Neurotyk: charakterystyczny, diagnoza i korekta zachowania

Zachowanie neurotyczne charakteryzuje się podnieceniem, częstą zmianą nastroju, osłabioną samokontrolą, niską samooceną. Ten typ osoby nie radzi sobie dobrze ze swoimi emocjami; w swoim życiu widzi tylko aspekty negatywne. Niespełnione cele lub niedokończone interesy mogą powodować silne negatywne emocje u neurotyka.

Neurotyk to osoba z zaburzeniem psychicznym, które często wywodzi się z dzieciństwa lub dojrzewania, a neurotyczność przejawia się jako ochronna właściwość ciała. Neurotyk to osoba zwężona, która praktycznie nie może normalnie żyć w społeczeństwie. Przyczyną tego zaburzenia może być nadmierna opieka nad rodzicami, agresywność jednego lub obojga rodziców wobec dziecka oraz obojętność lub wyrzuty.

Tacy ludzie się boją:

• zostać odrzuconym;
• popełnić błąd;
• negatywny wynik;
• zbliżyć się do innej osoby;
• uzyskać dezaprobatę od innych;
• przenieść się w nowe miejsce, zmienić pracę;
• pokaż swoje emocje;
• być samemu itp.

Neurotyczne zaburzenie osobowości obejmuje szeroki zakres przejściowych łagodnych zaburzeń psychicznych. Takie naruszenia są często związane z pewnym szokiem emocjonalnym, w wyniku którego z czasem rozwija się nerwica. Neurotycy potrafią zrozumieć i krytykować swój stan.

Nerwica jest psychopatyczną reakcją na bolesną sytuację, w której dana osoba nie może przeżyć emocjonalnie; rezultatem może być szereg zaburzeń psychicznych. Zaburzenia neurotyczne nie należą do poważnych chorób psychicznych, można je skorygować, ale mogą mieć przewlekły przebieg, szczególnie jeśli zignorujesz objawy i przedwczesne leczenie.

Takie warunki negatywnie wpływają na życie, stan emocjonalny i psychiczny, zakłócają życie osobiste i karierę.

W psychologii istnieją trzy główne typy nerwic:

• neurastenia;
• histeria;
• nerwica stanów obsesyjnych.

Neurastenia lub zespół astenno-neurotyczny rozwija się z powodu niemożności radzenia sobie z konfliktami interpersonalnymi i intrapersonalnymi. Neurastenię można wykryć nawet w pierwszych stadiach rozwoju, zgodnie z następującymi objawami:

• podrażnienie z drobnych powodów;
• rozproszona uwaga;
• powolne myślenie;
• szybka przepracowanie;
• bóle głowy i bóle serca;
• zmniejszone libido.

Neurastenia jest najczęstszym zaburzeniem układu nerwowego. Najczęściej ten stan występuje u niestabilnych emocjonalnie osób z nadwrażliwością.

Histeria często rozwija się u kobiet; pojawia się z powodu poczucia litości i pewności w cierpieniu psychicznym. Osoba żyje w fikcyjnym świecie pełnym depresyjnych myśli, które mogą prowadzić do takiego stanu przesadnej samooceny, niestałości, psucia się i innych cech osobowości.

Naruszenie może objawiać się następującymi objawami:

• nie do powstrzymania łzy;
• utrata przytomności;
• nudności, wymioty
• Zawroty głowy
• utrata głosu.

Obsesyjna lub obsesyjna nerwica charakteryzuje się cięższym przebiegiem w porównaniu z innymi formami. Przy takim naruszeniu osoba doświadcza różnych lęków, poważnych obaw:

• zarazić się dowolną chorobą;
• stracić ukochaną osobę;
• zwariować
• obsesyjne myśli lub działania (ciągłe monitorowanie pulsu, ciśnienia, ciągłe diagnozowanie zdrowia, niekończące się mycie rąk itp.);
• fobie;
• ataki paniki;
• pragnienie doskonałości.

Osoba z takim naruszeniem jest w pełni świadoma, że ​​jego obawy są bezpodstawne, ale jego własne myśli i przekonania nie pozwalają mu pozbyć się strachu i emocji.

Nerwica obsesyjna ma kilka postaci:

• obsesyjne fobie - towarzyszy im kołatanie serca, pocenie się, utrata poczucia rzeczywistości i inne reakcje ciała, które występują, gdy podmiot lęku;
• obsesyjne pomysły - towarzyszy temu częste pojawienie się różnych obrazów w głowie, które pojawiają się spontanicznie i mogą być często powtarzane;
• ruchy obsesyjne - w towarzystwie niekontrolowanych ruchów, a jeśli dana osoba nie dokończy swojego działania, zaczyna się panika;
• obsesyjne popędy - osoba wykonuje określone czynności, niezależnie od okoliczności, na przykład liczy samochody określonego koloru, tyczki lub inne przedmioty;
• obsesyjne wątpliwości - nawiedzane ciągłym niepokojem o działania, które nie zostały jeszcze zakończone.

