Śledczy: obowiązki i różnice w stosunku do śledczego

Śledczy jest pracownikiem działu śledczego organów ścigania zaangażowanych w dochodzenie w sprawie przestępstw. W naszym artykule porozmawiamy o obowiązkach badacza, podstawowych wymaganiach dotyczących jego umiejętności zawodowych i cech osobistych.

Zbrodnia nie jest nowym zjawiskiem, istnieje tak samo jak sama ludzkość. Usłyszeliśmy źródła pisane wskazujące, że nawet w starożytnych Chinach, Grecji i Rzymie przeprowadzono identyfikację osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa i przesłuchania. W czasach Cesarstwa Rzymskiego istniały nawet specjalnie wyszkolone osoby, które przeprowadzały inwigilację i przeszukania, gromadziły dowody winy i usystematyzowały je, aby następnie uzyskane informacje mogły zostać wykorzystane na rozprawach sądowych.

Od XVII wieku wzrosły wymagania wobec zawodu śledczego. Osoba ta powinna posiadać wiedzę z zakresu medycyny, rozpoznawania pisma ręcznego, a także rozumieć mechanizm działania trucizn na ciało. Do końca XIX wieku. pojawiły się najnowsze metody rozwiązywania przestępstw - pobieranie odcisków palców, fizjonomia i kryminalistyka wyróżniały się w osobnym kierunku naukowym.

Obecnie z pozycji rosyjskiego kodeksu postępowania karnego śledczym jest prokurator, a jego uprawnienia obejmują prowadzenie czynności śledczych.

Ten specjalista ma prawo do:

• wszczynać postępowanie karne zgodnie z procedurą ustanowioną przez prawo;
• pracować nad nimi;
• rozwiązywać problemy operacyjne powstałe podczas dochodzenia w sprawie przestępstwa, z wyjątkiem przypadków, w których konieczne jest uzyskanie orzeczenia sądowego;
• angażować się w apelacje w sprawach sądowych w celu ich dalszego rozpatrzenia;
• występować jako prokurator w procesie sądowym.

Zawód badacza jest obecnie bardzo ważny; ponosi on dużą odpowiedzialność moralną, gdy specjalista nie ma prawa popełnić błędu. Dlatego musi podchodzić do każdego dochodzenia z wielką starannością. Frywolne podejście do pracy może prowadzić do tego, że niewinni ludzie zostaną ukarani, a prawdziwi przestępcy pozostaną na wolności i będą kontynuować swoje mroczne sprawy.

Zawód badacza ma swoje zalety i wady. Z jednej strony jest to popularna specjalność, która jest aktualna przez cały czas, a dobrzy specjaliści są na wagę złota. Praca śledczego jest dobrze opłacana przez państwo, aw społeczeństwie przedstawiciele tego zawodu są szanowani i honorowani. Poziom wynagrodzenia badacza zależy od organizacji, w której pracuje. Najwyższą płatność płacą pracownicy Komitetu Śledczego - tutaj śledczy otrzymują od 45 do 80 tysięcy rubli, poziom płatności w prokuraturze jest nieco niższy - tam otrzymują 40-70 tysięcy, najniższe płacone są pracą śledczego FSB i policji - ich wynagrodzenia wahają się od 30 do 45 tysięcy rubli.

Wartości te można jednak nazwać raczej arbitralnymi, ponieważ sumy zależą od doświadczenia zawodowego. Tak więc młodzi specjaliści otrzymują około 25-30 tysięcy rubli, a dodatkowe płatności za staż osiągają 70%. Posiadacze wysokich rang dodają od 15 do 30% wynagrodzenia, dodatki motywacyjne przysługują specjalistom pracującym w szczególnych warunkach lub z zamkniętymi dokumentami.

Śledczy korzystają z szeregu przywilejów ze strony państwa:

• dodatkowy okres urlopowy;
• wcześniejsza emerytura z obowiązkowymi świadczeniami;
• możliwość poddania się leczeniu w sanatoriach i uzdrowiskach kosztem budżetu państwa;
• bezpłatny transport
• dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne;
• zapisywanie dzieci do przedszkola omijającego kolejkę;
• rekompensata kosztów gotówkowych za wynajem mieszkania.

W ramach specjalizacji pracownik ma możliwość pomocy osobom w trudnej sytuacji i wszechstronnego rozwoju jako specjalista. W trakcie pracy z różnymi bazami danych, powiązanymi ekspertami i dokumentacją badacz codziennie podnosi profesjonalizm i doskonali umiejętności.

Ten zawód ma jednak znaczenie wady. Przede wszystkim jest to nieregularny harmonogram pracy, a także silny stres moralny i fizyczny.. Prowadzi to do tego, że w organach ścigania dochodzi do dość dużej rotacji personelu i nie wszyscy, którzy zostają śledczymi, utrzymują się na tym stanowisku przez długi czas.

