Kto jest wiertaczem i co robi?

Żaden rozwój pól naftowych i gazowych nie jest kompletny bez wiedzy i umiejętności wiertników. Specjaliści ci są niezbędni przy budowie autostrad, tuneli i metra, są poszukiwani w trakcie badań inżynieryjnych i geologicznych, a ich praca jest wykorzystywana w procesie poszukiwania wody na obszarach suchych. W naszej recenzji podamy opis zawodu wiertacza, porozmawiamy o tym, co robi w miejscu pracy i jakie wymagania są stawiane kandydatom na to stanowisko.

Najpierw mała historia. Wiercenie stosowano w starożytnych cywilizacjach. Według archeologów w połowie pierwszego tysiąclecia w Chinach istniały już studnie, których głębokość sięgała 900 m - zostały stworzone do wydobywania wody pitnej i roztworów soli. Starożytni Chińczycy stosowali metodę wiercenia udarowego, później wykorzystano ją do stworzenia pierwszego na świecie odwiertu naftowego, który odkryto w Bibi Heybat w połowie XIX wieku. Wkrótce podobny obiekt pojawił się w Ameryce, mniej więcej od tego czasu w naszym kraju zawód wiertnika szybko się rozwinął.

Równolegle nastąpiła poprawa technologii wiercenia. Tak więc w 1899 r. Powstała pierwsza wiertarka elektryczna w Rosji, aw 1938 r. Wprowadzono wiertło, które pod względem cech konstrukcyjnych i parametrów technicznych przypominało już nowoczesny sprzęt. Ta ewolucja technologii pozwoliła zmaksymalizować głębokość studni. Jeśli w 1930 r. Maksymalna dopuszczalna głębokość wynosiła 3 km, to w latach 50. wartość ta osiągnęła już 7 km. Obecnie stało się możliwe tworzenie studni, których głębokość przekracza 12 km.

Wszystko to wymagało przeszkolenia specjalistów od wiercenia - wiertników (wiertarek). Pracownicy ci mogą angażować się w różnorodne działania, z których każde wymaga różnych kompetencji, doświadczenia i szkolenia. Wiertarki mogą obejmować inżynierów wiercenia, techników i kierowców maszyn, przy czym kryteria wyboru różnią się znacznie w różnych działach technologii. Na przykład asystent wiertnika musi posiadać zestaw kompetencji różniący się od potrzeb asystenta wiertnika.

Ogólnie rzecz biorąc, cały zakres działań związanych z wierceniem studni można podzielić na 2 grupy - prace inżynieryjne i techniczne.

• Inżynier wiercenia Odpowiada za organizację i kontrolę wszystkich procesów pracy w zakładzie, biorąc pod uwagę cechy używanego sprzętu, zastosowane technologie, czas trwania i cel działania obiektów. W swojej działalności produkcyjnej ten specjalista opiera się na aktualnych GOST i TU, danych badawczych i wynikach analizy potencjalnego ryzyka z uwzględnieniem wymagań bezpieczeństwa.
• Technik Wiercenia odpowiedzialny za realizację wszystkich działań zaprojektowanych przez inżyniera. W statusie brygadzisty ds. Wiercenia pracownik ten zarządza grupą asystentów, którzy mają wiercić studnie w różnych warunkach klimatycznych przy użyciu różnych wierteł. Ten specjalista nadzoruje proces demontażu i demontażu urządzeń, wykonuje operacje wiercenia i śrutowania. Ponadto bierze czynny udział w przeprowadzaniu badań topograficznych, a także w opracowywaniu dokumentacji budżetowej i projektowej.

Należy zauważyć, że Praca wiertarki jest poszukiwana nie tylko przy budowie i eksploatacji nowych studni. Osoby te monitorują i naprawiają sprzęt. Na przykład na stacjach do uruchamiania nowego sprzętu wiertniczego i górniczego wiertnicy często wybierają się na długie wyprawy.

Zwykle prowadzone są prace przy istniejących studniach metoda zmianyZ reguły skład zmienia się co miesiąc. Praca jest dość trudna, specjalista pracuje 12 godzin dziennie, siedem dni w tygodniu i często nie zapewnia komfortowych warunków życia.

Kadencje wiertacza i złożoność wykonywanej pracy mogą się różnić w zależności od kierunku jego szkolenia i poziomu kwalifikacji. Zgodnie z EKTS i ustalonym standardem zawodowym opisy zadań wiertarki obejmują:

• wiercenie nowych studni;
• montaż i demontaż sprzętu wiertniczego;
• obsługa sprzętu i, w razie potrzeby, jego naprawa;
• operacje strzałowe;
• prowadzenie dokumentacji technicznej.

Wiertarka do prac poszukiwawczo-wydobywczych na wiertarkach elektrycznych, do jej funkcji pracy należą:

• konserwacja sprzętu elektrycznego;
• sprawdzenie stanu technicznego wiertarki elektrycznej, a także przewodów kolektora prądu;
• w razie potrzeby - wymiana odcinków kabli i regulacja automatycznego regulatora zasilania;
• przeprowadzanie korekt systemu telemetrycznego.

