Papuga

Wszystko o papierze Corella

Wszystko o papierze Corella
Spis treści
  1. Opis
  2. Kolory
  3. Jak wybrać
  4. Niuanse oswajania
  5. Konserwacja i pielęgnacja
  6. Choroba
  7. Recenzje właścicieli

Mieszkaniec Australii - papuga Nimfa (inna nazwa to nimfa), należy do rodziny kakadu i należy do rzędu papugi z rodzaju Nymphicus. W swoim naturalnym środowisku ptaki te gniazdują w lasach lub krzewach położonych nad brzegami rzek i zbiorników wodnych. Czasami odwiedzają półpustynne równiny i stepy z trawiastą roślinnością. Dzikie koralowce są nieśmiałe: aby ugasić pragnienie, papuga leci blisko powierzchni wody i w pozycji pionowej bierze kilka szybkich łyków.

Głównym pokarmem dla ptaków są nasiona traw i małe owady. Na drzewach eukaliptusowych nimfy delektują się nektarem kwiatostanów, a gdy pszenica dojrzewa na polach, papugi odwiedzają ją i z przyjemnością dziobią ziarna.

Opis

Papuga nimfa jest małym ptakiem, którego rozmiar, biorąc pod uwagę ogon, wynosi 30–35 cm, a ogon długi - 15–16 cm - i zaostrzony na końcu. Waga dorosłej Corelli wynosi 95–110 gramów. Pióra wyrastają z tyłu głowy papugi, tworząc grzebień, dziób jest zakrzywiony, niewielki. Dorosłe samce mają jaśniejszy kolor niż kobiety. Samce mają pierzasty kolor w bogatych odcieniach szaro-oliwkowych, policzki są jasno pomarańczowo-żółte, a grzebień jest żółty.

Samica ma skromniejszy kolor - jej pióra mają zwykle jasnoszary kolor, jej policzki są jasnobrązowe, a jej kępka i głowa są jasnoszare z żółtawym odcieniem. Młode pisklęta dowolnej płci wyglądają tak samo jak dorosła samica. Pióra much i ogonów mają jasnożółte owalne plamki. Na spodzie każdego pisaka sterującego na spodzie znajduje się żółty pasek. Jeśli samiec jest kurczakiem, to kiedy dorośnie, żółte plamy i smugi znikają z niego, ale pozostają u samic.

Zmiana koloru piór następuje po roku od urodzenia.

Na wolności nimfa rozmnaża się w porze deszczowej, kiedy jest dużo pożywienia dla dorosłych papug i ich potomstwa. Ponieważ koralowce nie śpią i śpią na drzewach, wolą wyposażyć swoje gniazda w tym samym miejscu, wybierając puste obszary wewnątrz wysuszonych gałęzi. W porze deszczowej papugom udaje się złożyć dwa jaja.

Każde sprzęgło zawiera od 3 do 7 jaj. Jajko wygląda zwyczajnie - jest białe i ma rozmiar do 2 centymetrów. Oboje rodzice wykluwają się z jaj - w 21. dniu samiec zastępuje samicę. Pod koniec okresu inkubacji pojawiają się małe pisklęta pokryte żółtym puchem. Samica i mężczyzna również biorą udział w karmieniu niemowląt. Pisklęta opuszczają gniazdo po 5-6 tygodniach.

Podczas okresu karmienia pierwszego potomstwa kurcząt samica składa kolejne jajo, a cały proces powtarza się ponownie.

Corellowie dobrze przystosowali się do hodowli w niewoli i z czasem udało im się hodować rasy różniące się kolorem upierzenia. Oczekiwana długość życia papugi w dzikim środowisku nie przekracza 10-15 lat. Ptaki żyją w grupach liczących 10–50 lub więcej przedstawicieli. Papugi mają tendencję do gromadzenia się w stadach w okresie lęgowym lub podczas długotrwałych susz. W niewoli, z należytą starannością, nimfy mogą żyć do 25 lat.

Kolory

Ze względu na fakt, że nimfa dobrze się rozmnaża w niewoli, ornitologom i hodowcom udało się wyhodować różne podgatunki tych ptaków, które różnią się kolorem upierzenia.

Opis najczęstszych gatunków.

