Jak ustalić, że dziecko jest introwertykiem i jak z nim współdziałać?

Niektórzy rodzice zaczynają się martwić, gdy zdają sobie sprawę, że ich dziecko jest introwertykiem. Ale nie martw się, ponieważ wychowanie takiego dziecka jest niezwykle proste. Trzeba tylko znaleźć do niego podejście i spróbować pomóc we wszystkich staraniach.

Kierunek do własnego wewnętrznego świata od dzieciństwa jest główną cechą wyróżniającą introwersję. To tam człowiek będzie czerpał energię, podczas gdy ekstrawertycy czerpią ją z komunikowania się z innymi osobowościami. Introwertyczne dzieci nie są w stanie nawiązać kontaktu z nikim. Dzieciak nie potrzebuje stale innych ludzi, czuje się świetnie sam ze sobą. Lubi zaciszne zajęcia. Inne dzieci uznają, że jest zamknięte, ale tak nie jest, ponieważ introwertycy również potrzebują komunikacji. Jest to problem, ponieważ nie może nawiązać kontaktu, ale jest taka potrzeba.

Introwertycy dość szybko się męczą od kontaktów ze społeczeństwem. Po tym, jak wzięli udział w wydarzeniu, w którym było dużo ludzi, muszą wyzdrowieć. Dlatego starają się pozostać sami. Dzieci są powściągliwe, nie będą opowiadać rodzicom o swoich emocjach i myślach. Jeśli się o coś martwią, matka nie będzie o tym wiedziała. To zachowanie jest normalne, nie martw się.

Introwertyk może być w małej grupie lub mieć jednego najlepszego przyjaciela. Jeśli jest otoczony dużą liczbą ludzi, nie jest zbyt wygodny i stara się być niewidzialny.

Kilka oznak introwertycznego dziecka.

1. Próbuje nie kontaktować się z nieznajomymi wzrokiem. Nie lubi poznawać nowych osobowości, więc dzieci starają się tego nie robić. W ten sposób starają się bronić przed krytyką i samooceną, a także przed koniecznością komunikowania się z kimś.
2. Przy silnym zmęczeniu dziecko zaczyna mieć napady złości. Nie dlatego, że jest kapryśny, ale dlatego, że układ nerwowy nie jest w stanie poradzić sobie z tym obciążeniem.
3. Takie dzieci są ciche, najczęściej komunikują się z zabawkami. Nie przyciągną uwagi i źle zachowują się w sklepie, zawsze spokojnie stoją obok swoich rodziców.
4. Introwertycy mają bogatą wyobraźnię.
5. Takie dzieci nie będą miały dużej liczby przyjaciół, tylko tych, którym bezwarunkowo ufają.
6. Próbowanie czegoś nowego jest niezwykle introwertyczne. Zmiany mogą przestraszyć dziecko.
7. Nie mogąc mówić przed ludźmi, lepiej być w tłumie.
8. Prawie nie wyrażają swoich emocji, czasem wydają się obojętni.

Objawy introwersji u nastolatków są podobne do oznak tej samej jakości u dzieci. Są zamkniętymi ludźmi z bogatym światem wewnętrznym. Częściej przyciąga się do wiedzy niż do interakcji ze społeczeństwem. Nie będą chodzić na różne imprezy. Jeśli tam dotrą, zawsze starają się, aby ich nie zauważono. Introwertyczne nastolatki są niezwykle wrażliwe; zauważają kolory, zapachy i dźwięki otaczającego świata lepiej niż inne. Widzą dużą liczbę drobnych szczegółów. Są to kreatywne osoby, które mają twórcze myślenie.