Sterownik instalacji wykonuje następujące obowiązki:

• zapewnia kontrolę różnego rodzaju sprzętu;
• czyści platformę do montażu sprzętu;
• Zaangażowany w konserwację automatycznych silników maszynowych, a także wyzwalaczy;
• uczestniczy w przygotowaniu głowic wiertniczych;
• uczestniczy w chodzeniu;
• zajmuje się transportem i przeładunkiem towarów.

Na liście wymagań dla wiertników zawsze jest pozycja wymagane doświadczenie zawodowe - zwykle trwa od 1 do 3 lat.Ponadto wakat wiertarki wymaga udokumentowanego certyfikatu specjalisty ds. Kontroli odwiertów i zarządzania w trakcie wydobycia gazu i ropy i gazu lub nadzorcy instalacji. Wiertarka musi być w stanie zarządzać mobilnymi urządzeniami wiertniczymi, znać wszystkie niezbędne zasady bezpieczeństwa dotyczące wiercenia i eksploracji.

Zawód wiertniczy wymaga ogromnej wytrzymałości fizycznej, treningu i siły. Osoba ta pracuje na zewnątrz, w niekomfortowych warunkach życia, dlatego wymaga od niej dobrego stanu zdrowia. Stabilność psychiczna również nie szkodzi - praktycznie nie ma czasu na przejście do cichej rozrywki, takiej jak oglądanie telewizji lub granie w gry komputerowe.

Niewielu może przejść taki test, jak długie rozstanie z rodziną, a młodzi specjaliści często muszą nawiązywać kontakty z męskim zespołem, którego średni wiek członków wynosi 45-50 lat. Ten zakres jest uważany za średni dla wiertarek w firmach krajowych. W zagranicznych firmach specjaliści są nieco młodsi - najczęściej oni 30–40 lat. Ponadto od pracowników wymagane wysokie kwalifikacje ciągłe dążenie do samodoskonalenia, umiejętności i chęci uczenia się nowych technologii, badania systemów komputerowych.

Wiertarki, w zależności od ich doświadczenia, umiejętności zawodowych i kompetencji, mogą posiadać kilka kwalifikacji. Te ostatnie określają charakter pracy, do której wiertarka może być dopuszczona.

• Wiertarka 5 kategoria ma prawo do wiercenia w studniach o głębokości do 1,5 km pierwszej kategorii złożoności.
• Wiertarka 6 kategoria wolno pracować na studniach o głębokości 1,5-4 km drugiej kategorii.
• 7 i 8 cyfr Jest to podstawa dostępu do studni poziomych, a także kierunkowych pochyłych odcinków o długości ponad 1,5 km i pionowych studni o głębokości 4-6 km. Wiertarki tych wyładowań dodatkowo wypełniają obowiązki sprawdzania stanu zespołu podnoszącego, są odpowiedzialne za takielowanie systemu sprzętu i mogą kontrolować ruch pompy i sprężarki oraz urządzeń wiertniczych. Do ich obowiązków należy kontrola odwiertów z wykorzystaniem wzorów końcowych i stożkowych, instalacja filtrów i udział w innych wydarzeniach.

W naszym kraju przeszkoleni są specjaliści od wiercenia instytucje szkolnictwa wyższego w dziedzinie „geologii stosowanej / ropy i gazu / górnictwa / geodezji technologii”. Ponadto kandydat do pracy ze studniami może zostać przeszkolony w specjalności „Inżynieria” - w tym przypadku może zrealizować wiedzę zdobytą przy rozwiązywaniu problemów w zakresie wdrażania, instalacji i konserwacji sprzętu wiertniczego, w tym konstrukcji morskich. Aby zostać przyjętym na uniwersytet, przyszli wiertacze wymagają dobrych wyników egzaminów z języka rosyjskiego (domyślnie), a także z przedmiotów specjalistycznych - matematyki i fizyki.

Wiertarki obejmują nie tylko specjaliści zajmujący się wydobyciem minerałów, ropy i gazu. Ci pracownicy są poszukiwane w procesie tworzenia metra, w trakcie zakopywania toksycznych odpadów, w budowie podziemnych zbiorników technologicznych i wielu innych rodzajach prac.

Według statystyk średni poziom płatności za wiertarki w naszym kraju utrzymuje się na dość wysokim poziomie. Ten specjalista otrzymuje 80-90 tysięcy rubli miesięcznie.Jednak w niektórych regionach, na przykład w regionach Magadan, Czelabińsk, Irkuck i Amur, a także na terytorium Ałtaju i dystryktu trans-Bajkał średnia pensja zaczyna się od 110 tysięcy rubli. Absolutnym rekordzistą jest Sachalin, gdzie wiertnicy są przyjmowani z poziomem wynagrodzenia przekraczającym znak 300 tysięcy rubli. Oprócz wynagrodzenia do łącznej kwoty dodawane są różne premie. Na przykład czynniki pracy w regionach górskich i bezwodnych zależą od czynników rosnących.