Papuga Kakarik: opis, rodzaje, cechy utrzymania i hodowli

Nie tak dawno temu na rynku pojawiła się specjalna papuga - kakariki. Fani ptaków jako zwierząt domowych coraz częściej wybierają te ptaki. Papugi kakariki z Nowej Zelandii wyróżniają się energią i wielką ciekawością otaczającego ich świata. Przed zakupem zaleca się poznanie wszystkich cech ptaków i niuansów ich zawartości.

• Ptaki te różnią się tym, że mają dość silne nogi i silny dziób.
• Maksymalna długość skrzynki wynosi 30 cm, a ich waga zwykle nie przekracza 90 g.
• Maksymalny wiek papug może wynosić od 10 do 20 lat - rzadko żyją dłużej.
• Ptaki mają przeważnie zielony kolor, ale kolor upierzenia zależy od rasy orzechów kakaowych. Najczęściej można znaleźć zielone, żółte i czerwone ptaki nowozelandzkie.
• Ptaki wyróżniają się nadpobudliwością, która jest bardzo interesująca dla miłośników papug.
• Kakariki mieszkają w Nowej Zelandii i na pobliskich wyspach.
• Ponieważ ptaki rzadko używają swoich skrzydeł, większość czasu spędzają na ziemi. Potrzebują skrzydeł tylko w sytuacjach wyjątkowo zagrażających życiu.
• Papugi nowozelandzkie są bardzo ciekawe i prawie nigdy nie siedzą bezczynnie.
• Ptaki mieszkają dla siebie niedaleko od ziemi: zazwyczaj jest to zagłębienie drzew lub korzenie różnych krzewów.
• Podobnie jak wielu członków rodziny papug, kakariki może mówić.

Liczba tych wspaniałych ptaków nowozelandzkich z roku na rok jest coraz mniejsza, dlatego gatunek ten jest uważany za zagrożony. Powodem tego jest wylesianie na dużą skalę. Aby zachować ludność, ludzie tworzą specjalne żłobki dla życia i reprodukcji kakarików. Warunki w nich są zbliżone do dzikich, więc ptaki nawet nie odczuwają różnicy.

Ci, którzy przynajmniej raz trzymali papugi w domu, wiedzą, że znacznie trudniej jest odróżnić je według płci niż nasze zwykłe zwierzęta domowe, takie jak koty czy psy.

Uważa się, że określenie płci kakariks jest dość proste. Pierzaste samce różnią się wielkością od samic. To samo można powiedzieć o wadze: chłopiec kakarik ma średnio 20 g więcej. Dziób i głowa mężczyzny są bardziej masywne niż u samic.

Właściciele tej odmiany ptaków podkreślają, że samce są bardzo hałaśliwe i nadmiernie aktywne, czego nie można powiedzieć o samicach. Te ostatnie są zazwyczaj bardziej zrównoważone i mniej mobilne.

Jeśli chcesz uzyskać papugę, która potrafi dobrze mówić, zaleca się preferowanie męskich kakariks. Kobiety nie są w stanie wykazać udanych wyników w zakresie mówienia, ponieważ nie posiadają niezbędnej wytrwałości i są mniej ciekawe niż mężczyźni.

Jeśli trudno jest ustalić płeć, najlepiej dowiedzieć się od specjalisty. Pierzaste kakariki różnią się nie tylko zewnętrznie, ale także wewnętrznie, i należy to wziąć pod uwagę przy ich zakupie. Istnieje kilka podstawowych zasad rozróżniania płci papug. Porozmawiamy o nich poniżej.

• Jak wspomniano wcześniej, można określić płeć ptaków, porównując ich rozmiary. Z tego powodu nie zaleca się kupowania ptaka, jeśli jest on w jednym egzemplarzu w sklepie, ponieważ podłoga jest bardzo trudna do zainstalowania w takich warunkach. Dzięki porównaniu możesz ustalić płeć ptaków.
• Wybierając papugę, możesz również rozważyć ich ważenie. W takim przypadku musisz wiedzieć, że minimalna waga mężczyzn wynosi 80 g, a kobiet - 60.
• Płeć zależy od wielkości głowy. U mężczyzn jest kilkakrotnie większy.
• Samice i samce wyróżniają się rozmiarem dzioba. Męskie kakariki mają dziób znacznie szerszy i większy. Samice mają wydłużone miejsce nad dziobem, które może sięgać z tyłu głowy.
• Płeć ptaków zależy od ich zachowania: mężczyźni pod względem aktywności przewyższają samice.
• Kolor rogówki. U kobiet ma ciało w kolorze ciała, aw męskiej połowie kakarików jest ciemnoniebieskie.

Papugi nowozelandzkie dzielą się na cztery główne odmiany, z których każda ma indywidualne cechy, dlatego bardzo łatwo jest odróżnić takie papugi.

• Kakao o czerwonej twarzy. Ten gatunek ptaka nowozelandzkiego charakteryzuje się obecnością zielonego upierzenia. Papuga ma ciemnoniebieski odcień. Ponadto ptak ma frędzle na dużych piórach. Takie osoby otrzymały swoją nazwę z powodu obecności czerwonego paska między oczami, który ma orientację poziomą.

