowym do wspierania aktywnej gry. Pudle karłowate są odpowiednie dla dzieci w wieku szkolnym i dorosłych, ale lepiej nie wybierać takiego psa dla dziecka. Agresja wobec szczeniaka może prowadzić do jego problemów psychicznych.

Obecność innych zwierząt w domu może prowadzić do zazdrości ze strony pudla karłowatego. Te miniaturowe psy nie dogadują się zbyt dobrze ze swoim rodzajem, woląc społeczeństwo ludzkie od nich. Poczucie zagrożenia sprawia, że ​​szczenię i dorosły pies wykazują niepokój i ostrożność wobec obcych. Ale ze znanymi ludźmi pudle karłowate dogadują się bardzo dobrze.

Dźwięczny głos i chęć pokazania go innym z jakiegokolwiek powodu jest jedną z cech tej rasy. Psy szczekają z nadmiaru uczuć i ze strachu, głośno wyrażają swoje niezadowolenie. Dla właściciela taka towarzyskość może stanowić problem, ale żaden gość lub zwykły gość nie pozostanie bez uwagi.

Pudle karłowate, podobnie jak przedstawiciele innych ras psów, mają swoje zalety i wady. Zalety rasy tradycyjnie obejmują:

• brak specyficznego zapachu zwierzęcia wydobywającego się z sierści;
• możliwość przebywania w domu, w którym mieszkają ludzie z reakcjami alergicznymi;
• dobra zdolność do szkolenia;
• wysoka inteligencja;
• genetyczny brak agresji, tchórzostwo - osoby wykazujące te cechy są po prostu odrzucane.

Nie bez wad. Pudle karłowate, jako właściciele obfitych włosów, wymagają dużej uwagi do higieny osobistej. Psy wymagają pielęgnacji lub strzyżenia w domu. W ramach przygotowań do wystaw koszty znacznie się zwiększają. Kolejnym ważnym punktem jest częste i głośne szczekanie, z którym prawie nie sposób sobie poradzić. Szczególnie trudno jest odstawić młode psy do szczekania - są one znacznie bardziej emocjonalnie pobudliwe niż przedstawiciele innych ras.

Wrażliwość zwierząt przejawia się w percepcji środowiska. Pudle karłowate reagują dość negatywnie na wysoki poziom hałasu, niekorzystne tło emocjonalne w domu lub mieszkaniu. Agresja na zwierzę może również negatywnie wpływać na jego zachowanie.

Ponadto, przy braku odpowiedniej uwagi dla siebie, zwierzę może wykazywać oznaki depresji, być smutnym. Można to również przypisać wadom. Dla osób, które nie pozostają w domu przez długi czas, lepiej rozważyć inną opcję dla zwierzaka.

Słabe zdrowie, charakterystyczne dla większości ras karłów, nie omijało pudla. Psy z niewłaściwym karmieniem często cierpią na cukrzycę, mają epilepsję, zaburzenia słuchu i problemy ze wzrokiem.

Rekord wśród braci uważany jest za psa Snuppy, któremu udało się świętować 20. rocznicę. Ale zwykle długość życia zwierzęcia jest nieco krótsza - około 12-15 lat.

Dziedziczność może wpływać na skłonność zwierzęcia do długowieczności - brak chorób genetycznych eliminuje możliwość przedwczesnej śmierci psa. Dla pudla karłowatego ważna jest także chwila aktywności fizycznej.

Coraz większa liczba właścicieli zwierząt hodowlanych zgadza się co do zasadności kastracji lub sterylizacji zwierząt domowych. Taka kardynalna decyzja zwykle wiąże się z wysokim ryzykiem raka. Aby zapobiec ich rozwojowi na narządach rozrodczych, wykonuje się operację.

Warto to zauważyć pudel karłowaty jest rzadkim przykładem psa podatnego na długowieczność. Właściciele, którzy zwracają wystarczającą uwagę na zdrowie zwierzaka, będą się dobrze czuli w wieku 15-17 lat. Brakuje tendencji do wczesnego starzenia się. Do 10-12 lat zwierzę zachowuje aktywność fizyczną i nie traci kształtu.

