Płytki podłogowe na korytarzu: przegląd odmian, projekt i wybór

Korytarz między wszystkimi pokojami w mieszkaniu jest najbardziej obciążony - wszyscy goście nieuchronnie przechodzą przez niego, w tym właściciele, którzy regularnie go przechodzą tam i z powrotem, a przede wszystkim dostaje się cały brud. Z tego powodu eksperci doradzają wybór najbardziej wytrzymałych materiałów wykończeniowych pod każdym względem do holu wejściowego, odporny na ścieranie przez lata, nie boi się wstrząsu mechanicznego i chemii żrąceji oczywiście atrakcyjnie wyglądające, ponieważ jest to twarz domu. Coraz więcej osób decyduje się na preferowanie kafelka.

Rozważając zakup takiej okładziny na korytarzu, powinieneś obiektywnie ocenić, ile będzie pasować do wnętrza i czy będzie wystarczająco uzasadniona pod względem działania. Aby niczego nie przeoczyć, specjalnie zebraliśmy potencjalne zalety i wady kafelkowej podłogi. Zacznijmy od listy pozytywnych cech.

• Siła i trwałość. Płytka jest uważana za jeden z najbardziej wytrzymałych i niezawodnych materiałów, jej żywotność jest zwykle szacowana na kilka dziesięcioleci. W korytarzu obciążenie na nim będzie większe, ale jeśli wybierzesz odpowiedni rodzaj materiału, nie będziesz mógł robić napraw przez długi czas.
• Ognioodporność. Niezależnie od materiału, z którego wykonana jest płytka, na pewno się nie pali.Ostatnio nasi obywatele coraz częściej odmawiają centralnego ogrzewania na rzecz systemów ogrzewania podłogowego, a dla tego projektu bardzo pożądane jest, aby podłoga była wykonana z niepalnego materiału.
• Łatwość opieki. Płytka jest dobra, ponieważ w jej strukturze praktycznie nie ma porów, a zatem nie pochłania żadnych widocznych zanieczyszczeń ani zapachów. Jeśli pojawiła się plama, pozostaje na zewnątrz i dość łatwo jest ją wytrzeć zwykłą szmatką, w którym to przypadku powłoka nie obawia się chemicznych środków czyszczących. Ze względu na wodoodporną konstrukcję taka podłoga również nie przyczynia się do wzrostu pleśni.
• Łatwa naprawa Dużą zaletą płytek podłogowych jest ich fragmentacja. Nawet jeśli jeden z fragmentów jest uszkodzony lub pęknięty, nie oznacza to, że musisz całkowicie zmienić całą podłogę w korytarzu - możesz zdobyć zapasowy element ze starych zapasów i zainstalować go zamiast uszkodzonego.

Niestety żaden materiał budowlany na świecie nie jest idealny. Płytki mają również swoje wady..

• Wielu konsumentów chce dodatkowo rozjaśnić korytarz za pomocą błyszczących płytek podłogowych, ale jego użycie jest niepożądane, ponieważ ma wysoki wskaźnik poślizgu. Aby uniknąć obrażeń, lepiej dać pierwszeństwo matowym rozwiązaniom.
• Płytki są często chwalone za to, że nie są zanieczyszczone przez długi czas, ale wszystko jest względne, w zależności od wybranej odmiany. Tak więc na lekkich podłogach w korytarzu drobne zanieczyszczenia i brud będą doskonale widoczne, a reliefowa powłoka pomoże gromadzić niepożądane elementy we wnękach, do których nie dociera szmata. W związku z tym na korytarzu należy unikać takich opcji okładzin.
• Sama płytka stygnie bardzo szybko i prawie zawsze pozostaje chłodna, ponadto korytarz jest zawsze zacieniony, nie nagrzewa się przez słońce i nie ma własnych baterii grzejnikowych. Jeśli właściciele są przyzwyczajeni do chodzenia boso po mieszkaniu, będą musieli porzucić ten nawyk nawet na korytarzu lub przyzwyczaić się do ciągłego odczuwania zimna.
• Płytka nie jest opcją wykończenia zapewniającą dobrą izolację akustyczną, a jeśli nosisz również ciężkie buty, sąsiedzi nie będą zadowoleni z wyboru podłogi.

Biorąc pod uwagę instalację na podłodze, a nawet w korytarzu - gdzie obciążenie zdecydowanie nie będzie lekkie - płytka powinna mieć ulepszone właściwości pod względem stabilności i trwałości. W rzeczywistości tylko trzy główne rodzaje takich okładzin nadają się do zastosowania w opisanych warunkach.

• Klasyczna płytka ceramiczna prawie całkowicie składa się ze zwykłej wypalonej gliny. Jest to stara technologia, która nie wymaga żadnych specjalnych zasobów do produkcji, ponieważ właśnie ten rodzaj płytek należy uznać za najtańszy.