Nerwowej nerwicy towarzyszy ciągłe poczucie strachu, w niektórych przypadkach paniki, której przyczyny osoba nie jest w stanie wyjaśnić. Ten stan powoduje dyskomfort, ogranicza go zarówno w pracy, jak i w relacjach osobistych.

Podczas komunikowania się z neurotykiem zdrowa osoba może uzyskać ten sam psychotyp, dlatego zaleca się ograniczenie lub, jeśli to możliwe, całkowite wykluczenie komunikacji z osobami o osobowości neurotycznej.

Różnica między nerwicą a neurastenią jest niewielka, ale nadal istnieje.Nerwice rozwijają się u osób z neurotycznym typem osobowości, z niewielkim odchyleniem od parametrów psychicznych. Neurotycy są krytyczni wobec własnych cech charakteru, nie zniekształcają rzeczywistości, nie martwią się halucynacjami ani złudzeniami. Tacy ludzie cierpią na łagodne formy depresji, obsesyjne myśli, fobie i chroniczny stres.

Neurastenia oznacza zaburzenie psychiczne z grupy nerwic. Naruszeniu temu towarzyszy silna drażliwość, zmęczenie, niezdolność do długiej pracy fizycznej i psychicznej. Brak snu lub odpoczynku oraz zbyt intensywna praca mogą prowadzić do tego stanu.

Rozwój nerwicy może wywołać:

• traumatyczna sytuacja psychiczna i silny szok emocjonalny;
• ciągłe napięcie nerwowe;
• niezdolność do zaspokojenia potrzeb;
• niedopasowanie życia tego, o którym powstawały pojęcia w dzieciństwie, często na poziomie podświadomości.

Objawy zaburzenia zależą od przyczyn nerwicy.

Zachowanie neurotyka zależy od ciężkości stanu. W niewielkim stopniu w planie emocjonalnym występuje nierównowaga z czynnikami drażniącymi. W takim przypadku osoba wyróżnia się odpowiednim, ale niestabilnym zachowaniem.

W cięższych przypadkach dochodzi do histerycznych napadów i absurdalnych czynów. Tacy ludzie potrzebują pomocy specjalistów.

Następujące typowe objawy pomogą Ci rozpoznać nerwicę:

• krótkotrwała utrata sprawności umysłowej i fizycznej;
• niezdolność radzenia sobie z własnymi lękami;
• niska umiejętność poznania;
• ciągłe obawy o twoje zdrowie;
• problemy w życiu intymnym;
• uporczywe bóle głowy, zawroty głowy;
• różnice ciśnienia krwi;
• nadmierna dbałość o ich zdrowie;
• pragnienie samotności;
• ciągłe zmęczenie;
• ataki histerii;
• zwątpienie, izolacja;
• pesymizm;
• pragnienie bycia w centrum uwagi.

Dzisiaj jest wiele osobowości neurotycznych, ale jeśli zrozumiesz i nauczysz się z nimi komunikować, możesz budować relatywnie normalne relacje z takimi ludźmi. Wielu neurotyków nie uważa się za niebezpieczne dla społeczeństwa, mogą oni cierpieć siebie lub powodować cierpienie innych przez swoje zachowanie (na przykład „zadławić się” swoją miłością), ale psychologowie uważają to zachowanie za dopuszczalne.

Uczucia w związku z neurotykiem są szczególnym tematem. Dla takich ludzi miłość wiąże się z negatywnymi uczuciami - lękiem przed samotnością, niezrozumieniem itp. Korzenie problemu w dzieciństwie: chłód rodziców, ciągłe wyrzuty z ich strony, wychowanie u babci, niekończące się skandale w rodzinie, picie rodziców, braci lub sióstr, które wymagają dużej uwagi - Wszystko to prowadzi do tego, że dziecko czuje się odrzucone, samotne, niezrozumiane. Po dojrzewaniu z pewnością będzie szukał związku, w którym będzie cierpiał, ponieważ tylko w ten sposób miłość może przejawiać się w jego zrozumieniu.

Dziecko neurotyczne przede wszystkim współczuje sobie, podczas gdy cierpi, ale bardzo kocha swoich rodziców. Wszystkie te uczucia są przenoszone na dorosłość i człowiek stara się w jakikolwiek sposób uzyskać pocieszenie, litość, wsparcie od partnera, ale w zamian nic nie daje, prosi o miłość.