Jeśli dokładna data urodzenia pudla karłowatego jest nieznana, możesz ją określić w przybliżeniu - w zależności od stanu zębów. Młode zwierzęta w ciągu 1-2 lat mają śnieżnobiałą emalię, spiczasty kształt zęba z wypukłościami w kształcie koniczyny. U 4-letniego psa zmienia się stan zębów - nabierają szarawego koloru, wystające części znikają, są wygładzane.

Od 5 roku życia kły zaczynają zanikać, a sama szkliwo stopniowo żółknie. 8-letnie zwierzę nie ma już zbyt ostrych zębów, widoczne są ślady znacznego zużycia. W tym okresie dochodzi do intensywnego tworzenia kamienia nazębnego, płytki nazębnej, wymagającego intensywnej uwagi lekarza weterynarii. W wieku 10 lat zęby psa są całkowicie żółte, czasem mają brązowy odcień. Po kolejnych 2 latach uzębienie się rozluźnia, zgryz się zmienia.

Wielkość pudla karłowatego w dużej mierze zależy od wieku i płci zwierzęcia. U młodych szczeniąt waga i wzrost zmienia się dość dynamicznie:

• miesięczny szczeniak waży około 10% masy ciała dorosłego psa;
• od 2 do 4 miesięcy przyrost masy wynosi do 100% poprzedniej wartości co miesiąc;
• 3-miesięczne szczenię powinno ważyć około 2,5-2,9 kg i rosnąć w kłębie do 23,5 cm;
• w okresie od 4 do 6 miesięcy szczenięta wchodzą do kategorii młodzieży, masa ciała osiąga 3-4 kg ze wzrostem o 27 cm;
• 7 miesięcy to ważny kamień milowy w życiu szczeniaka, w tym wieku i do roku osiąga maksymalną wagę i wzrost.

Do 1,5 roku pudel karłowaty jest całkowicie uformowany. W tym momencie zwierzę może urosnąć o kolejne 2-3 cm, uzyskując ostateczne parametry: około 6 kg masy i 33-35 cm w kłębie. Psy przestają gwałtownie rosnąć, gdy osiągną wiek pierwszego rui i moment dojrzewania. Następnie parametry pudla karłowatego praktycznie się nie zmieniają.

Pudel karłowaty, podobnie jak większy lub mniejszy przedstawiciel tej grupy ras, może mieć sierść jednego z dwóch rodzajów. Pierwsza jest kręcona, dość miękka, z wyraźnym podkręceniem, obszerna i puszysta. Drugą wersją płaszcza jest sznurek, w którym pasma są zebrane w rodzaj skręconych sznurków o długości co najmniej 20 cm.Struktura wełny w tym przypadku jest bardziej gęsta, ciężka, wygląda bardziej imponująco.

Bez względu na rodzaj sierści nie powinien być gruby ani sztywny. Włosy zewnętrzne dobrze trzymają fryzurę.

Spośród kolorów określonych w standardzie wyróżniono kilka.

• Czarny. Klasyczna wersja, która występuje najczęściej. Charakteryzuje się wysoką jakością wełny, ten kolor nie zapewnia jaśniejszych odcieni w niektórych obszarach wełny, tylko głęboki antracyt. Białe obszary włosów zewnętrznych nie powinny być widoczne (z wyjątkiem siwych włosów).

• Biały. U noworodków tego koloru dozwolona jest obecność plam o pomarańczowo-różowym lub kremowym odcieniu w klatce piersiowej, nogach i uszach. W miarę dojrzewania psy stają się zupełnie śnieżnobiałe. Skóra białych pudli karłowatych ma różowy lub truflowy kolor w postaci plamistych plam. Karimi pozostaje oczami, wokół nich frędzle, nos, pazury są zawsze wyjątkowo czarne.

