Opis rodzajów papug traw i zasady ich utrzymania

Jeśli decydujesz się na trudny związek z ptakami jako zwierzętami domowymi, a zwykłe kanarki i papużki faliste wydają Ci się nudne, zwróć uwagę na papugi trawiaste. Ich przyjazne usposobienie i jasne upierzenie szybko podbiją serca Twojego domu.

Ten mały ptak - dorosły, zwykle nie osiąga 25 cm, z bardzo jasnym pięknym upierzeniem. Większość ptaków ma zielony kolor z różnymi odcieniami. Australia i wyspa Tasmania przylegające do kontynentu są uważane za miejsce urodzenia upierzonego. W naturalnych warunkach papugi te wolą osiedlać się w lasach eukaliptusowych z ziołami. Żywią się nasionami traw, małymi jagodami i owadami.

W przeciwieństwie do wielu jego krewnych, papugi trawne poruszają się głównie po ziemi i latają tylko w wyjątkowych przypadkach. W naturze są dobrze zorientowani w gęstej trawie, wolą startować tylko na wysokość krzaka. W celu ich stałej konserwacji w domu zaleca się zakup przestronnej woliery o długości co najmniej 1 metra.

Papugi traw są bardzo przyjazne i łatwe do oswojenia. Pomimo tego, że ptak ciągle się porusza, nie wydaje nadmiernego hałasu. Zioła w niewoli dobrze się rozmnażają - w ciągu roku samica może złożyć jaja 1-2 razy. Wiek rozrodczy wynosi około 8-9 miesięcy, ale eksperci nie zalecają krycia ptaków przed ukończeniem jednego roku życia.

Ponieważ ptaki te pochodzą z tropików, warunki ich przetrzymywania w niewoli powinny być zbliżone do naturalnych. Pomieszczenie z zagrodą dla ptaków powinno być ciepłe, bez przeciągów. Optymalna temperatura wynosi +20 stopni Celsjusza, a wilgotność powietrza - co najmniej 60%. Aktywność u traw papug występuje po południu. W ciągu dnia ptak prawie się nie porusza, a bliżej zachodu słońca zaczyna tryleć, wydobywając go swoim niezbyt głośnym, ale raczej przyjemnym i melodyjnym głosem.

Dlatego wieczorem powinieneś zadbać o dodatkowe oświetlenie. Ptak jest bardzo nieśmiały, więc przejście od światła dziennego do wieczornego powinno odbywać się płynnie. Nagły początek ciemności może spowodować stres u ptaka. Uważa się, że cichy gwizdek może uspokoić zmartwionego ptaka, ale przeciwnie, głośne dźwięki są bardzo ekscytujące i denerwujące. Przy odpowiedniej pielęgnacji papugi żyjące w niewoli żyją średnio 12-15 lat, w niektórych przypadkach przetrwały do ​​20 lat.

W domu papugi żywią się mieszanką ziarna. Jedzenie dla kanarków, płatków owsianych i innych zbóż, prosa i słonecznika są odpowiednie. Najważniejsze, aby nie przekarmić ptaka. Dorosły ptak potrzebuje około półtorej łyżki jedzenia dziennie. Papugi z przyjemnością jedzą drobno posiekane lub tarte warzywa i owoce, różne warzywa.

W sumie istnieje 7 gatunków papug traw, z których każda ma swój unikalny kolor. Przeanalizujmy bardziej szczegółowo każdy z tych typów.

Papuga różowata, znana również jako bourke. Naukowa nazwa to Neophema bourkii. Rozmiar ptaka wynosi około 23 cm, długość ogona wynosi około 10 cm. Upierzenie tego osobnika jest brązowawe, brzuch ma kolor czerwono-różowy. Pióra na policzkach kobiety są białe, a czoło mężczyzny ma niebieską plamkę. W naturze papuga różowata tworzy gniazda w zagłębieniach drzew. Samica może złożyć jednocześnie 3-5 jaj, które wykluwają się przez 2-3 tygodnie.

Wyklute pisklęta pozostają w rodzicielskim gnieździe przez około miesiąc, po czym są całkowicie gotowe do samodzielnego życia i opuszczają gniazdo. Gatunek ten został wprowadzony do Europy w XIX wieku i tak go lubił, że na początku XX wieku gatunek był na skraju wyginięcia. W związku z tym władze Australii zakazały wywozu. Obecnie populacja została przywrócona.

Papuga Azure, naukowo Neophema pulchella. Wymiary ptaka są takie same jak u poprzednich gatunków. Kolor samców jest również dość jasny. Tył jest pomalowany na ciemnozielony kolor, a pióra na brzuchu mają żółty kolor kurczaka. Na głowie czapka wykonana z miękkich turkusowych małych piór. Skrzydła mają podwójny kolor: bliżej podstawy znajdują się pióra w czerwono-brązowych kolorach, a na końcach skrzydeł, jakby w tonie kapelusza, rękawiczki są w kolorze błękitnego nieba. Na łapach kolor jest jasnoróżowy, dziób ma kolor szarego asfaltu. Samica lazurowej papugi jest łatwa do odróżnienia dzięki skromniejszej szacie.

Główny kolor kobiet, podobnie jak mężczyzn, jest ciemnozielony, brzuch jest również żółty, ale kolor nie jest tak nasycony jak u mężczyzn. I czerwone odcienie u kobiet są całkowicie nieobecne. Po wewnętrznej stronie skrzydeł są białe plamy. Lazurowe papugi również gniazdują w zagłębieniach, składają 5-8 jaj, latają szybko i biegają.

