Kim są programiści?

Każda osoba, w takim czy innym stopniu, może uważać się za programistę, ponieważ planuje dla siebie pewne sytuacje życiowe, swój czas i sekwencję działań, nieświadomie dostosowując swoje działania do określonych algorytmów.

Profesjonalni programiści są zaangażowani w przenoszenie zadań życiowych na język zrozumiały dla komputera, kodowanie ich w różnych językach i tworzenie algorytmów dla działań komputerowych naśladujących ludzkie myślenie.

Programiści systemu to specjaliści, opracowywanie i kodowanie komponentów systemów operacyjnych, sterowników urządzeń i systemów oprogramowania, które są bezpośrednio związane z rdzeniem systemu. Zapewniają połączenie wszystkich części systemu operacyjnego, dzięki czemu działa on jako pojedynczy organizm. Na barkach inżynierów systemowych znajdują się wszystkie działania związane z bazami danych: od programowania po administrację.

W programowaniu systemu istnieje kilka istotnych cech związanych z tworzeniem oprogramowania, które wymagają od pracownika następujących umiejętności:

• znajomość języków programowania niskiego (asemblera) i pośredniego (C) poziomów oraz języków wysokiego poziomu (C ++, Python itp.);
• administrowanie bazą danych (SQL, Oracle itp.);
• znajomość sprzętu komputerowego;
• znajomość mikrokontrolerów;
• umiejętność regularnego samokształcenia.

Działalność specjalisty systemowego nie ogranicza się do zapewnienia skoordynowanej pracy komponentów osobnego kompleksu komputerowego, ale obejmuje także sprawne działanie sieci wewnętrznych i zewnętrznych oraz urządzeń sieciowych. Zapewnia to dobrą znajomość budowy sieci komputerowych, protokołów sieciowego przesyłania danych i aplikacji serwerowych.

Jeśli programowanie systemu wymaga umiejętności inżynieryjnych, co jest typowe dla męskiej części populacji, wówczas stosowane jest przede wszystkim znajomość języków programowania, znajomość najczęściej używanych algorytmów i zastosowanie komponentu projektowego, który jest równie odpowiedni dla dziewcząt.

Programowanie aplikacji (programowanie aplikacji) - tworzenie i debugowanie aplikacji dostosowanych do prostego użytkownika komputera. Obejmują one prawie wszystkie aplikacje do obsługi określonych działań (programy inżynierskie i księgowe, edytory tekstu, dźwięku i wideo itp.).

Według rosyjskiego klasyfikatora działalności zawodowej programista specjalności przypisał kod 25857.

Specjaliści związani z programowaniem aplikacji powinni posiadać następującą wiedzę i umiejętności:

• mówić w kilku językach wysokiego poziomu (C ++, Python, Java itp.);
• umieć komponować algorytmy przy użyciu metod programowania proceduralnego i obiektowego (OOP);
• posiadać umiejętności korzystania z różnych IDE (zintegrowane środowisko programistyczne) - zintegrowane środowisko programistyczne;
• być w stanie produkować wysokiej jakości testy i debugowanie stworzonego oprogramowania.

Istnieją następujące poziomy warunkowe dla oceny profesjonalizmu stosowanych programistów (rosnąco).

• Junior - Jest to poziom początkowy z minimalnym progiem wiedzy i umiejętności do wejścia, to znaczy obecnością minimalnego doświadczenia praktycznego i wiedzy teoretycznej. Na tym etapie programista przypisuje standardowe zadania do kodowania poszczególnych komponentów, umożliwiając tworzenie (GUI) standardowych interfejsów użytkownika i stron internetowych według szablonów. Powierzono mu również całą pracę związaną z rysowaniem, w tym tworzenie front-endowych zasobów internetowych (wygląd witryn w przeglądarce).
• Środkowy - Najważniejszą częścią wszystkich programistów są profesjonaliści w swojej dziedzinie, którzy mają duże doświadczenie w pracy praktycznej i rozległą bazę teoretyczną. Z reguły znają kilka języków programowania i potrafią umiejętnie manipulować bazami danych, a także pomyślnie debugować swoją część wygenerowanego kodu. Ten typ obejmuje dobrych wykonawców, którzy potrafią pisać prosty i zrozumiały kod do wykonywania określonych zadań. Poziom średni zapewnia także umiejętności programistyczne (tworzenie oprogramowania po stronie serwera zasobu sieciowego).
• Senior - To najwyższy krok w „środowisku oprogramowania łańcucha żywnościowego”. Profesjonalnie ta odmiana łączy wiedzę i umiejętności średnich specjalistów oraz umiejętność generowania pomysłów przy użyciu niestandardowego podejścia. Specjaliści z tej klasy mogą jednocześnie pracować z dużym zespołem jako architekci i programiści, tworząc jedno oprogramowanie z fragmentów kodu wykonawców, testując je i finalizując przed wydaniem produktu końcowego. W rzeczywistości ten poziom zapewnia posiadanie wielu powiązanych zawodów, takich jak debugger i architekt oprogramowania.