Uderzającą różnicą między introwertykiem a dzieckiem z autyzmem jest zdolność dzieci z introwersją do cichego życia w społeczeństwie. W razie potrzeby mogą uczyć się i wchodzić w interakcje z innymi. W przypadku autyzmu dziecku niezwykle trudno jest komunikować się z ludźmi, całkowicie porzuca świat. Dzieci autystyczne mają dość wąski zakres zainteresowań. Introwertyk może mieć szeroki. Autorzy nie są w stanie zrozumieć innych, ich doświadczeń i emocji. Z kolei introwersja pozwala dzieciom dość dobrze zrozumieć otaczające ich osobowości.

Dziecko z tym syndromem używa minimalnej ilości wyrazu twarzy, praktycznie nie używa ekspresyjnego języka migowego. Koordynacja pogarsza się, ruchy mogą wyglądać dziwnie i niezręcznie. Może potknąć się o różne przedmioty, czasem - o ściany. Dzieciom z taką diagnozą niezwykle trudno jest uprawiać sport i aktywność fizyczną.

Ważne jest, aby spróbować zrozumieć dziecko, postawić się na jego miejscu i uświadomić sobie, że introwertycy to ludzie, którzy lubią komunikację, ale nie mogą zbyt długo komunikować się z innymi. To jest trudne. Ciągły strach i izolacja uniemożliwiają takim dzieciom poszerzanie kontaktów społecznych. Introwertyk będzie bał się mówić przed klasą, co stanowi problem dla stanu emocjonalnego i uczenia się.

Kiedy dziecko zostanie ukarane, nie wyrazi urazy, ale po prostu zostawi je w sobie. Rodzice mogą myśleć, że dziecko nie zrozumiało lekcji, ale w rzeczywistości zaufanie do nich zostanie podważone następnym razem, jeśli coś się stanie, syn lub córka nie będą o tym mówić, aby dorośli nie potępiali. Introwertycy często milczą, dość trudno jest usłyszeć odpowiedź lub historię o tym, co wywołuje niepokój.

Wielu rodziców uważa, że ​​dziecko nie chce się komunikować, ale nie jest to do końca prawda. Introwertycy potrzebują kontaktów społecznych; mogą nie czuć się zbyt dobrze, jeśli praktycznie nie istnieją. Powinieneś spróbować dostosować dziecko do społeczeństwa, aby pomóc nauczyć się, jak być w zespole.Ale jeśli dziecko nie chce tego zrobić, lepiej nie zmuszać. Idealna opcja jest wyzwaniem zainteresowania.

Introwertyk boi się nowych sytuacji, dlatego musisz starać się nie przedstawiać im dziecka gwałtownie. Jeśli dziecko idzie do przedszkola lub szkoły, powinieneś z nim o tym porozmawiać, porozmawiać o tym, co jest tam niezwykle interesujące i bezpieczne, możesz znaleźć wiele nowych informacji.

Introwertyczny dziecko potrzebuje hobby, które stanie się asystentem w rozwoju. Jeśli lubi projektować lub angażować się w kreatywność, powinien mieć taką możliwość. Ale musisz pamiętać, że umiejętności społeczne są również ważne, więc powinieneś je rozwijać. Musisz w tym celu stworzyć specjalne miejsce, w którym dziecko będzie mogło samodzielnie bawić się i odpoczywać.

Najgorsze dla rodziców introwertyka jest potrzeba oddania dziecka do ogrodu i szkoły. Ekstrawertycy bez problemu poznają ludzi i chodzą do szkoły z wielką przyjemnością. Ich przeciwieństwa potrzebują pomocy.

Metody przygotowania dziecka do przedszkola.

• Zanim dziecko zacznie uczęszczać do przedszkola, musisz porozmawiać o tym, kim on jest i dlaczego dziecko musi tam iść.
• Najpierw powinieneś zostawić go w ogrodzie na kilka godzin, aby dziecko przyzwyczaiło się do sytuacji, trochę rozmawiało z innymi dziećmi i wykazywało zainteresowanie zabawkami. Introwertycy mają trudności z przyzwyczajeniem się do nowych miejsc, dlatego trzeba im trochę czasu na dostosowanie. Dostosowanie jest ważnym aspektem.
• Po tym, jak dziecko znajdzie się w grupie, należy zapytać o to, co tam zrobił, z kim rozmawiał i jakich interesujących informacji się nauczył.
• Ważne jest staranne i staranne wybranie opiekuna, ponieważ takie dzieci nie będą w stanie znieść zaniedbania i niegrzecznego traktowania. Takie podejście do nich może zwiększyć stres i stres wewnętrzny dziecka. Praca nauczyciela z przedszkolakiem jest niezwykle ważna.

