Psychologia

Labilność: koncepcja, cechy, przyczyny i metody leczenia

Labilność: koncepcja, cechy, przyczyny i metody leczenia
Spis treści
  1. Koncepcja i charakterystyka
  2. Odmiany
  3. Objawy i diagnoza
  4. Relacje z innymi ludźmi
  5. Powody pojawienia się
  6. Metody leczenia i profilaktyki
  7. Porada psychologów

Znajomość pewnych warunków psychicznych (odchylenia, zaburzenia) jest niezwykle ważna dla każdej osoby. Dotyczy to w pełni stanu, takiego jak labilność. Jest mniej znany niż depresja czy nerwica, ale nie staje się mniej niebezpieczny.

Koncepcja i charakterystyka

W psychologii termin „labilność psychiczna” ma inne znaczenie niż w fizjologii. Nie jest to liczba sygnałów elektrycznych przekazywanych przez włókna nerwowe, ale szybkość występowania procesu umysłowego plus szybkość przełączania się między nimi. W każdym razie zwraca się uwagę nie tylko na poziom labilności w danym momencie, ale także na różnice w tym poziomie w różnych sytuacjach.

Ogólnie rzecz biorąc, labilność jest rozumiana jako:

  • mobilność lub mobilność (w normalnej sytuacji);
  • niestabilność (z objawami patologicznymi);
  • zmienność (dynamika niektórych procesów).

Ponieważ wszystkie procesy biologiczne w ciele są kontrolowane przez układ nerwowy, ostatecznie wiąże się z tym ogólna labilność. Dotyczy to częstotliwości drgań serca oraz liczby oddechów i temperatury ciała. Nie ma mowy o nastroju. Dlatego istnieje bezpośredni związek między nasileniem zmienności a ryzykiem patologii. Wiele odchyleń psychicznych i psychicznych można skorygować, zwracając należytą uwagę na stan autonomicznego układu nerwowego. Pokazuje napięcie stresowe znacznie wcześniej niż mózg.Aktywowana jest aktywność głównych narządów i układów, rozpoczyna się korzystanie z wewnętrznych rezerw. Tylko jeśli napięta sytuacja trwa długo, centralny układ nerwowy jest już podłączony.

Ważne jest, aby zrozumieć, że granice „normalnej” i „nienormalnej” labilności w życiu człowieka stale się zmieniają. Ma to znaczenie zarówno wiek, jak i częstotliwość stresujących sytuacji.

Często pisze się, że labilność psychiki jest zdecydowanie punktem ujemnym. Nie jest tak, ponieważ taka właściwość osoby pozwala ci dostosować się do zmieniającego się środowiska, zmienić. Brak możliwości mobilizacji umysłowej, niechęć do zmiany konfiguracji zachowania czasami powoduje nie mniej szkody niż niestabilność. W normalnej psychice muszą istnieć oba momenty, które pojawiają się tylko tam, gdzie są odpowiednie. Trudności i problemy związane są z nadmiernym stopniem obu stanów. Zwykle zwiększona labilność oznacza, że ​​dana osoba ma określony rodzaj temperamentu. Choleryczni pacjenci wyróżniają się danym fizjologicznym poziomem zwiększonego tempa reakcji emocjonalnej.

Dość często niestabilność nastroju wiąże się z:

  • warunki neurotyczne;
  • uraz psychiczny w dzieciństwie;
  • poprzednia traumatyczna sytuacja o podobnej treści;
  • ludzka nieprzygotowanie na pewne zmiany społeczne, gwałtowne wstrząsy w społeczeństwie.

Ważne jest, aby zrozumieć, że labilność może również zostać wywołana przez czynniki czysto fizjologiczne:

  • organiczne zaburzenie mózgu spowodowane urazem;
  • zatrucie substancjami psychoaktywnymi i narkotycznymi;
  • nowotwory złośliwe;
  • patologie naczyniowe.