Również korona ptaka jest pomalowana na kolor malinowy. Dziób papugi ma szary kolor, którego czubek jest znacznie ciemniejszy niż główna część. Wielu przedstawicieli tego gatunku ma nie tylko jasnozielony kolor - żółte upierzenie, pokryte nasyconymi małymi czerwonymi plamami, jest również uważane za jedną z głównych odmian.

• Kakao o żółtej twarzy. Upierzenie tego gatunku ma zielony kolor. Przednia część ma często czerwony kolor, a nagrobek jest żółty. Istnieją również małe czerwone plamy nad ogonem z tyłu kadłuba. Dziób żółtobrody ma jasnoniebieski odcień, jego czubek jest pomalowany na czarno.

• Mountain Kakarik. Ten gatunek nielotnej papugi z Nowej Zelandii ma bogaty zielony kolor upierzenia. Brzuszna część ciała jest pomalowana na jasnozielony kolor.Przednia część ma charakterystyczny czerwony odcień. Dziób górskich papug jest szary, z niebieskawymi przypływami.

• Antipodean Kakarik. Główne upierzenie przedstawicieli tego gatunku ptaków nowozelandzkich jest zabarwione na zielono, z żółtawymi przypływami w okolicy brzusznej. Elytra jest liliowa. Dziób ptaków antododalnych ma charakterystyczny szary kolor, płynnie przechodzący w czerń na końcu. Pierzaste nogi są również pomalowane na szaro.

Jak każde zwierzę, potrzebuje kakarik pod pewną opieką.

• Wysoka wilgotność
• Średnia temperatura wynosi około 17 stopni Celsjusza. Upierzone ciepło jest wyjątkowo negatywne. Różnice temperatur mają również negatywny wpływ na samopoczucie ptaka.
• Ptaki z Nowej Zelandii powinny być chronione przed przeciągami.
• Trzeba poświęcić dużo czasu ptakom, bawić się nimi i oddawać się zabawkom.

Jeśli znasz podstawowe zalecenia, możesz zorganizować miejsce dla ptaka. Na wolności ptaki żyją w gniazdach lub zagłębieniach drzew, podczas gdy w domu zaleca się trzymanie cacariki w klatce i należy regularnie dbać o ptaki.

Klatka do trzymania papugi powinna być duża. Dotyczy to zarówno wysokości konstrukcji, jak i powierzchni podłogi. Takie kryteria należy wziąć pod uwagę, ponieważ ptak spędza większość czasu na ziemi.

Biorąc pod uwagę te parametry, możemy stwierdzić, że kakariki musi zainstalować wolierę. Pomieszczenie musi być dobrze oświetlone i ciepłe. W tego rodzaju klatkach powinno być wystarczająco dużo miejsca, ponieważ papugi nowozelandzkie są ptakami aktywnymi i niespokojnymi.

Nie zapomnij o umieszczeniu podajnika i miski do picia w klatce. Aby zwiększyć wilgotność, w wolierze można zainstalować mały pojemnik z wodą. W sezonie grzewczym należy monitorować wilgotność powietrza, ponieważ w tym okresie powietrze w domu jest suche.

Opieka polega na uważnym obserwowaniu ptaków. Powinny być chronione przed traumatycznymi przedmiotami w domu, ponieważ w przeciwieństwie do wielu przedstawicieli papug, kakariki są pozbawione instynktu samozachowawczego.

Woliera, w której żyje ptak, powinna być czyszczona przynajmniej raz w tygodniu. Od czasu do czasu konieczne jest czyszczenie podajników papug.

W przypadku papugi nowozelandzkiej zaleca się stosowanie odpowiedniej diety. W tym procesie nie ma nic skomplikowanego. Nakarm ptaka, którego potrzebujesz miękkiego w jego strukturze karmy. Stanowią 1/3 upierzonej diety.

Ponadto ptaki jedzą proso lub owies. Porcje nie powinny być duże. Kakariki potrzebują witamin i nasycenia organizmu minerałami, dlatego od czasu do czasu należy stosować suplementy diety podczas karmienia. Jako takie można zastosować witaminy, sepię lub kredę. Czasami dodawany jest również piasek.

Soczyste jedzenie oznacza włączenie do diety różnych owoców i warzyw. Zaleca się również preferowanie zieleni i różnych upraw jagodowych. Wśród odmian można wyróżnić optymalne składniki diety ptaka:

• Kiwi
• marchewki;
• brzoskwinie;
• seler;
• morele
• winogrona;
• jabłka
• Kapusta pekińska;
• gruszki

Jeśli potrzebujesz kakariki, musisz zrozumieć, że zdobycie inteligentnego i posłusznego zwierzaka jest prawie niemożliwe. Aby to zrobić, ptak musi się wiele nauczyć.

Kolejną trudnością przy zakupie tropikalnego zwierzaka jest to, że nie jest on przeznaczony do trzymania w domu. Kakariki żyją w stadzie w dżungli. Z tego powodu okres adaptacji do nowych warunków może trwać długo. W takim przypadku ptak potrzebuje wsparcia nowego właściciela.