  • Biała kolorystyka - oczy ptaków są czarne, główne upierzenie z wyraźnym żółtym odcieniem. U samców lekkie pióra rosną w okolicy płotu, a para takich piór jest w ogonie. U samicy wszystkie pióra ogona są jasne, aw obszarze kolana zgodnie z głównym odcieniem koloru zobaczymy marmurkowy jasnożółty wzór.
  • Albinos - oczy ptaków są czerwone z powodu braku pigmentacji na poziomie genetycznym. Pióra nimfy są białe lub z lekkim zabarwieniem kremowym, ale pióra na głowie, w tym grzebień, mają żółty kolor, a policzki są pomarańczowe. U samców albinosów biel piór jest bardziej wyraźna niż u samic. Samice mogą mieć żółtawe plamki na skrzydłach, w podgardlu.
  • Kolor jasnoszary - czarne oczy, pióra o jasnoszarym kolorze. Podgatunek ten został uzyskany przez skrzyżowanie gatunków szarego i białego, więc wszystkie inne znaki nimfy o jasnoszarym kolorze zostały odziedziczone po gatunku szarym - żółta głowa i kępka, pomarańczowe policzki, jasne pióra ogona.
  • Kolor lutino - oczy są czerwone, a kolor piór jest żółty. Białe skrzydła widać na skrzydle i bardzo jasne pomarańczowe plamy na policzkach.
  • Kolor cynamonu - ten podgatunek ma ciemnobeżowy kolor głównych piór, a na głowie mogą znajdować się żółte pióra i ten sam kolor grzebienia. Policzki są żółte u kobiet i pomarańczowe u mężczyzn, pióra ogona skrzydła są jasnożółte. Kolor oczu papug jest czarny.
  • Ciemnożółty kolor - to odmiana koloru cynamonu. Upierzenie waha się od jasnych kremowych odcieni do bogatej żółci. W procesie mutacji gatunków warto zauważyć, że tylko szare pióra zmieniają kolor, podczas gdy reszta koloru pozostaje taka sama jak w przypadku szarego Corelli.
  • Kolorystyka Sheki - Osobliwością zabarwienia jest to, że na upierzeniu papugi występują białe plamy. Najcenniejsza jest osoba, u której plamy są symetryczne, zachowując jednakowe proporcje podstawowego odcienia i białego koloru.
  • Kolor perłowo-jęczmienny - krawędzie płytek z piórami są ciemne, a środkowy obszar jest biały lub jasnożółty. Intensywność kolorów podstawowych waha się od ciemnych do jasnych odcieni. Podstawowym kolorem może być szary lub cynamonowy. To zabarwienie na całe życie zachowało się tylko u kobiet. Samce tracą wyraz kontrastu barwnego podczas linienia.
  • Motley srebrny kolor - pióra tych ptaków, na pierwszy rzut oka, są takie same, jasne, ale po dokładnym zbadaniu na każdym z piór zobaczysz dwa odcienie - biały i jasnoszary. Intensywność tej kombinacji u różnych podgatunków różni się od bardzo jasnych tonów do ciemniejszych. Policzki, kępka i głowa o srebrnym kolorze mają żółtawy lub kremowy odcień. Istnieją gatunki, w których policzki zachowują pomarańczowy kolor.
  • Biała twarz - pióra na głowie i ogonie są pomalowane na biało, a pozostałe pióra są szare lub cynamonowe. Gatunki o białej twarzy nie mają wyraźnego koloru piór w okolicy policzka. Grzebień ma zwykle ten sam kolor co większość piór, ale tylko jaśniejszy odcień.
  • Gatunki białoskrzydłe - charakteryzuje się tym, że po zabarwieniu, jak zwykła szara nimfa, papugi białoskrzydłe mają białe skrzydła na skrzydłach.
  • Gatunki czarnoskrzydłe - przy zwykłym szarym upierzeniu na grzbiecie znajdują się pióra ciemniejszego koloru, w okolicy żagla i skrzydeł. Na skrzydle gatunku czarnoskrzydłego zawsze zobaczysz białawą plamę. Samce i samice tego gatunku różnią się nieznacznie kolorem.