Główny problem z neurotykiem polega na tym, że nie cieszy się życiem; mąż lub żona, dzieci, nie przynoście radości. Tacy ludzie stawiają na pierwszym miejscu swoje pragnienia i domagają się natychmiastowego spełnienia od partnera. A jeśli z jakiegoś powodu partner nie chce lub nie może zrobić tego, co jest wymagane, jest to z jego strony postrzegane jako niechęć. Wtedy zaczynają pojawiać się pewne oznaki neurotycznego zachowania.

Życie z neurotykiem jest dość trudne, ale zerwanie jest jeszcze trudniejsze. Zawsze chce być w pobliżu, zawsze i wszędzie, chce wiedzieć dokładnie, gdzie znajduje się jego partner, może się nudzić połączeniami, mówić o wszystkim. Tacy ludzie są wymagający i nieszczęśliwi. Relacje współzależne są dla nich odpowiednie, gdy jeden partner wymaga i zabiera cały czas, a drugi spełnia i daje.

Nerwica u mężczyzny jest bardziej związana ze stroną funkcjonalną: drażliwość z jakiegokolwiek powodu, ból i osłabienie mięśni. Naruszenie jest bardziej powszechne u cholerycy i sportowców.

Objawy mogą obejmować:

• zmęczenie (fizyczne i psychiczne);
• nawracające bóle głowy;
• wyczerpanie nerwowe;
• niezdolność do poradzenia sobie z prostymi operacjami logicznymi.

Trudno jest zidentyfikować główne objawy u kobiet z powodu ich niejednorodności; tutaj stan psychiczny jest brany pod uwagę bardziej. Często rozwój nerwicy może być wskazany przez:

• częste wahania nastroju;
• obojętność na wszystko;
• niechęć do robienia czegokolwiek;
• wyrażenie negatywności z jakiegokolwiek powodu;
• w życiu widać tylko smutne chwile.

Nerwica u kobiet często prowadzi do problemów w życiu intymnym, całkowicie lub częściowo tracą popęd seksualny.

Nerwica u dziecka objawia się:

• nowe cechy charakteru;
• częste bezprzyczynowe łzy;
• nadwrażliwość;
• zmiana zachowania;
• niewielka trauma psychiczna może reagować agresją, strachem, mroczem.

Ponadto obserwuje się problemy somatyczne;

• skoki ciśnienia krwi;
• niewydolność oddechowa;
• pocenie się
• niespokojny sen;
• zmniejszona pamięć i koncentracja;
• problemy z trawieniem.

Eksperci w dziedzinie psychologii nie uważają nerwicy za chorobę, więc nie ma konkretnej metody leczenia. Korekta psychologiczna pomoże pozbyć się nerwicy tylko wtedy, gdy dana osoba w pełni zrozumie, że jej zachowanie jest nieprawidłowe.

W łagodnych przypadkach, z drażliwością, zwiększonym wymaganiem, które zakłócają komunikację z rodziną i przyjaciółmi, należy skonsultować się z psychologiem. Z obsesyjnymi obawami, różnymi fobiami pomoże terapeuta.

Nerwica powinna budzić niepokój wśród krewnych i przyjaciół, być może osoba potrzebuje pomocy w nagłych wypadkach. Zaniedbanie objawów może powodować problemy w życiu samego neurotyka, jego rodziny i przyjaciół.

Trudno jest znaleźć kontakt z osobowością neurotyczną, w psychologii istnieją różne techniki, które pomogą znaleźć przyczynę nerwicy i przeprowadzić korektę psychologiczną. Początkowo specjalista doradzi, aby wykluczyć wszystkie negatywne czynniki z życia, które mogą być przyczyną tego stanu, bez tego ważnego stanu leczenie zakończy się niepowodzeniem.

Ponadto specjalista wyeliminuje oczywiste objawy nerwicy, które pomogą osobie rozsądnie postrzegać życie. Pod koniec leczenia lekarz koncentruje się na osobowości osoby, jej mocnych stronach, aby mógł normalnie żyć w społeczeństwie i prawidłowo reagować na różne sytuacje.

Znalezienie przyczyny problemu pomoże poradzić sobie z nerwicą. Często są to pewne doświadczenia z dzieciństwa, nierozwiązane konflikty lub inne problemy w rodzinie. Świadomość przyczyny nerwicy jest pierwszym krokiem do jej przezwyciężenia.

Musisz zachować ostrożność z neurotykiem. Nie trzeba go przekonywać, że jest chory i potrzebuje profesjonalnej pomocy. Ponadto wszelkie wyjaśnienia, że ​​życie jest piękne, pozostaną niespotykane. Musisz rozmawiać i działać z takimi ludźmi bezlitośnie i szybko, często nawet bez pytania o chęć odwiedzenia specjalisty.

O normie różnicy między neurotykiem a psychopatą na poniższym filmie.