    Dlatego ustalenie prawdziwych przyczyn nieprawidłowej labilności jest bardzo ważne. Przede wszystkim należy sprawdzić i, jeśli to możliwe, wykluczyć czynniki fizjologiczne. Ciężkie stany patologiczne często muszą być eliminowane w placówkach stacjonarnych. Organicznym zaburzeniom osobowości (tak zwany zespół asteniczny) towarzyszą różne negatywne objawy, w tym szybkie zmęczenie, zwiększona wrażliwość, zmniejszona aktywność i zawroty głowy. W każdym razie, zarówno w przypadku patologicznych, jak i „warunkowo normalnych” szybkich zmian nastroju, występują wspólne cechy (objawy).

    W ostrych i nieuzasadnionych silnych przejawach emocji, nawet u dzieci i młodzieży, wymagane jest skorzystanie z pomocy profesjonalistów. Nie myśl, że wszystko minie samoistnie. Nawet jeśli nie jest to kwestia patologii (wskazanych powyżej lub innych), można obawiać się powstania nietrwałego typu osobowości. Ludzie z nim związani są dobrze rozpoznawani: ich nastrój zmienia się z pozornie nieistotnych czynników. Tak więc, wpadając w deszcz, nie mając czasu, aby wsiąść do autobusu lub rozbić filiżankę, osoby takie pogrążają się w głębokim mroku lub rozdzierają irytację od otaczających ich osób.

    Psychoterapeuci i inni specjaliści wiedzą na pewno: w trakcie testu elementarnego osoby o nietrwałej osobowości mogą niespójnie zmienić swój nastrój w ciągu minuty. Oznacza to:

    • zwiększony temperament;
    • imponujący potencjał konfliktu;
    • słabość samokontroli;
    • skłonność do histerycznych ataków.

    Klasyfikacja odchyleń charakteru opracowana przez Lichko dotyczy przede wszystkim dzieci. Charakteryzują się niestabilnością emocjonalną i nieprzewidywalnością w zachowaniu. Wystarczy, że ktoś „nie spojrzał na nich”, aby nastąpiła agresja lub głęboki spadek pewności siebie. Z drugiej strony pozornie nieznaczne pochwały można łatwo wykorzystać do manipulowania takimi dziećmi. Obie te skrajności muszą zostać odwrócone, aby mogły spowodować negatywne konsekwencje.

    Odmiany

    Nawet najbardziej ogólna cecha labilności pokazuje, że dzieli się ona na szereg opcji.Tak więc labilnemu akcentowaniu charakteru w dzieciństwie i okresie dojrzewania często towarzyszy infantylizm i / lub maskowanie go. Niektórzy eksperci uważają, że infantylizm jest rodzajem podstawy do powstawania różnych psychopatii i innych odchyleń. W wyniku wieloletnich badań psychiatrycznych udało się udowodnić, że labilności emocjonalnej w wielu przypadkach towarzyszą reakcje paradoksalne, działania niemotywowane. Obrażając kogoś z jakiegoś drobiazgowego powodu, człowiek wybucha w przypływie histerycznego śmiechu lub, przeciwnie, gdy pojawia się jakieś niezaprzeczalnie radosne wydarzenie, łzy płyną w dół rzeki.

    Wraz z emocjonalnymi obserwowane są charakterystyczne procesy psychomotoryczne. Tak więc w chwili gwałtownej radości niezmiennie występuje podniecenie motoryczne. Jeśli nastrój się pogarsza, aktywność gwałtownie spada, aż do całkowitej niechęci do robienia czegokolwiek. Chwiejność psycho-emocjonalna prawie nieuchronnie powoduje:

    • zwiększona wrażliwość;
    • frywolność;
    • podejrzliwość;
    • wysoka wrażliwość na krytykę innych;
    • niekontrolowane podniecenie.