    W rzeczywistości istnieje bardzo duża liczba rodzajów zabarwienia nimf: pstrokaty cynamon biały, perłowy szary, cynamon perłowy, jęczmień perełkowy, jęczmień perłowy biały i tak dalej. W wielu krajach standardy wystawowe dla kolorów Corelli już istnieją.. To nimfy, w porównaniu ze wszystkimi innymi papugami, odnotowały największą liczbę opcji kolorowania upierzenia.

    Jak wybrać

    Lepiej kupić Corella w sklepie zoologicznym, gdzie trafiają do sprzedaży od zaufanych dostawców, którzy przeszli kontrolę weterynaryjną. Przychodzą do sklepu rano lub wieczorem i obserwują nimfy w czasie, gdy są najbardziej aktywne. Należy to zrobić w taki sposób, aby nie przyciągać uwagi ptaka - w tym celu stań w pobliżu klatki.

    Zdrowa jednostka zachowuje się aktywnie - interesuje ją jedzenie, zabawki, sąsiedzi komórkowi, a nawet to, co dzieje się poza nią. Jeśli ptak jest powolny i obojętny na wszystko, jest to oznaką jego złego stanu zdrowia. Czasami papuga może po prostu spać i zobaczysz, że siedzi na okonie, trzymając ją mocno jedną łapą.

    Przed zakupem sprawdź wygląd papugi, biorąc ją ostrożnie w ręce. Upewnij się, że wszystkie pióra są na miejscu, nie ma łysych plam, owrzodzeń na ciele, pióra nie są potargane i leżą gładko. Spójrz na łapy - wszystkie palce powinny być na miejscu, całe i zdrowe. Zwracamy się do dzioba - na zewnątrz powinien wyglądać gładko, bez uszkodzeń, z prawidłowym, ciasnym zamknięciem; natychmiast patrzymy na kanały nosowe - w zdrowej nimfie są suche, bez wydzielin.

    Oczy zdrowego ptaka są zawsze jasne, błyszczące, bez łez.

    Zwróć uwagę na to, jak ptak je. Jeśli aktywnie szuka jedzenia i je - jest to dobry znak. Spójrz na ściółkę - powinna mieć gęstą konsystencję, podczas gdy u chorych ptaków ściółka jest wodnista.

    Wybierając korelę, zwróć uwagę na jej zachowanie. Jeśli chcesz znaleźć papugę, która będzie przyjazna i skontaktuje się z tobą, zwróć uwagę na najbardziej aktywne, hałaśliwe i ciekawe osoby, chętnie pozwolą ci się zebrać. Co najważniejsze, nimfy od 5 do 6 tygodni przyzwyczajają się do osoby. Oczywiście zdarza się również, że ptak nie może przyzwyczaić się do osoby z powodu swojej nieśmiałości, ale jest to raczej wyjątek niż reguła.

    Jeśli celem twojego zakupu jest hodowla Corelli, wybierz dorosłych w wieku od 1,5 do 2 lat. Aby uzyskać zdrowe potomstwo, bierz ptaki z różnych miotów, aby nie było między nimi genetycznych więzi rodzinnych. Określenie płci nimfy jest trudnym zadaniem, najłatwiej jest to zrobić dla ptaków o tradycyjnych szarych kolorach, gdy upierzenie wyraźnie pokazuje, gdzie są samce i samice. U gatunków hybrydowych określenie płci jest trudne, a niedoświadczony hodowca może z łatwością przeoczyć.

    Niuanse oswajania

    Nabycie długo oczekiwanego zwierzaka jest zawsze radosnym i ekscytującym wydarzeniem, ale dla nimfy nowe warunki życia są zawsze stresujące. Przed nawiązaniem kontaktu z corrella zwierzę powinno mieć 2-3 dni na dostosowanie - w tej chwili najlepiej zostawić go w spokoju, chroniąc przed ostrymi dźwiękami, błyskami światła, zapachami. Aby uspokoić Corellę, możesz stopniowo rozmawiać z nią cichym głosem. Zaczniesz więc przyzwyczajać ją do siebie i wzbudzać zainteresowanie.