Nie tylko zwykli Rosjanie, z dala od prawa, ale nawet nowicjusze często mylą pracę śledczego i przesłuchującego. Przyjrzyjmy się bliżej podobieństwom i różnicom między tymi zawodami. Przesłuchujący to pracownik należący do organów śledczych. W zdecydowanej większości przypadków są to pracownicy VD, czyli policjanci. Kategoria ta obejmuje również pracowników straży granicznej, FSB, policji podatkowej, a także straży pożarnej, dowódców jednostek wojskowych i innych struktur.

Śledczy jest specjalistą odpowiedzialnym za wstępne dochodzenie w sprawie karnej. Zakres uprawnień tej osoby jest znacznie większy niż w przypadku oficera przesłuchującego, wśród nich można zidentyfikować:

• prawo do wszczęcia postępowania;
• przeprowadzanie przeszukania i innych środków niezbędnych dla interesu dochodzenia;
• tworzenie specjalnych instrukcji dla organów śledczych, które muszą koniecznie wziąć do pracy.

W oparciu o powyższe definicje może się wydawać, że interrogator w hierarchii usług jest nieco niższy od badacza - ale tak nie jest. Śledczy, zgodnie z prawem Federacji Rosyjskiej, mają prawo do prowadzenia dochodzeń w sprawie 68 przestępstw, a to dość duży krąg prac. To ci specjaliści podejmują podstawową pracę z populacją, prowadzą działania wyjaśniające i zbierają dane w ramach obowiązującego prawodawstwa. Pod wieloma względami zwalniają śledczych z konieczności robienia takich „drobnych” rzeczy, jak kradzież toreb i telefonów komórkowych, aby śledczy mogli spokojnie poradzić sobie z poważniejszymi problemami, które mogłyby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa życia obywateli.

Ale to wcale nie oznacza, że ​​oficer przesłuchujący jest podporządkowany śledczemu, ponieważ oficer przesłuchujący ma prawo do prowadzenia działalności gospodarczej bez udziału Komitetu Śledczego. W rzeczywistości obaj ci specjaliści mają prawo do przeprowadzania kompleksowych kontroli, gromadzenia dowodów i uzyskiwania danych ekspertów.

Różnica w czynnościach badacza i pytającego jest następująca:

• zakres prowadzonych przez nich spraw jest inny - przesłuchujący zajmują się sprawami administracyjnymi i między karnymi, a śledczy tylko tymi, którzy odgrywają ważną rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa obywatelom;
• śledczy ma prawo przekazać śledczym przygotowanie i przeprowadzenie niektórych czynności, które wymagają zbyt wiele czasu, w tym gromadzenia danych dotyczących niektórych obszarów dochodzenia;
• śledczy nie ma możliwości zajęcia się sprawą śledczego i odwrotnie, ale może pracować nad tym samym przestępstwem w tandemie;
• śledczy działa niezależnie, może sam wszcząć postępowanie, oficer przesłuchujący musi złożyć wniosek o zezwolenie do władz wyższych;
• śledczy może samodzielnie zamknąć lub zawiesić sprawę, oficer śledczy nie ma takiej możliwości.

Oczywiście różnice między obowiązkami funkcjonalnymi a kompetencjami badacza i badacza są ogromne, ale tymczasem wspólnie wykonują bardzo trudną robotę. Jeśli wszystko, co zwykle robi śledczy, przekazuje się śledczemu na rozwój, po prostu straci dużo czasu na rozwiązywanie drobnych problemów, w wyniku czego straci wątek własnego biznesu, co ma ogromne znaczenie dla porządku publicznego.

We współczesnej Federacji Rosyjskiej zawód śledczego jest reprezentowany w kilku agencjach rządowych: w Wielkiej Brytanii, FSB, a także w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, prokuraturze, w tym wojsku, w GU do kontroli obrotu narkotykami w ramach rosyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Ich uprawnienia mogą się różnić w zależności od szczegółów prowadzonej sprawy.

W zależności od charakteru wykonywanej pracy funkcje pracownika są różne. W związku z tym śledczy mogą poradzić sobie z różnymi problemami.

• Dochodzenie w sprawie przestępstwa. Ten specjalista zajmuje się przede wszystkim działaniami analitycznymi. Uważnie studiuje protokoły ankiet naocznych świadków, zebrał dowody i dowody sądowe. Ponadto bierze czynny udział w przesłuchaniu osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa. Specjalista otwiera sprawę karną i przekazuje ją do sądu po zebraniu dowodów.
• Zarządzanie operacyjne. Zwykle ten badacz działa w biurze, jego podwładni, badacze polowi, przeprowadzają wycieczki terenowe.To oni odpowiadają za wszystkie pościgi, strzelaniny i inne rodzaje aktywności, które są nam tak znane z serialu o policyjnych dniach pracy.