    Afektywnie labilny typ akcentowania charakteru należy wyraźnie odróżnić od labilności we właściwym znaczeniu tego słowa. Cechą takiego akcentowania jest raczej wysoka kompensacja negatywnych cech osobowości z jej pozytywnymi właściwościami. Jednocześnie jednak dana osoba jest skłonna do nieograniczonego zaufania różnego rodzaju autorytetów, czy to znanych osobistości, bezpośredniego otoczenia, doktryn filozoficznych, religijnych i politycznych, lubianych sądów. Co ważne, chłodzenie w stosunku do tego wszystkiego (często z przejściem do przeciwnych pozycji) może zachodzić bardzo łatwo, a nawet wielokrotnie. Łatwo jest zrozumieć, jakie konsekwencje powoduje taka niespójność.

    Przy labilnym akcentowaniu prawie wszystko zależy od aktualnego stanu emocjonalnego. Czasami nie możesz zasnąć, znika apetyt i pojawia się nieoczekiwane pragnienie samotności lub pozostania w hałaśliwych towarzystwach. Ludzie z takim akcentem mogą doświadczać głębokich i długich emocjonalnych przywiązań, tworzyć silne rodziny i zaprzyjaźnić się z kimś przez dziesięciolecia. Jednak wiele zależy od gotowości innych ludzi do znoszenia częstych kłótni i dziwactw. Ludziom z takim odchyleniem charakteru niezwykle trudno jest tolerować separację od tych, do których są przywiązani, podwójnie i trzykrotnie trudniej jest krytykować i negatywnie oceniać przedmiot swojej pasji.

    Dodatkowo warto wspomnieć o labilności intelektualnej (o której często się zapomina, sprowadzając wszystko do sfery czysto emocjonalnej). Ta właściwość psychiki pozwala przetwarzać ogromną liczbę faktów, wydarzeń, osądów, obserwacji. Takie przetwarzanie odbywa się podświadomie. Osoby nietrwałe intelektualnie mogą:

    • szybko przełączać się z jednego źródła informacji na drugie i odwrotnie;
    • jednocześnie przetwarzają informacje o innym charakterze;
    • natychmiastowe przełączanie między poszczególnymi zadaniami, nawet jeśli ich treść nie jest w żaden sposób połączona, a nawet całkowicie odwrotnie.

    Ta strona labilności po raz pierwszy zwróciła uwagę psychologów dopiero w drugiej połowie XX wieku. Ogromne przyspieszenie rytmu życia sprawiło, że jest to jedyny możliwy sposób dostosowania ludzi do współczesnego świata. Osoby nietrwałe intelektualnie mogą na przykład podczas podróży w transporcie myśleć o nadchodzącym raporcie na spotkaniu, nie zapominając o tym, gdzie muszą zmienić pociągi, gdzie wysiąść i tak dalej. Połączenia, hałas, rozmowy nie odwracają uwagi od rozwiązywania takich problemów.

    Należy pamiętać, że mówimy o wysokiej jakości urządzeniu, a nie o zwykłym chaotycznym przełączaniu uwagi.

    Objawy i diagnoza

    Po zapoznaniu się z negatywnym wpływem labilności emocjonalnej na życie codzienne łatwo to zrozumieć - niezwykle ważna jest szybka diagnoza takiego odchylenia u dzieci.Tylko poprzez szybkie korygowanie zachowań można zwiększyć poziom socjalizacji i uniknąć kolejnych problemów. Ogromna trudność wiąże się jednak z brakiem zwykle określonych odchyleń do 10-12 lat. Nawet doświadczeni psychologowie obserwujący grę lub codzienną komunikację mają trudności z identyfikacją podejrzanych znaków. Ale możesz zwrócić uwagę na taki czynnik ryzyka, jak choroby różnych narządów ciała, wywołane warunkowo patologicznymi mikroorganizmami.