Wielu rodziców stara się chronić swoje dzieci przed zmartwieniami i nie wysyła ich do ogrodu. Ta opcja jest wystarczająca, jeśli dziecko uczęszcza na różne klasy rozwojowe, w których może nauczyć się komunikować się z innymi dziećmi i rozwinąć niezbędne umiejętności. Jeśli kontaktuje się tylko z rodzicami i innymi krewnymi, powstanie z tego wiele problemów, gdy dziecko dorośnie i pójdzie do szkoły.

Wysyłanie okruchów do szkoły jest kluczowym i ważnym momentem. Dzieci powinny mieć możliwość samodzielnej obsługi, spokojnego reagowania na nowe sytuacje i interakcji z ludźmi (w miarę możliwości). Byłoby lepiej, gdyby dziecko było całkowicie spokojne w kwestii szkoły i rówieśników.

Kilka pomocnych sugestii.

• Dzieciom należy powiedzieć, że stały się bardziej dorosłe i teraz muszą iść do szkoły.
• Powinieneś dokładnie dowiedzieć się, czy istnieje strach. Jeśli tak, omów to i uspokój.
• Nie zaleca się zastraszania introwertyków lekcjami, złymi nauczycielami, różnymi trudnościami, ponieważ wpłynie to na stan emocjonalny. Pierwszego dnia takie dzieci doświadczą wielkiego stresu.
• Musisz spróbować przygotować się z dziećmi. Odwiedzaj sklepy, wybierz piękne portfolio, kup inne niezbędne rzeczy.
• Stan dziecka zależy od właściwego wyboru szkoły. Lepiej oddać dziecko tym, które uwzględniają indywidualność każdego dziecka i nie pracują ze wszystkimi dziećmi na tej samej zasadzie.
• Lepiej jest rozwijać talenty i pomagać dziecku sięgać po wiedzę.

Aby właściwie wychować dziecko, należy wziąć pod uwagę cechy charakteru. Jeśli dziecko chce milczeć, nie zmuszaj go do mówienia. Samotni introwertycy przywracają energię witalną.Kiedy się komunikują, zostaje zmarnowana. Dlatego, gdy dzieci przychodzą z imprezy, w której jest głośno, chcą milczeć i zrelaksować się. Nie próbuj dowiedzieć się o ich wrażeniach.

Niezwykle trudno jest takim dzieciom przyzwyczaić się do nowej sytuacji, dlatego należy spokojnie odnieść się do faktu, że trudno jest dziecku opanować nowe grupy. Jeśli okruchy pójdą gdzieś z rodzicami, musisz pozwolić dziecku bawić się poza wszystkimi, jeśli w towarzystwie jest duża liczba nieznanych dzieci. Kiedy się do nich przyzwyczai, szybko dołącza do grupy. Ważne jest, aby nie próbować naciskać.

Mały introwertyk nie jest powodem do zmartwień. Jeśli aktywnie mu pomożesz, pojawią się niezbędne umiejętności komunikacyjne. Różnorodne talenty, których takie dzieci mają wiele, będą mogły znaleźć wyraz w działalności twórczej. Należy zwrócić uwagę na niezależność dziecka, pomóc mu i spróbować wzbudzić zainteresowanie społeczeństwem. Rodzice powinni mocno wspierać dziecko, ponieważ przeraża go nieznany świat.

Zobacz następny film ze wskazówkami dla rodziców introwertycznego dziecka.