Aby przyzwyczaić pierzaste do rąk, konieczne jest wykonanie niezbędnych czynności krok po kroku.

• Zaleca się okresowo spędzać trochę czasu w pobliżu celi. Najpierw należy to robić codziennie. W ten sposób papuga przestanie się bać nowych właścicieli, a poziom zaufania wzrośnie. Najważniejsze jest, aby pokazać ptakowi, że dana osoba jest jego przyjacielem, aw żadnym wypadku nie jest wrogiem.
• Drugim etapem jest przyzwyczajenie się do rąk osoby kakarikova. Aby to zrobić, powinieneś spędzić trochę czasu w pobliżu woliery, ale dodatkowo przyklej ręce do papugi i trzymaj je blisko - aby ptak mógł szybko przyzwyczaić się do rąk właściciela.
• Trzeci etap polega na powtórzeniu działań z poprzednich etapów i cajoling papugę różnymi smakołykami. Po chwili pierzasty przyzwyczai się do swoich rąk i nie będzie się ich wcale bać.
• Po tym, jak papuga przyzwyczaiła się do osoby, można dodawać różne gry. Kakariki bardzo lubią zabawki - nie trzeba ich kupować, ponieważ możesz sam tworzyć proste projekty, aby bawić ptaki. Normalne łaskotanie wywoła już u zwierząt pierzastych wiele pozytywnych emocji.
• Na ostatnim etapie papuga uczy się siadać na palcu właściciela.

Kakariki są podatne na rozmnażanie już w wieku jednego roku. Kategorycznie nie zaleca się krzyżowania takich odmian, jak papugi nowozelandzkie o żółtej i czerwonej twarzy.

Hodowla kakarikova w domu nie jest bardzo trudna, z wyjątkiem niektórych niuansów. Na przykład te ptaki są bardzo wybredne przy wyborze partnera.. Po umieszczeniu kobiety i mężczyzny w klatce sympatia nie pojawia się natychmiast - proces ten może potrwać kilka dni. Po pewnym czasie współczucie może nawet nie powstać. W takim przypadku musisz podnieść kolejną papugę.

Kiedy pojawia się współczucie, papugi w dość uroczej formie opiekują się sobą i wykazują oznaki uwagi. W takim przypadku ptaki nawadniają się wodą z dzioba i pomagają oczyścić skrzydła.

Po okazaniu współczucia należy zacząć przygotowywać domek dla ptaków. Samica składa jaja przez kilka dni, a proces ten nie trwa dłużej niż trzy dni. Okres inkubacji trwa średnio około 3 tygodni.

Podczas gdy samica kakarika wykluwa jaja, samiec zapewnia jej pełną opiekę. Po trzech dniach pisklęta wykluwają się z jaj. Noworodki papugi nie mają upierzenia. Urodzili się również ślepi i mają okazję zobaczyć to dopiero po dziesięciu dniach.

Po miesiącu upierzenie pojawia się u kurcząt. Żywią się mącznymi robakami i pokarmem jajecznym. Żywność otrzymuje się z dzioba matki.

Czterdzieści dni po urodzeniu pisklęta mogą już jeść samodzielnie i żyć bez rodziców, ale dorosłe papugi opiekują się nimi przez kolejne 14 dni. Dwa miesiące później pisklęta stają się całkowicie niezależne.

W tym czasie papugi powinny być uważnie monitorowane, ponieważ dorosłe ptaki mogą następnie być agresywne w stosunku do potomstwa. Na pierwsze wezwanie najlepiej sadzić je w różnych obudowach.

W Internecie można znaleźć wiele recenzji na temat tego gatunku ptaków. Wielu twierdzi, że lepiej trzymać rośliny ozdobne z dala od papug, ponieważ dla kakarików jest to smakołyk. Z powodu nadmiernej miłości do roślin ozdobnych lepiej jest, aby właściciele tropikalnego ptaka pozbyli się roślin, które mają toksyczne substancje w swojej strukturze, w przeciwnym razie może to znacznie zaszkodzić pierzastemu przyjacielowi.

Internauci zwracają również uwagę, że pokarmu papugi nigdy nie należy poddawać obróbce cieplnej - ma to negatywny wpływ na nowozelandzkiego ptaka. Zaleca się nasycenie ich diety zielenią i zbożami. Ponadto kakariki szczególnie preferują orzechy.

Papugi nowozelandzkie czują się dobrze w klimacie tropikalnym, więc nie mogą dobrze przystosować się do warunków domowych.

Z powodu niesprawiedliwości papug woda w misce do picia jest często zanieczyszczona, dlatego zaleca się jej zmianę co najmniej dwa razy dziennie.

O kakariki można znaleźć wiele pozytywnych recenzji. Główne trudności treści przejawiają się w ich niesprawiedliwości. Z tego powodu na początkowych etapach musisz być cierpliwy.

Ponadto wielu właścicieli pierzastych zwierząt domowych twierdzi, że trzeba kupić ptaki nowozelandzkie od hodowców.

Historia o kakarikach - zobacz w następnym filmie.