    Lokalizacja ogniska zakaźnego nie ma znaczenia: mogą to być patologie płucne i zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego oraz zaburzenia trawienia i odchylenia w funkcjonowaniu wątroby lub gruczołów wydzielania wewnętrznego. Czasami inne patologie mogą również wywoływać negatywne zmiany psychiczne. Jednocześnie wspólną cechą jest to, że choroby są stosunkowo łatwe, ale opóźnione i mogą szybko powrócić. Badania, które wyjaśnią rolę i znaczenie każdego zespołu w tworzeniu labilności, dopiero nadejdą. Ale już jest jasne, że stanowią one, jeśli nie bezpośrednią przyczynę odchyleń, tło.

    Nasilenie przejawów labilności u nastolatków jest większe niż u dzieci. Wynika to z bardziej rozwiniętej i zróżnicowanej psychiki, która pod wieloma właściwościami już zbliża się do psychiki dorosłych. Ale psychologowie muszą pokonać inną trudność: od 12 do 17 lat, a czasem nieco później, niestabilność emocjonalna występuje prawie w każdym przypadku. Tutaj tylko rodzice, starsi krewni, koledzy z klasy i ogólnie wszyscy, którzy komunikują się z problematycznymi nastolatkami, mogą zapewnić nieocenioną pomoc. Pierwszym znakiem, który pozwala nam mówić o składaniu labilności, jest zbyt częsta i niezwykle gwałtowna zmiana nastroju bez uzasadnionego powodu.

    Lekko obniżona ocena w szkole, negatywna ocena od rówieśników (powiedziane mimochodem) i podobne zdarzenia mogą trwale pogorszyć nastrój. Ale jednocześnie okrzyk aprobujący wystarczy, by poprawić się przez długi czas. Często nastolatki niestabilne emocjonalnie „zapalają się” z pewnymi hobby, ale mogą też szybko się nimi rozczarować. Kolejnym znakiem jest entuzjazm popularnych wykonawców, kreatywnych postaci. Ten entuzjazm może sięgać nawet lekkomyślności.

    Wszystkie takie objawy najłatwiej zauważyć tylko w rodzinie, w szkole. Dlatego odgrywają decydującą rolę we wczesnej diagnozie. Wykwalifikowani psychologowie koniecznie przeprowadzają wywiady ze wszystkimi, aby potwierdzić lub odrzucić założenie labilności emocjonalnej. Nastolatki skłonne do tego czują się dobrze w rodzinie, jeśli są otoczone uwagą i doceniane. Ale w niesprzyjającej sytuacji należy uważać na wyrastanie zwykłego pragnienia niezależności w ciągłym odrzucaniu wszystkich krewnych.

    Labilność nieletnich prawie całkowicie eliminuje pretensje do przywództwa zarówno w formalnych, jak i nieformalnych kręgach komunikacyjnych. Ten typ osobowości ma inne charakterystyczne objawy:

    • jasne zrozumienie twojej niestabilności emocjonalnej i powiązanych problemów;
    • chęć ofiarowania się innym bez fundamentalnej „zmiany”, bez dostosowania do czyichś opinii;
    • umiejętność zrozumienia, co myślą o nich inni ludzie (od pierwszych sekund komunikacji);
    • odpowiednia reakcja na ten związek (koniecznie wykazana otwarcie).

    Czasami labilność przeplata się z histerycznym akcentowaniem. Jednocześnie przejawia się pewien stopień egocentryzmu, ale podkreślona demonstracyjna natura działań jest wykluczona. Zdolność do empatii z innymi ludźmi i emocjonalnego przywiązania się do nich pozostaje. W przeciwieństwie do postaci czysto histerycznej, nie ma wyrafinowanego, energicznego awanturnictwa, chęci przyciągnięcia uwagi ludzi za wszelką cenę.Zamiast pretensji do wyłączności, typowe są marzenia o pokoju i pacyfikacji (w tym dla przyjaciół, krąg wewnętrzny).