W niektórych źródłach gatunek ten jest również nazywany pomarańczowym lub złocistym. Naukowa nazwa to Neophema chrysogaster. Papuga żyje na wyspach Tasmanii i króla. Odnosi się do gatunków zagrożonych, których handel jest zabroniony. Wielkość złotej papugi wynosi nie więcej niż 20 cm. Główny kolor samca jest szmaragdowo zielony, na czole niebieska plama z niebieskim odcieniem, policzki żółtawe, piersi i brzuch bagienne. Na dolnej części brzucha jest jasnopomarańczowa plama, od której widok ma swoją nazwę.

Na zgięciu skrzydeł pióra są ciemnofioletowe, a samice po wewnętrznej stronie mają biały pasek, którego mężczyźni nie mają.W naturze wolą osiedlać się na wybrzeżu morskim, w obszarach o niskiej roślinności. Gniazdują w drzewach eukaliptusowych późną jesienią i wczesną zimą. W jednym sprzęgle jest zwykle od 4 do 6 jaj. Wylęg piskląt trwa 3 tygodnie, a po 5 tygodniach pisklęta opuszczają gniazdo.

W źródłach naukowych jest oznaczony jako Neophema chrysostoma. Rzadki gatunek zagrożony znajduje się na liście konwencji o zakazie sprzedaży rzadkich gatunków flory i fauny, więc praktycznie nie występuje w sklepach zoologicznych. Możesz na to spojrzeć tylko w niektórych żłobkach. Rozmiary ciała niebiesko-skrzydłowej papugi są standardowe; główny kolor jest również zielony.

Na brwiach i w strefie ogona znajdują się małe żółte plamy, takie same są na policzkach ptaka. Na czole obserwuje się cienką niebieską uzdę, ten sam kolor występuje również w pokrywających piórach na skrzydłach. Na zewnątrz skrzydła są ciemnobrązowe, ogon pośrodku jest jasnożółty, płynnie przechodzi w szarozielony. Tradycyjnie kolor kobiety jest mniej intensywny niż kolor mężczyzny.

Zdobione lub eleganckie, po łacinie Neophema splendida. Rozmiary nadwozia są standardowe, dominującym kolorem jest zielony z oliwkowym odcieniem. Obszar brwi i fałdy skrzydeł są nasycone na niebiesko, ogon w środku jest niebieski z szarawym odcieniem, bliżej krawędzi jest jasnożółty.

Samiec i samica można odróżnić od bladopomarańczowej plamy w dolnej części brzucha. Żywi się głównie pokarmami roślinnymi, buduje gniazda na gałęziach lub pniakach. Samica składa do 5 jaj raz w roku, wczesną jesienią. W niewoli ptaki żyją dłużej niż 10 lat.

W niektórych źródłach gatunek ten nazywany jest kamieniem. Naukowa nazwa to Neophema petrophila. Jest rzadki w domu, ponieważ jest gatunkiem zagrożonym i jest chroniony prawem w swojej historycznej ojczyźnie. Wielkość skalistej papugi jest nieco większa niż 20 cm, główny kolor jest bagienny zielony, pierś żółta, czerwonawy puch ledwo zauważalny na brzuchu. Obszar brwi jest niebieski, z płynnym przejściem w niebieski. Ogon o złożonym kolorze jest powyżej niebiesko-zielony, a żółty poniżej. Skrzydła na zakładce są niebieskie, niebieskie na krawędziach.

Kobiety są tradycyjnie ubrane mniej jasno, ale mają biały pasek po wewnętrznej stronie skrzydeł. Pióra na łapach i dziobie są szare. Żyją w naturze w bezpośrednim sąsiedztwie zbiorników wodnych, w skalistym terenie, z rzadką roślinnością. Leci źle i tylko na krótkich dystansach, woląc chować się w gęstej trawie. Gniazda budowane są w skalistych jamach.

Gatunek ten jest uważany za najpiękniejszy spośród wszystkich papug traw. Dzięki specjalnemu kolorowi jest również nazywany błyszczącym. W literaturze naukowej gatunek ten nazywa się Neophema splendida. Przy standardowych rozmiarach papuga czerwono-piersiowa ma ogon aż 17 cm! Mężczyzna ma elegancką błyszczącą czapkę w niebieskim kolorze, jasnofioletowy szal na szyi. Górna część ptaka - grzbiet i ogon - jest zielona, ​​a od dołu wielokolorowa: brzuch i dolne pióra ogona są żółte, brzuch jasnożółty, a pierś jasna szkarłatna.

Skrzydła na końcach są czarne z niebieskim odcieniem, pokryte od góry niebieskimi piórami. Stopy mają neutralny beżowy kolor, a dziób jest niebiesko-czarny. Podobnie jak w przypadku innych gatunków kolor samicy jest znacznie skromniejszy niż kolor samca. I ma biały pasek na wewnętrznej stronie skrzydła. Papugi tej hodowli preferują obszary płaskie, często osiedlające się w gospodarstwach i sadach. Wolą spakować do 20 osobników; pod koniec lata zaczynają gniazdować.

Aby dowiedzieć się, co można, a czego nie można podać papugom trawiastym, zobacz następny film.