    Wkrótce zobaczysz, że papuga jest bardzo wrażliwa na komunikację i jest dla niego niezbędna. Aby szybciej zaprzyjaźnić się z papugą, klatka dla ptaków powinna znajdować się na wysokości twoich oczu. Kiedy nimfa zostaje sama, może włączyć radio lub telewizor, tworząc dźwięki, których potrzebuje.

    Następnie musisz nauczyć ptaka przebywania z tobą poza klatką. Aby to zrobić, wyjmij curellę z klatki i idź z nią do pokoju z zamkniętymi oknami, aby zwierzę nie wyleciało na ulicę. Ptak zostaje wypuszczony, a kiedy siedzi na jakimś obiekcie, podchodzą do niego i mówią przyjaźnie. Z czasem nimfa przyzwyczaja się do ciebie i można ją nauczyć, jak siadać na twojej ręce.

    Proces uczenia się nie jest szybki, jest powtarzany w kółko i wkrótce ptak przyzwyczai się do robienia tego, czego się od niego oczekuje.

    Aby proces oswajania przebiegał sprawnie, musisz chwalić swojego zwierzaka i podawać smakołyki za każdy sukces. Papugi uwielbiają to, gdy głaskają pióra, podnoszą je i zwracają uwagę.

    Konserwacja i pielęgnacja

    Jeśli zdecydujesz się założyć Corella, musisz zrozumieć, że hodowla wiąże się z pewnymi kosztami finansowymi. Musisz kupić przestronną klatkę, zabawki, dwa pojemniki na żywność - suchą i mokrą, miskę do picia, zbiornik do pływania. Ponadto będziesz potrzebować małego nosidełka, aby zanieść zwierzę do weterynarza.

    Dieta papugowa powinna zawierać ziarna w postaci 65–70%, a reszta to warzywa, owoce, gotowana fasola i kukurydza, warzywa. W klatce musi zawsze znajdować się świeża woda, którą należy wymienić natychmiast po zanieczyszczeniu.

    Wszystkie surowe warzywa i owoce należy umyć przed podaniem ptakowi.

    Konieczne jest przyzwyczajenie ptaka do procedur wodnych - aby nimfa nie bolała, co kilka dni była nawadniana piórami. Aby to zrobić, weź pistolet natryskowy i spryskaj zwierzaka piórami 1-2 razy ciepłą wodą. Wkrótce, gdy zobaczysz cię ze sprayem w dłoniach, sam ptak zacznie być aktywny w procedurach wodnych - rozłoży skrzydła i zaczeka na nawadnianie.

    Corellas uwielbiają kąpać się w boksach wodnych, ale nie wykonują takich procedur, jeśli pokój jest chłodny, inaczej zwierzę złapie przeziębienie.

    Od października do grudnia papuga zaczyna topnieć - odrzuca stare pióra i rośnie nowe. Zwykle czas ten pokrywa się z okresem lęgowym. Zwierzę staje się agresywne i doświadcza ciągłego swędzenia z powodu zmiany upierzenia. W tym czasie musi otrzymywać suplementy witaminowe i mineralne, a także być chroniony przed nagłymi zmianami temperatury i wilgotności.

    Aby hodować papugi, konieczne jest wyposażenie klatki, aby warunki domowe przypominały naturalne. Musisz zbudować dom, w którym będą wyposażyć gniazdo. Aby samica składała jaja, jej dieta powinna zawierać pokarmy o wysokiej zawartości wapnia.

    Opieka nad papugami wymaga czasu każdego dnia: należy je karmić na czas, monitorować obecność wody i regularnie czyścić klatkę.

    W razie potrzeby zwierzę musi obcinać paznokcie, kąpać się, pokazywać weterynarzowi raz w roku i oczywiście regularnie się komunikować.

    Choroba

    Jeśli twoje zwierzę jest chore, zauważysz zmianę w jego zachowaniu. Papuga może zacząć biegać w klatce, krzyczeć, być agresywna lub, przeciwnie, stać się cicha i obojętna na wszystko. W takim przypadku, bez marnowania czasu, skonsultuj się z weterynarzem w celu uzyskania porady.

    Częste choroby koralowców.