    Należy zauważyć, że labilny typ osobowości może mieć również cykloidalny odcień. Osobliwością takiego akcentowania jest, jak sama nazwa wskazuje, cykliczne wahania nastroju. W wyniku specjalnych badań można wykryć inne odchylenia od normy, chociaż są one stosunkowo rzadkie. Można założyć obecność labilności u dorosłych ze względu na zwykle towarzyszące okoliczności:

    • brak uwagi;
    • silne szoki psychiczne;
    • długie i / lub bardzo poważne awarie życia;
    • ustalone wady edukacji;
    • systematyczne narażenie na stres.

    Podczas diagnozowania należy również zebrać informacje o:

    • zmiany hormonalne;
    • niedobory witamin;
    • niewystarczające lub nadmierne spożycie pierwiastków śladowych ważnych dla układu nerwowego.

    Relacje z innymi ludźmi

    Po zapoznaniu się z ogólnymi cechami i charakterystycznymi oznakami labilności musimy teraz dowiedzieć się: jak zachowywać się wobec tych, którzy są do tego skłonni, jakich błędów nie można popełnić. Niestabilne emocjonalnie osobowości mogą wpaść w rodzaj depresji, a czasem nawet wyrażać myśli samobójcze. Ale ten negatywny nastrój szybko mija, a ponowne podniesienie alarmu jest niepożądane.

    Nie warto też postrzegać zachowania nietrwałej osoby jako przejawy rozpusty lub złego wykształcenia: „trzymanie się w rękach” i „rozwijanie samokontroli” jest niezwykle rzadkie. Ale bardzo ważne jest przemyślenie sposobu postępowania, który powinien być jak najbardziej poprawny.

    Ważne jest, aby zrozumieć, że labilna osobowość u dorosłych jest zwykle nieożywiona, może „eksplodować” z powodu nieuprzejmości, a nawet krytyki. Również w rodzinach prawdopodobny jest wzrost autorytaryzmu i pragnienie skandali. Pozostaje tylko okazać dobrą wolę. Konieczne jest unikanie odwetu gniewu i wściekłości, ponieważ tylko pogorszy to sprawy. Zaleca się również wykluczanie rozmów na oczywiście nieprzyjemne i prowokujące tematy, a nie osobiste.

    Powody pojawienia się

    Głównymi przyczynami ograniczonej stabilności układu nerwowego i psychiki mogą być:

    • stres
    • organiczne wady mózgu i inne patologie neurologiczne;
    • psychozy i psychopatie;
    • otępienie
    • błędy w edukacji i zły przykład rodziców, starszych dzieci.

    Metody leczenia i profilaktyki

    Tylko profesjonaliści mogą wybrać leczenie! Walkę z labilnością spowodowaną przeciążeniem emocjonalnym prowadzą psychologowie. W poważniejszych przypadkach przepisywane są środki uspokajające, czasem uspokajające lub przeciwdepresyjne. Konieczne jest nauczenie pacjentów metod bezkonfliktowej konsekwentnej reakcji, wyćwiczenie uwagi i cech wolicjonalnych. Zapobieganie obejmuje:

    • normalizacja relacji rodzinnych;
    • terminowe i pełne leczenie chorób somatycznych;
    • wykluczenie złych wzorców do naśladowania;
    • minimalizowanie stresu, łagodzenie stresu emocjonalnego.

    Porada psychologów

    Eksperci w dziedzinie psychologii zalecają przeprowadzenie dokładnego badania, jeśli istnieje podejrzenie labilności. Bardzo ważny jest zdrowy sen i prawidłowe odżywianie, relaksujący masaż, spacery na świeżym powietrzu. Każde samoleczenie jest niedopuszczalne, nawet jeśli diagnoza zostanie dokładnie potwierdzona. U innych wrażliwość i uwaga są bardzo ważne. Jednocześnie muszą również odrzucić fałszywy „humanizm”, natychmiast szukając pomocy.

    Czym jest labilność emocjonalna, zobacz następny film.

    Napisz komentarz
    Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

    Moda

    Piękno

    Odpocznij