Tester lub inżynier testujący oprogramowanie monitoruje jakość tworzonego oprogramowania. Oprócz wyszukiwania błędów monitoruje szybkość i jakość wykonania kodu. Po wykryciu błędu naprawia go i przesyła dane z powrotem do programistów, aby go naprawić.

Działania kompetentnego testera znacznie oszczędza zasoby finansowe i czasowe firmy na rozwój oprogramowania. Soft jest testowany na różne sposoby etapami, tworząc raport o błędzie dla programistów. Tester musi mieć dobrą znajomość celów i funkcjonalności tworzonego produktu. Wraz z funkcjonalnością powinien oceniać użyteczność z punktu widzenia użytkownika i dawać programistom odpowiednie zalecenia.

Istnieje wiele rodzajów walidacji. Na przykład test zgodności funkcjonalności produktu z jego obliczonym obciążeniem sprzętu i innych komponentów. Sprawdza również funkcjonalność baz danych podczas wprowadzania i niszczenia danych, a także sprawdza warunki bezpieczeństwa - uwierzytelnianie użytkownika.

Inżynier testujący sprawdza zgodność kodu ze wszystkimi zadeklarowanymi danymi technicznymi i znajduje błędy - błędy.

Do obowiązków testera należy również przygotowanie dokumentacji technicznej dla testowanego produktu. Zgłaszają również i opracowują skrypty testowe i narzędzia. Ci inżynierowie testują oprogramowanie w dwóch trybach:

• testy alfa - produkt w fazie rozwoju;
• testy beta to pierwsza wersja gotowego produktu.

Ponadto specjaliści w tym profilu z reguły zapewniają wsparcie techniczne dla zasobów sieciowych, odpowiadając na pytania i udzielając rekomendacji użytkownikom w trybie interaktywnym. Wskazane obowiązki testera obejmują następujące kroki:

• testowanie i analiza;
• przygotowywanie raportów technicznych i debugowanie.

Istnieje wiele rodzajów programowania: od pisania oprogramowania dla mikrokontrolerów i aplikacji mobilnych po tworzenie kompilatorów i całych systemów operacyjnych. Istnieje również wiele podobnych zawodów programistycznych: od obliczeń matematycznych i opracowywania algorytmów po tworzenie architektury dużych projektów, których kody są kompilowane w różnych językach programowania. W tworzeniu oprogramowania uczestniczą: scenarzyści, programiści, koderzy, projektanci, projektanci układów, debuggery, tłumacze i architekci.

Ważne jest, aby przyciągnąć potencjalnych użytkowników na etapie przygotowania projektu i jego testowania, aby w procesie tworzenia uwzględnili swoje rekomendacje dla wygody użytkownika. Na etapie przygotowawczym konieczna jest interakcja twórcy algorytmu, projektanta i potencjalnego konsumenta w celu ustalenia niezbędnej funkcjonalności i stworzenia przyjaznego dla użytkownika interfejsu.

W procesie tworzenia algorytmu niezbędny jest udział jego twórcy, koderów modułów programu i architekta projektu. A przy tworzeniu aplikacji internetowych zaangażowanie projektanta i kodera HTML jest po prostu konieczne.

Analityk biznesowy W rzeczywistości tłumaczy wymagania i życzenia klienta na język zrozumiały dla programistów.Klient z reguły wyznacza to zadanie nieswoiście, nie znając zawiłości procesu tworzenia oprogramowania, więc analityk biznesowy, po wysłuchaniu życzeń klienta, tworzy formalny opis projektu, formując go w formie zadania technicznego. Ta praca powinna łączyć logikę biznesową klienta z możliwościami rzeczywistego wdrożenia.

Wszyscy wyspecjalizowani specjaliści muszą co najmniej nawigować w powiązanych zawodach, aby w procesie rozwoju nie było nieporozumień między specjalistami. Idealnie, projektant powinien mieć trochę wiedzy na temat układu HTML i opanować umiejętności Photoshopa, a koder powinien być w stanie pracować z kilkoma językami programowania i opanować sztukę debugowania. Nie jest wcale takie złe, gdy programiści opanowali zarówno techniki matematyczne, jak i sztukę architektoniczną gromadzenia i łączenia modułów programu napisanych w różnych językach programowania.

Karierę programisty można kształtować w dwóch głównych obszarach: rosnącym profesjonalizmie w wybranym segmencie tworzenia produktu i doskonaleniu menedżerskim. Najlepsi architekci, kierownicy projektów i dyrektorzy IT wychodzą ze środowiska programisty, ponieważ znają całą „kuchnię” rozwoju oprogramowania od wewnątrz.