• Gres porcelanowy - To jest ta sama glina jako podstawa, ale z dodatkiem granitowych wiórów. Ze względu na specjalną technologię prasowania uzyskany materiał jest w przybliżeniu równy wytrzymałości naturalnego granitu, co oznacza, że ​​jest znacznie bardziej niezawodny i trwały niż płytka i przepuszcza wodę w jeszcze mniejszym stopniu. Co więcej, pod względem wzornictwa dość często imituje prawdziwy granit.

• Kwarcowa płytka winylowa jest wynikiem krzyżowania materiałów naturalnych i sztucznych - piasek kwarcowy jest tutaj związany przez polichlorek winylu. W rzeczywistości jest to sztuczny kamień, który jest tańszy niż naturalny, ale pod względem trwałości i odporności na wycieranie, w niektórych przypadkach może nawet dać szanse swojemu naturalnemu odpowiednikowi.

Współcześni producenci oferują konsumentom wybór produktów o całkowicie różnych kształtach i rozmiarach.Wymiary mają znaczenie - im większy każdy fragment, tym łatwiej i szybciej będzie można ułożyć podłogę korytarza. Ponadto istnieje odwrotny wzór - w pogoni za dużymi płytkami powinieneś skupić się na tym, że wielkość pokoju jest wielokrotnością wielkości płytki, w przeciwnym razie przycinanie zajmie dużo czasu i wysiłku, a nawet zamieni znaczną część materiału wykończeniowego w odpady.

Kolejnym kryterium wyboru jest forma produktów. Klasyczny rozważany kwadratłatwo mieści się w typowym prostokątnym pokoju, ale także we fragmentach wydłużony również na żądanie. Nawiasem mówiąc, z ich pomocą możesz wpłynąć na wizualną percepcję pokoju, układając płytkę krótszym końcem do ściany, którą chcesz przedłużyć. Jednocześnie pojawiają się bardziej oryginalne rozwiązania geometryczne, na przykład: sześciokątyz którego można włożyć „plastry miodu”.

Korytarz to ta część mieszkania, którą absolutnie wszyscy zobaczą, nawet jeśli nie są gośćmi, ale tylko osobą, która z jakiegoś powodu zadzwoniła do drzwi. Ponieważ Twoja reputacja musi być utrzymywana na stabilnym wysokim poziomie, wybierając wykończenie podłogi w korytarzu, nie można zignorować takiego aspektu, jak projekt.

Jednym z najważniejszych kryteriów wyboru jest kolor powłoki - ważne jest, aby harmonizowała ona z projektem pomieszczenia jako całości i nie zakłócała ​​jego odpowiedniej percepcji. Możesz użyć dowolnej opcji monofonicznej, ale częściej używana jest płytka następujących kolorów.

• Biały Tutaj wybór jest trudny: z jednej strony wspaniały biały połysk nie przeszkadzałby w pomieszczeniu, które zwykle nie jest psowane przez własne okna, z drugiej strony jest zbyt śliskie i traumatyczne. Ponadto brud przywieziony z ulicy będzie widoczny na każdej lekkiej podłodze w korytarzu.

• Czarny Przeciwieństwo bieli również nie jest pozbawione sprzeczności: z jednej strony taki projekt wygląda bardzo elegancko, z drugiej strony wyraźnie widać na nim uszkodzenia, a wizualne zwężenie przestrzeni jest nieuniknione, co nie zawsze jest dobre. Biorąc to wszystko pod uwagę, czarne płytki są zwykle używane w połączeniu z białym, tworząc charakterystyczny wzór szachowy.

• Szary. Złoty środek jest najbardziej praktyczny w przypadku korytarza - zadrapania i brud nie są na nim tak widoczne, a wizualnie nie zmniejszają przestrzeni.

• Beżowy Kolejna opcja, która pozwala wyrównać główne wady białej lub czarnej powłoki, a jednocześnie ma cieplejszy ton. Jest to niepozorna podłoga - nie rzuca się w oczy, starannie uzupełniając wszystkie inne detale wnętrza.

• Jasne tony. Kolorowe rozwiązania w postaci niebieskich lub czerwonych płytek są stosunkowo rzadkie, ale ogólnie trudno je pogodzić z ogólnym wystrojem wnętrz, ponieważ taka podłoga rzadko jest monofoniczna. Aby nie męczyć oczu, podszewka jest zwykle łączona z bielą w różnych wzorach lub wybierane są co najmniej stonowane odcienie.

Nowoczesne technologie przemysłowe pozwalają producentom płytek na zaspokojenie potrzeb konsumenta w zakresie dostępnych wzorów. Mogą być dowolne, więc wybór surowych, jednobarwnych rozwiązań nie jest wcale konieczny.