• Brązowy Kolor ten jest również nazywany czekoladą, charakteryzuje się czystością schematu kolorów bez przeplatania jasnobrązowego lub beżowego. Kolor nosa jest ciemny, wątrobowy, oczy bursztynowe lub brązowe.

• Srebrny / szary. Powinien być czysty, bez przewagi czerni lub bieli. Kolor srebrny lub szary może mieć wiele odcieni, jest całkowicie uformowany po osiągnięciu wieku trzech lat, odcień skóry pasuje do koloru sierści. Nowonarodzone szczenięta mają czarny odcień, zaczyna się zmieniać w wieku 6 tygodni. Pierwsze oznaki srebrnego koloru pojawiają się na twarzy i łapach, podczas gdy oczy są koniecznie brązowe, a cała pigmentacja jest czarna.

• Morela Odcień wełny o tym kolorze może być mniej lub bardziej intensywny, ale nie powinien zmienić się w biały lub czekoladowy. Włosy na uszach mogą być ciemniejsze niż główny kolor ciała. Przez pierwsze dwa lata zwierzę ma bardziej nasycony ton, raczej brzoskwiniowy, ale potem rozjaśnia się, a nawet może stać się kremową śmietaną. Odcień skóry - dozwolona jest wersja różowa, biała, szara, szaro-niebieska, obszary pigmentowane są czarne lub brązowe, oczy są zawsze tylko brązowe.

• Czerwony / czerwony. Kolor ich wełny ma charakterystyczny kolor mahoniowy lub odlewany z miedzi. Kolor czerwony, podobnie jak wszystkie inne jasne odcienie wełny, z czasem traci swoją intensywność. Skórka jest zabarwiona na ton włosów zewnętrznych, zabarwione obszary są ciemnobrązowe, nos jest czarny lub odcień ciemnej czekolady, oczy są brązowe lub jasnobrązowe.

• Czerwony brązowy. Łączy odcienie dwóch kolorów i wygląda bardzo dekoracyjnie.

• Arlekin Kolor ten charakteryzuje się obecnością białego tła, zajmującego około 60% powierzchni ciała oraz kontrastującej czarnej „czapki” na głowie, a także „koców” z tyłu psa.

• Opalenizna lub czerń i opalenizna, istnieje również brązowe, czerwone, szare tło główne. Ciemne włosy zajmują około 80% ciała, ślady opalenizny zlokalizowane są na klatce piersiowej, krawędziach uszu, brwiach, kufie, w okolicy odbytu, na powierzchni łap.

Od 2007 roku RKF uznaje arlekin, jasnobrązowy i czerwono-brązowy kolor za oficjalny, ale na poziomie międzynarodowym nie wszędzie jest mile widziany.Wśród „pionierów” wprowadzania nowych odcieni wełny są opiekunowie psów i hodowcy z Czech, USA i Niemiec. Koszt psów o egzotycznym kolorze jest zawsze wyższy niż klasyczny.

Opieka nad pudlem karłowatym nie wymaga specjalnych umiejętności, ale implikuje regularność wszystkich procedur. W szczególności, zachowując puszyste włosy, zwierzę potrzebuje codziennego dokładnego czesania. W przypadku braku terminowej opieki wełna jest zaplątana w sploty. Psy z klasy nie wystawowej muszą regularnie poddawać się higienicznej fryzurze, co najmniej dwa razy w roku. Kąpią zwierzaka 6 razy w roku lub gdy sierść się brudzi.

Pudel karłowaty, pomimo swojego statusu dekoracyjnego, jest dość aktywnym psem, który potrzebuje odrobiny energii. Codzienne podwójne spacery rano i wieczorem są dla niej obowiązkowe. Ponadto każdego roku zwierzę jest zabierane do weterynarza w celu otrzymania szczepień zapobiegawczych, a także w celu oczyszczenia powierzchni szkliwa z kamienia nazębnego.

Codzienne czynności powinny obejmować badanie oczu, zębów, uszu zwierzęcia. Eksperci zalecają również zwrócenie uwagi cięcie pazurami - przedstawiciele ras ozdobnych często nie szlifują wystarczająco, dlatego potrzebują dodatkowego przycinania.