Cała praca śledczego ma jeden cel - ujawnienie popełnionych przestępstw. Na podstawie tego zadania i opisu stanowiska, pracownik jednostki dochodzeniowej wykonuje następujące obowiązki:

• przyjmuje oświadczenie o przestępstwie;
• wszczyna postępowanie karne zgodnie z procedurą ustanowioną przez prawo;
• wykonuje czynności dochodzeniowe: przesłuchuje świadków, bada miejsce zbrodni, zbiera dowody, analizuje zebrane dane;
• przedstawia wersje tego, co się stało;
• określa krąg osób podejrzanych i kieruje ich rozwojem;
• szuka dowodów winy;
• przeprowadza przesłuchania;
• współpracuje z dokumentami dowodowymi i badaniami;
• opracowuje raporty z dochodzeń;
• przekazuje informacje do sądownictwa.

Badacz to osoba, która kieruje grupą dochodzeniowo-operacyjną, kieruje i koordynuje jej działania. Śledczy wchodzą w interakcje z innymi specjalistami (ekspertami kryminalistycznymi, egzaminatorami, lekarzami) i organizują swoje działania. Zadaniem śledczego jest udowodnienie winy podejrzanego lub rozstrzygnięcie o jego niewinności. Ten specjalista powinien być dobrze zorientowany w przepisach prawnych Federacji Rosyjskiej, a jednocześnie posiadać wszechstronną wiedzę i umiejętności. Jeśli na przykład doradca prawny spółki rozumie tylko prawo cywilne, bankowe lub akcyjne, wówczas śledczy powinien posiadać wiedzę we wszystkich obszarach.

Działalność produkcyjna jest niemożliwa bez znajomości psychologii i logiki. Zdarza się, że podejrzani i świadkowie składają sprzeczne zeznania, gubią się w opisach, więc śledczy musi zbudować łańcuch rozumowania w celu zidentyfikowania prawdy. Badacz musi posiadać umiejętności eksperta kryminalistycznego w celu przechwytywania dowodów i pobierania odcisków palców.

Wielu uważa, że ​​śledczy to zawód wyłącznie męski. Ale tak nie jest: dziewczęta, podobnie jak młodzi ludzie, mają wszelkie szanse, aby zostać dobrym śledczym, jeśli mają „czystą” biografię i niezbędne cechy osobiste. Dla kandydata na to stanowisko ważny jest brak rejestru karnego i choroby psychicznej, a także dobre zdrowie.

Do najważniejszych cech osobistych wymaganych w pracy należą:

• pełna samokontrola;
• stabilność emocjonalna;
• opanowanie psychiczne i psychologiczne;
• erudycja;
• uważność;
• skrupulatność;
• Cierpliwość
• umiejętności komunikacyjne z ludźmi;
• znajomość psychologii behawioralnej człowieka;
• umiejętność szybkiego oceniania sytuacji i podejmowania natychmiastowych decyzji;
• myślenie analityczne, umiejętność porównywania danych i wyciągania na ich podstawie wniosków;
• wytrzymałość psychiczna i fizyczna;
• Gotowość do nieregularnej i ciężkiej pracy.

Śledczy jest specjalistą z wyższym wykształceniem prawniczym. Aby uzyskać ten zawód, musisz wejść do działu dochodzeń i pomyślnie ukończyć szkolenie. W zależności od nabytej specjalizacji i specjalizacji śledczy będzie badał sprawy karne lub pracował w dziedzinie ochrony praw autorskich i własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że ukończenie studiów nie oznacza, że ​​zakończy się weryfikacja zgodności ze stanowiskiem na egzaminach końcowych.Każdego roku pracownik musi zdawać egzaminy z broni palnej, walki wręcz i sprawności fizycznej (bieganie, podciąganie i pompki). Dlatego przez cały rok badacz musi utrzymywać się w dobrej formie - w przeciwnym razie podczas ponownego badania mogą pojawić się poważne problemy.

Jeśli mówimy o drabinie kariery, to w strukturze państwa ma ona typową formę:

• asystent śledczy;
• badacz;
• starszy śledczy;
• śledczy w szczególnie ważnych sprawach;
• kierownik działu

Dalszy rozwój kariery wiąże się z przejściem na stanowiska kierownicze. Ponadto w dużych miastach dzisiaj dochodzenie prywatne rozwija się wszędzie, więc każdy śledczy może, w razie potrzeby, zostać detektywem. Aby pracować w trybie bardziej zrelaksowanym, śledczy może zawsze pójść do baru lub zostać prawnikiem w przedsiębiorstwie. Wykwalifikowany specjalista zawsze znajdzie zastosowanie do wiedzy i umiejętności nabytych w sferze publicznej i prywatnej.