Uderzającym przykładem tego, jak można to wykorzystać we współczesnym designie metoda układu o nazwie patchwork. Przetłumaczone z angielskiego, słowo to oznacza „coś uszytego z strzępów”, dlatego płytki są używane do losowego pokrycia: pasuje albo do schematu kolorów ornamentu, albo do samego ornamentu, ale nie do obu tych cech jednocześnie. Nie musisz przestrzegać żadnego schematu układu wzorów - wręcz przeciwnie, Unikaj go, układając płytki w najbardziej losowej kolejności.

Bardzo popularne powłoki imitujące naturalne drewno, czy to parkiet, czy laminat. W warunkach korytarza taki prawdziwy materiał nie przetrwałby wystarczająco długo, dlatego masz możliwość wyboru wykończenia z własnych względów estetycznych, bez zastanowienia się nad praktycznością takiego rozwiązania. Producenci nie są zbyt leniwi, aby oferować różne odcienie drewna, w tym imitację starych okładzin.

Oczywiście popyt i płytki marmurowe, zwłaszcza że jego skład może naprawdę zawierać okruchy kamienia. Podobnie jak w przypadku imitacji drewna, takie rozwiązanie projektowe wygląda bardzo stylowo i drogo, i chociaż teoretycznie można naprawdę wyłożyć korytarz kamieniem naturalnym, płytka będzie kosztować znacznie taniej.

Ponieważ producenci płytek zobowiązują się naśladować niektóre naturalne materiały, naiwnością byłoby wierzyć, że dążąc do tego, ograniczają się do naśladowania tylko jednego odcienia. W rzeczywistości nowoczesne technologie radzą sobie również z tworzeniem określonej tekstury. Nie będziemy rozmawiać o tym, jak wynik jest podobny do naturalnego kamienia lub drewna. Powiedzmy to po prostu powierzchnia płytki może być gładka lub szorstka.

Gładka konsystencja ma oczywistą zaletę w tym sensie, że nie implikuje trudno dostępnych miejsc - idąc wzdłuż niej zwykłą szmatą właściciele osiągną idealną czystość bez zbędnych wysiłków. Dla higieny pokoju jest to duży plus, ale idealnie płaska powierzchnia jest często nadmiernie błyszcząca i olśniewa, a także śliska, co powoduje uraz.

W związku z tym szorstka powierzchnia ma całkowicie przeciwne zalety i wady. Najczęściej jest to matowa płytka, na którą trudno się poślizgnąć - małe wypukłe wypukłości, których możesz nie zauważyć z wysokości, nie pozwalają na poślizgnięcie się butów.

Niemniej jednak te same występy i wgłębienia stwarzają pewien problem - brud i bakterie mogą gromadzić się we wszystkich tych cechach reliefu, które mogą być trudne do wydobycia stamtąd. Na szorstkiej płytce brud może nie być tak zauważalny w pierwszej chwili, ale w rzeczywistości wykończenie brudzi się nieco szybciej niż błyszczący i należy go częściej usuwać.

Zastanów się nad kilkoma sekretami, których znajomość nie wpłynie na proces selekcji. Po pierwsze, płytka jest wybierana jako materiał, który może wytrzymać wycieranie, ale jednocześnie płytki są różne i nie powinieneś myśleć, że żadna powłoka płytki jest pod tym względem taka sama.

Specjaliści celowo opracowali specjalną skalę, dzięki której można określić, jak szybko zużywają się płytki podłogowe, a odpowiednie oznakowanie musi koniecznie znajdować się na opakowaniu. Biorąc pod uwagę, że w korytarzu przejezdność jest najwyższa w skali całego mieszkania, warto wybrać produkty o 3-4 klasach ścieralności.

Tymczasem bez względu na to, jak bardzo się starasz, wybierając najmniej wycierającą się płytkę, wieczne materiały wykończeniowe nie istnieją, ponieważ płytka zużyje się wcześniej czy później. Zadaniem dobrego właściciela jest uczynienie naturalnego procesu starzenia się płytek mniej przyciągającym wzrok, ponieważ profesjonalni projektanci często stosują nieco nielogiczny ruch - kafelki podłogowe korytarza płytką, która pierwotnie imituje starą powłokę.

Z tego samego powodu eksperci odradzają wybór płytek jasnych odcieni i skomplikowanych wzorów na korytarz - znacznie ciemniejsza paleta z niejasnymi, rozmytymi paskami będzie znacznie trwalsza. Bez względu na to, jak intensywnie wyciera się taką powłokę, zawsze będzie się wydawać osobie z zewnątrz, która nie miała możliwości ciągłego monitorowania stanu podłogi, że powłoka została pierwotnie zaprojektowana dokładnie tak, jak wygląda teraz i że wszystkie widoczne zarysowania są cechą projektową.