    • Choroby zapalne - stres, strach, złe odżywianie, niewłaściwe warunki temperaturowe osłabiają organizm, a na tym tle pod wpływem bakterii i wirusów rozpoczynają się procesy zapalne dzioba, a następnie układ pokarmowy. Biała blaszka pojawia się na błonach śluzowych języka, język puchnie, rośnie, ptak nie może jeść, trudno jest przełykać i oddychać. Zwierzę domowe odmawia jedzenia, traci wagę, jest ospałe, a taki stan może szybko doprowadzić do jego śmierci. Do diagnozy pobiera się rozmaz z papki z jamy ustnej i zaleca się leczenie. W tym czasie karmienie odbywa się za pomocą ciekłej mieszaniny przez strzykawkę.
    • Przerost i deformacja dzioba - niewłaściwy skład pokarmu powoduje, że zrogowaciałe części dzioba nie mielą się w odpowiednim czasie i nie rosną. Dzieje się tak na miękkich paszach bez odpowiedniego obciążenia dzielenia twardych nasion. Z czasem deformacja dzioba prowadzi do jego niepełnego zamknięcia i zakłóca proces jedzenia. Aby to naprawić, włóż klatki z gałęzi z korą do klatki, umieść kamienie mineralne do zmielenia dzioba, a także przenieś ptaka do innego pokarmu, w którym otrzyma pokarm stały z witaminami A, C i wapniem.
    • Roztocza świerzbu - choroba przenoszona jest przez żywność niskiej jakości, przez brudne przedmioty ptaków i od chorych ptaków. Kleszcz pasożytuje w okolicy dzioba, kloaki, w pobliżu oczu i na nogach. Dekoracyjny wygląd papugi pogarsza się, ptak osłabia się i może umrzeć. W celu leczenia komórka i wszystkie znajdujące się w niej przedmioty są dezynfekowane, a dotknięte obszary ptaka są smarowane raz na trzy dni maścią awersyny do całkowitego wyzdrowienia.
    • Papuga wyrywa pióra - przyczyną może być infekcja, stres, brak uwagi, zjadacze szkodników, zaburzenia hormonalne, złe warunki życia. Weterynarze radzą, aby wykluczyć białko - twarożek, jajko - z diety i dodać nawożenie mineralne. Ponadto konieczne jest sprawdzenie i, w razie potrzeby, zmiana warunków pozbawienia wolności. Jeśli w klatce i samym ptaku są zjadacze, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu owadobójczego.
    • Zapalenie żołądka i jelit - ptak słabo je, płynne odchody, zielone, z częściowo strawionymi kawałkami jedzenia i domieszką krwi, mogą wymiotować. Nerwowa papuga, ciągle przychodząca do pijącego i pijąca dużo wody. Charakter choroby jest zakaźny. Do leczenia konieczne jest higieniczne leczenie komórki, wykluczenie zieleni i kiełków z diety. Paszę miesza się z proszkiem tabletek lewomycetyny lub ftalazyny, dodaje się kawałki węgla aktywnego lub kory dębu.
    • Dysbioza jelit - choroba zakaźna atakująca jelita, której towarzyszą odchody płynne. W celu leczenia ptak otrzymuje „Polyphepan” przez 5 dni, który miesza się z paszą zbożową. Ponadto enzymy jelitowe preparatu Linex dodaje się do pokarmu dla papugi na dwa tygodnie.

      Dawki i leczenie papugi najlepiej omówić z weterynarzem. Samoleczenie może nie przynieść pożądanych rezultatów i tylko pogorszyć stan zwierzęcia.

      Recenzje właścicieli

      Według opinii właścicieli papugi Corella, komunikacja ze zwierzakiem daje im wiele pozytywnych emocji. Z czasem papugi często utożsamiane są z pełnymi członkami rodziny. Corellas są przyjazne, towarzyskie i interesujące w swoim zachowaniu. Opieka nad nimi jest nawykiem i nie jest tak uciążliwa, jak mogłoby się początkowo wydawać. Dzieci uwielbiają te ptaki za niespokojne i wesołe usposobienie, a dorośli z radością obserwują trąd upierzonych ulubieńców.

      O tym, jak oswoić papugę z nimfa, zobacz wideo poniżej.

      Napisz komentarz
      Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

      Moda

      Piękno

      Odpocznij