Pies nie ma rozwiniętego podszerstka; nie może spędzać dużo czasu na zewnątrz w niskich temperaturach. W okresie zimowym w przypadku zwierząt krótko przyciętych zaleca się zakup specjalnego kombinezonu, który zapewnia dodatkowe ciepło i eliminuje kontakt z wilgocią i brudem.

Właściciele pudli karłowatych muszą przywiązywać dużą wagę do stworzenia schludnej fryzury na sierści zwierzęcia. W przypadku eksponatów obowiązują tylko następujące opcje.

1. Angielska fryzura. Pies zachowuje tylko wspaniałe holowania na tylnych kończynach. Reszta płaszcza jest krótka.
2. Pod lwem Lędźwie i tył ciała są ucięte. Przód ciała zachowuje bujną grzywę. Puszysty pędzel pozostaje również na ogonie.
3. Nowoczesny. W przypadku tego rodzaju fryzury włosy są krótko przycinane na całej powierzchni ciała; ich długość jest zachowywana tylko na głowie w postaci „czapki” i na powierzchni ogona.

Standardowa dieta pudla karłowatego powinna obejmować pełny zestaw witamin, minerałów, składników odżywczych. Optymalnym rozwiązaniem będzie wybór gotowej karmy premium dla psów małych ras. Jeśli zwierzę zostanie zakupione w pokoju dziecinnym, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie już przyzwyczajone do określonego rodzaju gotowego produktu. Ważne jest, aby zachować optymalne menu, aby zapobiec otyłości, na którą podatne są wszystkie pudle karłowate.

Karmiąc naturalne jedzenie, nie dawaj psom resztek ze stołu właściciela. Dla niej będzie musiała ugotować specjalny posiłek, który zawiera następujące składniki:

• chude mięso - kurczak, wołowina (może być oferowana na surowo), indyk bez kości;
• niskotłuszczowe ryby morskie - w formie gotowanej, tylko filet, podawany dwa razy w tygodniu;
• świeże i gotowane warzywaz wyłączeniem roślin strączkowych;
• zboża - kasza gryczana, ryż gotowany bez soli, z niewielkim dodatkiem oleju roślinnego;
• świeże warzywa - pokrzywa, liście mniszka lekarskiego;
• owoce - pudle karłowate chętnie jedzą plasterki bananów i jabłek;
• jajka - odpowiednie są do 2 sztuk na tydzień, kurczak, przepiórka;
• produkty mleczne - twarożek, jogurt, szczenięta mogą otrzymać pełne mleko.

Wybór potraw powinien uwzględniać wzrost psa. Lepiej wybrać opcje misek na specjalnych stojakach.

Pudel karłowaty to rasa, która powoduje prawdziwą rozkosz u dorosłych i dzieci. Recenzje właścicieli najczęściej wspominają o niezwykłych zdolnościach intelektualnych tych małych psów. Ale podczas spaceru musisz przygotować się na potrzebę ochrony zwierzaka przed nadmierną uwagą innych i dużych krewnych.

Ogromną zaletą pudla karłowatego nazywa się brak okresu linienia, zapach wełny. Pomimo dość wspaniałej sierści pies nadaje się nawet dla alergików i pozwala utrzymać meble i inne elementy wyposażenia w czystości. Atrakcyjny wygląd i możliwość zmiany wyglądu zwierzaka są również zauważane przez właścicieli jako ważne zalety rasy.

Często męscy właściciele początkowo uważają rasę za „żeńską”, ale po bliższej rozmowie ze zwierzęciem radykalnie zmieniają zdanie. Pudel karłowaty to nie tylko ulubieniec, ale prawdziwy arystokrata, zawsze gotowy wykazać się odwagą i zdolnościami intelektualnymi. Dzięki szybkiemu przyswajaniu poleceń pies nadaje się dla dzieci jako towarzysz chodzenia lub zdobywania pierwszego doświadczenia w samokształceniu zwierząt.

O cechach rasy, patrz poniżej.