Osobna dyskusja dotyczy wyboru producenta płytek. W większości przypadków konsumenci oceniają dostawcę pod kątem niezawodności i trwałości jego produktów, potwierdzonej przez miliony innych konsumentów, ale w przypadku płytek warto zwrócić uwagę na jeszcze jedną subtelność - stopień rygorystyczności podążania za geometrią. Niestety, nawet wśród najlepszych marek, nie każdy jest w stanie osiągnąć idealną poprawność kształtu poszczególnych elementów, dzięki czemu szwy mogą być nierówne.

Jeśli wybierzesz również dużą płytkę, delikatne zakręty o pół stopnia będą wyraźnie widoczne, szczególnie gdy jest zaprojektowany z minimalną szerokością szwu. Możesz spróbować uniknąć tego problemu na dwa sposoby: albo przez uważne przestudiowanie recenzji i znalezienie firmy, która nie była krytykowana za „trójkę w geometrii”, lub przez wybranie zaprawy, aby szwy pasowały do ​​samej płytki, tak aby jedna nie wyróżniała się od drugiej.

Istnieją cztery główne metody układu: i chociaż wyobraźnia projektantów nie jest do nich ograniczona, najprawdopodobniej spodoba ci się jeden z nich.

• Klasyczny układ nie szuka skomplikowanych ścieżek - prostokątne płytki są układane w równych rzędach wzdłuż ścian. Wygląda prosto, a jednocześnie dokładnie i solidnie, pod względem oszczędności płytek i czasu, jest to najlepsza opcja.

• Ukośny układ - to ten sam klasyk, ale pod kątem 45 stopni w stosunku do ścian, tak aby każdy fragment nie pojawiał się jako prostokąt, ale jako romb. Za pomocą takiej sztuczki można uczynić halę bardziej interesującą estetycznie, wizualnie poszerzyć jej granice, a nawet ukryć nierówności podłoża, ale tutaj zużycie materiałów i czasu jest znacznie wyższe.

• Obliczanie „niekontrolowanego” przypomina klasyczny w tym sensie, że rzędy są ustawione pod kątem prostym do ścian, ale jednocześnie występuje w nich pewne przesunięcie względem siebie. Coś podobnego można zobaczyć w murze, w którym potrzebny jest obciąg rzędowy, a tę technikę dekoracyjną stosuje się tylko do symulacji naturalnych materiałów.

• Układ w jodełkę Zwykle dotyczy symulacji parkietu, gdy każdy pojedynczy fragment jest wąskim i bardzo wydłużonym prostokątem. To rozwiązanie wygląda zarówno na proste, jak i oryginalne. W tym przypadku pozostaje stosunkowo niewiele odpadów.

Decydując się na metodę instalacji, warto o tym pamiętać nie musisz ściśle przestrzegać żadnego wybranego schematu, zwłaszcza jeśli korytarz ma kształt znacznie różniący się od klasycznego prostokąta. Tak więc w wąskim przedsionku przy wejściu możesz wybrać jedną z powyższych metod układania, aw środkowej części rozłożyć pełny panel drobnych mozaik - goście będą na pewno zapamiętać takie połączenie i wiele powiedzą o twoich upodobaniach estetycznych.

Nawet płytka o prostym czarno-białym wzorze może brać udział w tworzeniu idealnego wnętrza korytarza, zwłaszcza jeśli nie używasz go samodzielnie, ale w połączeniu z ramą z innej płytki w tych samych kolorach. Rezultat wygląda bardzo arystokratycznie i dobrze zapamiętany. Projektant zasłużył na wszelkie pochwały: skupiając się na klasycznej czarno-białej kolorystyce, z powodzeniem odszedł od banalizmu jak szachownica.

Ten przykład wyraźnie pokazuje, że dla dobrego mistrza kaflarza liczba opcji układu nie jest w żadnym wypadku ograniczona do czterech. Jest zdolny do więcej. W rezultacie złożony wzór podłogi korytarza przypomina laminatJednak w tym przypadku wymiana podłogi będzie nadal bardzo potrzebna, ponieważ dobra płytka jest w stanie służyć właścicielom przez dziesięciolecia.

Jeśli zawsze marzyłeś o parkiecie na korytarzu, ale obiektywnie rozumiesz, że ta droga okładzina nie potrwa długo, wybierz imitację płyt parkietowych wyłożoną kafelkami. Dla sceptyków, którzy nie wierzą, że może to wyglądać wiarygodnie - jest to przykład pokazujący, jak mogłoby być. Ponadto tak jest udana demonstracja połączenia dwóch sposobów układania w tym samym pomieszczeniu.

Błędy w układaniu płytek znajdują się w następnym filmie.